eitaa logo
تاریخ و سیره اهل بیت علیهم السلام
483 دنبال‌کننده
313 عکس
82 ویدیو
26 فایل
💠 امیرالمومنین علیه السلام در نامه ای به امام حسن علیه السلام: 📜 اعْرِضْ عَلَیْهِ أَخْبَارَ الْمَاضِین! تاریخ گذشتگان را به او(نفست) ارائه کن تا ببیند که در گذشته چه اتفاقاتی افتاده است! 💠 پیامگیر: @amdabir
مشاهده در ایتا
دانلود
📌 سال‌مرگ معاویه 🔰راغب اصفهانى در محاضرات و از ربیع الابرار زمخشرى نقل می‌کنند که را به چهار مرد نسبت می‌دادند: مسافر بن ابى عمرو، عمار بن ولید بن ، و صباح که مغنى عماره بن ولید بود. مادر معاویه هند با صباح - که جوان خوش رویى بود و کارگر ابوسفیان بود - الفتى تمام داشت! اما به ظاهر او را معاویه بن ابى سفیان بن حرب مى‌گویند❗️ 🔰مادر معاویه هند است که از ذوات الاعلام است و میل فراوانى به غلامان سیاه داشت و از توضیح حال پدر معاویه وضع مادر او هند روشن می‌شود. 🔰معاویه اول کسى بود که دشنام بر علیه السلام را ترویج کرد و در آخر خطبه جمعه لعن و جسارت بر امیرالمؤمنین علیه السلام مى‌کرد. او دستور داد در تمام شهرها این لعن انجام شود و تا زمان بن عبد العزیز ادامه داشت تا اینکه او لعن بر آن حضرت را منع کرد. 🔰معاویه مردى خوش گذران و پرخور بود، به حدى که از کثرت خوردن می‌گفت: «خسته شدم ولى سیر نشدم» و این به خاطر نفرین حضرت رسول صلی الله علیه و آله درباره او بود.  🔰آخر الأمر معاویه در مسیر به شام بیمار شد، به حدى که مى‌لرزید و دهان او بسته نمى‌شد تا وارد شام شد و در آنجا جان به مالک دوزخ داد. 🔰جنایات او زیاده از آن است که در این مختصر بگنجد ولى در هنگام مرگ به یکى از خواص خود گفت: چند گناه بزرگ کرده‌ام: حق بن ابى طالب را غصب کردم، بن على را به فریب دادن جعده به رساندم و را به جانشینى خود انتخاب کردم و حجر بن عدى و اصحاب او را به قتل رساندم. برگرفته از 📚 منتخب التواریخ، ص۴۴۸. 📚 ، ج۳۳، ص۲۱۴. 📚 وقایع الایام رجب، ص۱۷۳. 🆔 @islam_history
📌 خوشتر آن باشد که سرّ دلبران گفته آید در حدیث دیگران 🔰 روزي از اطرافيانش پرسيد: چه كسي در اين زمان براي خلافت مسلمانان بر ديگران برتري دارد و براي حكمراني بر مردم از ديگران سزاوارتر است؟ 🔰اطرافيان متملق به ستايش خليفه پرداختند و او را لايق اين منصب معرفي كردند. 🔰ولي معاويه گفت: نه چنين نيست؛ «اولي الناس بهذا الامر علي بن الحسين بن علي، جدّه رسول اللّه و فيه شجاعة بني هاشم و سخاه بني اميه و رهو ثقيف» 🔰شايسته ترين افراد براي امر حكومت، فرزند است كه جدّش رسول خداست و شجاعت ، سخاوت و زيبايي قبيله ثقيف را در خود جمع كرده است. 📚 أنساب الأشراف، ج۵ ، ص۱۳۶. 🆔 @islam_history
📌 عایشه: بزرگسالان با شیر خوردن محرم می شوند😳 💢کانت عائشه تامر اختها و بنات اخیها ان یرضعن من احبت ان یدخل علیها من الرجال 👈🏻 ( به خواهر و یا دختران برادرش فرمان می داد،مردانی را که علاقمند بود به خانه اش بیایند، شیر بدهند_تا بدین وسیله با وی محرم شوند❗️❗️❗️ 🔸عائشه در دوران خلافت پدرش تا عصر _البته به جز دوران خلافت علوی_در مسائل مذهبی ، مرجعی بزرگ بود و خلفا از وی در مسائل گوناگون استفتاء می کردند و نظر میخواستند!! 🔺در مسند احمد آمده است: 🔹عائشه می گوید: سهله،زن ابوحذیفه نزد آمد و عرضه داشت، سالم -غلام آزاد کرده ی ابو حذیفه- به خانه ی ما وارد می شود در حالی که ما تنها یک لباس بر تن داریم و کاملا پوشیده نیستیم.ما او را فرزند خویش می خوانیم.....همانطور که صلی الله علیه و آله زید را به فرزندی قبول کرده است....رسول اکرم فرمود: تو غلام آزادکرده و پسر خوانده ی خود را پنج بار شیر بده ،پس از آن مانند فرزند رضاعی خواهد شد و به تو محرم می شود❗️❗️❗️ 🔸عائشه با استناد به این روایت -که راوی آن نیز خودش است-به خواهران خود و دختران خواهران خود فرمان می داد،تا مردانی که عائشه دوست می دارد که به نزد او بیایند،هر چند مرد کامل باشند، پنج نوبت شیر دهند تا بوسیله این شیرخوارگی با عائشه محرم شوند و بتوانند به راحتی به منزل و مجلس او وارد گردند. 🔹سالم بن عبدالله بن ، از جمله افرادی بود که در دوران بزرگسالی با چند مرتبه شیر خوردن به نزد عائشه رفت و آمد می کرد. ❗️❗️ 📚 نقش عائشه در اسلام، ج۳، ص ۲۳۴-۲۳۸. 🆔 @islam_history
📌 حاکم جامعه اسلامی... ✍ احنف بن قیس نقل می کند: 🔸روزی به دربار رفتم و دیدم طعام‌های مختلفی برای او آوردند که حتی نام برخی را نمی‌دانستم. پرسیدم: این چه طعامی است؟ معاویه جواب داد: مرغابی است ، که شکم آن‌را با مغز گوسفند آمیخته و با روغن پسته سرخ کرده و نِیشکر در آن ریخته‌اند. 🔻بی اختیار گریه‌ام گرفت. معاویه با شگفتی پرسید: علّت گریه‌ات چیست؟ گفتم: 🔹به یاد بن ابیطالب افتادم. روزی در خانه او میهمان بودم. آنگاه سفره‌ای مُهر و موم شده آوردند. از علی پرسیدم: در این سفره چیست؟ پاسخ داد: نان جو گفتم: شما اهل سخاوت می‌باشید، پس چرا غذای خود را پنهان می‌کنید؟ علی فرمود: این کار از روی خساست نیست، بلکه میترسم و ، نان‌ مرا با روغن زیتون یا روغن حیوانی، نرم و خوش طعم کنند. گفتم: مگر این کار حرام است؟ علی علیه السلام فرمود: 🔸نه، بلکه بر حاکم امت اسلام لازم است در طعام خوردن، مانند فقیرترین مردم باشد تا فقر مردم، باعث شدن آنها نگردد و هر وقت که فقر به مردم فشار آورد بگویند: بر ما چه باک، سفره نیز مانند ماست. 📚 ینابیع الموده، ص۱۷۲. 🆔 @islam_history
