🌹؛🍂؛🌹 🍂؛🌹 🌹 گردان گم شده / ۲۱ خاطرات اسیر عراقی سرگرد عزالدین مانع ‌‌‍‌‎‌┄═❁๑❁═‌‌‍‌‎‌‌‌‍‌‎‌┄ 🔸 قاتل کیست؟ صداهای عجیبی به گوش می‌رسید. ترس و ناامیدی وجود همه را فرا گرفته بود. - خدایا چه کرده ایم که این چنین ما را مجازات می‌کنی. خدایا تو رحمان و رحیمی! خبر حادثه در سراسر اردوگاه پیچید. سربازان دور هم جمع شده بودند و درباره این ماجرا صحبت می‌کردند. یک سرباز وظیفه به نام «صابر» به دوستانش گفته بود به نظر من بهتر است فرار کنیم. سرباز دیگری به نام «فلاح» در جواب گفته بود «آخر چه می‌شود، آنها ما را اعدام می‌کنند. صابر گفته بود ول کن بابا، قاتل سر می‌برد، مردن با گلوله راحت تر از بریده شدن سر است. در جمع دیگری که از افراد جیش الشعبی (نیروهای مردمی) تابع منطقه بصره بودند رزمنده ای به نام مهدی غریب گفته آقایان قاتل آدم نترسی است. ببینید چطور می‌کشد و بعد هم فرار می‌کند. من مانده ام چه کنم، حیرانم، قبول دارید یا نه؟ شخص دیگری ادامه داده بود می گویند با سیم سر می‌برد. من تا به حال نشنیدم که به این صورت سر کسی را از تن جدا کنند. در جمع دیگری چنین سخنانی رد و بدل شده بود: «باید به فکر چاره باشیم، او ما را نابود می‌کند.» رفقای ما بی عرضه هستند. صبح که می‌شود هر کدام هفت تیر به کمر می‌بندند و جلوی ما قیافه می‌گیرند، اما وقتی شب می آید، با کثافت یکی می‌شوند. این ها گفت و گوهایی بود که شب حادثه، دستگاه استخبارات ضبط کرده بود و بیانگر وضعیت روحی افراد ما بود. حادثه ترور سروان لطیف لکه ننگ بزرگی بر دامن لشکر بود، زیرا نیروهای گردان سروان را دوست داشتند و او را مدافع خودشان می‌دانستند. جوّی از رعب و وحشت و عدم اطمینان بر گردان حاکم شده بود. وقتی فرمانده لشکر از ماجرا با خبر شد با من تماس گرفت و گفت: «نوش جانتان باد، گوارای وجودتان! خبر خوشحال کننده ای بود. چنین اقدامی در ارتقای روحیه گردان شما مؤثر است. من منتظرم تا خون‌های بیش تری ریخته شود. سرهنگ یونس را فراموش نکنید خون او از خون شماها رنگین تر بود. چنین سخنانی دردآور و کشنده بود اما چاره ای جز شنیدن آنها نداشتم؛ تمام بدنم می‌لرزید. فرمانده از مرگ یکی از افسرانش اظهار خوشحالی می‌کرد. حالت او از کینه بود نه به خاطر این که این حادثه را نعمتی الهی ببیند. از نظر بعثیها جانفشانی و خون دادن امتحان الهی به حساب نمی آید بلکه تلاشی است برای ابراز کینه توزی ها و دشمنی‌ها. ‌‌‍‌‎‌┄═❁๑🍃๑🌸๑🍃๑❁═‌‌‍‌‎‌‌‌‍‌‎‌┄ پیگیر باشید #گردان_گم_شده @defae_moghadas 👈لینک عضویت ✧✧ ܭߊ‌ࡅ߭ߊ‌ܠܙ حܩߊ‌ܢܚܘ ܥܼࡅ߭ࡐ‌ܢ‌ߺ ✧✧ 🍂

