eitaa logo
سیدالعلماء
1.8هزار دنبال‌کننده
2.4هزار عکس
735 ویدیو
7 فایل
کانال رسمی مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی ایشان شاگرد بزرگانی مثل حضرات آیات شیخ عباس تهرانی، امام خمینی، علامه طباطبایی، بروجردی و... بودند. مرحوم امام در نامه‌های خود، از ایشان با عبارت "سیدالعلماء" یاد می‌کردند. ارتباط با ادمین @seydololama_admin
مشاهده در ایتا
دانلود
سیدالعلماء
🔺 حضرت علیه‌السلام در حدیث [ حکمت ۱۳۹] می‌فرماید: "النَّاسُ ثَلَاثَةٌ: عَالِمٌ رَبَّانِیّ"؛ دانشمند متصل به دستگاه ربوبی که حرفش از آن‌جا، فکرش از آن‌جا، رفتارش هم از آن‌جاست. 🔹 "وَ مُتَعَلِّمٌ عَلَى سَبِيلِ نَجَاةٍ"؛ دانشجویی که فهمیده که شدن، سعادت و است فلذا در پی آن افتاده است و هیچ دیگری ندارد که اگر همین غذا را آوردند موقع در خوابگاهش دادند و فهمید که یادشان رفته به اتاق کناری بدهند، او به تنهایی نمی‌خورد یا آن غذا را قسمت می‌کند یا اصلاً خودش گرسنه می‌ماند. این دانشجو پی این عالم ربانی را می‌گیرد تا از این راه این باب این بر دلش گشوده بشود. "عَالِمٌ رَبَّانِيٌّ وَ مُتَعَلِّمٌ عَلَى سَبِيلِ نَجَاةٍ"؛ را برای کسی می‌گویند که دنبالش هستند تا بگیرندش و در پی نجات است یا گرگی دارد او را تعقیب می‌کند!. این گرگ درونی، این ناشایستی‌های که در ما - در بنده - هست، از ، متحجر و جامد شده و فرمانده‌ی وجود من شده، از این‌ها چطور نجات پیدا کنم؟! دانش را برای این می‌خواهم. حالا شما ببینید در نظر ما ، ، ، برای چیست و به نظر حضرت علیه‌السلام دانشجویی برای چیست؟! "مُتَعَلِّمٌ عَلَى سَبِيلِ نَجَاةٍ"؛ یعنی کسانی‌که در این دنیا به این مسائل افتاده‌اند که نجات پیدا کنند؛ زیرا خودشان را در معرض و گودال سقوط می‌بینند، می‌خواهند نجات پیدا کنند با علم، با ، با ، با و این‌ها. "وَ هَمَجٌ رَعَاعٌ" ؛ و عموم مردمی هم که در دو دسته اول نیستند، در حکم پشه و مگس‌هایی هستند که در اختیار این هوا و باد و طوفانند که هیچ‌جا نمی‌توانند از خودشان یک وزنی داشته باشند که حتی چند لحظه بمانند. دستگاه هوا و تَمَوُّج هوا بر آن‌ها حکومت می‌کند و این طرف و آن طرفشان می‌برد!. 💠 آن‌وقت آن‌قدر این مسئله باریک و مهم است که مرحوم استاد شهید در کتاب ، وقتی استاد خودش، حاج میرزا علی آقای را به عنوان عالم ربانی می‌گوید من شناختم، بعد از آن می‌گوید: ولی خودم را "متعلم علی سبیل نجات" هنوز تشخیص ندادم که شده باشم!. یعنی مقام دانشجو تا این‌جا بالا می‌آید. دانشجویی که در پی سعادت‌طلبی برای خودش و هم نوعش و مملکتش می‌باشد که در نظرش این است که فقط علم و دانش و این‌ها نجات‌بخش بشریتند و ما می‌خواهیم آن را تحصیل کنیم. دیگر به چیزی دیگر کاری نداریم. ایشان می‌فرماید: من هنوز خودم باور نکرده‌ام که دانشجوی این‌طوری باشم که "مُتَعَلِّمٌ عَلَى سَبِيلِ نَجَاةٍ " شده باشم و "هَمَجٌ رَعَاعٌ" نباشم. آدم یک می گیرد، یک‌مرتبه می‌بیند که اصلاً فکرش عوض شد، شغلش عوض شد، همّش عوض شد، هدفش عوض شد؛ معلوم می‌شود این "هَمَجٌ رَعَاعٌ" بوده! خیال