eitaa logo
✳️ جستارهای قرآنی رحیق
2.8هزار دنبال‌کننده
3.4هزار عکس
1.4هزار ویدیو
791 فایل
«رحیق» نوشیدنی گوارا و ناب بهشتیان. ۲۵مطففین . مستمع صاحب سخن را بر سر کار آورد غنچهٔ خاموش، بلبل را به گفتار آورد صائب @s_m_a57 @Sayyedali_1997
مشاهده در ایتا
دانلود
📈 عظمت رمضان 📁 ماه مبارک رمضان ماهی است که در آن قرآن نازل شده است، عظمت این ماه به نزول قرآن کریم است نه به روزه گرفتن! قرآن کریم احکام و حِکمی دارد که یکی از آن احکام روزه گرفتن است. ماه مبارک رمضان ماه نزول قرآن کریم است و انسان در این ماه مهمان خداست که خدا در این ماه غذایی به نام قرآن برای ما فرستاده است. از رسول خدا (علیه آلاف التحیة و الثناء) رسیده است که «إِنَّ هَذَا الْقُرْآنَ‏ مَأْدُبَةٌ اللَّهِ‏»؛[1] قرآن غذای آماده الهی است، قرآن سفره ای نیست که هر کسی غذای خود را در سفره قرآن بخورد، هیچ کسی حق ندارد خواسته های خود را بر قرآن تحمیل کند و برداشت های خود را به حساب قرآن بیاورد. قرآن سفره نیست، غذایی است آماده! «مَأْدُبَة» یعنی غذای آماده، هر کسی گرسنه معارف باشد از آن غذا استفاده می کند؛ این مطلب را هم علمای سنت[2] از رسول خدا (علیه آلاف التحیة و الثناء) نقل کرده اند، هم علمای شیعه و هم دیگر علما که قرآن غذای آماده الهی است. خدا در این ماه ما را به قرآن فهمیدن فرا خواند، با ما در این ماه سخن می گوید. 📁 آن بزرگانی که اهل معنایند می گویند گرچه روزه گرفتن دشوار است، ولی شنیدن این ندای خدا که می گوید ﴿یا أَیهَا الَّذِینَ آمَنُوا كُتِبَ عَلَیكُمُ الصِّیامُ﴾،[3] این ندا و لذت این صدا آن خستگی روزه گرفتن را از انسان می گیرد، انسان در روزه گرفتن احساس خستگی نمی کند. [1]. التفسیر المنسوب إلى الإمام الحسن العسكری علیه السلام، ص60. [2]. تفسیر القرطبی، ج1، ص5. [3]. سوره بقره، آیه183. 📚 سخنرانی ماه مبارک رمضان ـ جلسه1 تاریخ: 1393 👈 به هنگام فتنه ها و بلاها به قرآن پناه ببریم. التماس دعا🙏 @rahighemakhtoom
برشی از کتاب گرانسنگ (102) (گنجینه آموزه های تفسیری) 🔅🔅🔅 إِيِّاكَ نَعْبُدُ وَإِيَّاكَ نَسْتَعِينُ (5) 📌 لطائف و اشارات ✅ 1 ـ اسرار تقديم «إيّاك» بر «نعبد» حصر عبادت و استعانت در ذات اقدس الهي با تعبيراتي چون «لا نعبد إلاّ إياك» يا «نعبدك ولا نعبد غيرك» نيز قابل تبيين بود، اما در اين آيه‌ي كريمه با تقديم مفعول (إيّاك) بيان شده است. در گزينش اين سياقِ خاص اسراري نهفته است كه به برخي از آنها اشاره مي كنيم: 📁 الف: موحّدي كه ذات اقدس الهي را جامع و منشاي همه‌ي كمالها و جمالها مي داند و براي او ربوبيّت و مالكيّت مطلق قائل است، در آغاز و پيش از هر چيز او را مشاهده مي كند و با تقديم «إيّاك» عبادت را حقّ انحصاري او مي داند. ▫ انساني كه حجاب غفلت را دريد، تنها او را مي بيند و از اين رو ابتدا از او سخن مي گويد وبه همين دليل كلمه‌ي «شهيد» در آيه‌ي كريمه‌ي (أَوَلَم يكف بربّك أنّه علي كلّ شي ءٍ شهيد) [سوره‌ي فصّلت، آيه‌ي 53.]به معناي «مشهود» است، نه «شاهد»؛ يعني انسان در نگرش به هر چيز ابتدا خدا را مي بيند و سپس غير را كه آيت اوست و چون خداوند مشهودي است فائق بر همه‌ي مشهودها از اين رو با كلمه‌ي «علي» استعمال شده است. ✅ قرآن همراه است و هم راه ؛ همواره با قرآن باشیم @rahighemakhtoom
برشی از کتاب گرانسنگ (103) (گنجینه آموزه های تفسیری) 🔅🔅🔅 إِيِّاكَ نَعْبُدُ وَإِيَّاكَ نَسْتَعِينُ (5) 📌 لطائف و اشارات ✅ 1 ـ اسرار تقديم «إيّاك» بر «نعبد» 📁 ب: عابدي كه ابتدا معبود را مي بيند و او را به عنوان جمال محض و كمال صرف مي شناسد، سختي و سنگيني عبادت برايش آسان مي شود. عبادت براي سالكان و راهيان كوي حق در آغاز، دشواريهايي دارد و بر اين اساس، صبر بر طاعت از بهترين فضايل و رأس ايمان است: «فإن الصبر من الإيمان كالرأس من الجسد»[ نهج البلاغه، حكمت 82، بند3.]. ▫ خداي سبحان از نماز به عنوان امري بزرگ و سنگين ياد كرده است و اين براي كساني است كه به پايگاه «خشوع» راه نيافته اند: (وإنّها لكبيرة إلاّ علي الخاشعين)[ سوره‌ي بقره، آيه‌ي 45.]. گرچه اقامه‌ي نماز فرصت چنداني نمي خواهد، امّا گروههاي فراواني از آن، سر باز مي زنند؛ چون خودخواهي به انسان اجازه‌ي اقرار و اظهار بندگي نمي دهد و برخاك ساييدن پيشاني براي انسانِ مدّعي استقلال دشوار است، ولي خاشعاني كه جمال و زيبايي معبود را مشاهده كرده اند، اظهار بندگي سهل و عبادت برايشان شيرين و آسان است. ▫ كسي كه با دشواري نماز مي گزارد، گرچه به تكليف خويش عمل كرده است، ولي نماز براي او لذّت بخش نيست؛ امّا شاهدان جمال معبود، به حق از آن لذّت و از هجران آن رنج مي برند. از اين رو مي گويند: «اگر همه‌ي عمر دنيا يك شب بود همه را به سجده يا ركوع سپري مي كرديم»[ ر.ك شرح حالات اويس قَرَن.]. ▫ رسول اكرم (صلي الله عليه و آله و سلم) كه همواره مستغرق در شهود جمال خداي سبحان بود و فراق خداوند براي او مايه‌ي رنج بود، نماز را مايه‌ي روشني چشم خود مي دانست: «جعلت قرة عينى فى الصلاة» [بحار، ج79، ص193.]، و هنگام نماز به مؤذن مخصوص خودْ بلال حبشي مي فرمود: «أرحنا يا بلال»[ بحار، ج79، ص193]. ✅ قرآن همراه است و هم راه ؛ همواره با قرآن باشیم @rahighemakhtoom
