eitaa logo
کتب و آثار مؤسسه فقهی ذکر
740 دنبال‌کننده
154 عکس
24 ویدیو
39 فایل
🔰در محضر حضرت استاد شب زنده دار«دام ظله» 👤 ارتباط : @mahmodkh1369 🌐 تارنما: Www.Feghahat.ir
مشاهده در ایتا
دانلود
💠بررسی کتاب اشعثیات 🔰حضرت استاد "دام ظله": ✅ سه واقعیت درباره کتاب موجود: ❇️ واقعيت اول: موجود بودن روايات خالف مذهب شيعه در کتاب موجود 🔶 در کتاب جعفریات موجود روایاتی با سند پسر امام کاظم از امام کاظم از پدرانشان تا رسول خدا یا تا امیرالمؤمنین علیهم الصلاة و السلام ذکر شده است که مضامین آن روایات با آن چه که معروف یا مسلّم از مذهب شیعه هست سازگاری ندارد مانند: 1️⃣ حلف به طلاق: در فتوای جمهور علماء اهل تسنن اگر زوج سوگند یاد کند: «اگر این عمل را انجام دادم زوجه طالق باشد.» طلاق ایجاد می شود بخالف فتوای علماء شیعه حلف به طلاق را موجب بینونت و طلاق نمی دانند و حال آنکه بعضی از روایات کتاب جعفریات، حلف به طلاق را تصحیح کرده است و این اصلا با مذهب ما درست نیست. 2️⃣ الطلاق الثالث فی مجلس الواحد: فتوای عامه می گویند اگر زوج در مجلس واحد ، زوجه را سه طلاقه کرد سه طلاق محسوب می شود ولی این مخالف مسلّم مذهب خاصه است و حال آنکه روایاتی در کتاب جعفریات موجود، این طلاق را صحیح می دانند. 3️⃣ أنّ المصّة الواحدة تعدّ من الرضاع: در باب رضاع برای محرمیت شرایطی است و هیچکس در فقهای خاصه، محرمیت با یک بار میکدن شیر را قائل نشده است ولی روایتی در کتاب موجود می گوید مصّه ی واحده برای ترتّب احکام رضاع کفایت می کند و این با مذهب خاصه سازگار نیست. 4️⃣ الترخیص فی الغنا و الضرب علی الطبول: روایتی در کتاب جعفریات موجود می گوید غنا جایز است ولی در مذهب خاصه بعضی از اقسام غنا مثل غنای در عروسی یا غنای زوجه برای زوج ممکن است جایز است ولی اینکه غنا علی الاطلاق بالتقییدٍ جایز باشد خالف معروف از مذهب خاصه است بله خالف مسلّم از مذهب خاصه نیست زیرا اگر محتوا مطلب حق باشد بعضی از فقهاء خاصه حرام نمی دانند مانند فیض کاشانی که غنا بما أنّه غنا را حرام نمی دانند و اگر محتوا مطلب باطلی باشد حرام می داند. 📚 برگرفته از دروس خارج فقه حضرت استاد (سال 1397-1395) ... 🔗 @book_feghahat
💠بررسی کتاب اشعثیات 🔰حضرت استاد "دام ظله": ✅ سه واقعیت درباره کتاب موجود: ❇️ واقعيت اول: موجود بودن روايات خالف مذهب شيعه در کتاب موجود 🔶 در کتاب جعفریات موجود روایاتی با سند پسر امام کاظم از امام کاظم از پدرانشان تا رسول خدا یا تا امیرالمؤمنین علیهم الصلاة و السلام ذکر شده است که مضامین آن روایات با آن چه که معروف یا مسلّم از مذهب شیعه هست سازگاری ندارد مانند: 1️⃣ حلف به طلاق: در فتوای جمهور علماء اهل تسنن اگر زوج سوگند یاد کند: «اگر این عمل را انجام دادم زوجه طالق باشد.» طلاق ایجاد می شود بخالف فتوای علماء شیعه حلف به طلاق را موجب بینونت و طلاق نمی دانند و حال آنکه بعضی از روایات کتاب جعفریات، حلف به طلاق را تصحیح کرده است و این اصلا با مذهب ما درست نیست. 2️⃣ الطلاق الثالث فی مجلس الواحد: فتوای عامه می گویند اگر زوج در مجلس واحد ، زوجه را سه طلاقه کرد سه طلاق محسوب می شود ولی این مخالف مسلّم مذهب خاصه است و حال آنکه روایاتی در کتاب جعفریات موجود، این طلاق را صحیح می دانند. 3️⃣ أنّ المصّة الواحدة تعدّ من الرضاع: در باب رضاع برای محرمیت شرایطی است و هیچکس در فقهای خاصه، محرمیت با یک بار میکدن شیر را قائل نشده است ولی روایتی در کتاب موجود می گوید مصّه ی واحده برای ترتّب احکام رضاع کفایت می کند و این با مذهب خاصه سازگار نیست. 4️⃣ الترخیص فی الغنا و الضرب علی الطبول: روایتی در کتاب جعفریات موجود می گوید غنا جایز است ولی در مذهب خاصه بعضی از اقسام غنا مثل غنای در عروسی یا غنای زوجه برای زوج ممکن است جایز است ولی اینکه غنا علی الاطلاق بالتقییدٍ جایز باشد خالف معروف از مذهب خاصه است بله خالف مسلّم از مذهب خاصه نیست زیرا اگر محتوا مطلب حق باشد بعضی از فقهاء خاصه حرام نمی دانند مانند فیض کاشانی که غنا بما أنّه غنا را حرام نمی دانند و اگر محتوا مطلب باطلی باشد حرام می داند. 5️⃣ بأنّ مدةَ النفاس اربعون یوماً: روایتی در این کتاب مدت نفاس را چهل روز بیان می کند، و این موافق فتوای عامه است. 6️⃣ أختلاف دلالة آیة الوضوء فی المسح علی الرجل أو غسلها حسب أختلاف قرائتها: روایت در کتاب جعفریات بیان می کند در آیه وضو اگر أرجُلکم به فتح لام خوانده شود عطف به «وُجُوهَکُم» می شود و دلالت بر شستن پاها در وضو می کند ولی اگر به کسر لام خوانده شود عطف به «رُوُسِکم» می شود و دلالت بر مسح پاها می کند و حال آنکه مذهب اهل بیت به اختلاف قرائت برای غسل الرجلین و مسح الرجلین استدلال نمی کند. 📚 برگرفته از دروس خارج فقه حضرت استاد (سال 1397-1395) ... 🔗 @book_feghahat
💠بررسی کتاب اشعثیات 🔰حضرت استاد "دام ظله": ✅ سه واقعیت درباره کتاب موجود: ❇️ واقعيت اول: موجود بودن روايات خالف مذهب شيعه در کتاب موجود 🔶 در کتاب جعفریات موجود روایاتی با سند پسر امام کاظم از امام کاظم از پدرانشان تا رسول خدا یا تا امیرالمؤمنین علیهم الصلاة و السلام ذکر شده است که مضامین آن روایات با آن چه که معروف یا مسلّم از مذهب شیعه هست سازگاری ندارد مانند: 1️⃣ حلف به طلاق: در فتوای جمهور علماء اهل تسنن اگر زوج سوگند یاد کند: «اگر این عمل را انجام دادم زوجه طالق باشد.» طلاق ایجاد می شود بخالف فتوای علماء شیعه حلف به طلاق را موجب بینونت و طلاق نمی دانند و حال آنکه بعضی از روایات کتاب جعفریات، حلف به طلاق را تصحیح کرده است و این اصلا با مذهب ما درست نیست. 2️⃣ الطلاق الثالث فی مجلس الواحد: فتوای عامه می گویند اگر زوج در مجلس واحد ، زوجه را سه طلاقه کرد سه طلاق محسوب می شود ولی این مخالف مسلّم مذهب خاصه است و حال آنکه روایاتی در کتاب جعفریات موجود، این طلاق را صحیح می دانند. 3️⃣ أنّ المصّة الواحدة تعدّ من الرضاع: در باب رضاع برای محرمیت شرایطی است و هیچکس در فقهای خاصه، محرمیت با یک بار میکدن شیر را قائل نشده است ولی روایتی در کتاب موجود می گوید مصّه ی واحده برای ترتّب احکام رضاع کفایت می کند و این با مذهب خاصه سازگار نیست. 4️⃣ الترخیص فی الغنا و الضرب علی الطبول: روایتی در کتاب جعفریات موجود می گوید غنا جایز است ولی در مذهب خاصه بعضی از اقسام غنا مثل غنای در عروسی یا غنای زوجه برای زوج ممکن است جایز است ولی اینکه غنا علی الاطلاق بالتقییدٍ جایز باشد خالف معروف از مذهب خاصه است بله خالف مسلّم از مذهب خاصه نیست زیرا اگر محتوا مطلب حق باشد بعضی از فقهاء خاصه حرام نمی دانند مانند فیض کاشانی که غنا بما أنّه غنا را حرام نمی دانند و اگر محتوا مطلب باطلی باشد حرام می داند. 5️⃣ بأنّ مدةَ النفاس اربعون یوماً: روایتی در این کتاب مدت نفاس را چهل روز بیان می کند، و این موافق فتوای عامه است. 6️⃣ أختلاف دلالة آیة الوضوء فی المسح علی الرجل أو غسلها حسب أختلاف قرائتها: روایت در کتاب جعفریات بیان می کند در آیه وضو اگر أرجُلکم به فتح لام خوانده شود عطف به «وُجُوهَکُم» می شود و دلالت بر شستن پاها در وضو می کند ولی اگر به کسر لام خوانده شود عطف به «رُوُسِکم» می شود و دلالت بر مسح پاها می کند و حال آنکه مذهب اهل بیت به اختلاف قرائت برای غسل الرجلین و مسح الرجلین استدلال نمی کند. 🔷صاحب جواهر این اشکال را اینگونه بیان می کند: «و مع ذلک فانّ تتبّعه و تتبّع کتب الأصول یعطیان انّه لیس جاریاً على منوالها فانّ أکثره بخالفها و انّما تطابق روایته فی الأکثر روایة العامّة الی آخره...» صاحب جواهر از بعضی از افاضل نقل و قبول می کند که وقتی شما روایات این کتاب و کتب اصولیه یعنی کافی و تهذیب و استبصار و الفقیه را تتبع می کنید این دو از یک سنخ نیست و اکثر روایات کتاب جعفریات موجود برخلاف روایاتی کتب اصولیه و موافق روایات اهل خلاف و عامه است بنابراین نمی توان به آن استناد کرد. 📚 برگرفته از دروس خارج فقه حضرت استاد (سال 1397-1395) ... 🔗 @book_feghahat
💠بررسی کتاب اشعثیات 🔰حضرت استاد "دام ظله": ✅ سه واقعیت درباره کتاب موجود: ❇️ واقعيت اول: موجود بودن روايات خالف مذهب شيعه در کتاب موجود 🔶 در کتاب جعفریات موجود روایاتی با سند پسر امام کاظم از امام کاظم از پدرانشان تا رسول خدا یا تا امیرالمؤمنین علیهم الصلاة و السلام ذکر شده است که مضامین آن روایات با آن چه که معروف یا مسلّم از مذهب شیعه هست سازگاری ندارد مانند: 1️⃣ حلف به طلاق: در فتوای جمهور علماء اهل تسنن اگر زوج سوگند یاد کند: «اگر این عمل را انجام دادم زوجه طالق باشد.» طلاق ایجاد می شود بخالف فتوای علماء شیعه حلف به طلاق را موجب بینونت و طلاق نمی دانند و حال آنکه بعضی از روایات کتاب جعفریات، حلف به طلاق را تصحیح کرده است و این اصلا با مذهب ما درست نیست. 2️⃣ الطلاق الثالث فی مجلس الواحد: فتوای عامه می گویند اگر زوج در مجلس واحد ، زوجه را سه طلاقه کرد سه طلاق محسوب می شود ولی این مخالف مسلّم مذهب خاصه است و حال آنکه روایاتی در کتاب جعفریات موجود، این طلاق را صحیح می دانند. 3️⃣ أنّ المصّة الواحدة تعدّ من الرضاع: در باب رضاع برای محرمیت شرایطی است و هیچکس در فقهای خاصه، محرمیت با یک بار میکدن شیر را قائل نشده است ولی روایتی در کتاب موجود می گوید مصّه ی واحده برای ترتّب احکام رضاع کفایت می کند و این با مذهب خاصه سازگار نیست. 4️⃣ الترخیص فی الغنا و الضرب علی الطبول: روایتی در کتاب جعفریات موجود می گوید غنا جایز است ولی در مذهب خاصه بعضی از اقسام غنا مثل غنای در عروسی یا غنای زوجه برای زوج ممکن است جایز است ولی اینکه غنا علی الاطلاق بالتقییدٍ جایز باشد خالف معروف از مذهب خاصه است بله خالف مسلّم از مذهب خاصه نیست زیرا اگر محتوا مطلب حق باشد بعضی از فقهاء خاصه حرام نمی دانند مانند فیض کاشانی که غنا بما أنّه غنا را حرام نمی دانند و اگر محتوا مطلب باطلی باشد حرام می داند. 5️⃣ بأنّ مدةَ النفاس اربعون یوماً: روایتی در این کتاب مدت نفاس را چهل روز بیان می کند، و این موافق فتوای عامه است. 6️⃣ أختلاف دلالة آیة الوضوء فی المسح علی الرجل أو غسلها حسب أختلاف قرائتها: روایت در کتاب جعفریات بیان می کند در آیه وضو اگر أرجُلکم به فتح لام خوانده شود عطف به «وُجُوهَکُم» می شود و دلالت بر شستن پاها در وضو می کند ولی اگر به کسر لام خوانده شود عطف به «رُوُسِکم» می شود و دلالت بر مسح پاها می کند و حال آنکه مذهب اهل بیت به اختلاف قرائت برای غسل الرجلین و مسح الرجلین استدلال نمی کند. 🔷صاحب جواهر این اشکال را اینگونه بیان می کند: «و مع ذلک فانّ تتبّعه و تتبّع کتب الأصول یعطیان انّه لیس جاریاً على منوالها فانّ أکثره بخالفها و انّما تطابق روایته فی الأکثر روایة العامّة الی آخره...» صاحب جواهر از بعضی از افاضل نقل و قبول می کند که وقتی شما روایات این کتاب و کتب اصولیه یعنی کافی و تهذیب و استبصار و الفقیه را تتبع می کنید این دو از یک سنخ نیست و اکثر روایات کتاب جعفریات موجود برخلاف روایاتی کتب اصولیه و موافق روایات اهل خلاف و عامه است بنابراین نمی توان به آن استناد کرد. ✅جواب حضرت استاد به صاحب جواهر: اکثر روايات موافق عامه نيست 🔴 کلام صاحب جواهر در باب موافقت اکثر روایات این کتاب با عامه، یک کلام مبالغه آمیزی است و بعضی از روایات این کتاب با فتاوای عامه موافق است ولی تمام فتاوای عامه خلاف نمی باشد بلکه بعضی از فتاوای عامه از رسول خدا است و تمام روایات این کتاب با سند امام کاظم از پدرانشان به رسول خدا ختم می شود پس بنابراین مشکلی از این جهت نیست . 🟡 اگر گفته شود که در روایات موافق عامه، امام در مقام تقیه است . در پاسخ گفته می شود با این سند که تمام روایات این کتاب از امام کاظم از پدرانشان به رسول خدا ختم می شو د احتمال تقیه داده نمی شود و در این کتاب روایات بسیاری وجود دارد که مضامین آن مخالف با مذهب شیعه است . 📚 برگرفته از دروس خارج فقه حضرت استاد (سال 1397-1395) ... 🔗 @book_feghahat