🍂 🔻پسرهای ننه عبدالله/ ۲۷ خاطرات محمدعلی نورانی نوشته: سعید علامیان ┄┅═✧❁﷽❁✧═┅┄ 🔸 یکی از رفقا به نام عبدالنبی بردبار سوار بر جیپ مجهز به توپ ۱۰۶ از راه رسید. در ارتش دوره دیده بود و مهارت زیادی در شلیک ۱۰۶ داشت. عبدالنبی هر شلیکی می‌کرد وسط عراقی‌ها می‌خورد، بلند‌ می شد، می رقصید و بشکن می‌زد، می‌گفت زدم زدم زدم. خدمه هایش که از نیروهای مردمی بودند سریع گلوله دیگری می‌گذاشتند. به یکباره آتش دشمن سنگین شد. عراقی ها فشار آوردند که از در فردوسی اداره بندر وارد شهر شوند و از کنار رودخانه پل خرمشهر را بگیرند. در این صورت پشت نیروهای ما بسته می شد و شهر سقوط می کرد. کنار در ورودی اداره بندر، کیوسک نگهبانی بود. رفتیم بالای آن و از آنجا شلیک می‌کردیم. نگاه می‌کردم کجا را بزنم. چشمم به رضا دشتی افتاد. با همان پای مجروح، در حالی که آرپی جی اش را محکم گرفته بود مستقیم وارد اداره بندر شد. داد زدم "رضا ... رضا... برگرد می زنندت." در هیاهوی انفجارها صدای مرا نشنید، از روی کیوسک پایین پریدم، رفتم پشت سر رضا و فریاد زدم: «الله اکبر... الله اكبر ...» بچه ها که رضا و مرا دیدند در حالی که تیراندازی می‌کردند پشت سر ما وارد محوطه بندر شدند. عراقی‌ها وقتی هجوم بچه ها را دیدند پا به فرار گذاشتند. ما هم پشت سرشان آنها را به رگبار بستیم. به ساختمان یکی از انبارها رسیدیم. دیدیم خون روی زمین ریخته و یک کوله پشتی و یک رادیو آنجا افتاده. کنار کوله پشتی یک بطری بود، مسعود شیرالی کنارم بود، پرسیدم این چیه؟ گفت: نمی دونی چیه؟ این مشروبه، ویسکیه، نمی‌دونی تو ؟! گفتم: «زهرمار، بیا برویم!» تا آنجا که می‌شد عراقی‌ها را تعقیب کردیم. میدان و مرکز اداره گمرک را گرفتیم. بخشی از بندر هنوز دست آنها بود. به محضی که مستقر شدیم، یکباره آنجا را زیر آتش خمپاره گرفتند؛ جهنمی درست کردند. در آن فضای محدود چندین قبضه خمپاره کار می‌کرد. هر کسی به گوشه ای فرار کرد. در محوطه بندر مقداری تیرآهن به ارتفاع حدود یک متر چیده بودند. تیر آهن‌ها را روی پالتی قرار داده بودند که بین زمین و تیرآهن ها فاصله ایجاد کند. من و نادر طبیجی و مسعود شیرالی به زور خودمان را توی شکاف زیر تیرآهن جا کردیم. گلوله های خمپاره پی در پی روی تیرآهن‌ها می‌خورد؛ از یک طرف صدای انفجار، از طرفی صدای آهن‌ها، قابل تحمل نبود. انگار ما را توی دیگ بزرگی گذاشته بودند و با پتک روی آن می‌کوبیدند. ترکش خمپاره ها هم به اطرافمان می‌خورد. شرایط دیوانه کننده ای بود. نادر طبیجی مرا صدا کرد: «محمد زنده ای؟» گفتم: «آره تو زخمی نشدی؟» گفت: «نه.» کمی که آتش فروکش کرد گفت می خواهم بروم. گفتم: «از جایت تکان نخوری، بروی بیرون می‌زنندت. دیگر تحملش را از دست داد فریاد زد: «پدرسگ‌ها، دیوانه شدم.» از زیر آهنها بلند شد برود، گفتم «نادر» ،نرو، به تو می‌گویم نرو. نادر به طرف در خیابان فردوسی دوید، چند متری نرفته بود که یک خمپاره کنارش خورد. قدری تحمل کرد پس از چند دقیقه نتوانست تحمل کند، ناله اش بلند شد. آخ، مردم، محمد، نامرد، چرا کمکم نمی‌کنی؟ گفتم: «از آنجا تکان نخور، نمی توانم بیاییم بیرون!» چند دقیقه به همین وضعیت ماند تا اینکه آتش آرام شد. با مسعود شیرالی رفتیم سراغش. بدنش پر از ترکش بود. یکی از ترکش‌ها روده هایش را بیرون ریخته بود در حالی که روده ها را به دست گرفته بود گفت: «یا بکش یا بیرم. نگذار اینجا بمانم.» رضا دشتی هم آمد با مسعود و رضا، سه نفری به نوبت کولش کردیم و تا در فردوسی بردیم. •┈••✾○✾••┈• ادامه دارد #پسرهای_ننه_عبدالله کانال حماسه جنوب/ ایتا @defae_moghadas ◇◇ حماسه جنوب ◇◇ 🍂

🍂 فرمانده می‌داند که خیبر سوز دارد وقتی که لشکر می‌رود گردان می‌آید..! صبحتون منور به نور الهی ‌‌‍‌‎‌┄═❁๑🍃๑🌸๑🍃๑❁═‌‌‍‌‎‌‌‌‍‌‎‌┄ #عکس #شهید_مهدی_باکری @defae_moghadas 👈لینک عضویت ◇◇ حماسه جنوب ◇◇ 🍂

🍂 🔻 "والفجر هشت " از شروع تا پایان / ۱۴ برگرفته از دوره دافوس سردار شهید حاج احمد سیاف زاده ‌‌‍‌‎‌┄═❁❁═‌‌‍‌‎‌‌‌‍‌‎‌┄ 🔻 غافلگیری حین عملیات همین خسروآباد؛ اگر این جا کسی در عملیات بوده می‌داند خسروآباد تا مدت ها بعد از جنگ هم خاکریزش بود که پهن‌اش کردند و کنار جاده است الان. در خود قرارگاه ها یگانی که این جا مستقر می شد باید طوری قرارگاهش را می زد، طوری سنگرهایش را می زد که هر کس بیاید بازدید کند، تقریبا" یک ماهی هم یک بازدید صورت می گرفت، کسی نباید مثلا" ورق گالوانیز سفید را یا پلاستیک را طوری نشان بدهد که در عکس بیفتد، یا استحکامات در خط، به هر صورت ما می خواستیم خط بشکنیم، سه تا مشکل داشتیم: یک غواص می خواهد برود، یک موج هم با شناور می خواهیم پشتش حمایت کنیم که تیربار ها هستند و سلاح های سنگین که اگر خط نشکست ما با آن ها بشکنیم برویم جلو، یکی هم سلاح هایی که روی خود خط هستند، یگان می گوید من این قدر سلاح روی خط می خواهم، اگر آن یگان نتوانست، شناور هم اگر رفت و نتوانست، باید توپ هایی که روی خط هستند بتوانند آن خط را بشکنند و با حمایت این آتش بروند، این هم می خواست مستقر بشود. عبدالکاظم فرمانده تیپ، تو گزارشاتی که در یک نوار ویدئویی به دست ما رسید، در کارخانه نمک، دارد می گوید که ما مانده بودیم که این ها استحکامات یک مقداری زیاد کرده بودند، ولی این نشان از یک عملیات می دهد، مثلا" عبدالکاظم فرمانده تیپ از دو گروه بودند در لشکر ۱۹ که دیدگاهشون عملیات می شود یا نمی شود. فرمانده لشکر می گوید عملیات نمی شود، فرمانده تیپ به مسئول عملیات می گوید عملیات می شود. در این عملیات عراقی‌ها داخل خودشان یک تجزیه و تحلیل داشتند که آیا این ها(ایرانی‌ها) این جا عملیات می کنند یا نه؟ دو گروه شده بودند. دو دیدگاه داشتند، مثبت و منفی. فرمانده لشکر می گفت آثاری که از حرکات ایرانی‌ها در این جا می بینیم ناشی از یک عملیات بزرگ نیست. عبدالکاظم[حسین الاسدی] فرمانده تیپ در منطقه است و هر روز خودش داخل خط حضور دارد. او تحرکات ما را ناشی از یک جنگ بزرگ می‌دانست. او این موضوع را ناشی از تحرکات ما و وضعیت تجهیزات جدیدمان می‌دانست. ‌‌‍‌‎‌┄═❁๑🍃๑🌸๑🍃๑❁═‌‌‍‌‎‌‌‌‍‌‎‌┄ ادامه دارد #نکات_تاریخی_جنگ #سیاف‌زاده #کلیپ #نماهنگ @defae_moghadas  👈عضو شوید            ◇◇ حماسه جنوب ◇◇

🍂 فازش چی بود نفهمیدیم! میرزا صالحی         ‌‌‍‌‎‌┄═❁๑❁═‌‌‍‌‎‌‌‌‍‌‎‌┄ 🔹 یک افسر عراقی بود که درجه نقیب داشت یعنی سروان بود. صبح ها گاهی به اردوگاه سر می‌زد. آدم با معرفتی بود و همیشه سلام و صبح بخیر می گفت و همیشه لباس خلبانی به تن داشت. یک روز نمی دانم، شاید شوخیش گرفته بود یا چه نیتی داشت، آمد و گفت: شما دارید می روید ایران، ما ایران شما رو خراب کردیم. بعد نمی دانم می خواست با ما گرم بگیرد یا چی بود نفهمیدم، گفت: ما اربیل داریم شما هم اربیل دارید؟ ما هم باهاش بدرفتاری نکردیم و جواب دادیم: ما هم اردبیل داریم. [گویی به نوعی می.خواست آن دم آخری اقرار و همدردی‌ای کرده باشد.] آزاده اردوگاه تکریت ۱۱        ‌‌‍‌‎‌┄═❁๑🍃๑🌸๑🍃๑❁═‌‌‍‌‎‌‌‌‍‌‎‌┄ #خاطرات_آزادگان #دهقان @defae_moghadas  👈عضو شوید            ◇◇ حماسه جنوب ◇◇ 🍂

🌹؛🍂؛🌹 🍂؛🌹 🌹 گردان گم شده / ۲۲ خاطرات اسیر عراقی سرگرد عزالدین مانع ‌‌‍‌‎‌┄═❁๑❁═‌‌‍‌‎‌‌‌‍‌‎‌┄ 🔸 قاتل کیست؟ گردان بار دیگر مورد توجه قرار گرفت و کمیته تحقیق، کار خود را شروع کرد و سرانجام به نتایج ذیل دست یافت. - جنایت در همان ساعتی رخ داد که جنایات گذشته اتفاق افتاده است. - شخص قاتل نباید از منطقه خیلی دور باشد. - سلاح به کار برده شده همان سلاحی است که در جنایت‌های قبلی مورد استفاده واقع شده است. - احتمالاً مجرم به جنایت‌های خود تا زمانی که دستگیر شود ادامه خواهند داد. سرهنگ «فتحی الشبیبی» این نتایج را برای من خواند. او به من گفت: «سرگرد عزالدین نظر شما درباره نتایج این تحقیقات چیست؟ گفتم: جناب سرهنگ چنین حوادثی باعث تعجب و حیرت ما و دیگران شده است. گردان در شبهای گذشته برای دستگیری دشمن در آماده باش به سر می برده است. اما من نمی‌دانم این گروه در کجا مخفی است و از کدام سمت وارد اردوگاه شده است. اردوگاه ما از هر جهت مستحکم است اما این گروه موجب حیرانی و اضطراب شده است. جناب سرهنگ من پیش از این آمادگی آن را ندارم که قربانی بدهم. تقاضا دارم گردان به پشت خط منتقل شود چون گردان در وضعیت بسیار بدی به سر می برد. حداقل این انتقال به افراد فرصت