برشی از کتاب گرانسنگ (104) (گنجینه آموزه های تفسیری) 🔅🔅🔅 إِيِّاكَ نَعْبُدُ وَإِيَّاكَ نَسْتَعِينُ (5) 📌 لطائف و اشارات ✅ 1 ـ اسرار تقديم «إيّاك» بر «نعبد» 📁 ج: شيطان گرچه در همه‌ي حالات، انسان را وسوسه مي كند، ولي در حال نماز با بسيج همه‌ي نيروهايش مي كوشد تا مانع حضور قلب نمازگزار گردد. وسوسه و مزاحمت شيطان در كارهاي عادي چندان جدّي نيست، ولي وقتي انسان در مسير عبادت قدم نهاد، او همه‌ي جنود و ذرّيّه اش را براي اِغفال عابد سالك آماده مي كند. براي مصونيت از اين تهاجم همه جانبه، ابتدا بايد معبود را تعيين كرد و آنگاه از عبادت سخن گفت تا شيطان براي انسان، معبود سازي نكند و اگر قبل از تعيين معبود، از عبادت سخن بگوييم شيطان با اِلقاي خاطراتي براي ما معبودي دروغين مي سازد. ▪ شيطان با القائات خود براي كافران و بت پرستان بت مي تراشد و براي مؤمنان، نجات از آتش سوزان جهنّم و دستيابي به نعيم بهشتي را معبود قرار مي دهد[1]. ====================== [1]ـ عبادت براي رسيدن به بهشت يا رهيدن از دوزخ، گر چه از نظر علم فقه صحيح است، ولي مربوط به انساني است كه بر اثر كم همّتي، از خدا نجات از آتش يا ورود به بهشت را مي طلبد، نه لقاي او را. اگر هدف اصلي و معبود واقعي عابد، نجات از جهنّم يا ورود به بهشت بود و خدا را براي رسيدن به چنين معبودي «وسيله» قرار داد، نه هدف و مقصود بالذات، عبادتش باطل است و مقصود برخي كه عبادت براي رسيدن به بهشت يا دوري از جهنّم را باطل مي دانند، همين است؛ زيرا در اين صورت اگر دستيابي به بهشت بدون عبادت خدا ممكن بود، او را عبادت نمي كرد (ر.ك صهباي حج، ص 363). البته گرچه معبود بالذاتِ اكثر انسانها خداوند است،و از اين رو عبادت آنها درست است؛ امانمي دانند كه از او جز او را خواستن، بي همّتي است: «... لانريد منك غيرك ولا نعبدك بالعوض والبدل كما يعبدك الجاهلون بك، المغيبون عنك» (تفسير صافي، ج1، ص72). ✅ قرآن همراه است و هم راه ؛ همواره با قرآن باشیم
(گنجینه آموزه های تفسیری) 🔅🔅🔅 📌نگاشت3:نکات و پیام های کلی تفسیر سوره عادیات وَ الْعادِياتِ ضَبْحاً «1» فَالْمُورِياتِ قَدْحاً «2» فَالْمُغِيراتِ صُبْحاً «3» فَأَثَرْنَ بِهِ نَقْعاً «4» فَوَسَطْنَ بِهِ جَمْعاً «5» إِنَّ الْإِنْسانَ لِرَبِّهِ لَكَنُودٌ «6» وَ إِنَّهُ عَلى‌ ذلِكَ لَشَهِيدٌ «7» وَ إِنَّهُ لِحُبِّ الْخَيْرِ لَشَدِيدٌ «8» أَ فَلا يَعْلَمُ إِذا بُعْثِرَ ما فِي الْقُبُورِ «9» وَ حُصِّلَ ما فِي الصُّدُورِ «10» إِنَّ رَبَّهُمْ بِهِمْ يَوْمَئِذٍ لَخَبِيرٌ «11» 1) سوگند به اسبان دونده كه (در ميدان جهاد) نفسشان به شماره افتاد. «2» و (به هنگام تاختن، از برخورد نعل اسبان با سنگ‌هاى بيابان) به شدّت برق افروزند.«3» و صبحگاهان بر دشمن هجوم برند. «4» و گرد و غبار برانگيزند. «5» و در ميان معركه و جمع دشمنان در آمده‌اند. «6» همانا انسان نسبت به پروردگارش بسيار ناسپاس است. «7» و بى‌شك بر اين (ناسپاسى) گواه است. «8» و همانا او علاقه شديدى به مال دارد. «9» آيا انسان نمى‌داند كه وقتى آنچه در گورهاست برانگيخته شود. «10» و آنچه در سينه‌هاست فاش شود. «11» همانا خداوند در آن روز به كارشان آگاه است. 🔅🔅🔅 🔹 «عدو» به معناى تجاوز است. چون دويدن، تجاوز از حدّ حركت عادى است، به آن «عدو»گفته مى‌شود. 🔹 «ضبح» به معناى صداى نفس اسب است. 🔹 «قدح» به معناى خروج آتش از سنگ چخماق، 🔹 «المغيرات» از «اغارة» به معناى تاختن سريع، 🔹 «صُبْحاً» كنايه از غافلگير كردن دشمن و پنهان كردن زمان هجوم است. 🔹 «أثرن» از «اثارة» به معناى منتشر ساختن، 🔹 «نقع» به معناى غبار و 🔹 «كنود» به معناى كَفور (ناسپاس)است. 🔹 در كلمه‌ «بُعْثِرَ» معناى بعث و اثاره نهفته است يعنى بيرون كشيدن و زيرو رو كردن. 🔹 «حُصِّلَ» به معناى استخراج مغز از پوسته و متمايز شدن خصلت‌هاى نيك و بد در آن روز از يكديگر است. 📁 قرآن در برخى آيات، انسان را به خاطر برخى صفات، مورد سرزنش قرار داده و او را ▪ «ظَلُوماً جَهُولًا» « احزاب، 72.» (ستمگر و نادان)، ▪ «هَلُوعاً» « معارج، 19.» (حريص)، ▪ «يَؤُساً» « اسراء، 83.» (نااميد)، ▪ «كَفُوراً» « اسراء، 67.» (ناسپاس)، ▪ «جَزُوعاً» « معارج، 20.» (بى صبر)، ▪ «مَنُوعاً» « معارج، 21.» (بخيل) خوانده است. 📁 ولى از سوى ديگر درباره انسان مى‌فرمايد: «كَرَّمْنا» « اسراء، 70.» (گرامى داشتيم)، «فَضَّلْنا» « اسراء، 70.»* (برترى داديم)، «أَحْسَنِ تَقْوِيمٍ» « تين، 4.» (بهترين قوام را به او داديم)، «نَفَخْتُ فِيهِ مِنْ رُوحِي» « حجر، 29.»* (روح الهى در او دميديم) و اين دوگانگى به خاطر آن است كه در انسان دو نوع عامل حركت وجود دارد: يكى عقل و يكى غريزه. اگر در مسير بندگى خدا و تربيت اولياى خدا قرار گيرد، به گونه‌اى است و اگر در مسير هوسها و طاغوت‌ها و وسوسه‌ها قرار گيرد، به گونه ديگر. 📁 در قرآن از علاقه شديد و حريصانه به مال دنيا كه سبب فراموش كردن آخرت و محرومان شود، انتقاد شده است. «إِنَّهُ لِحُبِّ الْخَيْرِ لَشَدِيدٌ» قرآن از مال دنيا به «خير» تعبير كرده است: «لِحُبِّ الْخَيْرِ» تا بفهماند مال بايد از راه خير بدست آيد و در راه خير با نيت خير و با شيوه خير مصرف گردد. ✅ قرآن همراه است و هم راه ؛ همواره با قرآن باشیم @rahighemakhtoom
(گنجینه آموزه های تفسیری) 🔅🔅🔅 📌نگاشت4: پیام های کلی تفسیر سوره عادیات ✅ 1- جهاد و دفاع به قدرى ارزش دارد كه خداوند به نفس اسب‌هاى زير پاى جهادگران سوگند ياد مى‌كند. «وَ الْعادِياتِ ضَبْحاً» ✅ 2- مسلمانان بايد اسب سوار و چابك باشند. (در سوگند به نفس اسب، نوعى تشويق به اسب سوارى هدفدار است.) «وَ الْعادِياتِ ضَبْحاً» ✅ 3- اسبان در راه خدا مى‌دوند، ولى انسان در برابر خدا سرسختى مى‌كند. و الْعادِياتِ‌ ... إِنَّ الْإِنْسانَ لِرَبِّهِ لَكَنُودٌ ✅ 4- در جهاد با دشمن، سرعت عمل يك ارزش است. «وَ الْعادِياتِ ضَبْحاً» ✅ 5- هنگام غفلت دشمن براى حمله استفاده كنيد. «فَالْمُغِيراتِ صُبْحاً» ✅ 6- دشمن را چنان غافلگير كنيد كه ناگاه در وسط آنان باشيد تا فرصت مقابله با شما را نداشته باشند. «فَوَسَطْنَ بِهِ جَمْعاً» ✅ 7- ناسپاسى و مال دوستى انسان را در برابر جبهه حق قرار مى‌دهد. وَ الْعادِياتِ‌ ... إِنَّ الْإِنْسانَ لِرَبِّهِ لَكَنُودٌ ... لِحُبِّ الْخَيْرِ لَشَدِيدٌ ✅ 8- شهداى جبهه‌ها و امدادهاى الهى را فراموش نكنيد. «إِنَّ الْإِنْسانَ لِرَبِّهِ لَكَنُودٌ» ✅ 9- پيروزى و امنيّت انسان را مغرور مى‌كند، هشدار لازم است. «لِرَبِّهِ لَكَنُودٌ» ✅ 10- وجدان انسان آگاه است؛ حتى در مواردى كه عذر و بهانه مى‌آورد خود مى‌داند كه چه كاره است. «وَ إِنَّهُ عَلى‌ ذلِكَ لَشَهِيدٌ» 11- در فرهنگ اسلامى، ثروت و مال خير است. «إِنَّهُ لِحُبِّ الْخَيْرِ لَشَدِيدٌ» ✅ 12- علاقه به مال، امرى فطرى است، آنچه مذموم است علاقه افراطى است كه انسان از يك سو دست به هر نوع درآمدى مى‌زند و