📌 مرگ مغيره بن شعبه 🔰در ماه سال ۵۰ ه‍ بن شعبه در حاليكه از طرف حاكم بود، در سن ۷۰ سالگى به درك واصل شد و به جاى او منصوب شد. مغيره بن شعبه در كوفه سب به عليه السلام مى نمود و خطبا را امر مى كرد كه آن حضرت را لعن كنند و تا زمان فرا رسيدن مرگش اين عمل را ترك نكرد. 🔰مغيره از اصحاب و ليله عقبه بود كه مى خواستند صلى الله عليه و آله را به قتل برسانند، و همچنين از اصحاب است. 🔰او از كسانى بود كه در آتش زدن در منزل امير المومنين عليه السلام، شكستن در، كتك زدن به مادر سادات حضرت صديقه شهيده الزهرا عليها السلام و سقط جنين شريك بود. 🔰زناى مغيره با ام جميل در بصره شهرت خاص دارد و در كتب و سنى با مدارك مختلف ذكر شده است . مى گويد: مغيره زناكارترين مردم در جاهليت و بود. مغيره از كسانى بود كه به دستور معاويه همراه با# عمروعاص و عروه بن رواياتى دروغين ساختند كه مقتضاى آنها وجوب لعن و برائت از اميرالمؤمنين عليه السلام بود و براى اين كار معاويه جوائز فوق العاده اى براى آنان مقرر كرد. 🔰او در محضر عليه السلام جسارتها به پدر بزرگوارش‍ نمود. اما آن حضرت جوابهاى مناسبى به او دادند و در آخر فرمودند: ((تو آن كسى هستى كه در شهادت مادرم و برادرم عليهم السلام شريك بودى ...)). 📚 شرح ابن ابی الحدید، ج۲، ص۱۰۲ و ج۱، ص۳۵۸. 📚 بیت الاحزان، ص۱۴۴. 📚 کشف الهاویه، ص۲۸۸. 🆔 @islam_history
📌 مرگ مروان 🔰در اين روز در سال ۶۵ ه‍ در سن ۸۱ سالگى در دمشق به دركات جحيم شتافت ، و مدت خلافت او ۹ ماه بود. 🔰 پسر حكم بن ابى العاص بود و به ((وزغ بن وزغ )) ملقب گرديده بود. او و پدرش مورد لعن صلى الله عليه و آله واقع شدند، حتى به مروان گفت: شهادت مى دهم كه پيامبر صلى الله عليه و آله پدرت را لعن كرد در حاليك تو در صلب او بودى. 🔰مروان در عداوت با خدا و پيامبر صلى الله عليه و آله و عليهم السلام خصوصا عليه السلام از زمان تا آخر ايام خود بسيار كوشيد. بعد از آنكه عثمان او و پدرش حكم را از طائف بر خلاف امر پيامبر صلى الله عليه و آله به بازگردانيد، خمس افريقيه را به مروان داد و فدك را هم به او واگذار كرد و او را وزير و كاتب خود قرار داد. 🔰او در ايام خلافت عثمان فتنه ها بپا كرد. در جنگ تيرى زد و را كشت و بعد از فتح هنگامى كه اسير شد حسنين عليهما السلام را شفيع قرار داد و اميرالمومنين عليه السلام او را رها كرد. به حضرت عرض ‍ كردند: از او بيعت بگير. فرمود: همانا دست او دست يهودى است ، چه اينكه يهود به مكر و حيله معروفند. 🔰بعد از آن كه مروان به پيوست هرگاه حكومت شهرى به او داده مى شد، در ترويج سب اميرالمؤمنين عليه السلام مصرّ بود. او در مدينه هر جمعه بر منبر پيامبر صلى الله عليه و آله بالا مى رفت و در حضور مهاجرين و انصار اميرالمؤمنين عليه السلام را سب مى كرد. 🔰مروان بعد از هلاك شدن به جاى وى نشست ، و همسر او را به عقد خود در آورد و نه ماه خلافت كرد. همسر يزيد زهرى در غذاى او ريخت كه لال شد و آخر الآمر متكا بر دهان او گذاشت ، و باكنيزان روى او نشستند تا اينكه در اول ماه رمضان به درك واصل شد. 📚 تتمه المنتهی، ص۸۳. 📚 ، ج۴۵، ص۳۸۵. 🆔 @islam_history
⁉️ آیا ابن‌ملجم یهودی بود؟ 🔰 قاتل علیه السلام یکی از مشهورترین چهره‌های «عبدالرحمن بن عمرو بن ملجم مرادی» است. وی از قبیله «حمیر» و از تیره‌های «مراد» است. 🔰 اهل و ساکن بود که همراه با بازمانده خوارج به رفت. 🔰 او پس از بیعت مردم با علیه السلام چندین بار برای بیعت نزد امام آمد، ولی حضرت ایشان را نپذیرفت، برای بار سوم که خدمت امام رسید، حضرت فرمودند: او محاسن مرا با خون پیشانی‌ام خضاب می‌کند. 🔰 ابن‌ملجم از ۹ نفری بود که در جنگ جان سالم به در برد و به مکه آمد و در جلسه‌ای با حضور گروهی از تروریست‌ها نقشه قتل امام علی علیه السلام، و را کشیدند و در کنار خانه خدا هم‌قسم شدند که به پیمان خود وفادار باشند. او مسئولیت ترور امام علی علیه السلام را به عهده گرفت و به کوفه آمد و با همکاری چند تن از خوارج کوفه، چون اشعث بن قیس، وردان بن مجالد و... در سحرگاه نوزدهم سال چهلم هجری در محراب مسجد کوفه، حضرت را با شمشیری زهرآگین زخمی کرد که بر اثر آن امام به شهادت رسید. 🔸 بررسی تاریخ نشان می‌دهد که ابن ملجم مرادی در سرپرستی زنی قرار داشت. روزی امام علی علیه السلام از اصل و تبار وی پرسید، ولی او در جواب به ذکر نام پدر کفایت کرد و امام فرمود: صلی الله علیه و آله به من خبر داده که قاتل من فردی است. 📚 انساب الاشراف، ج۳، ص۲۵۰. 📚 الارشاد، همان، ج۱، ص۱۱. 📚 ، بیروت، داراحیاء التراث العربی، ج۴۲، ص۲۶۳. 🆔 @islam_history
❌ مولوی فضل الرحمن کوهی: کسانی که از طریق عقد موقت به دنیا آمده اند حرامزاده هستند❗ ⭕️ همه میدانند شیعیان ازدواج موقت را مشروع دانسته و در ایران معمولا هنگام نامزدی خطبه موقت بین زوجین خوانده می شود و عبارات این مولوی هتاک نه تنها توهین به بسیاری از مسلمین، بلکه جسارت به برخی صحابه اسلام است. 🔰نمونه هایی از اسامی صحابه پیامبر که بر اساس کتب صیغه انجام داده و یا صیغه زاده هستند را می آویم تا ببینیم آیا این مولوی برای آنها هم چنین حکمی صادر می کند یا خیر! اسماء بنت ابی بکر (دختر خلیفه اول) 📚المحلي ج 9 ص 519 عبدالله بن (صیغه زاده) 📚محاضرات الأدباء راغب ج2 ص234 جابر بن عبداللَّه انصاري 📚صحيح مسلم ج2 ص1022 عمران بن حصين خزاعي 📚صحيح بخاري ج 4 ص 1642 ابو سعيد خدري 📚المحلي ج9 ص 519 عبداللَّه بن مسعود 📚المحلي ج9 ص 519 سلمة بن اكوع 📚المحبر ص 289 بن ابي سفيان 📚المحلي ج9 ص 519 سلمة بن أميّة 📚مصنف عبد الرزاق ج7 ص 498 🆔 @islam_history
