🔰حکايتی در #پاکدامنی #معصومان عليهم السلام [فرستاده شده از درمان باآیه های نور الهی وذکرهای گرهگشا] #احسن_القصص داستان #گریه #امام حسن (ع) در برابر زن #کامجو ابن شهر در مناقب می نویسد که : در ابواء زنی بادیه نشین خدمت حضرت مجتبی (ع) رسید در آن حال امام حسن (ع) مشغول نماز بود نماز کوتاه نمود و فرمود : کاری داشتی ؟ جواب داد : آری . پرسید : حاجت تو چیست ؟ گفت : من زنی بی شوهرم به این مکان وارد شده ام و مایلم از شما کام بگیرم ! حضرت (ع) فرمود : دور شو از من ! می خواهی مرا با خودت در #آتش_جهنم بسوزانی ؟ ولی آن زن پیوسته درصدد دل بردن از آن حضرت بود . حضرت شروع به گریه کرد و در این بین می فرمود : دور شو وای بر تو . کم کم گریه آن جناب شدید شد . زن که حال امام حسن مجتبی (ع) را مشاهده کرد او هم شروع به گریه نمود . امام حسین (ع) وارد شد، دید برادرش با این زن هر دو گریه می کنند . سیلاب اشک امام حسن (ع) چنان برادر را تحت تاثیر قرار داد که او هم شروع به گریه کرد . عده ای از اصحاب حضرت آمدند هر کدام آن حال را مشاهده می کرد ، گریه آن ها را می گرفت تا این که صدای گریه ایشان بلند شد . زن بادیه نشین خارج گردید . اصحاب هم متفرق شدند . مدتی از آن پیشامد گذشت . حسین بن علی (ع) از نظر عظمت و جلالت برادر خویش ، سبب گریه را نپرسید . نیمه شبی که امام حسن (ع) خواب بود ، ناگاه بیدار شده و گریه آغاز نمود . امام حسین (ع) پرسید : چه شده برادرجان ؟ امام حسن (ع) فرمود : خوابی دیدم و از آن جهت گریه می کنم . تفضیل #خواب را جویا شد . حضرت فرمود : تا زنده ام به کسی مگو . یوسف صدیق را در خواب دیدم . مردم برای تماشای او جمع شده بودند من هم جلو رفته او را تماشا می کردم ، همین که حُسن و #زیبایی اش را دیدم ، گریه ام گرفت . یوسف به سوی من توجه نمود و گفت : برادرم چرا گریه می کنی پدر و مادرم فدایت باد . گفتم : به یاد آوردم جریان تو را با زن عزیز مصر که چه #رنج و مشقتی کشیدی ، به #زندان افتادی ، #پدر پیر و کهنسالت یعقوب در #فراق تو چه دید ، برای آن گریه می کنم و در شگفتم از نیروی تو چه اندازه خودداری ؟ یوسف گفت : چرا #تعجب نمی کنی از خودت راجع به آن زن بادیه نشین که او در ابواء با تو مصادف شد . چه حالی پیدا کردی ، دیدی چگونه #اشک ریختی ؟ 📚مناقب ابن شهر آشوب #میلادامام‌حسن‌مجتبی‌مبار‌ک‌باد🎊🎉🪅 @tafakornab @shamimrezvan @zendegiasheghaneh

🔰#ارزش 🌷لزوم #احترام گذاشتن به ارزش ها https://eitaa.com/dastan_latifeh/91 🔰#اسوه 🔰#اسير 🔰#اشاعه فحشاء 🔰#استشفاء 🔰#اشتباه 🔰#اشتقال 🔰#اشك 🔰#اصالت 🔰#اصلاح 🔰#اضطرار 🔰#اطاعت ✅دعايي که مستجاب شد ✍️#داستان_آموزنده نقل است در قرن نهم هجری در تبریز کودکی در پشت‌بام بازی می‌کرد، که در حین بازی پایش لیز می‌خورد و از بالا به پایین پرت می‌شود؛ پیرمرد حمّالی که امور زندگی خود را با حمل بار میگذارند كودك را که در حال افتادن بود دید؛ او به زبان محلی خود میگوید: «ساخلیان ساخلار» یعنی «نگهدارنده نگهدار»! در این هنگام بچه آرام پایین آمده، او ‌را میگیرد و بر زمین میگذارد! مردم که شاهد ماجرا بودند حمال پیر را در میان گرفتند، و لباس‌های او را تکه تکه کردند و به عنوان تبرک برداشتند و از او جویا میشدند که چگونه این‌کار را انجام داده؟! آیا او امام زمان است؟!! آیا او‌ از اولیای الهی است؟ و... او پاسخ داد: ای مردم، من آدم فوق‌العاده‌ای نیستم، کشف و کرامت ندارم، اکنون هم کار خارق‌العاده‌ای نکرده‌ام، یک عمر من امر خدا را اطاعت کردم، یک لحظه هم خداوند دعای مرا اجابت کرد. مردم این واقعه را بر سر زبان‌ها انداختند و این حمال تا به امروز جاودانه شد. 🌺بقره آیه ۱۸۶: و هنگامی که بندگان من، از تو در باره من سؤال کنند، (بگو:) من نزدیکم؛ دعای دعا کننده را، به هنگامی که مرا می‌خواند، پاسخ می‌گویم؛ پس باید دعوت مرا بپذیرند. 🔰#اطعام 🔰#اطمينان 🔰#اعتبار 🔰#اعتدال 🌷ميانه روى در هزينه https://eitaa.com/dastan_latifeh/71 🔰#اعتذار 🔰#اعتراض 🔰#اعتراف 🔰#اعتقاد 🔰#اعتكاف 🔰#اعتلاف 🔰#اعتماد 🌷اعتماد به خدا https://eitaa.com/dastan_latifeh/234 🔰#اعدام 🔰#اغفال 🔰#افترا 🔰#افراط 🔰#اقامه 🔰#اقتصاد 🌷#مشکلات_اقتصادی https://eitaa.com/dastan_latifeh/122 🔰#اقرار 🔰#اقوام 🔰#اغفال 🔰#اكل 🔰#التجا 🔰#التقاطى 🔰#الفت 🔰#الگو 🔰#امام ✅جايگاه و نقش امام در جامعه https://eitaa.com/dastan_latifeh/396 🌷#دوستان_امام_زمان (عج)- https://eitaa.com/dastan_latifeh/13 🌷امام نور درخشنده https://eitaa.com/dastan_latifeh/103 🌷#کرامت_امامان (ع) https://eitaa.com/dastan_latifeh/105 ☺️#اصحاب_مثبت و منفی امامان https://eitaa.com/dastan_latifeh/107 🔰#امامت 🔰#امان 🔰#امانتدار_واقعی 📚 #حکایتی‌بسیار زیبا و خواندنی 🔴#همه_پل‌ها_را_خراب_نکنید 👈نقل می‌کنند عدّه‌ای از کرمانشاه عازم #کربلا بودند که در راه مورد هجوم #راهزن‌ها و #دزدان قرار گرفتند و کاروان غارت شد. یک نفر از اهل کاروان که جان سالم به در برده بود و امکان و پولی هم به همراه داشت، می‌گوید: از کنار تپّه‌ای بالا آمدم. سیاه چادرهایی دیدم. پیرمردی آن جا بود. بر او وارد شدم. از من پذیرایی کرد. امانتم را به او سپردم. چیزی نگذشت که غارت کاروان تمام شد. دیدم که از کنار تپّه‌ها، دزدان به سمت همین سیاه چادرها می‌آیند و اشیاء #دزدی را در داخل چادرها می‌گذارند. معلوم شد که پیرمرد، رئیس دزدان این منطقه است. با خودم گفتم: آنها کاروان را غارت کردند، من خودم اموالم را به دستشان سپردم. دزدها که در چادرها جمع شدند، دیدم هوا پس است، یواش یواش به راه افتادم تا لااقل جانم را نجات دهم که پیرمرد صدا زد؛ کجا میروی؟ گفتم اجازه بدهید می‌روم. پیرمرد گفت بیا امانتت را بگیر. تعجّب کردم. وقتی اموالم را گرفتم، زبانم باز شد. گفتم اگر اجازه بدهید #سؤالی دارم. گفت بگو. پرسیدم مگر شما رئیس اینها نیستید؟ من که با دست خودم آورده‌ام؟ پیرمرد گفت درست است که ما دزدی می‌کنیم، اما #طاغی نیستیم و به خاطر فقرمان دزدی می‌کنیم و با خود پیمانی بسته‌ایم که در امانت #خیانت نکنیم. این خط را نگه داشته‌ایم. آن چه که مهّم است همین است که انسان چیزی برای خود باقی بگذارد و دستاویزی داشته باشد و بر همه چیز نشورد و پشت پا نزند و همۀ درها را به روی خود نبندد و #پل‌ها_را_خراب نکند. برگرفته از : 📚آیه‌های سبز، 🎀 @RomaneMazhabi 🎀 https://eitaa.com/dastan_latifeh