از سوى ديگر حقوق واجب الهى را نمى‌پردازد. «لَشَدِيدٌ» ✅ 13- معاد جسمانى است زيرا سخن از قبر است. «بُعْثِرَ ما فِي الْقُبُورِ» (در آيه‌اى‌ ديگر مى‌فرمايد: «يَبْعَثُ مَنْ فِي الْقُبُورِ» «1») ✅ 14- ياد قيامت، عامل هشدار به ناسپاسان و مال پرستان است. «أَ فَلا يَعْلَمُ إِذا بُعْثِرَ ما فِي الْقُبُورِ» ✅ 15- روز قيامت اسرار درونى كشف وحسابرسى خواهد شد. «حُصِّلَ ما فِي الصُّدُورِ» ✅ 16- خداوند بر افكار و اعمال ما آگاهى كامل دارد. ( «خبير» به معناى آگاهى از ظاهر و باطن است) إِنَّ رَبَّهُمْ بِهِمْ‌ ... لَخَبِيرٌ ✅ 17- خداوند در دنيا نيز به امور مردم آگاه است، امّا در قيامت، اين خبير بودن براى همه ظاهر مى‌شود. «يَوْمَئِذٍ» ✅ 18- چون خداوند خبير است، حسابرسى او نيز دقيق است. «يَوْمَئِذٍ لَخَبِيرٌ» ✅ 19- انسان در برابر ديگران اين همه سركشى ندارد، كفر و ناسپاسى شديد انسان تنها در برابر پروردگارش است. «لِرَبِّهِ لَكَنُودٌ» 🔅🔅🔅 ✅ قرآن همراه است و هم راه ؛ همواره با قرآن باشیم @rahighemakhtoom
100.Adiyat.01-11.mp3
5M
(گنجینه آموزه های تفسیری) 🔅🔅🔅 📌نگاشت5: تفسیر صوتی سوره العادیات 📼 مفسر: استاد حجت الاسلام و المسلمین محسن قرائتی ✅ قرآن همراه است و هم راه ، همواره با قرآن باشیم @rahighemakhtoom
واکاوی دعای 23 صحیفه سجادیه 14.mp3
12.56M
36 📌واکاوی دعای 23 14 و اکرمنی بعافیتک... اَللّهُمَّ اجْعَلْ نَفسِی اَوَّلَ کَرِیمَهٍ تَنتَزِعُ‌ها مِنْ کَرائِمِی وَ اَوَّلَ وَدِیعَهٍ تَرتَجِعُهَا مِنْ وَدائِعِ نِعَمِکَ عِندِی؛ خدایا! همه نعمت‌ها امانت است، همه را به تو بر می‌گردانیم. ولی اوّلین نعمتی که می‌گیری، جان ما باشد. چشم و گوش به همراه جان برود، نه اوّل چشم وگوش و اعضاء را بگیری، ما ذلیلانه در منزل زندگی کنیم، نیازمند به اعضاء منزل باشیم، با خواری و خفّت به سر ببریم.حقیقتا این دعا درس کرامت می‌دهد. @rahighemakhtoom
✳️ جستارهای قرآنی رحیق
#آوای_زندگی #نگاشت_صوتی 36 📌واکاوی دعای 23 #صحیفه_سجادیه 14 و اکرمنی بعافیتک... اَللّهُمَّ اجْعَ
36 📌واکاوی دعای 23 14 و اکرمنی بعافیتک... 👈 ماه رمضان ماه قرآن و ماه علی 📝 عن عایشة و ابن عباس: قال رسول الله صلی الله علیه وآله: ذِکرُ عَلی عِبادَةٌ.یاد کردن از علی عبادت است(كنز العمال، 11/ 601/ 32894 متقی هندی) 📁 دعاهای حضرت در نهج البلاغه را ببینید؛یا سعادت می خواهد أنْ یَختِمَ لِی وَ لَکَ(مالک اشتر ) السَّعادَهَ وَ الشَّهادَه إنّا للهِ وَ إنّا إلِیهِ الرّاجِعُونْ.( عهد نامه مالک نامه 53) 📁 یا شهادت می خواهد «و ان اظهرتهم علینا، فارزقنا الشهاده و اعصمنا من الفتنه » و چنانچه آنها را بر ما غلبه دادی شهادت نصیب ما گردان و از شرک و فساد ما را نگاه دار »أنْ یَختِمَ لِی وَ لَکَ السَّعادَهَ وَ الشَّهادَه إنّا للهِ وَ إنّا إلِیهِ الرّاجِعُونْ. 📁 یا رفاقت با انبیاء می خواهد:نَسأَلُ اللهُ مَنازِلَ الشُّهَداء وَ مَعایِشَهَ السُّعَداء وَ مُرافَقَهَ الأنبیاء. --- وَاجْمَعْ بِینَنَا وَ بِینَهُ فِی بَرْدِ العِیشْ وَ قَرارِ النِّعْمَه وَ‌ مُنتَهَی الطُمَأنِینَهِ وَ تُحَفِ الکِرامَه. خدایا ! بین همة ما ونبی ات در آن قرارگاه عیش و زندگی جمع بکن ، و در آن آرامش و خنکی سعادت و زندگی جمع بکن ! در کمال طمأنینه ما را با او سهیم بکن ! آن کرامت ها را که تحفة پیغمبر می کنی ، ما را بهره مند بکن 📁 یا کرامت می خواهد اَللّهُمَّ اجْعَلْ نَفسِی اَوَّلَ کَرِیمَهٍ تَنتَزِعُ‌ها مِنْ کَرائِمِی وَ اَوَّلَ وَدِیعَهٍ تَرتَجِعُهَا مِنْ وَدائِعِ نِعَمِکَ عِندِی؛ خدایا! همه نعمت‌ها امانت است، همه را به تو بر می‌گردانیم. ولی اوّلین نعمتی که می‌گیری، جان ما باشد. چشم و گوش به همراه جان برود، نه اوّل چشم وگوش و اعضاء را بگیری، ما ذلیلانه در منزل زندگی کنیم، نیازمند به اعضاء منزل باشیم، با خواری و خفّت به سر ببریم. این دعا درس کرامت می‌دهد. عافیت همراه با کرامت در زندگی علوی 📁 یا عافیت می خواهد ، یا سلامت می خواهد نَسأَلُ اللهَ المُعافاتَ فِی الأدیانْ کَمَا نَسأَلُهُ المُعافاتَ فِی الأبدان. عرض می‌کند: همانطوری که ما از خدا عافیّت بدن می‌خواهیم، عافیّت دین را هم طلب می‌کنیم. 📁 عافیت طلبی در شب قدر از نبی اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) سؤال کردند: شما در شب قدر از خدا چه می‌خواهید؟ فرمود: من اگر شب قدر را درک کنم، از خدا عافیّت طلب می‌کنم. عافیّت همین عافیّت علوی است که در نهج البلاغه آمده؛ هم عافیّت دین، هم عافیّت دنیا. هم عافیّت بدن، هم عافیّت جان و نظام. 📁 یا فتوّت و رادمردی و مردانگی می خواهد و یا عزّت ! ✅ نتیجه و میوه همه دعاهای حضرت درخواست برخورداری از حیات طیبه و پاک الهی است. @rahighemakhtoom @rahighemakhtoom
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
فصل رهایی (۱) _ میهمانی و میزبانی خدا شما در زمان معیّن مثل خدائید هستید؛ انسان در چیزهای زیادی می تواند از خدا بخواهد. در سرزمین ، ایام هم می فرماید: هستید. اگر کسی بخواهد بشود، همیشه نیست؛ یک های مناسبی هست که (اِنَّ لله فِی اَیّامِ دَهرِکُم نَفَحات). اما اگر بخواهد خدا بشود، آن وقت ندارد. فرمود: هر وقت کردید، من می آیم! (اَنَا عِندَ المُنکَسِرَهِ قُلُوبُهُم)؛ هر وقت دلت شکست، می توانی از من دعوت بکنی؛ این است!! این چقدر می ارزد، خدا می داند! 🔷️عوالی اللآلی / جلد ۱ / صفحه ۲۹۶ و منیه المرید / صفحه ۱۲۳ ✅ درس خارج تفسیر قرآن کریم _ قم ؛ ۱۳۹۸/۱۱/۲۸ @rahighemakhtoom
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
فصل رهایی (۳) _ اعمال انسان در برابر چشمان او وَ اَعمالُ العِباد فِی عاجِلِهِم نُصبُ اَعیُنِهِم فِی آجِلِهِم. هر کاری را که انسان در دنیا انجام می دهد، در برابر چشمان اوست. مستحضرید که بیانات (علیهم السّلام) در حقیقت کریم است. (مَن یَعمَل مِثقالَ ذَرَّه خیراً یَرَه . وَ مَن یَعمَل مِثقالَ ذَرَّه شَرّاً یَرَه)، این را می بیند. فرمود: هر کاری که انسان در انجام می دهد، در برابر چشمان اوست. اینطور نیست که از بین برود؛ از بین رفتنی نیست، روح به صورت دیگر در می آید و انسان همان را می بیند. بنابراین هرگز نمی شود گفت گذشت، تاریخ گذشت؛ هیچ چیز نگذشت! مائیم و سلسله اعمال ما. 🔶️ ر.ک نهج البلاغه / حکمت ۷ و سوره زلزله / آیات ۷ و ۸ ✅ درس اخلاق _ قم ؛ ۱۳۹۶/۱۲/۰۳ @rahighemakhtoom