📌 مرگ عمروبن عاص 🔰سال ۴۱ ه‍ عمرو بن عاص خبيث در سن ۹۰ سالگى به درك واصل شد. مادر او نابغه كنيزى بود كه عبد الله بن جذعان او را خريد و آزادش كرد. او به كار خلاف روى آورد، و چون قيمتش نسبت به ساير زنان خلافكار ارزانتر بود مراجعه كنند بسيار داشت. لذا آبروى عبد الله بن جذعان را برده بود. از جمله در طهر واحد، و اميه بن خلف و هشام بن و و عاص بن وائل با او زنا كردند و به وجود آمد. 🔰هنگامى كه وضع حمل كرد هر يك از آنان مدعى او شدند. آخر الامر قضاوت را بر عهده خود گذاشتند، و او هم عاص را انتخاب كرد. به او گفتند: چرا عاص را انتخاب كردى با اينكه بچه به ابوسفيان شبيه تر است؟ گفت : ابو سفيان بخيل است و عاص بهتر نفقه مى دهد! اين عاص ملعون كسى بود كه صلى الله عليه و آله را "ابتر" خطاب كرد و خاطر شريف حضرت مكدر نمود، تا آنكه سوره مباركه نازل شد. 🔰با اين نسب و نژاد تعجبى ندارد كه او دشمن پيامبر و بن ابى طالب عليهما السلام باشد، و عمرى با خون به دل عليه السلام كنند. 🔰واقعه و بر سر نيزه كردن و و واقعه حكمين و كارهاى ديگر آن ملعون روشن است. 🔰او در وقت مرگ مى گفت: چنان است كه كوه رضوا را بر گردن من نهاده‌اند و درون پر از خار است و مرا از سوراخ سوزنى بيرون مى كنند! 📚 مستدرك سفينه البحار، ج۵، ص٢١٣. 📚 مروج الذهب، ج٣، ص٣٢. 📚 الغدير، ج٢، ص١٢٠ و ۱۷۵. 🆔 @islam_history
📌مردم سیستان و علیهم السلام 🔰پس از واقعه و اسارت اهل بیت علیهم السلام از به و انعکاس آن در دنیای اسلام، مردم سیستان با شنیدن این خبر به خونخواهی علیه السلام بر ضد بن لعنت الله علیهما و حکمران او در سیستان، یعنی عباد بن زیاد(برادر عبیدالله بن زیاد) قیام کردند. عباد با دیدن مردم فرار کرد. 🔰مردم سیستان، در زمان معاویه نیز که دستور لعن علیه السلام را داده بود، حاضر نشدند، امیرالمومنین علی علیه السلام را لعن کنند. 📚 تاریخ سیستان، ص۱۰۱. 🆔 @islam_history
📌 مسلم بن عقيل كيست؟ 💠 در ميان جوانان برومند «بني هاشم »، «مسلم بن عقيل »، فرزند عقيل يكي از چهره هاي تابناك و شخصيت هاي بارز، به شمار مي رفت. «عقيل » برادر حضرت علي عليه السلام و دومين فرزند ابوطالب بود. 💠 «مسلم بن عقيل »، برادرزاده و داماد اميرالمؤمنين و پسر عموي بن علي بود. دودماني كه مسلم در آن رشد يافت، دودمان علم و فضيلت و شرف بود و خانداني كه شخصيت انساني و اسلامي «مسلم بن عقيل » در آن شكل گرفت، بهترين زمينه را براي تربيت و تكامل معنوي و حماسي مسلم فراهم كرد.  💠 از آغاز كودكي، در ميان جوانان به خصوص در كنار امام حسن و امام حسين (عليهماالسلام) بزرگ شد و كمالات اخلاقي و بنيان ولايت و درس هاي حماسه و ايثار و شجاعت را به خوبي فرا گرفت. اجداد «مسلم بن عقيل » كساني، چون «ابوطالب » و «فاطمه بنت اسد» بودند كه در فرزندان خويش، شجاعت و ايمان و دلاوري را به ارث مي گذاشتند و «مسلم بن عقيل »، شاخه اي پربار از اين اصل و تبار بود؛ و بنا به اصل وراثت، خصلت هاي برجسته را از نياكان خود به ارث برده بود.  💠 به نقل مورخان، در زمان حكومت (بين سال هاي 36 تا 40 هجري) از جانب آن ، متصدي برخي از منصب هاي نظامي در لشگر بوده است، از جمله در ، وقتي كه اميرالمؤمنين عليه السلام لشگر خود را صف آرايي مي كرد، و عليهماالسلام و عبدالله بن جعفر و «مسلم بن عقيل » را بر جناح راست سپاه، مامور كرد.  💠 شناسنامه «مسلم بن عقيل » را، پيش از آن كه از نياكان و سرزمين و قبيله جستجو كنيم، بايد در فكر، عمل و زندگاني اش بيابيم؛ اين بهترين معرف «مسلم بن عقيل » است. «مسلم بن عقيل »، در دوران خلافت علي عليه السلام در خدمت آن حضرت، مدافع حق بود و پس از شهادت آن امام، هرگز از حق كه در خاندان او و امامت دو فرزندش، حسنين (عليهماالسلام) تجسم پيدا كرده بود جدا نشد و عاقبت هم، جان پاكش را بر اين آستان فدا كرد.  💠 در دوران امامت ده ساله امام حسن مجتبي (عليه السلام) كه از سخت ترين دوره هاي نسبت به پيروان و طرفداران حق بود، «مسلم بن عقيل » با خلوص هر چه تمام در مسير حق بود و از باوفاترين ياران و از خواص اصحاب امام حسن محسوب مي شد. پس از شهادت امام مجتبي (عليه السلام) كه امامت به حسين بن علي (عليهماالسلام) رسيد تا مرگ معاويه كه يك دوره ده ساله بود؛ باز «مسلم بن عقيل » را در كنار امام حسين (عليه السلام) مي بينيم. در اين دوره بيست ساله، يعني از علي عليه السلام تا حادثه بسياري از كسان، يا مرعوب تهديدها شدند يا مجذوب زر و سيم و فريفته دنيا و صحنه حق را رها كردند و يا به پيوستند و يا انزواي بي دردسر را برگزيدند، ولي آنان كه قلبي سرشار از ايمان و دلي سوخته در راه حق داشتند و مسلماني را در صبر و مقاومت و مبارزه در شرايط دشوار مي دانستند، امامان حق را تنها نگذاشتند و با زبان و مال و جان و فرزند، به فداكاري در راه خدا و جهاد في سبيل الله پرداختند.  ارزش و فضيلت پيروان حق در آن دوره، به خصوص وقتي آشكارتر مي شود كه به شرايط دشوار دينداري و حق پرستي در روزگار سلطه امويان آگاه باشيم.  💠 حضرت علي عليه السلام از اسلام حديثي را در مدح «عقيل » نقل مي كند كه آن حضرت فرمودند:  «من او را ( ) به دو جهت دوست دارم: يكي، به خاطر خودش، و يكي هم به خاطر اين كه پدرش او را دوست مي داشت.» و در آخر، خطاب به عليه السلام فرمود:  «فرزند او « بن عقيل » كشته راه محبت فرزند تو خواهد شد. چشم مؤمنان بر او اشك مي ريزد و فرشتگان مقرب پروردگار بر او درود مي فرستند.» برگرفته از: 📚 تاريخ طبري  📚 نفس المهموم شيخ عباس قمي (رحمت الله عليه)  📚 ارشاد شيخ مفيد (رحمت الله عليه)  🆔 @islam_history
