eitaa logo
مائده آسمانی
109 دنبال‌کننده
5 عکس
1 ویدیو
775 فایل
"مائده آسمانی" گزیده ای از تفاسیر قرآن کریم، پخش شده از رادیو کرمان با کارشناسی حاج محمود خالقی ادمین: @Habib_khaleghi کانال تلگرام: https://t.me/maede_aasmani
مشاهده در ایتا
دانلود
M-A-yoosof 010.mp3
8.35M
🔈برنامه 010، آیه 1 و 2 🌺چکیده این برنامه: 🔹در آیه نخست سوره یوسف، تعبیر «تلک» (اشاره به دور) برای به کار رفته است. این کاربرد، برای دلالت بر است، مثل آن که به مخاطب نزدیک خود، بگوییم: «آن جناب». 🔹خداوند تعالی اوصافی را برای قرآن در خود قرآن ذکر کرده است؛ از جمله: ، ، ، ، ، ، ، ، ، ، ، . 🔹پرسش: اگر قرآن «مبین» و آشکار است، پس چه نیازی به داریم؟ 👈پاسخ نخست: که قرآن برای فرموده، در و و و ، آشکار است، به گونه‌ای که همه ـ چه باسواد و چه بی‌سواد، کوچک و بزرگ، زن و مرد ـ آنها را می‌فهمند. اما قرآن به تفسیر نیاز دارد و ممکن است کاملاً و نباشد. 🔹پاسخ‌های بعدی در برنامه‌های آینده خواهد آمد ان شاء الله. 🔸https://t.me/maede_aasmani 🔸https://eitaa.com/maede_asmani 🔸https://instagram.com/maede_asmani.ir
M-A-yoosof 097.mp3
4.06M
🔈برنامه 097، آیه 21 🌺چکیده این برنامه: 🔹«» در لغت، هم به معنای مطلق و است و هم به معنای سرزمین «مصر». در آیه مورد بحث، از آنجا که این واژه، به صورت «» به کار رفته ـ یعنی نه گرفته و نه ـ پس به معنای سرزمین «مصر» باستان است، نه مطلق شهر و دیار. 🔹از مجموع آیات چنین به دست می‌آید که کسی که یوسف را خرید، «» بوده است. 🔹«» و «» دو عنوان برای حاکمان مصر بوده‌اند. «فرعون» بالاترین مقام و بوده است و «عزیز» مقام اجرایی پس از او. 🔸https://t.me/maede_aasmani 🔸https://eitaa.com/maede_asmani 🔸https://chat.whatsapp.com/Cwldip6vQkP9Q44Tteriw0
M-A-yoosof 191.mp3
3.55M
🔈برنامه 191، آیه 50 ـ 53 🌺چکیده این برنامه: 🔹این عبارت، گفتار علیه السلام است که «ذلک لیعلم أنّی لم أخنه بالغیب و أنّ الله لا یهدی کید الخائنین و ما أبرّئ نفسی إنّ النّفس لأمّارة بالسوء إلا ما رحم ربّی إنّ ربّی غفور رحیم» یعنی این‌ها برای آن است که «او» بداند به وی خیانت نکردم و خداوند مکر خائنان را به سرانجام نمی‌رساند. و نفس خویش را تبرئه نمی‌کنم؛ زیرا نفس بسیار به بدی امر می‌کند، مگر آن که پروردگارم رحم کند که پروردگارم بسیار بخشایشگر و مهربان است. 🔹مقصود از «او» در عبارت فوق، است؛ یعنی می‌خواستم پادشاه بداند که من به نکردم. 🔹مقصود از این خیانت، هم در امور بوده است و هم در امور و و دستگاه و غیره. 🔹برخی عبارت فوق را گفتار دانسته‌اند که در برنامه بعد به آن خواهیم پرداخت. 🔸https://t.me/maede_aasmani 🔸https://eitaa.com/maede_asmani 🔸https://chat.whatsapp.com/Cwldip6vQkP9Q44Tteriw0
M-A-yoosof 207.mp3
8.11M
