eitaa logo
قران پویان
498 دنبال‌کننده
6.5هزار عکس
756 ویدیو
757 فایل
تدبردر قرآن وتفقه در دین با عمومی سازی فهم وعمل به قرآن ارتباط با ادمین @farpuy
مشاهده در ایتا
دانلود
⭕️نفي و در قبول دين و عمل به احكام 🛑قسمت یازدهم: علیه السلام : حاضر نیستم احدی را به وادار به کاری کنم! 🔻قرظه بن کعب یکی از فرمانداران امیرالمومنین بود. او قبلا نیز از صحابه رسول خدا و از جنگ احد به بعد آن حضرت را همراهی کرد. وی در جمل و صفین و نهروان نیز از سپاهیان ارشد حضرت علی بود. عده ای از مردم منطقه فرمانروایی وی به نزد امیرالمومنین آمدند و گزارش کردند که در محل ما نهر آبی است که فرسوده و خراب شده است و اگر مردم محل کمک نمایند و آن را حفر نموده و لای روبی کنند، آن منطقه آباد شده و قهرا درآمد مردم هم افزایش یافته و در نتیجه مالیات بیشتری هم نصیب بیت المال می‌شود. آنان از حضرت تقاضا داشتند تا ایشان به فرماندار خود (قرظه بن کعب) دستور دهد که او مردم را به انجام این کار وادار و اجبار نماید. 🖊امام علیه السلام طی نامه ای در خواست مردم را به قرظه بن کعب منتقل نمود و نظر خویش را در ذیل آن چنین آورد: لست اری ان اجبر احدا علی عمل یکرهه، فادعهم الیک فان کان الامر فی النهر علی ما وصفوه ، فمن احب ان یعمل فمره بالعمل ، والنهر لمن عمله دون من کرهه ، و لان یعمروا و یقووا احب الی من ان یضعفوا . والسلام 📚(انساب الاشراف ج /۲ . ص /۳۹۰ . الامام علی صوت العداله الانسانیه ج/۱ ص ۲۰۸) 🔻امام علیه السلام درخواست آن گروه برای وادار کردن مردم به آباد کردن نهر را نپذیرفت چرا که با سیاست کلی حضرت در حفظ حقوق و آزادیهای مردم، در تضاد بود. مبنای امام این بود که: من احدی را بر کاری که راضی نیست و اکراه نمی‌کنم: 🔸و لست اری ان اجبر احدا علی عمل یکرهه . ولی حضرت به فرماندار خود نوشت: موضوع را با حضور مردم مورد بررسی قرار دهد و اگر چنان است که گفته اند، از مردم بخواهد که هر کس مایل است بصورت داوطلبانه اقدام کند والبته بهره برداری از نهر هم بکسانی که در احیای آن مشارکت می‌کنند اختصاص خواهد داشت. 🔻در پایان حضرت، سیاست خود را اینگونه بیان فرمود: اقدام مردم برای عمران و آبادی منطقه و تقویت بنیه مالیشان بهتر از آن است که اهتمام به عمران نداشته و در ضعف و ناتوانی بمانند. ↩️صدر و ذیل کلام حضرت گویای آن است که هر چند اینگونه اقدامات عمرانی پسندیده و به صلاح است، ولی نباید جنبه پیدا کرده و بر مردم تحمیل شود. 🔻🔻🔻🔻نفی اجبار بر "هیچ کس" در "هیچ کار" یک قاعده در است. 👉👉👉 و عدول از این قاعده در شرایط اضطراری، نیاز به دلیل محکم دارد و گرنه برای آباد کردن دنیا، خواست و رضایت مردم، محترم و معتبر است و نمیتوان مدل خاصی از زندگی را بر آنها تحمیل کرد، آن هم مدل و الگویی که هزینه های زیادی بر آنها تحمیل نموده و دائما فقر را گسترش می‌دهد، حتی اگر فرض شود که چنین مدلی در واقع به مصلحت ایشان بوده و در نهایت بنیه های اقتصادی آنان را تقویت نماید زیرا تشخیص مصلحت توسط حاکمان، جایگزین تحصیل رضایت از شهروندان نمی‌شود. 🖊ايت الله سروش محلاتي http://quranpuyan.com/yaf_postst5573_Hty-pymbr-hm-mjz-bh-jbr-mrdm-nyst---brrsy-jbr-w-lzm-dr-dyn-w-Hkwmt-slmy.aspx کانالِ قرآن‌پویان تدبر در قرآن ،تفقه در دين ┏━━🌹💠🌹━━┓ 🆔@quranpuyan ┗━━🌹💠🌹━━┛
