#گزیده_نڪات_تفسیرے
#صفحه_307
❇️#مسیح_در_قرآن
💠وَ السَّلامُ عَلَيَّ يَوْمَ وُلِدْتُ وَ يَوْمَ أَمُوتُ وَ يَوْمَ أُبْعَثُ حَيًّا «33»مریم
🌱و درود بر من روزى كه زاده شدم و روزى كه مىميرم و روزى كه زنده برانگيخته مىشوم.
🔷خط انبيا، تنها خطى است كه از تولّد تا معاد، از هر گونه انحراف سالم است. وَ السَّلامُ عَلَيَّ يَوْمَ وُلِدْتُ وَ يَوْمَ ... أُبْعَثُ حَيًّا
🔹در مواردى، تجليل از خود جايز است. وَ السَّلامُ عَلَيَ ...
🔹مهمترين روزها براى انسان، روز تولّد، وفات و زنده شدن در قيامت است. «1» وُلِدْتُ ... أَمُوتُ ... أُبْعَثُ
.
🔹و سر انجام این نوزاد (حضرت مسیح) میگوید: «و سلام و درود خدا بر من باد آن روز که متولد شدم، و آن روز که میمیرم، و آن روز که زنده بر انگیخته میشوم» (وَ السَّلامُ عَلَیَّ یَوْمَ وُلِدْتُ وَ یَوْمَ أَمُوتُ وَ یَوْمَ أُبْعَثُ حَیًّا).
👈این جمله هم در مورد یحیی آمده و هم در مورد حضرت مسیح (ع)، با این تفاوت که در مورد اول خداوند این سخن را میگوید و در مورد دوم مسیح (ع) این تقاضا را دارد
🔹علامه فقیه مرحوم کاشف الغطاء این چنین بیان می دارد اگر ما تعریف و تمجیدی که قرآن مجید در خصوص حضرت مسیح(علیه السلام) و مادر مکرمشان حضرت مریم مقدس (علیها السلام) بیان داشته را نداشتیم جهان بشریت به عظمت و قداست حضرت مسیح(علیه السلام) دست نمی یافت، چرا که اگر قرار بود برای شناخت جایگاه و موقعیت حضرت مسیح(علیه السلام) به اناجیل رجوع می کردیم قلم شرم می نمود که در توصیف حضرت آن مطالب را بیان نماید.[1]
[1](📚پڙوهشی در باره مسیح ایت الله محمد حسین کاشف الغطاء)
📚تفاسیر نور و نمونه
༻🍃🌸🍃༺
🆔@quranpuyan
May 11
♻️♻️ #قرآنفهمیبرایهمه : تدبر در سوره های قرآن به ترتيب نزول
1⃣0⃣1⃣ تدبر در سوره #هود
🔹تفسیر سوره هود از عبدالعلی بازرگان
هود : ۱۱۳
وَلَا تَرْكَنُوا إِلَى الَّذِينَ ظَلَمُوا فَتَمَسَّكُمُ النَّارُ وَمَا لَكُم مِّن دُونِ اللَّهِ مِنْ أَوْلِيَاءَ ثُمَّ لَا تُنصَرُونَ
و به ستمگران متمايل نشويد ۱۲۱ [=به پناه کاذب آنان دل نبنديد] که آتش دامنگيرتان ميشود و در برابر خدا هيچ سرپرستي نخواهيد داشت، سپس [از هيچ سو] ياري نميشويد.
۱۲۱- رکن هر چيز، طرف محکم آن است که به عنوان تکيهگاه مطمئن ميتوان به آن پناه برد [هود ۸۰ (۱۱:۸۰) - قَالَ لَوْ أَنَّ لِي بِكُمْ قُوَّهً أَوْ آوِي إِلَى رُكْنٍ شَدِيدٍ] نهي «لاَ تَرْكَنُواْ»، هشداري است براي پرهيز از تکيه و اعتماد به قدرتهاي پوشالي روزگار و احتراز از گرايش به آنها.
