🇮🇷﷽☫ #تحریر_حم 🔻@SMHM212 نقادی طرح ملی «الگوی پایه اسلامی ایرانی پیشرفت» (بخش ۰۴): 👈بخش قبلی👉 ... که بررسی آنها و میزان «کاربردی» بودن آنها از حوصله این مقال خارج است ولیکن در #حوزه_ستادی این امر که جنبه «راهبردی» دارد، لازمست درنگ کوتاهی داشته باشیم. استنباط و ادعای بنده اینست که این مطلب، «نامیزان» است! و نامیزانی آن هم به نامیزانی تدوین‌کنندگان آنها در «دانائی، دلسوزی و دلیری #دین_مدارانه» بر می‌گردد. البته مراد از برنامه‌ریزی، داشتن طرح و برنامه کلان و راهبردی و استراتژیک است وگرنه آنچه که مصطلح و معمول است، فرع بر تعریف «مبانی ارزشی» و تبیین «مواضع راهبردی» نظام است که همه اقدامات ریز و درشت نظام باید تحت‌الشعاع آنها باشد. تدوین #قانون_اساسی، نخستین #برنامه_جامع نظام جمهوری اسلامی ایران بود که در همان دهه اول #انقلاب، به #بازنگری نشست ولیکن با قدرت #شورای_نگهبان قانون اساسی، کماکان به حیات نه چندان مقتدرانه خود ادامه می‌دهد. برنامه جامع #ایران_۱۴۰۰ در صدد ترسیم چشم‌اندازی برای #جمهوری_اسلامی بود تا جلوه‌ای باشد برای کاربردی کردن قانون اساسی نظام ولیکن قبل از آنکه دکتر ن. حبیبی بتواند گزارشی از اشتغال دو ساله خود را از آن به ملت ارائه بدهد، این سنگر را به دیگرانی سپرد که #افق مذکور را ۲۰ ساله تعیین و آنرا به ۱۴۰۴ تبدیل کردند. برنامه «افق چشم‌انداز ۲۰ ساله جمهوری اسلامی ایران» که دارای سه گام کلی؛ #تدوین(۶ سال)، #تبیین(۲ سال) و #تبدیل(۲۰ سال) بود، با اصرار بنده که در باب #تبیین آن (۱۳۸۳) وارد همکاری با #مجمع_تشخیص_مصلحت_نظام و «انجمن #مدیریت_راهبردی ایران» شده بودم، باب چهارمی هم گشوده شد بنام #ترمیم ولیکن هرگز تحقق نیافت! دبیر محترم #مجمع_تشخیص که آن‌زمان در سودای کسب #مقام_ریاست جمهوری هم بود و گمان می‌کرد که می‌تواند از آن نمد کلاهی هم برای خود بدوزد، در جمع منتقدین به برنامه دستپخت وی، از بنده خواست که با تجمیع اشخاصی از #علماء_حوزوی، آن برنامه را مورد بازنویسی قرار دهیم و در قالب «ترمیم برنامه»، آنرا به #مقام_معظم_رهبری ارائه دهیم. بنده هم بعلت عدم تحقق وعده‌های ایشان (در خصوص تأمین مکان و بودجه) و نیز عدم همکاری روحانیونی که به سراغ آنها رفتم، ناچاراً به تنهائی وارد این حوزه شدم و وقتی ابعاد معرفتی، راهبردی و حتی کاربردی آنرا استخراج و تبویب کردم، یافته‌های خود (بویژه مباحث معطوف به «الگوی اسلامی نظام آموزش ملی» و #اقتصاد_ولائی که #اقتصاد_مقاومتی مد نظر #حضرت_آقا را هم در بر داشت) را بسی ارزشمند یافتم اما احساس کردم که باید فیل را به فنجان پیوند بزنم! فلذا بنظرم رسید که برنامه افق چشم‌انداز ۲۰ ساله قابل ترمیم نیست. عمق فاجعه تا آنجا بود که #رئیس_جمهور