رویکرد ع به 🟢قسمت اول: 🟩 12 ویژگی : 1️⃣حکومت علی، بود، یعنی انسان و مردم مهمترین مساله حکومت بودند که حفظ شود، به خراج گیران دستور می‌داد براساس خوداظهاری و تمایل افراد مالیات و زکات بگیرید، به گونه ای که نشوند، نه مثل نظامهای مالیاتی که همه را دزد فرض می‌کنند و رضایت مردم در درجه آخر اولویتها هم نیست. خدا در قرآن درباره آدم غیرت دارد، به خاطر او به شیطان تشر می‌زند و به فرشته ها می‌گوید نمی‌فهمید و قتل هر یک انسان را معادل قتل کل انسانها می‌داند. 2️⃣حکومت علی، درجه یک و دو نداشت، مومن و حزب‌اللهی و غیر آن نداشت، همه بودند حتی اگر مخالف بودند یا مسلمان نبودند، 👈👈به مالک فرمود: با مردم مهربان باش که یا در دین مثل تو هستند و یا مثل تو انسانند. آیت‌الله سیستانی در ملاقات پاپ به همین تعبیر اشاره کرد که انعکاس زیادی داشت، علی(ع) اینگونه نبود که بیت المال یا امتیازات یا مناصب را متعلق به قشرخاصی بداند که چون شما طرفدار من هستید یا انقلابی و حزب‌اللهی هستید، مملکت مال شماست و دیگران که مخالف من هستند، حقی ندارند.😔 3️⃣ نسبت به حساسیت داشت، در نامه 14 نهج البلاغه که سندی درخشان برای امروز است فرمود: شروع به جنگ نکنید، افراد دشمن را در حال فرار نزنید، کشتگان را مثله نکنید و با زنان دشمن، خشونت به خرج ندهید، در صفین که زنان لشگر معاویه فحاشی می‌کردند، به یارانش دستور صبر داد و فرمود در جاهلیت هم عرب حرمت زنان را حفظ می‌کرد و آنها را نمی‌زد، حالا ببنید ما چگونه با زنان رفتار می‌کنیم! 4️⃣علی(ع) دشمن دشمن نمی‌کرد، در صفین سربازانش را از دادن به دشمن برحذر داشت و فرمود به جای دشنام، دعا کنید بین ما صلح برقرار شود و خونی از دو طرف ریخته نشود و آنان آگاه شوند. 5️⃣ اهل و بود. سرشناسی از حامیانش را عزل کرد فقط بدین خاطر که سر متهم فریاد زده بود 👈👈. وقتی قنبر که دستیارش بود، سه ضربه تازیانه اضافه به فردی زد، همانجا امیرمومنان به او سه ضربه تازیانه زد،👉👉 نسبت به نقض حقوق مردم مخصوصا مخالفان توسط مسئولان وکارگزارنش بسیار حساس بود. 6️⃣امیرمومنان با تبلیغات و برای حکومت مخالف بود، فرمود ما آن ابری نیستیم که رعد و برق زیاد و بدون بارش داشته باشد، بلکه ابری هستیم که بی سر وصدا باران سیل آسا فرومی‌ریزد، 7️⃣ پرهیز از مجازات قبل از ارتکاب جرم، وقتی طلحه و زبیر به نام عمره با امام خداحافظی کردند، معلوم بود دنبال فتنه هستند، اما علی ع گفت قبل از جرم نمی‌توان برخوردی با آنها کرد. 8️⃣علی(ع) با مقابله نمی‌کرد، به مالک نوشت با سنتهای مردم که آنها را دورهم جمع می‌کند و موجب الفت و مهربانی می‌شود، مخالفت نکن، چون بدنامی برایت می‌ماند. حالا این را مقایسه کنید با برخورد ما در همین سیزدهم نوروز که دنبال مچ گیری و اشتباه گیری از رفتار مردم هستیم. 