هود : ۱۱۴
وَأَقِمِ الصَّلَاةَ طَرَفَيِ النَّهَارِ وَزُلَفًا مِّنَ اللَّيْلِ إِنَّ الْحَسَنَاتِ يُذْهِبْنَ السَّيِّئَاتِ ذَلِكَ ذِكْرَى لِلذَّاكِرِينَ
و نماز [=رويکرد به خدا] ۱۲۲
را در آغاز و انجام روز [=صبحگاهان و عصر] و نزديک شب [=مغرب] بپادار، ۱۲۳
مسلماً نکوئيها بديها را زایل ميکند، اين تذکري [=بيدار باشي] است براي بيدار دلان. ۱۲۴
۱۲۲- جالب است که در آيه قبل از تمايل و تکيه بر ستمگران نهي ميکرد و در اينجا بر رويکرد و اقبال به خدا [معناي صلوه]!
۱۲۳- در قرآن آمده است نماز فريضهاي است زمانمند، يعني عامل «وقت» در آن نقش اساسي دارد [نساء ۱۰۳ (۴:۱۰۳) - ...إِنَّ الصَّلاهَ كَانَتْ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ كِتَابًا مَوْقُوتًا]، نمازهاي روزانه در پنج وقت برپا ميشود که زمان آن را قرآن در سورههاي متعدد مشخص کرده است؛ در هر يک از سه سوره زير به تعدادي از آنها اشاره شده است :
۱- اسراء ۷۸ (۱۷:۷۸) [سال ۸ بعثت] : نمازهاي ظهر، عشاء، صبح و عصر در دو طرف روز [أَقِمِ الصَّلَاهَ لِدُلُوكِ الشَّمْسِ إِلَى غَسَقِ اللَّيْلِ وَقُرْآنَ الْفَجْرِ...]
۲- سوره هود ۱۱۴ (۱۱:۱۱۴) [سال ۸ بعثت] : نمازهاي صبح، عصر و مغرب [وَأَقِمِ الصَّلَاهَ طَرَفَيِ النَّهَارِ وَزُلَفًا مِنَ اللَّيْلِ...]
۳- سوره نور ۵۸ (۲۴:۵۸) [سال ۲۳ بعثت] : نمازهاي صبح، ظهر وعشاء [...مِنْ قَبْلِ صَلاهِ الْفَجْرِ وَحِينَ تَضَعُونَ ثِيَابَكُمْ مِنَ الظَّهِيرَهِ وَمِنْ بَعْدِ صَلاهِ الْعِشَاءِ...]
سه آية فوق ذيل کلمه «صلوه» اوقاتي را معين کرده است، اما ذيل کلمه تسبيح نيز، که همان رويکرد به خدا و ذکر اوست، ابتدا و انتهاي زمانهائي را معين کرده است که مفهوم آغاز و انجام دارد و در مواردي از انتها تا آغاز را که مدت شب را ميرساند، مورد اشاره قرار داده است. از جمله:
ابتداي روز و آخر روز، با تعابير: بالغدو والاصال، بکرهً و عشياً، قبل طلوع الشمس و قبل غروبها، طرفي النهار، حين تمسون و حين تصبحون.
آخر شب و ابتداي روز با تعبير: بالعشي والابکار
تعابير ديگر براي زمان تسبيح وجود دارد که مستقل از نمازهاي يوميه و مربوط به نيايشهاي نيمه شب است. مثل هنگامهاي : ادبار السجود، ادبار النجوم، ليلا طويلاً، من آناء الليل، حين تقوم و...
آغاز و انتهاي روز چه بسا نشانه روزگار روشني چراغ عمر آدمي و نزديکي شب، واپسين ايام عمر در آستانه غروب زندگي باشد.