💠بررسی کتاب اشعثیات 🔰حضرت استاد "دام ظله": ✅ سه واقعیت درباره کتاب موجود: ❇️ واقعيت اول: موجود بودن روايات خالف مذهب شيعه در کتاب موجود 🔶 در کتاب جعفریات موجود روایاتی با سند پسر امام کاظم از امام کاظم از پدرانشان تا رسول خدا یا تا امیرالمؤمنین علیهم الصلاة و السلام ذکر شده است که مضامین آن روایات با آن چه که معروف یا مسلّم از مذهب شیعه هست سازگاری ندارد. ❇️واقعيت دوم: راوی کتاب از عامه است اشکال دیگری که برای کتاب موجود جعفریات بیان می شود این است که راوی کتاب موجود ابن السقّاء است و ابن السقّاء از عامة است و وقتی این تقریب در کنار تقریب دوم قرار داده می شود سوء ظن برای انسان پیدا می شود که ابن سقاء که از عامة است هنگامی که جعفریات را از کتاب معتبر شیعی دید حرف های خودشان را با ساخت سند وارد کتاب جعفریات کردند. این وارد کردن حرف های عامه در کتب شیعه سابقه دارد؛ در بعضی از نسخ قرن پنجم مقنعه شیخ مفید در باب وضوء، «مسح الرأس و الرجل» را به «غسل الرأس» تبدیل کرده بودند و معلوم بود که کاتب و مستنسخ سنی هست و اینجا تحریف کرده بود. 📚 برگرفته از دروس خارج فقه حضرت استاد (سال 1397-1395) ... 🔗 @book_feghahat
💠بررسی کتاب اشعثیات 🔰حضرت استاد "دام ظله": ✅ سه واقعیت درباره کتاب موجود: ❇️ واقعيت اول: موجود بودن روايات خالف مذهب شيعه در کتاب موجود 🔶 در کتاب جعفریات موجود روایاتی با سند پسر امام کاظم از امام کاظم از پدرانشان تا رسول خدا یا تا امیرالمؤمنین علیهم الصلاة و السلام ذکر شده است که مضامین آن روایات با آن چه که معروف یا مسلّم از مذهب شیعه هست سازگاری ندارد. ❇️واقعيت دوم: راوی کتاب از عامه است اشکال دیگری که برای کتاب موجود جعفریات بیان می شود این است که راوی کتاب موجود ابن السقّاء است و ابن السقّاء از عامة است و وقتی این تقریب در کنار تقریب دوم قرار داده می شود سوء ظن برای انسان پیدا می شود که ابن سقاء که از عامة است هنگامی که جعفریات را از کتاب معتبر شیعی دید حرف های خودشان را با ساخت سند وارد کتاب جعفریات کردند. این وارد کردن حرف های عامه در کتب شیعه سابقه دارد؛ در بعضی از نسخ قرن پنجم مقنعه شیخ مفید در باب وضوء، «مسح الرأس و الرجل» را به «غسل الرأس» تبدیل کرده بودند و معلوم بود که کاتب و مستنسخ سنی هست و اینجا تحریف کرده بود. ❇️واقعيت سوم: اختلاف در تعداد روايات کتاب موجود و کتاب مروی عنه توسط عامه و خاصه مطلب دیگری که موجب تردید و شک در کتاب جعفریات موجود می شود این است که هم خاصه و هم عامه تعداد روایات کتاب جعفریات را هزار یا قریب به هزار بیان کرده اند مانند مرحوم ابن طاووس «قدّس سرّه» در اقبال، در باب شهر رمضان میفرماید: »رأیتُ و رُوّیتُ من کتاب الجعفریات و هی الف حدیث بإسنادٍ واحدٍ عظیم الشأن الی موالنا موسی بن جعفر عن موالنا جعفر بن محمد عن موالنا محمد بن علی عن موالنا علی بن الحسین عن موالنا الحسین بن علی عن موالنا علی بن ابی طالب «علیه السلام» و ذهبی در میزان الاعتدال هزار حدیث گفته است. و این در حالی است که در کتاب موجود هزار و ششصد حدیث است. 📚 برگرفته از دروس خارج فقه حضرت استاد (سال 1397-1395) ... 🔗 @book_feghahat
💠بررسی کتاب اشعثیات 🔰حضرت استاد "دام ظله": بررسی اشكال اول قائلین به عدم حجیت کتاب موجود جعفریات 🔷 تقريب اول: عدم تطبيق کتاب موجود با کتاب ذکر شده توسط نجاشی و شيخ طوسی برای اسماعيل بن موسی الكاظم «علیه السلام» يا محمد بن محمد الأشعث 🔶 مرحوم محقق خوئی «رحمه الله» بر اساس دو احتمال در مولف کتاب جعفریات یعنی محمد بن محمد اشعث و اسماعیل بن موسی، تطبیق کتاب موجود با کتاب جعفریات اصلی را بررسی کرده است : 🟢احتمال اول: کتاب از محمد بن محمد الأشعث باشد. 🟡احتمال دوم: کتاب از اسماعيل بن موسی الكاظم «علیه السلام» باشد. 🔵نتیجه بررسی محقق خویی: برای کلام محقق خویی اشکالاتی بیان شده است که در ادامه نقل و بررسی می شود. 🔴 اشكال اول به محقق خويی: کتاب موجود، کتابی ديگر از اسماعيل يا محمد بن اشعث 🟠اشكال دوم به محقق خويی: بيان محقق حكيم 🟣اشكال سوم به محقق خويی: نسبت به مولف شهرت دارد ⚪️ جواب اول به محقق خوانساری: شهرت ما نحن فيه موجب اطمينان نمی شود. ⚫️ جواب دوم به کلام محقق خوانساری: کلام صاحب جواهر سه واقعیت درباره کتاب موجود: ❇️ واقعيت اول: موجود بودن روايات خالف مذهب شيعه در کتاب موجود ❇️واقعيت دوم: راوی کتاب از عامه است ❇️واقعيت سوم: اختلاف در تعداد روايات کتاب موجود و کتاب مروی عنه توسط عامه و خاصه ❌❌❌نتیجه اشکال اول بر حجیت کتاب جعفریات با توجه به اشکال بیان شده نتیجه گرفته می شود که به کتاب جعفریات موجود اطمینان پیدا نشود زیرا طریق معنعن ثقةٍ عن ثقة، که این کتاب همان کتاب است وجود ندارد و تنها راه برای اعتماد به این کتاب موجود این است که قطع یا اطمینان بر این همانی کتاب موجود و کتاب محمد بن اشعث یا اسماعیل بن موسی پیدا شود و این سه اشکال اخیر مانع از حصول قطع یا اطمینان است. امّا ادله قائلین به حجیت این کتاب موجود ، یک قضیه ی مهمله که در حکم موجبه ی جزئیه است ، برای ما ثابت می کند بنابراین می توان گفت فی الجمله این کتاب موجود موضوع نیست اما نمی توان گفت اطمینان به صدور و نقل کل روایات این کتاب توسط اسماعیل بن موسی وجود دارد و دیگران اضافه نکردند و ششصد روایتی که نسبت به نقل عامه و خاصه در کتاب موجود زیاده است را نجاشی و شیخ طوسی نفرموده اند. و اشکال نشود که درباره کتاب محاسن هم اینگونه بوده و جناب نجاشی و شیخ طوسی فرموده اند: «زید و نُقِصَ» زیرا مقصود از این که «زید فیه و نقص» این نیست که دیگران اضافه کردند بلکه کتاب محاسن بسیار وسیع بوده و ایشان بعد از اولین انتشار، ابواب دیگری، اضافه کرده است بنابراین نسخه های کتاب محاسن مختلف شده است و یا مستنسخین کتاب محاسن فقط ابواب فقهی را از باب نیاز به آنها استنساخ کرده اند و روایات در مستحبات یا در زیارات ممکن است استنساخ نکرده باشند و به دست شیخ طوسی نرسیده باشد بنا براین این ها دلیل نمی شود بر این که در کتاب اصل نبوده است. ولی این تعبیر برای جعفریات را نقل نکرده اند. پس حجتی برای استناد به روایات این کتاب وجود ندارد مگر نسبت به دو دسته از روایات می توان استناد کرد: 1️⃣ آن روایاتی که سلف مورد اعتماد مانند سید ابن طاووس و شیخ صدوق از جعفریات نقل می کنند. 2️⃣ مطلبی که در کل روایات این کتاب تکرار شده باشد و یقین داشته باشیم این مطلب در آن روایت هایی که واقعا از امام کاظم صادر شده است وجود دارد. 📚 برگرفته از دروس خارج فقه حضرت استاد (سال 1397-1395) ... 🔗 @book_feghahat
💠بررسی کتاب اشعثیات 🔰حضرت استاد "دام ظله": ✅ ادله قائلین به عدم حجیت کتاب موجود جعفریات 🔶قائلین به عدم حجیت کتاب جعفریات موجود، دو اشکال بیان کرده اند: 🔴 اشكال اول: کتاب جعفریات موجود و کتابی که حاجی نوری «قدّس سرّه» در مستدرک الوسائل از او نقل می کند معتبر نیست زیرا معلوم نیست این همان کتابی است که اسماعیل بن موسی الکاظم «علیه السلام» یا محمد بن محمد الأشعث نگاشته و دخل و تصرفی در آن نشده باشد. 🔵 اشکال دوم: اگر فرض شود این کتاب موجود همان کتاب جعفریات نگاشته شده توسط اسماعیل بن موسی الکاظم «علیه السلام» یا محمد بن محمد الأشعث است اشکال می شود در سند این کتاب موسی بن اسماعیل واقع شده است و ایشان با وجود اینکه نوه امام کاظم «علیه السلام» می باشند مجهول الحال هستند یعنی در کتب رجالی راجع به ایشان مطلبی ذکر نشده است؛ بنابراین وثاقت و عدم وثاقت ایشان معلوم نیست و همچنین بعضی فرموده اند اگر مولف کتاب اسماعیل باشد ایشان هم که فرزند امام کاظم «علیه السلام» می باشند مجهول الحال هستند و لذا کتاب جعفریات از جهت سند اشکال دارد. 🟢 بنابراین دو اشکال ذکر شده، علی سبیل منع الخلوّ است یعنی ممکن است هر دو اشکال بیان شده وارد باشد و ممکن است یکی از دو اشکال وارد باشد. ✅ اشكال دوم: عدم وثاقت روات سند 🔷تقریب اول از اشکال دوم: مجهول بودن موسی بن اسماعيل بن موسی نجاشی و شیخ طوسی برای اسماعیل بن موسی کتابی به نام اشعثیات یا جعفریات با سند معتبر نقل کرده اند اما کتاب موجود را موسی بن اسماعیل از اسماعیل نقل می کند. آیت الله شیخ مرتضی حائری یزدی در این همانی کتاب موجود با کتاب جعفریات اسماعیل بن موسی اشکال نکرده اند و یا کتاب موجود را همان کتاب اسماعیل بن موسی می دانند یا بنا بر فرض که این کتاب همان کتاب اسماعیل باشد در وثاقت موسی بن اسماعیل بن موسی اشکال کرده اند و فرموده است حال موسی بن اسماعیل برای ما روشن نیست و در کتب رجال راجع به ایشان مطلبی ذکر نشده است بنابراین ایشان مجهول الحال هست پس وثاقت ایشان ثابت نمی شود. 📚 برگرفته از دروس خارج فقه حضرت استاد (سال 1397-1395) ... 🔗 @book_feghahat