9️⃣حفظ برایش مهم بود. مجازات زنی که خود اعتراف به فحشا کرد را به بهانه‌های مختلف تا بعد از به دنیا آمدن و شیر خوردن فرزندش عقب انداخت. ♦♦♦♦♦از حق الله کوتاه می‌آمد، اما خط قرمزش حق الناس بود. ما برعکسیم، اگر موی کسی پیدا شده با خداست، اما اگر کسی پول مردم را خورده با او چه می‌کنیم؟😔😔 🔟به ، حتی پیرمرد یهودی توجه داشت. 1️⃣1️⃣ اهل به مردم نبود و وقتی مردم در جنگیدن تعلل می‌کردند، فرمود من مجاز نیستم شما را به کاری که نمی‌خواهید وادار کنم. 2️⃣1️⃣به دنبال بالا رفتن و قدرت درک مردم بود. 🎙استاد مهدی مهریزی، شب 23 رمضان 💫ادامه دارد کانالِ قرآن‌پویان تدبر در قرآن ،تفقه در دين ┏━━🌹💠🌹━━┓ 🆔@quranpuyan ┗━━🌹💠🌹━━┛
رویکرد ع به 🟢قسمت دوم: 📌 در قسمت اول به 12 ویژگی اشاره شد. در این قسمت به برخی تفاوتهای حکومت علوی با انچه که حکام معمولا شاخص و امتیاز می دانند، اشاره میشود. 🔸صرف نظر از ، حکومتها در تمدن‌سازی متداول و رایج چند هدف را دنبال می‌کنند: نخست و رشد علوم و فنون؛ دوم عمران و آبادانی، سوم ایجاد اقتدار سیاسی، چهارم توسعه جغرافیایی یا حوزه اثرگذاری؛ پنجم تلاش برای ایجاد فرهنگ و آداب و رسومی که مردم و جامعه را به هم پیوند دهد. 🔹براساس بررسی نهج البلاغه و سایر روایات تاریخی و منابع حدیثی باید بگوییم 👈👈امیرمومنان هیچ یک از این اهداف را به صورت مطلق قبول نداشت و همه آنها را تحت الشعاع اصولی قرار می‌داد که همان تحقق عدل و بزرگ داشتن انسان است. 🔹البته امیرمومنان در حکومتش بود، برخلاف حاکمانی که موفقیتها و خوبی‌ها را به خود نسبت می‌دهند و شکستها و اشتباهات را به دیگر اجزاء حکومت مثل دولتها، علی(ع) مسئولیت عملکرد حکومتش را می‌پذیرفت و تعریف نمی‌کرد، هم سیاستگذار بود و هم مجری. 1️⃣امیرمومنان دست به کشورگشایی و فتوحات نزد، دنبال توسعه کمی و افزایش قلمرو نفوذ و حکومت خود نبود، می‌فرمود این حکومت ارزش گرفتن یک کاه از دهان مورچه را ندارد. 2️⃣در مورد ایجاد اقتدار سیاسی هم به عکس دنبال آزادسازی فضای سیاسی بود، مردم را تشویق به انتقاد از خود می‌کرد و به ابن عباس فرمود این حکومت برای من پست تر از عطسه بز مریض است. 3️⃣دنبال ایجاد سرود ملی و ایجاد فرهنگ و ادبیات و هنر وابسته به قدرت هم نبود و به شدت جلوگیری می‌کرد. از اینکه هیات همراه و بدرقه و استقبال داشته باشد، گریزان بود و مردم را نهی می‌کرد که دنبال او حرکت کنند. دنبال اینکه برایش بسرایند و کودکان سرود بخوانند نبود، مانند یک فرد عادی زندگی می‌کرد. بر عکس ما که نه تنها در مورد مقامات، بلکه در سطح یک پیشنماز هم دنبال ایجاد و جداکردن این فرد