۱۲۴- ذکر، مقابل نسيان [فراموشي]، بيانگر حالتي از هوشياري، بيداري و خودآگاهي است. تذکر و تلنگر و تکان دادن به خواب رفتگان غفلت است. قرآن، و تورات نيز، «ذکري» محسوب ميشوند [انعام ۹۰ (۶:۹۰) ، غافر ۵۴ (۴۰:۵۴) و...]
https://zaya.io/ldpig
کانالِ قرآنپویان
تدبر در قرآن ،تفقه در دين
┏━━🌹💠🌹━━┓
🆔@quranpuyan
┗━━🌹💠🌹━━┛
.#زندگي_قرآني
شماره 106
سوره #ال_عمران صفحه_52
#عدم_رضایت به #عمل_باطل_ظالمان گذشته و حال
🔶 إِنَّ الَّذِينَ يَكْفُرُونَ بِآياتِ اللَّهِ وَ يَقْتُلُونَ النَّبِيِّينَ بِغَيْرِ حَقٍّ وَ يَقْتُلُونَ الَّذِينَ يَأْمُرُونَ بِالْقِسْطِ مِنَ النَّاسِ فَبَشِّرْهُمْ بِعَذابٍ أَلِيمٍ «21» ال عمران
براستى كسانى كه به آيات خداوند كفر مىورزند و پيامبران را به ناحق مىكشند وكسانى از مردم را كه فرمان به عدالت مىدهند مىكشند، پس آنان را به عذابى دردناك بشارت ده.
❓ مگر قاتلین انبیای یهود در زمان پیامبر حضور داشتند که انها را به عذاب تهدید نماید؟
🔥👈از جمله فَبَشِّرْهُمْ بِعَذاب أَلِیْم: آنها را به عذاب شدید بشارت بده ! استفاده مى شود که کافران معاصر پیامبر(صلى الله علیه وآله) نیز مشمول این آیه بوده اند در حالى که مى دانیم آنها قاتل هیچ یک از انبیاء نبوده اند و این به خاطر آن است که هر کس راضى به برنامه و مکتب و اعمال جمعیتى باشد در اعمال نیک و بد آنها سهیم است، و چون این دسته از کفار (مخصوصاً یهود) نسبت به برنامه هاى پیشینیان خود و اعمال خلاف آنها سخت وفادار بودند، مشمول سرنوشت آنها خواهند بود.
📚↩️در تفاسير كبير و مجمعالبيان وقرطبى مىخوانيم: بنىاسرائيل در اول روز آنهم در يك ساعت، چهل و سه نفر از پيامبران الهى و يكصد و دوازده نفر از آمران به معروف را به درجهى شهادت رساندند.
⭕️البته ناگفته پيداست كه در زمان #پيامبراسلام صلى الله عليه و آله گروهى كه انبيا را شهيد كنند نبودند، ولى چون #زندهها به #كار_گذشتگان و نياكان خود #راضى بودند، خداوند در اين آيه، كسانى را كه به خاطر رضايت قلبى، #شريك_جرم نياكان هستند، با خطاب «بشّرهم» مورد انتقاد و تهديد قرار داده است.
📚تفسیر نمونه و نور
قرآنپویان
تدبر در قرآن ،تفقه در دين
┏━━🌹💠🌹━━┓
🆔@quranpuyan
┗━━🌹💠🌹━━┛
⛱⛱دو #رویکرد_متفاوت در #شیعیان:
#يحيي_بن_زيد: #باقر و #صادق ع مردم را به #زندگی فرا میخواندند اما ما، به #مرگ
در مقدمه #صحيفه_سجاديه اینگونه امده است:
✳"عمير بن متوکل ثقفی بلخی. از پدرش متوکل بن هارون، گفت: يحيی بن زيد بن علی ع را (بعد از شهادت پدرش) در آن هنگام که متوجه خراسان بود، ديدار نمودم، و بر او سلام کردم.
فرمود: از کجا میآئی؟ عرض کردم: از حج. پس مرا از حال کسان و عمو زادگان خود که در مدينه بودند پرسيد و در پرسش از حال حضرت جعفر بن محمد عليه السلام مبالغه کرد پس حال او و حال ايشان را و تأثرشان را بر شهادت پدرش زيد بن علی عليه السلام باز گفتم.
