eitaa logo
خط سبز
107 دنبال‌کننده
278 عکس
28 ویدیو
2 فایل
گاه نوشت های "محمدرضا اخضریان کاشانی" دانش جوی اندیشه و سیاست و جامعه
مشاهده در ایتا
دانلود
صرفا جهت تامل ! توجه !    توجه ! هدف از این یادداشت تلخ و سیاه که قطعا به مذاق برخی دوستان انقلابی خوش نخواهد آمد، ارائه یک سناریوی بی پرده در مقابل سناریوهای متعدد شیرین و روشن موجود در ذهنیت بسیاری از جوانان و مدیران انقلابی از آینده است که هنجارهای گروهی خود را به نام ارزشهای بنیادین انقلاب فریاد می زنند و اعمال دیدگاه های خود بر دیگران را صیانت از نظام می خوانند. این روزها و با اوج گرفتن جنایات رژیم صه-یو-نیستی علیه مردم بی دفاع غزه که فریاد آزادیخواهان جهان حتی در قلب آمریکا و اروپا را درآورده شاهدیم که پدیده ای با این وضوح از پیوند با انسانیت، در کشور ما که همواره به حمایت از آرمان فلسطین شهره بوده است، به یک دوقطبی سیاسی و هویتی تبدیل شده و تصاویر و گزارش هایی از همراهی بخشی از جامعه بویژه جوانان با سیاست های حمایت از رژیم صه-یو-نیستی منتشر می شود. از شعارهای هنجارشکنانه در ورزشگاه تا پریدن از روی پرچم اس-را-ییل و حتی شعار علیه فلسطین در برخی مدارس یا پیام های مجازی حمایتگر از اشغالگران. در مواجهه نخست برخی از کاربران انقلابی با حذف صورت مسأله به دو گروه تقسیم و عده ای با نگاه خوشبینانه آنها را اندک و حاصل عدم تبیین مناسب نهادهای تربیتی و رسانه ای تلقی می کنند یا با نگاهی بدبینانه و گاه ادبیاتی تند، این افراد را اندک و حاصل لقمه های حرام و گاه، چالش در نطفه افراد تلقی نموده و آنان را مزدوران دشمن به حساب می آورند و خواهان برخورد جدی با آنان می شوند. از دید من مخالفت با آرمان و حتی خود مردم فل-س-طین در کشور ما تازگی ندارد و بارها پیش از این نسبت به آن گوشزد شده است. شکل گیری دوقطبی ها و مخالفت با هرآنچه که نظام رسمی جمهوری اسلامی از آن دفاع و حمایت نماید پدیده ایست که حاصل یک روز و یکسال نیست. این امر نتیجه طبیعی اغتشاش در ارکان هویتی جامعه و چالش در مشروعیت بنیادهای نظام در ذهن بخشی از جامعه است که عمدتا در بدو شکل گیری به دلیل امواج کوتاه و اندکی کنشگران آن مورد انکار یا غفلت قرار گرفته به تدریج به شکاف های کوتاه و بلند میان دولت و ملت منجر می شود. شکافی که با گسترش اقدامات و توسعه چالش های هویتی هر روز عمق و گستره بیشتری یافته جمعیت زیادتری را با واکنش های تندتری درگیر خود می سازد. پایان بدبینانه آن نیز ایجاد حاکمیت دوگانه و تشکیل دو ملت و ایجاد دولت در دولت و افول سرمایه اجتماعی نظام و بحران اجتماعی و سیاسی در جامعه است. خبر خوب این است که ما همچنان در مراحل نخستین این چالش قرار داریم و تا پیش از تبدیل آن به بحران اجتماعی زمان مناسبی وجود دارد اما خبر بد این است که همچنان نسبت به بروز و وجود چنین وضعیتی، موضع انکار و تغافل برقرار است و این امر، شرایط آینده حاکمیت را دشوار می سازد. روشن است که پاسخ برخی عزیزان انقلابی به چنین تصویر تلخی، رد و انکار این وضع و استناد به آموزه های عقیدتی درباره نظام و محکوم کردن چنین دیدگاه هایی از اساس و یا دادن پاسخ دندان شکن به طرف مقابل و وعده به شکستن گردن مزدوران دشمن باشد، شرایطی که با گسترش کمی و کیفی، بحران اجتماعی را وارد مراحل بازگشت ناپذیری خواهد کرد. بی شک از جوانان انقلابی توقع توجه به چنین سناریوهایی که با تنها سناریوی مقبولشان همخوانی ندارد وجود ندارد اما از حاکمیت انتظار می رود بابی را برای گفتگو درباره چنین سناریوهایی باز نموده احتمال بروز چنین شرایطی را حتی اگر از دید ایشان اندک و نزدیک به صفر باشد را از نظر دور ندارند. به کانال گاه نوشت های خط سبز بپیوندید. https://eitaa.com/sabzkhat
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
در شرایطی که گروهی نادان، به نام انتقام از اس-را-ییل، به مکان مقدس یهودیان بی احترامی نموده تلقی یهودی ستیزی ایرانیان را توسعه می دهند، خوب است یادی کنیم از شهدای یهودی دفاع مقدس که چندی پیش مورد تجلیل مقامات عاقل س-پاه قرار گرفتند.
