eitaa logo
✳️محفل تفسیر و قرآن شناسی رحیق
2.9هزار دنبال‌کننده
3.3هزار عکس
1.4هزار ویدیو
733 فایل
🌷دانش دامنه گسترده ای دارد به آموخته ها قناعت نکنیم🌷 واژه رحیق برگرفته از آیه ۲۵ سوره مطففین به معنی شراب خالص بهشتی. گرداننده محفل گرچه تجربه و مطالعه ای ۳۰ ساله در مباحث قرآنی داردلیکن باور دارد هنوز در گام اول هست. @s_m_a57 @Sayyedali_1997
مشاهده در ایتا
دانلود
🔅🔅🔅🔅🔅 « اِلـهى اَخْرِجْنى مِنْ ذُلِّ نَفْسى وَطَهِّرْنى مِــنْ شَکّـى وَشِرْکى قَبْلَ حُلُولِ رَمْسى بِکَ اَنْتَصِرُ فَانْصُرْنى وَعَلَیْکَ اَتَوَکَّلُ فَلا تَکِلْنى وَاِیّاکَ اَسْئَلُ فَلا تُخَیِّبْنى وَفى فَضْلِکَ اَرْغَبُ فَلا تَحْرِمْنى وَبِجَنابِکَ اَنْتَسِبُ فَلا تُبْعِدْنى وَبِبابِکَ اَقِفُ فَلا تَطْرُدْنى » 🍀🍀🍀 پای جبل الرّحمه یکی زمزمه بر پاست این زمزمه فریاد دل یوسف زهراست این سوز حسین است که خود بحر نجات است می سوزد و مشغول دعای عرفات است 🌿🌿🌿 سلام علیکم روز عرفه، بر عارفان حق، آنان که از خیمه وجود خویش بیرون می آیند و با آتش شوق و اشتیاق وصال، به دعا و نیایش متوسل می شوند، علی الخصوص شما عزیز و ارجمند خجسته باد. التماس و دعا ارادتمند سید313 @rahighemakhtoom
✅ حرّیت 🔸 برخی‌ ها نقل کردند در آخرین جمعه ماه شعبان، بعضی ‌ها نقل کردند در آخرین روز ماه شعبان، ولی إبن طاووس (رضوان الله تعالی علیه) دارد که در یکی از روزهای ماه شعبان وجود مبارک حضرت [رسول اکرم (صل الله علیه و آله و سلم)] این خطبه را ایراد کردند. ایشان می ‌فرمایند به اینکه «إِنَّ رَسُولَ اللَّهِ ص خَطَبَنَا ذَاتَ یوْم‏»، نه آخرین روز ماه شعبان بود و نه آخرین جمعه ماه شعبان، بلکه یکی از روزهای ماه شعبان این خطبه را ایراد کرد که فرمود: «أَیهَا النَّاسُ إِنَّهُ قَدْ أَقْبَلَ إِلَیكُمْ شَهْرُ اللَّهِ بِالْبَرَكَةِ وَ الرَّحْمَةِ وَ الْمَغْفِرَةِ شَهْرٌ هُوَ عِنْدَ اللَّهِ أَفْضَلُ الشُّهُور» که با بسیاری از اینها را شما مأنوس هستید. در بخشی از این خطبه فرمود: «أَیهَا النَّاسُ إِنَّ أَنْفُسَكُمْ مَرْهُونَةٌ بِأَعْمَالِكُمْ فَفُكُّوهَا بِاسْتِغْفَارِكُمْ وَ ظُهُورُكُمْ ثَقِیلَةٌ مِنْ أَوْزَارِكُمْ فَخَفِّفُوا عَنْهَا بِطُولِ سُجُودِكُم‏»؛[1] فرمود به اینکه شما احساس سنگینی می ‌کنید. 🔸 اینکه می ‌بینید بعضی ‌ها می‌گویند من هر چه می‌ خواهم خودم را کنترل کنم نمی ‌توانم یا می‌ خواهم سحر بلند شوم نمی‌توانم یا فلان کار خیری را می ‌خواهم انجام بدهم نمی‌ توانم راست می‌گویند! حضرت اینجا تحلیل کرده است، فرمود انسانی که ـ خدای ناکرده ـ خلاف کرده بدهکار حق است، این مطلب اول؛ انسان بدهکار باید گرو بسپارد، این مطلب دوم. در مسائل مالی اگر کسی مالی بدهکار است، زمین خود، خانه خود، فرش خود را گرو می‌ دهد؛ اما اگر کسی گناه کرده، نمی ‌تواند خانه خود یا زمین خود را به خدایی که «مالک السماوات و الأرض» است گرو بگذارد، خود او را گرو می‌ گیرند. اینکه در دو جای قرآن فرمود: ﴿كُلُّ نَفْسٍ بِما كَسَبَتْ رَهینَةٌ﴾[2] و در جای دیگر ﴿كُلُّ امْرِئٍ بِما كَسَبَ رَهینٌ﴾[3] هر کسی رهن خلاف ‌های خودش است برای همین است؛ یک انسان بدهکار باید گرو بسپارد. اگر بدهکاری