می‌کرده که دانشجوست!. از اول کسی نبوده که دستش را بگیرد و از او دانشجو بسازد. آدم خیال می‌کند دانشجوست بعد تا یک پیش‌آمد می‌کند، یک کسبی پیش‌آمد می‌کند، برادرش می‌گوید: داداش بیا مترجم بشو، من می‌خواهم یک فلان تأسیسی را بکنم؛ می‌بیند که خوبی است. دیگر از فردا وقتش را کم می‌کند، تحصیلش را کم می‌کند و می‌رود آن‌طرف!. این اصلاً همان "هَمَجٌ رَعَاعٌ" بوده ولی حالی‌اش نبوده، خیال می‌کرده این است، خیال می‌کرده این است!. آن‌قدر دانشِ بشر شناسی، و ارزش دارد و فوق هر الماس و هر طلا و هر جواهری است که هیچ‌چیز نمی‌تواند برای کسی که طالب او هست، جانشین آن بشود. هیچ‌چیزی نمی‌تواند خلاء او را پر کند که بگوید حالا دیگر من به آن خواسته‌ام رسیدم، و آن را رها کند. علامت این‌که انسان دانشجوست این است که هیچ‌چیز انسان را قانع نمی‌کند و هیچ‌چیز آدم را به خود مشغول نمی‌کند. اگر دید که هیچ‌چیز فرصت‌هایش را از دستش نمی‌گیرد، این دانشجو است. بنابراین بنده -که از من گذشته-، شما از خدا بخواهید که آن دانشجو بودن را إن‌شاءالله به شما لطف کند. و السلام علیکم و رحمه الله ۷۶.۸.۳ ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
سیدالعلماء
🔺 وداع از ماه مبارک رمضان با سلامت روحی 🔹 حضرت علیه‌السلام در برای ورود به ماه دعا دارد، برای خروج ماه رمضان و با این ماه هم دعای خاصی دارد که با این شهر شریف و ماه بزرگ وداع می‌کند. در دعای ۴۵ صحیفه سجادیه، عرض می‌کند: "السلام علیک مِن شهرٍ هو مِن کُلِّ اَمرٍ سلامٌ" این هم جمله‌ی عجیبی است؛ ای ماه رمضان بر تو سلام ما باد که تو از هر بدی و از هر رنجی و از هر مشکلی در سلامتی بودی و سلامتی داشتی. این ماه دارد تمام می‌شود و وداع می‌خواهد. بنابراین فقط سلامتی جسم حیوانی نیست بلکه باید به فکر خودمان باشیم. ما تمام وجود ما نیست. تناسب اندام خوب است و است، ولی از ما نیست. یک تب در یک هفته همه را از بین می‌برد. آیا یک تب ما را از بین می‌برد؟ نه. ما سر جای خودمان هستیم؛ پس ما غیر از بدنیم. این مربی‌های که ما داریم و مسلمانند - تا چه برسد به مربیانی که از خارج می آوریم-، آیا این مطلب را می‌دانند که ما اصلاً بدن نیستیم؟!. ❌ بدن کجا و ما کجا؟ ما موجودی هستیم که وقتی شب می‌خوابیم گاهی بر می‌گردیم به قبل از این زمین و آسمان و گاهی هم از آتیه مطلب می‌بینیم و می‌یابیم و می‌فهمیم!. بنابراین ما غیر از بدن است و برای ما از گرفتاری بدن است. این‌که این قدر ما برای پیش‌برد در و و ، شادی می‌کنند از این است که ما و و نداریم!. حیف است که کسی باشد، آن‌وقت این‌طور خوشحالی کند، برای چه؟ هیچی. برای بازیگری. این خوشحالی باید به صورت خوبی مصرف شود. از (علیه‌السلام) یاد بگیریم بعد از این‌که خبر ضربت خوردنش را از (صلی الله علیه وآله وسلم) می‌شنود، عرض می‌کند: "فی سلامةٍ مِن دینی"؟! شما به من اطمینان می‌دهید که من با سلامت از می‌روم؟ می‌فرماید: "بِسلامةٍ مِن دینِک". بله با سلامت از دنیا می‌روی. این دارد. انسان با با این شاد می‌شود. ما که نمی‌توانیم به آن مقام چشم انتظاری داشته باشیم ولی مقام و شاگردی مکتب علیه‌السلام بحمدالله با زحمات و بزرگان و امثال و مرحوم (رحمهم الله) که این‌ها شارحین دعای شریف وداع ماه رمضان هستند، این‌ها همه فراهم است. باید به این سلامتی‌های غیربدنی بود. ۹۳.۵.۲ ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