💠بررسی کتاب اشعثیات 🔰حضرت استاد "دام ظله": ✅ ادله قائلین به عدم حجیت کتاب موجود جعفریات 🔶قائلین به عدم حجیت کتاب جعفریات موجود، دو اشکال بیان کرده اند: 🔴 اشكال اول: کتاب جعفریات موجود و کتابی که حاجی نوری «قدّس سرّه» در مستدرک الوسائل از او نقل می کند معتبر نیست زیرا معلوم نیست این همان کتابی است که اسماعیل بن موسی الکاظم «علیه السلام» یا محمد بن محمد الأشعث نگاشته و دخل و تصرفی در آن نشده باشد. 🔵 اشکال دوم: اگر فرض شود این کتاب موجود همان کتاب جعفریات نگاشته شده توسط اسماعیل بن موسی الکاظم «علیه السلام» یا محمد بن محمد الأشعث است اشکال می شود در سند این کتاب موسی بن اسماعیل واقع شده است و ایشان با وجود اینکه نوه امام کاظم «علیه السلام» می باشند مجهول الحال هستند یعنی در کتب رجالی راجع به ایشان مطلبی ذکر نشده است؛ بنابراین وثاقت و عدم وثاقت ایشان معلوم نیست و همچنین بعضی فرموده اند اگر مولف کتاب اسماعیل باشد ایشان هم که فرزند امام کاظم «علیه السلام» می باشند مجهول الحال هستند و لذا کتاب جعفریات از جهت سند اشکال دارد. 🟢 بنابراین دو اشکال ذکر شده، علی سبیل منع الخلوّ است یعنی ممکن است هر دو اشکال بیان شده وارد باشد و ممکن است یکی از دو اشکال وارد باشد. ✅ اشكال دوم: عدم وثاقت روات سند 🔷تقریب اول از اشکال دوم: مجهول بودن موسی بن اسماعيل بن موسی نجاشی و شیخ طوسی برای اسماعیل بن موسی کتابی به نام اشعثیات یا جعفریات با سند معتبر نقل کرده اند اما کتاب موجود را موسی بن اسماعیل از اسماعیل نقل می کند. آیت الله شیخ مرتضی حائری یزدی در این همانی کتاب موجود با کتاب جعفریات اسماعیل بن موسی اشکال نکرده اند و یا کتاب موجود را همان کتاب اسماعیل بن موسی می دانند یا بنا بر فرض که این کتاب همان کتاب اسماعیل باشد در وثاقت موسی بن اسماعیل بن موسی اشکال کرده اند و فرموده است حال موسی بن اسماعیل برای ما روشن نیست و در کتب رجال راجع به ایشان مطلبی ذکر نشده است بنابراین ایشان مجهول الحال هست پس وثاقت ایشان ثابت نمی شود. 🔶جواب به تقریب اول از اشکال دوم: وجوه وثاقت موسی بن اسماعيل 1️⃣وجه اول: اثبات وثاقت موسی با شهادت سيد بن طاووس سید ابن طاووس در کتاب اقبال، شهادت به عظیم الشانی سند کتاب تا موسی الکاظم داده است و این شهادت نه تنها اسماعیل بن موسی را توثیق می کند بلکه موسی بن اسماعیل را هم توثیق می کند و حتی برای محمد بن محمد الاشعث علاوه بر توثیق نجاشی شهادت دیگری است و شهادت سید بن طاووس محتمل الحس و الحدس است و با آن معامله شهادت حسی می شود بنابراین حجت است . 📚 برگرفته از دروس خارج فقه حضرت استاد (سال 1397-1395) ... 🔗 @book_feghahat
💠بررسی کتاب اشعثیات 🔰حضرت استاد "دام ظله": ✅ ادله قائلین به عدم حجیت کتاب موجود جعفریات 🔶قائلین به عدم حجیت کتاب جعفریات موجود، دو اشکال بیان کرده اند: 🔴 اشكال اول: کتاب جعفریات موجود و کتابی که حاجی نوری «قدّس سرّه» در مستدرک الوسائل از او نقل می کند معتبر نیست زیرا معلوم نیست این همان کتابی است که اسماعیل بن موسی الکاظم «علیه السلام» یا محمد بن محمد الأشعث نگاشته و دخل و تصرفی در آن نشده باشد. 🔵 اشکال دوم: اگر فرض شود این کتاب موجود همان کتاب جعفریات نگاشته شده توسط اسماعیل بن موسی الکاظم «علیه السلام» یا محمد بن محمد الأشعث است اشکال می شود در سند این کتاب موسی بن اسماعیل واقع شده است و ایشان با وجود اینکه نوه امام کاظم «علیه السلام» می باشند مجهول الحال هستند یعنی در کتب رجالی راجع به ایشان مطلبی ذکر نشده است؛ بنابراین وثاقت و عدم وثاقت ایشان معلوم نیست و همچنین بعضی فرموده اند اگر مولف کتاب اسماعیل باشد ایشان هم که فرزند امام کاظم «علیه السلام» می باشند مجهول الحال هستند و لذا کتاب جعفریات از جهت سند اشکال دارد. 🟢 بنابراین دو اشکال ذکر شده، علی سبیل منع الخلوّ است یعنی ممکن است هر دو اشکال بیان شده وارد باشد و ممکن است یکی از دو اشکال وارد باشد. ✅ اشكال دوم: عدم وثاقت روات سند 🔷تقریب اول از اشکال دوم: مجهول بودن موسی بن اسماعيل بن موسی نجاشی و شیخ طوسی برای اسماعیل بن موسی کتابی به نام اشعثیات یا جعفریات با سند معتبر نقل کرده اند اما کتاب موجود را موسی بن اسماعیل از اسماعیل نقل می کند. آیت الله شیخ مرتضی حائری یزدی در این همانی کتاب موجود با کتاب جعفریات اسماعیل بن موسی اشکال نکرده اند و یا کتاب موجود را همان کتاب اسماعیل بن موسی می دانند یا بنا بر فرض که این کتاب همان کتاب اسماعیل باشد در وثاقت موسی بن اسماعیل بن موسی اشکال کرده اند و فرموده است حال موسی بن اسماعیل برای ما روشن نیست و در کتب رجال راجع به ایشان مطلبی ذکر نشده است بنابراین ایشان مجهول الحال هست پس وثاقت ایشان ثابت نمی شود. 🔶جواب به تقریب اول از اشکال دوم: وجوه وثاقت موسی بن اسماعيل 1️⃣وجه اول: اثبات وثاقت موسی با شهادت سيد بن طاووس سید ابن طاووس در کتاب اقبال، شهادت به عظیم الشانی سند کتاب تا موسی الکاظم داده است و این شهادت نه تنها اسماعیل بن موسی را توثیق می کند بلکه موسی بن اسماعیل را هم توثیق می کند و حتی برای محمد بن محمد الاشعث علاوه بر توثیق نجاشی شهادت دیگری است و شهادت سید بن طاووس محتمل الحس و الحدس است و با آن معامله شهادت حسی می شود بنابراین حجت است . 2️⃣وجه دوم: عدم قدح ابن غضايری ابن غضایری در ترجمه سهل بن احمد دیباجی می گوید سهل حدیث وضع می کند، اما آن روایاتی که از اشعثیات نقل می کند اشکالی به آن نیست و معتبر است؛ کأنّ قرینه خاصه ای وجود دارد که سهل روایت اشعثیات را وضع نکرده است و با توجه به اینکه ابن غضائری بسیار قدح می کند و روایات اشعثیات را قدح نکرده است معلوم می شود وثاقت سند این کتاب از واضحات بوده است . 📚 برگرفته از دروس خارج فقه حضرت استاد (سال 1397-1395) ... 🔗 @book_feghahat
💠بررسی کتاب اشعثیات 🔰حضرت استاد "دام ظله": ✅ ادله قائلین به عدم حجیت کتاب موجود جعفریات 🔶قائلین به عدم حجیت کتاب جعفریات موجود، دو اشکال بیان کرده اند: 🔴 اشكال اول: کتاب جعفریات موجود و کتابی که حاجی نوری «قدّس سرّه» در مستدرک الوسائل از او نقل می کند معتبر نیست زیرا معلوم نیست این همان کتابی است که اسماعیل بن موسی الکاظم «علیه السلام» یا محمد بن محمد الأشعث نگاشته و دخل و تصرفی در آن نشده باشد. 🔵 اشکال دوم: اگر فرض شود این کتاب موجود همان کتاب جعفریات نگاشته شده توسط اسماعیل بن موسی الکاظم «علیه السلام» یا محمد بن محمد الأشعث است اشکال می شود در سند این کتاب موسی بن اسماعیل واقع شده است و ایشان با وجود اینکه نوه امام کاظم «علیه السلام» می باشند مجهول الحال هستند یعنی در کتب رجالی راجع به ایشان مطلبی ذکر نشده است؛ بنابراین وثاقت و عدم وثاقت ایشان معلوم نیست و همچنین بعضی فرموده اند اگر مولف کتاب اسماعیل باشد ایشان هم که فرزند امام کاظم «علیه السلام» می باشند مجهول الحال هستند و لذا کتاب جعفریات از جهت سند اشکال دارد. 🟢 بنابراین دو اشکال ذکر شده، علی سبیل منع الخلوّ است یعنی ممکن است هر دو اشکال بیان شده وارد باشد و ممکن است یکی از دو اشکال وارد باشد. ✅ اشكال دوم: عدم وثاقت روات سند 🔷تقریب اول از اشکال دوم: مجهول بودن موسی بن اسماعيل بن موسی نجاشی و شیخ طوسی برای اسماعیل بن موسی کتابی به نام اشعثیات یا جعفریات با سند معتبر نقل کرده اند اما کتاب موجود را موسی بن اسماعیل از اسماعیل نقل می کند. آیت الله شیخ مرتضی حائری یزدی در این همانی کتاب موجود با کتاب جعفریات اسماعیل بن موسی اشکال نکرده اند و یا کتاب موجود را همان کتاب اسماعیل بن موسی می دانند یا بنا بر فرض که این کتاب همان کتاب اسماعیل باشد در وثاقت موسی بن اسماعیل بن موسی اشکال کرده اند و فرموده است حال موسی بن اسماعیل برای ما روشن نیست و در کتب رجال راجع به ایشان مطلبی ذکر نشده است بنابراین ایشان مجهول الحال هست پس وثاقت ایشان ثابت نمی شود. 🔶جواب به تقریب اول از اشکال دوم: وجوه وثاقت موسی بن اسماعيل 1️⃣وجه اول: اثبات وثاقت موسی با شهادت سيد بن طاووس سید ابن طاووس در کتاب اقبال، شهادت به عظیم الشانی سند کتاب تا موسی الکاظم داده است و این شهادت نه تنها اسماعیل بن موسی را توثیق می کند بلکه موسی بن اسماعیل را هم توثیق می کند و حتی برای محمد بن محمد الاشعث علاوه بر توثیق نجاشی شهادت دیگری است و شهادت سید بن طاووس محتمل الحس و الحدس است و با آن معامله شهادت حسی می شود بنابراین حجت است . 2️⃣وجه دوم: عدم قدح ابن غضايری ابن غضایری در ترجمه سهل بن احمد دیباجی می گوید سهل حدیث وضع می کند، اما آن روایاتی که از اشعثیات نقل می کند اشکالی به آن نیست و معتبر است؛ کأنّ قرینه خاصه ای وجود دارد که سهل روایت اشعثیات را وضع نکرده است و با توجه به اینکه ابن غضائری بسیار قدح می کند و روایات اشعثیات را قدح نکرده است معلوم می شود وثاقت سند این کتاب از واضحات بوده است. 🟩 پاسخ به وجه دوم: شهادت ابن غضايری بر عدم وضع از جانب سهل بن احمد ديباجی شهادت ابن غضائری بر صحت نقل سهل بن احمد دیباجی از اشعثیات، دلالت بر وثاقت موسی نمی کند بلکه فقط موید است زیرا ابن غضایری می گوید سهل نسبت به اشعثیات وضعی ندارد و در نقل امانت داری کرده است اما دلالتی بر صحت و حجیت اشعثیات نیست و آن را باید مستقلا بررسی کرد. 📚 برگرفته از دروس خارج فقه حضرت استاد (سال 1397-1395) ... 🔗 @book_feghahat
💠بررسی کتاب اشعثیات 🔰حضرت استاد "دام ظله": ✅ ادله قائلین به عدم حجیت کتاب موجود جعفریات 🔶قائلین به عدم حجیت کتاب جعفریات موجود، دو اشکال بیان کرده اند: 🔴 اشكال اول: کتاب جعفریات موجود و کتابی که حاجی نوری «قدّس سرّه» در مستدرک الوسائل از او نقل می کند معتبر نیست زیرا معلوم نیست این همان کتابی است که اسماعیل بن موسی الکاظم «علیه السلام» یا محمد بن محمد الأشعث نگاشته و دخل و تصرفی در آن نشده باشد. 🔵 اشکال دوم: اگر فرض شود این کتاب موجود همان کتاب جعفریات نگاشته شده توسط اسماعیل بن موسی الکاظم «علیه السلام» یا محمد بن محمد الأشعث است اشکال می شود در سند این کتاب موسی بن اسماعیل واقع شده است و ایشان با وجود اینکه نوه امام کاظم «علیه السلام» می باشند مجهول الحال هستند یعنی در کتب رجالی راجع به ایشان مطلبی ذکر نشده است؛ بنابراین وثاقت و عدم وثاقت ایشان معلوم نیست و همچنین بعضی فرموده اند اگر مولف کتاب اسماعیل باشد ایشان هم که فرزند امام کاظم «علیه السلام» می باشند مجهول الحال هستند و لذا کتاب جعفریات از جهت سند اشکال دارد. 🟢 بنابراین دو اشکال ذکر شده، علی سبیل منع الخلوّ است یعنی ممکن است هر دو اشکال بیان شده وارد باشد و ممکن است یکی از دو اشکال وارد باشد. ✅ اشكال دوم: عدم وثاقت روات سند 🔷تقریب اول از اشکال دوم: مجهول بودن موسی بن اسماعيل بن موسی نجاشی و شیخ طوسی برای اسماعیل بن موسی کتابی به نام اشعثیات یا جعفریات با سند معتبر نقل کرده اند اما کتاب موجود را موسی بن اسماعیل از اسماعیل نقل می کند. آیت الله شیخ مرتضی حائری یزدی در این همانی کتاب موجود با کتاب جعفریات اسماعیل بن موسی اشکال نکرده اند و یا کتاب موجود را همان کتاب اسماعیل بن موسی می دانند یا بنا بر فرض که این کتاب همان کتاب اسماعیل باشد در وثاقت موسی بن اسماعیل بن موسی اشکال کرده اند و فرموده است حال موسی بن اسماعیل برای ما روشن نیست و در کتب رجال راجع به ایشان مطلبی ذکر نشده است بنابراین ایشان مجهول الحال هست پس وثاقت ایشان ثابت نمی شود. 🔶جواب به تقریب اول از اشکال دوم: وجوه وثاقت موسی بن اسماعيل 1️⃣وجه اول: اثبات وثاقت موسی با شهادت سيد بن طاووس سید ابن طاووس در کتاب اقبال، شهادت به عظیم الشانی سند کتاب تا موسی الکاظم داده است و این شهادت نه تنها اسماعیل بن موسی را توثیق می کند بلکه موسی بن اسماعیل را هم توثیق می کند و حتی برای محمد بن محمد الاشعث علاوه بر توثیق نجاشی شهادت دیگری است و شهادت سید بن طاووس محتمل الحس و الحدس است و با آن معامله شهادت حسی می شود بنابراین حجت است . 2️⃣وجه دوم: عدم قدح ابن غضايری ابن غضایری در ترجمه سهل بن احمد دیباجی می گوید سهل حدیث وضع می کند، اما آن روایاتی که از اشعثیات نقل می کند اشکالی به آن نیست و معتبر است؛ کأنّ قرینه خاصه ای وجود دارد که سهل روایت اشعثیات را وضع نکرده است و با توجه به اینکه ابن غضائری بسیار قدح می کند و روایات اشعثیات را قدح نکرده است معلوم می شود وثاقت سند این کتاب از واضحات بوده است. 🟩 پاسخ به وجه دوم: شهادت ابن غضايری بر عدم وضع از جانب سهل بن احمد ديباجی شهادت ابن غضائری بر صحت نقل سهل بن احمد دیباجی از اشعثیات، دلالت بر وثاقت موسی نمی کند بلکه فقط موید است زیرا ابن غضایری می گوید سهل نسبت به اشعثیات وضعی ندارد و در نقل امانت داری کرده است اما دلالتی بر صحت و حجیت اشعثیات نیست و آن را باید مستقلا بررسی کرد. 🔷تقریب دوم از اشکال دوم: مجهول بودن اسماعيل بن موسی بعضی فرموده اند اسماعیل بن موسی با اینکه فرزند امام معصوم است مجهول الحال است زیرا ما فرزندانی از ائمه مثل جعفر کذاب داریم بنابراین باید وثاقت آن ها مستقلا ثابت شود. نجاشی، محمد بن محمد الأشعث را توثیق کرده است اما برای موسی بن اسماعیل و اسماعیل هیچ توثیقی در کتب رجال وجود ندارد و فقط فرزند امام یا نوه ی امام هستند و فرزند و نوه ی امام بودن دلیل بر وثاقت نیست 📚 برگرفته از دروس خارج فقه حضرت استاد (سال 1397-1395) ... 🔗 @book_feghahat