وقت هم در سخنرانی علنی #۲۲_بهمن (۱۳۸۷؟) خود در #میدان_آزادی، (علیرغم آنکه توسط مقام معظم رهبری #امضاء و #ابلاغ شده بود)، صریحاً آنرا محصول «یک مشت بیسواد» معرفی کرد! البته بنده معتقد بودم که آنرا «یک مشت نیمسواد» تألیف کرده‌اند زیرا در تدوین آن (و ۶۰٫۰۰۰ «نفر-ساعت» کار #کارشناسی که ادعا می‌شد) متأسفانه هیچ شخص #حوزوی نقشی نداشت! و صرفا کاری از جانب #نخبگان_دانشگاهی با راهبری سرلشگر #محسن_رضائی بود و حتی ریاست وقت مجمع (آیة‌الله #هاشمی_رفسنجانی) چندان نقشی در فرایندهای [تدوینی] آن نداشت و حال آنکه مقام معظم رهبری صریحاً فرموده بودند که: «مدیریت تحولات کشور باید در دست نخبگان دانشگاهی و حوزوی باشد». حوزویانی امثال #شهید_بهشتی در دهه اول انقلاب در امر #تدوین_قانون اساسی، نقش‌آفرینی مؤثری ایفا نمودند ولیکن در دهه دوم انقلاب، از نقش آنان در تحقیق و تدوین «افق ۱۴۰۰» آماری ندارم اما در تألیف افق ۲۰ ساله، در محاق افتادند! که بیشتر تحمیلی از جانب کسانی بود که دنبال «حذف روحانیت از صحنه» بودند، تا اینکه داوطلبانه باشد. لذا #مجمع_تشخیص #مصلحت_نظام هم در جایگاه «مستشاری عالی مقام معظم رهبری» در این امر خطیر، عملاً شکست خورد و با تیر خلاصی که خود #مقام_معظم_رهبری بر آن زدند، آن برنامه هم به طاق نسیان کوبیده شد که اگر جای تأسف نداشته باشد، محل تأمل و تدبر و حتی عبرت است. زیرا: ۱) عاری از دخالت #حوزویان و #روحانیان (جناح اول انقلاب و نظام اسلامی) تدوین گشته بود. ۲) عاری از اتخاذ روش اسلامی (استنباط از طریق #ادله_اربعه مرسوم در حوزات علمیه) بود. ۳) تألیفی و بلکه تقلیدی نه چندان خلاقانه و بومشناسانه از چشم‌اندازهای سایر کشورها بود. ۴) بلافاصله پس از #تدوین بدون مجالی برای #ترمیم وارد #تبیین و #تبدیل شد. ۵) با نواقص مهمی، فاقد کمال مطلوبی که در شأن #جمهوری_اسلامی_ایران باشد، بود. ۶) عملا در حال تبدیل شدن به #چماق_سیاسی در عرصه احاطه بر #قوه_مجریه بود. ...ادامه دارد. ✍ سیدمحمدحسینی(منتظر) ۱۴۰۳/۱۱/۲۲ 🌐 کانال 👈حیفه نبینی👉 💠 🎲 گروه 👈محل نظرات👉 🙏

🇮🇷﷽☫ #تحریر_حم 🔻@SMHM212 نقادی طرح ملی «الگوی پایه اسلامی ایرانی پیشرفت» (بخش ۰۵): 👈بخش قبلی👉 ۷) «پیشرفت»ی که مد نظر این طرح بود، #عدالت را هم‌تراز خود ندیده بود و توجه کافی و بلکه لازم به «الگوهای اسلامی-ایرانی» نداشت. ۸) با اینکه بوی «اقتصاد»ی می‌داد اما توان #مقاومت در برابر #اشرار_ثلاثه را نداشت. ۹) پیش‌بینی، ساختار و قابلیت تبدیل شدن به #نهضت_مردمی و #بسیج_ملی را نداشت. شاید تلاش #مقام_معظم_رهبری و برخی دیگر از بزرگان #نظام و عمدتا #جناح_راست سیاسی در تبیین و تعقیب مباحثی تحت عنوان #مردمسالاری_دینی که در واقع بازتعریفی از مفاهیم