⁉️ از چه می‌دانید؟ ⁉️ اصحاب صحیفه ملعونه چه کسانی بودند؟ ✍️ تفصیل داستان صحیفه ملعونه را در بحار به نقل از نقل کرده که خلاصه اش چنین است: 🔰اوّل کسانی که بر غصب خلافت هم پیمان شدند ابو بکر و بودند، و اساس و پایه ای که طبق آن پیمان بستند و سایر پیمان‌هایشان هم بر آن پایه بود این بود که (اگر بمیرد یا کشته شود این امر خلافت را از اهل بیتش بگیریم بطوری که تا ما هستیم احدی از آنان به خلافت دست نیابد). بعد از آن ابو عبیده جراح و معاذ بن جبل و در آخر سالم مولی ابی حذیفه هم به آنان پیوستند و پنج نفر شدند. اینان جمع شدند و داخل کعبه رفتند و در بین خود نوشته ای در این باره نوشتند که: (اگر محمد بمیرد یا کشته شود... ). و در تمام این قضایا و جاسوس پدرانشان در خانه صلی اللَّه علیه و آله بودند. 🔰سپس و عمر جمع شدند و سراغ و آزادشدگان فرستادند و ما بین خود مشورت و نظر خواهی کردند و بر این رأی متّفق شدند که هنگام بازگشت پیامبر صلی اللَّه علیه و آله از در گردنه (هرشی) که در راه مکه در نزدیکی جحفه است شتر حضرت را بر مانند و به این طریق حضرت را بقتل برسانند. 🔰کسانی که اجرای نقشه را بر عهده داشتند چهارده نفر بودند که در جنگ تبوک هم همین نقش را بر عهده داشتند ولی این نقشه آنان بر آب شد. 🔰 علیه السّلام از طرف خداوند در خم منصوب شد و سپس پیامبر صلی اللَّه علیه و آله حرکت کرد تا به گردنه (هرشی) رسید و آن عده جلوتر رفتند و بر سر راه پنهان شدند، ولی این بار هم خداوند آنان را مفتضح کرد و پیامبرش را حفظ نمود. 🔰وقتی وارد شدند همگی در خانه ابو بکر جمع شدند و در بین خود نوشته ای نوشتند و آنچه در باره خلافت تعهّد کرده بودند در آن ذکر کردند، و اوّلین مطلب آن شکستن پیمان و علیه السّلام بود، و اینکه خلافت از آن ابو بکر و عمر و ابو عبیده است و سالم نیز با آنان است و از این عده خارج نمی شود. 🔰این صحیفه دوم را سی و چهار نفر امضاء کردند که چهارده نفر همان کمین کنندگان در گردنه هرشی بودند که عبارت بودند از ابو بکر و عمر و و و و و ابو عبیده جراح و عبد الرحمن بن عوف و سالم مولی ابی حذیفه و معاذ بن جبل و و مغیرة بن شعبه و سعد بن ابی وقاص و اوس بن حدثان و بیست نفر دیگر عبارت بودند از: ، عکرمه پسر ابو جهل، ، بشیر بن سعید، سهیل بن عمرو، صهیب بن سنان، ابو الاعور اسلمی، صفوان بن امیّه، سعید بن عاص، عیّاش بن ابی ربیعه، حکیم بن حزام، مطیع بن اسود مدری و چند نفر دیگر که هر کدام از اینان جمعیّت عظیمی را بدنبال خود داشتند که سخنشان را می‌پذیرفتند و از آنان اطاعت می‌کردند. 🔸نویسنده این صحیفه سعید بن عاص اموی بود و در سال دهم هجرت آن را نوشت. سپس آن را به ابو عبیده جراح سپردند و او آن را به فرستاد. آن صحیفه همچنان در کعبه مدفون بود تا زمان عمر که آن را از محلش بیرون آورد. 📚 ، ج ۲۸ ص ۱۱۱- ۹۶. 🆔 @islam_history
📌 خوشتر آن باشد که سرّ دلبران گفته آید در حدیث دیگران 🔰 روزي از اطرافيانش پرسيد: چه كسي در اين زمان براي خلافت مسلمانان بر ديگران برتري دارد و براي حكمراني بر مردم از ديگران سزاوارتر است؟ 🔰اطرافيان متملق به ستايش خليفه پرداختند و او را لايق اين منصب معرفي كردند. 🔰ولي معاويه گفت: نه چنين نيست؛ «اولي الناس بهذا الامر علي بن الحسين بن علي، جدّه رسول اللّه و فيه شجاعة بني هاشم و سخاه بني اميه و رهو ثقيف» 🔰شايسته ترين افراد براي امر حكومت، فرزند است كه جدّش رسول خداست و شجاعت ، سخاوت و زيبايي قبيله ثقيف را در خود جمع كرده است. 📚 أنساب الأشراف، ج۵ ، ص۱۳۶. 🆔 @islam_history
🔰پس از مرگ در سال ۶۰ هجری و تصمیم علیه السلام برای آمدن به ، عبیدالله از کوفه بیرون آمد تا با مواجه نشود. 🔰اما در نزدیکی با وی مواجه شد. نقل است که امام علیه السلام وقتی به منزلگاهی به نام قصر بنی مقاتل یا به روایتی «قطقطانیه» در چند فرسخی کربلا رسید، خیمه‌ای دید و پرسید که آن از کیست؟ گفتند از آن عبیدالله بن حر جعفی. 🔰امام کسی را نزد او فرستاد (بیشتر کتب، نام این فرستاده را حجاج بن مسروق جعفی نوشته‌اند) تا او را به یاری اردوی امام دعوت کند، ولی او بهانه آورد و گفت: «من از کوفه بیرون نیامدم مگر از ترس اینکه حسین علیه السلام به آنجا آید و من نتوانم یاریش کنم.» فرستاده امام بازگشت و پاسخ عبیدالله را به امام رساند. 🔰پس از آن امام حسین علیه السلام خود نیز به خیمه عبیدالله رفت و نشست و خدا را سپاس گفت و گفت: «ای مرد، در گذشته خطا بسیار کردی و خداوند تو را به اعمالت مؤاخذه می‌کند، آیا نمی‌خواهی در این ساعت سوی او بازگردی و مرا یاری کنی تا جد من روز ، نزد خدا شفیع تو باشد؟» گفت: «یابن رسول الله، اگر به یاری تو آیم، همان اول کار، پیش روی تو کشته می‌شوم، و نفس من به مرگ راضی نیست، ولی این اسب مرا بگیر، به خدا قسم تاکنون هیچ سواری با آن در طلب چیزی نرفته مگر اینکه به آن رسیده و هیچکس در طلب من نیامده مگر اینکه از او سبقت گرفته و نجات یافته‌ام.» حسین علیه السلام از او روی برگرداند و فرمود: «نه حاجت به تو دارم و نه به اسب تو.» و سپس این آیه از سوره کهف را خواند: «و ما کنت متخذ المضلین عضدا؛ ما گمراهان را به یاری خود نمی‌طلبیم.» 