💠بررسی کتاب اشعثیات 🔰حضرت استاد "دام ظله": ✅ ادله قائلین به عدم حجیت کتاب موجود جعفریات 🔶قائلین به عدم حجیت کتاب جعفریات موجود، دو اشکال بیان کرده اند: 🔴 اشكال اول: کتاب جعفریات موجود و کتابی که حاجی نوری «قدّس سرّه» در مستدرک الوسائل از او نقل می کند معتبر نیست زیرا معلوم نیست این همان کتابی است که اسماعیل بن موسی الکاظم «علیه السلام» یا محمد بن محمد الأشعث نگاشته و دخل و تصرفی در آن نشده باشد. 🔵 اشکال دوم: اگر فرض شود این کتاب موجود همان کتاب جعفریات نگاشته شده توسط اسماعیل بن موسی الکاظم «علیه السلام» یا محمد بن محمد الأشعث است اشکال می شود در سند این کتاب موسی بن اسماعیل واقع شده است و ایشان با وجود اینکه نوه امام کاظم «علیه السلام» می باشند مجهول الحال هستند یعنی در کتب رجالی راجع به ایشان مطلبی ذکر نشده است؛ بنابراین وثاقت و عدم وثاقت ایشان معلوم نیست و همچنین بعضی فرموده اند اگر مولف کتاب اسماعیل باشد ایشان هم که فرزند امام کاظم «علیه السلام» می باشند مجهول الحال هستند و لذا کتاب جعفریات از جهت سند اشکال دارد. 🟢 بنابراین دو اشکال ذکر شده، علی سبیل منع الخلوّ است یعنی ممکن است هر دو اشکال بیان شده وارد باشد و ممکن است یکی از دو اشکال وارد باشد. ✅ اشكال دوم: عدم وثاقت روات سند 🔷تقریب اول از اشکال دوم: مجهول بودن موسی بن اسماعيل بن موسی نجاشی و شیخ طوسی برای اسماعیل بن موسی کتابی به نام اشعثیات یا جعفریات با سند معتبر نقل کرده اند اما کتاب موجود را موسی بن اسماعیل از اسماعیل نقل می کند. آیت الله شیخ مرتضی حائری یزدی در این همانی کتاب موجود با کتاب جعفریات اسماعیل بن موسی اشکال نکرده اند و یا کتاب موجود را همان کتاب اسماعیل بن موسی می دانند یا بنا بر فرض که این کتاب همان کتاب اسماعیل باشد در وثاقت موسی بن اسماعیل بن موسی اشکال کرده اند و فرموده است حال موسی بن اسماعیل برای ما روشن نیست و در کتب رجال راجع به ایشان مطلبی ذکر نشده است بنابراین ایشان مجهول الحال هست پس وثاقت ایشان ثابت نمی شود. 🔶جواب به تقریب اول از اشکال دوم: وجوه وثاقت موسی بن اسماعيل 1️⃣وجه اول: اثبات وثاقت موسی با شهادت سيد بن طاووس سید ابن طاووس در کتاب اقبال، شهادت به عظیم الشانی سند کتاب تا موسی الکاظم داده است و این شهادت نه تنها اسماعیل بن موسی را توثیق می کند بلکه موسی بن اسماعیل را هم توثیق می کند و حتی برای محمد بن محمد الاشعث علاوه بر توثیق نجاشی شهادت دیگری است و شهادت سید بن طاووس محتمل الحس و الحدس است و با آن معامله شهادت حسی می شود بنابراین حجت است . 2️⃣وجه دوم: عدم قدح ابن غضايری ابن غضایری در ترجمه سهل بن احمد دیباجی می گوید سهل حدیث وضع می کند، اما آن روایاتی که از اشعثیات نقل می کند اشکالی به آن نیست و معتبر است؛ کأنّ قرینه خاصه ای وجود دارد که سهل روایت اشعثیات را وضع نکرده است و با توجه به اینکه ابن غضائری بسیار قدح می کند و روایات اشعثیات را قدح نکرده است معلوم می شود وثاقت سند این کتاب از واضحات بوده است. 🟩 پاسخ به وجه دوم: شهادت ابن غضايری بر عدم وضع از جانب سهل بن احمد ديباجی شهادت ابن غضائری بر صحت نقل سهل بن احمد دیباجی از اشعثیات، دلالت بر وثاقت موسی نمی کند بلکه فقط موید است زیرا ابن غضایری می گوید سهل نسبت به اشعثیات وضعی ندارد و در نقل امانت داری کرده است اما دلالتی بر صحت و حجیت اشعثیات نیست و آن را باید مستقلا بررسی کرد. 🔷تقریب دوم از اشکال دوم: مجهول بودن اسماعيل بن موسی بعضی فرموده اند اسماعیل بن موسی با اینکه فرزند امام معصوم است مجهول الحال است زیرا ما فرزندانی از ائمه مثل جعفر کذاب داریم بنابراین باید وثاقت آن ها مستقلا ثابت شود. نجاشی، محمد بن محمد الأشعث را توثیق کرده است اما برای موسی بن اسماعیل و اسماعیل هیچ توثیقی در کتب رجال وجود ندارد و فقط فرزند امام یا نوه ی امام هستند و فرزند و نوه ی امام بودن دلیل بر وثاقت نیست. 🔶جواب به تقریب دوم از اشکال دوم: وجوه وثاقت اسماعيل 1️⃣وجه اول: قرار گرفتن در اسناد کامل الزيارات نام جناب اسماعیل در اسناد کامل الزیارات آمده است و کسی که به خاطر شهادت ابن قولویه در مقدمه کتاب کامل الزیارات قائل بر وثاقت روات سند کامل الزیارات هست قائل به وثاقت اسماعیل هم می باشد و محقق خوئی در معجم رجال الحدیث بر اساس همین مبنا به وثاقت اسماعیل قائل می باشند. 📚 برگرفته از دروس خارج فقه حضرت استاد (سال 1397-1395) ... 🔗 @book_feghahat
🟥پاسخ به وجه اول : مبنايی بودن اين وجه این راه مبنائی است و در کامل الزیارات حداقل پنج مبنا وجود دارد: 1️⃣ مبنای اول این است که تمام کسانی که در اسناد کامل الزیارات واقع شده اند از ثقات اند که مبنای شیخ ره همین است. (وسائل الشیعة، ج30، ص 202) محقق خویی ره نیز تا اواخر عمر شریفش به این مبنا معتقد بود، (معجم رجال، ج1، ص50) ولی بعداً از این مبنا عدول نمود. و بنا بر این مبنا وثاقت اسماعیل ثابت می شود. 2️⃣ مبنای دوم این است که تنها مشایخ بلا واسطه ی ابن قولویه مشمولِ این توثیق هستند. مبنایی که محقق ره در اواخر عمر به آن عدول نمود، همین مبنا است. (منهاج المصباح (التجارة)، ج 1، ص 461) و اینجا اسماعیل از مشایخ بلاواسطه نیست پس شهادت ابن قولویه شامل ایشان نمی شود. 3️⃣ مبنای سوم این است که شهادتِ ابن قولویه در مقدمه ی کتابش به این معناست که در هر باب از ابواب این کتاب حداقل یک حدیث صحیح و معتبر وجود دارد. به عبارت دیگر عناوین هر باب در این کتاب که متخذ از احادیث آن باب است، حجت است و از معصوم ع صادر شده است. این مبنا را آیت الله شیخ جواد ره بعد از عدول از مبنای اول اختیار نموده است. (قبسات من علم الرجال، ج 1، ص 91) و طبق این مبنا هم شهادت شامل اسماعیل نمی شود. 4️⃣ مبنای چهارم این است که شهادت ابن قولویه به این معناست که ایشان می گوید: روایات این کتاب را چون در کتب معتبر و مهم محدثان بزرگ و مورد اعتماد ذکر شده است، در این کتاب جمع آوری کرده ام. ظاهرا آیت الله (دام ظله) معتقد به این مبنا هستند. (قاعده لا ضرر و لا ضرار، ص 21 ـ 22) این مبنا هم شهادت شامل اسماعیل نمی شود. 5️⃣ مبنای پنجم و مورد قبول (استاد ) این است که ابن قولویه واسطه های بین خودش و منابعی که این روایات را از آن اخذ کرده است توثیق می کند، اما از آن کتابِ منبع به بعد را نه. به عبارت دیگر ابن قولویه می خواهد بگوید: «من شهادت می دهم که از ناحیه ی من تا آن منبع حدیثی، همه ی افراد ثقه هستند، اما از آن منبع تا معصوم (ع) را خودتان بررسی کنید». طبق این مبنا علاوه بر مشایخ بلا واسطه ی ابن قولویه، افراد دیگری که در سند ایشان تا منبع حدیثی قرار گرفته اند نیز توثیق می شوند. گاهی بین ابن قولویه و منبع حدیثی سه نفر واسطه هستند، گاهی دو نفر و گاهی یک نفر. 📚 برگرفته از دروس خارج فقه حضرت استاد (سال 1397-1395) ... 🔗 @book_feghahat
💠بررسی کتاب اشعثیات 🔰حضرت استاد "دام ظله": ✅ ادله قائلین به عدم حجیت کتاب موجود جعفریات 🔶قائلین به عدم حجیت کتاب جعفریات موجود، دو اشکال بیان کرده اند: 🔴 اشكال اول: کتاب جعفریات موجود و کتابی که حاجی نوری «قدّس سرّه» در مستدرک الوسائل از او نقل می کند معتبر نیست زیرا معلوم نیست این همان کتابی است که اسماعیل بن موسی الکاظم «علیه السلام» یا محمد بن محمد الأشعث نگاشته و دخل و تصرفی در آن نشده باشد. 🔵 اشکال دوم: اگر فرض شود این کتاب موجود همان کتاب جعفریات نگاشته شده توسط اسماعیل بن موسی الکاظم «علیه السلام» یا محمد بن محمد الأشعث است اشکال می شود در سند این کتاب موسی بن اسماعیل واقع شده است و ایشان با وجود اینکه نوه امام کاظم «علیه السلام» می باشند مجهول الحال هستند یعنی در کتب رجالی راجع به ایشان مطلبی ذکر نشده است؛ بنابراین وثاقت و عدم وثاقت ایشان معلوم نیست و همچنین بعضی فرموده اند اگر مولف کتاب اسماعیل باشد ایشان هم که فرزند امام کاظم «علیه السلام» می باشند مجهول الحال هستند و لذا کتاب جعفریات از جهت سند اشکال دارد. 🟢 بنابراین دو اشکال ذکر شده، علی سبیل منع الخلوّ است یعنی ممکن است هر دو اشکال بیان شده وارد باشد و ممکن است یکی از دو اشکال وارد باشد. ✅ اشكال دوم: عدم وثاقت روات سند 🔷تقریب اول از اشکال دوم: مجهول بودن موسی بن اسماعيل بن موسی 🔶جواب به تقریب اول از اشکال دوم: وجوه وثاقت موسی بن اسماعيل 1️⃣وجه اول: اثبات وثاقت موسی با شهادت سيد بن طاووس سید ابن طاووس در کتاب اقبال، شهادت به عظیم الشانی سند کتاب تا موسی الکاظم داده است و این شهادت نه تنها اسماعیل بن موسی را توثیق می کند بلکه موسی بن اسماعیل را هم توثیق می کند و حتی برای محمد بن محمد الاشعث علاوه بر توثیق نجاشی شهادت دیگری است و شهادت سید بن طاووس محتمل الحس و الحدس است و با آن معامله شهادت حسی می شود بنابراین حجت است . 2️⃣وجه دوم: عدم قدح ابن غضايری ابن غضایری در ترجمه سهل بن احمد دیباجی می گوید سهل حدیث وضع می کند، اما آن روایاتی که از اشعثیات نقل می کند اشکالی به آن نیست و معتبر است؛ کأنّ قرینه خاصه ای وجود دارد که سهل روایت اشعثیات را وضع نکرده است و با توجه به اینکه ابن غضائری بسیار قدح می کند و روایات اشعثیات را قدح نکرده است معلوم می شود وثاقت سند این کتاب از واضحات بوده است. 🟩 پاسخ به وجه دوم: شهادت ابن غضايری بر عدم وضع از جانب سهل بن احمد ديباجی شهادت ابن غضائری بر صحت نقل سهل بن احمد دیباجی از اشعثیات، دلالت بر وثاقت موسی نمی کند بلکه فقط موید است زیرا ابن غضایری می گوید سهل نسبت به اشعثیات وضعی ندارد و در نقل امانت داری کرده است اما دلالتی بر صحت و حجیت اشعثیات نیست و آن را باید مستقلا بررسی کرد. 