مالی در دنیا باشد، به هر حال انسان زمین و خانه و فرش و مانند آن را گرو می ‌سپارد، اما بدهکاری عقیده ‌ای، اخلاقی، حقوقی ـ یعنی معصیتی کرده ـ خود او را گرو می ‌گیرند؛ لذا او آزاد نیست، بعضی از کارها را می ‌کند و بعد پشیمان می ‌شود، معلوم می ‌شود که آزاد نبود. این «رهین» که در دو جای قرآن کریم آمده است، این بر وزن «فعیل» به معنای مفعول است، منتها یک جا مؤنث است و یک جا مذکر، گرچه فعیل به معنای مفعول مذکر و مؤنث در آن یکسان است، لکن آنجا که دارد: ﴿كُلُّ نَفْسٍ بِما كَسَبَتْ رَهینَةٌ﴾ نه چون نفس مؤنث است، این «رهینة» اسم است و صبغه مبالغی هم دارد، انسان را گرو می‌ گیرند! 🔸 یک بیان نورانی مرحوم صدوق در توحید از وجود مبارک حضرت امیر (سلام الله علیه) نقل می‌ کند که چرا ما دلمان می‌ خواهد نماز شب بخوانیم اما موفق نمی‌ شویم؟ فرمود: این گناهی که روز انجام دادید شما را بسته است.[4] بنابراین انسان آزاد نیست. حُرّیت از بهترین نعمت‌ های الهی است. فرمود ماه مبارک رمضان ماه آزادی است فکّ رهن کنید، با توبه، با انابه، با تطهیر، خودتان را آزاد کنید، با استغفار کردن خودتان را آزاد کنید، فکّ رهن کنید، دَین خود را أدا کنید و اگر ذَنب و گناهی دارید به وسیله اعمال خیر آنها را شستشو کنید: «إِنَّ أَنْفُسَكُمْ مَرْهُونَةٌ بِأَعْمَالِكُمْ فَفُكُّوهَا بِاسْتِغْفَارِكُمْ وَ ظُهُورُكُمْ ثَقِیلَةٌ مِنْ أَوْزَارِكُمْ فَخَفِّفُوا عَنْهَا بِطُولِ سُجُودِكُم»‏. [1]. إقبال الأعمال(ط - القديمة)، ج‏1، ص2. [2]. سوره مدّثّر، آيه38. [3]. سوره طور، آيه21. [4]. التوحيد(للصدوق)، ص97. 📚 درس خارج فقه نکاح جلسه 444 تاریخ: 1398/02/11 @rahighemakhtoom
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
فصل رهایی (۹) _ راه پذیرش توبه یک آمدن لازم است، خدایا! آمدم؛ همین. وقتی بگوید خدایا! آمدم، این خدا .... (چرا دست یازم چرا پای کوبم / مرا خواجه بی دست و پا می پسندد). آمدم. وقتی آدم کنار بگذارد، او قبول می کند؛ راه آدم باز می شود! این را می گویند، می گویند. همین است!! یک کسی بگوید من آمدم، به جِد بگوید آمدم؛ توبه اش مقبول است. البته رو به قبله باشد، این کلمات را بگوید، بکند، آب توبه بخورد، دو رکعت نماز بخواند؛ اینها جزو و است، هیچ کدام مقوّم توبه نیست! اینها مستحبات است. همان اراده تخلل ناپذیر؛ خدایا! آمدم. 🔶 ر.ک غزل منتسب به مرحوم نشاط اصفهانی ✅ درس اخلاق _ قم ؛ ۱۳۹۷/۰۲/۲۰ 🖥برای ترویج و تبلیغ و انتشار آموزه های اصیل دینی خالصانه تلاش کنیم. @rahighemakhtoom
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
فصل رهایی (۸) _ ماه آزادی یک بیان نورانی مرحوم در توحید از وجود مبارک (سلام الله علیه) نقل می کند که ما دلمان می خواهد بخوانیم، چرا موفق نمی شویم؟ فرمود: (قَیَّدَتکَ ذُنُوبُک). این گناهی که روز انجام دادید، شما را است! بنابراین انسان نیست، از بهترین های الهی است. فرمود: ، است؛ کنید. با ، با ، با خودتان را آزاد کنید؛ (اِنَّ اَنفُسَکُم مَرهُونَه بِذُنُوبِکُم فَفُکُّوهَا بِاستِغفارِکُم)، با کردن خودتان را آزاد کنید؛ فک کنید، دِین تان را اداء کنید. و اگر ذنبی دارید، گناهی دارید؛ به وسیله اعمال خیر آنها را شستشو کنید. 🔶 ر.ک التوحید للصدوق / صفحه ۹۷ و وسائل الشیعه / جلد ۱۰ / صفحه ۳۱۴ ✅ درس خارج فقه _ قم ؛ ۱۳۹۸/۰۲/۱۱ 🖥برای ترویج و تبلیغ و انتشار آموزه های اصیل دینی خالصانه تلاش کنیم. @rahighemakhtoom
