eitaa logo
مهارت پژوهشگری
7.7هزار دنبال‌کننده
1.1هزار عکس
192 ویدیو
194 فایل
🧕صدیقه‌کاویانی هستم؛دکتری تعلیم‌‌و‌تربیت و سطح‌سه تفسیر. اینجا تکنیک‌های‌ مهم #پژوهشگری و #توسعه‌_فردی‌ رو یاد می‌گیری. ⛔کپی ممنوع ✍️ارتباط با مدیر @Montazer_1356 🟣 سایت pajohesh-esfahan.ir/ 🟢 تبلیغات https://eitaa.com/joinchat/1851917132Cf43b9d9499
مشاهده در ایتا
دانلود
✦﷽؛✦ 🟥 عرض سلام و ادب خدمت اعضای محترم و گرامی کانال مهارت پژوهشگری ✨خوش آمدید.✨ 🟩 لطفا برای دسترسی سریع و آسان و کامل به مطالب کانال در ارتباط با یک موضوع، هشتگ های مدنظرتون رو از لیست زیر پیدا و اون ها رو دنبال کنین.👇 🟧 این فهرست به مرور کامل میشه. ❌ کپی از مطالب کانال جایز نیست. @pajohesh_esfahan ••✦•┈┈┈••❅✾❅••┈┈┈•✦••
🎗خواست یا خاست؟ کدام املا صحیح است؟ 🎗املا و کاربرد صحیح مشتقات فعل های خواستن و خاستن اگرچه کلمات خواستن و خاستن در فارسی به یک صورت تلفظ می‌شود؛ اما تفاوت این دو کلمه در نوشتار یکی از مواردی است که درست‌نویسی فارسی را دچار چالش می‌کند. 🎗واو معدوله عامل این تفاوت است که در کلماتی مانند خواب، خواهر، خواهش، خواستن، خوار و ... نیز استثناء ایجاد می‌کند. 🎗در لغتنامه دهخدا: ○ خاستن به معنای برپا شدن و بلند شدن و ○ خواستن به معنای خواهش کردن، آرزو داشتن، طلبیدن، اراده کردن و قصد داشتن است و یکی از ساده‌ترین راه‌های تمییز این دو کلمه از یکدیگر و صحیح‌نویسی آن، توجه به معنای آن است. 🏆 برای روشن‌‌تر شدن موضوع، به ابیات زیر دقت کنید؛ 🎗چو از خوان نخجیر برخاستند سبک باره مهتران خواستند - شاهنامه، فردوسی 🎗روزه یکسو شد و عید آمد و دل‌ها برخاست مِی ز خُم‌خانه به جوش آمد و مِی‌ باید خواست - دیوان، حافظ 🎗بر این اساس، در ترکیب‌هایی مانند برخاست و به پا خاست، که معنای خیزش وجود دارد، ❌واو معدوله درج نمی‌شود❌ و «خاست» درست است؛ 🎗 اما هنگامی که معنای طلب کردن منظور باشد، «خواست» درست است. 🏆 و اما نگارش خواستن در زبان محاوره.... 🎗نکته دیگری که باید به آن توجه داشت؛ شکل محاوره‌ای مشتقات فعل خواستن است. 👈 با توجه به این که در زبان محاوره تقریبا همه جا معنای طلب کردن مد نظر است، باید این فعل به صورت می‌خوام، می‌خوای، می‌خواد، می‌خوایم، می‌خواید، می‌خوان نوشته شود و نگارش به صورت می‌خام و ... نادرست هست. 😉 @pajohesh_esfahan ╰━═━❀✿❥❀✿❥━═━╯
🎖شکسته نویسی ضمیرهای شخصی پیوسته شکسته نویسی در کلماتی مثل پایان‌نامه‌مون، رشته‌مون، بدن‌مون و ... می‌تونه اغلب ما رو دچار تردید کنه. لذا در این پست سعی می‌کنیم قواعد گفتاری نویسی ضمیرهای شخصی پیوسته رو دسته‌بندی کنیم. 