انسان بی‌ آرزو می‌میرد، من بی چای .

حلقه بر در نتوانم زدن از دست رقیبان این توانم که بیایم به محلت به گدایی سعدی

- سوره انعام ، آیه 54 *خالقِ مهربونم ، عاشقِ آدماییِ که از گناهِ خودشون پشیمون میشن و برمیگردن به آغوشش و توبه میکنن :))) و خالق‌م اون ها رو میبخشه و محکم بغل‌شون میکنن♡

Well, body, what do u wanna be when u grow up?! As long as I'm concerned, everybody wants that(((:🤝🪴✨ #Tranquility #Eye_catching

𝑵𝑶𝑾 𝑻𝑯𝑨𝑻 𝑾𝑬 𝑫𝑶𝑵'𝑻 𝑻𝑨𝑳𝑲:>... #Tuneful

آقا جانم، حاجت ما روا کنی، چه شود؟!((((((((((((؛ #ای_آبی‌ترین_آسمان_در_پیشگاه_تو

تو را خودم چشم زدم بس که نوشتمت میانِ نوشته هایم بی‌آنکه اسپند بچرخانم میانِ واژه‌ها... ـــــــــــ اینقدر، اینقدرررر امروز حرم آقا قشنگه که نگم براتون... #ای_آبی‌ترین_آسمان_در_پیشگاه_تو #قهوه_های_آرام

از من گذشت و من هم از او بگذرم ولی با چون منی به غیر محبت روا نبود(بانو)! #شهریار #سبزینه_های_خیال

U don't need to reflect your humanity sense through doing sth extraordinary. Simply helping would be enough, man🫂🌿✨ #Eye_catching #Fact_time #A_shot_of_kindness

از دلم می‌پرسم: آیا همچنان از عشق ناچاری؟ من تپش‌های دلم را می‌شناسم، پاسخش آری‌ست! #حسین_منزوی #سبزینه_های_خیال

نه قانعم به کم از تو که سخت می‌خواهد تمام آنچه تویی را تمام آنچه منم... #محمدرضا_معلمی #سبزینه_های_خیال

یک نوایِ محزون که حاضر به بوییدن عشق بود؛ زخم هایی که رَدی از جزایِ پاکی بر روی پوست داشتند و جهنم، زیباترین بهشت برای کسانی که شیفته ی بذر شکوفه ی سیب بودند. آکورد های بی نفس در صحنه پخش میشدند و خورشید منتظر ایستاده بود تا رویِ ماه را ببوسد و عطش خواستنش کمالِ رسیدن به غروب بود و از میان سیاهی ها، جهنم پر از سایه هایی بود که رنگ سفید داشتند؛ آمیزش نور ها و یک تاریکیِ عمیق که نهر های جوشانِ آغشته به شقایق، چشم ها را می شست. ⇦خاکستر زرد

جهنم پر از سایه‌هایی بود که رنگ سفید داشتند...

غروب‌های دانشگاه #University

غروب‌های مشهد

خوش به حال من و دریا و غروب و خورشید و چه بی‌ذوق، جهانی که مرا با تو ندید((: رشته‌ای جنس همان رشته که بر گردن توست چه سر وقت، مرا هم به سر وعده کشید... نه کف و ماسه، که نایاب‌ترین مرجان‌ها تپش تب‌زدۀ نبض مرا می‌فهمید آسمان روشنی‌اش را همه بر چشم تو داد مثل خورشید که خود را به دل من بخشید ما به اندازۀ هم سهم ز دریا بردیم هیچ‌کس مثل تو و من به تفاهم نرسید خواستی شعر بخوانم، دهنم شیرین شد ماه، طعم غزلم را ز نگاه تو چشید من که حتی پی پژواک خودم می‌گردم آخرین زمزمه‌ام را همۀ شهر شنید=)) #محمد‌علی_بهمنی #خاکستر_کوچه_های_ذهن

- #Aesthetic

- #Tranquility #Eye_catching

چون کنم دردِ تو پنهان؟ که زِ بسیاری ضعف گرهِ گریه زِ بیرونِ گلويم پیداست:)... #طالب_آملى #سبزینه_های_خیال

بله خب ؛ فقط چای !

شجاعت زیادی میخواهد کسی را با درد ِعمیقش، دوست داشتن؛

صدای سنگین ریل قطار و نگاه غمگین یک سوار فریاد دود در آسمانه بی عشق و ریل های موازی به سمت فرار! گویی شکسته دیگر بغض این قطار... #سجاد_محمدی #قهوه_های_آرام

هم اینجا هم تو کتابخانهٔ قبلی، زیاد از دانشگاه و #University گذاشتم براتون... این عکس متعلق به دو هفته‌ی منتهی به کنکور هستش، که بخاطر اهمیت بیش از اندازش گذاشته بودم والپیپر. اینکه من از اون روزها عبور کردم و الان بازهم ایستاده‌ام در انتهای یک مسیر(بخوانید ترم یک) برای خودم باورپذیر نیست... هنوز گه‌گداری به خودم می‌آیم و می‌گویم، هی ریوجی، حواست هست که داری توی آرزوی چندین ساله‌ات زندگی می‌کنی؟! ترم یک تموم شد. خوب و بد تموم شد. آدمای جدید، محیط جدید، مسیرهای جدید، دروس جدید و؛ کاو مرهم است، اگر دِگران نیش می‌زنند!! اینکه من الان اینجا نشسته‌ام و می‌گویم اتمام ترم یک، والله که معجزه‌ی حضور است!! هفت خان دیگر پیش روی رودخانهٔ من است، و من خروش accumulate خواهم کرد برای پیش‌روی. درون استکانِ دل، دوباره زندگی بریز و داشتم ‏به تو فکر می‌کردم برای همین از لیوان یک چای برداشتم و قندان را سر کشیدم!! اگرچه سخت‌گذر هستند تعدادی از روزهایی که سپری می‌کنیم، اما هنوز بر سر حرفم پافشاری می‌کنم که من عاشقانه زندگی می‌کنم و تمام سعی‌ در تلاش‌های خودم رو به کار می‌گیرم که از مسیر زندگیم لذت- تمام لذتی که در محدوده‌ام هست- رو ببرم و لبخند بزنم. من خواهم گریست، خواهم خندید، خواهم زمین خورد، خواهم بلند شد ولی هیچگاه نخواهم متوقف شد. حوالی غروب آخرین روز تحصیلی ترم یک 402 1402/10/20 2024/01/10 #عبور_از_روز #روشن‌ترین_رنگ_لحظه‌ها #ریوجی