باز کن لب که ره صلح و صفا باز کنی با شکرخنده‌ی خود آب بقا باز کنی بگشا طرّه‌ی مشکین و بیفشان بر روی که به شب بارگه صبح و مسا باز کنی چون کنی باز ز گیسوی پریشان گرهی گره از کار فرو بسته‌ی ما باز کنی گر فکنده‌ست فلک بر رخ تقدیر حجاب چهره بنمای که اسرار قضا باز کنی چون کلید در رحمت به کف رأفت توست بنما تا در ِ احسان و عطا باز کنی آشکارا شود از لطف رخت حسن خدا تو اگر صورت اعجازنما باز کنی ز گریبان به در آور سرِ انگشت که تا مشت صد ماهرخ و مهرلقا باز کنی تو به یک عشوه زدایی ز دو عالم غم و درد چون به یک لحظه سرِ زلف دوتا بازکنی همه‌ی لاله رخان لب بگزند از حیرت گر به رأفت، دهن لعل ربا باز کنی (خاکسارا) سزد از شادی این مِهروَشان سرِ مینای مِی مِهر و وفا بازکنی آنچه عالم همه اندر طلب اوست تو راست خوشتر آن است که دستی به دعا باز کنی #غلامعلی_خاکسار_ابهری

باورکن کلمات جان ندارند دلم صدايت را میخواهد .. 😔 #علی_قاضی_نظام

هر شب به‌ یادت می‌کشم از سینه آهی آتش بیارِ شعرهایم، رو به راهی...؟! #یاسر_نوروزی_کما

پهلو زده خورشید به چشمان شما سرسبز شده دشت ز دامان شما محبوب من! اینجا همه حیران تواَند جانِ من سرگشته به قربان شما #رباعی #مریم_احمدی (#حضرت_باران)

﷽ ━━━━💠🌸💠━━━━ از صبا پُرس که ما را همه‌شب تا دمِ صبح بویِ زلفِ تو همان مونس جان است که بود ━━━━💠🌸💠━━━━ #حافظ @sherhaye_nab

هم نکن سنگ به گنجشک و کبوتر پرتاب هم به آزادی  بلبل ز اسارت بشتاب قطره را رود رسانید به دریا نکند برکه ای باشی و نقبی بزنی تا مرداب نکند رستم دستان شده ای تا برسد نوشداروی تو در لحظه ی مرگ سهراب ماهی پولکی رود زلالم پس از این برحذر باش ز ترفند جدید قلاب بعد ازاین حسرت لیوان پری را نخوری نیمه ی خالی لیوان خودت را دریاب قول مردانه بده خانه تکانی بکنی گرد گیری کنی از عکس قشنگت در قاب کوک کن ساز دلت را که همایون بزنی بزن آهنگ خوشایندتری با مضراب صبح بر حضرت خورشید سلامی بفرست شب که شد عرض ارادت بنما بر مهتاب آینه محرم و هم سنگ صبور من وتوست پیش آیینه ز روبند بکن کشف حجاب #محمدعلی_ساکی

با خیالش روزگاری داشتم هر جفایش را وفا انگاشتم سال ها تا مهربان سازم دلش هر غمی را روی هم انباشتم سبز شد اما به گُل ننشسته سوخت لاله را در شوره زاران کاشتم وه که در رویای این سودای خام جان شیرین را گرو بگذاشتم عشق، اول خانه بر دوشی نداشت من به عالم این علم افراشتم هر که دل بر آرزویی بسته است من امید از آرزو برداشتم گفتمش دل در جفایت پیر شد بر خلاف آنچه می پنداشتم گفت با حیرت تو دل هم داشتی؟ گفتم آری، روزگاری داشتم استاد #پریش_شهرضائی