📌محبوب الهی 📃 هر عبادتی را که کتاب و سنت معین کرده اند برای آن روح و رازی ذکر کردند و مهم ترین راه های عبادی همان طهارت ضمیر است که انسان جانش را از هر چه غیر خداست پاک کند. وقتی سخن از مسجد مطرح است، راز مسجد ساختن را خدا این چنین تبیین می کند که ﴿فِیهِ رِجَالٌ یحِبُّونَ أَن یتَطَهَّرُوا﴾، در این معبد مرکز عبادی مردانی هستند که می خواهند پاک بشوند، پس مسجد را به عنوان مرکز تطهیر معرفی می کنند ﴿ فِیهِ رِجَالٌ یحِبُّونَ أَن یتَطَهَّرُوا ﴾ آن گاه فرمود ﴿وَ اللّهُ یحِبُّ الْمُطَّهِّرِینَ﴾[1] انسان طاهر محبوب خداست، اگر کسی محبوب خدا شد آثار خدایی در او ظهور می کند؛ زیرا خدای سبحان محبوب خود را رها نمی گذارد. فرمود خدا افراد طاهر را دوست دارد و مسجد جای طهارت است، اگر این عبادت ظاهری را خدای سبحان موظف کرد راه آن را که محبوب شدن است را هم در کنار آن ذکر کرد. 📃 اگر کسی محبوب خدا شد هیچ عاملی به او گزند نمی رساند؛ زیرا سراسر نظام سپاهیان حق هستند ﴿لِلَّهِ جُنُودُ السَّماوَاتِ و الْأَرْضِ﴾[2] و خدای سبحان محبوب خود را با سراسر عالم حفظ می کند، آن گاه چیزی نمی تواند محبوب خدا را از پا در بیاورد. ممکن نیست انسانی محبوب خدا بشود و نظام آفرینش از او اطاعت نکند، چون کسی که محبوب خدا شد خواسته ای جز خواسته خدا ندارد و اگر خواسته ای جز خواسته خدا نداشت سراسر عالم مطیع خواسته حق اند پس سراسر عالم خواسته محبوب حق اند و محبوب حق همواره پیروز می شود ﴿وَ اللّهُ یحِبُّ الْمُطَّهِّرِینَ﴾. [1] . سوره توبه، آیه108. [2] . سوره فتح، آیه4 و 7. 📚 سخنرانی ماه مبارک رمضان ـ جلسه 3 تاریخ: 1363 🌷🌷🌷 ✅ قرآن همراه است و هم راه ، همواره با قرآن باشیم @rahighemakhtoom
✳️ جستارهای قرآنی رحیق
#تحلیل_و_بررسی 21 #گفتگو #مقالات #تفسیر #تفسیر_قرآن_به_قرآن #علامه_طباطبایی #المیزان #علامه_مصباح_یز
22 🔅🔅🔅 📝يا قرآن اشاره مي کند که «‌حتي اذا فتحت يأجوج و مأجوج و هم من کل حدب ينسلون‌»[5] يک روزي خواهد آمد که يأجوج و مأجوج خارج شدهسرازير ميشونداينها چه کساني هستند؟ کجا هستند؟ کي ظاهر مي شوند؟ چه کار مي کنند و چه ويژگي هايي دارند و کارشان به كجا مي انجامد و بعد آن چه مي شود؟ اينها همه براي ما مجهول و سوال است. در قرآن فقط اسم يأجوج و مأجوج هست و اينکه يک روزي اينها خارج مي شوند و آن سد هم شکسته مي شود. 📐آيا آقاي طباطبايي مدعي بودند که پاسخ اين پرسش‌ها را از خود قرآن مي شود فهميد که اينها كيانند، کجا زندگي مي کنند و در چه زماني خروج مي کنند؟ آيا ادعاي ايشان اين بود؟ آيا مقصود ايشان از اين سخن که مي فرمايند قرآن نور است «‌و ما بال النور يستنيربنورغيره‌»؛ نور را چه شده كه از غير خود روشني مي‌گيرد؟! آن است كه چون قرآن نور است پس براي فهميدن اينها احتياجي به غير قرآن نداشته و بايد از خود قرآن پاسخ همه اين سوالات را به دست بياوريم؟ آيا مقصود ايشان اين بود و چنين ادعايي داشتند؟ پس ادعاي ايشان چه بوده است؟ ⏺نكته ديگر اين كه از خود قرآن و نيز از روايات زيادي استفاده مي شود که قرآن غير از اين ظاهري که عموم مردم استفاده مي کنند چيزي به نام تأويل دارد و کساني دنبال اين تأويل هستند «‌اما الذين في قلوبهم زيغ فيتبعون ما تشابه منه ابتغاء الفتنة وابتغاء تاويله و ما يعلم تأويله الا الله و الراسخون في العلم...‌»[6] اين تأويل چيست؟ آيا چيستي اين تأويل را از خود قرآن مي توان فهميد؟ و آيا دست‌يابي به تأويل جزء آن تفسيرهايي است که ما گفتيم تفسير قرآن را با خود قرآن مي فهميم؟ يعني مي‌توان تأويل همه آيات قرآن را ـ اگر همه آيات تأويل دارد ـ به دست بياوريم که مصداق آن چيست. چرا؟ چون خود قرآن نور است و «‌ما بال النور يستنير بنور غيره‌» آيا ادعاي ايشان اين بود؟ 🌿🌿🌿 🔅 به هنگام فتنه ها و بلاها به قرآن پناه ببریم. 🖥با باز نشر مطالب ،مبلغ و پیام رسان آموزه های وحیانی باشید. 🆔 @rahighemakhtoom
✳️ جستارهای قرآنی رحیق
#تحلیل_و_بررسی 22 #گفتگو #مقالات #تفسیر #تفسیر_قرآن_به_قرآن #علامه_طباطبایی #المیزان #علامه_مصباح_یز
23 🔅🔅🔅 📐نكته ديگري که در خود قرآن به آن تصريح نشده ولي روايات فراواني داريم که «‌انّ للقرآن بطناً و للبطن بطن‌»[7] و امثال اين روايات که کم هم نيستند در بحارالانوار مجموعه اي از اين روايات در باب ويژه‌اي ذکر شده است.[8] آيا ادعاي ايشان اين است که ما از همين تفسير القرآن بالقرآن مي توانيم بطون قرآن را به دست بياوريم؟ پس خوب است از اول شروع کنيم شما از سوره حمد تا كنون چند بطن براي قرآن بيان کرديد و چگونه استفاده مي شود؟ ايشان در جايي نگفتند که اين بطن قرآن است كه ما از راه تفسير قرآن بالقرآن اين بطن را کشف کرديم. اگر ادعايشان اين است که از خود قرآن بايد اينها را کشف کرد پس کجا بيان کردند؟ بنابراين ايشان چنين ادعايي ندارند. 📃اين سوالهايي که بنده طرح کردم تقريباً همه جواب منفي داشت. يعني نه ايشان ادعا مي کنند که ما مي توانيم بطون قرآن را از خود قرآن به دست بياوريم و نه اينکه مصاديق تأويلات قران را مي شود از خود قرآن به دست آورد. هيچ جا چنين نگفتند که اين تأويل اين آيه است. و نه اينکه تفصيل داستانهاي قرآن را مي‌توان از قرآن فهميد مثلاً اينكه ذوالقرنين که بوده يا يأجوج و مأجوج چه كساني هستند يا ساير داستانهايي که در قرآن اشاره شده است و گاهي با تعبيرات مبهمي آمده است مانند دابة الارض[9]. ⏹ پس مدعاي ايشان اين نيست که ما از خود قرآن به اين امور پي مي‌بريم هم چنين احکام فقهي که در قرآن به آنها اشاراتي شده است مانند غسل و وضو که بيشتر از ديگر احكام، قرآن متعرض آن شده است از قرآن قابل فهم نيست. بله شايد بعضي احکام باشد که قرآن خيلي مبسوط بحث کرده است مانند آيه دين و رهن[10]، اما ساير مسائل فقهي به تفصيل مطرح نشده است. مثلاً در جايي نگفته نماز چند رکعت است و ارکان آن چيست. آيا آقاي طباطبايي مدعي هستند که از خود قرآن مي توان فهميد که نماز صبح چند رکعت است و چطور بايد بخوانيم؟ يعني صلوه را تفسير کنيم و تفسير قرآن هم که با خود قرآن است پس بايد اينها را از خود قرآن بفهميم! آيا اينطور ادعايي داشتند؟ قطعاً چنين ادعايي نداشتند و هيچ جا هم در مقام بيان اين مطلب برنيامدند. پس چه مي خواستند بگويند؟ 🌿🌿🌿 🔅 به هنگام فتنه ها و بلاها به قرآن پناه ببریم. 🖥با باز نشر مطالب ،مبلغ و پیام رسان آموزه های وحیانی باشید. 🆔 @rahighemakhtoom