🎖برای شروع بیاین از شناخت ضمیر شخصی بگیم؛ ضمیر شخصی ضمیری هست که مثل بقیه ضمیرهای دیگه به جای اسم و گروه اسمی می‌شینه و مثل فعل، به تناسب با گوینده عوض می‌شه. مثل؛ کتابم، کتابش، کتابت،‌ کتابمان، کتابتان، کتابشان 🎖همون‌طوری که می‌بینین -َم، ‌-َش‌، -َت، -ِمان، -ِتان و -ِشان ضمیرهای شخصی پیوسته هستن که به کلمه چسبیدن و مالکیت رو به‌خوبی مشخص می‌کنن. 🎖شکل گفتاری ضمیرهای شخصی پیوسته به مثال زیر دقت کنین؛ کتابم، کتابش، کتابت، کتابمون، کتابتون، کتابشون -َم، -ِش‌، -ِت، -ِمون، -ِتون و -ِشون هرکدوم از این ضمیرها در وصل شدن به کلمه‌هایی که مختوم به حروف متفاوتی هستن، می‌تونن رسم‌الخط مختلفی داشته باشن. نگاه کنین؛ 🎭 ۱- واژه‌های مختوم به حروفی مثل ب، پ، ر، ه، د، ... در چنین واژه‌هایی ضمیر شخصی متصل باید به کلمه بچسبه راهم،‌ راهت، راهش، راهمون،‌ راهتون،‌ راهشون کاردم،‌ کاردت، کاردش، کاردمون،‌ کاردتون، کاردشون می‌خواستم سیب پوست بکنم ولی کاردم گم شد. 🎭 ۲- واژه‌های مختوم به ای /i/ صندلیم، صندلیت، صندلیش، صندلیمون، صندلیتون،‌ صندلیشون هم‌شاگردیم، هم‌شاگردیت، هم‌شاگردیش، هم‌شاگردیمون، هم‌شاگردیتون، هم‌شاگردیشون این هم‌شاگردیت جدیده؟ 🎭 3- واژه‌های مختوم به اِی /ey/ کلماتی مثل نِی، مختوم به اِی هستن و تو شکسته نویسی به شکل زیر با ضمیر شخصی پیوسته ترکیب می‌شن. نی‌م، نی‌ت، نی‌ش، نی‌مون، ‌نی‌تون، نی‌شون نی‌َم رو از تو کیفت در آر. لازمه این نکته رو تذکر بدیم که این رسم‌الخط ممکنه به نظرتون عجیب باشه؛ اما دقت داشته باشین که در نوشتن این کلمات باید بین کلمه مختوم به اِی و ضمیر شخصی پیوسته، از نیم فاصله استفاده کنین؛ چرا که چسبوندن این کلمات باعث بدخوانی می‌شه و معنای کلمه رو می‌تونه متفاوت کنه. ببینین: نیَم، نیَت، نیَش،‌ نیَمون،‌ نیَتون، نیَشون 🎭 4- واژه‌های مختوم به واو با صدای اُ /o/ کلماتی مثل مانتو، پالتو، کادو مختوم به صدای اُ هستن و به‌ این شکل به ضمیرهای متصل شخصی می‌پیوندن؛ مانتوم، مانتوت، مانتوش، مانتومون، مانتوتون، مانتوشون هنوز مانتوشون رو اتو نکردم. 🎖ادامه دارد... @pajohesh_esfahan ┗━━▫️🎭▫️━━━┛
🎖ادامه ی بحث شکسته نویسی ضمیرهای شخصی پیوسته 🎭 5- واژه‌های مختوم به واو با صدای او /u/ واو در آخر کلماتی مثل آرزو که مختوم به صدای او هستن، در هنگام پیوستن به ضمیرهای متصل شخصی، حرکت‌های -َ و -ِ خود رو از دست می‌دن. آرزوم، آرزوت، آرزوش، آرزومون، آرزوتون، آرزوشون. آرزوش این بود که قبل از مرگش تو رو ببینه. 🎭 6- واژه‌های مختوم به های بیان حرکت چنین واژه‌هایی صدای اِ /e/ می‌دهند. مثل کلمات، نامه، خانه، خامه و ... ضمیر شخصی پیوسته در این کلمات هم مثل واژه‌های مختوم به اِی /ey/ که در مورد سوم گفتیم، با نیم‌فاصله باید نوشته شه. دقت کنین؛ نامه‌م، نامه‌ت، نامه‌ش، نامه‌مون، نامه‌تون، نامه‌شون پارسال همین موقع بود که خونه‌مون آتیش گرفت. 