🔷تقریب دوم از اشکال دوم: مجهول بودن اسماعيل بن موسی بعضی فرموده اند اسماعیل بن موسی با اینکه فرزند امام معصوم است مجهول الحال است زیرا ما فرزندانی از ائمه مثل جعفر کذاب داریم بنابراین باید وثاقت آن ها مستقلا ثابت شود. نجاشی، محمد بن محمد الأشعث را توثیق کرده است اما برای موسی بن اسماعیل و اسماعیل هیچ توثیقی در کتب رجال وجود ندارد و فقط فرزند امام یا نوه ی امام هستند و فرزند و نوه ی امام بودن دلیل بر وثاقت نیست. 🔶جواب به تقریب دوم از اشکال دوم: وجوه وثاقت اسماعيل 1️⃣وجه اول: قرار گرفتن در اسناد کامل الزيارات نام جناب اسماعیل در اسناد کامل الزیارات آمده است و کسی که به خاطر شهادت ابن قولویه در مقدمه کتاب کامل الزیارات قائل بر وثاقت روات سند کامل الزیارات هست قائل به وثاقت اسماعیل هم می باشد و محقق خوئی در معجم رجال الحدیث بر اساس همین مبنا به وثاقت اسماعیل قائل می باشند. 🟥پاسخ به وجه اول : مبنايی بودن اين وجه 2️⃣وجه دوم: دستور امام به اسماعيل به نماز ميت بر صفوان رجال کشّی در احوالات صفوان بن یحیی روایت کرده است وقتی صفوان بن یحیی فوت کرد امام نهم ابوجعفر الثانی در سنه ی ،210 عموی خود یعنی اسماعیل بن موسی را برای خواندن نماز میت فرستادند، و با توجه به اینکه صفوان از مشایخ بزرگ و در بین اصحاب ائمه از اصحاب اجماع است و نماز میت، نماز جماعت است پس این دستور امام به اسماعیل خبر از عدالت ایشان می کند پس عمداً از کذب و دروغ گویی تحرّز دارد و سهو و نسیان هم به اصالة السلامة مادامی که خلاف او اشکار نشود ثابت می شود پس با ضمیمه کردن عدالتی که از این روایت استفاده می شود با اصاله السلامه وثاقت ایشان ثابث می شود و این وجه خوبی برای اثبات وثاقت اسماعیل هست . 📚 برگرفته از دروس خارج فقه حضرت استاد (سال 1397-1395) ... 🔗 @book_feghahat
💠بررسی کتاب اشعثیات 🔰حضرت استاد "دام ظله": ✅ ادله قائلین به عدم حجیت کتاب موجود جعفریات 🔶قائلین به عدم حجیت کتاب جعفریات موجود، دو اشکال بیان کرده اند: 🔴 اشكال اول: کتاب جعفریات موجود و کتابی که حاجی نوری «قدّس سرّه» در مستدرک الوسائل از او نقل می کند معتبر نیست زیرا معلوم نیست این همان کتابی است که اسماعیل بن موسی الکاظم «علیه السلام» یا محمد بن محمد الأشعث نگاشته و دخل و تصرفی در آن نشده باشد. 🔵 اشکال دوم: اگر فرض شود این کتاب موجود همان کتاب جعفریات نگاشته شده توسط اسماعیل بن موسی الکاظم «علیه السلام» یا محمد بن محمد الأشعث است اشکال می شود در سند این کتاب موسی بن اسماعیل واقع شده است و ایشان با وجود اینکه نوه امام کاظم «علیه السلام» می باشند مجهول الحال هستند یعنی در کتب رجالی راجع به ایشان مطلبی ذکر نشده است؛ بنابراین وثاقت و عدم وثاقت ایشان معلوم نیست و همچنین بعضی فرموده اند اگر مولف کتاب اسماعیل باشد ایشان هم که فرزند امام کاظم «علیه السلام» می باشند مجهول الحال هستند و لذا کتاب جعفریات از جهت سند اشکال دارد. 🟢 بنابراین دو اشکال ذکر شده، علی سبیل منع الخلوّ است یعنی ممکن است هر دو اشکال بیان شده وارد باشد و ممکن است یکی از دو اشکال وارد باشد. ✅ اشكال دوم: عدم وثاقت روات سند 🔷تقریب اول از اشکال دوم: مجهول بودن موسی بن اسماعيل بن موسی 🔶جواب به تقریب اول از اشکال دوم: وجوه وثاقت موسی بن اسماعيل 1️⃣وجه اول: اثبات وثاقت موسی با شهادت سيد بن طاووس 2️⃣وجه دوم: عدم قدح ابن غضايری 🟩 پاسخ به وجه دوم: شهادت ابن غضايری بر عدم وضع از جانب سهل بن احمد ديباجی 🔷تقریب دوم از اشکال دوم: مجهول بودن اسماعيل بن موسی بعضی فرموده اند اسماعیل بن موسی با اینکه فرزند امام معصوم است مجهول الحال است زیرا ما فرزندانی از ائمه مثل جعفر کذاب داریم بنابراین باید وثاقت آن ها مستقلا ثابت شود. نجاشی، محمد بن محمد الأشعث را توثیق کرده است اما برای موسی بن اسماعیل و اسماعیل هیچ توثیقی در کتب رجال وجود ندارد و فقط فرزند امام یا نوه ی امام هستند و فرزند و نوه ی امام بودن دلیل بر وثاقت نیست. 🔶جواب به تقریب دوم از اشکال دوم: وجوه وثاقت اسماعيل 1️⃣وجه اول: قرار گرفتن در اسناد کامل الزيارات 🟥پاسخ به وجه اول : مبنايی بودن اين وجه 2️⃣وجه دوم: دستور امام به اسماعيل به نماز ميت بر صفوان رجال کشّی در احوالات صفوان بن یحیی روایت کرده است وقتی صفوان بن یحیی فوت کرد امام نهم ابوجعفر الثانی در سنه ی ،210 عموی خود یعنی اسماعیل بن موسی را برای خواندن نماز میت فرستادند، و با توجه به اینکه صفوان از مشایخ بزرگ و در بین اصحاب ائمه از اصحاب اجماع است و نماز میت، نماز جماعت است پس این دستور امام به اسماعیل خبر از عدالت ایشان می کند پس عمداً از کذب و دروغ گویی تحرّز دارد و سهو و نسیان هم به اصالة السلامة مادامی که خلاف او اشکار نشود ثابت می شود پس با ضمیمه کردن عدالتی که از این روایت استفاده می شود با اصاله السلامه وثاقت ایشان ثابث می شود و این وجه خوبی برای اثبات وثاقت اسماعیل هست . 🟧پاسخ به وجه دوم: اين روايت ثابت نيست محقق خوئی می فرمایند در سند خود روایتی که امام جواد «علیه السلام» ایشان را امام جماعت قرار دادند جعفر بن محمد بن اسماعیل است و ایشان توثیق نشده است بنابراین خود این روایت ثابت نشده است . اللهم اینکه ممکن است کسی بگوید نماز میت اصلا نماز نیست و دعا است و پشت فاسق هم اشکال ندارد ولی این در صورتی است که کسی این فتوا را بدهد ولی فقهاء معمولا چنین فتوایی نمی دهند. 📚 برگرفته از دروس خارج فقه حضرت استاد (سال 1397-1395) ... 🔗 @book_feghahat
💠بررسی کتاب اشعثیات 🔰حضرت استاد "دام ظله": ✅ ادله قائلین به عدم حجیت کتاب موجود جعفریات 🔶قائلین به عدم حجیت کتاب جعفریات موجود، دو اشکال بیان کرده اند: 🔴 اشكال اول: کتاب جعفریات موجود و کتابی که حاجی نوری «قدّس سرّه» در مستدرک الوسائل از او نقل می کند معتبر نیست زیرا معلوم نیست این همان کتابی است که اسماعیل بن موسی الکاظم «علیه السلام» یا محمد بن محمد الأشعث نگاشته و دخل و تصرفی در آن نشده باشد. 🔵 اشکال دوم: اگر فرض شود این کتاب موجود همان کتاب جعفریات نگاشته شده توسط اسماعیل بن موسی الکاظم «علیه السلام» یا محمد بن محمد الأشعث است اشکال می شود در سند این کتاب موسی بن اسماعیل واقع شده است و ایشان با وجود اینکه نوه امام کاظم «علیه السلام» می باشند مجهول الحال هستند یعنی در کتب رجالی راجع به ایشان مطلبی ذکر نشده است؛ بنابراین وثاقت و عدم وثاقت ایشان معلوم نیست و همچنین بعضی فرموده اند اگر مولف کتاب اسماعیل باشد ایشان هم که فرزند امام کاظم «علیه السلام» می باشند مجهول الحال هستند و لذا کتاب جعفریات از جهت سند اشکال دارد. 🟢 بنابراین دو اشکال ذکر شده، علی سبیل منع الخلوّ است یعنی ممکن است هر دو اشکال بیان شده وارد باشد و ممکن است یکی از دو اشکال وارد باشد. ✅ اشكال دوم: عدم وثاقت روات سند 🔷تقریب اول از اشکال دوم: مجهول بودن موسی بن اسماعيل بن موسی 🔶جواب به تقریب اول از اشکال دوم: وجوه وثاقت موسی بن اسماعيل 1️⃣وجه اول: اثبات وثاقت موسی با شهادت سيد بن طاووس 2️⃣وجه دوم: عدم قدح ابن غضايری 🟩 پاسخ به وجه دوم: شهادت ابن غضايری بر عدم وضع از جانب سهل بن احمد ديباجی 🔷تقریب دوم از اشکال دوم: مجهول بودن اسماعيل بن موسی بعضی فرموده اند اسماعیل بن موسی با اینکه فرزند امام معصوم است مجهول الحال است زیرا ما فرزندانی از ائمه مثل جعفر کذاب داریم بنابراین باید وثاقت آن ها مستقلا ثابت شود. نجاشی، محمد بن محمد الأشعث را توثیق کرده است اما برای موسی بن اسماعیل و اسماعیل هیچ توثیقی در کتب رجال وجود ندارد و فقط فرزند امام یا نوه ی امام هستند و فرزند و نوه ی امام بودن دلیل بر وثاقت نیست. 🔶جواب به تقریب دوم از اشکال دوم: وجوه وثاقت اسماعيل 1️⃣وجه اول: قرار گرفتن در اسناد کامل الزيارات 🟥پاسخ به وجه اول : مبنايی بودن اين وجه 2️⃣وجه دوم: دستور امام به اسماعيل به نماز ميت بر صفوان رجال کشّی در احوالات صفوان بن یحیی روایت کرده است وقتی صفوان بن یحیی فوت کرد امام نهم ابوجعفر الثانی در سنه ی ،210 عموی خود یعنی اسماعیل بن موسی را برای خواندن نماز میت فرستادند، و با توجه به اینکه صفوان از مشایخ بزرگ و در بین اصحاب ائمه از اصحاب اجماع است و نماز میت، نماز جماعت است پس این دستور امام به اسماعیل خبر از عدالت ایشان می کند پس عمداً از کذب و دروغ گویی تحرّز دارد و سهو و نسیان هم به اصالة السلامة مادامی که خلاف او اشکار نشود ثابت می شود پس با ضمیمه کردن عدالتی که از این روایت استفاده می شود با اصاله السلامه وثاقت ایشان ثابث می شود و این وجه خوبی برای اثبات وثاقت اسماعیل هست . 🟧پاسخ به وجه دوم: اين روايت ثابت نيست محقق خوئی می فرمایند در سند خود روایتی که امام جواد «علیه السلام» ایشان را امام جماعت قرار دادند جعفر بن محمد بن اسماعیل است و ایشان توثیق نشده است بنابراین خود این روایت ثابت نشده است . اللهم اینکه ممکن است کسی بگوید نماز میت اصلا نماز نیست و دعا است و پشت فاسق هم اشکال ندارد ولی این در صورتی است که کسی این فتوا را بدهد ولی فقهاء معمولا چنین فتوایی نمی دهند. 3️⃣وجه سوم: عبارت شيخ مفيد شیخ مفید در ارشاد راجع به فرزندان موسی بن جعفر فرموده است: «أنّ لکلٍّ منهم فضالً و منقبتاً مشهوره» یعنی تمام فرزندان حضرت امام موسی بن جعفر «علیه السلام» دارای فضل و منقبت هستند و این مناقب و فضل آنها مشهور است و این بیان شیخ مفید برای فرزندان موس ی بن جعفر دلالت بر مدح آنها می کند. 📚 برگرفته از دروس خارج فقه حضرت استاد (سال 1397-1395) ... 🔗 @book_feghahat
