eitaa logo
پژوهش اِدمُلّاوَند
392 دنبال‌کننده
10.6هزار عکس
1.2هزار ویدیو
212 فایل
🖊ن وَالْقَلَمِ وَمَايَسْطُرُونَ🇮🇷 🖨رسانه رسمی محسن داداش پورباکر پژوهشگراسنادخطی،تبارشناسی وفرهنگ عامه 🌐وبلاگ:https://mohsendadashpour2021.blogfa.com 📩مدیر: @mohsendadashpourbaker 🗃پشتیبان: #آوات_قلمܐܡܝܕ 📞دعوت به سخنرانی و جلسات: ۰۹۱۱۲۲۰۵۳۹۱
مشاهده در ایتا
دانلود
پژوهش اِدمُلّاوَند
#منظومه_پازواری #منظومه #مازنی #امیر_گوهر 📜مشهورترین منظومه بومی مازنی ✍#امیر_پازواری، مشهورترین ب
 ꧁꧂🌼꧁꧂🌼꧁꧂ 📜منظومه امیر و گوهر (امیری) 📌نسخه خطی محفوظ در کتابخانه ملی ایران مؤلف: امیر پازواری ناشر: رسانش نوین ویراستاران:  نادعلی فلاح، علی ذبیحی زبان: فارسی رده‌بندی دیویی: 8fa1.33 سال چاپ: ۱۳۹۵ نوبت چاپ: یکم تیراژ: ۵۵۰ نسخه تعداد صفحات: ۲۰۰ قطع و نوع جلد: وزیری (شومیز) شابک ۱۰ رقمی: 6007792471 شابک ۱۳ رقمی: 9786007792476 ─═༅𖣔❅ ⃟ ⃟ ﷽ ⃟ ⃟ ❅𖣔༅═─ 📑 @edmolavand 📚ܐܡܝܕ 📡✦‎‌‌‌࿐჻ᭂ🇮🇷࿐჻𖣔༅═─
꧁꧂🌼꧁꧂🌼꧁꧂ 📜امیر پازواری » دیوان اشعار » ده و بیشتر از ده‌بیتی‌ها » 📌شمارهٔ ۱ شِهْ دُونِشْ جِهْ چِهْ گُوهِرْ اَفْشُونِسْتیمٰا؟ خِشِهْ گُوئِهْ دُوسْتْ رِهْ دِشْمِنْ دُونِسْتیمٰا اَنْدی کِه کُمیْتِ عَقْلْ رِهْ رُونِسْتیمٰا مِنْزِلْ بَرِ سییِنْ رِهْ نَتُونِسْتیمٰا یِکْذِرِّهْ نَمُونِسْ کِهْ نَخُونِسْتیمٰا یِکْ نُکْتِهْ نَمُونِسْ کِهْ نَدُونِسْتیمٰا اِسٰا دَفْتِرِ دُونِشْ رِهْ َخُونِسْتیمٰا هٰادُونِسْتیما، هِچّی نِدونِسْتیمٰا اَعْمٰالِ خُوشِهْ نُومِهْ بَخُونِسْتیمٰا خینُو بِهْ خوشِهْ دیدِهْ فشُونِسْتیمٰا نَخُونِسْتِهْ دَفْتِرْرِهْ بَخُونِسْتیمٰا بِهْ مِنْزِلْ دیمِهْ عَقِبْ بَمُونِسْتیمٰا اونْ مَحَلْ (کِهْ) تُونِسْتیمٰا نَدُونِسْتیمٰا اِسٰا کِهْ بِدُونِسْتیمٰانَتُونِسْتیمٰا شِهْ نیک وُ بَدْتیمْ رِهْ دَشُونِسْتیمٰا دِروُ کِرْدِنِ وَرْ، شِهْ دَمُونِسْتیمٰا هَمُونْ مَصْحَفْ (کِهْ) وَچِهْ بیمِهْ خُونِسْتیمٰا بی شَکّْ وُ گِموُنْ خِدْرِهْ رِهُونِسْتیمٰا تا مَنْعَرِفِ خویشْ رِهْ بَخُونِسْتیمٰا جُزْ ذٰاتِ خِدٰا دیگِرْ نَدُونِسْتیمٰا http://mohsendadashpour2021.blogfa.com/post/2937 ─═༅𖣔❅ ⃟ ⃟ ﷽ ⃟ ⃟ ❅𖣔༅═─ 📑 @edmolavand 📚ܐܡܝܕ 📡✦‎‌‌‌࿐჻ᭂ🇮🇷࿐჻𖣔༅═─
꧁꧂🌼꧁꧂🌼꧁꧂ 📜امیر پازواری » دیوان اشعار » ده و بیشتر از ده‌بیتی‌ها » 📌شمارهٔ ۲ امرو بدینی آدِمْ که وی پری‌زا منْ ندیمهْ یارْرهْ همه چی برازا بال سْونِ ستُون و تنه تَنْ، سور آسا قایمه کُمُونْ دارنی، دسْ ته مریزا! وازَن دست‌هائیتْ زنّی وازنْ کره‌وا؟ تا تفت نخری، وارنگ نریزی والا ته بُووُگِلِ بُو آوره [اییاره] به من [مره] وا امیر گنه که، مه جان تنه فدابا صحبت ورفه روز خشه، صدا چنگ و نا اسباب مهیّا، آراسته بو یکی جا قُطْنی جومهْ خوخشه سُرین به بالا نامرد فلک، چرْ ندارْنی مِهْ دلْ وٰا؟ مه دوست بییه که شییه بلند و بالا یا اونکه ونی چاله، چش‌دار نه شهلا؟ یا دخت ختایی، بدن دارنه والا؟ مگر یوسفِ چیره خدا تره دا؟ شونه بکشی دوست کمند، سییوتا گیتی بَدمهْ مِشْکْ، هرگه هاکنه وا تو منه خجیره دوستْ، خدا مره (نره) دا سی جانِ عاشقْ، مَسّهْ چِشِ فدا با! http://mohsendadashpour2021.blogfa.com/post/2937 ─═༅𖣔❅ ⃟ ⃟ ﷽ ⃟ ⃟ ❅𖣔༅═─ 📑 @edmolavand 📚ܐܡܝܕ 📡✦‎‌‌‌࿐჻ᭂ🇮🇷࿐჻𖣔༅═─
꧁꧂🌼꧁꧂🌼꧁꧂ 📜امیر پازواری » دیوان اشعار » ده و بیشتر از ده‌بیتی‌ها » 📌شمارهٔ ۳ تخمِ زاهدی اندی که کاشْتِمِهْ یارون! به وختِ دِروُ، خوشه نداشْتِمِهْ یارون! جایِ یک من رِهْ، سی مِنْ دکاشْتِمِهْ یارون! جایِ سی منْ‌رِهْ یک منْ نداشْتِمِهْ یارون! سی ساله که ته عشقْ‌رِهْ بکاشْتِمِهْ یارون! تو آتشینْ خوره، خُوشِهْ داشْتِمِهْ یارون! یکی نیمه جانی که تَنْ داشْتِمِهْ یارون! ته عشقِ نثارْبی، این فَنْ داشْتِمِهْ یارون! ابراهیم صفتْ تَشْ به کَشْ داشْتِمِهْ یارون! نَسُوتِهْ مِرهْ بَسْکِهْ خِشْ داشْتِمِهْ یارون! تخم زاهدی سی خرمن داشْتِمِهْ یارون! به جای یک من، سی من دکاشْتِمِهْ یارون! به زهد و تقویٰ اندی که داشْتِمِهْ یارون! ته عشقِ قِمارْبی، این فَنّْ داشْتِمِهْ یارون! آشوبه دلا! شوجه رَمْ داشْتِمِهْ یارون! کو تِرْمِهْ، عشقِ دونه چَمْ داشْتِمِهْ یارون! آزردۀ دِل وُ دیده نَمْ داشْتِمِهْ یارون! با منْ نخندینْ، بِرْمِهْ چَمْ داشْتِمِهْ یارون! ابراهیم صفتْ تَشْ به کَشْ داشْتِمِهْ یارون! نَسُوتِهْ مِرِهْ بَسْکِهْ خِشْ داشْتِمِهْ یارون! http://mohsendadashpour2021.blogfa.com/post/2937 ─═༅𖣔❅ ⃟ ⃟ ﷽ ⃟ ⃟ ❅𖣔༅═─ 📑 @edmolavand 📚ܐܡܝܕ 📡✦‎‌‌‌࿐჻ᭂ🇮🇷࿐჻𖣔༅═─
꧁꧂🌼꧁꧂🌼꧁꧂ 📜امیر پازواری » دیوان اشعار » ده و بیشتر از ده‌بیتی‌ها » 📌شمارهٔ ۴ امیر گنه: حیرونمه سرِّ خدارهْ از خوبی دریغ نکرده بی‌بفا ره نَکشیمهْ به عالم، من عشقِ جفا ندونستمه ته مهرورزی دشواره چه دونسّمهْ آخر، نیه این‌هاره زهی به منه دل که نوونه پاره اونوخت که تنه چش بدیه دنیا ره، اونوخت که تره مٰارْ دَوسّهْ گهواره، اونوخت که تنه لُو بیّه شیره‌خواره، اونوختْ تا اِسا، کشّمهْ ته جفا ره، مه بسوته بالِ هسّکا دیاره اسا پرْسنی بنده تره چی کاره؟ اونطور که لیلی داشته حقِّ بفا ره اونطور که مجنون ترک بکرد بی دنیا ره عنبرشکن، ته عنبر نسیمِ تا ره یا مسکینْ امیره (به) ته عشق بی‌قراره فکر کمّه منه کار ره کجه کنارهْ پیشِ نظرِ دوستْ، خُورپیونْ دیاره من بَکتهْ کار، نَکتْ هیچ آدمزاره دوستْ، مه جگرِ بَنْ رهْ بکرد بو پاره http://mohsendadashpour2021.blogfa.com/post/2937 ─═༅𖣔❅ ⃟ ⃟ ﷽ ⃟ ⃟ ❅𖣔༅═─ 📑 @edmolavand 📚ܐܡܝܕ 📡✦‎‌‌‌࿐჻ᭂ🇮🇷࿐჻𖣔༅═─
꧁꧂🌼꧁꧂🌼꧁꧂ 📜امیر پازواری » دیوان اشعار » ده و بیشتر از ده‌بیتی‌ها » 📌شمارهٔ ۵ امیر گنه: گوهر چاردَهْ ماهِ منیره این شهرْ همه جا گوهرِ نَومْ خجیره دِ دیمْ سرخهْ گلْ، کنّه دِ چشْ ره خیره بَرْفهْ صد هزارْ تیرْ زَنّهْ شه رهی رهْ هرگز تَلهْ دارْ میوهْ نیارده شیره خُوونهْ خجیر بو، هر چَنْ که یارْ خجیره پرْ بَدیمهْ خوبونْ، همه مونگه چیره نَونهْ مرهْ یارْ که چشْ کنّه خیره دْ زلفْ به بناگوشْ، حلقه‌ی زنجیره بسی ترک و تات، ته د زلفِ زنجیره هر کس که تنه چیره دین و دل گیره وی شه ترکش آسا گرفتارِ تیره شَکرْخندهْ، آهو مجشْ، خیره چیره سیُو اَژدرهْ، حلقه دوسّهْ می‌ره زَورْدَسِّ عالمْ همه ته اسیره شاه، ته مطبخ چاهْ اُوکش و مزّیره یا چشمِ مَست بدیمه یا کُحِل چیره یا ترکِ خوشْ اندازِ قَیْقاجِ تیره صَدفْ تابونه، روز که ورزمْ ته میره تا کَیْ دَچینی گلْ که منه خمیره http://mohsendadashpour2021.blogfa.com/post/2937 ─═༅𖣔❅ ⃟ ⃟ ﷽ ⃟ ⃟ ❅𖣔༅═─ 📑 @edmolavand 📚ܐܡܝܕ 📡✦‎‌‌‌࿐჻ᭂ🇮🇷࿐჻𖣔༅═─