نهفته در #جمهوریت و #اسلامیت بود، را بشود چهارمین حرکت بنیادی برای ترسیم افقی کلان برای هماهنگی #ملت و #نظام نامید که عمدتا واکنشی بود به اتهام سنگین و سخیف #جناح_چپ به نظام مبنی بر اینکه نظام و رهبری آن بسوی #استبداد_دینی و #دیکتاتوری و #نظارت_استصوابی نامشروع و غیرقانونی پیش می‌روند و...! پنجمین خیز نظام برای طراحی #برنامه_کلان و استراتژیک جمهوری اسلامی ایران هم که تحت عنوان «الگوی اسلامی ـ ایرانی پیشرفت و عدالت» شکل گرفت و حتی جلسات اولیه و کلی آن مستقیما با بیانات مقام معظم رهبری پیش رفت (که واکنشی به خلاءهای افق ۲۰ ساله هم بود!)، اما بعد از سومین نشست خود با عنوان «الگوی اسلامی ـ ایرانی خانواده» گویا تا حدودی به بوته فراموشی سپرده شد و آن «حرکت و نهضت» تبدیل به «نهاد و قالب» شد و بنام «مرکز الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت و عدالت» نماد پیدا کرد. شاید علت اصلی این شکست‌ها علاوه بر نا‌کفایتی #دانائی، #دلسوزی و #دلیری دست اندرکاران آن که قادر نیستند، برنامه‌ای در «تراز جمهوری اسلامی ایران» تدوین نمایند، تا حدودی به مسائل سیاسی هم بر می‌گردد که سرآغاز آن «بدعت»ی بود که مرحوم #هاشمی، بنا گذاشت و در دوران دکتر #خاتمی و مهندس #مشانژاد هم قویّاً و آشکارا دنبال گردید. زیرا آنها برای جلب آرای بیشتر، با بی‌اعتنائی به «نقش قانون‌گذاری و ریل‌گذاری مجالس شورا و صرفا مجری و راننده بودن ریاست جمهوری»، وارد حیطه ترسیم افقی شدند که مایل بودند در دوره حکومت خود آنرا دنبال نمایند. لذا با شعار قرار دادن؛ #سازندگی، #آزادی و #توسعه_سیاسی و #عدالت، در واقع ضمن مصادره برخی از #اهداف_متعالی جمهوری اسلامی ایران، با تفسیر به رأی شعارشان (با این بهانه که مورد #اقبال_ملت قرار گرفته!) در صدد اخلال (احیاناً ناخواسته) در مسیر نظام بر آمدند. فلذا مقام معظم رهبری هم کوشیدند که بصورتی کاملا قانونی و مرسوم ملل راقیه حتی‌الامکان سکّان #هدایت نظام و ملت را از دست ندهند. اگرچه دکتر #روحانی در اتخاذ شعار خود (اعتدال و تدبیر) بجای مصادره یکی از اهداف نظام و ترسیم چشم‌اندازی دلبخواه برای مسیر ملت و مملکت، به ترسیم «روش» اجرائی #قوه_مجریه پرداخت. ولو اینکه در عمل، ظاهراً کارنامه چندان درخشانی نیافت. ششمین برنامه راهبردی نظام، مبحث ابتکاری مقام معظم رهبری با عنوان «اقتصاد مقاومتی» بود که می‌توانست تکمله‌ای برای ترمیم چشم‌انداز افق ۱۴۰۴ هم باشد. (بنده هم در باب «ترمیم افق ۲۰ ساله» در حوزه اقتصادی به «دکترین اقتصاد ولائی» رسیده بودم و طرحی از آنرا در اختیار #بانک_مرکزی هم قرار دادم که شامل #اقتصاد_مقاومتی هم بود) در ضعف آن همین بس که فرمانده اقتصاد مقاومتی گفت: اجازه تعویض