✳️ جستارهای قرآنی رحیق
#تحلیل_و_بررسی 23 #گفتگو #مقالات #تفسیر #تفسیر_قرآن_به_قرآن #علامه_طباطبایی #المیزان #علامه_مصباح
24 🔅🔅🔅 📃براي فهم مقصود ايشان مي توانيم از شواهدي کمک بگيريم. اين يک روش عقلايي است که براي فهم مقصود گوينده از کلام از شواهد حافّ به کلام، از شواهد مقامي استفاده مي کنيم. فضاي بيان سخن به فهم مقصود گوينده خيلي کمک مي کند كه اين کلام را در مقابل چه کسي گفته و براي چه نکته اي چنين گفته و اين قيود را در کلام خود آورده است. 📝بزرگاني مثل مرحوم آيت الله بروجردي رحمت الله عليه در فقه چنين مبنائي داشتند و بر اين باور بودند كه در هر روايتي که وارد مي شويم بايد جوّ صدور آن روايت را ببينيم که در زمان چه کسي و در مقابل چه کساني بيان شده است يا آن روز در بين عامه چه احکامي رواج داشته و شايع بوده است و ائمه اطهار صلوات الله عليهم اجمعين اين روايت را در مقابل چه کسي گفتند و ناظر به چه کلام و مذهب و مسلکي بوده است. ايشان مسائل را از نظر تاريخي بررسي مي کردند که اين روايت در فلان زمان صادر شده و ناظر به فلان فتواي ابوحنيفه يا ديگري است. از ويژگي هاي روش فقاهتي مرحوم آقاي بروجردي اين بود كه اينها را در فهم روايات دخالت مي دادند. 👈🏾اين مسئله ضعف و شدت دارد؛ ولي همه عقلا براي فهم کلام يک ديگر رعايت مي کنند حالا کم يا زياد که چه اندازه شواهد در دست باشد. يکي از مصاديق روشن آن که همه ما آشنا هستيم تفسيرهاي سياسي است که به‌فرض سياستمداري در جايي سخنراني مي کند و کساني آن را تفسير مي کنند. ▫️ مفسران سياسي اين تفاسير را از کجا در مي آورند؟ نخست از قرائني که در خود آن کلام هست و در مرتبه بعدي از آن فضايي که اين سخنراني در آن ايراد شده است که در مقابل چه کسان و در چه زمان بوده است يا مخاطبين آن چه کساني بودند و چه فکر مي کردند و اين سخن را به چه منظوري و يا با اشاره به کدام مطلب گفته است؟ 📃بايد جوّي را که مرحوم آقاي طباطبايي در تفسير مشاهده مي کردند و آن موضع خاصي را که مي خواستند اتخاذ کنند در نظر بگيريم. در آن جو آثاري از تفاسير پيشينيان بود، روشهايي که در گذشته معمول بود اما ايشان نمي پسنديدند. گويي که روش شايعي هم نبوده اما کساني هم بودند که اينگونه بودند مانند تفسيرهاي عرفاني که امثال محي الدين[11] و ديگران داشتند در تفسير‌هاي منسوب به او و در فتوحات مکيه در بعضي آيات بياناتي دارند که چيزهاي عجيب و غريبي است؛ نکته هاي ذوقي عرفاني است؛ گاهي هم شيرين است، اما هيچ تناسبي با آيه ندارد. بزرگاني بودند كه آدمهاي ساده اي نبودند اما چنين نکته هايي را از قرآن استفاده مي کردند يا به عنوان تفسير مطرح مي کردند. ⏮...ادامه دارد... 🌿🌿🌿 🔅 به هنگام فتنه ها و بلاها به قرآن پناه ببریم. 🖥با باز نشر مطالب ،مبلغ و پیام رسان آموزه های وحیانی باشید. 🆔 @rahighemakhtoom
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
فصل رهایی (۴) _ نقش دعا در رفع و دفع بلا حضرت فرمود: را تا نیامده، آن آخرین مرحله ای که می خواهد قدم بگذارد، هنوز نیامده رد می کند. این بیان نورانی است که مرحوم از امام ، صاحب نقل می کند. فرمود: بعد از آمدن بلا، باید برای رفع او دعا کرد نه دفع آن. دعا برای دفع بلا نظیر و امثال ذلک، تا آن لبه آخر که نیامده است اثر دارد‌؛ وقتی آمد، در رفع آن باید دعا کرد. الآن همه این ، چه ایران چه غیر ایران به بارگاه ملکوتی ذات اقدس اله دست نیاز برده و می بریم. 🔶️ ر.ک الکافی / جلد ۲ / صفحه ۴۶۹ ✅ پیام به مناسبت نیمه شعبان _ قم ؛ ۱۳۹۹/۰۱/۱۶ @rahighemakhtoom
📌 ادب دعا 🔸 دعا یک حکمی دارد و یک ادبی دارد و یک سرّی، احکام دعا که انسان چه از خدا بخواهد، موظف است که حرام را از خدا طلب نکند، چیزی که آسیب به غیر می رساند از خدا نخواهد و مانند آن، این جزء احکام دعاست؛ اما آداب دعا، دعا را آهسته مطرح کند، خیلی با صدای بلند دعا نکند، خود را در حضور خدا مشاهده کند، صدا را خیلی در موقع دعا بلند نکند و این را بر خلاف تعدد بداند، اینها جزء آداب دعاست. اسرار و ارواح دعا آنست که داعی خود را در مشهد مدعو می بیند و آن مدعو را که خدای سبحان است شاهد خویش مشاهده می کند و با این شهود پیوند دیگری برقرار می کند؛ ذکر این چنین است، دعا این چنین است. 🔸 به عنوان نمونه در پایان سورهٴ «اعراف» می فرماید: ﴿وَاذْكُر رَبَّكَ فِی نَفْسِكَ تَضَرُّعاً وَخِیفَةً وَدُونَ الْجَهْرِ مِنَ الْقَوْلِ بِالْغُدُوِّ و الآصَالِ﴾؛[1] فرمود همواره به یاد خدا باش، یاد خدا را در دل و نام خدا را بر لب اما آرام! آنچه به نام یاد خداست در دل حفظ می کنید ﴿وَاذْكُر رَبَّكَ فِی نَفْسِكَ﴾ و آنچه به عنوان نام خداست در لب، اما خیلی آرام و آهسته ﴿وَاذْكُر رَبَّكَ فِی نَفْسِكَ تَضَرُّعاً وَخِیفَةً﴾؛ با تضرع با ناله با هراس ﴿وَدُونَ الْجَهْرِ مِنَ الْقَوْلِ﴾؛ وقتی خواستید نام خدا را بر لب جاری کنید، آرام! آهسته! یواش! خیلی به صدای بلند خدا را نخوانید ﴿بِالْغُدُوِّ والآصَالِ﴾؛ یعنی بامداد و شامگاه، بامداد و شامگاه کنایه از استمرار است؛ یعنی همواره به یاد خدا باشید ﴿وَلاَ تَكُن مِنَ الْغَافِلِینَ﴾ جزء غفلت کننده ها نباشید. 🔸 وقتی انسان در جبهه شعار می دهد یا در تظاهرات و راهپیمایی شعار می دهد، آن جا جای زمزمه نیست، آن جا جای آرام شعار دادن نیست، آن جا باید با فریاد انسان شعار بدهد. در جبهه ها وقتی رسول خدا (علیه آلاف التحیة و الثناء) به رزمندگان اسلامی می فرمود شما در برابر شعار کفار ساکت ننشینید و شما هم شعار بدهید، آنها را وادار می کردند با صدای بلند شعار بدهند. انسان در راهپیمایی یک جور شعار می دهد، در جبهه یک جور شعار می دهد، در تظاهرات یک جور شعار می دهد، در نماز یا بعد از نماز وقتی می خواهد دعا بخواند یک جور دعا می خواند، یک جور ذکر می کند، آرام! آهسته! طوری که حالت شکسته دلی از این دعاها مشهود باشد، اینها به عنوان ادب دعاست. [1] . سوره اعراف، آیه205. 📚 سخنرانی ماه مبارک رمضان ـ جلسه 4 تاریخ: 1363 🆔 @rahighemakhtoom