برآورد توان نظامی شبه‌نظامیان شیعه در جنگ با اسرائیل؛ حزب‌الله لبنان چند فروند موشک دارد؟  یورونیوز فارسی موسسه مطالعات امنیت ملی (INSS) که یک اندیشکده مستقلِ وابسته به دانشگاه تل‌آویو است، همزمان با تشدید تنش‌ها در شمال اسرائیل برآورد خود را از زرادخانه موشکی و نیروی نظامی سازمان شبه‌نظامی حزب‌الله لبنان منتشر کرد. در گزارش این موسسه آمده است: «حزب‌الله یک سازمان تحت حمایت ایران است که به زرادخانه بزرگی از تسلیحات بسیار مخرب مسلح شده است. این سازمان متشکل از سربازان عادی و ذخیره است که بین ۵۰ تا ۱۰۰ هزار نفر تخمین زده می‌شود. افزون بر این، نیروی رضوان، واحد کماندویی آموزش دیده این گروه است که تجربه رزم در سوریه را نیز داراست و در حال حاضر حدود ۲۵۰۰ نیرو در اختیار دارد.» اندیشکده اسرائیلی در ادامه این گزارش یادآورد شده است: «حزب‌الله از سوی فعالان شیعه در کشورهای همسایه مانند افغانستان، پاکستان، سوریه و عراق حمایت خارجی می‌شود.» موسسه مطالعات امنیت ملی اسرائیل برآورد کرده که زرادخانه حزب‌الله شامل ۱۵۰ تا ۲۰۰ هزار راکت، اسلحه مسلسل و موشک، از جمله صدها موشک مخربِ با دقت بالاست. بر پایه گزارش این اندیشکده اسرائیلی، حزب الله حدود ۴۰ هزار راکت کوتاه بُرد (۱۵-۲۰ کیلومتر)، تقریبا ۸۰ هزار راکت میان برد مانند فجر ۳ و ۵ و حدود ۳۰ هزار راکت و موشک دوربرد (۲۰۰-۳۰۰ کیلومتر) دارد. این سازمان همچنین تعداد محدودی موشک دوربرد اسکاد سی و دی (۷۰۰ کیلومتر) از سوریه دریافت کرده است. در ادامه این گزارش آمده است: «حزب‌الله همچنین چند صد پرتابه فتح ۱۱۰، مجهز به سیستم‌های ناوبری دقیق مبتنی بر جی‌پی‌اس (GPS) و حمل حدود ۵۰۰ کیلوگرم مواد منفجره را در اختیار دارد که دارای دقت قابل توجه و پتانسیل تخریب بالایی هستند.» موسسه مطالعات امنیت ملی اسرائیل برآورد کرده که حزب‌الله به موشک‌های زمین به هوای با کیفیت C802، ساخت چین و موشک‌های ضد کشتیِ «یاخونت»، ساخت روسیه مجهز شده است. افزون بر این، آنها موشک‌های پیچیده ضد تانک «کورنت» را که قابلیت پرتاب بمب‌های خمپاره‌ای و همچنین موشک‌های ضدهوایی SA-17 و SA-22 دارند، در اختیار گرفته‌اند. گزارش موسسه مطالعات امنیت ملی همچنین بر توان پهپادی حزب‌الله برای انجام ماموریت‌های با برد تا ۴۰۰ کیلومتر صحه می‌گذارد و تایید می‌کند که این سازمان صدها هواپیمای بدون سرنشین را برای حمله یا انجام ماموریت‌های شناسایی در اختیار دارد.