پیله ام ، پیله در اندیشه ی پروانه شدن متوسل به جوادم(ع) که دهد حاجت من ذره در وادی خورشید نهادست قدم کم نبوده است کویری که شد اینجا گلشن خواست بینا بشوم حال مرا ریخت بهم مثل یعقوب پس از بوسه ی بر پیراهن اشک بر گونه سرازیر، شدم محو حرم روی لب ذکر جواد(ع) است عسل گشته دهن موج افتاده در اطراف ضریحی که دو گل دارد از نسل علی در دل پاکش مدفن پنجه انداخته هر کس به گره پنجره ها موم گردیده از آن شعشعه ی «نور آهن» کاظمین است ولی عطر رضا را دارد هرکه با شیوه ی خود غرق مناجات و سخن می روم غرق شوم در دل آن موج اگر بپذیرند بدِ خیره سرِ عهد شکن شیعه مدیون جواد است و به این مفتخرم شیعه ام ،شیعه ی اثنی عشری مذهب من #محمدجواد_منوچهری یاجوادالائمه ادرکنی

قسم به.... قسم به شورِ دعا خواندنِ سحرگاهش قسم به پاکی و صدقِ ضمیرِ آگاهش قسم به نرمی باران که در نگاهش بود قسم به گرمی لبخندِ صورتِ ماهش قسم به عزت او که اسیر پُست نشد قسم به شوق سفر کردنِ الی‌الله‌اش قسم به غیرتِ مردی که وقتِ خدمت بود مدام، وقفِ ضعیفان، زمانِ کوتاهش قسم به پاکیِ مردی که کوهِ طعنه شنید ولی نگفت از آن کوه، قدرِ یک کاهش قسم به همت او که ز کار خسته نشد اگر چه هیچ شرایط نبود دل‌خواهش قسم به مکتب پاکِ رئیسیِ مظلوم قسم به روضه‌ی غمبارِ هجرِ جان‌کاهش قسم به عشق که هر لحظه در مصیبت او گدازه می‌کشد از قلبِ عاشقی، آهش قسم به آن‌همه خوبی که باز می‌خواهیم شهید زنده برایِ ادامه‌ی راهش #شهید_جمهور #رئیسی #احمد_رفیعی_وردنجانی

چیزی ز راه عشق نمانده است تا علی یک مدّ آه فاصله داریم با علی بیش از هزار مرحله در ابتدای توست آغاز وصف توست چه بی‌انتها علی منظومه‌ات کجاست؟ که می‌گیرد آسمان هر روز و شب سراغ تو را بارها علی ماتم که: باید از تو سراغ خدا گرفت؟ یا از خدا گرفت سراغ تو را علی آیا شبی به سمت تو پرواز می‌کنند این بال‌های سبز و رهای دعا علی؟ از خاک پر کشیدی و از عرش سر زدی شوق خدا کشیده تو را تا کجا علی در خلوت خدا و رسولش، شب عروج بوی تو داشت عطر کلام خدا، علی گویند چون که وقت خداحافظی رسید پیغمبر خدا به خدا گفت: یا علی! ۲۰ روز تا #غدیر 💚 #محمدعلی_مجاهدی (پروانه)

از روز ازل به عرش نامش شده حک برداشت ز شوق دیدنش کعبه ترک معنای صراط مستقیـم است علی قومی به ولایت علی دارد شک! #محمدجواد_منوچهری #یا_امیر_المومنین_علی_علیه_السلام @gida13

گر بند لسانی گسلد از بندش ور خاک شود وجود حاجتمندش باللَه که ز مشرق دلش سر نزند جز مهر علی و یازده فرزندش #رباعی #یا_امیرالمؤمنین #لسانی_شیرازی

از روز ازل شدم ارادتمندش محتاج نگاه اویم و لبخندش در دفتر احوال دلم ثبت نشد «جز مهر علی و یازده فرزندش!» #جواد_محمدی_دهنوی

ما خود شکسته ایم چه باشد شکست ما...🥲💔 #سعدی

آره دقیقا👌👌👏

گر تو گرفتارم کنی من با گرفتاری خوشم... #مولانا

یاران! دل دردمند ما را نگرید طوفان کُشندهٔ بلا را نگرید از ما دل بی‌قرار و پر شور و نوا فارغ دل یار بی‌وفا را نگرید #امام_خمینی

یار با غیر و غمِ عشق در آغوشم بود مرگ صد بار بِه از زندگیِ دوشم بود... #طالب_تبریزی