🔰«اما از اینجا بگریز و برو! نه با ما باش و نه بر ما! زیرا اگر کسی صدای استغاثه ما را بشنود و اجابت نکند، خداوند او را به رو در آتش جهنم می‌اندازد و هلاک می‌شود.» آنگاه امام به خیمه خود بازگشت. 🔰عبیدالله پس از واقعه کربلا، به شدت از کوتاهی و قصور خویش پشیمان شد و دائما خود را ملامت می‌کرد. او در اشعاری این اندوه و حسرت را بیان می‌کند: فیالک حسرة ما دمت حیا تردد بین صدری و التراقی آه از حسرتی که تا زنده‌ام در میان سینه و گلویم در جریان است. 📚 الفتوح، ابن اعثم کوفی، ج ۵، ص۸۴؛ 📚 حیاة الامام الحسین، ج ۳، ص۳۶۳، به نقل از مقتل خوارزمی. 🆔 @islam_history
📌 آیا امام حسین علیه السلام را به شهادت رساندند؟ 🔰برخی از عالمان با دفاع از و سلب مسئولیت از وی، حادثه را متوجه شیعیان کرده‌اند. 🔰اصطلاح در اوایل لزوما به معنای امروزی شیعه نبوده؛ گاهی در کتب تاریخی درباره شخصی می‌نویسند "فلان یتشیع" در حالی که آن شخص از مسلمات هست که از مریدان و بوده است. برخی از علماء رجال این تذکر را داده‌اند که واژه شیعه در اوایل به معنای مرید و مخالف افرادی نظیر و و... بوده است. یعنی ممکن است شخصی حق خلافت را از آن ابوبکر و عمر بداند، اما باز هم در نامش به عنوان شیعه ثبت شده باشد. 🔰مرحوم شیخ محمد تقی شوشتری در کتاب قاموس الرجال فصلی را در شرح این مدعا منعقد کرده و توضیح داده که واژه مرادف با شیعه امامی به معنای امروزی، "" یا "شیعه غالی" است که در کتب اهل سنت با این واژگان از امامیه تعبیر می‌شده. (رک به قاموس الرجال ج1 ص22) این نکته برای فهم دقیق نقل‌های تاریخی درباره شیعیان، بسیار حائز اهمیت است و اگر در یک متن کهن تاریخی این واژه دیده شد، باید به سیر تطور معنای این واژه توجه لازم را داشت. 🔰بنابراین هر چند که اهل سپاهیان ابن زیاد را تشکیل دادند و علیه السلام را به رساندند و کسانی مانند سلیمان بن صرد خزاعی که به معتقد بودند، امام حسین علیه السلام را یاری نکردند و بعدها قیام توابین را تشکیل دادند، اما اینکه عده‌ای از نویسندگان اهل سنت (العواصم من القواصم ص232) تلاش کرده‌اند تا با توجیهات ضعیفی از یزید سلب مسئولیت کنند و شهادت امام حسین علیه السلام را متوجه ابن زیاد و شیعیان کنند، مخدوش است، چرا که ابن زیاد منصوب یزید بن معاویه بوده و دستور یزید از همان ابتداء چنانچه در نامه اش به والی آمده، بر این بوده که اگر امام حسین بیعت نکردند، به قتل برسند. هرچند این مطالب هرگز نافی مسئولیت شیعیان در قبال امام حسین علیه السلام و یاری نکردن وی نمی‌شود. 🆔 @islam_history
📌 نان به نرخ ثانیه‌خور 🔰وی از قبیله بنی تمیم و آخرین دسته اعراب بودند که آوردند. شبث در سن ۹ یا ۱۳ سالگی شد. 🔰بعد از رحلت رسول اکرم صلی الله علیه و آله، شبث از اسلام برگشت و موذن زنی به نام سجاح شد که ادعای پیامبری می کرد. 🔰بعد از سرکوبی پیامبران دروغین توسط ابوبکر، باز مسلمان شد و با خلیفه بیعت کرد. 🔰بعد از دستگیری توسط ، با ابوبکر، و سپس عثمان بیعت کرد. 🔰شبث از معترضان به فساد بود و به مخالفان سیاسی خلیفه پیوست. 🔰پس از قتل عثمان، با علیه السلام بیعت کرد. 🔰در به پیوست و از امام جدا شد. 🔰امام با او صحبت کرد و از خوارج جدا جست. 🔰پس از اميرمؤمنان علیه السلام با علیه السلام به شرط جهاد برضد بیعت کرد. 🔰شبث از کسانی بود که معاویه او را طی درگیری با امام حسن علیه السلام خرید. 🔰پس از مرگ معاویه وقتی علیه السلام قصد خروج بر را نمود، از کسانی بود که به نامه نوشت و او را به دعوت کرد. 🔰وقتی عبیدالله بن زیاد ملعون بر کوفه مسلط شد، به مسلم خیانت کرد و به عبیدالله پیوست. 🔰در جزو فرماندهان عمربن سعد لعنه الله علیه بود و به خیمه های امام حسین علیه السلام حمله کرد و به شکرانه کشتن امام حسین علیه السلام مسجدی در کوفه ساخت. 🔰پس از شهادت اباعبدالله، و قیام مختار، چون از بزرگان و اشراف کوفه بود، به پیوست و رئیس پلیس کوفه شد. 🔰با مختار به اختلاف رسید و به مصعب بن پیوست. با کمک شبث، مصعب نیز موفق به شکست و قتل مختار شد. 🔰پس از آنکه به ریاست ، قصد حمله به زبیریان را نمود، از آل زبیر جدا شد و به مروان بن حکم پیوست. 🔰با کمک مروان، ال زبیر را در هم شکست و مصعب را گردن زد و با حجاج ابن یوسف ثقفی بیعت کرد. ❗️در نهایت شبث در سن۹۰ یا ۱۱۲ سالگی از دنیا رفت. 📚 برای مطالعه بیشتر ر.ک. جواد سلیمانی، لغزش خواص. 🆔 @islam_history
📌 زیارت حسین را ترک مکن... ✍️ عليه السّلام به معاویه بن وهب فرمودند: 💠 اى به خاطر ترس و خوف عليه السّلام را ترك مكن زيرا كسى كه آن را ترك كند چنان حسرتى بخورد كه آرزو كند قبر آن حضرت نزدش باشد و بتواند زياد به زيارتش برود آيا دوست دارى كه خدا تو را در زمره كسانى ببيند كه حضرت رسول صلّى اللّه عليه و آله و سلّم و حضرات و و ائمّه عليهم السّلام در حقشان فرموده اند؟! 💠 آيا دوست دارى از كسانى باشى كه به واسطه آمرزش لغزش‌هاى گذشته طومار اعمالت تغيير يابد و گناهان هفتاد سال از تو آمرزيده شود؟! آيا دوست دارى از كسانى باشى كه از دنيا رفته بدون اينكه گناه قابل موءاخذه داشته باشى؟! آيا دوست دارى از كسانى باشى كه صلّى اللّه عليه و آله و سلّم با آنها مصافحه مى فرمايند؟! 📚 کامل الزیارت، باب چهلم. 🆔 @islam_history