حلقه بسته یکی از الزامات فعالیت های فرهنگی و اجتماعی، امکان ارتباط با چند گروه کنشگر فرهنگی، مخاطبان فعالیت و ذینفعان اجتماعی است که بدون هریک، اقدامات فرهنگی یا به انجام نمی رسد یا بهره برداری لازم نمی شود و یا تاثیر اجتماعی مناسبی برجای نمی گذارد. زمانی که یک نیاز فرهنگی، در گستره فراسرزمینی و در ابعاد منطقه ای یا بین‌المللی مطرح باشد این ارتباط در قالب دیپلماسی عمومی از وظایف موسسات و نهادهای فرهنگی دولتی و غیردولتی می شود تا بستر کنش فرهنگی فراهم گردد. در زمانه ما که فضای مجازی بیشترین گسترش و تاثیر جغرافیایی و فرهنگی را دارد دیپلماسی فرهنگی در قالب سایبردیپلماسی معنادار شده نیازمند توجه ویژه است. شوربختانه همه ما کم و بیش دیده ایم که در فرایند فعالیت های فرهنگی حتی در بعد داخلی، گروه های مجازی عمدتا ترکیبی از جمعیت های دوستانه است که با تعدادی تفاوت در گروه دیگری نیز عضو هستند و هر پیام را می توان همزمان در چند گروه دید. کنش‌گری در این گروه ها هم عمدتا به صورت ۹۰ درصد ناظر بدون کنش، ۷ یا ۸ درصد گاه فعال و چند نفری نیز بیش فعال دیده می شود. ماجرای غرورانگیز و در عین حال غمبار غزه بار دیگر این نکته را گوشزد کرد که حلقه ارتباطات کنشگران بسته و محدود است و سایبر دیپلماسی در حوزه فرهنگی و اجتماعی از برساخت یک تصویر درست مشترک میان فعالان فرهنگی ایران و سایر نقاط جهان ناتوان است. در کمتر گروه مجازی کنشگران مان می توان نامی از چند کنشگر خارجی حتی در حد دانشجویان خارجی داخل ایران دید و یا جمعی از خودمان را در چند گروه بین المللی مشاهده کرد. صرفنظر از چالش ضعف زبان که راه ارتباطی بسیاری از فعالان فرهنگی را مسدود نموده، نبود سازوکار و بستر هماهنگ کننده بین المللی آشکارا به چشم می آید. واحد‌های بین الملل سازمان های فرهنگی کمتر توفیقی در ایجاد چنین فضای مشترکی حتی میان ذینفعان آشنا به فارسی با بدنه کنشگران فرهنگی سازمان خود داشته اند. این را حتی در دانشگاه های بین المللی نیز می توان دید که با وجود دهها دانشجوی خارجی آشنا به زبان فارسی کمترین راه ارتباط مشترکی میان آنان با گروه های مجازی داخل کشور نمی توان دید. این امر در میان دانشجویان ایرانی خارج از کشور نیز به وضوح دیده می شود و جز گرایش شخصی خود فرد عملا فرایند سازمان یافته ای برای چنین ارتباطی مشاهده نمی شود. با وجود دسترسی هزاران نفر در غزه به شبکه های اجتماعی تقریبا هیچ ارتباط دوسویه فعالی میان آنان با جامعه ایرانی وجود ندارد و جز آنچه به صورت گزینشی توسط رسانه ها ترجمه و در داخل پخش می شود ارتباط اجتماعی موثری نمی توان دید. به نظر می رسد نبود نهاد توانمند سیاستگذار و هماهنگ کننده در عرصه سایبردیپلماسی مسیر دسترسی به یک نظام مشترک فرهنگی تمدنی را ناهموار نموده که نیازمند بازنگری جدی است. درس گرفتن از دستاوردهای نامه رهبر انقلاب به جوانان اروپایی می تواند گام موثری در بهبود این شرایط باشد. به کانال گاه نوشت های خط سبز بپیوندید. https://eitaa.com/sabzkhat
بانکداری اسلامی و امید به آینده بانک مسکن امروز از افزایش سقف وام خرید اوراق حق‌تقدم مسکن تا یک میلیارد و ۹۲۰ میلیون تومان برای خانوارهای دارای ۴ فرزند خبر داد. سقف تسهیلات قابل استفاده زوجین در شهر تهران از محل اوراق ممتاز برای خرید مسکن یک میلیارد و ۶۰۰ میلیون تومان و جعاله مسکن ۳۲۰ میلیون تومان است. برای دریافت وام جدید خرید مسکن، متقاضی تهرانی باید معادل ۲ برابر مبلغ وام یعنی ۳۸۴۰ برگه اوراق حق تقدم را خریداری کند. با وجود ریزش ۵۰ هزار واحدی شاخص بورس، اما نرخ اوراق حق‌تقدم وام مسکن روند افزایشی داشته و به‌طور متوسط به حدود ۹۹ هزار تومان افزایش یافته است. به این ترتیب در ابتدا متقاضی وام جدید مسکن که البته هنوز دستورالعمل‌های آن برای شعب بانک مسکن ابلاغ نشده، باید ۳۸۰ میلیون تومان هزینه کند. از سوی دیگر با توجه به جزئیات اعلام شده از سوی بانک مسکن به ازای هر فرزند و تا ۵ فرزند ۱۰ سال به دوره بازپرداخت اقساط وام افزوده می‌شود.  