꧁꧂🌼꧁꧂🌼꧁꧂ 📜امیر پازواری » دیوان اشعار » ده و بیشتر از ده‌بیتی‌ها » 📌شمارهٔ ۶ حیا بُو مره کَشْ، ته خجیره خویی ته صَدْ طَرفْ سخنْ ره به نازْ بئویی دیمْ سرخه گلْ ره مونّه که باغْ بشکویی کَمنْ مشکُ وُ عاشقْ انتظارِ بُویی دیرْ شَرْ پیغُومْ هدامه هرازِ رویی گتمهْ خنهْ پیشْ شُونی، مه ماهِ نویی هر وختْ ماهِ نو، دیمْ بَشُوره ته اُویی بَوْ اَتّا پیغُومْ دارْمهْ، اون دلْ کَهویی دلْ مَیْلِ سَفر کنّه مه جان ره کویی دَسْ گل‌چینِ مَیْلْ کنّهْ شه یارِ رویی چشْ مَیْلِ ختنْ کنّه کَشْ ماهِ نویی یارب! هر سه حاجتْ مه روا بویی اونْ داغْ که منه دلْ دَرهْ ته ابرویی عَجبْ کَمُونْ که داغ به دلْ مه بَزُویی وشْکو رنگارنگْ چیمه کنارِ رویی سر هدامهْ، ته عشقْ، هر چی بُونه بُویی چَن سٰالْ جفا کَشّمه منْ روز و شویی لذّتْ ره نَدونسّتمهْ چیه خویی!؟ اسٰا بُورْدهْ که بَخْت به من کنه رویی مه حاصلْ همینْ برْمویی، هویی هویی http://mohsendadashpour2021.blogfa.com/post/2937 ─═༅𖣔❅ ⃟ ⃟ ﷽ ⃟ ⃟ ❅𖣔༅═─ 📑 @edmolavand 📚ܐܡܝܕ 📡✦‎‌‌‌࿐჻ᭂ🇮🇷࿐჻𖣔༅═─
꧁꧂🌼꧁꧂🌼꧁꧂ 📜امیر پازواری » دیوان اشعار » ده و بیشتر از ده‌بیتی‌ها » 📌شمارهٔ ۷ ته مهرْوَرْزمْ تا اَسْترهْ خرگوش زایی، تا لَلْ به پیشِ عَنقٰا بُورهْ بیایی، دریُو خشکْ بَوّهْ و گلهْ باغْ درآیی، گلهْ باغِ میُونْ خُرما خالْ برآیی، نالشْ کمّه مه جان که وَختهْ درآیی، تا دوستْ بشْنُوئهْ نالشْ و مه وَرْآیی. مه دلْ دَرِ ایزدْ اندی دارْنه تمایی منْ بَکتْ دیگر کَسْ به تنهْ دَرْنایی فردا، فردهْ کی ضامنْ بُونه فردٰایی کی گتْ بُو که تنه بُوردهْ روزْ بیایی ونه که امروزْ تو به کَیْهُونْ رسایی شه بارْ رهْ نهلّی اُمیدِ فردایی دَرِ حلقهْ هر گه که صدا درآیی دلْ گنهْ که مه دوستْ اینه که درآیی شه دُونسْتمهْ کَرْشمهْ بیه بایی اَفْسُوسْ دلِ دله ره تو باد بدایی نرگسْ به دری سو کنّه چون چلایی مه دوستْ گرْدهْ دیمْ مشکْ دَوْسّهْ ختایی دْ خالِ نرگسْ ره به هر که نمایی زلزلهْ پسیُونْ اونْ کَسْ ره تُو بدایی http://mohsendadashpour2021.blogfa.com/post/2937 ─═༅𖣔❅ ⃟ ⃟ ﷽ ⃟ ⃟ ❅𖣔༅═─ 📑 @edmolavand 📚ܐܡܝܕ 📡✦‎‌‌‌࿐჻ᭂ🇮🇷࿐჻𖣔༅═─
꧁꧂🌼꧁꧂🌼꧁꧂ 📜امیر پازواری » دیوان اشعار » ده و بیشتر از ده‌بیتی‌ها » 📌شمارهٔ ۸ نه لوح، نه قَلم، نه فرش و نه کُرسی بی، امامِ شهید، قاتلِ خودْ بَدی بی، جانْ ره هدا و هرگزْ تسلیم نوی بی، اِمامِ همه، پیرو، پیشوا علی بی امام حسن که امام دومین بی آشتی‌پیشه بی، دشمن قهر و کین بی مهربون صف، موقر و متین بی اِمامِ همه، پیرو، پیشوا علی بی امام حسین که به کربلا بَشی بی، دستِ شمر ذی‌الجوشَنْ شهید بوی بی، جان ره هدا و هرگزْ تسلیمْ نَوی بی، اِمامِ همه، پیرو، پیشوا علی بی زین‌العابدینْ که وی معراج بَشی بی، محمّدباقرْ که امامْ دینْ بوی بی، امام جعفرِ صادق که حقیقی بی، اِمامِ همه، پیرو، پیشوا علی بی امام موسایِ کاظمْ امه ولی بی، امام رضا، که شاه شاهونشهی بی، امام محمّدِ تقی که همه چیزْ ره دی بی، اِمامِ همه، پیرو، پیشوا علی بی علی‌النّقی، با زهرْ شهید بوی بی، امام حسن عسکری پیر لشگرکشی بی، امام محمد مهدی که دنی دوی بی، اِمامِ همه، پیرو، پیشوا علی بی http://mohsendadashpour2021.blogfa.com/post/2937 ─═༅𖣔❅ ⃟ ⃟ ﷽ ⃟ ⃟ ❅𖣔༅═─ 📑 @edmolavand 📚ܐܡܝܕ 📡✦‎‌‌‌࿐჻ᭂ🇮🇷࿐჻𖣔༅═─
꧁꧂🌼꧁꧂🌼꧁꧂ 📜امیر پازواری » دیوان اشعار » ده و بیشتر از ده‌بیتی‌ها » 📌شمارهٔ ۹ - در ستایش و سوگندیه  قَسِمْ خِرْمِهْ مِهْ جٰان وُ دِلْ، مِهْ دِلٰا رٰا بِهْ اوُنْ قادِرِ فَرْدِ بِهْدُونِ دانا بِهْ اُونْ دُوکَون وُ قَوسِ مِحْرابِ عَیْنٰا بِهْ اُونْ چِشْمِهْ‌یِ زِمْزِمِ آبِ اَحْیٰا بِهْ لَوحِ مَحْفُوظْ اَرْنَیْ تَقْدیرْ نَئیوٰا شِکْلِ دُوجِهُونْ صُورِتْ پَذیرْنَئیوٰا اَگِرْ دیدِنِ عَکْسِ تِهْ چیرْ نَئیوٰا شَمْسِ وُ قَمِرْ کِهْ چیرِهْ پَذیرْ نَئیوٰا تِهْ وَصْفْ اَرْنَیْبوُ، شَرح و تَفْسیرْ نَئیوٰا بِهْ کِلْکِ قِضٰا، خَطِّ تَقْدیرْ نَئیوٰا گَرْتِهْ قَلِمِ حُکْمْ بِهْ تَقْریرْ نَئیوٰا یُوسِفْ بِهْ چَهِ مِحْنِتْ اَسیرْ نَئیوٰا تِهْ مِهْرْ اَرْ دِلِ جَمْعِ کَثیرْ نَئیوٰا دَرْ رُوزِ جِزٰا دَفْعِ تَقْصیرْ نَئیوٰا گَرْ جَدِّ تُو‌ای شٰاهِ کَبیرْ نَئیوٰا مَشْرِقْ تٰابِهْ مَغْرِبْ کِهْ مُنیرْ نَئیوٰا اَمیرْ گِنِهْ تٰا شاهِ کَبیرْ نَئیوٰا آدِمْ سٰاتِنِ گِلْ بِهْ خَمیرْ نَئیوٰا اَگِرْ کِهْ دَنی، هیچْکَسْ بی پیرْ دَئیوٰا مُوسیٰ بِهْ خِدْمِتِ کُوهِ طُورْ نَشیوا ته چیرِهْ نَیْبُو، بَدْرِ مُنیرْ نَئیوٰا تِهْ چیرِهْ نَیْبُو، یوسِفْ خجیرْ نَئیوٰا شَمْس وُ قَمِروُ گَرْدوُنِ پیرْ نَئیوٰا گِلِ آدِم وُ حَوّا خَمیرْ نَئیوٰا http://mohsendadashpour2021.blogfa.com/post/2937 ─═༅𖣔❅ ⃟ ⃟ ﷽ ⃟ ⃟ ❅𖣔༅═─ 📑 @edmolavand 📚ܐܡܝܕ 📡✦‎‌‌‌࿐჻ᭂ🇮🇷࿐჻𖣔༅═─
꧁꧂🌼꧁꧂🌼꧁꧂ 📜امیر پازواری » دیوان اشعار » ده و بیشتر از ده‌بیتی‌ها » 📌شمارهٔ ۱۰ ویهارْ درآمُو خرّم بییه شبارو بتاوسهْ عالمْ‌رهْ ته چیرهْ دَر شُوْ هندُو به ختا صَف بکشییه یک رُو خشْ‌بَختْ نییِهْ شیرِ نَرْ به خَیْلِ آهُو سر وُ جان و دِل منُ و مه چشمِ سو یکْ لَحظهْ که منْ طٰاقت ندارمه بی تو هر گَهْ که شه خنه جه بیرون اِنی تو اُونطُوره که ماهْ سَرْرهْ دَرْ آوَرهْ نو بشکسته وَهْمِن لَشگر، به خورِ ترکِ سُو ویهُو بَکرْد لارِ وَرْف، گُل‌گونْ بَیّه کو سیْم مٰاهی بِهشتْ دریو، ره (شه)، دَرْ آیه به رُو اَیْ وایِ سوائی چه رنگینْ کنّی تو بشکُفتهْ گلِ غُنچه دَرْآرهْ ته بو اوُن مٰالِ تنهْ چٰالهْ جنافه‌یِ بو ته زلفْ عَنْبَر مونند حَظّ کنه بو؟ امیر گنهْ: مه دیدهْ دَرْآره سی جو ونهْ شهْ دل‌رهْ کٰاردْ بَزنمْ یکی رو تا هَرْ دِ پلی خینْ به درْیُو کَشهْ رو کنّی سَرزَنشْ با منْ و مه پیشِ رو بسیارْ سَرْکَشُون آخر بکَفِنْ به رو مسیرِ شکار دَرْ نینهْ، کی به شکارْ شو کهْ کوچ کننْ وٰایَستنُ و سُوجنْ وُ سو گَرْ ایزد بیٰارْبو، پَرْ درآوریم نو آشکارا به دلِ کُومْ یکْوار هَکینمْ http://mohsendadashpour2021.blogfa.com/post/2937 ─═༅𖣔❅ ⃟ ⃟ ﷽ ⃟ ⃟ ❅𖣔༅═─ 📑 @edmolavand 📚ܐܡܝܕ 📡✦‎‌‌‌࿐჻ᭂ🇮🇷࿐჻𖣔༅═─
꧁꧂🌼꧁꧂🌼꧁꧂ 📜امیر پازواری » دیوان اشعار » ده و بیشتر از ده‌بیتی‌ها » 📌شمارهٔ ۱۱ امیر گنه: تا عالمْ بجا، قرارْ بو، تا هَفتهْ وُ سالُ ماهْ، لَیلُ و نهارْ بو، تا روزُ و شُو و هفتهْ وُ مه مدار بو، تا آدمی وُ جنّ و پَری بسیارْ بو، تا گردشِ گَرْدُونْ وَ بنایِ لارْ بو، تا صحبت دُورُونه، طَرْح شکار بو، تا لیل وُ نهارُ و فلکی مدارْ بو، یارب! عُمرُو دولتْ به تهْ پٰایْدارْ بو! تا دلِ دنی رهْ هَمه جٰا نثارْ بو، تاجُ تَخْت وُ دولتْ به تهْ بَرقرارْ بو، تا شرعِ نبی نومُ و چَلْ دَرْکار بو، یاربْ پادشاهی به تهْ برقرار بو. یاربْ که تنهْ دولتْ مدام قرار بو! شاهِ زَنگْبارْ تهْ مَطْبخِ سالار بو! چرخ و فلکِ گردشْ به تهْ مدارْ بو! دشمنْ به تنهْ دَردَکتْ خوارُ و زار بو! موارْکْ به تهْ عَیْد وُ به تهْ بهار بو! همیشهْ به شاهی وُ گَشتُ و شکار بو! دشمنْ خدَنگِ تیرْ بَخْرِدْ، جٰانفگار بو! تنهْ قَلمْ تا تُوروَن زمینْ به کار بو! رسالتْ پناهْ دایمْ ترهْ به یار بو! ته پشت وُ پناه صاحبِ ذُوالفقار بو! نوکرْ که جلو شوُنه تنهْ هزارْ بو! همه پَهْلوُونْ سونِ سامِ سوارْ بو! ندایی اتّا چی که تهْ یادگار بو، اگرْ که ترهْ بَوینمْ دلْ قرارْ بو http://mohsendadashpour2021.blogfa.com/post/2937 ─═༅𖣔❅ ⃟ ⃟ ﷽ ⃟ ⃟ ❅𖣔༅═─ 📑 @edmolavand 📚ܐܡܝܕ 📡✦‎‌‌‌࿐჻ᭂ🇮🇷࿐჻𖣔༅═─