📌 حذف عنوان "" از تابلوها 💠 عليه السلام مى فرمايد: در واقعه صلح حديبيه كه مشركان از ورود رسول الله صلى الله عليه و آله و سلم و همراهانش به شهر جلوگيرى كردند و آنها را از خانه خدا و مسجد الحرام باز مى داشتند، پيمان نامه صلحى نوشته شد كه من كاتب آن معاهده بودم ، نماينده قريش ، سهيل بن عمرو در اعتراض به نوشته معاهده مبنى بر اينكه صلى الله عليه و آله و سلم فرستاده خداست گفت: 🔰اگر ما باور مى داشتيم كه محمد صلى الله عليه و آله و سلم فرستاده خداست ، با شما نزاعى نداشتيم و از او اطاعت مى كرديم ، پس رسول الله را از كنار نام او محو كن و بنويس محمد بن عبدالله. 💠 به سهيل گفتم: على رغم ميل تو، به خدا سوگند كه محمد صلى الله عليه و آله و سلم رسول و فرستاده خداست. 💠 صلى الله عليه و آله و سلم فرمود: ! همان طور كه او مى گويد بنويس! براى تو نيز چنين روزى در پيش خواهد بود.  💠 علیه السلام عرض کرد: اى فرستاده خدا! دست‌هاى من قدرت ندارد كه لفظ نبوت و رسالت را از نام شما محو نمايم. 💠 حضرت فرمود: پس دست مرا بر آن بگذار تا خود آن را محو نمايم آنگاه من دست پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم را روى جمله رسول الله گذاشتم و حضرت آن را محو كرد. 🔰اما پس از گذشت چند سال تكرار شد و آن روزى بود، كه قرار داد صلح را ميان خود و سپاه شام مى نوشتند، چنين نوشتند: به نام خداوند بخشنده مهربان ، اين قراردادى است ميان ابن ابيطالب اميرمؤمنان و معاوية بن ابى سفيان ... و به مخالفت برخاستند و گفتند: اگر ما تو را اميرمؤمنان مى دانستيم با تو در ستيز نبوديم نام خود و پدرت كافى است، جمله اميرالمؤمنين را حذف كن! 💠 آن روز ياد سخن پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم افتادم و گفتار او را حق يافتم . ✍ تاریخ نشان داد نه تنها حذف لقب این دو بزرگوار از متن قراردادها باعث ضرر نشد، بلکه به قول ابن ابی الحدید، به منزله مُشکی شدند که دشمن هر چه در دست خود فشرد تا رایحه‌شان به مشام کسی نرسد، بیشتر پخش شد... یُرِیدُونَ لیُطْفِؤُوا نُورَ اللهِ بِأَفْواهِهِمْ واللهُ مُتِمُّ نُورِهِ ولو کَرِهَ الکَافِرُونَ 📚 الكامل فى التاريخ، ج ۲، ص ۱۳۸ 📚 ، ج ۲۰، ص ۳۵۳. 🆔 @islam_history
📌 سقیفه، علت شهادت سیدالشهدا⁉️ 💠 حادثه و حضرت سید الشهداء علیه السلام مصائب، اسارت‌ها و جنایات خونباری که در صحرای و سپس و شام انجام شد اینگونه نیست که تنها یک فاجعه نو ظهور و به دست افرادی معین و در زمانی خاص صورت گرفته باشد، بلکه این جنایت عظیم تاریخ بشریت از زمان انحراف مسیر و ، پس از شهادت اکرم صلی الله علیه و آله و به دست عاملین شوم بنی ساعده آغاز و صورت گرفت. با تحقیق و جستجو در تاریخ و با توجه به روایات و زیارات صادره از ائمه معصومین علیهم السلام نشان می‌دهد که عامل اصلی شهادت حضرت سیدالشهداء علیه السلام و جنایات عظیم آن، در حقیقت به شورای شوم سقیفه بنی ساعده و عاملین آن – و - باز می‌گردد و آن دو بودند که این خیانت‌های بی شرمانه را برای پدید آورندگان صحنه کربلا، و یزیدیان، طرح و برنامه ریزی کردند. 💠 به بیان دیگر؛ در واقع سنگ زیرین این جنایات به دست آن دو بنا نهاده شد، چرا که و فرزند ناپاکش یزید در ابتدا هیچ جایگاهی در بین مسلمین نداشتند و این عمر و ابوبکر بودند که در عهد خلافت غاصبانه‌شان حکومت شام را به معاویه سپردند و او را برای روی کار آمدن و تصاحب خلافت آماده ساختند و از همین جا بود که پایه‌های حکومت و خلافت امویان بنا نهاده شد. 💠 ما برای روشن شدن این ادعا به حدیث از چندین حدیث موجود در این باره بسنده می‌کنیم: 💠 علیه السلام در گودال قتلگاه فرمود: قَتَلَنِی فُلَانٌ وَ فُلَان(۱) [شما نیستید که مرا می‌کُشید] مرا فلانی و فلانی (ابوبکر و عمر) کشتند. 💠 حضرت سلام‌الله‌علیها وقتی برادرش را غرق در خون دید: بِأَبِي مَنْ أَضْحَى عَسْكَرُهُ فِي يَوْمِ الْإِثْنَيْنِ نَهْباً(۲) پدرم فدای کسی که سپاهش روز دوشنبه تار و مار شد. [ کسی در اینکه عاشورای سال ۶۱ هجری روز جمعه بوده شک ندارد؛ اما چرا سلام‌الله‌علیها به روز دوشنبه اشاره می‌کند؟ آیا جز این است که سقیفه، روز دوشنبه تشکیل شد؟ آیا جز این است که هر مصیبتی در هر جای کره خاکی اتفاق می‌افتد ریشه در سقیفه بنی‌ساعده دارد؟ رک به: خطبه فدک سلام الله علیها] 📚 ۱. مقتل الحسینِ خوارزمی، ج۲، ص۳۹. 📚 ۲. لهوف، ص۱۳۴. 🆔 @islam_history
📌 ملعونین در #زیارت #عاشورا(۲) #معاویه 🆔 @islam_history
