eitaa logo
مائده آسمانی
107 دنبال‌کننده
5 عکس
1 ویدیو
775 فایل
"مائده آسمانی" گزیده ای از تفاسیر قرآن کریم، پخش شده از رادیو کرمان با کارشناسی حاج محمود خالقی ادمین: @Habib_khaleghi کانال تلگرام: https://t.me/maede_aasmani
مشاهده در ایتا
دانلود
M-A-Hejr 245.mp3
12.06M
🎵برنامه 245، مربوط به آیات 87 ـ 89 🌺چکیده این برنامه: از آنجا که بسیاری از مفسران، مراد از «سبعا من المثانی» را سوره حمد گرفته‌اند، برخی از ویژگی‌های این سوره طی چند برنامه ذکر می‌شود: ـ از آنجا که همه کمالات و همه قدرت‌ها از خداوند نشأت می‌گیرد، پس همه مدح‌ها و ثناها نیز مختص او است. «الحمد لله» ـ از آنجا که هیچ موجودی نمی‌تواند خودش را به تنهایی و بدون اراده خداوند حفظ کند و سر پا نگه دارد، پس او مالک و پروردگار عالمیان است. «رب العالمین» ـ «عالمین» به جهان‌های مختلف اشاره دارد که می‌تواند «دنیا و برزخ و آخرت» باشد یا «عالم ماده و معنا» یا ... . ـ گفتن عبارت «رحمان» و عبارت «رحیم» مجموعاً شصت بار در نمازهای روزانه واجب است؛ یعنی از میان صدها وصفی که خداوند دارد، ذکر وصف رحمت از همه بیشتر تأکید شده است. این نشان می‌دهد که رحمت خداوند از غضبش پیشی گرفته است. طبق برخی روایات همه‌ی رحمتی که در دنیا میان مخلوقات وجود دارد، یک صدم رحمت خداوند است و بقیه در قیامت محقق خواهد شد. https://eitaa.com/maede_asmani
M-A-yoosof 109.mp3
4.2M
🔈برنامه 109، آیه 23 🌺چکیده این برنامه: 🔹عبارت «إنّه ربّی أحسن مثوای» دو گونه می‌تواند معنا شود: 👈یک. او، یعنی ، مرا پرورش داده و جایگاه من را گرامی داشته؛ [پس به او نمی‌کنم.] (با توجه به این که در همین سوره یوسف، «» گاهی به و هم گفته شده است و در آیات قبل هم عزیز مصر گفته بود: «جایگاه یوسف را گرامی بدار») 👈دو. او، یعنی خداوند، من است و جایگاه مرا گرامی داشته؛ [پس او را نمی‌کنم]. (با توجه به این که اولاً «إنّه» اگر «الله» باشد، نزدیک‌تر است و ثانیاً از یوسف که خداوند به او و عنایت کرده، بعید است که مانند دیگران به مالکش، «ربّ» بگوید و ثالثاً توجه به است که به کمک می‌کند.) 🔸https://t.me/maede_aasmani 🔸https://eitaa.com/maede_asmani 🔸https://chat.whatsapp.com/Cwldip6vQkP9Q44Tteriw0
هدایت شده از حبیب
M-A-yoosof 161.mp3
3.83M
🔈برنامه 161، آیه 35 ـ 38 🌺چکیده این برنامه: 🔹 مانند مشرکان ، قبول داشتند که یکی است؛ اما را شراکتی می‌دانستند؛ یعنی آفریدگان را دسته‌بندی می‌کردند و برای هر دسته‌ای یک «» را قرار می‌دادند که در تدبیر آن دسته، با خدا است. آنان این «ارباب متفرّق» را می‌پرستیدند تا به برسند. 🔹در روز همه ـ حتی ـ باور می‌کنند که «مُلک در دست » است؛ اما در این دنیا تنها اندکی از به چنین باوری رسیده‌‌اند. 🔸https://t.me/maede_aasmani 🔸https://eitaa.com/maede_asmani 🔸https://chat.whatsapp.com/Cwldip6vQkP9Q44Tteriw0
M-A-yoosof 163.mp3
3.82M