سیدالعلماء
🔺 اهمیت نعمت‌شماری 🔹 گام اول تشکر، شناخت است. اگر انسان کند که می‌خواهم رحمت‌های خدا نسبت به خودم را شمارش کنم و در دفتری بنویسم، این اولین قدمی است که به سوی و به سوی از نعمت‌های خدا برداشته است؛ چون تا نداند که دست الهی در وجود او چه کرده است، چگونه می‌تواند حال را در درون خودش ایجاد کند؟ شکر یک حالت اختیاری نیست بلکه باید مقدماتش را فراهم کرد. مثلاً اگر به شما و بگویند که و بر شما حق زیادی دارند و در کلاس هم درسش را بخوانید که پدر و مادر بر ما خیلی حق دارند و باید تلافی کرد، اما اگر افرادی اصلاً پدر و مادرشان را ندیده باشند - مثل کسانی که پدر و مادرشان شده‌اند- هر چه در کلاس بخوانند که حق پدر و مادر زیاد است، وقتی زحمات آن‌ها را ندیده باشند چگونه در حال تشکر قرار می‌گیرند؟ و چگونه در دل‌شان آن عطوفت و عاطفه‌ی اولاد نسبت به والدینش تحریک می‌شود؟! چنین چیزی مشکل است. پس اول قدم تشکر ما بندگان نسبت به حق تعالی، این است که نعمت خدا را ببینیم، و بشناسیم که ما چه بودیم و چه شدیم و این جهان چه بوده و چه شده است... ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
🔺 اهمیت نعمت‌شماری 🔹 گام اول تشکر، شناخت #نعمت است. اگر #انسان نیّت کند که می‌خواهم رحمت‌های خدا نسبت به خودم را شمارش کنم و در دفتری بنویسم، این اولین قدمی است که به سوی #انسانیت و به سوی تشکر از نعمت‌های خدا برداشته است؛ چون تا انسان نداند که دست #رحمت الهی در وجود او چه کرده است، چگونه می‌تواند حال #شکر را در درون خودش ایجاد کند؟ شکر یک حالت اختیاری نیست بلکه باید مقدماتش را فراهم کرد. مثلاً اگر به شما #نوجوانان و #جوانان بگویند که #پدر و #مادر بر شما حق زیادی دارند و در کلاس #دینی‌تان هم درسش را بخوانید که پدر و مادر بر ما خیلی حق دارند و باید تلافی کرد، اما اگر افرادی اصلاً پدر و مادرشان را ندیده باشند - مثل کسانی که پدر و مادرشان شهید شده‌اند- هر چه در کلاس بخوانند که حق پدر و مادر زیاد است، وقتی زحمات آن‌ها را ندیده باشند، چگونه در حال تشکر قرار می‌گیرند؟ و چگونه در #دل‌شان آن عطوفت و عاطفه اولاد نسبت به والدینش تحریک می‌شود؟! چنین چیزی مشکل است. پس اول قدم تشکر ما بندگان نسبت به حق‌تعالی، این است که نعمت خدا را ببینیم، و بشناسیم که ما چه بودیم و چه شدیم و این جهان چه بوده و چه شده است... ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
سیدالعلماء
🔺 روش #جذب افراد در سیره‌ی #ائمه اطهار علیهم‌السلام 🔹 حالات مولا #امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام 🔸 وظی