می دهد نفس راحتی بکشند. سرهنگ پیشنهادهای مرا به فرمانده لشکر منتقل کرد. او به من گفت: «فرمانده لشکر با بازگشت گردان به پشت خط موافق نیست.» و از نزد ما رفت. فرمانده لشکر با من تماس گرفت و پرسید: «چرا اصرار به مراجعت می‌کنید مگر روح وطن پرستی در دل شما مرده است؟» قربان گردان در وضعیت استثنایی به سر می برد؛ مرگ سروان لطیف شرایط دیگری ایجاد کرده است. تو و سروان لطیف بروید گم شوید، دنیا که با مرگ کسی به آخر نمی رسد. حتما شنیده ای که از تیپ ۶۶ بیش از ۲۰۰ نفر کشته شده اند. - قربان گردان ما دچار مرگ تدریجی شده است. مرگ ناگهانی بسیار راحت تر از مرگ تدریجی است. - ماشاء الله به این درک و فهم ماشاء‌الله! به خدا قسم اگر من در این کشور اختیارات بیشتری داشتم دستور می‌دادم افراد گردان شما را با هلیکوپتر بالا ببرند و به پایین بریزند. فرمانده لشکر گوشی تلفن را گذاشت و من منتظر حوادث آینده ماندم. ‌‌‍‌‎‌┄═❁๑🍃๑🌸๑🍃๑❁═‌‌‍‌‎‌‌‌‍‌‎‌┄ پیگیر باشید #گردان_گم_شده @defae_moghadas 👈لینک عضویت ✧✧ ܭߊ‌ࡅ߭ߊ‌ܠܙ حܩߊ‌ܢܚܘ ܥܼࡅ߭ࡐ‌ܢ‌ߺ ✧✧ 🍂

🍂 🔻پسرهای ننه عبدالله/ ۲۸ خاطرات محمدعلی نورانی نوشته: سعید علامیان ┄┅═✧❁﷽❁✧═┅┄ 🔸 هوا رو به تاریکی رفت. دود انفجارها ظلماتی به وجود آورد که یک متری جلویمان را نمی توانستیم ببینیم. در آن تاریکی صدای یک خودرو آمد. پس از چند لحظه شبح یک وانت دیده شد که با چراغ خاموش می‌آمد. وانت هی توی چاله می افتاد و به هر سختی بود، به ما رسید. وانت آبی رنگی بود. دیدیم بهمن اینانلو از وانت پیاده شد. شنیده بود اینجا گیر کرده ایم، گفته می‌روم دنبالشان. دید ما داد می‌زنیم که این چه وضع رانندگیه. گفت: من همین قدر بلدم، هرکس بهتر بلده بیاد بنشینه. مسعود نشست پشت فرمان. نادر را عقب وانت گذاشتیم و راهی بیمارستان شد. ما هم به مقر فتح الله افشاری، فرمانده عملیات سپاه خرمشهر رفتیم. داستان پرویز را برای فتح الله تعریف کردم. همه را می‌دانست. چیزی برای خوردن نبود. همانجا بی رمق افتادم. لباسم خونی بود، با زیرپوش و شورت نماز صبح را خواندم. صبح رفتم لب شط. صابون نداشتیم. با کمی پودر لباسشویی لباس و سر و بدنم را شستم و غسل شهادت کردم. 🔸 هفتم در کشاکش جنگ در محله های خرمشهر گذرم به خیابان میلانیان افتاد. یاد خانه مان افتادم. به بچه ها گفتم چند دقیقه بایستید بروم خانه خبری از پدر و مادرم بگیرم. کلاس دوم دبستان بودم که از آبادان به خرمشهر آمدیم. پدربزرگم که به او باباحاجی می‌گفتیم وقتی پالایشگاه آبادان ساخته می شود، به استخدام پالایشگاه در می آید. چون سواد قرآنی داشت و می توانست اسمها و اعداد را بخواند و بنویسد او را به عنوان سرکارگر انتخاب می‌کنند. پس از مدتی می‌شود مسئول «فیدوس». فيدوس