یعنی بازپرداخت کنونی از ۱۲ سال در روش ساده به ۲۲ سال افزایش می‌یابد. در این روش اقساط ماهانه کمی بیش از ۳۷ میلیون تومان است، جمع کل اقساط حدود ۹ میلیارد و ۷۸۰ میلیون تومان خواهد بود. کل سود وام یک میلیارد و ۹۲۰ میلیون تومانی بالغ بر ۷ میلیارد و ۸۶۰ میلیون تومان خواهد بود. به زبان ساده : برای گرفتن وام ۱میلیارد و ۹۰۰ میلیون تومانی باید ۳۸۰ میلیون اوراق بگیری، طی ۲۲ سال جمعا ۹ میلیارد و ۷۸۰ میلیون تومان بازپرداخت می کنی یعنی ۷ میلیارد و ۸۶۰ میلیون تومان سود وام می پردازی. پی نوشت: در خصوص ویژگی های بانکداری اسلامی اطلاعی ندارم اما در مورد چشم انداز آینده جامعه برای نسل جوان این را می فهمم که شرایط اقتصادی ۲۰ ساله آینده که در همین یک مورد وام مسکن ترسیم شده، ویرانی امید به آینده نسل امروز را فریاد می زند. همین ... به کانال گاه نوشت های خط سبز بپیوندید. https://eitaa.com/sabzkhat
مواضع عقلانی رییس جمهور دو روز پیش با الجزیره گفتگویی انجام داد که می توان بیانیه رسمی سیاست جمهوری اسلامی در خصوص غزه دانست. رییسی در این گفتگو که با خبرنگار توانمند الجزیره داشت هم جنایت های رژیم صه-یو-نیستی را محکوم کرد، هم شکست این رژیم را به رخ آنان کشید، هم ایران را حامی بزرگ مقاومت معرفی کرد، هم از تلاش دیپلماتیک و دموکراتیک برای حل مسأله فلسطین سخن گفت، هم به تبادل پیام با طرف های درگیر مسأله غزه حتی آمریکا اشاره کرد هم با زیرکی از بار مسوولیت سازماندهی حمله ح.م.ا.س شانه خالی کرد. خبرنگار با هر روشی تلاش کرد جمله ای از زیر زبان رییسی برای تهدید مستقیم اس-را-ییل و اعلام ورود ایران به جنگ بکشد اما هیچ توفیقی نیافت. این گفتگو گرچه در رسانه های داخلی چندان بازتاب نداشت اما تصویری خردمندانه از سیاست خارجی جمهوری اسلامی بود که در عین حمایت از مقاومت، منافع ملی را محور اقدامات خویش قرار داده است. شاید مهمترین نکته تلخ این گفتگو، بیان سیاست های ایران در گفتگو با یک شبکه خارجی و مرجعیت این شبکه در پوشش اخبار منطقه با وجود شبکه های ایرانی العالم و خبر یک و خبر دو است که جایگاه و نقش کمرنگ صداوسیما را در فرایندهای مهم رسانه ای نشان می دهد.
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
از سوت تا تکبیر از دست و سوت در حضور رهبری و در تایید و تشویق یک عبارت ایشان می توان خیلی ساده گذشت و تنها یک رابطه پدربزرگ دوست داشتنی با فرزندان نوجوانش درنظر گرفت، می توان یک پارادایم نوین رفتاری از دهه هشتادی ها در مواجهه با پدیده های سنتی تلقی کرد که برای نسل ما تعریف نشده بود. این پارادایم جدید را بویژه می توان در تقابلش با تلاش پیشاهشتادی ها برای بازگرداندن سنت تکبیر و شعار به متن دیدار جستجو کرد. من این پارادایم جدید را جدی، واقعی و قابل تامل می دانم. به کانال گاه نوشت های خط سبز بپیوندید. https://eitaa.com/sabzkhat
همه گزینه ها روی میز است. خلاصه سخنرانی امروز سید حسن نصرالله که در فضایی تحلیلی، تبیینی، اخلاقی، راهبردی و عقلانی ارائه شد این یک جمله بود : همه گزینه ها روی میز است. سید حسن نصرالله هم بی تفاوت ها را به شرف و انسانیت دعوت کرد، هم تندروها را به عقلانیت و صبر راهبردی دعوت کرد. هم به دوستان امید داد هم در دل دشمنان ترس آفرید. هم به دلبستگی اش به جبهه مقاومت اشاره کرد هم خط قرمزش را لبنان معرفی کرد. آینده چنین نیروی مقاومت خردمندی پیروزی است.