🔺 جذب از راه معنویت 🔹 شما مکاید خفی جن و انس را ببینید که امور را صورت‌سازی می‌کنند. مثلاً بگوید: ما می‌خواهیم نسل جذب بشوند. نسل جوان را باید به جذب‌شان کرد. (علیه‌السلام) با یک کفش پاره سلطنت می‌کرد و نسل خودش را، آن‌کسی‌را که قابل بوده را می‌کرد، نه با یک کفش‌های قشنگ که از سلطان برایش فرستاده، آن را بپوشد، بیاید تا خوش‌شان بیاید!. درست وضع دارد عوض می‌شود!. امیرالمؤمنین علیه‌السلام در بین خطبه خواندن لباسش را تکان می‌داد. چرا؟! چون یک پیراهن داشت، شسته بود، غسل کرده بود، آمده بود نماز جمعه، لباسش تر بود، پیراهنش را تکان می‌داد؛ چون لباس نداشته عوض بکند بیاید نماز جمعه!. آیا او نمی‌خواست جوان‌ها را جذب بکند؟! او می‌خواست جذب از راه جلب به انجام بگیرد نه جذب به این‌که این چقدر زیباست! چقدر دیوارش این‌جور است، گلدسته‌اش این‌جور است و فلان. صلوات‌الله‌علیه‌وآله هم مبارزه داشت. وقتی می‌آمد، می‌دید مثلاً -در سختی دوران - حضرت (علیهاالسلام) یک پرده‌ای در خانه انداخته که می‌شود این را داد به یک فقیری تا پیراهنش بکند، سلام علیک نکرده بر می‌گشت. حضرت زهرا (علیهاالسلام) هم مقصود ایشان را می‌فهمید. روی همان حساب آن پرده را می‌داد به یک . الآن هم نسل جوان به و به ، عین همان فقر زمان پیغمبر است! منتهی به این شکل امروزی در آمده. آن زمان یک دانه خرما، یک شخص را می‌داد از گرسنگی؛ حالا یک ملیون مثلاً که یک جوان بگیرد، یک ازدواجی، در یک سطح نازلی انجام بدهد مثل همان یک خرما است. امروز باید این‌جوری مجاهد بشوند. ، ، ، . کفش اضافی برای عوض کردن آقای نداشته باشد از بس رسیدگی کرده باشد به زیردستش، به ، به جوان‌هایی که می‌شناسد. به ، به . مرحوم آیت الله اعلی‌الله‌مقامه از خودشان شنیدم که فرمود: زمان حاج شیخ عبدالکریم یزدی (رحمه‌الله) من و همسرم یک کفش داشتیم. من صبح می‌پوشیدم، می‌رفتم درس حاج شیخ عبدالکریم. بر می‌گشتم، او می‌پوشید، می‌رفت به آشپزخانه برای کار غذا پختنش و این‌ها. این‌که مالِ زمان و هزار سال پیش نیست، مالِ هشتاد سال پیش است. اگر این کارها را ظرفیت پیدا کند و جا باز کند در ، در ، در ، در همه‌جا، یک جهادی پیدا می‌کند، نه فقط ، یا مثلاً و این جور چیزها. نه، بسیج عمومی باید باشد؛ عمومی اگر بشود شاید یک مورد نیاز، مثلاً جوانی که الآن وظیفه‌ی ازدواج باشد، پیدا نشود یا بی مسکن نباشد؛ چون این کاخ‌های شصت طبقه، پنجاه طبقه بالا می‌رود، این‌ها همه از یک ضداسلامی تولید می‌شود!. و پنج سال پیش، ده سال پیش که این‌ها را ترویج می‌کردند، -حالا نمی‌دانم هنوز ترویج می‌کنند- این‌ها از این نکات غافل بودند: همسایه‌ها از آفتاب محروم می‌شوند، از هوای خوب محروم می‌شوند، در رفت و آمدها و پله‌ها و به هم برخورد کردن‌ها، می‌شود. صد جور دارد. ولی یک برج برود، بالا کشور پیدا می‌کند! می‌گویند: ترقی کرده!. الآن کم‌یاب است؛ مغز یعنی چی؟ یعنی چی؟ یعنی چی؟ این‌ها را همه‌اش را حضرت (علیه‌السلام) داشت با یک پیراهن! ، ، مشغول خطبه‌ها بود، پیراهنش را برای خشکیدن تکان می‌داد! چرا؟ چون وقتی می‌خواست بیاید ، بکند، لباسش را عوض بکند، نداشت، فقط پیراهنی داشت، این را که شسته بود، هنوز خشک نشده بود، پوشیده بود آمده بود نماز جمعه. پیراهنش را تکان می‌داد که رطوبتش مثلاً برود، توی آن هوای گرم که اصلاً باید فوری خشک شده باشد. هدیه به امیرالمؤمنین علیه‌السلام صلوات اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم ☑️ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