بوق بزرگی بوده بالای دیگ بخار شیپوری می‌گذاشتند و طنابی داشته، طناب را که می‌کشیدند بخار آزاد می‌شده و بوق به صدا در می آمده؛ مردم در هر گوشه شهر صدایش را می شنیدند. این بوق مخصوص ورود و خروج کارگرهای شرکت نفت به پالایشگاه بود. صبح، سه بار فیدوس می‌زدند. فیدوس برای مردمی که ساعت نداشتند حکم ساعت داشت. باباحاجی وقتی از شرکت نفت بازنشسته می‌شود دکان عطاری بقالی می‌زند. آن موقع عطاری و بقالی با هم بود. بعد با ارثیه مادربزرگم و پول خودش سه دانگ سه دانگ خانه ای می‌خرند. اول فروردین سی و هفت در آن خانه به دنیا آمدم. خانه باباحاجی در لین پنج محله احمد آباد بود. آبادان دو بخش دارد؛ شرکت نفتی و غیر شرکت نفتی. شرکت نفت برای سکونت مدیران و کارکنان ادارات دو منطقه به نامهای بریم و بوارده ساخته بود. در بخش غیر شرکتی اقشار دیگر مانند کسبه و ادارات ساکن بودند. بیشتر تراکم جمعیت در احمدآباد بود؛ قشر متوسط و پایین تر در آن محله زندگی می‌کردند. پدرم نام علی را برایم انتخاب کرده بوده و باباحاجی میخواسته اسمم را محمد بگذارد. با هم به محمد علی رضایت می‌دهند. •┈••✾○✾••┈• ادامه دارد #پسرهای_ننه_عبدالله کانال حماسه جنوب/ ایتا @defae_moghadas ◇◇ حماسه جنوب ◇◇ 🍂

🍂 روزهای مقاومت در آبادان 🔅 مردان و زنانی که در زیر حملات دشمن، از ایستادگی و مقاومت می گویند، شکست ندارند. ‌‌‍‌‎‌┄═❁๑🍃๑🌸๑🍃๑❁═‌‌‍‌‎‌‌‌‍‌‎‌┄ #کلیپ #آبادان #زیر_خاکی #نسل_مقاوم http://eitaa.com/joinchat/2045509634Cf4f57c2edf 🍂

🍂 سنگر كلبہ‌ی معراجِ مردان گمنامی‌ست که يك شبه ره صد ساله را پيمودند ... صبحتون شاداب از یاد شهدا ‌‌‍‌‎‌┄═❁๑🍃๑🌸๑🍃๑❁═‌‌‍‌‎‌‌‌‍‌‎‌┄ #عکس @defae_moghadas 👈لینک عضویت ◇◇ حماسه جنوب ◇◇ 🍂

🍂 🔻 "والفجر هشت " از شروع تا پایان / ۱۵ برگرفته از دوره دافوس سردار شهید حاج احمد سیاف زاده ‌‌‍‌‎‌┄═❁❁═‌‌‍‌‎‌‌‌‍‌‎‌┄ 🔻 غافلگیری حین عملیات 🔸 عراقی‌ها با دوربین‌های‌شان اضافه شدن سنگرهای جدید، مدل گونی‌ها و سنگ‌ها را می‌دیدند. قبل از ما که ژاندارمری بودند خیلی سنگرهاشون پیشرفته نبود چون برای یک جنگ پیشرفته طراحی نشده بود. بیشتر حالت دفاعی داشت و از طرفی خیلی هم آتش سنگین تبادل نمی شد، لذا سنگرهای خیلی محکمی نمی خواستند؛ ولی ما اینجا برای استقرار یک لشکر مسلما بدانید امکاناتی باید در خط مستقر بکنیم که بتوانند خط را بشکند. ما حتی بیمارستان[فاطمه زهرا] با شش اتاق عمل احداث کرده بودیم. 🔹 در بحث جاده، از دو سال قبل کارهایی را شروع کرده بودیم و برای عراقی‌ها عادی سازی شده بود. برای این عملیات هم با همان عقبه و تجهیزات گفتیم کار را سرعت بدهند، ولی اگر کسی نگاه می‌کرد تغییر محسوسی را متوجه نمی‌شد و با خودش می‌گفت شاید می‌خواهند جاده‌ای را برای پشتیبانی و این‌ها بزنند. 