💠بررسی کتاب اشعثیات 🔰حضرت استاد "دام ظله": ✅ ادله قائلین به عدم حجیت کتاب موجود جعفریات 🔶قائلین به عدم حجیت کتاب جعفریات موجود، دو اشکال بیان کرده اند: 🔴 اشكال اول: کتاب جعفریات موجود و کتابی که حاجی نوری «قدّس سرّه» در مستدرک الوسائل از او نقل می کند معتبر نیست زیرا معلوم نیست این همان کتابی است که اسماعیل بن موسی الکاظم «علیه السلام» یا محمد بن محمد الأشعث نگاشته و دخل و تصرفی در آن نشده باشد. 🔵 اشکال دوم: اگر فرض شود این کتاب موجود همان کتاب جعفریات نگاشته شده توسط اسماعیل بن موسی الکاظم «علیه السلام» یا محمد بن محمد الأشعث است اشکال می شود در سند این کتاب موسی بن اسماعیل واقع شده است و ایشان با وجود اینکه نوه امام کاظم «علیه السلام» می باشند مجهول الحال هستند یعنی در کتب رجالی راجع به ایشان مطلبی ذکر نشده است؛ بنابراین وثاقت و عدم وثاقت ایشان معلوم نیست و همچنین بعضی فرموده اند اگر مولف کتاب اسماعیل باشد ایشان هم که فرزند امام کاظم «علیه السلام» می باشند مجهول الحال هستند و لذا کتاب جعفریات از جهت سند اشکال دارد. 🔷تقریب اول از اشکال دوم: مجهول بودن موسی بن اسماعيل بن موسی 🔶جواب به تقریب اول از اشکال دوم: وجوه وثاقت موسی بن اسماعيل 1️⃣وجه اول: اثبات وثاقت موسی با شهادت سيد بن طاووس 2️⃣وجه دوم: عدم قدح ابن غضايری 🟩 پاسخ به وجه دوم: شهادت ابن غضايری بر عدم وضع از جانب سهل بن احمد ديباجی 🔷تقریب دوم از اشکال دوم: مجهول بودن اسماعيل بن موسی 🔶جواب به تقریب دوم از اشکال دوم: وجوه وثاقت اسماعيل 1️⃣وجه اول: قرار گرفتن در اسناد کامل الزيارات 🟥پاسخ به وجه اول : مبنايی بودن اين وجه 2️⃣وجه دوم: دستور امام به اسماعيل به نماز ميت بر صفوان 🟧پاسخ به وجه دوم: اين روايت ثابت نيست 3️⃣وجه سوم: عبارت شيخ مفيد شیخ مفید در ارشاد راجع به فرزندان موسی بن جعفر فرموده است: «أنّ لکلٍّ منهم فضالً و منقبتاً مشهوره» یعنی تمام فرزندان حضرت امام موسی بن جعفر «علیه السلام» دارای فضل و منقبت هستند و این مناقب و فضل آنها مشهور است و این بیان شیخ مفید برای فرزندان موس ی بن جعفر دلالت بر مدح آنها می کند. 🟫اشكال محقق تستری به وجه سوم: عبارت شیخ مفید دلالت بر توثيق ندارد محقق تستری در قاموس الرجال و محقق خوئی در این وجه مناقشه کردند و فرموده اند این بیان شیخ مفید بر وثاقت دلالت نمی کند. محقق تستری میفرماید ظاهراً این که می فرماید «لهم فضلٌ و منقبةٌ مشهوره»، مقصود منقبت انسانی است و به قرینه اینکه عباس و ابراهیم و زید از فرزندان حضرت موسی بن جعفر هستند منقبت دینی نمی باشد؛ زیرا اینها منقبت دینی نداشتند. بعضی از فرزندان امام، علی ما نُسبَ الیهم برای حضرت موسی بن جعفر سعایت کردند و بعضی از گرفتاری های زندان حضرت موسی بن جعفر را به خاطر سعایت همین فرزندان نزد هارون نقل کرده اند و خبر رسیدن وجوهات بسیار و محبوبیت امام را به هارون و مامون می دادند. و آنها هم از قدرت امام می ترسیدند و مزاحمت ایجاد می کردند و اگر منقبت در کلام محقق تستری منقبت دینی باشد باید این موارد عدیده را خارج کرد. مرحوم محقق خوئی درباره عبارت شیخ مفید میگوید: «لا دلالة فیها علی الوثاقه و لا علی الحسن» یعنی کلام شیخ مفید نه تنها بر توثیق بلکه دلالت بر حسن هم نمی کند. شاید این منقبت اعم از دینی و غیر دینی باشد یعنی یکی از فرزندان امام منقبت دینی دارد و یکی از آنها منقبت علمی دارد و دیگری منقبت شجاعت دارد و یکی هم جمیع منقبت ها را دارد بنابراین این عبارت دلالت بر توثیق نمی کند پس قبول وجه سوم هم مشکل است. 📚 برگرفته از دروس خارج فقه حضرت استاد (سال 1397-1395) ... 🔗 @book_feghahat
💠بررسی کتاب اشعثیات 🔰حضرت استاد "دام ظله": ✅ ادله قائلین به عدم حجیت کتاب موجود جعفریات 🔶قائلین به عدم حجیت کتاب جعفریات موجود، دو اشکال بیان کرده اند: 🔴 اشكال اول: کتاب جعفریات موجود و کتابی که حاجی نوری «قدّس سرّه» در مستدرک الوسائل از او نقل می کند معتبر نیست زیرا معلوم نیست این همان کتابی است که اسماعیل بن موسی الکاظم «علیه السلام» یا محمد بن محمد الأشعث نگاشته و دخل و تصرفی در آن نشده باشد. 🔵 اشکال دوم: اگر فرض شود این کتاب موجود همان کتاب جعفریات نگاشته شده توسط اسماعیل بن موسی الکاظم «علیه السلام» یا محمد بن محمد الأشعث است اشکال می شود در سند این کتاب موسی بن اسماعیل واقع شده است و ایشان با وجود اینکه نوه امام کاظم «علیه السلام» می باشند مجهول الحال هستند یعنی در کتب رجالی راجع به ایشان مطلبی ذکر نشده است؛ بنابراین وثاقت و عدم وثاقت ایشان معلوم نیست و همچنین بعضی فرموده اند اگر مولف کتاب اسماعیل باشد ایشان هم که فرزند امام کاظم «علیه السلام» می باشند مجهول الحال هستند و لذا کتاب جعفریات از جهت سند اشکال دارد. 🔷تقریب اول از اشکال دوم: مجهول بودن موسی بن اسماعيل بن موسی 🔶جواب به تقریب اول از اشکال دوم: وجوه وثاقت موسی بن اسماعيل 1️⃣وجه اول: اثبات وثاقت موسی با شهادت سيد بن طاووس 2️⃣وجه دوم: عدم قدح ابن غضايری 🟩 پاسخ به وجه دوم: شهادت ابن غضايری بر عدم وضع از جانب سهل بن احمد ديباجی 🔷تقریب دوم از اشکال دوم: مجهول بودن اسماعيل بن موسی 🔶جواب به تقریب دوم از اشکال دوم: وجوه وثاقت اسماعيل 1️⃣وجه اول: قرار گرفتن در اسناد کامل الزيارات 🟥پاسخ به وجه اول : مبنايی بودن اين وجه 2️⃣وجه دوم: دستور امام به اسماعيل به نماز ميت بر صفوان 🟧پاسخ به وجه دوم: اين روايت ثابت نيست 3️⃣وجه سوم: عبارت شيخ مفيد شیخ مفید در ارشاد راجع به فرزندان موسی بن جعفر فرموده است: «أنّ لکلٍّ منهم فضالً و منقبتاً مشهوره» یعنی تمام فرزندان حضرت امام موسی بن جعفر «علیه السلام» دارای فضل و منقبت هستند و این مناقب و فضل آنها مشهور است و این بیان شیخ مفید برای فرزندان موس ی بن جعفر دلالت بر مدح آنها می کند. 🟫اشكال محقق تستری به وجه سوم: عبارت شیخ مفید دلالت بر توثيق ندارد محقق تستری در قاموس الرجال و محقق خوئی در این وجه مناقشه کردند و فرموده اند این بیان شیخ مفید بر وثاقت دلالت نمی کند. محقق تستری میفرماید ظاهراً این که می فرماید «لهم فضلٌ و منقبةٌ مشهوره»، مقصود منقبت انسانی است و به قرینه اینکه عباس و ابراهیم و زید از فرزندان حضرت موسی بن جعفر هستند منقبت دینی نمی باشد؛ زیرا اینها منقبت دینی نداشتند. بعضی از فرزندان امام، علی ما نُسبَ الیهم برای حضرت موسی بن جعفر سعایت کردند و بعضی از گرفتاری های زندان حضرت موسی بن جعفر را به خاطر سعایت همین فرزندان نزد هارون نقل کرده اند و خبر رسیدن وجوهات بسیار و محبوبیت امام را به هارون و مامون می دادند. و آنها هم از قدرت امام می ترسیدند و مزاحمت ایجاد می کردند و اگر منقبت در کلام محقق تستری منقبت دینی باشد باید این موارد عدیده را خارج کرد. مرحوم محقق خوئی درباره عبارت شیخ مفید میگوید: «لا دلالة فیها علی الوثاقه و لا علی الحسن» یعنی کلام شیخ مفید نه تنها بر توثیق بلکه دلالت بر حسن هم نمی کند. شاید این منقبت اعم از دینی و غیر دینی باشد یعنی یکی از فرزندان امام منقبت دینی دارد و یکی از آنها منقبت علمی دارد و دیگری منقبت شجاعت دارد و یکی هم جمیع منقبت ها را دارد بنابراین این عبارت دلالت بر توثیق نمی کند پس قبول وجه سوم هم مشکل است. 4️⃣وجه چهارم: شهادت سيد بن طاووس مرحوم حاجی نوری در خاتمه مستدرک، شهادت سید بن طاووس را برای وثاقت اسماعیل بیان کرده است، و عبارت سید ابن طاووس در اقبال عبارت است از: «رأیتُ و رُوّیتُ من کتاب الجعفریات و هی الف حدیث بإسنادٍ واحدٍ عظیم الشأن الی مولانا موسی بن جعفر عن مولانا جعفر بن محمد عن مولانا محمد بن علی عن مولانا علی بن الحسین عن مولانا الحسین بن علی عن مولانا علی بن ابی طالب علیهم السالم قال لاتقولوا رمضان» سید بن طاووس این سند را عظیم الشأن توصیف فرموده است و حداقل این عظیم الشأن بودن سند به تناسب حکم و موضوع ، واجد شرایط صحت بودن است و یکی از شرایط صحت وثاقت روات است علاوه بر این که تعبیر سید بن طاووس فراتر از وثاقت را دلالت می کند یعنی روات سند در نهایت وثاقت و عدالت و امانت و درستی بودند؛ بنابراین جناب ابن طاووس شهادت می دهد این سند الی موسی بن جعفر ، سند عظیم الشأنی است و عظیم الشان بودن سند با وثاقت و امانت و اعتبار ملازمه ی قطعیه دارد 📚 برگرفته از دروس خارج فقه حضرت استاد (سال 1397-1395) ... 🔗 @book_feghahat
💠بررسی کتاب اشعثیات 🔰حضرت استاد "دام ظله": ✅ ادله قائلین به عدم حجیت کتاب موجود جعفریات 🔶قائلین به عدم حجیت کتاب جعفریات موجود، دو اشکال بیان کرده اند: 🔴 اشكال اول: کتاب جعفریات موجود و کتابی که حاجی نوری «قدّس سرّه» در مستدرک الوسائل از او نقل می کند معتبر نیست زیرا معلوم نیست این همان کتابی است که اسماعیل بن موسی الکاظم «علیه السلام» یا محمد بن محمد الأشعث نگاشته و دخل و تصرفی در آن نشده باشد. 🔵 اشکال دوم: اگر فرض شود این کتاب موجود همان کتاب جعفریات نگاشته شده توسط اسماعیل بن موسی الکاظم «علیه السلام» یا محمد بن محمد الأشعث است اشکال می شود در سند این کتاب موسی بن اسماعیل واقع شده است و ایشان با وجود اینکه نوه امام کاظم «علیه السلام» می باشند مجهول الحال هستند یعنی در کتب رجالی راجع به ایشان مطلبی ذکر نشده است؛ بنابراین وثاقت و عدم وثاقت ایشان معلوم نیست و همچنین بعضی فرموده اند اگر مولف کتاب اسماعیل باشد ایشان هم که فرزند امام کاظم «علیه السلام» می باشند مجهول الحال هستند و لذا کتاب جعفریات از جهت سند اشکال دارد. 🔷تقریب اول از اشکال دوم: مجهول بودن موسی بن اسماعيل بن موسی 🔶جواب به تقریب اول از اشکال دوم: وجوه وثاقت موسی بن اسماعيل 1️⃣وجه اول: اثبات وثاقت موسی با شهادت سيد بن طاووس 2️⃣وجه دوم: عدم قدح ابن غضايری 🟩 پاسخ به وجه دوم: شهادت ابن غضايری بر عدم وضع از جانب سهل بن احمد ديباجی 🔷تقریب دوم از اشکال دوم: مجهول بودن اسماعيل بن موسی 🔶جواب به تقریب دوم از اشکال دوم: وجوه وثاقت اسماعيل 1️⃣وجه اول: قرار گرفتن در اسناد کامل الزيارات 🟥پاسخ به وجه اول : مبنايی بودن اين وجه 2️⃣وجه دوم: دستور امام به اسماعيل به نماز ميت بر صفوان 🟧پاسخ به وجه دوم: اين روايت ثابت نيست 3️⃣وجه سوم: عبارت شيخ مفيد شیخ مفید در ارشاد راجع به فرزندان موسی بن جعفر فرموده است: «أنّ لکلٍّ منهم فضالً و منقبتاً مشهوره» یعنی تمام فرزندان حضرت امام موسی بن جعفر «علیه السلام» دارای فضل و منقبت هستند و این مناقب و فضل آنها مشهور است و این بیان شیخ مفید برای فرزندان موس ی بن جعفر دلالت بر مدح آنها می کند. 🟫اشكال محقق تستری به وجه سوم: عبارت شیخ مفید دلالت بر توثيق ندارد 4️⃣وجه چهارم: شهادت سيد بن طاووس مرحوم حاجی نوری در خاتمه مستدرک، شهادت سید بن طاووس را برای وثاقت اسماعیل بیان کرده است، و عبارت سید ابن طاووس در اقبال عبارت است از: «رأیتُ و رُوّیتُ من کتاب الجعفریات و هی الف حدیث بإسنادٍ واحدٍ عظیم الشأن الی مولانا موسی بن جعفر عن مولانا جعفر بن محمد عن مولانا محمد بن علی عن مولانا علی بن الحسین عن مولانا الحسین بن علی عن مولانا علی بن ابی طالب علیهم السالم قال لاتقولوا رمضان» سید بن طاووس این سند را عظیم الشأن توصیف فرموده است و حداقل این عظیم الشأن بودن سند به تناسب حکم و موضوع ، واجد شرایط صحت بودن است و یکی از شرایط صحت وثاقت روات است علاوه بر این که تعبیر سید بن طاووس فراتر از وثاقت را دلالت می کند یعنی روات سند در نهایت وثاقت و عدالت و امانت و درستی بودند؛ بنابراین جناب ابن طاووس شهادت می دهد این سند الی موسی بن جعفر ، سند عظیم الشأنی است و عظیم الشان بودن سند با وثاقت و امانت و اعتبار ملازمه ی قطعیه دارد. 🟧اشكال اول به وجه چهارم: توصيف به لحاظ حضرات معصومين است توصیف سید بن طاووس به لحاظ طبقه ی فوق است یعنی به لحاظ موسی بن جعفر، چون موسی بن جعفر هم از پدر بزرگوارشان امام صادق، ایشان از امام باقر و ایشان از علی بن الحسین و ایشان از حسین بن علی و ایشان از علی بن ابیطالب نقل می کند. 🟩جواب به اشكال اول : الی موسی بن جعفر دارد توهّمٌ اینکه بیان سید بن طاووس نسبت به طبقه فوقانی است عجیب می باشد ، زیرا ایشان فرموده «باسنادٍ واحدٍ عظیم الشأن الی»، یعنی ایشان سند به موسی بن جعفر را عظیم الشأن گفته است و بعد آن به موسی بن جعفر نیست بلکه به علی بن ابی طالب است پس بنابراین آن چه که به «الی موسی بن جعفر» است: «محمد بن محمد الأشعث، موسی بن اسماعیل، اسماعیل بن موسی بن جعفر» می باشد. 📚 برگرفته از دروس خارج فقه حضرت استاد (سال 1397-1395) ... 🔗 @book_feghahat