برشی از کتاب گرانسنگ (105) (گنجینه آموزه های تفسیری) 🔅🔅🔅 إِيِّاكَ نَعْبُدُ وَإِيَّاكَ نَسْتَعِينُ (5) 📌 لطائف و اشارات ✅ 1 ـ اسرار تقديم «إيّاك» بر «نعبد» 📁 د: عبادت سه ركن دارد: «معبود»، «عابد» و «عمل عبادي»، و ركن اصيل از اين اركان سه گانه «معبود» است. عابد اگر هم خود را ديد و هم عبادت و هم معبود را، گرفتار «تثليث» است و از توحيد ناب كه مقام فناي محض است بهره اي نبرده و اگر عبادت و معبود را ديد و خود را نديد، گرفتار «ثنويّت» و دوگرايي است و به مرحله‌ي فنا نايل نيامده است و در هر صورت موحّد ناب و فاني نيست؛ ولي اگر خود و عبادت خود را نديد و تنها معبود را مشاهده كرد، فاني و موحّد ناب است[1]. ▫ با تقديم «إيّاك» نمازگزار تنها معبود را مي بيند و ديگر سخن از عابد و عبادت نيست؛ زيرا همه‌ي همت او متوجه‌ي لقاي معبود شده است و ديدن عابد و عبادت نيز تحت الشعاع مشاهده‌ي معبود است. ================== 📚 [1]ـ در قرآن كريم در اين زمينه دو تعبير آمده است: در اوّلي كه از حبيب خدا، پيامبر اكرم (صلي الله عليه و آله و سلم) است، ابتدا نام خدا آمده است و سپس آيت او، پيامبر اسلام(صلي الله عليه و آله و سلم)، ذكر شده است: إنّ الله معنا (سوره‌ي توبه ي، آيه‌ي 40) و در تعبير دوم كه از كليم خدا حضرت موسي (عليه السلام) است، ابتدا آيت و نشانه خدا مطرح شده است و سپس نام خدا: إنّ معي ربّي (سوره‌ي شعراء، آيه ي62). از اين دو تعبير برمي آيد كه حبيب خدا ابتدا خدا را مي بيند و سپس در پرتو او خود را؛ اما كليم خدا از خود به عنوان آيت و نشانه‌ي خدا شروع مي كند و خود را مقدمه‌ي مشاهده حق قرار مي دهد. تعبير إنّ معي ربّي براي رسول اكرم (صلي الله عليه و آله و سلم) كه به مقامي شامخ راه يافته، تعبيري متوسط است. 🌿🌿🌿 ✅ قرآن همراه است و هم راه ؛ همواره با قرآن باشیم @rahighemakhtoom
برشی از کتاب گرانسنگ (106) (گنجینه آموزه های تفسیری) 🔅🔅🔅 إِيِّاكَ نَعْبُدُ وَإِيَّاكَ نَسْتَعِينُ (5) 📌 لطائف و اشارات ✅ 1 ـ اسرار تقديم «إيّاك» بر «نعبد» 📁 ه: هر گفتگويي سه ركن دارد: متكلّم، مخاطب و خطاب. از اين اركان سه گانه، گاهي متكلم اصيل است و دو ركن ديگر فرعي و گاهي مخاطب اصل است و گاهي مانند خطابهاي عادي بين دو انسانِ هم سطح، متكلم، خطاب و مخاطب همه در عرض هم و در يك سطحند. 📐 در خطابهاي اعتباري براي رعايت ادب، ابتدا مخاطب را ذكر مي كنند. اين كه ما در محاورات عرفي براي حفظ حرمت مخاطب ابتدا نام او را مي بريم، امري قراردادي و اعتباري است، ولي در خصوص خطاب به خداي سبحان، حرمت و اصالتِ مخاطب ريشه اي تكويني دارد و مخاطب اصل است و خطاب و متكلم فرع. اين خطاب اعتباري، محصول خطابي تكويني است كه در آن، متكلم اصل است و خطاب و مخاطب فرع. 📁 توضيح اين كه، در خطابهاي اعتباري، اوّل متكلم است و سپس خطاب و در مرحله‌ي سوم، ديگري با خطابِ متكلم به عنوان مخاطب «متّصف» مي شود، ولي در خطابهاي تكويني در آغاز متكلّم و خطاب اوست و آنگاه مخاطب بر اثر خطاب «پيدا مي شود»؛ زيرا خطاب تكويني، خود مخاطب آفرين است: (إنّما أمره إذا أراد شيئاً أن يقول له كن فيكون) [سوره‌ي يس، آيه‌ي 82.]؛ امر خدا چنين است كه اگر اراده‌ي ايجاد چيزي كند به آن مي گويد: باش! (كُنْ) و آن چيز، موجود مي شود (يكون). در خطاب تكويني، خطابِ متكلم و «كُنِ» ايجادي او مخاطب آفرين است، نه اين كه خداي سبحان به مخاطبِ موجود بگويد: «كن»: «إنّما كلامه سبحانه فعل منه أنشأه ومثّله»[ نهج البلاغه، خطبه‌ي 186، بند 17.]. 📁 پس چون خطابهاي اعتباري ما در نماز و مانند آن مسبوق به خطاب حقيقي است ريشه اي تكويني دارد؛ يعني ابتدا ما با خطاب تكويني خداوند آفريده شده ايم و آنگاه آفريننده‌ي خود را مخاطب قرار مي دهيم. پس او اصل است و هستيِ ما فرع و از اين رو بايد در سخن گفتن با خداي سبحان ادب را رعايت كرده، ابتدا نام او را ببريم، نه اين كه از خود شروع كرده، بگوييم: «من با تو سخن مي گويم». پس چون در تكوين، «كُنْ» يعني دستور ايجاد بر«يكون» مقدم است در خطاب اعتباري نيز ادب اقتضا مي كند كه مخاطب خود را، يعني همان متكلم و آمري كه با كُنِ وجودي ما را آفريد، مقدم ياد كنيم و چنين سخن گفتني محصول هماهنگي امور اعتباري با تكويني است. 🌿🌿🌿 ✅ قرآن همراه است و هم راه ؛ همواره با قرآن باشیم @rahighemakhtoom
(گنجینه آموزه های تفسیری) 🔅🔅🔅 📌نگاشت6:نکات تفسیر ی آیات 1و2 سوره عادیات ✅ وَ الْعَادِيَاتِ‌ ضَبْحاً(1) 🔹 «الْعَادِیَاتِ»: جمع عَادِیَة، اسبان تازنده. مراد هر مرکب و وسیله‌ای است که در راه یزدان و برای اجرا فرمان او مورد استفاده قرار گیرد. 🔹 «ضَبْحاً»: صدای نفَس اسبان به هنگام دویدن. در اینجا به معنی اسم فاعل، یعنی (ضَابِحَات) است، به معنی اسبانی که صدای نفَس خود را بلند کرده‌اند. حال است. ✅ ۱ - سوگند خداوند، به اسبانى که در راه جهاد تاخته و نفس نفس زده اند. (و العادیات ضبحًا) 🔹 «عادیات»، از ریشه «عَدْو» (دویدن) است و به قرینه آیات بعد - که از جرقه هاى سُم و برپا کردن غبار سخن گفته است - مراد، اسبان دونده است. 🔹 «ضبح»; یعنى، صداى نفس هاى اسب که به «ضُباح» (صداى روباه) تشبیه شده است (مفردات). جمله «فأثرن...» در آیات بعد - که خبر از گذشته مى دهد - بیانگر آن است که مراد، اسبانى است که در نبردى خاص حضور داشتند. در شأن نزول آیه شریفه آمده است که آن نبرد، غزوه «ذات السلاسل» بوده است. ✅ ۲ - ابزار جهاد، حتى مرکب رزمندگان و تاختن و صداى نفس نفس آن، داراى عظمت در پیشگاه خداوند (و العدیت ضبحًا) ✅ ۳ - تاختن اسبان در راه جهاد و شتاب براى رسیدن به میدان نبرد، مورد ترغیب خداوند (و العدیت ضبحًا) 🔅🔅🔅 ✅ فَالْمُورِيَاتِ‌ قَدْحاً(2) 🔹 «الْمُورِیَاتِ»: جمع مُورِیَة، آتش افروزندگان با چخماق. مراد تولیدکنندگان جرقّه‌ها است. 