꧁꧂🌼꧁꧂🌼꧁꧂ 📜امیر پازواری » دیوان اشعار » ده و بیشتر از ده‌بیتی‌ها » 📌شمارهٔ ۱۲  دلْ دارْمه یکی، نیل و زینگالْ آسایی دَپیتهْ به ته عشقْ و نَشّومهْ جایی اُونْطُورْ مفْتلامهْ به شَهرْ ته جفایی آیی تو مرهْ، مه زندگی نخٰایی چَنّه آه کَشمْ ته وَرْ که بی‌بفایی چنّه خینْ بَشّنمْ چشْ اُونْطری سزایی دوستْ اندی نازْ دارْنه، امیرِ وَرْ آیی «به این‌که مرهْ، مهْ اِسَّیین شَرْم آیی کمینْ بی‌دینه، مه بدته گوشْ رَسٰایی؟ کمینْ بدرهْ بَدی، که به مه چش نَنْمایی کنهْ کارِ سَرْ، کارْ بِهشتی نیایی، ته گَرْمهْ دلْ با منْ اُونچنُونْ بچایی نَدُومّه که چه دوستْ با من نارضایی؟ مه دلْ بَورْدی، دیگری جاهدایی ته مهْرِ دلْ با منْ اونچنون نمایی شه کَرْدهْ منه دیمْ شرم‌سارْ اسّایی ته فرقتْ مره سَهْل و آسون نمایی ته عشَقَ مره زار بکوشهْ، کنْ دوایی چه دُونسّمهْ مه کارْ اینسون رسایی فراقْهر چی با منْ کنّه مه سزایی ته چالهْ جنافه بهشتِ نَمْ زایی ته دستِ هدا، مرده خوره دَمْ آیی مه جان به تنه دَسّ و تو مه خدایی که بی تو مره، مه زندگی نَوایی http://mohsendadashpour2021.blogfa.com/post/2937 ─═༅𖣔❅ ⃟ ⃟ ﷽ ⃟ ⃟ ❅𖣔༅═─ 📑 @edmolavand 📚ܐܡܝܕ 📡✦‎‌‌‌࿐჻ᭂ🇮🇷࿐჻𖣔༅═─
꧁꧂🌼꧁꧂🌼꧁꧂ 📜امیر پازواری » دیوان اشعار » ده و بیشتر از ده‌بیتی‌ها » 📌شمارهٔ ۱۳ با اینْ اَندی کَسْ که دلْ دَوستی روجی یکی ونهْ دوستْ که دلْ منه وَرْ سوجی ای چشْ نَپرسنی ته مه شُو و روجی چَنّ اَسْلی شَنّی، تُومْ دل و جان بَسُوجی دَرْ آیی ستمْ کنی مرهْ هر رُوجی تا سوتهْ دلِ دلْ به ته بَوّهْ روجی ته نَئیر منه نومْ ره زبُونْ هر روجی چونْ آتشهْ مه نوم و زبُونْ بَسُوجی مه دِ چشْ تنهْ چیرْ اَرْ نویننْ روجی با منْ دَپیچنْ، تمومْ ونهْ بَسُوجی ته عشقْ به منهْ دلْ اُونچنُونْ افروجی گر دُوزخْ ره، مه تَشْ دَکفهْ، بسوجی نَرْسیِهْ مه چشْ ره به شو و روجی، که اَسْلی نَشّنهْ دل و جانْ نَسُوجی هَیْرْ تو منه نُومْره به زبونْ هر روجی نَترْس، که نیهْ تَشْ، که زبُونْ بسوجی هوکتْ امیرْ ره عشقِ ته لَعْل و بوجی لَیْلْ زلف و شَفَقْ رخ، چیره دارنه رُوجی دوستِ جلوه اونه که تاووس آموجی زنگی ره به ته دیمْ آتش هائیتْ سُوجی صد ساله مه تَنْ به عشقِ تَشْ بسوجی اَمْرو، دوستْ مره مهره‌ورزی آموجی خَورْ نَپْرسْنی مه درد و داغ سوجی دلْ سُوجنهْ مه، دامنْ تنهْ نَسُوجی http://mohsendadashpour2021.blogfa.com/post/2937 ─═༅𖣔❅ ⃟ ⃟ ﷽ ⃟ ⃟ ❅𖣔༅═─ 📑 @edmolavand 📚ܐܡܝܕ 📡✦‎‌‌‌࿐჻ᭂ🇮🇷࿐჻𖣔༅═─
꧁꧂🌼꧁꧂🌼꧁꧂ 📜امیر پازواری » دیوان اشعار » ده و بیشتر از ده‌بیتی‌ها » 📌شمارهٔ ۱۴  مِنْ مِهْرِ تِرِهْ دٰارْمِهْ دِلِ مییُونْ مَشْتْ اَگِرْ چُویِ خِشْکْ بَوِّمْ، کِنٰارْ کَتْبُومْ دَشْتْ اَمیرْ گِنِهْ: مِهْ مَسِّهْ چِشْ، آهُویِ دَشْتْ تِمٰا دٰارْمِهْ مِهْ خٰاکِ سَرْ هٰا کِنی گَشْتْ بِشْنُوسِمِّهْ تِنِهْ فِتْنِهْ بِهْ چینْ بَیِّهْ مَشْتْ تَلْ بَیِّهْ مِرِهْ عَیْش‌وُ، نِشٰاطْ یِکْجٰا، گِشْتْ یٰاسٰاقِیِهْ مِهْ شیشِهْ رِهْ هٰا کِرْدی مَشْتْ یٰا قِصّٰابْ مِنِهْ خینْ رِهْ بَئیرِهْ بٰا تَشْتْ تِهْ بٰالٰا بِهْ سُورْ مُونِّهْ کِهْ نُوکِنِهْ وَشْتْ تَرْسِمِّهْ سُورینْ بٰالٰا، دَشْتْ لُو، وَرِ وَشْتْ توشِهْ دِبِلٰارِهْ کُحْلْ جِهْ هٰا کِرْدی مَشْتْ هِدٰائی وِنِهْ هِزٰارْ تیرْ، بِهْ مِهْ دِلْ گَشْتْ کی گِرْدِ سُنْبُلْ گُومْ کِرْدْ بُو یٰاسَمِنْ دَشْتْ اوُی دِچِشْ تِهْ وٰا بِهْ دِرْیُو بَیِّهْ مَشْتْ سَرْ بَزِهْ کِرِهْ مِشْکینِهْ خٰالْ، دَسْتْ هُو دَشْتْ یٰا دُونِسِّهْ هٰا کِرْدِهْ، مِهْ رُوزْ بَوِّهْ رِشْتْ تٰا بَکِتْ یٰاسَمِنْ‌رِهْ رٰاهِ مِشْکِ پِشْتْ تٰا سَرْ بَزوُ بٰاغِبُونْ، ازِگْهْ کِهْ نُو کِنِهْ وَشْتْ وٰابَخِرْدْ بُو آهو، مِشْکِرِهْ نٰافْ کِنِهْ مشتْ وٰاوَرِنْ بِهْ گیلُونْ کِهْ مَرْگی نَوِّهْ رَشْتْ ایشِّلٰاوِنِهْ دَسْتْ بِهْ گیهُونْ بَوُّهْ مَشْتْ تٰا سَرْ نَزِنِهْ غَمْ، بِهْ مِهْ دِلْ نَوّوِهْ مَشْتْ زَنْگی بَدیمِهْ سِرْخِهْ گِلِ سَر هُودَشْتْ دخٰال‌رِهْ نَدیمِهْ کِهْ بیحٰالْ کِنِنْ گَشْتْ اوُنْ خُورْکِهْ ویهٰارْ، مَشْرِقْ دَرْآیِهْ بِهْ دَشْتْ هَمُونْ خُورْ بِهْ تِهْ آب وُ تٰابْ کِهْ بَیِّهْ مَشْتْ بِروُمِنْ وُ تُو می‌بَخِریمْ یِکی تَشْتْ چِنُونْکِهْ فِرِشْتِهْ، بِهِشْتْ هٰا کِنِهْ گَشْتْ تِهْ دیمْ خُورِهْ یٰاموُ نِگْهْ کِهْ نُو دَرْمُو دَشْتْ یٰا جٰامِ بِلُورِهْ کِهْ عَقیقْ بَیِّهْ مَشْتْ؟ گیسُو مِشْکِهْ یٰا عَنْبَرِهْ، یٰا زری لَشْتْ دِمٰارِ سییوُ خُو کِنِنْ سُوسَنِ دَشْتْ تِهْ چیرهْ قَمِرْ مُونَّنِهْ، نُوَبّیِهْ مَشْتْ خُوروُ خُو بِهْ تِهْ مِهْرِهْ‌وَرزی حَرُومْ گَشْتْ تیرْ بَزوُ کَموُنْدٰاروُ، کَمِنْ مِشْکِ پِشْتْ تِهْ پُشْت وُ پِنٰاهْ، یٰارَبْ چِهٰارْ بَووِّهْ هَشْتْ مُونْگْ رِهْ دیمِهْ کِهْ دَکِتْ بییِهْ دیمِ دَشْتْ دِ پَنْجْ وُ چِهٰارْ، لَیْلُ وُ نِهٰارْ، کِنِّهْ (کِنِنْ) گَشْتْ لارِوَرِهْ رِهْ وِرْگْ بَئیتِهْ کِنٰارِ دَشْتْ خینْ شییِهْ مِنِهْ دیدِهْ، هَرْ روُزی یکی تَشْتْ بِلِنْدی ویهٰارْ، خُورْ دَرْ آمُوئهْ بِهْ دَشْتْ ویهُو بَکِرْدِ کُوهْ وَرْفٰا، دِرْیُو بَیِّهْ مَشْتْ یک (اَتّٰا) هَفْتِهْ، هِلٰالوُئهْ، کِهْ هُوشِنّی دَشْتْ لارِوَرِهْ بٰا مٰارْ بِهْ صَحْرٰا کِنِّهْ گَشْتْ قَولی کِهْ مِنْ وُ توُ گِرْدِمَی (بُومی) تیرِنْگِ دَکْفیمْ بٰالْ بِهْ بٰالْ، سَبْزِهْ‌رِهْ هٰا کِنیمْ گَشْتْ اَمیرْ گِنِهْ مِهْ مَوَنِگِ چِهٰارْدَهْ شُو مَشْتْ اَمْسٰالْ بِهْ دَشْتْ دَرِمِّهْ، نَشوُمِّهْ بِهْ گَشْتْ خُورْاییَمُوشییِهْ، تیرِهْ مٰاهَ بَیِّهْ مَشْتْ هَرْگِزْ کَسْ نَدی وَرْفْ بَکِرْدْ آمِلِ دَشْتْ شٰاهْ‌رِهْ وِینهْ کِهْ چٰاهْ‌رِهْ وَرْفْ هٰاکِنِهْ مَشْتْ یٰا کِهْ بِهْ شِشْ مٰاهْ، دِنْیٰا بَوّوِهْ زَرِ تَشْتْ http://mohsendadashpour2021.blogfa.com/post/2937 ─═༅𖣔❅ ⃟ ⃟ ﷽ ⃟ ⃟ ❅𖣔༅═─ 📑 @edmolavand 📚ܐܡܝܕ 📡✦‎‌‌‌࿐჻ᭂ🇮🇷࿐჻𖣔༅═─