🔻يحيی گفت: عمويم محمد بن علی الباقر عليه السلام پدر مرا به ترکِ خروج اشارت فرمود و به او فهمانيد که اگر خروج کند و از مدينه جدا شود پايان کارش چه خواهد بود. پس آيا تو پسر عمم #جعفر بن محمد ع را ملاقات کردی؟
گفتم: آری. گفت پس آيا از او شنيدی که از کار من چيزی بگويد؟ گفتم: آری گفت با چه بيان از من ياد کرد؟ خبر ده مرا گفتم فدايت شوم: دوست ندارم که آنچه را از او شنيدهام پيش روی تو بگويم. گفت: آيا مرا از مرگ میترسانی؟ بيار آنچه شنيدهای؛
گفتم: شنيدم از او که میگفت که تو کشته میشوی و به دار آويخته میگردی. همچنانکه پدرت کشته و به دار آويخته شد. پس چهرهاش دگرگون شد و گفت: (يمحو الله ما يشاء و يثبت و عنده ام الکتاب) ای متوکل، همانا که خدای (عز و جل) اين دين و شريعت را بوسيله ما تأييد فرموده و دانش و شمشير را بما عنايت کرده، پس هر دو برای ما فراهم آمدهاند و عمو زادگان ما به علم تنها اختصاص يافتهاند
گفتم: فدايت شوم، من مردم را ديدم که به پسر عمت جعفر عليه السلام مايلترند تا به تو و پدرت
👈👈👈 گفت: همانا که عمم محمد بن علی و پسرش جعفر- علیهما سلام- مردم را به #زندگی دعوت کردهاند و ما ايشان را به #مرگ خواندهايم!.
گفتم ای فرزند رسول خدا، آيا ايشان داناترند يا شما؟
🔻پس مدتی چشمها را به زمين دوخت آنگاه سر برداشت و گفت: هر يک از ما از علم بهرهای داريم الا آنکه، ايشان هر چه که ما میدانيم میدانند. ولی ما هر چه را که ايشان میدانند نمیدانيم
متوکل گفت: #صحيفه را یحیی به من سپرد و چون #يحيی_بن_زيد، شهيد شد به مدينه رفتم و حضرت امام جعفر #صادق عليه السلام را ملاقات کردم و داستان يحيی را برای آن حضرت باز گفتم. پس گريست و بر يحيی سخت اندوهگين شد و فرمود: خدا عموزادهام را رحمت کند و به پدران و نياکانش پيوسته سازد
🔻حضرت صادق ع فرمود، ای متوکل: آيا يحيی با تو گفت که عمويم محمد بن علی و پسرش جعفر مردم را به زندگی دعوت کردند و ما ايشان را به مرگ خوانديم؟ گفتم آری، أصلحک الله ، عمو زادهات يحيی با من چنين گفت. فرمود خدا يحيی را بيامرزد."
🛑مروری تاریخی بر #قيام_زیدیه
💢 #یحیی پسر #زید، نوه امام سجاد (علیهالسّلام) میباشد. بعد از سرکوب شدن قیام پدرش توسط بنیامیه، خود را از دیدگان مخفی ساخت تا به وصیت پدر درباره استمرار #قیام و مبارزه عمل نماید.
در این بین برخی از بزرگان از سر دلسوزی او را از قیام باز میداشتند.
نقل شده است که امام صادق(ع) به او نامهای نوشت و با آگاه کردن او از اینکه همچون پدرش کشته خواهد شد، او را از قیام باز داشت. ولی یحیی مصمم به قیام بود و از این رو آهنگ خراسان کرد.
👈 پدر وی، #زید، برای جلوگیری از فشار #ظلم و #ستم به خاندان نبوت، کفر و الحاد #امویان و برگرداندن خلافت به آل محمد (ص) قیام نمود ولی در سال ۱۲۲ ه. ق توسط هشام خلیفه اموی سرکوب شد.