📌 معاویه 🔰راغب اصفهانى در محاضرات و از ربیع الابرار زمخشرى نقل می‌کنند که را به چهار مرد نسبت می‌دادند: مسافر بن ابى عمرو، عمار بن ولید بن ، و صباح که مغنى عماره بن ولید بود. مادر معاویه هند با صباح - که جوان خوش رویى بود و کارگر ابوسفیان بود - الفتى تمام داشت! اما به ظاهر او را معاویه بن ابى سفیان بن حرب مى‌گویند❗️ 🔰مادر معاویه هند است که از ذوات الاعلام است و میل فراوانى به غلامان سیاه داشت و از توضیح حال پدر معاویه وضع مادر او هند روشن می‌شود. 🔰معاویه اول کسى بود که دشنام بر علیه السلام را ترویج کرد و در آخر خطبه جمعه لعن و جسارت بر امیرالمؤمنین علیه السلام مى‌کرد. او دستور داد در تمام شهرها این لعن انجام شود و تا زمان بن عبد العزیز ادامه داشت تا اینکه او لعن بر آن حضرت را منع کرد. 🔰معاویه مردى خوش گذران و پرخور بود، به حدى که از کثرت خوردن می‌گفت: «خسته شدم ولى سیر نشدم» و این به خاطر نفرین حضرت رسول صلی الله علیه و آله درباره او بود.  🔰روزی به همراه دو پسرش (معاویه و ) که در جلوی مرکب و پشت مرکب بودند، می‌رفت. رسول گرامی فرمودند: خدا کسی که سوار بر مرکب است، کسی که در جلوی مرکب است و کسی که در پشت مرکب است را لعنت کند. 🔰آخر الأمر معاویه در مسیر به شام بیمار شد، به حدى که مى‌لرزید و دهان او بسته نمى‌شد تا وارد شام شد و در آنجا جان به مالک دوزخ داد. 🔰جنایات او زیاده از آن است که در این مختصر بگنجد ولى در هنگام مرگ به یکى از خواص خود گفت: چند گناه بزرگ کرده‌ام: حق بن ابى طالب را غصب کردم، بن على را به فریب دادن جعده به رساندم و را به جانشینى خود انتخاب کردم و حجر بن عدى و اصحاب او را به قتل رساندم. برگرفته از 📚 منتخب التواریخ، ص۴۴۸. 📚 ، ج۳۳، ص۲۱۴. 📚 وقایع الایام رجب، ص۱۷۳. 🆔 @islam_history
📌 ملعونین در (۳) 📌 زیاد بن ابیه 🔰در نسب او اختلاف است، بنابر نقلی پدر زیاد، عُبَید بنده‌ای در طائف، و مادرش سمیه، کنیز حارث بن کلده بود. ، پدر ، نیز زیاد را فرزند زنای خویش با سمیه خوانده بود؛ به همین خاطر معاویه در دوران خلافتش، او را به پدرش ملحق کرد و برادر خویش خواند❗️ 🔰زیاد به پیشنهاد ابن ، از جانب علیه السلام برای سرکوب یک شورش به فارس اعزام شد و پس از آن، کارگزار بن ابی طالب علیه السلام در استخر فارس بود. او در جنگ نیز حضور داشت و جانب علی علیه السلام را گرفت و امان نامه و دعوت معاویه را نپذیرفت. 🔰پس از صلح علیه السلام، ابتدا از پذیرش بیعت با معاویه سرباز زد؛ اما با وساطت مغیرة بن شعبه به شام رفت و معاویه وی را با استناد به صحبتی از پدرش ابوسفیان، زیاد بن ابی سفیان خواند. وی در دوران حکومت معاویه به حکومت بصره و رسید. 🔰وی پدر عبیدالله حاکم بصره و کوفه در دوران بن معاویه است که در واقعه و علیه السلام نقش مهمی داشت. 🔰مشهورترین ماجرای سخت گیری بر شیعیان در زمان زیاد، دستگیری و قتل حجر بن عدی و یارانش است. زیاد آنها را به جرم اینکه به علی علیه السلام دشنام نمی‌دهند و به دشنام دهندگان اعتراض می‌کنند، بازداشت و زندانی کرد و به دستور معاویه راهی شام کرد. حجر و یارانش به دستور معاویه در جایی به نام مرج عذراء به شهادت رسیدند. 📚 دینوری، اخبار الطوال، ص۲۱۹. 📚 ابن عبدالبر، الاستیعاب، ج۲،ص۵۲۵. 📚 ابن کثیر، البدایة و النهایة، ج ۷، ص۳۲۰. 🆔 @islam_history
📌 مروان بن حکم 🔰پدرش، حَکَم (ابی العاص) بن امیه، از استهزاء‌کنندگان بزرگ اسلام که مطرود آن حضرت نیز بود. "مروان" که کنیه‌اش "ابو عبدالملک" بود در سال دوم هجرت، بدنیا آمد و در شهر «طائف» بزرگ شد و سال‌ها با خانواده خود زندگی کرد. 🔰در براى هیچ کس کودکى متولّد نمى شد مگر اینکه پیش صلى الله علیه وآله مى آوردند [و حضرت براى او مى فرمود] پس مروان بن حَکَم را نزد حضرت آوردند; حضرت فرمود : «هو الوزغ ابن الوزغ ، الملعون ابن الملعون» [ او وزغ فرزند وزغ و ملعون فرزند ملعون است❗️ 🔰او و پدرش به زبان ، مورد لعنت قرار گرفته‌اند و به حکم و دستور ایشان، از مدینه به طائف تبعید شدند و حق ورود به مدینه را نداشتند و با آن که برای رفع تبعید، چند مرتبه نزد رسول خدا از آنان شفاعت کرد ولی مورد قبول حضرت واقع نشد. در زمان خلافت ، عثمان به شفاعت آنان پرداخت ولی ابوبکر گفت: من تبعیدی و رانده شده رسول خدا را به مدینه راه نمی دهم. زمان خلافت بن خطاب، باز هم عثمان اقدام کرد ولی عمر نیز همان جواب ابوبکر را داد تا اینکه عثمان خود، به خلافت رسید و وسیله بازگشت مروان و پدرش را به مدینه فراهم کرد و از خاصان و دبیران او و داماد وی شد. 🔰او کاتب و رازدار پسر عمویش عثمان بن عفان بود. مردم از اعمال تبعیض‌آمیز عثمان ناراضی بوده و واگذاری مسئولیت به مروان را از سوی وی خطا شمرده و به او حمله کردند. 🔰زمانی که علیه‌السّلام با دسیسه‌ی به وسیله‌ی همسر آن حضرت به رسید و می‌خواستند ایشان را در کنار قبر رسول‌الله صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم دفن کنند، ممانعت کرد. 🔰وی در طی حکومت خود در مدینه بدترین ناسزاها را بر سر منبر به بن ابی‌طالب علیهماالسلام می‌داد و می‌گفت: «کار بنی‌امیه و پایه‌های حکومت ما جز با سب علی علیه السلام و لعن و کوبیدن او، محکم و استوار نشود!! در صورتی‌که او از کسانی بود که می‌گفت: دفاعی که علی علیه السلام از عثمان کرد، هیچ کس دیگر نکرد!!» 🔰 در زمان خلافتش سرزمین «فدک» را که معاویه به طور غصب، یک سوم آنرا به او داده بود، همه سهام آن را جزو اموال خودش قرار داد. 🔰مروان پس از مرگ ، با (همسر یزید و مادر خالد بن یزید) ازدواج کرده بود تا ام خالد بچه‌ای برایش بزاید. یک روز خالد نزد مروان رفت، جمع بسیار به نزد وی بودند، خالد از میان دو صف می‌آمد. مروان گفت: «به خدا تا آن‌جا که می‌دانم این احمق است، بیا‌ای پسر زنی که ... نش تر است! » و با به کار بردن کلماتی زشت تحقیرش می‌کرد تا او را از چشم مردم شام بیندازد. وقتی خالد ماجرا را به مادرش رساند، مادرش گفت: «خاموش باش که من زحمت او را از تو بر می‌دارم.» بدین ترتیب زمانی که مروان نزد مادر خالد خوابیده بود، او را به وسیله‌ی بالشی خفه کرد. 📚 المستدرک على الصحیحین، ج4 ،ص 479. 📚 تاريخ‏الطبري، ج‏5،ص611. 📚 اسد الغابة، ج2، ص34. 🆔 @islam_history