از مردم عادی هستیم و طبیعی است این جدا کردن موجب تفاخر و توهم برای صاحبان قدرت و موقعیت می‌شود. 4️⃣برخلاف ما که دنبال تفاخر به تولید علم و مقاله، آن هم با تقلب و حواشی زیاد هستیم، امیر مومنان دنبال تولید علم نبود، دنبال رشد بود، همانگونه که به روایت قرآن موسی از خضر می‌خواهد او را رشد دهد و معیار قرآن هم در علم آموزی، هم عبادت و هم فعالیتهای اجتماعی و سیاسی، رشد است، نه دستاوردهای کمی و ظاهرگرایی. 🔷در مجموع می‌توان گفت اهداف حکومت و تمدن علوی در سه بخش متمرکز بود: ♦️نخست به جای قدرت گرایی. هدفش انسان بود، نه حکومت. حتی هم برای انسان است، نه انسان برای دین. ♦️دوم از هر ابزاری برای حفظ حکومت استفاده نمی‌کرد. فرمود خدا نبیند من برای حفظ حکومت از و اوباش استفاده کنم، اما ما برای حفظ قدرت اینها را به خط می‌کنیم. ♦️سوم حکومت را برای ایجاد آرامش و و مردم می‌خواست. امام علی بیلان حکومت 4 ساله خود را اینطور می‌دهد که در کوفه همه آسایش و آرامش دارند، پایین‌ترین طبقات نان گندم می‌خورند و سرپناه دارند و آب شیرین می‌خورند. نمی‌گوید طول راهپیمایی این قدر است. یا تعداد شرکت کنندگان در اعتکاف انقدر است. 🎙استاد مهدی مهریزی، شب 23 رمضان کانالِ قرآن‌پویان تدبر در قرآن ،تفقه در دين ┏━━🌹💠🌹━━┓ 🆔@quranpuyan ┗━━🌹💠🌹━━┛
لطفا در ایتا مطلب را دنبال کنید
مشاهده در پیام رسان ایتا
🟪 فرازی از سخنرانی مرحوم آیت الله در حسینیه ارشاد با موضوع: ویژگی های حکومت احمدی و علوی به مناسبت 13 رجب سالگرد ولادت امام امیرالمومنین 🔻" به ضرار گفت: را برایم توصیف کن، ضرار گفت: مرا از این برنامه معاف بدار، معاویه گفت: هیچ راهی جز نداری، ضرار گفت: اکنون که ناچارم می گویم: 👈.....به هنگامی که بین ما بود با ما فرقی نمی کرد. از جواب هر خواسته مشروعی که داشتیم امتناع نداشت، وقتی از او دعوت می کردیم اجابت می فرمود. در زمان حکومتش هیچ قدرتمندی از ترس عدالتش جرأت اعمال زور و سلطه اش را نداشت و هیچ ضعیفی از رسیدن به علی مأیوس نبود." 📚(مروج الذهب ج ۲ ص ۴۳۳) (عرفان اسلامى، ج1، ص 213.) ما این علی را معرفی کردیم و قرنها منتظر چنین بودیم و برای همین حکومت جمهوری انقلاب کردیم. حکومتی مردمی بدور از تجمل، فساد و @quranpuyan
🟢 پاسداری از , هدف 🏷 بعضی از اصول را ما می بینیم از پیغمبر تا امام عسكری همه آن را طرد كرده اند؛ می فهمیم كه اینها معیارهای قطعی و جزمی است كه در همه ی شرایط باید نفی بشود. آنهایی كه می گویند اخلاق مطلقاً نسبی است، ما از آنها سؤال می كنیم: مثلاً یكی از معیارها كه افراد در سیره هاشان ممكن است به كار ببرند همان اصل غدر و است. 🏷 اكثریت قریب به اتفاق جهان از اصل و برای مقصد و مقصود خودشان استفاده می كنند. بعضی تمام سیاستشان بر اساس غدر و خیانت است و بعضی لااقل جایی از آن استفاده می كنند؛ یعنی می گویند در سیاست، اخلاق معنی ندارد، باید آن را رها كرد. 