نقل از ویکی فقه و ویکی شیعه
قرآنپویان
تدبر در قرآن ،تفقه در دين
┏━━🌹💠🌹━━┓
🆔@quranpuyan
┗━━🌹💠🌹━━┛
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
#دعاهای_روزانه
🤲 اللَّهُمَّ لَا تُؤَدِّبْنِي بِعُقُوبَتِكَ وَ لَا تَمْكُرْ بِي فِي حِيلَتِكَ مِنْ أَيْنَ لِيَ الْخَيْرُ وَ لَا يُوجَدُ إِلَّا مِنْ عِنْدِكَ
❣معبودا، با عقوبت خود ادبم مكن و با دچار نمودنم به حيلهات فريبم مزن. اى پروردگار من، از كجا خير براى من باشد در حالى كه خير جز از نزد تو وجود پيدا نمىكند؟ !
(دعای ابوحمزه)
@quranpuyan
💠#تلاوت_روزانـہ یــڪ صفحـہ قرآטּ بـہ همراـہ ترجمـہ
📖#سوره_مبارڪه_مریم آیات 30 تا 51
📄#صفحـہ_308
༻🍃🌸🍃༺
🆔@quranpuyan
#گزیده_نڪات_تفسیرے
#صفحه_308
❇️#منطق گیرا و کوبنده #ابراهیم (ع)
💠وَ اذْكُرْ فِي الْكِتابِ إِبْراهِيمَ إِنَّهُ كانَ صِدِّيقاً نَبِيًّا (۴۱/مریم)
🌱و در اين كتاب، ابراهيم را ياد كن، كه او پيامبری راستگو و راست كردار بود.
🔹در اینجا از قسمتی از زندگانی قهرمان توحید، ابراهیم خلیل پرده بر میدارد و تأکید میکند که دعوت این پیامبر بزرگ- همانند همه رهبران الهی- از نقطه توحید آغاز شده است.
آیه میگوید: «در این کتاب [قرآن] از ابراهیم یاد کن» (وَ اذْکُرْ فِی الْکِتابِ إِبْراهِیمَ).
«چرا که او مردی بسیار راستگو و تصدیق کننده (تعلیمات و فرمانهای الهی) و نیز پیامبر خدا بود» (إِنَّهُ کانَ صِدِّیقاً نَبِیًّا).
🔹در واقع بارزترین صفتی که در پیامبران و حاملان وحی الهی لازم است همین معنی میباشد که آنها فرمان پروردگار را بیکم و کاست به بندگان خدا برسانند.
📚تفسیر نمونه
༻🍃🌸🍃༺
🆔@quranpuyan
#گزیده_نڪات_تفسیرے
#صفحه_308
❇️#حرف_حق گاهی تلخ و مایه تعجب
💠قالَ أَ راغِبٌ أَنْتَ عَنْ آلِهَتِي يا إِبْراهِيمُ لَئِنْ لَمْ تَنْتَهِ لَأَرْجُمَنَّكَ وَ اهْجُرْنِي مَلِيًّا (۴۶/مریم)
🌱گفت: ای ابراهيم! آيا از خدايان من بيزاری؟ اگر از (اين روش) دست برنداری قطعاً تو را سنگسار خواهم كرد و (اكنون) برای مدّتی طولانی از من دور شو.
🔹گاهی بايد عقايد خود را مخفی كرد. (گويا ابراهيم تا آن لحظه عقايد خود را حتّی از عموی خود مخفی داشته است. زيرا عمو با تعجّب با او سخن گفت.) «أَ راغِبٌ»
🔹اين آيه، مايهی دلداری پيامبر است كه اگر ابولهب، عموی تو كافر است و تو را تهديد میكند، عموی ابراهيم نيز چنين بود. «قالَ أَ راغِبٌ أَنْتَ»
🔹انسان به جايی میرسد كه حرف حقّ برايش تلخ و سبب تعجّب است.
