eitaa logo
کانال رسمی وابسته به آیت الله العظمی جوادی آملی
10.9هزار دنبال‌کننده
4.8هزار عکس
1.6هزار ویدیو
24 فایل
مرجع رسمی اطلاع رسانی از آخرین اخبار مرتبط با آیت الله العظمی جوادی آملی و بنیاد بین المللی علوم وحیانی اسراء esra.ir تلفن : 3ــ37782001 -025 فکس: 37765253 -025 ارتباط با ادمین کانال @bonyad_esra_admin
مشاهده در ایتا
دانلود
💠 کعبه حق 🔸 درباره علی بن ابی طالب (صلوات الله و سلامه علیه) طبق بیان نورانی حضرت رسول (علیه و علی آله آلاف التحیة و الثناء) آمده است: «عَلِی مَعَ الْحَقِّ وَ الْحَقُّ مَعَ عَلِی یدُورُ مَعَهُ حَیثُمَا دَار» . این حق‌ مداری علی بن ابی طالب طوری است که ضمیر «یدُورُ» به حق بر می ‌گردد نه به علی؛ «عَلِی مَعَ الْحَقِّ وَ الْحَقُّ مَعَ عَلِی»، «یدُورُ» این حق، مدار علی بن ابی طالب، «حَیثُمَا دَار» علی بن ابی طالب! 🔸 توضیح مطلب این است که ذات أقدس الهی است، حقِ در جهان امکان به نام دین، احکام، حِکَم و معارف اعتقادی، همه اینها که حق ‌اند از خدای سبحان ‌اند ولی در مقام تشخیص، در مقام اثبات، در مقام استدلال که ما بخواهیم بفهمیم این حق که از طرف خدا آمده است چیست، این، علی بن ابی طالب است؛ یعنی هر کاری که حضرت کرد نشانه حق بودن آن است، هر کاری که نکرد نشانه باطل بودن آن است. 🔸 در جریان حضرت امیر ما این چنین می ‌گوییم: «عَلِی مَعَ الْحَقِّ وَ الْحَقُّ مَعَ عَلِی یدُورُ مَعَهُ حَیثُمَا دَار»؛ ضمیر «یدُورُ» به حق برمی‌گردد یعنی «یدورُ حق، مدار علی حیثما دار»، وگرنه این تعبیر درباره عمّار هم آمده است که «عَمَّارٌ مَعَ الْحَقِّ وَ الْحَقُّ مَعَ عَمَّارٍ یدُورُ مَعَهُ حَیثُ دَار»؛ درباره عمار، ضمیر به عمار برمی‌گردد یعنی عمار حق ‌محور است هر جا حق است عمار تابع آن است؛ اما درباره حضرت امیر، حق، است، زیرا ما قبل از اهل بیت، قانون نوشته ‌ای نداریم و کتاب و کتیبه ‌ای نداریم که برنامه ‌های آنها را با این کتاب و کتیبه مقابله کنیم؛ ما هیچ تشخیصی نداریم که چه چیزی دین است و چه چیزی غیر دین، مگر اینکه از و و اهل بیت بفهمیم. 🔸 قرآن کریم خطوط کلی دین را بیان کرده که به منزله است اما تبیین حدود آن، تشریح اجزا و شرایط آن و تحلیل حدود و ثغور آن به وسیله است؛ ما بخواهیم بفهمیم چه واجب است چه واجب نیست، چه حلال است چه حلال نیست، چه مکروه است چه مکروه نیست، به وسیله و این ذوات قدسی می‌ فهمیم. 📚 پیام به کنگره بازخوانی ابعاد شخصیتی امام علی (علیه السلام) تاریخ: 1398/10/21 🆔 @a_javadiamoli_esra
💠
  شمس حقیقت