منشی خود را هم ندارم! و اما هفتمین برنامه راهبردی نظام؛ تحت عنوان «الگوی پایه اسلامی ایرانی پیشرفت» عجالتاً بعد از مرحله نگارش اولیه (با تلاش نظام‌مند هفت‌ساله چند هزار تن [!!!] از #صاحب_نظران و #استادان #دانشگاهی و #حوزوی و #فرزانگان_جوان) تحت عنوان «الگوی پایه اسلامی ایرانی پیشرفت» (که افق مطلوب کشور در پنج دهه آینده را ترسیم و تدابیر مؤثر برای نیل به آن را طراحی کرده) در اقدامی #عاقلانه به نقد و نظر (البته از طریق «کانالهای معین و معرفی شده»!) نهاده شده است تا با مشورت مراجع مندرج در ابلاغ، نسخه ارتقاء یافته آن حداکثر ظرف دو سال آینده برای تصویب و ابلاغ بعنوان «سند بالادستی نظام» ارائه گردد تا از ابتدای قرن پانزدهم هجری شمسی در مدار عملیاتی خود قرار گیرد. «مجمع تشخیص مصلحت نظام»، «مجلس شورای اسلامی»، «دولت»، «شورایعالی امنیت ملی، شورایعالی انقلاب فرهنگی و شورایعالی فضای مجازی»، «دانشگاهها، حوزات علمیه و صاحب‌نظران» با محوریت «مرکز الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت و عدالت» مجاز به اظهار نظر هستند تا «این کار مهم دستخوش مجادلات روزمره نگردد». بنده هم بعنوان یک #طلبه_محقق و مشرف به سوابق مذکور، خود را مجاز می‌دانم که ضمن احترام به آحاد اشخاصی که در تدوین اینگونه برنامه‌ها به «نقش‌آفرینی مؤثر» می‌پردازند، به نقادی آخرین دستاورد این عزیزان و سروران در دو مقاله بپردازم. انشاءالله و السلام حم ۱۳۹۷/۸/۷ (پایان قسمت اول) ..ادامه دارد. ✍حم | حیفه نبینی | محل نظرات ۱۴۰۳/۱۱/۲۲

♨️ مورّخ حرف جدیدی میزند. ☝️از پیام‌های وارده☝️ نقدونظر #حم 👌شایعه ساختگی؟!!😳🙄🤔 بنده احتمال زیاد می‌دهم که این مورخ تاریخ انقلاب، تحقیقات مکفی، بخرج نداده و لذا اشتباه می‌کند. بنده اولین بار این قصه (مکالمه تلفنی عجیب مرحوم #آیة_الله_طالقانی را در مجله #پیام_انقلاب (ارگان #سپاه_پاسداران #انقلاب_اسلامی ایران در سال‌های اول #پیروزی_انقلاب و در واقع در زمان حیات #امام_خمینی‌ره) خواندم که طی مصاحبه‌ای با مرحوم #مرتضایی_فر (مجری برنامه #نماز_جمعه_تهران مشهور به #وزیر_شعار)، از ایشان نقل و چاپ کرده بود. بنده شایعه و ساختگی بودن این مطلب را در حد صفر می‌دانم و به ایشان (آقای #حمید_روحانی) توصیه می‌کنم اولاً در این خصوص، شخصاً تحقیقات کافی بعمل آورند و ثانیاً در مؤسسه خود، از اشخاصی استفاده کنند که شائبه برانگیز نباشند! زیرا نه #ارگان_سپاه، شایعه‌پرداز بود و نه جناب مرتضایی‌فر و نه اینکه بخواهند چنین قضایایی را (در زمانی که امام خمینی‌ره به سپاه، حساسیت خاصی داشتند)، از خودشان بسازند! قصه ادعای ارتباط امام خمینی با #امام_زمان(عج)، چیزی نبود که امام بخواهند بسادگی از آن، عبور نمایند و سکوت کنند. حال بعد از ۴۶ سال (و فوت #یاران_طالقانی!)