🔈برنامه 163، آیه 35 ـ 38 🌺چکیده این برنامه: 🔹پاسخ سوم (به اشکال برنامه قبل): مقصود از «» در اینجا، «» است؛ یعنی اگر چه تعبیر به گونه «تفضیلی» به کار رفته، اما از آنجا که است، تنها یکی را به طور معین انتخاب می‌کند و برای دیگری ارزشی قائل نمی‌شود. مثلاً به کسی که شب هنگام در برف و کولاک در بیابانی به سر می‌برد، می‌گوییم شب را در خانه‌ای گرم و راحت سر کنی، «بهتر» است یا در این بیابان سرد و تاریک؟! 🔹این خدایان هستند؛ یعنی نام «» را یدک می‌کشند؛ اما واقعا «رب» نیستند. 🔹تنها کسانی به دنبال اسم‌های بی‌مسما می‌روند که خودشان هم بی‌مسما باشند؛ یعنی تنها نام انسان را یدک می‌کشند؛ اما واقعا از تهی‌اند. 🔸https://t.me/maede_aasmani 🔸https://eitaa.com/maede_asmani 🔸https://chat.whatsapp.com/Cwldip6vQkP9Q44Tteriw0
هدایت شده از حبیب
M-A-yoosof 165.mp3
3.92M
🔈برنامه 165، آیه 35 ـ 38 🌺چکیده این برنامه: 🔹 این گونه نیست که همیشه خوب باشد؛ مثلا گاهی می‌گفتند که میراث پدران ما است؛ پس ما از آن پیروی می‌کنیم! 🔹«هیچ حکمی جز برای خدا نیست» در دو زمینه صدق می‌کند: یکی و دیگری . 🔹در عالم تکوین معنایش این است که هر چه روی می‌دهد ـ چه خوب باشد و چه بد ـ فقط با خداوند است و او نه دارد و نه و نه . 🔹در عالم تشریع معنایش این است که هر باید و نبایدی تنها به دست خداوند است و همه باید به تن دهند؛ چون او تنها «» این جهان است. 🔸https://t.me/maede_aasmani 🔸https://eitaa.com/maede_asmani 🔸https://chat.whatsapp.com/Cwldip6vQkP9Q44Tteriw0
M-A-yoosof 170.mp3
3.63M
🔈برنامه 170، آیه 41 ـ 42 🌺چکیده این برنامه: 👈پاسخ به پرسش برنامه گذشته: حضرت احتمالا نخواستند که و ناگوار را یکباره و مستقیم به نفر دوم (اعدامی) ابلاغ کنند. 🔹«» در اصطلاح ، به و نیز گفته می‌شد. 🔹گفته شده که نفر دوم وقتی را شنید، انکار کرد و گفت من اصلا این خواب را ندیده‌ام و به شوخی گفتم! حضرت یوسف با گفتنِ «قضی الأمر الّذی فیه تستفتیان» انکار او را بی فایده دانستند و فرمودند که این امر، است. 🔹«» همیشه به معنای «گمان در مقابل و » نیست و گاهی به معنای خود یقین است، مثل آیه مورد بحث و آیه 46 سوره بقره «الّذین یظنّون أنّهم ملاقو ربّهم». 🔹پرسش: آیا این که حضرت یوسف به آن جوان آزاد شده فرمود: «مرا نزد سرورت یاد کن»، به غیر خدا نیست؟ آیا با و به خداوند سازگار است؟ 👈پاسخ در برنامه بعد ان شاء الله 🔸https://t.me/maede_aasmani 🔸https://eitaa.com/maede_asmani 🔸https://chat.whatsapp.com/Cwldip6vQkP9Q44Tteriw0
هدایت شده از حبیب
M-A-yoosof 187.mp3
3.68M
🔈برنامه 187، آیه 50 ـ 53 🌺چکیده این برنامه: 🔹حضرت یوسف، وقتی واژه «» را به کار می‌بردند، اگر به معنای بود، به مخاطب نسبت می‌دادند: «ارجع إلی ربّک»؛ اما هر گاه به معنای «» بود، به خودشان نسبت می‌دادند: «إنّ ربّی بکیدهنّ علیم». 🔹این که پادشاه گفت: «یوسف را نزد من بیاورید» یک زندانی نبود؛ بلکه می‌خواست اولا یوسف را کند و ثانیا از او بگیرد و احیانا و مقامی به او بدهد و گرنه معنا نداشت یک وقتی احضار می‌شود، شرط بگذارد و بگوید اول تکلیف آن زنان را مشخص کنید. 🔹حضرت با این شرط گذاشتن، می‌خواستند دامن خود را از پاک بکنند و این گونه زمینه را برای قبول و در آینده آماده نمایند. 🔸https://t.me/maede_aasmani 🔸https://eitaa.com/maede_asmani 🔸https://chat.whatsapp.com/Cwldip6vQkP9Q44Tteriw0