🔹 زمین هر شبانه‌روز یک بار به خودش می‌ گردد، در 365 روز به دور شمس می ‌گردد؛ اگر به دور خودش گَشت که می ‌شود شب و روز و اگر به دور شمس گَشت که می ‌شود سال. حالا زمین به دور آفتاب گشته مثلاً پنجاه بار به دور آفتاب گشته شده پنجاه سال، این شخص به چه دلیل پنجاه سال هست؟ اینکه حرکتی نکرده است! این وصف به حال متعلق موصوف است. الآن کسی که زمین پنجاه بار به دور آفتاب بگردد، می ‌گوییم این آقا پنجاه سالش است، این چه ارتباطی با آن دارد؟! او اگر پنجاه مطلب را فهمید پنجاه سالش است. زمین به دور آفتاب می‌گردد این آقا سنّ او زیاد می ‌شود؟! ما باید ببینیم که ما چه وقت است؟ ما چه وقت است؟ حالا زمین به دور آفتاب می ‌گردد سنّ ما زیاد شد! . 🔹 ما اگر یک حرکتی کردیم دور ، آن وقت عمر ما زیاد شد، عمر ما بالا آمد، بله! ما هم یک شمسی داریم؛ یک شمسی داریم، یک قمری داریم، اینکه مجاز نیست، این را به تطبیق کردند. اگر دور اینها گشتیم و از معارف اینها استفاده کردیم و راه اینها را رفتیم، ما هم دور شمس گشتیم و عمر ما هم زیاد شده است. 📚 درس خارج فقه نکاح جلسه 209 تاریخ: 1395/12/25 🌐 https://esra.ir 🆔 @a_javadiamoli_esra
حقیقت ولایت اهل بیت(علیهم السلام)، حقیقت قرآن است 🔹
پایگاه اطلاع رسانی اسراء:
صبح امروز (پنجشنبه 12 مرداد ماه) جلسه درس اخلاق هفتگی آیت الله العظمی جوادی آملی به صورت مجازی برگزار گردید. در این جلسه آیت الله العظمی جوادی آملی به ادامه مبحث شرح نهج البلاغه ـ حکمت 111 ـ پرداختند. ایشان بیان داشتند: صد و یازدهمین کلمه حکیمانه نهج البلاغه این جمله نورانی است که وجود مبارک امیرالمؤمنین طبق این نقل فرمود: «لَوْ أَحَبَّنِی جَبَلٌ لَتَهَافَتَ»‏؛ یعنی اگر کوه بخواهد محبت مرا تحمل کند، متلاشی میشود! برای کوه تحمل (صلوات الله و سلامه علیه) دشوار است. 🔹 این گونه از تعبیرها که نشانه تشبیه و تمثیل را هم به همراه دارد ریشه قرآنی دارد. قرآن را خدای سبحان با یک اوصاف علمی معرفی کرد و یک سلسله اوصاف تشبیهی و تنزیهی. آن اوصاف علمی اش این است که این وحی الهی است و شبیه پذیر نیست، آوردن مثل آن هیچ ممکن نیست، یک سلسله بیان هایی هم درباره بزرگداشت قرآن به صورت تشبیه و تمثیل ذکر شده که ﴿لَوْ أَنزَلْنَا هذَا الْقُرْآنَ عَلَی جَبَلٍ لَرَأَیتَهُ خَاشِعاً مُتَصَدِّعاً مِنْ خَشْیةِ اللَّهِ﴾؛ یعنی اگر کوه عاقل بود و می توانست تحمل کند، با همه صلابت و قدرتی که داشت مقدورش نبود، همین حقیقت درباره انسان کامل و معصوم یعنی که عِدل قرآن اند، مثل قرآن اند، حقیقت قرآن در حقیقت اینها ظهور و نفوذ تام دارد، وارد شده است... . 