🔺 مهم‌ترین وظایف یک انسان مسلمان 🔹 درجه‌ای است که اگر کسی موفق بشود آن را بفهمد، و خود را در آن راه می‌دهد و ما (علیهم‌السلام) از ما این توقع را دارند. حضرت (سلام الله علیه) الآن -از ما که لب گوریم نه، چون از ما دیگر گذشته- از شما این توقع را دارد که کنید، یکی که این مسائلی را که در خاندان آن‌ها برای شما گذاشته شده، را بفهمید. این‌که شما در یک شرکت کنید، در یک شرکت کنید ولی روز به روز بر اطلاعات شما افزوده نشود؛ این هیئتی که مورد است، نیست و باید درستش کرد، باید دل‌سوزی درباره‌ی او کرد، باید به آن و به آن گردانندگان‌شان حالی کرد که شما خودت و جوان‌ها و نوجوان‌ها ارزش بالایی دارید. نگذارید با این حرف‌های ظاهری، وقت و عمرتان بگذرد. اول وظیفه‌ی هر هیئتی و هر مسجدی این است که این کتاب‌های و را برای آن‌ها تهیه کنند -که یک کتاب ارزان و خوب است به نام [ تألیف مرحوم آیت الله ]- و این را در هیئت‌ها کنند چون همه نمی‌توانند از آن استفاده کنند؛ اصطلاحات شرعی در مورد واجب و حرام دارد. باید یک کسی را دعوت کنند که برای جوان‌ها و نوجوان‌ها این‌ها را درس بگوید، در عرض سه ماه این رساله تمام می‌شود. این بچه‌ها و این و این آشنای با وظایف خودشان می‌شوند که حلال چیست و حرام چطور است؟ حرف زدن چطور است؟ یاد اشخاص کردن چطور است؟ به بعضی‌ها است. اشاره کردن به بعضی‌ها گناه است. کردن یک پیرزن یا یک پیرمرد حرام و گناه است. این‌ها را نمی‌دانند این بچه‌ها و و‌قتی نمی‌دانند، همه‌اش سینه می‌زنند. خب سینه زدن به‌شرطها و شروطها قبول است. باید واجبات این‌ها دانسته شود، محرّمات این‌ها دانسته بشود. ایشان به چه باید بیفتد و به چه نباید بیفتد. ایشان به چه باید بیفتد و به چه نباید بیفتد. در چه مجلسی حضور پیدا بکنند و چه در مجلسی حضور پیدا نکنند. این بایدها و نبایدها امانات ائمه است! کتاب علیه‌السلام است که دست به دست گشته و الآن به دست علمای ماست. علمای ما از آن‌چه که ائمه‌ی معصومین برای این ملّت خواسته جمع‌آوری می‌کنند، می‌شود رساله به زبان ساده و آن را کوچک می‌کنند، می‌شود این کتابی که معرفی کردیم. خب این را می‌شود در عرض دو ماه یا سه ماه تمامش را یاد گرفت و بعد در خانه برد و به هم یاد داد و به خود هم یاد بدهد. به هم یاد بدهد. این‌طور رونق پیدا می‌کند. البته اسلام صحیح و راستین. اما اسلام خارجی‌ها و این است که ظواهرتان را انجام بدهید، اما به این مسائل کاری نداشته باشید، که بشود این‌ها را از راه منحرف کرد، به سود آن‌هاست!. دینی را به‌وسیله‌ی وقتی خاموش کردند، آن‌وقت هر کاری دل‌شان بخواهد می‌کنند. حالا هر چه فریاد هم بزنند، کسی نیست که پاسخ به آن‌ها بدهد!. ۸۵٫۷٫۱۶ ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