، مورخی پیدا بشود که آنرا ساختگی و شایعه، جلوه بدهد، هیچ‌گونه وجاهتی ندارد وگرنه ممکنست انسان را به سایر ادعاهای تاریخی ایشان هم بدبین سازد! بنظرم ایشان، هرچه زودتر باید این قضیه را تحقیق و بررسی نموده و اگر به خطای خود واقف گردید، رسماً از پیشگاه #ملت_انقلابی #ایران، عذرخواهی کند. ✍سیدمحمدحسینی(منتظر) ۱۴۰۳/۱۱/۲۴ 🌐👈حیفه نبینی👉 💠 🎲👈محل نظرات👉 🙏

⭕️ اژه‌ای: نمیتوانیم جلوی ظریف را بگیریم⁉️‼️ ✍ جناب اژه‌ای این نتوانستن که احتمالا ارتباطی به #مدرسه_علوی که نداره؟ چون طبق شنیده‌ها هر دو بزرگوار درس‌خوانده مدرسه علوی هستید؟ 🤔 اینکه شما به عنوان قاضی القضات نمی‌توانید جلوی یه شخص که صرفا در برهه‌ای وزیر بوده را بگیرید ولی در مواردی معاون اول را به زندان انداختید، کمی برای مردم قابل هضم نیست، راستی هنوزم سوت بلبلی میزنین؟! 🆔@pedarefetneh | پدرفتنه ☝️از پیام‌های وارده☝️ نقدونظر #حم 👌اصطلاحات مدیریتی در این‌جا کاری به این ندارم که #مدرسه_علوی، متعلق به #انجمن_حجتیه (بلای جان ملت) بوده و...! اژه‌ای در جای‌گاه #ریاست_دستگاه_قضاییه (#قوه بودن آن عجالتاً محل تأمل است!)، در این #سخنرانی، دو کلمه مدیریتی؛ #اهمیت و #ضرورت را بر زبان آورد آن‌هم با کلمه تفکیکی «یا» (گویی که اهمیت و ضرورت دو کفه یک ترازو به شمار می‌روند!) #ناترازی_علمی #سخنگو بنده بعنوان #مدرس رشته #مدیریت، لازم به تذکر می‌دانم که؛ ۱) ضرورت بر اهمیت تقدم دارد نه بالعکس! زیرا «اهمیت»، همچون «اولویت»، زیرمجموعه مبحث ضرورت است. فلذا می‌توان گفت: #ضرورت_اهمیتی و #ضرورت_اولویتی ۲) ضرورت، دارای دو رکن اصلی؛ اهمیت و اولویت است (که در ترسیم نموداری آن، شاخص اهمیت، عمودی و شاخص اولویت، افقی است). لذا هر گاه سخن از اهمیت برود، به اولویت هم باید اشاره بشود. نکته اختلافی این دو هم در اینست که؛ اهمیت؛ با #درجه سنجیده می‌شود و اولویت؛ با #فوریت (درجه اهمیتی/فوریت اولویتی) ۳) سزامند نیست که برای توجیه #سفسطه از این کلمات، استفاده شود. ✍حسینی منتظر | حیفه نبینی | نظرات ۱۴۰۳/۱۱/۲۶

۱) دعای فرج (اللهم کن لولیک الحجة ...) با صدای محسن فرهمند ۲) مداحی «به طاها به یاسین» با اجرای آقای محمود کریمی (در سال ۱۳۹۰ در امامزاده علی اکبر چیذر) ۳) مداحی «چشم امید(۱)» با اجرای آقای علی فانی ۴) مداحی «چشم امید(۲)» با اجرای آقای علی فانی ۵) مصاحبه با آقای «مجتبی روشن‌روان»؛ سراینده شعر «به طاها به یاسین» در قالب بحر طویل و... التماس دعا🙏 ✍️حسینی منتظر | حیفه نبینی | نظرات ۱۴۰۳/۱۱/۲۶ جواب سؤالی که تکرار می‌شود: 👌«منتظر» اسم مستعاری است که بنده از ابتدای طلبگی (۱۳۶۳) در #احمدیه_نارمک برای خود برگزیدم (بلحاظ بازشناسی از #طلاب دیگری که آن‌ها هم #حسینی بودند) اما «عزرائیل»؛ لقبی بود که دبیر اسبق #جامعه_وعاظ (۱۳۸۳) به بنده دادند (بلحاظ آنکه عملکرد #مسئولین مدعو به جلسات - اعم از وزرای دولت‌ها و وکلای مجالس و...