🎭 7- واژه‌های مختوم به صدای آ بابا، خطا، صفا، وفا و ... مختوم به آ هستن که در اتصال با ضمیرهای شخصی به ‌این شکل نوشته می‌شون؛ خطام، خطات، خطاش، خطامون،‌ خطاتون،‌ خطاشون اگر نتونم از خطاش چشم‌پوشی کنم، دیگه نمی‌تونم باهاش زندگی کنم. 🎭 8- واژه‌های مختوم به ؤ واژه‌های مختوم به ؤ مثل؛ لؤلؤ لؤلؤم، لؤلؤت، لؤلؤش، لؤلؤمون، لؤلؤتون، لؤلؤشون البته این واژه‌ها در فارسی کمتر استفاده می‌شن و مترادف‌هایی دارن که بهتره از همون‌ها استفاده کنیم. مثلا به جای لؤلؤ بگیم مروارید. اما گاهی تو گویش‌های محلی یا زبان‌های خاصی که در داستان‌نویسی یا نمایش‌نامه‌نویسی‌ها به کار می‌ره، مجبوریم از اون استفاده کنیم و باید رسم‌الخط صحیحش رو به کار ببریم. 🎭 9- واژه‌های مختوم به أ خلأ و مبدأ مختوم به أ هستن و در گفتاری نویسی مثل واژه‌های مختوم به ؤ نوشته می‌شن. مبدأم، مبدأت، مبدأش، مبدأمون، مبدأتون، مبدأشون چه جالب که مبدأمون یکی بوده! 🎭 10- واژه‌های مختوم به ء در واژه‌هایی مثل کلمه جزء، همزه به ئ تبدیل می‌شه و بعد ضمیر شخصی پیوسته به اون می‌چسبه. جزئم، جزئت، جزئش، جزئمون، جزئتون، جزئشون هنوز به جزئش نرسیدم؛ چه برسه به کلش. 🎖ادامه دارد... @pajohesh_esfahan ┗━━▫️🎭▫️━━━┛
🎭 رای مفعولی در شکسته نویسی 🎖یکی از رایج‌ترین اشتباه‌ها در شکسته نویسی، استفاده نادرست از رای مفعولی هست. چند نکته ساده در این‌باره وجود داره که در این پست بیشتر در موردش صحبت می‌کنیم و امیدواریم این مشکل در گفتگوهای مجازی کمرنگ و حتی حل بشه. 🎖رای مفعولی تو شکسته‌نویسی به صورت «رو» نوشته می‌شه. یعنی الف به واو تبدیل می‌شه. اما این واژه -مخصوصاً در فضای مجازی- دو جور دیگه هم نوشته می‌شه؛ کتابتو به من بده کتابتُ به من بده 🎖حالا بیایین درست و غلط بودن هر کدوم از این رسم‌الخط‌ها و نکته‌های مربوط به اون رو بررسی کنیم. 🎭 رو به جای را شکل اول، یعنی جمله "کتابت رو به من بده" درست‌ترین شیوه برای شکسته نویسی رای مفعولی هست. چون رای مفعولی، نشانه مفعوله و ما نباید از جمله حذفش کنیم.😬 بنابراین اینجا هم به همون شکل و فقط به شیوه‌ای بین گفتار و نوشتار می‌نویسیمش. این نکته هم یادتون نره که تو شکسته نویسی ما نباید کاری کنیم که ظاهر کلمه با اون چیزی که تو حافظه تصویری و کلامی ما وجود داره خیلی متفاوت بشه. 🥴 پس می‌نویسیم؛ کتاب رو بردار. غذات رو تموم کن. این دیوار رو نباید خراب کنی. 🎭 و به جای را این روش خیلی مرسومه که به جای رای مفعول فقط یک واو گذاشته بشه و حرف ر هم حذف بشه. مثل؛ کتابو بردار. غذاتو تموم کن. این دیوارو نباید خراب کنی. 🎖به نظرم تفاوت این روش با روش قبلی در اینه که شکل محاوره‌ای تو روش دوم بیشتر خودشو نشون می‌ده. یعنی اگر خواستین متنی بنویسین که دیگه کلا تعارف نوشته‌های رسمی رو می‌ذاره کنار، بهتر هست که از همین روش دوم استفاده کنین. 