در باره انجمن حجتیه
(بخش ۰۱):
هم میهن/سیاست/کد مطلب: ۳۱۵۶۰
۱۴۰۳/۱۱/۰۳
تعطیل اما فعال/بازخوانی مسیر انجمن حجتیه و مواضع آنها از ابتدا تاکنون به بهانه درگذشت سیدحسن افتخارزاده لیدر این جریان
در تاریخ معاصر #ایران، کم نبوده‌اند گروه‌هایی که در دوره #پهلوی آغاز به کار کرده و محور فعالیت خود را #دین و #شریعت قرار داده‌اند اما در بین آنها، یک گروه خاص‌تر از سایرین است.
اگر اکثر تشکلها و گروهها به صورت رسمی وارد عرصه #سیاست شده‌اند اما تنها گروهی که به صورت رسمی تاکید داشت که قصد ورود به سیاست را ندارد، «انجمن حجتیه» بود؛ انجمنی که در دهه ۳۰ متولد شد، در دوران پیش از #انقلاب هیچ حرکتی در #مبارزه آنها علیه پهلوی به ثبت نرسید و به عبارتی از این جهت خاموش بودند.
مدت کوتاهی پس از انقلاب اعلام کردند که فعالیت‌هایشان را #تعطیل کرده‌اند اما به نظر می‌رسد که تعطیلی دهه ۶۰ شکلی بوده و آنها همچنان مشغول به کار هستند و اخیراً هم سیدحسن افتخارزاده، دومین رهبر تاریخ خود را از دست داده‌اند؛ موضوعی که بهانه خوبی است برای اینکه سیر تاریخی #انجمن_حجتیه و مواضع این #انجمن را مورد بررسی قرار دهیم.
ماجرای تشکیل
در بررسی ماجرای تشکیل انجمن حجتیه، ابتدا باید به این نکته اشاره کرد که محمود تولایی یا همان شیخ #محمود_حلبی که بنیانگذار این انجمن است، گفته می‌شود پیش از کودتای ۲۸ مرداد فعالیت #سیاسی داشته و حتی در #مشهد سخنرانی‌هایی سیاسی هم انجام داده بود اما در مجموع بعد از #کودتا سیاست را رها کرده و تغییر مسیری غیرسیاسی می‌دهد.
در باره ماجرای تغییر مسیر حلبی، عماد‌الدین باقی در کتاب «در شناخت حزب قاعدین زمان» اینگونه توضیح داده است: «برخی بر این عقیده‌اند که در سال‌های پیش از ٢٨ مرداد ١٣٣٢ که تبلیغات وسیعی بـرای انحـراف افکـار عمـومی توسـط #بهائیت به‌ویژه علیه #روحانیـت و حـوزه‌هـا راه افتـاد آقـای #حلبـی کـه در #حـوزه مـشهد درس می‌خواند و استاد وی میرزامهدی اصفهانی بود ـ که علاقه خاصی به #امام_زمان(عج) داشـته ــ به همراه طلبه دیگری به نام سیدعباس علوی توسط یک مبلغ #بهائی به بهائیت دعوت می‌شوند. این افراد چند ماهی از وقت خود را برای مطالعه بهائیت صرف می‌کنند.
سیدعباس علـوی به خاطر زمینه‌های #دنیوی و #شهوانی که احتمالاً بهائیت در اختیارش می‌گذارد می‌لغزد و بهـائی می‌شود. آقـای حلبی با مشاهده این مسئله بهائیت را #خطر بزرگی تشخیص مـی‌دهـد و بـا برقـراری تمـاس بـا افراد گول‌خورده از بهائیت، به جلسات تبلیغـی آنـان راه یافتـه، بـا آنهـا بـه #منـاظره و مباحثـه می‌پردازد. سپس آقای حلبی به #تهران آمده و جذب نیرو می‌کند و اطلاعات و تجربیات خـود را منتقل می‌نماید. چون بهائیت مثل #مساجد ما علنی و با پرچم فعالیت می‌کردند و خطـر آنهـا نـزد علما منعکس شده بود، پس از یکسری موفقیت‌ها، آقای حلبی و دوستانش مورد حمایت علمـا قرار گرفتند و علما اجازه استفاده از #سهم_امام را نیز به آنها دادند.»