«أَ راغِبٌ أَنْتَ»
🔹نپذيرفتن سخن حقّ، از كوچكتر از خود، نشانهی تكبّر است. «أَ راغِبٌ أَنْتَ»
🔹كسی كه يك خدای با شعور را نپذيرد، چند خدای بی شعور را خواهد پذيرفت. «آلِهَتِي»
🔹حقّگويی و مبارزه با سنتهای باطل، آوراگی و محروميّت به دنبال دارد.
«لَأَرْجُمَنَّكَ وَ اهْجُرْنِي مَلِيًّا»
📚تفسیر نور
༻🍃🌸🍃༺
🆔@quranpuyan
May 11
♻️♻️ #قرآنفهمیبرایهمه : تدبر در سوره های قرآن به ترتيب نزول
2⃣0⃣1⃣ تدبر در سوره #هود
🔹تفسیر سوره هود از عبدالعلی بازرگان
هود : ۱۱۵
وَاصْبِرْ فَإِنَّ اللَّهَ لَا يُضِيعُ أَجْرَ الْمُحْسِنِينَ
و [در برابر سختيها] صابر باش که خدا پاداش نيکوکاران را ضايع نميسازد. ۱۲۵
۱۲۵- ضايع کردن چيزي، تلف و تباه کردن آن است. اين واژه ده بار در قرآن آمده است؛ يکبار درباره انسان و نمازي که آن را ضايع ميکند [مريم ۵۹ (۱۹:۵۹) ] و نه بار درباره خدا که عمل هيچکس را ضايع نميکند و ناديده نميگيرد. از جمله: اجر محسنين [۵ بار]، اجر مؤمنين [۲ بار]، اجر مصلحين و اصولا اجر هر عمل کنندهاي را. در اين سوره آمده است: صبر کن که خدا اجر محسنين را ضايع نميکند، از اين جمله معلوم ميشؤد صابران همان نيکوکارانند و صبر کردن در برابر مخالفان [به جاي تلافي کردن] کار زيبائي است و صبر جميل دلالت بر همين زيبائي و نيکوئي ميکند.
هود : ۱۱۶
فَلَـوْلَا كَانَ مِنَ الْقُرُونِ مِن قَبْلِكُمْ أُولُو بَقِيَّةٍ يَنْهَوْنَ عَنِ الْفَسَادِ فِي الْأَرْضِ إِلَّا قَلِيلًا مِّمَّنْ أَنجَيْنَا مِنْهُمْ وَاتَّبَعَ الَّذِينَ ظَلَمُوا مَا أُتْرِفُوا فِيهِ وَكَانُوا مُجْرِمِينَ
پس چرا [با وجود مسئوليت انسان در قبال جامعه خود] در ميان جوامع پيش از شما صاحبان باقيمانده [=وارثان تعاليم باقيمانده از رسولان] نبودند ۱۲۶ که [ستمگران را] از تبهکاري در زمين بازدارند؟ جز اندکي از آنها که نجاتشان داديم، و [در سکوت و بيتفاوتي آنها،] ستمگران به راهي که در آن خوش ميگذراندند رفتند و يکسره مجرم [=بريده از حق] گشتند. ۱۲۷
۱۲۶- «أُوْلُواْ بَقِيَّهٍ» چه کساني هستند و بقيه چيست؟ در آيه ۸۶ اين سوره (۱۱:۸۶) به «بَقِيَّتُ اللهِ»، که همان سود باقيمانده از تجارتي منصفانه و حلال است اشاره شده، از طرفي در آيه ۲۸ سوره زخرف (۴۳:۲۸) [وَجَعَلَهَا كَلِمَهً بَاقِيَهً فِي عَقِبِهِ لَعَلَّهُمْ يَرْجِعُونَ]، خداپرستي خالص و توحيدي را کلمه باقيمانده ابراهيم شمرده است. به اين ترتيب به نظر ميرسد «أُوْلُواْ بَقِيَّهٍ»، حاملان تعاليم توحيدي پيامبران هستند که در برابر انحرافات جامعه احساس تعهد و مسئوليت ميکنند.