꧁꧂🌼꧁꧂🌼꧁꧂ 📜امیر پازواری » دیوان اشعار » ده و بیشتر از ده‌بیتی‌ها » 📌شمارهٔ ۱۵ سی جیم وُ پنجاه جیم وُ پنجاه هزار جیم سی نادِعلی بیش دَکِنّی بُو ته دیم اگر دَنی بُو آفله‌یِ مالْ ته دیم شیرووِن وُ شما خی ره بنویشتْ بیمْ کابیمْ گَرْدِهِنْ مره مازندرون یکی تیم گیرمّه اوُن خالْ‌ره که دَرِهْ به ته دیم دَکِتْ سُنْبُلِ سایه به ته روی سیم اَبرو مشکی خطّ بکشیهْ به ته دیم اونْ ته کمندِ حلقوئه یا خطّ جیم یا اوُنْ گِلِهْ باغ گشتْ کَنِنْ یا به ته دیم یا سُنبله می‌ته، به خطّ مشکه گِلیمْ یا پِستهِ‌یِ خَندونهْ دِهُونْ ته، یا میم دِسِرْخِه گِلْ غنچهْ پییُونه ته دیم یا ایزد سوادْ کِرْدِهْ، خوشهْ دَسْ ته دیم دوستْ بَکُوشتْ مره هر دم به گوشه‌یِ جیم گَرْ ایشِمْ، به ناز و غمزه پیچهْ شه دیم دُتِرکِهْ، دِیٰاغیهْ، دِ جیمه یا سیم؟ دِبَرْفوئِهْ یا قَوسهْ، هلالْ ماهِ نیمْ؟ دِهون حُقّه‌یِ شربته، لَعْله یا سیم یا غنچوئِهْ، یا پسته بَئی به دِنیم؟ هِلا بناگوشْ نَکِتْ بُو مشکه گلیم هلا شرم‌سارِ نِه خُور و مونگْ به ته دیم هزاردل سییو بیش (پیش) کردی شه رویِ سیم زَمونه تِرِه، ته کِرْدِهْ آوَرِهْ دیم سوا بِنمائی دستْ و بالْ چنون سیم تُو شِهْ خارِ سَرْ شورْنی وُ شه مونگهْ دیم نشو به گِلِ جا، گِلْ نَوونه ته دیم گِلْ به رُونَشِنْ، که مالْ نکفه ته دیم اوُنْ زلفه که یار هِشِنّییهْ رویِ سیم یا زنگیهْ که تَرْسِنِهْ وی تُرکِ بیم یا بیجنِ دِلْ، اونکه توها کردی ریمْ یا مه کَشتنِ وَرْ، رَسِنْ اُورْدی به دیم تنْ عاجه، تنه لُو شکّرْ، مونگه ته دیم برفه وُ چِشْ مسّهْ وُ جنافه ته سیم چه گِل وُ چه خِرْشید وُ چه مونگه ته دیم نِرْزِنِهْ دَنی ته کمندِ یکی نیم http://mohsendadashpour2021.blogfa.com/post/2937 ─═༅𖣔❅ ⃟ ⃟ ﷽ ⃟ ⃟ ❅𖣔༅═─ 📑 @edmolavand 📚ܐܡܝܕ 📡✦‎‌‌‌࿐჻ᭂ🇮🇷࿐჻𖣔༅═─
꧁꧂🌼꧁꧂🌼꧁꧂ 📜امیر پازواری » دیوان اشعار » ده و بیشتر از ده‌بیتی‌ها » 📌شمارهٔ ۱۶ امیر گنه:‌ای خرّم ویهارْ، چه کیشی؟ ای چونْ پَرِ تاوُوسْ به نگارْ، چه کیشی؟ ای آهوی میدون، تک سوارْ چه کیشی؟ هزارْ منْ پیونْ، ته جه به زارْ، چه کیشی؟ شنبهْ شکرْ لبْ، شیرینْ گفتار چه کیشی؟ پَریْ‌صفتْ و حوری رُخسارْ، چه کیشی؟ قمر طلعت و یُوسف جمالْ، چه کیشی؟ کان نمک و دَمسْتی یار، چه کیشی؟ یکشنبه نسیمِ نوویهار، چه کیشی؟ یاسمین بدن، مشکین کلال، چه کیشی؟ آسایشِ دلِ اشک‌بار، چه کیشی؟ دَرْمُونِ دردِ عاشقِ زار، چه کیشی؟ دْشنبه نرگسْ رو هشته خال، چه کیشی؟ تو مُونگ و خورِ لَیل و نهار، چه کیشی؟ چون شَمسِ تابنده ته جمال، چه کیشی؟ یا ماه دْ هَفتُوئه سو آلْ، چه کیشی؟ سه‌شنبه سهی قامته یار، چه کیشی؟ سیو بکردی مه روزگارْ، چه کیشی؟ بکتمه شه ملک و دیار، چه کیشی؟ دِکتمِهْ تنه فکر و خیال، چه کیشی؟ چارشنبه، جانْ ره کمّه نثار، چه کیشی؟ جانْ بی‌تو نَشُونه مره کار، چه کیشی؟ منه نالشْ چونْ طِفلِ ویمار، چه کیشی؟ پروُونه صفتْ سوزمّه زار، چه کیشی؟ پنج‌شنبه‌ی پروین و هلال، چه کیشی؟ یقینْ هَکردمهْ، این بسیارْ، چه کیشی؟ هزار منه سُونْ، میرنْ به زارْ، چه کیشی؟ غمْ نیه تنه یک موی خالْ، چه کیشی؟ این ره آرزو دارمه که یار، چه کیشی؟ هادمْ دْ خشْ ته چشمِ کنار، چه کیشی؟ امروزْ دَرِ حقّ نالمّه زار، چه کیشی؟ مراد ره هادنْ هَشْتُ و چهار، چه کیشی؟ http://mohsendadashpour2021.blogfa.com/post/2937 ─═༅𖣔❅ ⃟ ⃟ ﷽ ⃟ ⃟ ❅𖣔༅═─ 📑 @edmolavand 📚ܐܡܝܕ 📡✦‎‌‌‌࿐჻ᭂ🇮🇷࿐჻𖣔༅═─
📜 💞 https://mohsendadashpour2021.blogfa.com/post/3444 ─═༅𖣔❅ ⃟ ⃟ ﷽ ⃟ ⃟ ❅𖣔༅═─ 📑 @edmolavand 📚ܐܡܝܕ 📡✦‎‌‌‌࿐჻ᭂ🇮🇷࿐჻𖣔༅═─
📜 💞   🌸مره کل امیر گننه پازواره mərə kal ?amir gənnənə pâzəvâre به من کل امیر پازوار می گویند 🌸بلو منه میس مرز گیرمه تیمجاره balu mənə mis marz girmə timjâre کج بیل در مشت و تیمجار را کرت بندی می کنم 🌸من ندیمه گو نخرده گوگ وره داره mən nadimə gu naxərdə gug varə dâre من ندیدم گاوی که فل نخورده بچه داشته باشد 🌸من ندیمه شی نکرده زن وچه کشه هاید داره* mən nadimə ši nakərdə zan vačə kašə hâid dâre من ندیدم زنی که شوهر نکرده بچه تو بغلش باشد چون دیده بود که او بچه را بغل کرد. گوهر گفت: من به شما نگفتم امیر دست بردار نیست. پس برگردم! گفتند: نه! یک خانم گفت: من جوابش رو می دم! گفتند: چه جوری جواب می دی؟ 🌸گفت: تره کل امیر گننه پازواره tə rə kal ?amir gənnənə pâzəvâre به تو کل امیر پازوار می گویند 🌸بلو تنه میس مرز گینی تیمجاره balu təne mis marz gini timjâre کج بیل در مشت داری تیمجار را کرت بندی می کنی 🌸مردم زن ها دَ شوننه بازاره mardəme zanhâ da šunnənə bâzâre زنان مردم دارند به بازار می روند 🌸کل امیر چه کار مردن زنان داره kal ?amir čə kâre mardəne zanân dâre کل امیر چه کار به زن های مردم دارد 🌸ونه چه انه شه زرد گوهر سر مونه داره vəne če ?anne še zardə guhare sar munə dâre چرا این قدر به گوهر زرد چهره می نازد 🌸[امیر]گفت: آفتاب که زرده شه ورق آسمونه ?âftâb ke zardə ševarqe ?âsəmunə آفتاب که زرد است آسمون زیباست 🌸ماه که زرد کارخنه ی حیرونه mâh ke zardə kârxənəye heyrunə ماه که زرد است آفرینش الهی تعجب برانگیز است 🌸طلا که زرده ونه بها گرونه təlâ ke zardə vəne bəhâ gərunə طلا که زرد است بهایش گران است 🌸گوهر اگه زرده امیر ونه قربونه guhar ?age zardə ?amir vəne qərbunə گوهر اگر زرد چهره است امیر فدایش می شود گوهر برگشت و گفت: هنوز بیشتر کار رو خراب نکرده برگردم برم خونه! آره من برگردم بهتره. باز بیشتر از این چیز نشه! خوب امیر جواب رو می گفت دیگه 🎙قدرت اسماعیل زاده، روستای ترک کلای آمل، بی سواد، بازنشسته (کارگر شرکت)، ۷۰ ساله، + نوشته شده در چهارشنبه پانزدهم خرداد ۱۳۹۲ ساعت 0:30 توسط نادعلی فلاح https://mohsendadashpour2021.blogfa.com/post/3446 📜 💞 https://mohsendadashpour2021.blogfa.com/post/3444 ─═༅𖣔❅ ⃟ ⃟ ﷽ ⃟ ⃟ ❅𖣔༅═─ 📑 @edmolavand 📚ܐܡܝܕ 📡✦‎‌‌‌࿐჻ᭂ🇮🇷࿐჻𖣔༅═─
📝 کتابخانه ی اسناد و آثار منتشر نشده بدون خدمات عمومی 👇👇 🔎جهت دسترسی به مطالب دلخواه تان در این فهرست جستجو کنید: 👇👇 💞منظومه ها: آنچه از منظومه ها، داستانها و وقایع بومی و محلی که در قالب اسناد یا تحقیقات میدانی و به دست ما رسیده است. 📜 📩منظومه های پیرامون زندگیتان و یا آنچه از اطراف شنیده اید را برای ما ارسال کنید، به نام شما ثبت و منتشر خواهیم کرد. https://mohsendadashpour2021.blogfa.com/post/3480 ─═༅𖣔❅ ⃟ ⃟ ﷽ ⃟ ⃟ ❅𖣔༅═─ 💥 @edmolavand 📚ܐܡܝܕ 📡✦‎‌‌‌࿐჻ᭂ🇮🇷࿐჻𖣔༅═─