هدایت شده از یا زهرا
یزید بن معاویه 🔰ابوخالد یزید بن معاویة بن ابی سفیان در سال ۲۵ یا ۲۶ هجری از مادری به نام میسون دختر بجدل کلبی به دنیا آمد. 🔰قبیله مادر قبل از شدن بر دو آیین مسیحیت و بت پرستی بودند گویا به جهت نفوذ بسیار آنان در منطقه و برخی مصالح سیاسی با دختری از این قبیله به نام میسون کرد. 🔰برخی مورخین نوشته اند: میسون دختر بجدل را(جهت ازدواج) نزد معاویه بردند در حالی که او از غلام پدر خود "سفاح" حامله بود؛ او پیش معاویه وضع حمل کرد. 🔰میسون پس از طلاق ، به همراه فرزندش "یزید " به قبیله خود بازگشت؛ یزید در میان این قبیله که از قبایل فصیح عرب بود رشد کرد و بزرگ شد. این امر باعث شد که یزید از سویی از این قبیله و نیز از مادرش که در فصاحت و بلاغت حظی وافر داشت فصاحت و بلاغت را به خوبی بیاموزد و از سوی دیگر تحت تاثیر عقاید مسیحیان تازه مسلمان این قبیله پرورش یابد. حمایت‌های او از مسیحیان پس از رسیدن به و خصوصا شعرای آنان چون اخطل مسیحی و نیز وجود مشاوران مسیحی هم چون سرجون نصرانی در دربار او و نیز سازش با اروپائیان از جمله مؤیداتی است که تاثیر این پرورش را بر شخصیت یزید تایید می‌کند. 🔰یزید قبل از رسیدن به خلافت به نواختن ساز و آواز و شرب خمر شهرت داشت و به قدری در این کار افراط می‌کرد که پدرش معاویه نیز او را توبیخ نموده او را از افراط در شرب خمر منع می‌نمود. 🔰علی رغم مخالفت‌های بسیاری که از سوی مسلمانان بخصوص بزرگان و ، صورت گرفته بود، معاویه بر بیعت مسلمانان با یزید، اصرار ورزیده سرانجام موفق شد در سال ۵۶ هجری برای یزید از مردم بیعت بگیرد. 🔰او در سال اول حکومتش علیه‌السّلام و صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم را کشت و در سال دوم حرمت حرم صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم (مدینه) را، شکست و آن را سه روز تمام بر سپاهیانش حلال کرد در سال سوم کعبه را مورد تاخت و تاز قرار داد و آن را به آتش کشید. 🔰سرانجام یزید، پس از سه سال و هشت ماه حکومت در چهاردهم ربیع الاول سال ۶۴ هجری در سن ۳۸ سالگی جان به مامور دوزخ سپرد و در حوارین به خاک سپرده شد. در سبب مرگ یزید گفته شده که روزی میمون خود را بر خری وحشی سوار کرده بود، خر وحشی می‌دوید و یزید نیز در حالی که مست بود، در پی‌اش می‌تاخت تا این که از اسب فرو افتاد و گردنش شکست. 📚 بلاذری، انساب الاشراف، ج۵، ص۲۸۶. 📚 صاحبی نخجوانی، هندوشاه، تجارب السلف، ص۵۸. 📚 ابن اثیر، الکامل فی التاریخ، ج۳، ص۵۰۳. 📚 یعقوبی، تاریخ یعقوبی، ج2، ص۲۵۳. 🆔 @islam_history
📌 عبیدالله بن زیاد 🔰ابو حفص عبیدالله بن زیاد بن ابیه، از کنیزی به نام مرجانه زاده شد. برخی ابن زیاد را به طعنه به مادرش منسوب کرده و «ابن مرجانه» خوانده‌اند که اشاره به اتهام ناپاکی تولد عبیدالله دارد و در برخی منابع، به بدنام و زناکار بودن مادر او تصریح شده است. 🔰در نسب زیاد بن ابیه نیز اختلاف است و مشخص نیست پدر او کیست. از این رو،‌ وی را ابن ابیه (یعنی پسرِ پدرش) خوانده‌اند. گفته‌ شده ، زیاد را حاصل زنای خود با سمیه، مادر زیاد می‌دانست و بدین رو، ، زیاد را برادر خویش می‌خواند. 🔰ابن زیاد، بسیار خشن، بی‌رحم و بی پروا بوده و برخی از زندگی‌نامه‌نویسان از او با عنوان «جبّار» یاد کرده‌اند. 🔰معاویه پس از مرگ زیاد، عبیدالله را به حکومت خراسان منصوب کرد و در سال ۵۵، ۵۶ یا ۵۷ق او را از ولایت خراسان برداشت و به امارت بصره منصوب کرد. 🔰با آغاز قیام علیه السلام و اعزام نماینده او بن عقیل به کوفه، عبیدالله که خشونت وی و پدرش در سرکوب شورش‌ها و جنبش‌ها مشهور بود، در سال ۶۰ق با حفظ سمت به ولایت منصوب گشت. 🔰یکی از بزرگترین جنایات عبیدالله بن زیاد، به رساندن امام حسین علیه‌السّلام و یاران ایشان و به اسارت گرفتن حرم رسول خداست. او در سال ۶۵ق نیز قیام توابین را سرکوب کرد. 🔰مختار در پی هلاک ابن زیاد و کسان دیگری بود که در واقعه دست داشتند، ابراهیم بن را با سپاه به مقابله فرستاد. ابراهیم که می‌خواست قبل از ورود ابن زیاد به سرزمین عراق، به وی برسد، در ساحل رود خازر نزدیک روستایی به نام باربیثا در ۵ فرسخی موصل به لشکر شام رسید. در جنگ شدیدی که میان عراقیان و شامیان آغاز شد، ابن زیاد شکست خورد ( ۶۷) و همراه با یارانش به قتل رسید. براساس روایتی از ابومخنف، گویا ابراهیم بن اشتر خود در جنگ تن به تن، ابن زیاد را به قتل رسانید. 🔰 مختار سر ابن زیاد را به محضر محمد حنفیه و علیه السلام فرستاد، سر عبیدالله را وقتی محضر آوردند كه طعام میل می‏فرمود. 🔰امام فرمود: وقتی كه مرا در كوفه به مجلس ابن زیاد آوردند او طعام می‏خورد و سر بریده پدرم در كنار او بود. 💠 گفتم: خدایا! مرا نمیران تا سر ابن زیاد را به وقت طعام خوردن پیش من آورند، خدا را حمد می‏كنم كه دعای مرا اجابت فرمود. 💠 سپس امام فرمود: سر ابن زیاد را بدور اندازند و در ابن نما آمده كه امام سجده شكر كرد و گفت: 💠 «الحمد لله الذی اَدركَ لی ثاری من عدوّی و جزی اللّه المختار خیراً»؛ خدا را شكر می كنم كه انتقام خون مرا از دشمنم گرفت و خداوند به مختار جزای خیر عنایت كند. 📚 مفید، الاختصاص، ۱۳۷۹ق، ص۷۳. 📚 زرکلی، الأعلام، ۲۰۰۲م، ج۴، ص۱۹۳. 📚 طبری، تاریخ، ۱۳۸۷ق، ج۸، ص۶۴۳، ۶۴۹، ۶۴۶ و ۷۰۷-۷۱۳. 🆔 @islam_history