هشدار اين آيه به همه آگاهان جامعه و مؤمنين متعهد و مسئول است که در برابر ستمکاريها سکوت نکرده و به فريضه عظيمه امر بمعروف و نهي از منکر در قبال مفسدين عمل کنند. اين همان عهدي است که خدا از قشر آگاه جامعه گرفته و امام علي(ع) هنگام پذيرش خلافت به آن اشاره کرده است: و ما أخذ الله علي العلماء ان لايقارّوا علي کظّة ظالم و لا سغب مظلوم [خطبه ۳ بند ۱۶].
۱۲۷- معناي ريشهاي «جرم»، انقطاع و بريدگي است. گناه جرم محسوب ميشود، چرا که دليل آن بريدن از خدا، خلق و پذيرش مسئوليت است.
در هر جامعهاي هميشه اقليتي هستند که خلاف جريان عمومي شنا کرده و با باورهاي خرافي و شرکآميز مبارزه ميکنند، اما اکثريت مردم دنبال خوشگذراني و لذت بردن و در راحت و رفاه و کامروایی زيستن هستند. اين حکمت امام علي نيز بسيار پند آموز است که: «در مسير هدايت، از اندک بودن اهل آن احساس تنهائي و نگراني نکنيد، [زيرا اکثريت] مردم گرد سفرهاي جمع شدهاند که سير شدن از آن کوتاه مدت و اشتهاي آن طولاني و هميشگي است: ايها الناس لا تستوحشوا في طريق الهدي لقلة اهله فان الناس قد اجتمعوا علي مائدة شبعها قصير و جوعها طويل
https://zaya.io/ldpig
کانالِ قرآنپویان
تدبر در قرآن ،تفقه در دين
┏━━🌹💠🌹━━┓
🆔@quranpuyan
┗━━🌹💠🌹━━┛
#زندگي_قرآني
شماره 107
سوره #ال_عمران صفحه_53
👌همه چیز به #دست_اوست!
🔶قُلِ اللَّهُمَّ مَالِكَ الْمُلْكِ تُؤْتِي الْمُلْكَ مَن تَشَاءُ وَتَنزِعُ الْمُلْكَ مِمَّن تَشَاءُ وَتُعِزُّ مَن تَشَاءُ وَتُذِلُّ مَن تَشَاءُ بِيَدِكَ الْخَيْرُ إِنَّكَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ (ال عمران:26)
🔷بگو: بار خدايا، اي زمامدار هستي! مُلك [=فرمانروايي و حكومت] را به هر كه خواهي [=طبق نظاماتي كه مقدّر كردهاي] ميدهي و از هر كه خواهي باز ميستاني و هر كه را خواهي عزّت ميدهي و هر كه را خواهي ذليل [=خوار] ميسازي، گزينش [=بهتر و كاملتر] به دست توست، كه تو بيگمان بر هر كاري قديري.
💕 منظور از #اراده و #مشیت_الهى در این آیه این نیست که بدون حساب و بى دلیل، چیزى را به کسى مى بخشد و یا از او مى گیرد، بلکه مشیت او از روى حکمت و مراعات نظام و مصلحت و حکمت جهان آفرینش و عالم انسانیت است، گاه این حکومت ها به خاطر شایستگى ها است، و گاه حکومت ظالمان هماهنگ ناشایستگى امت ها است.
سرچشمه تمام خوبى ها از او و به دست او است.
🌱👈جمله بِیَدِکَ الْخَیْرُ با توجه به الف و لام استغراق در الخَیْرُ و مقدم شدن خبر بر مبتدا (بِیَدِکَ الْخَیْرُ، نه الخَیْرُ بِیَدِکَ) نشان مى دهد که تمام #خیرها، #برکات، نیکى ها و خوبى ها، در دست خدا است، و ضمناً از این جمله استفاده مى شود که هم عزت، خیر است و هم ذلت، هم بخشیدن حکومت و هم گرفتن آن، هر کدام در جاى خود خیر است و بر طبق قانون عدالت، و شرى وجود ندارد ، جانیان و بدکاران، خیرشان در آن است که در زندان باشند، و نیکوکاران با ایمان ، خیرشان در آزادى است.