مازندران شناسی بنیاد نخبگان علمی پورنگ سرای ع بابل یادگاري از دیار مازندران 📌محقق : محمد نیکخواه  دبیر راهنما : عبدالرضا شیردست ✍چکیده امیرپازواری که به امیر مازندرانی و شیخ العجم معروف شده است، یکی از بزرگترین شعرای سوخته دل و صافی ضمیر مازندران است.از دوران کودکی این شاعر عارف و سوخته دل اطلاع دقیقی در دست نیست اما از اشعار وی این گونه بر می آید که وی دهقانی از مردم پازوار "ناحیه ی میان بابل و بابلسر"بوده است.اشعار امیر از صدها سال پیش تاکنون در روستاهای مازندران با آهنگی مخصوص و جذاب در بین مردم خوانده می شده است. این شاعر به حضرت علی (ع) ارادات خاصی داشته و بسیاری از آیات قرآن مجید را عیناً یا به صورت تلخیص در اشعار خود آورده است.اشعار امیر به دو دسته تقسیم می شود : یک دسته آنهایی هستند که گویای عشق پاک و بی ریای روستایی امیر هست، و دسته ی دیگر اشعاری که نمودار احاطه ی کامل او به قرآن و احادیث و مسائل عرفانی است.  در دیوان امیر که بالغ بر ۲۵۰۰ بیت است ا شاره به داستان های اساطیری و حماسی -ایرانی نیز دیده می شود. اشاره به چاه حضرت یوسف، اشاره به چهر ه ی زیبای حضرت یوسف، عشق لیلی ومجنون، اشاره به پهلوانان همچون زال، گیو، گودرز و... ، اشاره به رستم پهلوان بزرگ شاهنامه ،پادشاهی و تخت کاوس، پادشاهی جمشید، تخت سلیمان ، پادشاهی افراسیاب، گنج قارون ، بخشش حاتم طایی ، عصای حضرت موسی ،دربند بودن ضحاک در کوه دماوندو ... از ویژگی های شعر امیر است . اشعار امیر در دو جلد به نام "دیوان امیر مازندرانی"در سال ۱۲۷۷ هجری قمری مطابق با ۱۸۶۰ میلادی در پطرز بورگ روسیه به چاپ رسید .در این گفتار درصدد تحلیل و بررسی شعر و شخصیت امیر برامدیم . واژگان کلیدی: امیر پازواری، زندگی نامه، اشعار https://mohsendadashpour2021.blogfa.com/post/3655 ✍مقدمه امیرپازواری، بزرگترین و مشهورترین شاعر و عارف نامی طبرستان (مازندران) است و شهرت كسی در تاریخ ادبیّات مازندران به پای او نمی‌رسد. وی شاعری است مردمی كه همة توده‌های مردم، نامش را با «آواز امیری» می‌شناسند که یكی از مهم‌ترین آوازهای مازندارنی است و در سرتاسر این خطّه از غرب گرفته تا شرق می‌خوانند. وی، بزرگترین شاعر طبری‌سرا در تاریخ ادبیّات مازندران است كه اشعارش  با خط و زبان طبری سروده و نوشته شده است. ت ✍تذكره‌نویسان، او را «شیخ العجمِ مازندران« لقب دادند و دیوانش را «كنزالاسرار» نامیدند؛ یعنی، گنجینة رازهای مردم طبرستان. در تحقیق پیش رو به بررسی ابعادی از زندگی و اشعار او پرداخته ایم. 📌ضرورت و اهمیت تحقیق:    با توجه به لزوم شناخت هرچه بیشتر دانش آموزان با هویت و ریشه های فرهنگی و تاریخی مرز و بومشان از جمله استان مازندران ضرورت داشت تحقیقاتی ازین دست صورت بگیرد تا آنها با زندگی و آثار چهره هایی فرهنگی همچون امیر پازواری شاعر طبری سرای تاریخ ادبیات مازندران که اشعارش را هم به زبان طبری سروده آشنا شوند. 📌اهداف تحقیق: ۱-      بررسی ابعاد زندگی امیر پازواری همچون عصر و روزگار و زادگاهش ۲-      روشن کردن نقاط تاریک و مبهم زندگی خصوصی شاعر ۳-      بررسی چگونگی گردآوری دیوان امیر و تجزیه و تحلیل بعضی از اشعارش 📝سؤالات تحقیق: ۱-      امیر پازواری کیست و در کجا و چه عصری می زیست؟ ۲-      اشعار امیر چگونه و توسط چه کسی گردآوری شد؟ ۳-      بازتاب فرهنگ و تاریخ ایران در اشعار امیر پازواری در چه زمینه هایی بود؟ 📄پیشینه ی تحقیق درباره ی شعر و زندگانی امیر کتاب ها و مقاله های متعددی نوشته شده است که در ذیل به تعدادی از آن ها اشاره می شود : ۱-      مقاله ای با عنوان کتاری های امیر پازواری از غلامرضا کبیری که بررسی روایات شفاهی زندگی عاطفی شاعر پرداخته که آنها را از زبان دو پیرمرد روستایی در میربازار شنیده بود. ۲-      مقاله ی شاعری پازواری که امیری می سرود از درویشعلی کولاییان که در آن اشاره به ریشه های تاریخی امیری خوانی شده است. ۳-      مقاله ی در جست و جوی امیر از شیوان نوری که در آن به علل مبهم و ناشناخته ماندن فراز و فرودهای زندگی امیر اشاره کرده است. در این پژوهش نویسنده ضمن مراجعه به کتب و مقالات متعدد و نیز استفاده از سایت های اینترنتی از زاویه دیگری به شعر و زندگی امیر می پردازد . 🎙 🌸 💞 ‌‌💐🍃🌿🌸🍃🌾🌼 🍃🌺🍂 🌿🍂 ❖ ﷽ ❖ 🌺 📩بارگذاری مطالب و موضوعات ویژه مناسبتهای بومی، محلی و ملی در پژوهش ادملاوند: 👇👇 💠 📜 🗓 🟢 🌸 🌺🍃🌸 🍃🌺🍃🌸🍃🌺 🌼🍃🌸🍃🌺🍃🌸🍃🌺 🍃🌺🍂 @edmolavand 💐🌾🍀🌼🌷🍃🌼
📌 کیست؟ ✍امیر پازواری مشهور به امیر مازندرانی، از شاعران طبری‌سرای مازندران می باشد که زندگی وی در پرده ابهام مانده است. شماری از منابع درباره زندگی، آغاز شاعری و عرفان امیر چندان به خطا رفته اند كه به افسانه مانند است. برخی نام وی را شیخ محمد پازواری و برادرانش را كریم و رحیم دانسته اندو نوشته اند كه در زمان حكومت صفویان در پازوار به دنیا آمد و پس از برانداختن فرمانروایان محلی و تصرف مازندران به دست شاه عباس صفوی به وی پیوست. امیر از آن پس با شاه بود و از شاه لقب شیخ العجم و امیرالشعرا گرفت. پس از مرگ شاه عباس ( ۱۰۳۸ )  وی به بوكلای پازوار بازگشت و در همانجا                    درگذشت و در کنار برادرانش به خاک سپرده شد.                                                📚شماری از منابع گمان می دهند كه امیر از سادات مرعشی پازواری بود. دائرةالمعارف تشیع وی را از شاعران پایانی سده نهم و اوایل سده دهم هجری دانسته است. همین منبع وی را معاصر امیر تیمور گورگانی (۸۰۷) دانسته و آورده كه تیمور از سر خشم وی را به هند تبعید كرد و پس از چندی بخشید و روستای پازوار را به او سپرد. البته كتاب به خطا امیر پازواری و امیر ساروی (مازندرانی) را به یك تن دانسته و یادآور می شود كه تاكنون در هیچیك از متون سده هشتم تا دوازدهم هجری از وی یاد نشده است.        📌نخستین بار الكساندر شود زكو/ خودزكو، ایران شناس لهستانی ( ۱۸۰۶ - ۱۸۸۱ م ) ، در ۱۸۴۲ م ، چند سروده منسوب به امیر را به چاپ رساند و از وی به نام شیخ العجم امیر پازواری یاد كرد. پس از آن بر نهار دورن ( ۱۸۰۵- ۱۸۸۱) به دستیاری میرزا محمد شفیع بارفروشی دیوان منسوب به امیر را به نام كنزالاسرار مازندرانی در سن پترزبورگ به چاپ رساند. در ایران نیز نخستین بار رضاقلی خان هدایت ( ۱۲۱۸ - ۱۲۸۸ ) در فرهنگ انجمن آرای ناصری و تذكره ریاض العارفین ( نگارش ۱۲۶۰ ) از او یاد كرده است. (شایان: ۲۸۰ ) . 💠دوران زندگی امیر تذكره‌نویسان و مورّخان هم‌عصرِ امیر پازواری از نوشتن واقعة زندگی وی غافل مانده‌اند و مُهر سكوت بر لب زده‌اند. طبیعی است كه وقتی تذكره نویسان از نوشتن واقعه‌ای فرو بمانند و مَركبِ قلمشان از حركت ساقط گردد، افسانه آغاز می‌گردد. زندگی این شاعر بزرگ نیز مثل دیگر شعرای بزرگ پارسی‌گو از جمله رودكی، فردوسی و حافظ… با افسانه‌هایی درآمیخته است. بی شک دانستن زمان حیات و ممات، زادگاه، معاشرت ها و مسافرت ها، فراز و فرود زندگی ، هم قطاران شاعرو... گشاینده ی بسیاری از گره ها و راز خواهد بود و هر کدام می تواند به عنوان یک کد یا کلید ،پزوهنده را به حقیقت حیات ادبیش نزدیک سازد. https://mohsendadashpour2021.blogfa.com/post/3655 این گمنامی و سکوت منابع تاریخی دلایل متعددی دارد که برخی از آنها عبارتند از: -  غلبه فرهنگ شفاهی در مازندران که موجب شد، آثار مکتوب چندانی به این زبان خلق نشود و آن تعداد انگشت شمار هم در اثر بی اعتنایی روزگار، متولیان و ابنای عصر به ورطه ی  فراموشی سپرده شوند. -  عدم اتّصال کسانی چون امیر پازواری به بدنه ی  قدرت و حاکمیت که حافظ و مدافع آثار خلق شده  بودند. -  قلّت سطح دانش و بینش و تعصب جهت خلق میراث مکتوب و پاس داشت آثار از گزند حوادث. -  نبودن رسم الخط و کاستی های مربوط به آن از یک طرف و تنوع گویش ها و لهجه ها در مازندران از طرف دیگر -  عدم وسواس و تعصب لازم میراث بانان به حفظ ارثیه های ادبی و فرهنگی ولایتی و ... . -  سلطه زبان فارسی به عنوان خط و زبان معیار و در سایه قرار گرفتن زبان مازنی و ترکی و ... - کمبود و نبود پژوهش های عالمانه که مستلزم احاطه و اجتهاد علمی، تمرکز، صرف وقت، هزینه،حمایت و.. است. -  غلبه ی احتمالی وجه عرفانی امیر برروحیه ی شاعریش که نمونه های آن در ادب فارسی مسبوق به سابقه است.