🎭 نکته: به این نکته خوب دقت کنین و لطفا رعایتش کنین. اگر از روش دوم برای شکسته نویسی رای مفعول استفاده می‌کنین، لطفا به کلمه بچسبونیدش و با فاصله نیارید.😖 بنویسید: دیروز کیفو دوختم. ننویسید: دیروز کیف و دوختم. «کیف و» دوختم خیلی نادرسته و واو دیگه معنای مفعولی نمی‌ده و حتی به اشتباه ممکنه با انواع دیگه واو اشتباه گرفته بشه. 🎭 ضمه (-ُ) به جای را استفاده از این طرز نگارش، دیگه گناه نابخشودنی هست انصافا.😤😅 مثل کتابتُ به من بده!!! چون را، نقش نشانه مفعول داره و اگر اون رو به ضمه تبدیل کنیم، به کل حذفش کردیم. پس عمراً از این روش استفاده نکنین لطفا👌 🎖ادامه دارد... @pajohesh_esfahan ┗━━▫️🎭▫️━━━┛
🎖شکسته نویسی فعل ماضی نقلی 🎭 گفتیم که شکسته نویسی قواعد خاص خودش رو داره و ما در چند پست تا الان، قواعد شکسته نویسی در فارسی رو براتون بیان کرده ایم. 🎖یکی از مهم‌ترین نکات در این زمینه، شکسته نویسی فعل ماضی نقلی است که در این پست به آن می‌پردازیم. 🎭 ابتدا مروری بر فعل ماضی نقلی 🎖فعل ماضی نقلی در فارسی فعلی است که میان دو زمان گذشته و حال ارتباط برقرار می‌کند. یعنی وقتی می‌گوییم «من غذایم را خورده‌ام.» یعنی در گذشته غذا را خورده‌ام و هنوز سیر هستم. 🎖فعل ماضی نقلی از ترکیب صفت مفعولی (یعنی بن ماضی به همراه ه) و یکی از فعل‌های کمکی ساخته می‌شود. پس افعالی مانند فعل‌های زیر همگی ماضی نقلی هستند. 🎭 رفته‌ام،‌ خورده‌ای، نوشته‌است، برده‌ایم، کاشته‌اید، باخته‌اند 🎖 اما ماضی نقلی را چطور باید به زبان محاوره بنویسیم؟ 🧐 🎖امید طبیب‌زاده در کتاب فارسی شکسته می‌گوید که باید «های غیر ملفوظ» در فعل را با نیم فاصله از شناسه فعل حفظ کرد و «الف» را حذف کرد. 🎖 بنابراین افعال به شکل زیر نوشته می‌شوند؛ اول شخص مفرد پوشیده‌ام ⚡️ پوشیده‌م دوم شخص مفرد پوشیده‌ای ⚡️ پوشیده‌ی سوم شخص مفرد پوشیده‌است ⚡️ پوشیده اول شخص جمع پوشیده‌ایم ⚡️ پوشیده‌یم دوم شخص جمع پوشیده‌اید ⚡️ پوشیده‌ید سوم شخص جمع پوشیده‌اند ⚡️ پوشیده‌ند/ پوشیده‌ن 🏆 در این زمینه به دو نکته توجه داشته باشید؛ الف) در سوم شخص مفرد مثل پوشیده است، به جای آنکه «الف» را حذف کنیم، «است» را حذف می‌کنیم تا مطابق زبان گفتار باشد. ب) سوم شخص جمع مانند پوشیده‌اند، به صورت پوشیده‌ند نوشته شده که بهتر است «د» پایانی آن نیز حذف شود. زیرا در شکل محاوره، دال حذف می‌شود و می‌گویند: «پوشیده‌ن» 🎭 و یک اشتباه رایج در شکسته نویسی فعل ماضی نقلی... 🎖افرادی که برای نوشتن، شکسته نویسی را انتخاب می‌کنند، اغلب در نوشتن افعال ماضی نقلی دچار اشتباه می‌شوند و آن را به صورت ماضی ساده به کار می‌برند.🤨 مثلا رفته‌ام را می‌نویسند رفتم که از نظر معنایی با ماضی نقلی تفاوت دارد. 🏆 در هر صورت شاید این روش های شکسته نویسی به نظر شما نادرست بیاید؛ حق دارید! ما چنین شکلی از املای ماضی نقلی را به خاطر نداریم. اما متاسفانه این گونه نوشتن در محاورات مجازی زیاد شده و اگر شیوه‌ی صحیح شکسته نویسی فراگیر شود و در چت‌ها، مکالمات و دیگر موارد از شکل صحیح استفاده کنیم، رفته‌رفته یکدستی ایجاد می‌شود و زبان فارسی به فنا نمی رود. 🥴 🎖ادامه دارد... @pajohesh_esfahan ┗━━▫️🎭▫️━━━┛