مرگ نزدیک است تا از دوستان دوریم ما این نفس‌ها اختیاری نیست، مجبوریم ما سهمِ ما یک بوسه بود آن هم به هنگامِ وداع هیچ‌کس ما را نمی‌خواهد، لبِ گوریم ما هرکه می‌زد دستِ رد بر سینه‌ی ما آشکار در خفا می‌خواست ما را، آبِ انگوریم ما این‌که می‌بینی به رغمِ توبه مستیم و خراب از شرابِ سالیانِ پیش کیفوریم ما هر نفس خالی شدیم از اشتیاقِ زیستن مرگ نزدیک است یا از زندگی دوریم ما؟ #انسیه_آرزومندی

غروب عاملِ غم باشد و تو عاملِ شعر دو عاملی که کمر بسته‌اند به کشتنِ من #سیدمحمد_اتکالی

راز‌دار کدام چشمانی که مدام می‌لرزد شانه‌های احساست #طاهره_موسوی_نژاد

نه هر کرمی که دارد پیله یک پروانه خواهد شد نه بعد از لیلی ومجنون کسی افسانه خواهد شد ثباتی بر وفا و راز داری نیست در این شهر نه پیدا تا ابد یک شانه ی مردانه خواهد شد نه بر تن می کند ابریشم احساس عقل اینجا نه گیسوی خیالی در دل شب شانه خواهد شد سرای جمع اضداد است دنیای مدرنیته پر از هیچیم و در یک لحظه پر پیمانه خواهد شد به پرواز خیال انگیز شعرم دلخوشم اما کدامین کرم کال پیله ای پروانه خواهد شد!؟ #محمدجواد_منوچهری

#مدح #حضرت_جواد_الائمه_علیه_السلام #سروده_رقیه_سعیدی_کیمیا آقــا! تو را عــزیــز خــدا  آفریده‌اند از آیـه‌های جــود و سخـا آفریده‌اند نور تــو را برای رسیدن به کوی عشق شمس هُــدیٰ و قبلــه نمــا آفریده‌اند دریایـــیِ دو دست تو را اَیُّــهَا الجواد از جنــس نــور و آب بقـــا آفریده‌اند جود و سخــاست عادت آل عبا، ولی تنهــا تو را "جــوادِ" رضـــا آفریده‌اند احسان و سفره داریِ این خانواده را دریــای رحمــت فقـــــرا  آفریده‌اند ای از تبـــار آینـــه‌ها، از صفــــای تو صــدق و صفــای آینــه را  آفریده‌اند درگــاهِ بـا سـخــاوت بـاب الجـــواد را عــالــمْ پنـــاهِ شـــاه و گــدا آفریده‌اند صحــن و سرای بارگَـــهِ کاظمیــــن را زیبــاترین  بهشــتِ خــدا  آفریده‌اند در پاکــی و زلالی و تقــوا و دین، تو را دُردانـــه‌ای  به  بحــرِ  وِلا  آفریده‌اند از کودکی نشـــانِ بزرگی و فضــل را مُهـــرِ جبیــنِ ابـن رضـــا  آفریده‌اند فضــل تو را ندید زنــی مثل اُمّ فضـل او را شَقــی به هر دو سرا آفریده‌اند روشن نمی‌شود دلِ تار  از فروغ مهر خورشیــد را ز شام ، جــدا آفریده‌اند طی کرد اُمّ فضل، همان راه جعده را او را جـدا ز رســم وفـــا آفریده‌اند سهـــم کریــم  آل عبــــا و جـــواد  را ســـوز جــگر به زهــر جفا آفریده‌اند این داغ سینه سوز تورا گوشه‌ای فقط از  داغ  سیــدالشهــدا  آفــریده‌اند داغت اگر چه سخت، ولیکن عظیم تر از داغـهــای کــرب و بـلا  آفریده‌اند؟ از آن زمان که کرب و بلا را رقــم زدند حق  را  نشــــان تیـــرِ بــلا  آفریده‌اند اما اســـاس باطــل و بنــیان ظلــم را بر پـایـهٔ شکــست و فــنا آفریده‌اند نور حسیــن ، آینهٔ حـق سرمدیست این نـور را چــراغ هُـدا آفریده‌اند #رقیه_سعیدی(کیمیا)

در حسرت مرگ زیستی تا آخر مجبور شدی بایستی تا آخر ای تعزیه‌خوانِ بی‌تماشاگرِ من خود خواندی و خود گریستی تا آخر #رباعی #جعفر_مقیمیان