و... (سایت تلاجن) 📌در اینجا اشاره ای داریم به نقل قول هایی از پژوهشگران و نویسندگان درمورد امیر: قدیمی‌ترین تذكره‌ای كه از امیر نام می‌برد، تذكرة ریاض العارفین اثر رضاقلی‌خان هدایت است كه در سال (۱۲۶۴- ۱۲۵۰ هـ. ش) تدوین شد. 🎙 🌸 💞 ‌‌💐🍃🌿🌸🍃🌾🌼 🍃🌺🍂 🌿🍂 ❖ ﷽ ❖ 🌺 📩بارگذاری مطالب و موضوعات ویژه مناسبتهای بومی، محلی و ملی در پژوهش ادملاوند: 👇👇 💠 📜 🗓 🟢 🌸 🌺🍃🌸 🍃🌺🍃🌸🍃🌺 🌼🍃🌸🍃🌺🍃🌸🍃🌺 🍃🌺🍂 @edmolavand 💐🌾🍀🌼🌷🍃🌼
ادامه👇👇 ✍رضاقلی‌خان می‌نویسد: «امیر مازندرانی از مجاذب عاشقان و از قدمای صادقان است كه اعراب، وی را شیخ العجم می‌نامند. دیوانش را همه رباعی و رباعیّاتش به لفظ پهلوی است و مزارش در دارالمرز مشهوراست: ( هدایت، ۱۳۸۸: ۴۴)    و نیز مرحوم سعید نفیسی احتمال می‌دهد كه امیر در پایان «قرن نهم و اوایل قرن دهم هجری زیسته باشد.) «نفیسی، ،۱۳۶۳،ج ۱: ۲۴۰)  و هم‌چنین عباس شایان، او را شاعر دورة امیرتیمور گوركانی در قرن نهم می‌داند. (شایان: ۲۸۳) عده ای هم دوره ی زندگی وی را هم عصر فروپاشی سلسله ی  مرعشیان در دوره ی  اقتدار صفویه دانسته اند. 📌البته با توجه به قوّت نسخه شناسی استاد سعید نفیسی و مرجع قرار گرفتن یافته های او در ادب فارسی، رای ایشان با پژوهش تطبیقی زیر در دیوان امیر از نظر تبار شناسی واژگانی پذیرفتنی تر به نظر می رسد. همانطوری كه ملاحظه فرمودید در بین نویسندگان و پژوهشگران دربارة دورة زندگی امیر پازواری، اختلاف نظر وجود دارد. به هرحال دورة زندگی او  از قرن نهم تا دوازدهم است هرچند قضاوت قطعی دربارة روزگار زندگی شاعر، دشوار است. 💥زادگاه امیر پازواری دربارة زادگاه وی باید گفت كه اگر به اشعار امیر مراجعه كنیم، در می‌یابیم كه وی در اشعارش، دشت پازوار و امیركلا را توصیف نموده و گشت و گذار در آن منطقه را زیبا می‌داند: «امیر گِنِه دشتِ پازوار خُجیره گشت پازوار رو در بهار خُجیره  ترجمه:   امیر می‌گوید: دشت پازوار چه خوب است به ویژه هنگام بهار، گشت و گذار در آن چه زیباست. مِرِه كَل امیر گِنِنِه پازوار بَلُو دَست أئیتِ مَرز گیرمِه تِیمِه‌جار ترجمه: اهل پازوار مرا كل امیر می‌گویند كه بیلچه به دست گرفتم و در حال مرز گرفتن خزانه‌ی نشا هستم.»  ( برنهارد درن، ج اول:۱۳۰( حتی كسانی در پازوار هستند که خود را از اخلاف او می‌دانند و معتقدند كه شهر امیركلا برگرفته از نام امیر پازواریست. وی در توصیف امیركلا سروده: «امیركلاهِ او چِه چائی دارنه امیرِ دِترِ گردن صُراحی دارنه ترجمه: آبِ امیركلا چه سرد و خنك است و در گردنِ دخترانِ امیركلا، ظرف آب آویزان است«.(همان) https://mohsendadashpour2021.blogfa.com/post/3655 💌زندگی خصوصی شاعر قسمت اعظم اشعار امیر در توصیف زیبایی دلداده‌اش گوهر است و به گفتگوی این دو عاشق و معشوق می‌پردازد. دو عاشقی كه هرگز به هم نرسیدند و در آتشِ فراق سوختند. این بخش از اشعار او، دربرگیرنده ی آه و نالة جانسوزش در فراقِ گوهر است و از سرنوشت و تقدیر می‌نالد. وی در این مجموعه، خود را با مجنون و فرهاد و شیخ‌ صنعان و نیز گوهر را با لیلی‌ و شیرین مقایسه كرده است و اینك نمونه‌ اشعار او: «اون وقت اگر مجنون، لیلیِ عشق داشت بی فرهاد، گلنك ره دوش هَنیاو داشت بی اون‌ وقت كه‌هیچ كس، مِهرره به‌ دل نكاشت بی اسا امیر، مِهرِ گوهر، دل دكاشت بی آخِر داغِ شیرین، جان ره شِه گذاشت بی تِنِه دو گل و یاسمن، بو نداشت بی» ( برنهارد درن، ج ۲: ۲۷۰ ) ترجمه: اگر آن وقت مجنون به لیلی عشق ورزید اكنون امیر عشق گوهر را به دل گرفت. ـ فرهاد گلنك را بر دوش گذاشت. آخر داغ شیرین بر دلش مانده، جان داد. ـ آن زمانی كه هیچ كس، بذر مهرت را در دل نكاشته بود، دو طرف چهره‌ات مثل گل سرخ و یاسمن خوشبو نبود، من، عاشق تو شدم. 👈در نزد مردم ، افسانه‌هایی درباره عشق‌ امیر به گوهر وجود دارد كه دُرن در صفحه ۱۲۳ تا ۱۲۹ دیوان به آن اشاره نموده است: «امیر چوپانی بود كه در خدمت اربابش كار می‌كرد. دل امیر در گروِ مهرِ گوهر، دخترِ ارباب است. گوهر را نیز به او تمایل بوده است. روزی سواری به امیر می‌رسد و از او می‌خواهد كه از جالیز برایش خربزه بیاورد. امیر تعجّب می‌كند؛ زیرا زمانِ رسیدن خربزه نبود. به اصرار سوار، وارد باغ می‌شود. خربزه‌های فراوانی می‌بیند و باغ را چون بهشت می‌یابد. با حیرت خربزه‌ای برای سوار می‌آورد. سوار، خربزه را می‌شكافد و پاره‌ای از آن را به امیر می‌بخشد. سوار می‌رود. امیر به باغ بازمی‌گردد. باغ را به رونق چند لحظه پیش نمی‌بیند. در این هنگام گوهر سر می‌رسد و امیر نیمی از پارة خربزه را به او می‌دهد. هر دو با خوردن خربزه شروع به شعر گفتن می‌كنند و در می‌یابند كه آن سوار (ع) بوده است. امیر به دنبال سوار روانه می‌شود. سوار را در حال عبور از رودخانه‌ای می‌بیند كه به جای آب، آتش در آن روان است و او را از عبور در آن رودخانه بازمی‌دارد. امیر از رودخانة آتش می‌گذرد و به پابوسیِ سوار مشرّف می‌گردد و درِ معرفت به رویش گشوده می‌شود و چون نام یار و معشوقش گوهر بود، معشوق حقیقی خویش را نیز به این نام می‌خواند.» (برنهارد درن:۱۲۹-۱۲۳) 🎙 🌸 💞 🌿🍂 ❖ ﷽ ❖ 📩بارگذاری مطالب و موضوعات ویژه مناسبتهای بومی، محلی و ملی در پژوهش ادملاوند: 👇👇 💠 📜 🗓 🟢 🌸 🍃🌺🍂 @edmolavand 💐🌾🍀🌼🌷🍃🌼