‌‌‌‌ 🎭 قواعد شکسته نویسی کلمات جمع فارسی (۱) 🎖کلمات جمع تو فارسی،‌ اسم هایی هستن که با یکی از نشانه‌های جمع (ها، ان، ون، ین، ات) ترکیب می‌شوند. مثل: درخت‌ها، معلمان، قُدسیون، سِنین، هیئات و ... 🎭 حالا اگر بخواهیم که کلمات جمع رو به‌صورت شکسته در متن بنویسیم باید چکار کنیم؟ 🎖مهم‌ترین نکته تو شکسته نویسی کلمه های جمع فارسی این هست که بدونیم تو شکل گفتاری، از نشانه‌های جمع ان، ین، ون و ات استفاده نمی‌کنیم و همه کلمات رو با ها جمع می‌بندیم. مثلا نمی‌گیم؛ معلم دانش‌آموزان رو از خیابون رد کرد. به جاش می‌گیم: معلم دانش‌آموزا رو از خیابون رد کرد. 🎖بنابراین استفاده از پسوندهای جمع، به جز "ها"، در گفتاری‌نویسی کلا منتفیه! 🎭 حالا بیاید ببینیم همین «ها» رو باید چطور بنویسیم؟ 🏆 قانون اول – همه کلمات به جز کلمات مختوم به «ه» و «و» 🎖مثلا کلمات درخت، معلم، کیف، قاشق، توپ، آرد، ماشین، خیلی راحت با پسوند «ها» جمع بسته می‌شن ولی ما در گفتار، دیگه ه رو حذف می‌کنیم و می‌گیم: درختا، معلما، کیفا، قاشقا،‌ توپا، آردا، ماشینا و ... 🎖پس این شیوه خیلی راحته و شاید اولش به نظرتون بیاد که خوندنش کمی سخته ولی کم‌کم چشم و ذهنتون به این کلمات هم عادت می‌کنه. البته عده‌ای هم اصلا ه رو حذف نمی‌کنن و مثل همون نوشتن رسمی این کلمه‌ها را می‌نویسن؛ درخت‌ها، معلم‌ها، کیف‌ها، قاشق‌ها،‌ توپ‌ها، آردها، ماشین‌ها و ... 🎖البته حتی می‌تونین به شکل چسبیده بهم بنویسیدشون که یکم گفتاری‌‌تر باشه؛ یعنی: درختها، معلمها، کیفها، قاشقها،‌ توپها، آردها، ماشینها و ... 🎖وقتی اینجوری می‌نویسین و کسی مشغول خاموش‌خوانیه (یعنی داره تو دل خودش می‌خونه) ناخودآگاه به همون شکل گفتاری هم می‌خونه با اینکه داره حرف ه رو می‌بینه. 🏆 ادامه دارد... @pajohesh_esfahan ┗━━▫️🎭▫️━━━┛
‌‌‌ 🎭 قواعد شکسته نویسی کلمات جمع فارسی (۲) 🏆 قانون دوم- کلمات مختوم به «ها» و «واو» و «ا» 🎖درباره کلمه‌هایی که با ه تموم می‌شن باید این رو در نظر داشته باشیم که نمی‌تونیم دو تا ه رو به هم بچسبونیم یا بعد از «ه»، همینطوری یک‌هویی الف بذاریم؛ هم شکلش زشت می‌شه و هم اینکه ناخوانا می‌شه. 🤥 مثال های زیر رو ببینین؛ کلمه‌ا و یا کلمهها پس درباره این کلمه‌ها، نمی‌تونیم ه رو حذف کنیم. چند تا مثال دیگه بزنیم؟ صخره‌ها، نشانه‌ها، دانه‌ها، کاشته‌ها و ... اینطوری صحیح هست!