🏷 یك مرد سیاسی قول می دهد، پیمان می بندد، سوگند می خورد ولی تا وقتی پایبند به قول و پیمان و سوگند خودش هست كه منافعش اقتضا كند؛ همین قدر كه منافع در یك طرف قرار گرفت، در طرف دیگر، فوراً پیمانش را نقض می كند. 🏷 در آن كتابی كه در تاریخ جنگ بین الملل دوم نوشته است و یك وقت روزنامه های ایران منتشر می كردند و من مقداری از آن را خواندم، وقتی كه حمله متفقین به ایران را نقل می كند می گوید: «اگرچه ما با ایرانیها پیمان بسته بودیم، قرارداد داشتیم و طبق قرارداد نباید چنین كاری می كردیم» 🔻 بعد خودش به خودش جواب می دهد، می گوید: «ولی این معیارها: پیمان و به پیمان، در مقیاسهای كوچك درست است، دو نفر وقتی با همدیگر قول و قرار می گذارند درست است؛ اما در سیاست، وقتی كه پای منافع یك ملت در میان می آید، این حرفها دیگر موهوم است. 😔 من نمی توانستم از منافع بریتانیای كبیر به عنوان اینكه این كار ضد اخلاق است چشم بپوشم كه ما با یك كشور دیگر پیمان بسته ایم و نقض پیمان بر خلاف اصول انسانیت است. این حرفها اساساً در مقیاسهای كلی و در شعاعهای خیلی وسیع درست نیست» . 🏷 این همان اصل غدر و خیانت است، اصلی كه معاویه در سیاستش مطلقاً از آن پیروی می كرد. آنچه كه (ع) را از سیاستمداران دیگر جهان- البته به استثنای امثال پیغمبر اكرم- متمایز می كند این است كه او از اصل غدر و خیانت در روش پیروی نمی كند ولو به قیمت اینكه آنچه دارد و حتی خلافت از دستش برود. 🏷 چرا؟ ❓ چون می گوید اساساً من پاسدار این اصولم، فلسفه من پاسداری این است، پاسداری است، پاسداری امانت است، پاسداری وفاست، پاسداری درستی است، و من خلیفه ام برای اینها، آن وقت چطور ممكن است كه من اینها را فدای خلافت كنم؟ ! 🏷نه تنها خودش چنین است، در فرمانی كه به مالك اشتر نوشته است نیز به این فلسفه تصریح می كند. به مالك اشتر می گوید: ❌❌مالك! با هر كسی پیمان بستی ولو با كافر حربی، مبادا پیمان خودت را نقض كنی. مادامی كه آنها سر پیمان خودشان هستند، تو نیز باش. البته وقتی آنها نقض كردند دیگر پیمانی وجود ندارد. 🏷 قرآن هم می گوید: «فَمَا اِسْتَقامُوا لَكُمْ فَاسْتَقِیمُوا لَهُمْ» . در مورد مشركین و بت پرست هاست كه با پیغمبر پیمان بسته بودند: مادامی كه آنها به خودشان هستند، شما هم وفادار باشید و آن را نشكنید. اما اگر آنها شكستند، شما نیز بشكنید . 🏷 می فرماید: مالك! هرگز عهد و پیمانی را كه می بندی، با هر كه باشد، با دشمن خونی خودت، با كفار، با مشركین، با دشمنان اسلام، آن را نقض نكن. 👈بعد تصریح می كند، می فرماید: 🔻برای اینكه اصلاً زندگی بشر بر اساس اینهاست؛ اگر اینها شكسته بشود و محترم شناخته نشود دیگر چیزی باقی نمی ماند. متأسفم كه عین عبارات را حفظ نیستم والاّ به قدری این مطلب را زیبا بیان می كند كه دیگر از این بهتر نمی شود بیان كرد. 📚شهيد مطهری , سیری در سیره نبوی, ص٩٢_٩٤ کانالِ قرآن‌پویان تدبر در قرآن ،تفقه در دين ┏━━🌹💠🌹━━┓ 🆔@quranpuyan ┗━━🌹💠🌹━━┛