ادامه👇👇 ✍ترانه هايي که در وصف (گوهر) است، نشان مي دهد که يار اهل پازوار نيست. پس منزل دوست کجاست؟ گاه به دشت (کره سنگ) ، گاه به (کوه لار)، و گاه به (هراز) منتهي مي شود. پس گوهر اهل کوهستان ها و ييلاقات آمل باید باشد؛ دياري که امير شيفته آن است و بارها از آن ياد مي کند: اي باد که گذر مي کني به شهر   پيغام ببر به يار دل آزار م.. امير سي سال عشق گوهر مي کارد و آرزو مي کند که سي سال ديگر هم در اين عشق بسوزد. حاصل ازدواج او با گوهر يا با کسي ديگر دختري است که در ترانه اي از او سخن مي گويد. 📌ابوالقاسم اسماعیل پور مقاله ای دارد که روایتیست از عشق امیر و گوهر: «مردي بود روستايي و عوام و ظاهرا نزد دهقاني نوکري مي کرد. اما پنهاني به دختر ارباب عشق مي باخت و به اميد بوستان وصالش به بوستان کاري سرگرم بود و دختر را نيز ميلي به جانب او بود. چنان که گفته اند تا از جانب معشوقه کششي نباشد، کوشش عاشق بيچاره به جايي نمي رسد؛ پس دختر هر روز به بهانه ديدار براي يار خود چاشت مي برد و  البته خواجه آن است که باشد غم خدمتکارش. 📌القصه روزي امير در بيرون بوستان ايستاده بود که سواري نقابدار با يک پياده پيش او رسيد. امير چون آن سوار عظيم الشأن را ديد، شرط تعظيم و تکريم به جا آورد. سوار فرمود که: اي امير، از بوستان خود به ما خربزه برسان. در پاسخ عرض کرد که: جاليز من اينک دو برگه است و هنوز گل نداده .باز فرمود که: برو به بوستان نو، خودت خواهي ديد که خربزه بسيار چيده و رويهم انباشته شده است يکي از آنها را براي ما بياور.    او اگر چه به يقين مي دانست که خربزه اي در کار نيست، اما به خاطر اطاعت امر آن بزرگوار، داخل جاليز شد. ديد که بوستانش خرم تر از بوستان بهشت است. خربزه فراوان چيده شده و روي هم قرار گرفته است. متعجب خربزه اي برداشت و  به خدمت آن بزرگوار آورد. آن سوار خربزه را بشکست. دو قاچ از آن را به امير باغبان داد و يک قاچ به آن پياده و يک قاچ ديگر را نيز به چوپاني داد که در آنجا گوسفند مي چرانيد و بهري را نيز خود گرفت و روانه گرديد. امير يک قاچ را خورد و قاچ ديگر را براي دلداده اش نگهداشت.    اما بار ديگر که داخل بستان شد جاليز را به گونه اول ديد. در اين هنگام دلداده اش براي او ناهار آورد دختر نيز گفت: دانستي که آن سوار که بود و کجا رفت؟ گفت نه. گفت: او امام تو حضرت (ع) بود از پي او برو، شايد به پابوسش مشرف شوي. امير از پي آن بزرگوار شتابان دويد تا نزد چوپان رسيد. پرسيد: هيچ سوار ديدي که بدين سو رفته باشد؟ آن چوپان دور دست را به او نشان داد و گفت: سوار همان است که در مي شود. پس امير شتابان دويد تا نزديک شد؛ ديد که سواري از نهري بگذشت که در آن به جاي آب، آتش روان بود، سوار او را باز مي دارد که: بدين سو ميا، خواهي سوخت. امير اين شعر برخواند: چهره ات به خوبي گل آتشين است من به آتش مي روم، اگر آتش اين است    پس از ميان رودخانه ی آتش گذشت. چونان که او خود گذشته بود. آن بزرگوار هم عنان اسب برکشيد تا امير به پابوس او مشرف شد و از برکت وجود آن بزرگوار در معرفت به روي قلب او گشوده گشت .   اما چون نام دلداده اش (گوهر) بود، پس از آن که به خدمت يار حقيقي خويش رسيد، در شعرهاي خود، يار حقيقي را به همين نام خواند .» ( برنهارد درن ، مقدمه، ج ۲، ص ۷۳-۹۷) https://mohsendadashpour2021.blogfa.com/post/3655 📜گردآوری اشعار امیر اشعار در گوشه و كنار منطقة مازندران، پراكنده بود؛ قسمتی از سروده‌ها، سینه به سینه و دهان به دهان نقل می‌گشت و  قسمت‌هایی دیگر از اشعار به شكل جزوات وجود داشت تا این كه پرفسور «برنهارد دارن» روسی آلمانی‌اصل، همّت گماشت و اشعارش را جمع‌آوری كرد و در دو مجموعه به نام «دیوان كنزالاسرار مازندرانی» به چاپ رساند. وی كه از مؤسّسة امپراتوری جغرافیا واقع در قفقاز به مازندران سفر كرده و در ضمن انجام مأموریتش در كنسولگری گیلان ، علاقه و اشتیاق به زبان‌های محلّی و بومی سواحل دریای خزر مخصوصاً زبان طبرستان آن هم از راه خواندن اشعار مازندرانی در كتاب‌های تاریخی از جمله تاریخ ابن اسفندیار و قابوس نامة عنصر المعالی  و نیز كتاب ظهیرالدین مرعشی پیدا کرده بود، بر آن شد تا با تحقیق و پژوهش، فهم اشعار را برای خود آسان نماید. امّا به علّت پراكندگی جغرافیایی مناطق سواحل خزر و گویش‌های مختلف كه در زبان طبری وجود داشت، تصمیم گرفت كه این زبان را فراگیرد. 🎙 🌸 💞 ‌‌💐🍃🌿🌸🍃🌾🌼 🍃🌺🍂 🌿🍂 ❖ ﷽ ❖ 🌺 📩بارگذاری مطالب و موضوعات ویژه مناسبتهای بومی، محلی و ملی در پژوهش ادملاوند: 👇👇 💠 📜 🗓 🟢 🌸 🌺🍃🌸 🍃🌺🍃🌸🍃🌺 🌼🍃🌸🍃🌺🍃🌸🍃🌺 🍃🌺🍂 @edmolavand 💐🌾🍀🌼🌷🍃🌼
ادامه👇👇 ✍به این خاطر ولایت به ولایت گشت و با جدّیت تمام و تلاش فراوان، این زبان را فراگرفت. او در این باره می‌نویسد: « در هر جایی كه از عبارت و اشعار و حكایات و غیره به لغت آن ولایت بود، اطّلاعی بر آن یافته، بعد از تَنسیخ و تألیف اكثر آن به سن‌پطرز بورگ مراجعت نمودم و بعد از آن نیز یك مجموعه از اشعار كه به واسطه سعی و اهتمام عالی كنسول دولت روسیه در مازندران  تألیف شده بود، به دست آورده؛ و كسی نیست مگر آن كه در جایی ورقی از آن دیوان در صفحه سینة خود ضبط كرده، در وقت ضرورت می‌خواند. (برنهارد درن ، مقدمه، ج ۲، ص ۱۸-۱۷) 👈سپس دارن تمامی همكارانی كه او را در جمع‌آوری اشعار و ترجمة آن كمك كردند، ذكر كرده است:  ۱. كنسول روس در استرآباد، گوسف مجموعه‌ای از اشعار را برای درن فرستاد. ۲ ـ آغا محمّدصادق بارفروش از اهالی بارفروش    ۳ ـ دتیل، پروفسور دانشگاه پطرز بورگ.  ۴. میرزامحمّد شفیع مازندرانی، كه بیشترین همكاری را در جمع‌آوری اشعار و ترجمه مساعدت كرد، در كنسولگری ایران با دارن آشنا گردید.  چون وی از اهالی بارفروش بود و زبان این منطقه را خوب می‌دانست، در تدوین و ترتیب اشعار، او را كمك كرد. البتّه در ترجمة ایشان، اشكالاتی وارد است كه آقای دكتر ستوده در مقدّمة دیوان، جلد اوّل بدان اشاره كرده است. 📩مردم و اشعار امیر  هیچ شاعر طبری‌سرا به اندازة امیر در نزد مردم با ستایش همگانی رو به رو نشده است؛  سینة مردم، گنجینة اشعار اوست. از دامنه كوه‌ها گرفته تا قلب جنگل و تا روستاهای دوردست و سواحل دریای خزر و از چوپانان و گالِش‌ها گرفته تا كشاورزان و كَسَبه و تاجران و معلّمان و دانشجویان و استادان، همه و همه، اشعار امیری را زیر لب زمزمه می‌كنند و هر یك، او را از آن خود می‌دانند و اشعارش را مطابق دل و خواسته‌هایشان تفسیر می‌كنند؛ مثل شعرِ «حیدربابا» در نزد آذری‌ها. امیر، پیوند میان تودة مردم با فرهنگ است؛ سمبل عشق و خاطرات است؛ رمز آشنایی اَقوام و طوایف ساحل‌نشین تا كوه‌نشین است. مربوط به تیره و نژاد خاصی نیست. شاعرِ دلسوخته روزگارانِ مازندران است. اشعارش، نالة ستمدیدگان است؛ دَردِ دل رعیّت است و موجِ خروشان دریاست؛ باران ملایم بهاری بر چمنِ سبزِ دل داغدیده‌شان است. امیر، شاعر طبیعت است. او، زندگی مردم را در آیینه شعرش می‌تاباند. هیچ شاعری به اندازة او با اقبال عمومی رو به رو نشده است، مثل حافظ، حلقة اتّصال گذشته و حال است و همچون مولوی، بیانگر شور درون و همچون فردوسی، فریاد كنندة عصر ستم و احیاكنندة زبان است. اشعار امیر، آن چنان در دل مردم طبرستان نفوذ كرد و روحی تازه در آن‌ها دمید كه حتّی نیما یوشیج، «پدر شهر نو فارسی»  (۱۲۷۴ ـ ۱۳۳۸ ه. ش.) به تأثیر از امیر، امیری‌های تازه سرود. (طاهباز: ۸۶) 📌امیر پازواری عارفی شاعر یا عاشقی با ذوق ادبی و موسیقایی ومعلوماتی دینی و مذهبیست ،که اصراری برای ثبت نام و اثرش  بر صحیفه ی  هستی نداشت و آن دسته از ترانه هایی که از زبان این آشنای ناشناخته تراویده است، محصول لحظات ناب مولاناواریست که بی هیچ وسواس وزن و قافیه و معماری نحوی و واژگانی از دریای طوفانی جان بر رود روان لبانش سرریز کرد و جاری شد. 🔎بررسی داستان های ایرانی واساطیری در دیوان امیرپازواری در دیوان امیر پازواری که حدود ۲۵۰۹ بیت را به او نسبت داده اند، اشاره به آیات و احادیث و ائمه و مضامین تاریخی بی شماراست. 📄در این مقاله سعی شده به بررسی ابیاتی که در خصوص داستان های ایرانی واساطیری در دیوان امیر بدان اشاره شده بپردازیم: 👇👇 🎙 🌸 💞 https://mohsendadashpour2021.blogfa.com/post/3655 ‌‌💐🍃🌿🌸🍃🌾🌼 🍃🌺🍂 🌿🍂 ❖ ﷽ ❖ 🌺 📩بارگذاری مطالب و موضوعات ویژه مناسبتهای بومی، محلی و ملی در پژوهش ادملاوند: 👇👇 💠 📜 🗓 🟢 🌸 🌺🍃🌸 🍃🌺🍃🌸🍃🌺 🌼🍃🌸🍃🌺🍃🌸🍃🌺 🍃🌺🍂 @edmolavand 💐🌾🍀🌼🌷🍃🌼