👌 🎖کلمه‌هایی که با واو هم تموم می‌شن همین داستان رو دارن مثلا نمی‌تونیم بنویسیم؛ پادوا، کوکوا،‌ عموا به‌جاش مجبوریم بنویسیم: پادوها، کوکوها،‌ عموها 🎖 اون دسته از کلماتی که به الف هم ختم می‌شن همین قانون رو داریم. پس باید حتما ه نوشته بشه؛ حلواها، هم‌پاها، فرداها 🎖در مورد اینکه کلمه‌هایی که با و یا ه تموم می‌شن و مجبورین داخلش ه رو بنویسین، نگران نباشین چون بازم در خاموش‌خوانی، ناخودآگاه مخاطب اونها رو به شکل گفتاری‌ می‌خونه. 🎭 پس جمع مکسر تکلیفش چیه؟ 🎖 جمع مکسر در گفتار خیلی محبوب نیست به خاطر همین هم تو گفتاری نویسی هم چندان راه پیدا نمی‌کنه. یعنی مثلا خیلی بعیده که ما تو حرف زدنمون بگیم «هرچی داشت وجوه نقد بود» به جاش مثلا می‌گیم: هرچی داشت نقد بود. یا مثلا نمی‌گیم از فواید پرتقال خونی خبر داری؟ به جاش می‌گیم: از فایده‌های پرتقال خونی خبر داری؟ 🎖بنابراین قاعده خاصی برای شکسته نویسی جمعای مکسر نداریم؛ جز اینکه خیلی راحت حذفشون کنیم یا از معادل فارسی و جایگزین درستش استفاده کنیم. 🎖در ضمن اگر می‌خواین بدونین که بهترین معادل ها برای جمع‌های مکسر تو فارسی چی هست ان شاءالله بعدا براتون یه پست میگذارم. @pajohesh_esfahan ┗━━▫️🎭▫️━━━┛
هدایت شده از مهارت پژوهشگری
🎗خواست یا خاست؟ کدام املا صحیح است؟ 🎗املا و کاربرد صحیح مشتقات فعل های خواستن و خاستن اگرچه کلمات خواستن و خاستن در فارسی به یک صورت تلفظ می‌شود؛ اما تفاوت این دو کلمه در نوشتار یکی از مواردی است که درست‌نویسی فارسی را دچار چالش می‌کند. 🎗واو معدوله عامل این تفاوت است که در کلماتی مانند خواب، خواهر، خواهش، خواستن، خوار و ... نیز استثناء ایجاد می‌کند. 🎗در لغتنامه دهخدا: ○ خاستن به معنای برپا شدن و بلند شدن و ○ خواستن به معنای خواهش کردن، آرزو داشتن، طلبیدن، اراده کردن و قصد داشتن است و یکی از ساده‌ترین راه‌های تمییز این دو کلمه از یکدیگر و صحیح‌نویسی آن، توجه به معنای آن است. 🏆 برای روشن‌‌تر شدن موضوع، به ابیات زیر دقت کنید؛ 🎗چو از خوان نخجیر برخاستند سبک باره مهتران خواستند - شاهنامه، فردوسی 🎗روزه یکسو شد و عید آمد و دل‌ها برخاست مِی ز خُم‌خانه به جوش آمد و مِی‌ باید خواست - دیوان، حافظ 🎗بر این اساس، در ترکیب‌هایی مانند برخاست و به پا خاست، که معنای خیزش وجود دارد، ❌واو معدوله درج نمی‌شود❌ و «خاست» درست است؛ 🎗 اما هنگامی که معنای طلب کردن منظور باشد، «خواست» درست است. 🏆 و اما نگارش خواستن در زبان محاوره.... 🎗نکته دیگری که باید به آن توجه داشت؛ شکل محاوره‌ای مشتقات فعل خواستن است. 👈 با توجه به این که در زبان محاوره تقریبا همه جا معنای طلب کردن مد نظر است، باید این فعل به صورت می‌خوام، می‌خوای، می‌خواد، می‌خوایم، می‌خواید، می‌خوان نوشته شود و نگارش به صورت می‌خام و ... نادرست هست. 😉 @pajohesh_esfahan ╰━═━❀✿❥❀✿❥━═━╯