📚تفسیر نمونه
قرآنپویان
تدبر در قرآن ،تفقه در دين
┏━━🌹💠🌹━━┓
🆔@quranpuyan
┗━━🌹💠🌹━━┛
❌#آسیب_نرسانیم❌
✅ " #هوش_اخلاقی" یکی از انواع هوش و کیفیتهای #خدادادی است. کیفیتی که به ما کمک میکند عمل اخلاقی را از غیر اخلاقی تمییز دهیم.
👈 از نگاه روانشناسان و جامعهشناسان اخلاق، این هوش، اصولی دارد که شایسته است به آنها توجه، و تقویت شوند.
اختلال در این هوش، امکان تبدیل تعلیم اخلاق به تجربه را از بین میبرد.
✅ بروس واینستین در کتاب "هوش اخلاقی" پنج اصل را به عنوان #اصول _هوش_اخلاقی معرفی میکند.
از نگاه او اولین آنها عبارت است از "آسیب نرسانیم". این اصل، یک قاعدهی احترازی و پرهیزدهنده است.
⏮ یعنی برای این که به این قاعده تن بدهیم لازم نیست کاری بکنیم؛
فقط کافیست پاسخ یک زشتی را با زشتی ندهیم.
کافی است خشم را با خشم، خشونت را خشونت، و به قول مادر بزرگم، "تَش را با تَش" جواب ندهیم.
این یعنی پاره کردن #زنجیرهی_آسیب؛
یعنی جلوگیری از دومینوی خشونت.
لازم نیست موضوع را پیچیده کنیم و دست به دامان فیلسوفان شویم تا بفهیم آسیب چیست و آسیبرساندن کدام است؛
👈👈👈کافیست "خالهزنک بازی"، "پچ پچهای پشت سر"، "بازیهای درگوشی"، " #شایعات"، "#سرک_کشیدن به زندگی دیگران"، "از کاه کوه ساختن"' و "قضاوت کردن دیگران"را ادامه ندهیم.
آسیب، در حقیقت، هر کاریست که به دیگران لطمه میزند. دامنهی لطمه از رنج و رنجش شروع شده و تا مرگ که آسیب نهایی است ادامه دارد.
آسیب نرساندن در سناریوهای مختلفی میتواند فهمیده و دنبال شود.
درک این که آسیب چیست و ما کِی آسیب میرسانیم نیازمند مراقبت جدی و قاعدهی "تفهم دیگران" و "تأمل در خویشتن" است.
🔻🔻نخستین سخن هوش اخلاقی این است که ما باید دریابیم چه کار و یا سخنی از ما به دیگری لطمه میزند سپس از آن پرهیز کنیم.
هوش اخلاقی میگوید هیچ چیزی نباید بهانهی آسیب به دیگران باشد.
اخلاقی که آسیب به دیگران را تجویز میکند، #بیاخلاقیست.
👌 تفسیری از دین که نتیجهی آن لطمه به دیگران است، بیاخلاقیست و با #روح_دین و هوش اخلاقی ناسازگار است.
🎙استاد صادقنیا
قرآنپویان
تدبر در قرآن ،تفقه در دين
┏━━🌹💠🌹━━┓
🆔@quranpuyan
┗━━🌹💠🌹━━┛
#آیههاینور
بسم الله الرحمن الرحیم
وَتَوَكَّلْ عَلَى الْحَیِّ الَّذِی لَا يَمُوتُ وَسَبِّحْ
بِحَمْدِهِ وَكَفَى بِهِ بِذُنُوبِ عِبَادِهِ خَبِيرًا
و بر آن زنده ای که هرگز نمی میرد توکل کن،
و او را همراه با ستایش تسبیح گوی، و کافی
است که او به گناهان بندگانش آگاه باشد.
🌸 سوره فرقان ، آیه ۵۸
🆔️ @quranpuyan