سیزده آبان و افق۱۴۰۴ امروز ۱۳ آبان است. روزی که با چندین مناسبت تاریخی همچون تبعید امام ره به ترکیه، روز دانش آموز و روز تسخیر لانه جاسوسی آمریکا شناخته می شود که هر یک در جای خود نیازمند بزرگداشت است. این روز همچنین سالروز تصویب سند چشم انداز بیست ساله ایران در سال ۱۳۸۲ است که مقرر کرد از دوسال بعد از تصویب در قالب برنامه های پنج‌ساله اجرایی شود و در ۱۴۰۴ ایران را به قدرت اول منطقه در عرصه های مختلف سیاسی و فرهنگی و اقتصادی کند. سندی که مجمع تشخیص مصلحت نظام درخواست ضرب سکه ویژه داد اما به تدریج از حافظه مدیریتی کشور کنار رفت و تنها نامی از آن ماند. پیشینهٔ طراحی چشم‌انداز در ایران به پیش از انقلاب و دورهٔ پهلوی دوم می رسد که بحث «رسیدن به دروازه‌های تمدّن بزرگ و احیای عظمت مجدّد ایران همانند عصر هخامنشی» را در نظر داشت. پس از انقلاب نیز همواره این هدف رویاگونه در قالب برنامه‌ریزی‌های بلند مدت ارائه شد که سند چشم‌انداز بیست ساله، نمونه برجسته ای از این تلاش هاست. پیش از این سند هم در سال ۱۳۷۴ مرحوم هاشمی رفسنجانی طرح ایجاد تمدن اسلامی ۱۴۰۰ را مطرح کرد و خبر از تحقّق آن در سال ۱۴۰۰ خورشیدی داد. هاشمی با خوشبینی تمام در این باره در اواخر دوران ریاست جمهوری خود چنین اظهار نمود: «... مردم می‌دانند که دولت برای سال ۱۴۰۰ یعنی ۲۵ سال دیگر طرحی آماده می‌کند که آن روز تمدن واقعی اسلام که هیچگاه در طول تاریخ اسلامی در یک کشور اسلامی تحقق نیافته، در ایران ساخته خواهد شد.» «شما ۲۵ سال را در نظر بگیرید، با رشد هفت درصدی که ما در مجموع هفت سال داشتیم ببینید اگر در همهٔ ابعاد برنامه‌ریزی شده باشد، چه اتفاقی در کشور می‌افتد… نتیجه همان است که اسم آن را تمدن اسلامی می‌گذاریم.» گذشت بیست سال از تصویب و حدود ۱۸ سال از اجرای این سند نشان می دهد که برنامه محوری حلقه مفقوده بزرگ فرایند حکمرانی در کشور بوده و تحقق رویای تمدن ایرانی اسلامی نیازمند تلاش های به مراتب جدی تری است. به کانال گاه نوشت های خط سبز بپیوندید. https://eitaa.com/sabzkhat
آنتی اسکلیسم ما شیفتگان خدمتیم نه تشنگان قدرت. (شهید بهشتی) نگویید انقلاب برای ما چه کرده؟ بگویید ما برای انقلاب چه کرده ایم؟ (شهید رجایی) سالها بسیاری از نیروهای انقلابی با تلقی ضرورت خدمت صادقانه و خالصانه و بدون مطالبه هرگونه اجر مادی پای کار نظام بوده و همچنان ایستاده اند. اینان، گاه جان خود یا فرزندان شان را در راه انقلاب داده اند یا اموال خود را بخشیده اند یا از آبروی خویش برای تقویت نظام هزینه کرده اند و عمدتا کمترین خواسته ای نیز نداشته و حتی همچنان خود را بدهکار به امام و انقلاب می دانند. این تلقی در گذر چهل و پنج ساله انقلاب و بویژه با ورود به گام دوم انقلاب و تحویل عرصه های بیشتری از مدیریت سیاسی و اجتماعی کشور به جوانان انقلابی با خوانشی جدید از سوی گروهی از آنان مواجه شد که می تواند آینده تحولات نظام را تعیین کند. در خوانش قدیمی، نیروی انقلابی خود را جان فدای انقلاب می دانست و پس از حل هر بحران به شرایط پیش از بحران بازگشته و بدون توقع کار را به مسوولان اجرایی می سپرد. در خوانش جدید، این بازگشت به وضع پیشین، منجر به ناکارآمدی مستمر نظام و سلطه غیرانقلابی ها بر امور اجرایی تلقی شده که نتیجه ای جز ذبح انقلاب و ارزشهای آن نداشته است. آنان، به تعبیر امروزی خود، اسکل نظام تلقی می شدند که فقط زحمت حل بحران را برعهده داشته پس از آن بدون دریافت پاداشی شایسته ولو پاداشی معنوی، میدان را به رقبا که از دید بسیاری شان عامل بروز بحران بوده اند واگذار می کرده اند. نوانقلابیون جوان، این روزها با ادبیات جدید خود، مکتب جدیدی ساخته و پرچم آنتی اسکلیسم را برافراشته اند تا از حق و سهم خود در دفاع از نظام بهره مند شوند. نوانقلابیون گام دومی، امروز صریحتر از هر زمان و با تهدید به عدم تکرار حمایت خود، دنبال سهم خود از نظام اند حتی اگر اسمی از سفره نظام نبرند یا آن را به دفاع از ارزشهای بنیادین نظام پیوند دهند. شاید شروع شفاف و صریح این فاش گویی را بتوان در بیانیه تصویری آقای شهبازی مجری طنز یک برنامه تلویزیونی ردیابی کرد که با انتقاد از بازگشت برخی مجریان قدیمی، خواهان خالص سازی تلویزیون از وجود غیرخودی ها و عملا واگذاری رسانه به کسانی شد که در چالش ۱۴۰۱ هزینه پرداخته بودند، تعبیری که پیش از آن با توصیه به جمع کردن و رفتن از ایران از سوی مجری خانم