طاهر احمدزاده، یکی از فعالان سابق ملی – مذهبی هم در مصاحبه‌ای که مهرماه ۱۳۸۶ با #شهروند داشته، درباره این موضوع گفته است: «مرحوم شیخ محمود حلبی پس از کنار گذاشتن سیاست و راه‌اندازی انجمن حجتیه معتقد بدان بود که تکلیف امروز ما منحصر به مبارزه با بهایی‌هاست. او سوگند می‌خورد و با تکیه‌زبان مخصوص به خودش می‌گفت که «والله‌العلی‌الاعظم الاعلی»، امروز امام زمان جز مبارزه با بهایی‌ها، خدمت دیگری را از ما انتظار ندارد.
یادم نمی‌رود که روزی بعد از پایان صحبت‌های ایشان و تکرار همین حرف، من در کنار ایشان نشسته و سکوت کرده بودم. ایشان به من گفت که احمدزاده، معنای سکوت تو را می‌فهمم و می‌دانم که با این حرف من مخالف هستی ولی من این سخن را خیرخواهانه می‌گویم و از روی علاقه‌ای که به شما دارم باز هم می‌گویم که امروز، #تکلیف_شرعی و دینی ما در مبارزه با بهائیت است. بنابراین، به نظر من دیدگاه‌های مرحوم حلبی برآمده از نوعی اعتقاد بود و نمی‌توان آنها را یک بازی سیاسی دانست.»
به هر ترتیب، در همان سال ۱۳۳۲ شیخ محمود حلبی، انجمنی را در مشهد برای مبارزه با بهائیت تشکیل می‌دهد اما استقبال خوبی در این شهر از جلسه‌های برگزارشده، صورت نمی‌گیرد و سرانجام در سال ۱۳۳۶، انجمن را با نام «انجمن حجتیه مهدویه» به ثبت می‌رساند تا فعالیت‌هایش رسمی شود. پس از آن است که انجمن اقدام به برگزاری کلاس در شهرهای مختلف ایران برای تربیت #مبلغین و مناظره‌کننده‌ها می‌کنند تا با استفاده از استدلال بتوانند به مقابله با بهائیت بپردازند.
...ادامه دارد.
☝️از پیام‌های وارده☝️
صفحات مجازی #حم👇👇👇
✅ مقالات حسینی(منتظر)
۱۴۰۳/۱۱/۴
🌐 کانال 👈حیفه نبینی👉
💠
🎲 گروه 👈محل نظرات👉
🙏
در باره انجمن حجتیه
(بخش ۰۵):
👈بخش قبلی👉
البته تماس مستقیم میسر نبود. لیکن بـرای تحقیـق از مجـاری ممکنه و شخصیت‌های محترمه موثقه و بنا به قراین کافیه محرز شد کـه #مخاطـب_امـام «معظم‌له» این #انجمن می‌باشد؛ لذا موضوع توسط #مسئولان_انجمن به عـرض #مؤسـس_معظم و #استاد_مکرم حضرت حجت‌السلام والمسلمین آقای #حلبی (دامت برکاته) رسید و فرمودند: «در چنین حالتی وظیفه شـرعی در ادامـه فعالیـت نیـست. کلیـه جلـسه‌هـا و برنامه‌ها باید #تعطیل شود.» علیهذا همانگونه که بارها کتباً و شـفاهاً تـصریح کـرده بودیم بر اساس #عقیده_دینی و #تکلیف_شـرعی خـود، تبعیـت از #مقـام_معظـم_رهبـری و #مرجعیت، حفظ #وحدت یکپارچگی #امت و رعایت #مصالح_عالیه #مملکت و انجمن تعطیل می‌باشد و هیچ‌یک مجاز نیست تحـت عنـوان ایـن انجمـن، کوچـکتـرین فعالیت بکنند.»