⭕️ نگاه به باید فارغ از هرگونه باشد 👈در جوامع امروزی به مقداری که نظارت رسانه های گروهی و افکارعمومی بر صاحبان قدرت تأثیر می گذارد، و آنان را وادار به مراقبت از عملکرد خود و پاسخگویی نسبت به کارنامه­شان می کند، تدیّن و عدالت شخصی تأثیر ندارد 💫از دیدگاه امیرمؤمنان (ع) فلسفه حکومت است وهیچ مؤلفه دیگری مثل مصلحت، قدرت و حتی نظم وامنیت، نمی تواند عدالت را مقیّد کند. حکومتی که عدالت را فدای مصلحت کند یا به بهانه حفظ امنیت از اجرای عدالت صرف نظر نماید، نسبتی با حکومت علوی ندارد 🔻حکومت فساد را از هیچ کس برنتابد. حکومتی که عدالت را فقط برای رقیب بخواهد و بر بی عدالتی خودی­ها چشم بپوشد، با حکومت علوی نسبتی ندارد. 🔻امیرمؤمنان علی (ع) با کسانی که به حقوق مردم تعدی و تجاوز می کردند، هیچ گونه مماشاتی نمی کرد و به صورت علنی و آشکار با آنان برخورد نموده و از مسئولیت برکنارشان می کرد. 💫امام (ع) از هم­چون مردان دفاع می کرد، از مسیحی از کار افتاده به مثل مسلمان سالخورده حمایت می کرد، نسبت به رعایت حقوق غیر عرب­ها مانند اعراب حساسیت داشت. برای قریش یا بنی­هاشم هیچ گونه امتیازی قائل نبود 🔻به گمان من تنها از امتیازات و خطبه های نورانی امیر مؤمنان علی (ع) سخن گفتن و تعریف کردن، و کتاب و مقاله نوشتن کافی نیست، مهم ترین عاملی که می توانست و هنوز هم می تواند الگوی حکومت علوی را در زمینه­ های مختلف عدالت، حقوق بشر و آزادی های مدنی قابل طرح نماید، نشان دادن یک نمونه ولو ناقص از آن حکومت آرمانی در دنیای امروز است؛ ❓❓و کدام حکومت و جامعه بهتر از جمهوری اسلامی و ملت که افتخار علوی را در کارنامه خویش دارد؟ بنا بود جمهوری اسلامی الگویی کوچک از حکومت علوی را در محدوده جغرافیایی ایران به نمایش بگذارد؛ و نه تنها ملت ایران را از این نعمت بهره مند سازد، بلکه الگویی برای ملت­های مسلمان دیگر باشد. معتقدم باید به اهداف و آرمانهای نخستین انقلاب بازگردیم که مهم ترین آنها « »، « » و « » است. 👈نگاه و نگرش به باید برخاسته از علاقه و محبت، و فارغ از هر گونه تبعیض جنسیتی، نژادی و طبقاتی و حتی در ساحتی گسترده، تبعیض دینی و مذهبی باشد. 🎙استاد سید جواد ورعی 💻نقل از سایت اندیشه ما کانالِ قرآن‌پویان تدبر در قرآن ،تفقه در دین ┏━━🌹💠🌹━━┓ 🆔@quranpuyan ┗━━🌹💠🌹━━┛
12.44M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🔰در ، ضعیف ترین مردم باید بتواند حقش را بدون لکنت از بالاترین مقام حکومت بگیرد. 🔸 حق انتقاد و نظارت و اعتراض مردم یک حق مسلم است سید محمد @quranpuyan