🔹 حضرت امیرالمومنین نشانه اهل بیتی بودن و علوی بودن را در آن وصیت دوم ذکر کرد...: «مَنْ أَحَبَّنَا أَهْلَ الْبَیتِ فَلْیسْتَعِدَّ لِلْفَقْرِ جِلْبَابا»، و«مَنْ تَوَلَّانَا فَلْیلْبَسْ لِلْمِحَنِ إِهَابا»، «مَنْ أَحَبَّنَا بِقَلْبِهِ وَ أَعَانَنَا بِلِسَانِهِ ... فِی أَسْفَلِ دَرَكٍ مِنَ النَّارِ»؛... جریان فقر هرگز به این معنا نیست که انسان فقر مادی که با بی آبرویی همراه است آن جزء خواص شیعیان اهل بیت باشد که فرمود: «مَنْ أَحَبَّنَا» برای فقر آماده باشد. این فقر را خود حضرت امیر فرمود: «مَا ضَرَبَ اللهُ الْعُبَاد بِسُوطٍ أَوْجَعُ مِنَ الْفَقْرِ» سوط یعنی تازیانه. خدا هیچ ملتی را با تازیانه ای دردناک تر از فقر نزد. چه فرد چه ملت، خدا نکند که محتاج به فقر باشند. باید همه مخصوصاً مسئولین باید و کوشش بکنند که نیاز جامعه را برطرف کنند. 🔹 آیت الله العظمی جوادی آملی در پایان اظهار داشتند: حقیقت ولایت اهل بیت (علیهم السلام) حقیقت قرآن است، یک؛ در قرآن یک سلسله تحقیق است یک سلسله تمثیل، دو؛ تحقیقش همان است که ﴿لا یأْتیهِ الْباطِلُ مِنْ بَینِ یدَیهِ وَ لا مِنْ خَلْفِهِ﴾، ... و درباره تشبیه هم فرمود: ﴿لَوْ أَنزَلْنَا هذَا الْقُرْآنَ عَلَی جَبَلٍ لَرَأَیتَهُ﴾ و که باعث متلاشی شدن انسان می شود، همین بیان ها را وجود مبارک حضرت امیر درباره خود و شاگردان مخصوص خود فرمود که اگر کوهی بخواهد باشد، متلاشی می شود. لینک خبر: https://news.esra.ir/fa/w/1749166 📚 درس اخلاق تاریخ: 1402/05/12 🌐 https://esra.ir 🆔 @a_javadiamoli_esra
💠
جلوه قُرب

🔸 اگر کمالی برای اَبرار باشد، آن کمال حتماً برای مُقَرَّبین هم هست؛ اما عکس این نیست یعنی ممکن است که کمالاتی برای مُقَرَّبین باشد ولی برای اَبرار نباشد. 🔸 سوره «انسان» که بخش وسیعی از آن بر اهل بیت (علیهم السلام) تطبیق شده است، به این معنا نیست که جمیع کمالات آنها در همین حدّ منحصر است، بلکه یعنی این کمالات را دارند. در این سوره، زمینه اینکه از مقام اَبرار بالاترند و به مقام مُقَرَّبین رسیده اند هم وجود دارد. 🔸 در آیه هشتم این سوره فرمود: ﴿وَ یطْعِمُونَ الطَّعَامَ عَلَی حُبِّهِ﴾؛ عدّه ای ضمیر ﴿حُبِّهِ﴾ را به طعام برمی گردانند که این معنا در حدّ اَبرار است؛ یعنی اینها در عین حال که خودشان گرسنه اند و به طعام علاقه مندند، این طعام را به دیگران عطا می کنند؛ اما عدّه ای ضمیر ﴿حُبِّهِ﴾ را به «الله» برمی گردانند، این دیگر است نه مقام اَبرار! فرمود: ﴿وَ یطْعِمُونَ الطَّعَامَ عَلَی حُبِّهِ﴾. 🔸 اینکه فرمودند ما «خَوْفاً مِنَ النَّارِ» یا «شَوْقاً إِلَی الْجَنَّة» عبادت نمی کنیم، بلکه «حُبّاً» عبادت می کنیم؛ یعنی سیره ما در اطعام یتیم و مسکین و اسیر هم «حبّاً لله» است نه «خَوْفاً مِنَ النَّارِ» یا «شَوْقاً إِلَی الْجَنَّة». ↙️ آپارات: https://aparat.com/v/mdpy31x ↙️ یوتیوب: https://youtu.be/G1RWCar4F0I 📚 سوره مبارکه محمد (ص) جلسه 7 تاریخ: 1395/02/22 🌐 https://esra.ir 🆔 @a_javadiamoli_esra