🔹 «قَدْحاً»: زدن سنگ چخماق به یکدیگر برای تولید جرقّه. در اینجا به معنی اسم فاعل یعنی (قَادِحَات) و حال است. مراد زنندگان سمهای پا بر سنگهای زمین است. ✅ ۱ - سوگند خداوند، به اسبانى که هنگام جهاد با دویدن و کوباندن سم بر سنگ ها، جرقه برمى افروختند. (فالموریت قدحًا) 🔹 «قدح»، به معناى استخراج آتش از سنگ چخماق است. این کلمه مصدر و با «ایراء» (مصدر «موریات») به یک معنا است (تاج العروس). عطف «موریات» بر «عادیات» با حرف «فاء»، بیانگر ارتباط «پیدایش جرقه» با «دویدن اسب ها» است و قسم را نیز به این وصف سرایت داده است. ✅ ۲ - تاخت و تاز رزمندگان، حتى جرقه هاى سم اسبان آنها، داراى عظمت در پیشگاه خداوند (فالموریت قدحًا) سوگند خداوند، نشانه عظمت چیزى است که به آن سوگند یاد شده است. ✅ قرآن همراه است و هم راه ، همواره با قرآن باشیم @rahighemakhtoom
(گنجینه آموزه های تفسیری) 🔅🔅🔅 📌نگاشت7:نکات تفسیر ی آیات 3و4و5 سوره عادیات ✅ فَالْمُغِيرَاتِ‌ صُبْحاً(3) 🔹 «الْمُغِیرَاتِ»: جمع مُغیرَة، یورش برندگان. هجوم‌کنندگان. 🔹 «صُبْحاً»: بامدادان. مفعولٌ‌فیه است. آن را در معنی اسم فاعل، یعنی (مُصْبِحَات) نیز دانسته و حال بشمار آورده‌اند ✅ ۱ - سوگند خداوند، به اسبان مجاهدان که هنگام صبحدم بر دشمنان تاخته و آنان را غافلگیر کرده اند. (فالمغیرت صبحًا) «اغارة» (مصدر «مغیرات»)، به معناى تاختن سریع اسب براى غارت کردن یا غیر آن است (قاموس). «صبحاً» ظرف و تاختن در صبحگاه، کنایه از غافلگیر کردن دشمن است. ✅ ۲ - هجوم غافلگیرانه بر دشمن در صبحگاه، پس از حرکت سریع سپاهیان در شب، شیوه اى کارساز در جهاد (فالمغیرت صبحًا) ✅ ۳ - پنهان داشتن زمان یورش بر دشمن و هجوم در لحظه هاى استراحت او، روشى مطلوب در جهاد (فالمغیرت صبحًا) 🔅🔅🔅 ✅ فَأَثَرْنَ‌ بِهِ‌ نَقْعاً(4) 🔹 «أَثَرْنَ»: برانگیختند. برپا کردند. باب افعال و از مصدر (إثارَة) و از ماده (ثور) است 🔹 «بِهِ»: در آن. حرف (بِ) به معنی (فِی) است، و ضمیر (هِ) به صبح برمی‌گردد. 🔹 «نَقْعاً»: گرد و غبار. ✅ ۱ - سوگند خداوند، به اسبان جنگى که با حرکت سریع خود، در هجوم غافلگیرانه بر دشمنان دین، غبار شدیدى به فضا پراکنده ساختند. (فأثرن به نقعًا) ✅ ۲ - حرکت مَرکب رزمندگان در راه جهاد، حتى غبار برخاسته از آن، ارزشمند و داراى عظمتى درخور سوگند خداوند است. (فأثرن به نقعًا) 🔅🔅🔅 ✅ فَوَسَطْنَ‌ بِهِ‌ جَمْعاً(5) 🔹 «وَسَطْنَ»: به وسط رفتند. به میانه دویدند. «بِهِ»: در آن. یعنی در صبح. برخی حرف باء را برای تعدّیه دانسته و ضمیر (هِ) را به (نَقْعاً) برگشت داده‌اند. در این صورت معنی آیه چنین است: آن گرد و غبار فراوان را با خود به میان جمعیّت دشمنان می‌برند. بعضی هم باء را حالیّه دانسته‌اند، و آیه را چنین معنی کرده‌اند: با همین گرد و غبار فراوان به میان جمع دشمنان تاخت می‌برند. ✅ ۱ - سوگند خداوند، به اسبانى که هنگام جهاد، خود را به قلب سپاه دشمن زده، رزمندگان را براى نبرد همه جانبه یارى مى دادند. 🔹 (فوسطن به جمعًا) «جمع»، به معناى جماعت و گروه است. این کلمه مصدرى است که به صورت اسم به کار مى رود (مصباح). ضمیر «به» به «عَدْو» (دویدن) - که از «عادیات» انتزاع شده است - بازمى گردد. ✅ ۲ - آسیب زدن به قلب سپاه دشمن و از کار انداختن مرکزیت آن، رزمى در خور تمجید و سوگند خداوند (فوسطن به جمعًا) ✅ ۳ - مجاهدان در غزوه «ذات السلاسل» با اسبان دونده اى که از ضربه سم آنها برق مى جهید، صبحگاهان بر دشمن تاختند و در میان غبار پاى اسبان، خود را به قلب دشمن رساندند. (و العدیت ضبحًا . فالموریت قدحًا . فالمغیرت صبحًا . فأثرن به نقعًا . فوسطن به جمعًا) براساس بعضى از روایات، این آیات به غزوه «ذات السلاسل» نظر دارد. ✅ قرآن همراه است و هم راه ، همواره با قرآن باشیم @rahighemakhtoom
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
فصل رهایی (۵) _ راه فرار از شیطان در از قول از چهار طرف نقل کرد، گفت من از جلو و پشت سر و دست راست و دست چپ می آیم؛ اما بالا و پائین را نگفت می آیم! این چهار طرف را گفت، معلوم می شود دو طرف باز است. مرحوم (رضوان الله تعالی علیه) می فرماید: نکته ای که شیطان گفت از جلو می آیم، از پشت سر می آیم، از طرف راست می آیم، از طرف چپ می آیم، بالا و پائین را نگفت؛ برای اینکه بالا و پائین راه خداست. یا دست دراز می کنیم به خدا می گوئیم خدا؛ یا به خاک می افتیم، می گوئیم خدا! راه باز است، چرا این کار را نکنیم؟! اگر شیطان می توانست جلوی دست ما را بگیرد به خدا توجه نکنیم، نگوئیم خدا؛ می گفت از طرف بالا هم می آیم!! 🔶️ ر.ک سوره اعراف / آیه ۱۷ و بحار الانوار / جلد ۸۳ / صفحه ۲۹۳ ✅ درس اخلاق _ دماوند ؛ ۱۳۹۷/۰۴/۰۷ @rahighemakhtoom
✳️ جستارهای قرآنی رحیق
#تحلیل_و_بررسی 24 #گفتگو #مقالات #تفسیر #تفسیر_قرآن_به_قرآن #علامه_طباطبایی #المیزان #علامه_مصباح