شبکه افق بیان شده بود. گام بعد را نظریه پردازان خالص سازی برداشته و با تئوریک سازی سهم خواهی از نظام، آن را ضرورتی تاریخی برای نجات انقلاب خواندند. مطالبه میدانی این درخواست نهادینه شده به سرعت در واکنش چندتن از جوانان انقلابی در مواجهه با وزیر علوم، مشاهده شد که مدیریت فضای دانشگاه را حق و سهم خود بابت کمک به حل چالش ۱۴۰۱ می دانست. پس از آن نیز مواجهه تلخ پدر شهید عجمیان در تلویزیون، ابزاری برای خالص سازان و نوانقلابیون شد تا بار دیگر سهم خود را از مدیریت نظام مطالبه نموده این بار، در مخالفت با دعوت از چندتن از اصلاح طلبان به رسانه ملی با صراحت اعلام کنند که مملکت مال حزب اللهی هاست. از نظر من، چنین مطالبه ای نه تنها ناپسند نبوده و مغایرتی با اخلاص در عمل از یکسو و جدیت در احیای ارزش‌های انقلاب ندارد که برعکس، یک گام جدید و روبه جلو در این فرایند است. شفاف شدن مطالبات در امر حکمرانی یکی از اصول بنیادین حکمرانی شایسته است که بر اساس آن می توان مطالبات گروه ها و تفکرات مختلف را در قالب نهادهای مدنی و سیاسی قانونی، سازماندهی نموده به تناسب وزن هر گروه، سهم واقعی شان را از قدرت تعیین و در قالبی مدنی و نظام مند تسهیم کرد. من شخصا ایده آنتی اسکلیسم که مختص به بخش کوچکی از جمعیت بزرگ حامیان همیشگی نظام اند را یک فرایند روبه جلو در راستای احیا و تقویت مردم‌سالاری دینی در جمهوری اسلامی در بستر گام دوم انقلاب می دانم که می تواند حامیان احیای ارزش‌های نظام را با هر میزان از گستردگی تجمیع نموده به جای ادعای اکثریت -که پیش از این در انحصار بخشی از اصلاح طلبان بود-، وارد فرایند گفتگوی مردم‌سالارانه نماید و به اندازه سهم واقعی شان از جامعه، میز مسوولیت ببخشد و از موضع نقد مستمر از بالا، به عرصه پاسخگویی متقابل رهنمون شود. به گمانم انتخابات مجلس پیش رو فرصی طلایی برای تحقق این ایده و گرفتن ۲۹۰ صندلی مجلس و ایجاد یک قوه مقننه سوپرانقلابی است بویژه اگر ردصلاحیت ها امکان ارزیابی دقیقی از میزان نفوذ گروه ها و اندیشه ها فراهم نکند. به کانال گاه نوشت های خط سبز بپیوندید. https://eitaa.com/sabzkhat
دشمن فرهنگ در حالی که مبنای تاریخ هجری به خود سرزمین عربستان باز می گردد و بومی ترین عنصر تاریخی این کشور و تمدن اسلامی است، کابینه عربستان در جلسه ای به ریاست محمد بن سلمان، نخست وزیر و ولیعهد این کشور، با مبنا قرار دادن تقویم میلادی در تمامی تعاملات و امور رسمی به استثنای امور مرتبط با احکام اسلامی (که بر مبنای تقویم هجری محاسبه می شود) موافقت کرد. بر این اساس تقویم میلادی رسما جایگزین تقویم هجری در عربستان شد. پی نوشت : وقتی کسی که هیچ چیزی از تاریخ، تمدن و فرهنگ خود نمی داند و هدفی جز نابودی فرهنگ و تمدن اسلامی ندارد، سکان حکمرانی یک سرزمین تاریخی را به دست گیرد نتیجه ای بهتر از این هم نخواهد داشت.
خلاصه بحران با گذشت حدود یک ماه، از نظر من به عنوان یک ناظر اخبار، شرایط بحران غزه را می توان در چند بند خلاصه کرد : ۱- آمریکا و هم ‌پیمانانش تا رسیدن رژیم صهیونیستی به یک پیروزی ملموس از حمایت رژیم دست بر نمی دارد. ۲- ایران ضمن حمایت از مقاومت، وارد چالش منطقه ای بزرگی نمی شود. ۳- حزب الله جبهه تازه ای در لبنان باز نمی کند. ۴- عربستان که تا پیش از بحران غزه دنبال پیمان صلح با اسراییل بود، بی تفاوت و کمی خوشحال، از تحقق اهدافش پس از پایان بحران، پیگیر جشن های داخلی است. از دید عربستان، حالا که غزه صلح نمی خواهد خودش هم بجنگد، ما هم شکستش را تماشا می کنیم. ۵- جهان عرب عموما خواهان حذف حماس از صحنه سیاسی و نظامی غزه اند حتی به قیمت قربانی شدن مردم غزه. ۶- قطر مهمترین حامی عرب حماس، خط قرمز خود را رابطه با آمریکا و منافع اقتصادی خود تعریف کرده است. شاید جان رهبران سیاسی حماس را نجات دهد و برای بازسازی غزه اعلام آمادگی کند اما بعید است از فرماندهان نظامی حماس حمایت کند. ۷- هم خود نتانیاهو و هم دیگران