- را مورد نقادی‌های تندوتیزی قرار می‌دادم!) و قبل از ایشان، یک #کشیش_اروپایی در شهر #سالونیکی_یونان بعد از یک #مناظره_دینی و لذا برخی از دوستان و روحانیون محترم بنده را «حسینی عزرائیل» می‌نامند! البته انکار نمی‌کنم که در مواجهه با پلیدی‌ها و پلشتی‌ها چندان اهل ملاحظه نبوده و نیستم و مدیرانی هم که (اعم از چپ و راست و...) مرتکب آن‌ها شده و می‌شوند، مرا در مقابل خود #عزرائیل می‌پندارند و توصیف می‌کنند! و بعضاً به دبیران جامعه وعاظ پیام داده‌اند که دیگر حاضر به شرکت در جلسات #روحانیون_انقلابی تهران نیستند! فلذا از بنده هم استدعا شد که قدری ملایم‌تر ملاطفت بورزم! و اما علت گزینش کلمه #منتظر بعنوان 👈اسم مستعار (و ماجراهای آن)، قبلاً توضیح داده‌ام.👉/حم (= مخفف حسینی منتظر) 🙏

۱) دعای فرج (اللهم کن لولیک الحجة ...) با صدای محسن فرهمند ۲) مداحی «به طاها به یاسین» با اجرای آقای محمود کریمی (در سال ۱۳۹۰ در امامزاده علی اکبر چیذر) ۳) مداحی «چشم امید(۱)» با اجرای آقای علی فانی ۴) مداحی «چشم امید(۲)» با اجرای آقای علی فانی ۵) مصاحبه با آقای «مجتبی روشن‌روان»؛ سراینده شعر «به طاها به یاسین» در قالب بحر طویل و... التماس دعا🙏 ✍️حسینی منتظر | حیفه نبینی | نظرات ۱۴۰۳/۱۱/۲۶ جواب سؤالی که تکرار می‌شود: 👌«منتظر» اسم مستعاری است که بنده از ابتدای طلبگی (۱۳۶۳) در #احمدیه_نارمک برای خود برگزیدم (بلحاظ بازشناسی از #طلاب دیگری که آن‌ها هم #حسینی بودند) اما «عزرائیل»؛ لقبی بود که دبیر اسبق #جامعه_وعاظ (۱۳۸۳) به بنده دادند (بلحاظ آنکه عملکرد #مسئولین مدعو به جلسات - اعم از وزرای دولت‌ها و وکلای مجالس و...- را مورد نقادی‌های تندوتیزی قرار می‌دادم!) و قبل از ایشان، یک #کشیش_اروپایی در شهر #سالونیکی_یونان بعد از یک #مناظره_دینی و لذا برخی از دوستان و روحانیون محترم بنده را «حسینی عزرائیل» می‌نامند! البته انکار نمی‌کنم که در مواجهه با پلیدی‌ها و پلشتی‌ها چندان اهل ملاحظه نبوده و نیستم و مدیرانی هم که (اعم از چپ و راست و...) مرتکب آن‌ها شده و می‌شوند، مرا در مقابل خود #عزرائیل می‌پندارند و توصیف می‌کنند! و بعضاً به دبیران جامعه وعاظ پیام داده‌اند که دیگر حاضر به شرکت در جلسات #روحانیون_انقلابی تهران نیستند! فلذا از بنده هم استدعا شد که قدری ملایم‌تر ملاطفت بورزم! و اما علت گزینش کلمه #منتظر بعنوان 👈اسم مستعار (و ماجراهای آن)، قبلاً توضیح داده‌ام.👉/حم (= مخفف حسینی منتظر) 🙏