ادامه👇👇 ۱- اشاره به عشق و دلدادگی آن ها امیر به داستان لیلی و مجنون و عشق آنان و زیبایی لیلی و دلدادگی مجنون به لیلی و سرگردانی مجنون در بیابان اشاراتی نموده است: بیت:  مجنون بیابان و صحرا مه یارون   محنت کش این کهنه دنیامه یارون معنی: مجنون بیابان وصحرایم یاران ،محنت کش این دنیا ی کهنه هسنم یاران. بیت:  عشق اون عشقه که لیلی ره گریون بساته  ابراهیم ره آتش ،گلستون بساته معنی: عشق آن عشق است که لیلا را گریان ساخت،آتش را برای ابراهیم گلستان ساخت. بیت : اون وقت که مجنون لیلی عشق داشته بی  اسا امیر،مهر گوهر دل دکاشته بی معنی: از آن زمان که مجنون،عشق لیلا را در وجود داشت،تاکنون امیر مهر گوهر را در دل خود کاشته بود. ۲- اشاره به رستم،پهلوان بزرگ و بی بدیل ایران در شاهنامه و رخش که ۱۳ بیت می باشد. بیت: فرس که تنه زیر رون تا زندوئه  هماورد تنه رستم تا زندوئه معنی: اسب که در زیر ران های تو در حال تاختن است، هماورد تن رستم است تا زنده است. بیت: این رستم پیان چاکر تنه هزار بو  چون بهمن و دارا صد هزار شکار بو معنی: باز مانند رستم چاکر برای تو هزار باشد،مانند بهمن و دارا صد هزار شکار برای تو باشد. بیت: امیرصفته گویا که بی زبانی  آن زور که تو دارنی رستم دستانی معنی:گویا که بی زبانی صفت امیر است،با آن زور که تو داری رستم دستان هستی. ۳- اشاره به پادشاهی و تاج و تخت کاووس شاه بیت:  اولاد کاوس شیر جنگی دلاور            یلون رستم اِستا نِنِه بِتِه در معنی :فرزندان کاوس(پادشاه) شیر جنگی دلاور،پهلوانانی چون رستم به درگاه تو ایستاده اند. بیت:  گردینه مره تاج و تخت شاه کاوس هرهفته هفت بار کمه شه جان ره پابوس معنی: اگر تاج و تخت کاوس شاه را به من بدهند،باز هر هفته هفت بار جان خود را پابوس می کنم. بیت:  رستم کنش،کاوس منش،کی خسرو جم  گردونه تخت و فرزانه بخت زمونه پرچم معنی: ای رستم کنش،کاوس منش،ای کی خسرو جم،تخت تو گردونه (دوران)،بخت تو فرزانه و دنیا به مراد تو باشد. ۴- اشاره پادشاهی افراسیاب بیت:  گر به شیر مردی افراسیاب چین بئوئم  گر دو نشمندی  افلاطون حکیم بئوئم معنی:اگر به شیر مردی افراسیاب چین بشوم،اگر (به) دانشمندی افلاطون حکیم بشوم. بیت:  اسکندردل و مردی افراسیاب رس  همایون تاج و تخت ته هدیوس معنی: دل اسکندر و مردی افراسیاب را داری،مانند همایون تاج و تخت به تو داده شده است. ( سایت سروش طبرستان ) 📝نتیجه گیری امیر پازواری مشهور به امیر مازندرانی، از شاعران طبری‌سرای مازندران می باشد که زندگی وی در پرده ابهام مانده است. شماری از منابع درباره زندگی، آغاز شاعری و عرفان امیر چندان به خطا رفته اند كه به افسانه مانند است. برخی نام وی را شیخ محمد پازواری و برادرانش را كریم و رحیم دانسته اندو نوشته اند كه در زمان حكومت صفویان در پازوار به دنیا آمد و پس از برانداختن فرمانروایان محلی و تصرف مازندران به دست شاه عباس صفوی به وی پیوست. امیر از آن پس با شاه بود و از شاه لقب شیخ العجم و امیرالشعرا گرفت. پس از مرگ شاه عباس ( ۱۰۳۸ )  وی به بازگشت و در همان جا درگذشت و در کنار برادرانش به خاک سپرده شد. 📌امیر را می توان به حق یکی از معروفترین شاعران مازندران نامید که در عین شهرت فراوان هیچ نام و نشانی از او بر این زمین خاکی نیست. امیر شاعری است که شعرهای او از سوز دل عاشقان ،خستگی روستاییان و نجوای چوپانان در کوهستان سخن می گوید و به حق باید او را شاعر روستا نامید. در بررسی شعر امیر محتوای عمیق و سبک و اندیشه ی خیالی که در شعر او دیده می شود، بیانگر این مطلب است که او انسانی با ذوق و قریحه ی عرفانی بالابوده که شعر اکثر شعرا و داستان ها و اساطیر ایران را به خوبی می دانسته و سعی کرده آنان را به زبان خود از طرف روستاییان بیان کند. هیچ شاعر طبری‌سرا به اندازة امیر در نزد مردم با ستایش همگانی رو به رو نشده است؛  سینة مردم، گنجینة اشعار اوست . اشعار امیر پازواری در گوشه و كنار منطقة مازندران، پراكنده بود؛ قسمتی از سروده‌ها، سینه به سینه و دهان به دهان نقل می‌گشت و  قسمت‌هایی دیگر از اشعار به شكل جزوات وجود داشت تا این كه پرفسور «برنهارد دارن» روسی آلمانی اصل، همّت گماشت و اشعارش را جمع‌آوری كرد و در دو مجموعه به نام «دیوان كنزالاسرار مازندرانی» به چاپ رساند . 🎙 🌸 💞 https://mohsendadashpour2021.blogfa.com/post/3655 ‌‌💐🍃🌿🌸🍃🌾🌼 🍃🌺🍂 🌿🍂 ❖ ﷽ ❖ 🌺 📩بارگذاری مطالب و موضوعات ویژه مناسبتهای بومی، محلی و ملی در پژوهش ادملاوند: 👇👇 💠 📜 🗓 🟢 🌸 🌺🍃🌸 🍃🌺🍃🌸🍃🌺 🌼🍃🌸🍃🌺🍃🌸🍃🌺 🍃🌺🍂 @edmolavand 💐🌾🍀🌼🌷🍃🌼
📚 ۱- درن، برنهارد، (۱۳۸۷)، کنزالاسرار مازندرانی، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، ج ۱ ۲- فرهنگ خانه مازندران، (۱۳۷۷)، در شناخت فرهنگ و ادب مازندران، انتشارات اشاره ۳- نفیسی، سعید، (۱۳۶۳)، تاریخ نظم و نثر در ایران و در زبان فارسی، انتشارات فروغی، چ دوم ۴- شایان، عباس، (۱۳۶۴)، مازندران، انتشارات علمی، چ ۱ ۵- طاهباز، سیروس، (۱۳۸۹)، مجموعه کامل اشعار نیما یوشیج، انتشارات نگاه، چ ۱۰ ۶- هدایت، رضاقلی خان، (۱۳۸۸)، تذکره ریاض العارفین، تصحیح نصرت اله فروهر، انتشارات امیرکبیر، چ اول ۷- سایت بوستان ادب  ۸- سایت تلاجن ۹- سایت سروش طبرستان 🎙 🌸 💞 https://mohsendadashpour2021.blogfa.com/post/3655 ‌‌💐🍃🌿🌸🍃🌾🌼 🍃🌺🍂 🌿🍂 ❖ ﷽ ❖ 🌺 📩بارگذاری مطالب و موضوعات ویژه مناسبتهای بومی، محلی و ملی در پژوهش ادملاوند: 👇👇 💠 📜 🗓 🟢 🌸 🌺🍃🌸 🍃🌺🍃🌸🍃🌺 🌼🍃🌸🍃🌺🍃🌸🍃🌺 🍃🌺🍂 @edmolavand 💐🌾🍀🌼🌷🍃🌼
710.1K
🎙 🌸 💞 https://mohsendadashpour2021.blogfa.com/post/3655 ‌‌💐🍃🌿🌸🍃🌾🌼 🍃🌺🍂 🌿🍂 ❖ ﷽ ❖ 🌺 📩بارگذاری مطالب و موضوعات ویژه مناسبتهای بومی، محلی و ملی در پژوهش ادملاوند: 👇👇 💠 📜 🗓 🟢 🌸 🌺🍃🌸 🍃🌺🍃🌸🍃🌺 🌼🍃🌸🍃🌺🍃🌸🍃🌺 🍃🌺🍂 @edmolavand 💐🌾🍀🌼🌷🍃🌼
1⃣ 🔎جهت دسترسی به مطالب دلخواه تان در این فهرست جستجو کنید: 👇👇 📚کتاب: ■ 📜منظومه💞: ■