🔴 امام (ع) را دعوت به می‌کرد و آنان را تهدید به محدودیت و جرم نگاری نکرد! 🔸در حکومت امیرالمومنین (ع) افراد تندرو و پر انرژی و بلکه پیش فعالِ اعتقادی و سیاسی بودند که در شمار شهروندان کوفی بودند و قبل از علی(ع) اظهار نظر میکردند و حتی بعد از اعلام نظر حاکمیتِ علوی نیز ، اظهار نظر مخالف میکردند و بلکه توهین هم میکردند ! ولی درتاریخ خبری از و آنان دیده نمیشود و بلکه بالعکس ؛ امامِ عدالت و رهبرِ انصاف و مدارا -حضرت امیر(ع)- اجازه هیچ گونه و یا تعدی نسبت به آنان را به اصحاب خود نمیداد. ❇برخی از گزارشات تاریخ در این مورد خواندنی است و میتواند فاصله حکومتهای دینی کنونی را با نمایان کند. 💫 امیرالمومنین (ع) در یک نامه رسمی از مردم درخواست اظهارنظر و بالاتر ، نمود و فرمود : " اگر دیدید بد عمل میکنم به من انتقاد کنید و کنید تا من جبران کنم." 📚 (نهج ، نامه ۵۷ بااستفاده از ترجمه استاد مطهری) 👈 مهم اینجاست که به روایت ابن ابی الحدید؛ در بحبوبه جنگ و شرائط و فوق امنیتی آنان بر علیه فرماندهی کل نه تنها اظهار نظر میکردند بلکه بر علیه او شوریدند ، ولی مورد حبس و قتل قرار نگرفتند‌، بلکه امامِ عدالت -امام علی- ابن عباس را برای گفتگو و شنیدن اظهار نظرشان به سمت آنان مامور نمود. 👈وقتی امام علی(ع) از صفین به کوفه برگشت، از اظهار نظر پا فراتر گذاشتند و راه خود را جدا کردند و به طرف صحرای حروراء رفتند و این شعار را تکرار می کردند: "لا حکم إلا لله و لوکره المشرکون، ألا إن معاویه وعلیاً اشرکا فی حکم الله" ؛ حکم و داوری فقط از آن خداست؛ گر چه مشرکان کراهت داشته باشند. به راستی که معاویه و علی در حکم خدا مشرک شدند! 👈چون مبنای حکومت حضرت امیر (ع) حبس بخاطر اظهار نبود ، بلکه صریحاً فرمود: "تا زمانی که خونی نریخته و یا مالی را غارت نکرده باشند، متعرض آنها نشوید." آنان با اینکه در بیرون کوفه اردو زده بودند، و پیوسته بین کوفه و حروراء در حال رفت و آمد بودند و موجب آزار مردم و تحریک آنها می شدند. و گاهی به مسجد می آمدند و با تکرار شعار «لا حکم الا لله» مسجد را بهم میریختند و یا به امام جسارت میکردند و میگفتند : "قاتله الله کافراً ما افقهه!" 📚(نهج ، ح/ ۴۲۰) 👈با اینکه ادامه این وضع برای مردم بسیار خسته کننده و ملال آور شده بود و معترض بودند و به حضرت می گفتند: آیا از برخورد های آنها خسته نشده ای؟ چرا به نابودی آنها اقدام نمی کنی؟ اما امیرالمومنین (ع) اقدام به تهدید و یا حبس نمیکرد. 🔻جالب است؛ برخی ازاظهارنظر عبور کردند و تا آنجا پیش رفتند و امام را تهدید میکردند و واکنش امام (ع) شگفت آور است! ابن اعثم نقل میکند در روز بیعت (ع) مردی مصری به او گفت: "ای ابوالحسن! ما بدین شرط با تو می‏کنیم که اگر چونان عثمان در میان ما عمل کردی، تو را بکشیم". علی پاسخ داد: آری!" 📚(الفتوح/۲۴۶) 🔻خلاصه ؛ تاریخ هیچگونه حبس و جریمه و مشابه آن را برای صِرف اظهار نظر و نقد ، در حکومت علوی نقل نکرده است ، و شهروندان در بدون تهدید، مبادرت به اظهار نظر داشتند و دراظهارنظرشان، از نقد و انتقاد و حتی مخالفت خودداری نمیکردند! استاد هادي سروش کانالِ قرآن‌پویان تدبر در قرآن ،تفقه در دين ┏━━🌹💠🌹━━┓ 🆔@quranpuyan ┗━━🌹💠🌹━━┛