🔺 وداع از ماه مبارک رمضان با سلامت روحی 🔹 حضرت علیه‌السلام در برای ورود به ماه دعا دارد، برای خروج ماه رمضان و با این ماه هم دعای خاصی دارد که با این شهر شریف و ماه بزرگ وداع می‌کند. در دعای ۴۵ صحیفه سجادیه، عرض می‌کند: "السلام علیک مِن شهرٍ هو مِن کُلِّ اَمرٍ سلامٌ" این هم جمله‌ی عجیبی است؛ ای ماه رمضان بر تو سلام ما باد که تو از هر بدی و از هر رنجی و از هر مشکلی در سلامتی بودی و سلامتی داشتی. این ماه دارد تمام می‌شود و وداع می‌خواهد. بنابراین فقط سلامتی جسم حیوانی نیست بلکه باید به فکر خودمان باشیم. ما تمام وجود ما نیست. تناسب اندام خوب است و است، ولی از ما نیست. یک تب در یک هفته همه را از بین می‌برد. آیا یک تب ما را از بین می‌برد؟ نه. ما سر جای خودمان هستیم؛ پس ما غیر از بدنیم. این مربی‌های که ما داریم و مسلمانند - تا چه برسد به مربیانی که از خارج می آوریم-، آیا این مطلب را می‌دانند که ما اصلاً بدن نیستیم؟!. بدن کجا و ما کجا؟ ما موجودی هستیم که وقتی شب می‌خوابیم گاهی بر می‌گردیم به قبل از این زمین و آسمان و گاهی هم از آتیه مطلب می‌بینیم و می‌یابیم و می‌فهمیم!. بنابراین ما غیر از بدن است و برای ما از گرفتاری بدن است. این‌که این قدر ما برای پیش‌برد در و و ، شادی می‌کنند از این است که ما و و نداریم!. حیف است که کسی باشد، آن‌وقت این‌طور خوشحالی کند، برای چه؟ هیچی. برای بازیگری. این خوشحالی باید به صورت خوبی مصرف شود. از (علیه‌السلام) یاد بگیریم بعد از این‌که خبر ضربت خوردنش را از (صلی الله علیه وآله وسلم) می‌شنود، عرض می‌کند: "فی سلامةٍ مِن دینی"؟! شما به من اطمینان می‌دهید که من با سلامت از می‌روم؟ می‌فرماید: "بِسلامةٍ مِن دینِک". بله با سلامت از دنیا می‌روی. این دارد. انسان با ، با این شاد می‌شود. ما که نمی‌توانیم به آن مقام چشم انتظاری داشته باشیم ولی مقام و شاگردی مکتب علیه‌السلام به‌حمدالله با زحمات و بزرگان و امثال و مرحوم (رحمهم الله) که این‌ها شارحین دعای شریف وداع ماه رمضان هستند، این‌ها همه فراهم است. باید به این سلامتی‌های غیربدنی بود. ۹۳٫۵٫۲ ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
🔺 لوازم روحانیت در نسل جوان 🔹 #جوانان عزیز باید از حالا ملتفت باشند که یک درصد از روحانیت #درس خواندن است و ۹۹ درصد آن بینایی و شنوایی در جهان و #انسان است. انسان باید در خودش بیندیشد و ببیند که چه صنایعی در خلقتِ او هم‌چون #چشم و #گوش و #مغز و #ریه و #قلب او، انجام گرفته. و این‌ها به چه دلیل بوده؟ چه نیازی بوده که این ساختمان عجیب و غریب به نام یک انسان #خلق شود؟ آن‌وقت ارتباط یک انسان با #زمین و #آسمان معلوم می‌شود. این #ریه که در درون ما هست، هیچ ثانیه‌ای نیست که از این هوا بی‌نیاز باشد و این هوا با این کثرت در دسترس این ریه‌ها قرار دارد. و این ساختمان پای ما که مناسب با زمین و راه رفتن است و این مناسبت سر و مغز و #اعصاب ما که باید در جای محکمی قرار بگیرد و فرمانده وجود ما باشد. در همه‌ی این‌ها #فکر کند و یادداشت بر دارد و کتاب‌های مناسب با این مسائل