25 🔅🔅🔅 📁 در برابر اين روش، اين سوال مطرح مي شود که آيا راه تفسير قرآن همين است که وقتي صحبت فرعون مي‌شود بگوييم فرعون يعني فرعون نفس، از موسي که صحبت مي شود بگوييم يعني موساي عقل؛ يا اينکه جنگ و اختلاف بين موسي و فرعون اشاره به جنگ عقل و نفس است؟ آيا تفسير قرآن اين است و اين گونه بايد قرآن را تفسير کرد؟ آري اگر نکته اي از باب اشاره به ذهن کسي بيايد و آن را بر آيه تطبيق کند آن سخن شيرين و لطيفي است، اما به عنوان تفسير بگوييم كه آية بيان‌گر جنگ موسي و فرعون و اختلاف آنها به همان معني جنگ عقل و نفس است و اصلاً منظور قرآن همين است! آيا اين کار درست است؟ ايشان اين را نمي پسندند. 📁 کسان ديگري معاني‌اي براي قرآن اثبات مي کردند از باب علم حروف و علم اعداد روي حساب ابجد و اينکه اين کلمه چند حرف است و زبر و بينات آن فلان است و بنابراين اين آيه اين معنا را افاده مي کند. در اين زمينه داستانهايي است که واقعاً کارهاي عجيبي هم شده است. بنده شايد بيش از 60 سال پيش از اين کتابي ديدم از شخصي که از علماي شيعه بود و از زبر و بينات آيه تطهير «‌انما يريد الله ليذهب عنکم الرجس اهل البيت ... ‌»[12] نام‌هاي ائمه اطهار را درآورده بود! اين يک کار عجيبي است شايد هم اسراري باشد كه ما نفي نمي کنيم، اما آيا راه فهم قرآن اين است؟ ما اگر بخواهيم بفهميم «‌انما يريد الله... ‌» يعني چه و اين آيه چه چيز را اثبات مي کند و اينکه دلالت بر عصمت دارد يا ندارد و اين مربوط به چه کساني است؛ آيا راهش همين است که از زبر و بينات استفاده کنيم؟ يا از اعداد و حروف استفاده کنيم؟ يا نه، اينها راههاي تفسير نيستند؟ اموري از اين قبيل از سوي گذشتگان در عصرهايي مطرح بوده و بر اساس آن کارهايي انجام گرفته و احياناً اينها را به عنوان تفسير قرآن مطرح مي‌کردند. اما اين‌گونه مطالب در آن‌ها آمده است. آيا اينها واقعاً تفسير است؟ اين بخشي از شرايط ذهني بود که در آن وقت بر بعضي اذهان حاکم بوده و علامه مي خواستند راجع به اينها مطلبي بگويند و مناقشه کنند که اينها تفسير نيست. ⏮...ادامه دارد... 🌿🌿🌿 🔅 به هنگام فتنه ها و بلاها به قرآن پناه ببریم. 🖥با باز نشر مطالب ،مبلغ و پیام رسان آموزه های وحیانی باشید. 🆔 @rahighemakhtoom
✳️ جستارهای قرآنی رحیق
#تحلیل_و_بررسی 25 #گفتگو #مقالات #تفسیر #تفسیر_قرآن_به_قرآن #علامه_طباطبایی #المیزان #علامه_مصباح
26 🔅🔅🔅 📐 بخش ديگري از معاصرين، گروهي روشنفکر مآب بودند. آنان آيات قرآن را با علوم مادي که در زمان معاصر کشف شده تطبيق كرده و به اين وسيله قرآن را تفسير مي‌كردند. نمونه آن تفسير طنطاوي است[13] که سعي کرده آيات قرآن را با مطالب و اکتشافات علمي جديد تطبيق کند، و گويا در مواردي مي‌خواهد خيلي از آيات را به وسيله همين اکتشافات علمي تفسير کند. 📁 به هر حال چنين گرايشي هست که ما براي اينکه تفسير آيه اي را بگوييم سراغ مطالب علمي مربوط رفته و بعد بگوييم آيه هم همين را مي گويد. البته اين كار در سابق هم ريشه هايي داشته است و امر جديدي نيست. 📁 در تفاسير پيشينيان هم ديده مي شود کساني که با هيأت بطلميوسي آشنا بودند سعي کردند بعضي از آيات قرآن را طبق نظريات آن هيأت، تفسير کنند. در قرآن به سبع سماوات تصريح شده است[14]، و بعضي از مفسرين (که حتي بعضي از آنها در زمان ما هم بودند و ما آنها را درک کرديم؛ بزرگاني بودند که اميدواريم خداوند آنها را مورد رحمتهاي خود قرار دهد) گفتند مقصود از اين آسمان‌هاي هفت‌گانه همان سيّارات سبعه است منظومه شمسي است که يک خورشيد دارد و هفت تا سياره دور آن ميچرخد و اين کواکب همان آسمانهاي هفت گانه اند. به نظرم در کتاب الهيئة و الاسلام[15] چنين چيزي تقرير شده است، با اينکه ظاهر آيه چنين چيزي را نمي فهماند. سماوات سبع، طرائق، تعبير اينکه طباق هستند، و ديگر ويژگي هايي که براي سماوات ذکر شده با اين مطلب ناسازگار است و چگونه مي‌توان بر هفت سياره منظومه شمسي تطبيق كرد؟ بعد هم با مشکلي مواجه شدند که معلوم شد سيارات هم منحصر به هفت تا نيستند و هشتمي و نهمي آنها هم کشف شد. ديگر چه کار کنيم؟ فکر کردند اين را هم بايد با يک تکلّفي توجيه كرد و آن اين كه چون آن وقت‌ها همه اين سيارات قابل رويت نبوده است، همان مقدار که قابل رويت بوده در آيه گفته شده است! 📁 آيا اين صحيح است که وقتي بخواهيم سماوات سبع را تفسير کنيم برويم ببينيم هيأت چه مي گويد و از داده هاي اين علم، قرآن را تفسير کنيم؟ پيش تر از اينها نيز سماوات سبع را به افلاک تسعه تفسير کردند و بعد در برابر اين سؤال كه چگونه افلاک بطلميوسي که نه تاست بر ديدگاه قرآن كه مي گويد آسمان‌ها هفت تاست قابل تطبيق است، گفتند يکي از آنها هم عرش است و يکي هم کرسي! افلاک نه گانه اي که بطلميوس مي گفته است همين هفت آسمان است که قرآن مي گويد و يک عرش و کرسي هم داريم که قرآن مي گويد «‌وسع كرسيّه السماوات و الارض‌»[16] پس آن فلکي که محيط بر همه اين افلاک است مي شود کرسي و عرش يعني چيزي که فوق آن است مي شود فلک اطلس. يک چنين تطبيقاتي مي‌كردند. آيا ما بايد اينطور قرآن را تفسير کنيم؟ وقتي مي گويد ما بر فراز شما هفت راه يا هفت آسمان آفريديم بگوييم اين همان افلاک است يا همان منظومه شمسي و سياراتش هست؟ ⏮...ادامه دارد... 🌿🌿🌿 🔅 به هنگام فتنه ها و بلاها به قرآن پناه ببریم. 🖥با باز نشر مطالب ،مبلغ و پیام رسان آموزه های وحیانی باشید. 🆔 @rahighemakhtoom
برشی از کتاب گرانقدر سروش هدایت 173 پیام های حضرت به همایش ها و کنگره های گوناگون علمی دینی فرهنگی و سیاسی شامل ناب ترین معارف دینی ✅ سالگرد شهداي فريدن و چادگان 🔰🔰🔰 📁 چون يادمان شهدا به مثابه حمايتِ مكتبِ شهيد پرور و هدايتِ جامعه آزاد از سلطه گري و سلطه پذيري است، لازم است تحليلي كه اسلام از آرمان والاي شهيدان ارائه مي دهد، در طي چند نكته كوتاه به عرض مخاطبان اصيل پيام آوران الهي برسد . 📈 يكم. حضرت امام صادق(عليه‌السلام) فرمود: «لو أنَّ شيعتنا استقاموا لصافَحَتْهم الملائكة» [تحف العقول، ص301؛ توصيه امام صادق(عليه‌السلام) به ابن جندب.]؛ اگر شيعيان ما در صراط مستقيم پايدار باشند و كژ راهه نروند، فرشتگان با آنها مصافحه مي كنند. شهداي قرآن و عترت به معارف الهي معتقد و به فضائل نفساني متخلّق و به احكام فقهي و حقوقي متعهّد بودند و به استناد آيه (إنّ الذين قالوا ربّنا الله ثمّ استقاموا تتنزّل عليهم الملائكة ألاّ تخافوا ولاتحزنوا واَبشروا بالجنّة التي كنتم توعدون) [سوره فصّلت، آيه30.]، مژده نزول ملائكه را دريافت كردند و وعده تخلّف ناپذير خداوند نسبت به آنان انجاز شده است، و رهنمود امام صادق(عليه‌السلام) كه ريشه وحياني داشت، تحقّق يافت. بنابراين، حرمت نهادن به شهيدان، پاسداشت رجالي است كه توفيق مصاحبت و مصافحت با فرشتگان خداوند بهره آنان شد. 🔅🔅🔅 🖥با باز نشر مطالب ،مبلغ و پیام رسان آموزه های وحیانی باشید. 🆔 @rahighemakhtoom