۶۷ طوفانی؛ امام بر علیه انجمن
آغاز و پایان سال ۶۷ با دو موضع #امام_خمینی علیه #انجمن_حجتیه همراه بوده است. این در حالی است که آنها ۵ سال قبل گفته بودند که فعالیت را تعطیل کرده‌اند. در اولین مورد، ۱۴ فروردین این سال در سخنرانی خود در جمع کارکنان و مسئولان وزارت پست، می‌گوید: «اینهایی که می‌گویند که هر عَلَمی بلند بشود و هر حکومتی، خیال کردند که هر حکومتی باشد این برخلاف #انتظار_فرج است. اینها نمی‌فهمند چی دارند می‌گویند. اینها تزریق کرده‌اند بهشان که این حرف‌ها را بزنند. نمی‌دانند دارند چی چی می‌گویند. #حکومت نبودن، یعنی اینکه همه #مردم به جان هم بریزند، بکشند هم را، بزنند هم را، از بین ببرند، برخلاف #نص_آیات_الهی رفتار بکنند.»
پس از آن، تندترین و اصلی‌ترین موضعی که با نام بردن از انجمن حجتیه توسط امام خمینی همراه بود، در اسفندماه ۶۷ صورت می‌گیرد. ایشان نامه‌ای را خطاب به #روحانیون در باره تعیین استراتژی #جمهوری_اسلامی_ایران می‌نویسد و در بخشی از آن می‌آورد: «دسته‌ای دیگر از روحانی‌نماهایی که قبل از #انقلاب، #دین را از #سیاست جدا می‌دانستند و سر به #آستانه_دربار می‌ساییدند، یک‌مرتبه #متدین شده و به روحانیون عزیز و شریفی که برای #اسلام آن همه زجر و آوارگی و #زندان و #تبعید کشیدند تهمت #وهابیت و بدتر از وهابیت زدند.
دیروز مقدس‌نماهای #بی_شعور می‌گفتند دین از سیاست جداست و مبارزه با #شاه #حرام است، امروز می‌گویند #مسئولین_نظام #کمونیست شده‌اند! تا دیروز #مشروب_فروشی و #فساد و #فحشاء و #فسق و حکومت #ظالمان برای ظهور #امام_زمان - ارواحنا فداه - را مفید و راهگشا می‌دانستند، امروز از اینکه در گوشه‌ای خلاف شرعی که هرگز خواست #مسئولین نیست رخ می‌دهد، فریاد «وااسلاما» سر می‌دهند! دیروز «حجتیه‌ای»ها #مبارزه را حرام کرده بودند و در بحبوحه #مبارزات تمام تلاش خود را نمودند تا اعتصاب #چراغانی نیمه‌شعبان را به نفع شاه بشکنند، امروز انقلابی‌تر از #انقلابیون شده‌اند!»
دهه هشتاد و دو شایعه
پس از درگذشت امام خمینی، انجمن در سال ۱۳۷۶ شیخ #محمود_حلبی را از دست می‌دهد و با درگذشت او، #رهبری_حجتیه به «سیدحسن افتخارزاده سبزواری» می‌رسد. در این عصر هر چند خبری از بازگشت رسمی #حجتیه به عرصه نیست و این انجمن نشانه رسمی از فعالیت خود را به نمایش نمی‌گذارد اما در دو مقطع مباحثی پیرامون آن به میان می‌آید.
اولین مقطع در اوایل دهه ۸۰ بوده که گفته می‌شد #انجمن_حجتیه تلاش‌هایی را برای ایجاد #اختلاف بین #شیعه و #سنی انجام داده است. در همین راستا، رسول منتجب‌نیا طی یادداشتی که مرداد ۹۳ در روزنامه #شرق به چاپ رسید، گفته است: «زمانی که حجت‌الاسلام #یونسی، #وزیر_اطلاعات بود در یک جلسه چندنفره به ما گفت که انجمن حجتیه تمام هم و غمش را روی ایجاد اختلاف و #تفرقه بین شیعه و سنی بنا کرده است و گفت که ما اخیراً مقادیر زیادی کتاب و جزوه از انجمن حجتیه کشف و ضبط کردیم که در مورد توهین به علمای #اهل_سنت بوده و قرار بوده که این نوشته‌ها را در میان اهل سنت پخش کنند تا آنها را #عصبانی کنند و به #اختلافات دامن بزنند. این پایه‌های فکری آن‌هاست.»
...ادامه دارد.
☝️از پیام‌های وارده☝️
صفحات مجازی #حم👇👇👇
✅ مقالات حسینی(منتظر)
۱۴۰۳/۱۱/۴
🌐 کانال 👈حیفه نبینی👉
💠
🎲 گروه 👈محل نظرات👉
🙏