همیشه همراهش باشد، تا این‌که به‌وسیله‌ی #بینش و بینایی #عقلی و روشن شدن بینایی #فطری که در وجود ما هست، به این حالی که گفته شد، نزدیک شود، که در این‌صورت کم‌کم وارد بهشت #خداشناسی می‌شود. دیگر #دنیا و عیاشی‌های دنیا از نظرش می‌افتد. وقتی تنها در یک حجره با #روزه داری مشغول #عبادت شد، خودش را در #بهشت می‌بیند و می‌فهمد که این دنیا برای چه خلق شده. و انسان برای چه آفریده شده است. کم‌کم با #راز و رمز #خلقت آشنا می‌شود. آن‌وقت از #قرآن و #نهج_البلاغه سر در می‌آورد. این‌ها لوازم #روحانیت است. ✅ مرحوم آیت‌الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
سیدالعلماء
🔺 وداع از ماه مبارک رمضان با سلامت روحی 🔹 حضرت علیه‌السلام در برای ورود به ماه دعا دارد، برای خروج ماه رمضان و با این ماه هم دعای خاصی دارد که با این شهر شریف و ماه بزرگ وداع می‌کند. در دعای ۴۵ صحیفه سجادیه، عرض می‌کند: "السلام علیک مِن شهرٍ هو مِن کُلِّ اَمرٍ سلامٌ" این هم جمله‌ی عجیبی است؛ ای ماه رمضان بر تو سلام ما باد که تو از هر بدی و از هر رنجی و از هر مشکلی در سلامتی بودی و سلامتی داشتی. این ماه دارد تمام می‌شود و وداع می‌خواهد. بنابراین فقط سلامتی جسم حیوانی نیست بلکه باید به فکر خودمان باشیم. ما تمام وجود ما نیست. تناسب اندام خوب است و است، ولی از ما نیست. یک تب در یک هفته همه را از بین می‌برد. آیا یک تب ما را از بین می‌برد؟ نه. ما سر جای خودمان هستیم؛ پس ما غیر از بدنیم. این مربی‌های که ما داریم و مسلمانند - تا چه برسد به مربیانی که از خارج می آوریم-، آیا این مطلب را می‌دانند که ما اصلاً بدن نیستیم؟!. ❌ بدن کجا و ما کجا؟ ما موجودی هستیم که وقتی شب می‌خوابیم گاهی بر می‌گردیم به قبل از این زمین و آسمان و گاهی هم از آتیه مطلب می‌بینیم و می‌یابیم و می‌فهمیم!. بنابراین ما غیر از بدن است و برای ما از گرفتاری بدن است. این‌که این قدر ما برای پیش‌برد در و و ، شادی می‌کنند از این است که ما و و نداریم!. حیف است که کسی باشد، آن‌وقت این‌طور خوشحالی کند، برای چه؟ هیچی. برای بازیگری. این خوشحالی باید به صورت خوبی مصرف شود. از (علیه‌السلام) یاد بگیریم بعد از این‌که خبر ضربت خوردنش را از (صلی الله علیه وآله وسلم) می‌شنود، عرض می‌کند: "فی سلامةٍ مِن دینی"؟! شما به من اطمینان می‌دهید که من با سلامت از می‌روم؟ می‌فرماید: "بِسلامةٍ مِن دینِک". بله با سلامت از دنیا می‌روی. این دارد. انسان با با این شاد می‌شود. ما که نمی‌توانیم به آن مقام چشم انتظاری داشته باشیم ولی مقام و شاگردی مکتب علیه‌السلام بحمدالله با زحمات و بزرگان و امثال و مرحوم (رحمهم الله) که این‌ها شارحین دعای شریف وداع ماه رمضان هستند، این‌ها همه فراهم است. باید به این سلامتی‌های غیربدنی بود. ۹۳.۵.۲ ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
4.54M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
📹 احتمال می‌دم یه روزی ... 🔺توصیه‌ای بسیار مهم از مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی به @seyedololama