🔸در موضوع توپخانه وقتی می خواهیم آن را مستقر کنیم بحث سر ۵۰۰ توپ است که هر کدام حداقل ۲ متر زیرساخت و نیرو می‌خواهد. تا قبل از عملیات حتی یک کوپه خاک هم اینجا نبود که پانصد توپ بتواند مستقر شود. از طرفی روی زمین باتلاقی هم نمی‌تواند مستقر شود و حالا اینجا هم زمینش باتلاقی است. لذا همه‌ی این موارد را با تاکتیک‌هایی زدیم که هم جاده‌ها داخل خط باشد و هم پدهای توپخانه را و مواضعی که بچه‌های پشتیبانی و لجستیک می خواستند مستقر کنند. ‌‌‍‌‎‌┄═❁๑🍃๑🌸๑🍃๑❁═‌‌‍‌‎‌‌‌‍‌‎‌┄ ادامه دارد #نکات_تاریخی_جنگ #سیاف‌زاده #کلیپ #نماهنگ @defae_moghadas  👈عضو شوید            ◇◇ حماسه جنوب ◇◇

سلام وخسته نباشید بی نهایت سپاسگزاریم بابت مطالب بسیارارزشمند که درکانال میگذارید حقیررزمنده وجانبازم مطالب که میخوانم روحیه دیگری پیدامیکنم. همه مطالب ارزشمندند ودوست دارم خاطرات اسرای عراقی بیشتر منتشرکنید چون آشنایی مابا نظامیان عراقی زمان صدام وروحیه حاکم برآنها اندک است سپاس مجدد اجرتان باخدای بزرگ ومهربان احمدی #نظرات

❣ موشن گرافیکی "فرزند خوزستان" شهید موسی اسکندری را در کانال دوم حماسه جنوب ملاحظه فرمائید. ↙️ @defae_moghadas2 #دومین_کنگره_ملی_شهدای_خوزستان #اسفندماه1402

#گزیده‌_کتاب «ارغوانی بر خاکریز»       ┄═❁❁═‌‌‍‌‎‌‌‌‍‌‎‌┄ آنروز که درخت زبان گنجشكِ خانه، خاموش در دستهای نسیم می لرزید و شب‌بوها خودشان را در طلوع آفتاب روشن بهار در باغچه یله کرده بودند؛ و اطلسیها از خواب برخاسته بودند، او بهانه رفتن داشت و منتظر يك اشارت بود و نمی‌دانست چرا دلش می خواست شخص دیگری سر حرف را بگشاید. او آنقدر غیبت داشت و از خانه دور بود که احساس شرم می کرد بین دو وظیفه که ناچار از ترک یکی از آن دو بود، و یقیناً در باور او ترك وظایف خانه و رسیدگی به خانواده يك امر مسلم اجتناب ناپذیر می نمود. زیرا دل او در هوای خاکریزها و پیوستن به دوستان سنگرنشین پر می زد؛ و او همیشه این وظیفه را بر وظیفه اول ترجیح داده بود. اما تردید بین این دو وظیفه، او را به احساسی دچار کرده بود که دلش میخواست یکی از آن میان صحبت را به جبهه ها بکشد و از رفتن ها و وظایف جهادی حرف بزند تا او سرنخ را به دانه های تسبیح بند کند؛ و جان بی قرار را خلاص نماید؛ و پدر در آغاز آن صبح دیوان را گشود و این مرغ گرفتار را بی قرارتر ساخت. پدر چنین خواند: این جان عاریت که به حافظ سپرده دوست،*** روزی رخش ببینم و تسلیم وی کنم او شوریده حال به تراس خانه گریخته بود و ریه ها را از هوای بهاری انباشته بود دیگر توان ماندن نداشت. روحش را پشت خاکریزها جا گذاشته بود کالبد بی روح جز پوسیدن و مردابی شدن حاصلی نخواهد برد و پدر حال او را دریافته بود و پشت سرش به تراس آمده بود و خوانده بود : حجاب چهره جان میشود غبار تنم*** خوشا دمی که ازین چهره پرده برفکنم یعنی چرا معطلی و او چشم به چشمهای مهربان پدر دوخته بود و پدر با نگاه، حالیش کرده بود که معطل چیست؟ و او بر لب پله ها نشسته بود و گِل‌های پوتینش را که هنوز در این سه روز بازگشت به خانه بیادشان نیفتاده بود پاک میکرد؛ یعنی مشغول آماده شدنم و پدر به اطاقش گریخته بود و به علی اکبر و حسین می اندیشید و روضه های مادر خدا بیامرزش و توسل به «قاسم بن حسن» و صدای ناله زن جوان مرده همسایه را بعد از ۳۰ سال هنوز بگوش داشت که چنان زار میزد که دل سنگ آب میشد این احساس گنگ و مبهم که از چشمه‌های خاطرات جوانی پدر سرریز کرده بود، گوشه های لبش را میلرزاند. نفهمید چرا این شعر بخاطرش رسید؛ من خود به چشم خویشتن دیدم که جانم میرود و بیاد کربلا افتاد...       ‌‌‍‌‎‌┄═❁๑🍃๑🌸๑🍃๑❁═‌‌‍‌‎‌‌‌‍‌‎‌┄ #کتاب #ارغوانی_بر_خاکریز #سردارشهیدمحمودکاوه به قلم: محمدصادق موسوی گرمارودی @defae_moghadas  👈عضو شوید            ◇◇ حماسه جنوب ◇◇ 🍂

📌 حکمت خرابی آمبولانس و پیدا کردن ۷ شهید گمنام ‌‌‍‌‎‌┄═❁๑❁═‌‌‍‌‎‌‌‌‍‌‎‌┄ 🔸 آمبولانسی داشتیم که دائم رسیدگی میشد. سابقه خـرابی نداشت. در راه برگشت از منطقـه، در یک سرپایینی خـاموش شد. 🔹 هرچه استارت زدم روشن نشد.از تعمیرگاه ارتش هم آمدند اما فـایده ای نداشت. لذا تصمیم برآن شـد تا شـب نشده یک تانکـر بیـاید و بکسـل کند. اما وقتی به آمبولانس وصـل شد، گـاز که میداد خاموش میشد! 🔸 گفتم: «فایده نداره، بعداً می آییم آنرا میبریم.» صبح زود رفتم سراغش. تک و تنها توی حال خودم بودم که رسیدم به مکانی صخره مانند که دقیقـاً روبـروی مـاشین بود. 🔹 دیدم تعـدادی پـلاک و استخوان افتاده بود. پیکر مطهـر هفت شهید بودند. بچـه ها را خبـر کـردم و پیکـرها را داخـل ماشین دیگـری گذاشتیم. 🔸 بطـرف آمبولانـس کـه رفتم، بچه هـا فکر کردند من فـراموش کرده ام ماشین خـراب است؛ خندیدند! اما ماشین با همـان استـارت اول روشـن شـد! راوی: محمد احمدیان برگـرفته از کتاب تفحـص (با اندکی تغییر) ‌‌‍‌‎‌┄═❁๑🍃๑🌸๑🍃๑❁═‌‌‍‌‎‌‌‌‍‌‎‌┄ #شهدای_گمنام #شهید @defae_moghadas  👈عضو شوید            ◇◇ حماسه جنوب ◇◇

خوانده شده ای به شلمچه... شلمچه را گفتم دل می خری؟ گفتا به چند؟! غربت غروب شلمچه را حس کن! که غروب را با غریبی می نویسند... با غریبی مادرم زهرا (س)... بوی یاس را شنیدی؟! نوشته اند: شلمچه بوی چادر خاکی حضرت زهرا (س) می دهد... مراقب قدم هایت باش، ‌‌‍‌‎‌┄═❁๑🍃๑🌸๑🍃๑❁═‌‌‍‌‎‌‌‌‍‌‎‌┄ #شلمچه #کلیپ #نماهنگ @defae_moghadas  👈عضو شوید            ◇◇ حماسه جنوب ◇◇