💠بررسی کتاب اشعثیات 🔰حضرت استاد "دام ظله": ✅ ادله قائلین به عدم حجیت کتاب موجود جعفریات 🔶قائلین به عدم حجیت کتاب جعفریات موجود، دو اشکال بیان کرده اند: 🔴 اشكال اول: کتاب جعفریات موجود و کتابی که حاجی نوری «قدّس سرّه» در مستدرک الوسائل از او نقل می کند معتبر نیست زیرا معلوم نیست این همان کتابی است که اسماعیل بن موسی الکاظم «علیه السلام» یا محمد بن محمد الأشعث نگاشته و دخل و تصرفی در آن نشده باشد. 🔵 اشکال دوم: اگر فرض شود این کتاب موجود همان کتاب جعفریات نگاشته شده توسط اسماعیل بن موسی الکاظم «علیه السلام» یا محمد بن محمد الأشعث است اشکال می شود در سند این کتاب موسی بن اسماعیل واقع شده است و ایشان با وجود اینکه نوه امام کاظم «علیه السلام» می باشند مجهول الحال هستند یعنی در کتب رجالی راجع به ایشان مطلبی ذکر نشده است؛ بنابراین وثاقت و عدم وثاقت ایشان معلوم نیست و همچنین بعضی فرموده اند اگر مولف کتاب اسماعیل باشد ایشان هم که فرزند امام کاظم «علیه السلام» می باشند مجهول الحال هستند و لذا کتاب جعفریات از جهت سند اشکال دارد. 🔷تقریب اول از اشکال دوم: مجهول بودن موسی بن اسماعيل بن موسی 🔶جواب به تقریب اول از اشکال دوم: وجوه وثاقت موسی بن اسماعيل 1️⃣وجه اول: اثبات وثاقت موسی با شهادت سيد بن طاووس 2️⃣وجه دوم: عدم قدح ابن غضايری 🟩 پاسخ به وجه دوم: شهادت ابن غضايری بر عدم وضع از جانب سهل بن احمد ديباجی 🔷تقریب دوم از اشکال دوم: مجهول بودن اسماعيل بن موسی 🔶جواب به تقریب دوم از اشکال دوم: وجوه وثاقت اسماعيل 1️⃣وجه اول: قرار گرفتن در اسناد کامل الزيارات 🟥پاسخ به وجه اول : مبنايی بودن اين وجه 2️⃣وجه دوم: دستور امام به اسماعيل به نماز ميت بر صفوان 🟧پاسخ به وجه دوم: اين روايت ثابت نيست 3️⃣وجه سوم: عبارت شيخ مفيد شیخ مفید در ارشاد راجع به فرزندان موسی بن جعفر فرموده است: «أنّ لکلٍّ منهم فضالً و منقبتاً مشهوره» یعنی تمام فرزندان حضرت امام موسی بن جعفر «علیه السلام» دارای فضل و منقبت هستند و این مناقب و فضل آنها مشهور است و این بیان شیخ مفید برای فرزندان موس ی بن جعفر دلالت بر مدح آنها می کند. 🟫اشكال محقق تستری به وجه سوم: عبارت شیخ مفید دلالت بر توثيق ندارد 4️⃣وجه چهارم: شهادت سيد بن طاووس 🟧اشكال اول به وجه چهارم: توصيف به لحاظ حضرات معصومين است توصیف سید بن طاووس به لحاظ طبقه ی فوق است یعنی به لحاظ موسی بن جعفر، چون موسی بن جعفر هم از پدر بزرگوارشان امام صادق، ایشان از امام باقر و ایشان از علی بن الحسین و ایشان از حسین بن علی و ایشان از علی بن ابیطالب نقل می کند. 🟩جواب به اشكال اول : الی موسی بن جعفر دارد توهّمٌ اینکه بیان سید بن طاووس نسبت به طبقه فوقانی است عجیب می باشد ، زیرا ایشان فرموده «باسنادٍ واحدٍ عظیم الشأن الی»، یعنی ایشان سند به موسی بن جعفر را عظیم الشأن گفته است و بعد آن به موسی بن جعفر نیست بلکه به علی بن ابی طالب است پس بنابراین آن چه که به «الی موسی بن جعفر» است: «محمد بن محمد الأشعث، موسی بن اسماعیل، اسماعیل بن موسی بن جعفر» می باشد. 🟪اشكال دوم به وجه چهارم: سيد بن طاووس از متاخرين است محقق خوئی توثیقات ابن طاووس را قبول ندارد چون ایشان از متأخّرین هستند و بر اساس اجتهادشان توثیق کرده است و این حجت نمی باشد به خلاف توثیق متقدمین که بالحس می باشد و حجت است . قائلین به مسلک محقق خویی ، توثیق سید بن طاووس را کافی نمی دانند زیرا توثیق ایشان را بر اساس اجتهادش می دانند و اجتهاد ایشان برای ما حجت نیست مگر برای کسی که در رجال قائل به جواز تقلید باشد یعنی یک مجتهد در مسائل رجالی می تواند تقلید کند و در فقه بر اساس آن فتوا دهد و نام این اجتهاد را اجتهاد متوسط می گویند و در باب اجتهاد و تقلید عروه الوثقی هم مطرح است و عده ای مانند محقق خوئی قائل به جواز این اجتهاد هستند ولی تقلید از چنین مجتهدی دیگران را جائز نمی دانند. 📚 برگرفته از دروس خارج فقه حضرت استاد (سال 1397-1395) ... 🔗 @book_feghahat
💠بررسی کتاب اشعثیات 🔰حضرت استاد "دام ظله": ✅ ادله قائلین به عدم حجیت کتاب موجود جعفریات 🔶قائلین به عدم حجیت کتاب جعفریات موجود، دو اشکال بیان کرده اند: 🔴 اشكال اول: کتاب جعفریات موجود و کتابی که حاجی نوری «قدّس سرّه» در مستدرک الوسائل از او نقل می کند معتبر نیست زیرا معلوم نیست این همان کتابی است که اسماعیل بن موسی الکاظم «علیه السلام» یا محمد بن محمد الأشعث نگاشته و دخل و تصرفی در آن نشده باشد. 🔵 اشکال دوم: اگر فرض شود این کتاب موجود همان کتاب جعفریات نگاشته شده توسط اسماعیل بن موسی الکاظم «علیه السلام» یا محمد بن محمد الأشعث است اشکال می شود در سند این کتاب موسی بن اسماعیل واقع شده است و ایشان با وجود اینکه نوه امام کاظم «علیه السلام» می باشند مجهول الحال هستند یعنی در کتب رجالی راجع به ایشان مطلبی ذکر نشده است؛ بنابراین وثاقت و عدم وثاقت ایشان معلوم نیست و همچنین بعضی فرموده اند اگر مولف کتاب اسماعیل باشد ایشان هم که فرزند امام کاظم «علیه السلام» می باشند مجهول الحال هستند و لذا کتاب جعفریات از جهت سند اشکال دارد. 🔷تقریب اول از اشکال دوم: مجهول بودن موسی بن اسماعيل بن موسی 🔶جواب به تقریب اول از اشکال دوم: وجوه وثاقت موسی بن اسماعيل 1️⃣وجه اول: اثبات وثاقت موسی با شهادت سيد بن طاووس 2️⃣وجه دوم: عدم قدح ابن غضايری 🟩 پاسخ به وجه دوم: شهادت ابن غضايری بر عدم وضع از جانب سهل بن احمد ديباجی 🔷تقریب دوم از اشکال دوم: مجهول بودن اسماعيل بن موسی 🔶جواب به تقریب دوم از اشکال دوم: وجوه وثاقت اسماعيل 1️⃣وجه اول: قرار گرفتن در اسناد کامل الزيارات 🟥پاسخ به وجه اول : مبنايی بودن اين وجه 2️⃣وجه دوم: دستور امام به اسماعيل به نماز ميت بر صفوان 🟧پاسخ به وجه دوم: اين روايت ثابت نيست 3️⃣وجه سوم: عبارت شيخ مفيد شیخ مفید در ارشاد راجع به فرزندان موسی بن جعفر فرموده است: «أنّ لکلٍّ منهم فضالً و منقبتاً مشهوره» یعنی تمام فرزندان حضرت امام موسی بن جعفر «علیه السلام» دارای فضل و منقبت هستند و این مناقب و فضل آنها مشهور است و این بیان شیخ مفید برای فرزندان موس ی بن جعفر دلالت بر مدح آنها می کند. 🟫اشكال محقق تستری به وجه سوم: عبارت شیخ مفید دلالت بر توثيق ندارد 4️⃣وجه چهارم: شهادت سيد بن طاووس 🟧اشكال اول به وجه چهارم: توصيف به لحاظ حضرات معصومين است 🟩جواب به اشكال اول : الی موسی بن جعفر دارد 🟪اشكال دوم به وجه چهارم: سيد بن طاووس از متاخرين است محقق خوئی توثیقات ابن طاووس را قبول ندارد چون ایشان از متأخّرین هستند و بر اساس اجتهادشان توثیق کرده است و این حجت نمی باشد به خلاف توثیق متقدمین که بالحس می باشد و حجت است . قائلین به مسلک محقق خویی ، توثیق سید بن طاووس را کافی نمی دانند زیرا توثیق ایشان را بر اساس اجتهادش می دانند و اجتهاد ایشان برای ما حجت نیست مگر برای کسی که در رجال قائل به جواز تقلید باشد یعنی یک مجتهد در مسائل رجالی می تواند تقلید کند و در فقه بر اساس آن فتوا دهد و نام این اجتهاد را اجتهاد متوسط می گویند و در باب اجتهاد و تقلید عروه الوثقی هم مطرح است و عده ای مانند محقق خوئی قائل به جواز این اجتهاد هستند ولی تقلید از چنین مجتهدی دیگران را جائز نمی دانند. 🟫جواب به اشكال دوم: محتمل الحس و الحدس بودن شهادت سيد بن طاووس در جواب محقق خویی گفته می شود همان بیانی که ایشان برای اعتبار توثیقات نجاشی و شیخ طوسی و برقی می فرمایند در عصر سید بن طاووس و به تبع ایشان علامه و ابن داوود وجود دارد. محقق خویی توثیقات نجاشی و شیخ طوسی و برقی را با فاصله ی گاهی چهار قرن با کسی که توثیق و جرح می شود با توجه به شرایط آن زمان خبر محتمل الحس و الحدس می داند و این خبر حجت است . شرایط زمان نجاشی و شیخ طوسی و برقی که خبرشان محتمل الحس و الحدس می باشد عبارت است از: 1️⃣ در زمان نجاشی و شیخ طوسی درباره احوالات روات کتب متعددی وجود داشته است و محقق آقا بزرگ تهرانی در کتاب خود به نام «مصفّی المقال فی مصنّفی علم الرجال» می گوید در آن زمان صد کتاب رجالی بوده است پس بنابراین فقهای ما و رجالیون برای این که بفهمند احوالات هر شخصی چگونه بوده است منابع فراوان در دسترس داشته اند. 📚 برگرفته از دروس خارج فقه حضرت استاد (سال 1397-1395) ... 🔗 @book_feghahat
💠بررسی کتاب اشعثیات 🔰حضرت استاد "دام ظله": ✅ ادله قائلین به عدم حجیت کتاب موجود جعفریات 🔶قائلین به عدم حجیت کتاب جعفریات موجود، دو اشکال بیان کرده اند: 🔴 اشكال اول: کتاب جعفریات موجود و کتابی که حاجی نوری «قدّس سرّه» در مستدرک الوسائل از او نقل می کند معتبر نیست زیرا معلوم نیست این همان کتابی است که اسماعیل بن موسی الکاظم «علیه السلام» یا محمد بن محمد الأشعث نگاشته و دخل و تصرفی در آن نشده باشد. 🔵 اشکال دوم: اگر فرض شود این کتاب موجود همان کتاب جعفریات نگاشته شده توسط اسماعیل بن موسی الکاظم «علیه السلام» یا محمد بن محمد الأشعث است اشکال می شود در سند این کتاب موسی بن اسماعیل واقع شده است و ایشان با وجود اینکه نوه امام کاظم «علیه السلام» می باشند مجهول الحال هستند یعنی در کتب رجالی راجع به ایشان مطلبی ذکر نشده است؛ بنابراین وثاقت و عدم وثاقت ایشان معلوم نیست و همچنین بعضی فرموده اند اگر مولف کتاب اسماعیل باشد ایشان هم که فرزند امام کاظم «علیه السلام» می باشند مجهول الحال هستند و لذا کتاب جعفریات از جهت سند اشکال دارد. 🔷تقریب اول از اشکال دوم: مجهول بودن موسی بن اسماعيل بن موسی 🔶جواب به تقریب اول از اشکال دوم: وجوه وثاقت موسی بن اسماعيل 1️⃣وجه اول: اثبات وثاقت موسی با شهادت سيد بن طاووس 2️⃣وجه دوم: عدم قدح ابن غضايری 🟩 پاسخ به وجه دوم: شهادت ابن غضايری بر عدم وضع از جانب سهل بن احمد ديباجی 🔷تقریب دوم از اشکال دوم: مجهول بودن اسماعيل بن موسی 🔶جواب به تقریب دوم از اشکال دوم: وجوه وثاقت اسماعيل 1️⃣وجه اول: قرار گرفتن در اسناد کامل الزيارات 🟥پاسخ به وجه اول : مبنايی بودن اين وجه 2️⃣وجه دوم: دستور امام به اسماعيل به نماز ميت بر صفوان 🟧پاسخ به وجه دوم: اين روايت ثابت نيست 3️⃣وجه سوم: عبارت شيخ مفيد شیخ مفید در ارشاد راجع به فرزندان موسی بن جعفر فرموده است: «أنّ لکلٍّ منهم فضالً و منقبتاً مشهوره» یعنی تمام فرزندان حضرت امام موسی بن جعفر «علیه السلام» دارای فضل و منقبت هستند و این مناقب و فضل آنها مشهور است و این بیان شیخ مفید برای فرزندان موس ی بن جعفر دلالت بر مدح آنها می کند. 🟫اشكال محقق تستری به وجه سوم: عبارت شیخ مفید دلالت بر توثيق ندارد 4️⃣وجه چهارم: شهادت سيد بن طاووس 🟧اشكال اول به وجه چهارم: توصيف به لحاظ حضرات معصومين است 🟩جواب به اشكال اول : الی موسی بن جعفر دارد 🟪اشكال دوم به وجه چهارم: سيد بن طاووس از متاخرين است. 