🔈برنامه 207، آیه 54 ـ 57 🌺چکیده این برنامه: 🔹این که قرآن فرموده به یوسف دادیم، مقصود این نیست که شد؛ بلکه مقصود، مقامی پایین‌تر است، مثل یا مصر بودن، خصوصاً با توجه به این که برادران بعدا یوسف را «عزیز» خطاب می‌کنند: «یا أیّها العزیز». 🔹یوسف روزی در ته چاه و گوشه زندان بود؛ اما امروز هر جا بخواهد می‌رود: «یتبوّأ منها حیث یشاء». 🔹روزی دیگران اراده کرده بودن یوسف و باشد؛ اما امروز دارای مکنت و شده است. 🔹روزی او به متهم شد؛ اما الان «مکین » شده است. 🔹عبارت «مکّنّا لیوسف فی الأرض» قبلا وقتی به کار رفت که یوسف از نجات یافت و اینجا وقتی به کار رفت که یوسف از نجات یافت. 🔹این یک است که خداوند هر که را بخواهد از خویش بهره‌مند می‌کند؛ اما شرطش این است که از باشد: «لا نضیع أجر المحسنین». 🔸https://t.me/maede_aasmani 🔸https://eitaa.com/maede_asmani 🔸https://chat.whatsapp.com/Cwldip6vQkP9Q44Tteriw0
M-A-yoosof 282.mp3
3.84M
🔈برنامه 282، آیه 88 🌺چکیده این برنامه: 🔹«بضاعت مزجاة» یعنی که برای با کالای مقصود، کافی نیست. 🔹پرسش: چرا در ابتدا درخواست را نکردند و سراغ رفتند؟ 👈پاسخ: چون برای خرید گندم یک کالایی ـ و لو بسیار اندک ـ داشتند؛ اما برای آزادی بنیامین، هیچ نداشتند. به عبارت دیگر، به خرید گندم بیشتر از آزادی بینامین بود. 🔹عبارت «تصدّق علینا» شاید به این اشاره کند که ما برای آزادی برادرمان هیچ نداریم و توی باید بر ما بگذاری و آزادی برادر را به ما دهی. 🔸https://t.me/maede_aasmani 🔸https://eitaa.com/maede_asmani 🔸https://chat.whatsapp.com/Cwldip6vQkP9Q44Tteriw0
M-A-yoosof 286.mp3
3.79M
🔈برنامه 286، آیه 89 ـ 92 🌺چکیده این برنامه: 🔹برادران چگونه فهمیدند که مصر همان یوسف است؟ 👈یک. عزیز از خبر داشت؛ 👈دو. عزیز با بسیار عاطفی برخورد کرد؛ 👈سه. با توجه به دو قرینه قبل، بیشتر به چهره عزیز دقت کردند و متوجه شباهت جسمی او شدند. 🔹شاید جای داستان یوسف اینجا باشد که وقتی فرمود: «من یوسف هستم و این هم برادرم» بلافاصله از سخن گفت و فرمود: «خداوند بر ما منّت نهاد ...» و از برادران و از این همه و که درست کرده بودند، و گله نکرد. 🔸https://t.me/maede_aasmani 🔸https://eitaa.com/maede_asmani 🔸https://chat.whatsapp.com/Cwldip6vQkP9Q44Tteriw0
M-A-yoosof 364.mp3
4.59M
🔈برنامه 364، آیه 111 🌺چکیده این برنامه: 🔹پاسخ پرسش برنامه قبل: 👈قرآن کریم این گونه است که برخی از آیاتش را آیات دیگر می‌کنند. مثلاً وقتی قرآن می‌گوید: «لِلّهِ العزّة جمیعا» معنایش این نیست که دیگران نیستند؛ زیرا در آیه‌ای دیگر آمده است: «و لِلّهِ العزّة و لرسولهِ و لِلمؤمنین»؛ یعنی هم دارد و هم . بلکه معنایش این است که منبع و منشأ عزت خداوند است و دیگران تنها در صورتی عزیز می‌شوند که خدا به آنان عزت دهد. 👈شفاعت نیز همین طور است. آیات دیگری که درباره هست را اگر کنار هم بگذاریم: «من ذا الّذی یشفع عنده إلا بإذنه»، «لا یشفعون إلا لمن ارتضی»، «لا تنفع الشفاعة إلا من أذن له الرحمن» و «لا یملکون الشفاعة إلا من اتخذ عند الرحمن عهدا»، نتیجه این می‌شود که غیر خدا تنها در صورتی می‌تواند شفاعت کند که از خداوند و داشته باشد. لینک کانال تلگرام 🔻 🔶 https://t.me/maede_aasmani آیدی کانال ایتا 🔻 🔶 @maede_asmani