برداشت از آيات ۱۰۸ ـ ۱۰۵ 📌دستوراتی برای کمالات الی بايد اين دستورات را برای موفّقيّت خود و رسيدن به عمل کند: اوّل: آنکه بايد بين مردم به و درستی حکم کند و آنچه برای خود می خواهد برای نيز همان را بخواهد و از دستور و اهل بيت عليهم السلام نکند. دوم: نبايد به نفع با مردم خوب و دشمنی کند. سوم: هميشه حالت و طلب از خدای تعالی را داشته باشد. چهارم: طرفدار نباشد و در اين جهت کاملاً دقت کند. آنها از می ترسند ولی از نمی ترسند. پنجم: الی نبايد سخنی را که خدا دوست نمی دارد به جاری کند و بکوشد و را بيشتر رعايت کند. 🔅تفسیر و قرآن پژوهی @rahighemakhtoom
برداشت از آيات ۱۱۱ ـ ۱۱۰ 📌استغفار الی بايد هميشه در حال باشد و از خدای تعالی طلب از کوتاهی هايی که در راه دارد بکند و بداند که اگر کار بدی يا انجام داد، بر خود انجام داده و نگذارد اين ضرر دوام پيدا کند و بلکه با آن را جبران نمايد. 🔅تفسیر و قرآن پژوهی @rahighemakhtoom
💠 لطف الهی 🔸 اگر کسی گناهی انجام بدهد، حالا یا روی سهو است یا روی نسیان است یا روی اکراه است، الجاء است، اضطرار است و مانند آن، اینها که با [1] برداشته می‌ شود. اگر کسی واقعاً معصیت می‌کند یعنی چه؟ یعنی علم دارد، عذر ندارد، جهل و سهو و نسیان نیست، اضطراری هم ندارد، الجائی هم ندارد، اکراهی هم در کار نیست و علم دارد. معنای آن این است که خدایا من می‌دانم تو گفتی این کار را نباید بکنی، ولی من انجام می دهم! شما هر گناهی را تحلیل بکنید یک شرک مستور و ضعیفی داخل آن هست. ▫️ پرسش: کسی که با اتّکا به رحمت الهی دارد و گناه می‎ کند ... . ▫️ پاسخ: اتّکای کاذب است، یک است؛ «غرّته نفسه» این است، در آیات هم هست که اینها استغفار را به استهزا گرفتند.[2] به چه کسی امیدواری؟ صریحاً در برابر او داری می‌ ایستی! 🔸 بنابراین این یک شرک ضعیفی است که در پایان سوره مبارکه «یوسف» دارد که ﴿وَ مَا یؤْمِنُ أَكْثَرُهُم بِاللَّهِ إِلّا وَ هُم مُشْرِكُونَ﴾،[3] این است که حضرت فرمود اگر کسی زبانش باز باشد در قیامت بتواند بگوید «لا اله الا الله»، «دَخَلَ الْجَنَّة»،[4] چون عمده این است که ﴿مَنْ جاءَ بِالْحَسَنَةِ﴾؛[5] کسی حسنه دستش باشد، نه «من فَعل الحسنه»! چنین چیزی را که قرآن وعده نداد، نفرمود هر کسی در دنیا کار خوبی کرده درب بهشت روی او باز است! فرمود وقتی می‌ آید دستش پُر باشد. اگر وعده داده بود که اگر کسی در دنیا کار خوبی کرده، بعد هر کاری مثلاً کرده باشد، ما درب بهشت را به روی او باز می ‌کنیم، بله چنین چیزی خوب است؛ اما چنین وعده ‌ای را که نداد. فرمود وقتی می ‌آیی، باید دستش پُر باشد، ﴿مَنْ جاءَ بِالْحَسَنَةِ﴾، آن وقت ما بررسی می‌ کنیم، ده برابر هم می دهیم و درب بهشت را هم باز می‌ کنیم؛ البته لطف خدا حساب دیگری دارد، ولی این شخص نمی ‌تواند مغرور باشد. این استغفار را به گرفته، در روایات هم هست. ▫️ خدا سیدنا الاستاد را غریق رحمت کند! این را هم در یکی از جاهای المیزان[6] بیان کردند کسی از همان اوّل قصدش این است که معصیت بکند بعد بگوید من استغفار می کنم این دو تا گناه کرده: یکی اینکه معصیت کرده؛ دیگر اینکه استغفار را به استهزا گرفته است. چگونه شما در برابر مولا می ‌ایستی و بعد می‌گویی من عذرخواهی می ‌کنم! این مگر بشر عادی است؟ این دو تا گناه کرده! بکند کار خویش ٭٭٭ نکته سربسته چه گویی خموش! [7] کسی درباره ذات اقدس الهی که نمی‌ تواند تصمیم بگیرد، ولی ما از آن نظر که بنده‌ هستیم وظیفه ما این است. [1]. وسائل الشیعة، ج‌15، ص369. [2]. سوره روم، آیه10. [3]. سوره یوسف، آیه106. [4]. التوحید (للصدوق)، ص27. [5]. سوره انعام، آیه160. [6]. المیزان فی تفسیر القرآن، ج1، ص166. [7]. دیوان حافظ، غزل284. 📚 درس تفسیر سوره مبارکه جمعه جلسه 5 تاریخ: 1397/01/20 🆔 @a_javadiamoli_doross
💠 نفس واحد 🔸 فرمود: ﴿وَ لا تَلْمِزُوا أَنْفُسَكُمْ﴾؛[1] خودتان را کوچک نکنید، بد نگویید، چون شما به منزله یک نفس هستید، جامعه به منزله است؛ اگر بخواهید جامعه متّحدی داشته باشید، آن بیان نورانی پیغمبر (صلی الله علیه و آله و سلم) که در جریان فتح مکه فرمود مؤمنون «یدٌ واحدةً» هستند، اینها «عَلَی‏ مَنْ‏ سِوَاهُم‏»؛[2] نسبت به بیگانه یک دست هستند، این یک دست علیه بیگانه است. بنابراین هم هستند، هم هستند، هم هستند، هم یکدیگر هستند؛ تعبیرات گوناگونی که جاذبه دارد در این بخش‌ ها آمده است. 🔸 ﴿عَسی‏ أَنْ یكُنَّ خَیراً مِنْهُنَّ وَ لا تَلْمِزُوا أَنْفُسَكُمْ﴾؛ خودتان را تحقیر نکنید! کوچک نکنید! اوّلاً این به دو بیان است: یکی اینکه جامعه یک نَفْس است، دوم اینکه کسی که دهان باز کرد و دروغ می‌ گوید، یا بی ‌ادبی می‌ کند، یا فُحش می ‌دهد، اوّلین کاری که این شخص کرده است، خودش را پایین آورده است. این ﴿لا تَلْمِزُوا أَنْفُسَكُمْ﴾ می ‌تواند این قسمت را هم [در بر] بگیرد، چون اوّلین اهانت را انسان می‌ کند. قبلاً هم در ذیل آیه سوره مبارکه «اسراء» گذشت که انسان هر کاری که می ‌کند، این کار پیوند مستقیمی با خود صاحبِ کار دارد. این «لام»، «لام» اختصاص است، «لام» نفی نیست، ﴿إِنْ أَحْسَنْتُمْ أَحْسَنْتُمْ لِأَنْفُسِكُمْ وَ إِنْ أَسَأْتُمْ فَلَها﴾،[3] این طور نیست که این «لام»، «لام» نفی باشد و دومی به قرینه مشاکله «لام» گفته شده باشد، وگرنه باید می‌ گفت: «و إن أسأتم فعلیها»! این طور نیست که برخی ‌ها خیال کردند. این «لام»، «لام» اختصاص است؛ یعنی عمل را رها نمی ‌کند، اگر کار بد کردید متعلق به خود شماست و اگر کار خوبی کردید متعلق به خود شماست. این بیان نورانی پیغمبر (صلی الله علیه و آله و سلم) مستفاد از همین دو آیه قرآن است که فرمود: «إِنَّ أَنْفُسَكُمْ مَرْهُونَةٌ بِأَعْمَالِكُمْ فَفُكُّوهَا بِاسْتِغْفَارِكُمْ».[4] [1]. سوره حجرات، آیه11. [2]. الکافی(ط ـ الإسلامیة)، ج1، ص403. [3]. سوره اسراء، آیه7. [4]. عیون أخبار الرضا(علیه السلام)، ج1، ص296. 📚 سوره مبارکه حجرات ـ جلسه 14 تاریخ: 1395/08/09 🆔 @a_javadiamoli_doross
برداشت از آیه ۳۳ 📌 الی باید برای روحیاتش برکات وجودی اکرم صلی الله علیه و آله را منظور نماید و همیشه کند تا به عذاب الهی مبتلا نشود. 🔅تفسیر و قرآن پژوهی @rahighemakhtoom