🟫جواب به اشكال دوم: محتمل الحس و الحدس بودن شهادت سيد بن طاووس در جواب محقق خویی گفته می شود همان بیانی که ایشان برای اعتبار توثیقات نجاشی و شیخ طوسی و برقی می فرمایند در عصر سید بن طاووس و به تبع ایشان علامه و ابن داوود وجود دارد. محقق خویی توثیقات نجاشی و شیخ طوسی و برقی را با فاصله ی گاهی چهار قرن با کسی که توثیق و جرح می شود با توجه به شرایط آن زمان خبر محتمل الحس و الحدس می داند و این خبر حجت است . شرایط زمان نجاشی و شیخ طوسی و برقی که خبرشان محتمل الحس و الحدس می باشد عبارت است از: 1️⃣ در زمان نجاشی و شیخ طوسی درباره احوالات روات کتب متعددی وجود داشته است و محقق آقا بزرگ تهرانی در کتاب خود به نام «مصفّی المقال فی مصنّفی علم الرجال» می گوید در آن زمان صد کتاب رجالی بوده است پس بنابراین فقهای ما و رجالیون برای این که بفهمند احوالات هر شخصی چگونه بوده است منابع فراوان در دسترس داشته اند. 2️⃣چون برای عمل کردن به روایات، احوالات روات نیاز بوده است در حوزه های علمیه احوالات اشخاص سینه به سینه از استاد به شاگرد و از شاگرد به شاگرد نقل می شده است کما اینکه در زمان ما همه می دانیم میرزای قمی «قدس سره» از اعاظم فقها بوده و ا ین را حدس نمی زنیم بلکه سینه به سینه از اساتیدمان شنیدیم و در این کتاب و در آن کتاب، آن ها از اساتید قبلشان، آن ها از قبلی هایشان، تا زمان معاصرین جناب میرزای قمی «قدس سره» احوالات ایشان نقل شده است بنابراین توثیقات نجاشی و شیخ طوسی را خبر محتمل الحس و الحدس می داند و این خبر حجت است . همچنین نظیر این بیان در مورد سید بن طاووس می باشد از جمله شواهد آن اینکه اولا بسیاری از آن کتابها در کتابخانه ی جناب ابن طاووس وجود داشته اند که بعضی از مستشرقین راجع به کتابخانه ی ابن طاووس یک کتاب قطور نوشتند و ثانیاً کتاب سعد الصعود سید ابن طاووس که الان وجود دارد و در این کتاب، از کتب فراوانی گلچین کرده و بخشی از آن کتابها در زمان ما اثری نیست. 📚 برگرفته از دروس خارج فقه حضرت استاد (سال 1397-1395) ... 🔗 @book_feghahat
💠بررسی کتاب اشعثیات 🔰حضرت استاد "دام ظله": ✅ ادله قائلین به عدم حجیت کتاب موجود جعفریات 🔶قائلین به عدم حجیت کتاب جعفریات موجود، دو اشکال بیان کرده اند: 🔴 اشكال اول: کتاب جعفریات موجود و کتابی که حاجی نوری «قدّس سرّه» در مستدرک الوسائل از او نقل می کند معتبر نیست زیرا معلوم نیست این همان کتابی است که اسماعیل بن موسی الکاظم «علیه السلام» یا محمد بن محمد الأشعث نگاشته و دخل و تصرفی در آن نشده باشد. 🔵 اشکال دوم: اگر فرض شود این کتاب موجود همان کتاب جعفریات نگاشته شده توسط اسماعیل بن موسی الکاظم «علیه السلام» یا محمد بن محمد الأشعث است اشکال می شود در سند این کتاب موسی بن اسماعیل واقع شده است و ایشان با وجود اینکه نوه امام کاظم «علیه السلام» می باشند مجهول الحال هستند یعنی در کتب رجالی راجع به ایشان مطلبی ذکر نشده است؛ بنابراین وثاقت و عدم وثاقت ایشان معلوم نیست و همچنین بعضی فرموده اند اگر مولف کتاب اسماعیل باشد ایشان هم که فرزند امام کاظم «علیه السلام» می باشند مجهول الحال هستند و لذا کتاب جعفریات از جهت سند اشکال دارد. 🔷تقریب اول از اشکال دوم: مجهول بودن موسی بن اسماعيل بن موسی 🔶جواب به تقریب اول از اشکال دوم: وجوه وثاقت موسی بن اسماعيل 1️⃣وجه اول: اثبات وثاقت موسی با شهادت سيد بن طاووس 2️⃣وجه دوم: عدم قدح ابن غضايری 🟩 پاسخ به وجه دوم: شهادت ابن غضايری بر عدم وضع از جانب سهل بن احمد ديباجی 🔷تقریب دوم از اشکال دوم: مجهول بودن اسماعيل بن موسی 🔶جواب به تقریب دوم از اشکال دوم: وجوه وثاقت اسماعيل 1️⃣وجه اول: قرار گرفتن در اسناد کامل الزيارات 🟥پاسخ به وجه اول : مبنايی بودن اين وجه 2️⃣وجه دوم: دستور امام به اسماعيل به نماز ميت بر صفوان 🟧پاسخ به وجه دوم: اين روايت ثابت نيست 3️⃣وجه سوم: عبارت شيخ مفيد «أنّ لکلٍّ منهم فضالً و منقبتاً مشهوره» 🟫اشكال محقق تستری به وجه سوم: عبارت شیخ مفید دلالت بر توثيق ندارد 4️⃣وجه چهارم: شهادت سيد بن طاووس 🟧اشكال اول به وجه چهارم: توصيف به لحاظ حضرات معصومين است 🟩جواب به اشكال اول : الی موسی بن جعفر دارد 🟪اشكال دوم به وجه چهارم: سيد بن طاووس از متاخرين است. 🟫جواب به اشكال دوم: محتمل الحس و الحدس بودن شهادت سيد بن طاووس شرایط زمان نجاشی و شیخ طوسی و برقی که خبرشان محتمل الحس و الحدس می باشد عبارت است از: 1️⃣ در زمان نجاشی و شیخ طوسی درباره احوالات روات کتب متعددی وجود داشته است و محقق آقا بزرگ تهرانی در کتاب خود به نام «مصفّی المقال فی مصنّفی علم الرجال» می گوید در آن زمان صد کتاب رجالی بوده است پس بنابراین فقهای ما و رجالیون برای این که بفهمند احوالات هر شخصی چگونه بوده است منابع فراوان در دسترس داشته اند. 2️⃣چون برای عمل کردن به روایات، احوالات روات نیاز بوده است در حوزه های علمیه احوالات اشخاص سینه به سینه از استاد به شاگرد و از شاگرد به شاگرد نقل می شده است کما اینکه در زمان ما همه می دانیم میرزای قمی «قدس سره» از اعاظم فقها بوده و ا ین را حدس نمی زنیم بلکه سینه به سینه از اساتیدمان شنیدیم و در این کتاب و در آن کتاب، آن ها از اساتید قبلشان، آن ها از قبلی هایشان، تا زمان معاصرین جناب میرزای قمی «قدس سره» احوالات ایشان نقل شده است بنابراین توثیقات نجاشی و شیخ طوسی را خبر محتمل الحس و الحدس می داند و این خبر حجت است . همچنین نظیر این بیان در مورد سید بن طاووس می باشد از جمله شواهد آن اینکه اولا بسیاری از آن کتابها در کتابخانه ی جناب ابن طاووس وجود داشته اند که بعضی از مستشرقین راجع به کتابخانه ی ابن طاووس یک کتاب قطور نوشتند و ثانیاً کتاب سعد الصعود سید ابن طاووس که الان وجود دارد و در این کتاب، از کتب فراوانی گلچین کرده و بخشی از آن کتابها در زمان ما اثری نیست. 3️⃣چون آن موقع هنوز تألیف و تصنیف و چاپ به این شکل وجود نداشته است در حوزه های علمیه مطالب سینه به سینه منتقل می شد یک امر رایج و متعارفی بوده همین بیان در مورد علامه و ابن داوود هم جاری است چرا که این دو بزرگوار از شاگردان خاص ایشان بودند و به این کتابخانه راه داشتند و بنابراین احتمال حسیّت، احتمال متوفّری است پس توثیقات سید بن طاووس و علامه و ابن داوود حجت است. 📚 برگرفته از دروس خارج فقه حضرت استاد (سال 1397-1395) ... 🔗 @book_feghahat
💠بررسی کتاب اشعثیات 🔰حضرت استاد "دام ظله": ✅ ادله قائلین به عدم حجیت کتاب موجود جعفریات 🔶قائلین به عدم حجیت کتاب جعفریات موجود، دو اشکال بیان کرده اند: 🔴 اشكال اول: کتاب جعفریات موجود و کتابی که حاجی نوری «قدّس سرّه» در مستدرک الوسائل از او نقل می کند معتبر نیست زیرا معلوم نیست این همان کتابی است که اسماعیل بن موسی الکاظم «علیه السلام» یا محمد بن محمد الأشعث نگاشته و دخل و تصرفی در آن نشده باشد. 🔵 اشکال دوم: اگر فرض شود این کتاب موجود همان کتاب جعفریات نگاشته شده توسط اسماعیل بن موسی الکاظم «علیه السلام» یا محمد بن محمد الأشعث است اشکال می شود در سند این کتاب موسی بن اسماعیل واقع شده است و ایشان با وجود اینکه نوه امام کاظم «علیه السلام» می باشند مجهول الحال هستند یعنی در کتب رجالی راجع به ایشان مطلبی ذکر نشده است؛ بنابراین وثاقت و عدم وثاقت ایشان معلوم نیست و همچنین بعضی فرموده اند اگر مولف کتاب اسماعیل باشد ایشان هم که فرزند امام کاظم «علیه السلام» می باشند مجهول الحال هستند و لذا کتاب جعفریات از جهت سند اشکال دارد. 🔷تقریب اول از اشکال دوم: مجهول بودن موسی بن اسماعيل بن موسی 🔶جواب به تقریب اول از اشکال دوم: وجوه وثاقت موسی بن اسماعيل 1️⃣وجه اول: اثبات وثاقت موسی با شهادت سيد بن طاووس 2️⃣وجه دوم: عدم قدح ابن غضايری 🟩 پاسخ به وجه دوم: شهادت ابن غضايری بر عدم وضع از جانب سهل بن احمد ديباجی 🔷تقریب دوم از اشکال دوم: مجهول بودن اسماعيل بن موسی 🔶جواب به تقریب دوم از اشکال دوم: وجوه وثاقت اسماعيل 1️⃣وجه اول: قرار گرفتن در اسناد کامل الزيارات 🟥پاسخ به وجه اول : مبنايی بودن اين وجه 2️⃣وجه دوم: دستور امام به اسماعيل به نماز ميت بر صفوان 🟧پاسخ به وجه دوم: اين روايت ثابت نيست 3️⃣وجه سوم: عبارت شيخ مفيد «أنّ لکلٍّ منهم فضالً و منقبتاً مشهوره» 🟫اشكال محقق تستری به وجه سوم: عبارت شیخ مفید دلالت بر توثيق ندارد 4️⃣وجه چهارم: شهادت سيد بن طاووس 🟧اشكال اول به وجه چهارم: توصيف به لحاظ حضرات معصومين است 🟩جواب به اشكال اول : الی موسی بن جعفر دارد 🟪اشكال دوم به وجه چهارم: سيد بن طاووس از متاخرين است. 🟫جواب به اشكال دوم: محتمل الحس و الحدس بودن شهادت سيد بن طاووس شرایط زمان نجاشی و شیخ طوسی و برقی که خبرشان محتمل الحس و الحدس می باشد عبارت است از: 1️⃣ در زمان نجاشی و شیخ طوسی درباره احوالات روات کتب متعددی وجود داشته است و محقق آقا بزرگ تهرانی در کتاب خود به نام «مصفّی المقال فی مصنّفی علم الرجال» می گوید در آن زمان صد کتاب رجالی بوده است پس بنابراین فقهای ما و رجالیون برای این که بفهمند احوالات هر شخصی چگونه بوده است منابع فراوان در دسترس داشته اند. 2️⃣چون برای عمل کردن به روایات، احوالات روات نیاز بوده است در حوزه های علمیه احوالات اشخاص سینه به سینه از استاد به شاگرد و از شاگرد به شاگرد نقل می شده است کما اینکه در زمان ما همه می دانیم میرزای قمی «قدس سره» از اعاظم فقها بوده و ا ین را حدس نمی زنیم بلکه سینه به سینه از اساتیدمان شنیدیم و در این کتاب و در آن کتاب، آن ها از اساتید قبلشان، آن ها از قبلی هایشان، تا زمان معاصرین جناب میرزای قمی «قدس سره» احوالات ایشان نقل شده است بنابراین توثیقات نجاشی و شیخ طوسی را خبر محتمل الحس و الحدس می داند و این خبر حجت است . همچنین نظیر این بیان در مورد سید بن طاووس می باشد از جمله شواهد آن اینکه اولا بسیاری از آن کتابها در کتابخانه ی جناب ابن طاووس وجود داشته اند که بعضی از مستشرقین راجع به کتابخانه ی ابن طاووس یک کتاب قطور نوشتند و ثانیاً کتاب سعد الصعود سید ابن طاووس که الان وجود دارد و در این کتاب، از کتب فراوانی گلچین کرده و بخشی از آن کتابها در زمان ما اثری نیست. 3️⃣چون آن موقع هنوز تألیف و تصنیف و چاپ به این شکل وجود نداشته است در حوزه های علمیه مطالب سینه به سینه منتقل می شد یک امر رایج و متعارفی بوده همین بیان در مورد علامه و ابن داوود هم جاری است چرا که این دو بزرگوار از شاگردان خاص ایشان بودند و به این کتابخانه راه داشتند و بنابراین احتمال حسیّت، احتمال متوفّری است پس توثیقات سید بن طاووس و علامه و ابن داوود حجت است. ✅نظر حضرت استاد درباره موسی بن اسماعيل و اسماعيل بن موسی الكاظم «علیه السلام» حضرت استاد شب زنده دار «دام ظله» اعتماداً بر توثیق جناب ابن طاووس قائل به وثاقت موسی بن اسماعیل و اسماعیل هستند و اگر این دو بزرگوار در سند روایتی واقع بشوند از ناحیه ی آن ها این سند اشکال ندارد. 📚 برگرفته از دروس خارج فقه حضرت استاد (سال 1397-1395) 🔗 @book_feghahat