می دانند که او بزودی رفتنی است. لذا هم خودش مایل است با یک دستاورد تاریخی برود هم حامیان رژیم صهیونیستی مایلند او را با یک دستاورد بزرگ برای رژیم، قربانی کنند. ۸- افکار عمومی جهان با وجود آکاهی از جنایات اسراییل، توان و انگیزه هزینه ای بیشتر از راهپیمایی ندارد. ۹- خیزش نظامی مهرماه حماس یک زایمان زودرس حاصل از یک درد بزرگ بود. مولود این روزها در یک دوراهی تاریخی است: تسلیم نظامی حماس به مثابه شکست کوتاه مدت رویاهای بزرگ غزه و مقاومت طولانی مدت آنان به مثابه تداوم نسل کشی است. انتخاب راه درست، تنها از بیرون غزه آسان است. ۱۰- مردم غزه شاهدان یک نسل کشی تاریخی اند. آینده آنان به توان تحمل شان، تصمیم اعراب، آمریکا و همپیمانان و جبهه مقاومت بستگی دارد. ترکیب این همه پیچیدگی یعنی ابهام بزرگ. پیش بینی از آینده فقط سناریونویسی است. این داستان، سر صحنه کامل می شود. ۱۱- فروپاشی مشروعیت و بعد نرم افزاری رژیم صهیونیستی خیلی زودتر از وعده ۲۵ ساله در حال فروپاشی است اما این به معنای پایان کار این رژیم در آینده خیلی نزدیک نیست، طبعا پیروزی حتمی فلسطین را باید در آینده ای نه چندان دور انتظار داشت. ۱۲- گزینه مطلوب، خروج رژیم صهیونیستی از غزه با کمترین آسیب به بخش نظامی حماس و رهبران آن است. نتیجه آن احساس پیروزی و امید به آینده و ایجاد نظام جدید امنیتی برای غزه در قالب موازنه وحشت است. چیزی که اسراییل و آمریکا و متحدانش و حتی بخشی از اعراب، خواهان آن نیستند. ۱۳- تنها امید همه به خداست. به کانال گاه نوشت های خط سبز بپیوندید. https://eitaa.com/sabzkhat
بانو هنوز هستند افرادی که زن را متعلقه دانسته و در مواجهه با اقداماتش حتی اگر استاد دانشگاه و یک فرد صاحبنظر باشد به شوهرش می گویند جلوی زنتو بگیر. همین ها حجاب زن را همچنان در چارچوب غیرت و بی غیرتی مرد تحلیل می کنند. در مقابل، کسانی هم هستند که زن را صاحب فکر و اراده مستقل دانسته در مقام همسر، اهل تعامل و گفتگو و نه پذیرش یکسویه فرامین همسر و در عرصه اجتماعی یک کنشگر مستقل با اندیشه شخصی ولو معارض با همسر خود می بینند. به رییس جمهور پیشنهاد می کنم استقلال فکری همسرشان را با دادن یک حکم مشاور و تنظیم قواعد اداری لازم، ساختارمند نمایند تا هم از کژتابی های اقدامات ایشان در امان بمانند هم همسرشان به امور مرتبط با دیپلماسی عمومی دولت بپردازند . پی نوشت : همسر رییس جمهور طی نامه ای به همسر رییس جمهور فرانسه خواهان فشار بر همسرش برای ایجاد صلح در غزه شد. نامه ای که با واکنش برخی فعالان سیاسی و فرهنگی روبرو شد. به کانال گاه نوشت های خط سبز بپیوندید. https://eitaa.com/sabzkhat
موضع رسمی صداوسیما: موضع مهمانان برنامه‌های زنده الزاما موضع ما نیست. روابط عمومی صداوسیما: در برنامه‌های زنده صداوسیما مهمانان بعضا سخنان و نظرات شخصی خود را حتی خارج از موضوع و محورهای تعیین شده بیان میکنند که بدیهی است اظهارات آنان الزاماً موضع رسمی رسانه ملی نیست./ایسنا پی نوشت : خود همین اطلاعیه بیانگر رویکرد صداوسیماست : «مهمانان بعضا سخنان و نظرات شخصی خود را بیان می کنند» اگر بناست کارشناسان، نظرات خود را بیان نکنند یا نظراتشان با نظرات رسمی مدیران صداوسیما همخوان باشد چه کارکردی دارد؟ آیا اساسا رسانه ملی باید موضع رسمی داشته باشد یا وظیفه دارد امکان گفتگوی ملی برای تبادل مواضع مختلف را فراهم سازد؟ رسانه ملی آنقدر به مونولوگ گویی و دعوت از کارشناسان تکراری عادت کرده که بیان یک حرف خارج از مواضع رسمی صداوسیما را نیازمند صدور اطلاعیه می داند. به کانال گاه نوشت های خط سبز بپیوندید. https://eitaa.com/sabzkhat
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
دروغ یا حقیقت؟ وقتی حقیقت با سرعت، از دروغ، سبقت می گیرد.
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
مسوول دینداری مردم بیانات ۱۶ سال پیش رهبری ۸ آذر ۱۳۸۶ مسوول دینداری مردم حوزه های علمیه اند.
عقلانیت راهبردی سید حسن نصرالله : ای برادر و ای خواهران این نبرد مثل بقیه نبرد ها نیست. گام به گام حرکت میکنیم. سیاست ما در نبرد کنونی، میدان است که عمل میکند. میدان است که سخن میگوید. بعد ما می آییم گزارش میدهیم. بنابراین چشم هایتان به میدان باشد نه به سخنرانی ها پی نوشت : اگر عقلانیت در جنگ و صلح در چند عبارت خلاصه میشد چیزی بیش از این جملات بود؟ و اگر بنا بود که جایزه ویژه ای برای عقلانیت، درک راهبردی و توان تحمل مطالبات میلیونها مبارز زخم خورده طراحی شود نخستین برنده آن کسی جز سید حسن نصرالله بود؟
تلاش برای نفهمیدن ! به جای تکرار و تکثیر و ارتقای برنامه های کمی خوب، تنها برای درجازدن تلاش می کنیم.
خط و نشان روحانی، رییس جمهوری سابق و عضو مجلس خبرگان رهبری، بار دیگر نامزد نمایندگی خبرگان شد و طی بیانیه ای مانیفست مشارکت خود در انتخابات خبرگان را اعلام کرد. تحلیل محتوا و متن بیانیه نشان می دهد که روحانی هدفی فراتر از عضویت در خبرگان را دنبال می کند. هدفی که می توان در غیاب میرحسین موسوی و محدودیت های سید محمد خاتمی و نداشتن پایگاه جدی مردمی علی لاریجانی، ایجاد وحدت و رهبری جریانات سیاسی تجدیدنظرطلب و جانشینی و پر کردن خلأ مرحوم هاشمی نامید. روحانی آشکارا پرچمداری خود برای رویدادها و رقابت های آینده را اعلام کرد؛ چه در درون خبرگان و چه بیرون از آن : «نمی‌توانم در این شرایط حساس ملی و منطقه‌ای، کنج عافیت و عزلت را بر میدان انتخاب و رقابت ترجیح دهم. وظیفه خود دانستم که با ثبت‌نام در انتخابات مجلس خبرگان رهبری، حرکت در مسیری سخت و ناهموار را آغاز ‌نمایم.» روشن است که تجربه چند دوره حضور مستمر در خبرگان تجربه حرکت در مسیری سخت و ناهموار نبوده و نیست و این مسیر مدنظر او متفاوت از حضورهای پیشین است. از دید من تغییر راهبرد روحانی برای کسب رهبری همزمان جبهه اصلاحات و اعتدال روشن است اما باید دید به دنبال تحول در نتایج حاصل از تصمیمات آینده خبرگان رهبری است یا تنها به تغییر ریل مدیریت اجرایی کشور در انتخابات ریاست جمهوری آینده چشم دوخته است. حضور روحانی در خبرگان -که ممکن است برخلاف گذشته با چالش رد صلاحیت هم روبرو شود- به همراه کسب تعدادی کرسی مجلس شورای اسلامی یک تمرین جدی برای دوسال آینده است که رقابت اصلی را رقم خواهد زد. شرایطی که برای درک بهتر، باید منتظر رد، پذیرش یا واکنش رقبا و حامیانشان ماند. به کانال گاه نوشت های خط سبز بپیوندید. https://eitaa.com/sabzkhat
در اهمیت حزب و نظام مندی با حکم نخست وزیر انگلستان، نخست وزیر سابق، وزیر خارجه، وزیر خارجه کنونی وزیر کشور و وزیر کشور کنونی برکنار شدند. فرض کنید یک نفر با درجه سرهنگ دومی وزیر آموزش و پرورش شود و پس از چند ماه، او را برکنار و به سمت وزیر خارجه منصوب کنند و دوباره پس از حدود یک سال، او را برکنار و وزیر کشور کنند. تردیدی ندارم که در کشوری مثل ایران جز خانواده این فرد و تعدادی اطرافیان که مقام و موقعیتی کسب کرده اند کمتر کسی است که علنا از چنین انتصاباتی ابراز انزجار نکند و دولت را متهم به قبیله گرایی یا حزب بازی نکند. این وضعیت هم اکنون عیناً در انگلستان اجرا شده و آقای جیمز کلورلی طی دو سال، سه وزارت آموزش، خارجه و کشور را تجربه کرده است در حالی که کمترین شکایت یا اعلام انزجاری ناشی از عدم تخصص گرایی مشاهده نمی شود بلکه بر عکس، حزب گرایی تقویت و تایید می شود چرا که اقدامات این فرد به خودی خود اهمیت چندانی ندارد و او تنها یک مهره اجرایی و یک کارگزار خوب است که توسط حزب حمایت و برنامه های از پیش تدوین شده را راهبری می کند و با تغییر او در راس وزارتخانه اتفاق ویژه ای نمی افتد و نیازی به انتظار برای شروع تجربیات تکراری توسط وزیر جدید نیست. ضمن اینکه نمی توان از پذیرش وزارت خارجه توسط نخست وزیر سابق به سادگی گذشت، امری که تصور آن در ایران دشوار و دیرپذیر است. قطعا نمی توان توقع داشت تجربه طولانی احزاب در انگلستان را در ایران تکرار یا حتی تایید کرد اما بی تردید می توان به این ویژگی برجسته بریتانیایی ها غبطه خورد که یک نظام برنامه ریزی دارند که اجرای مفاد آن به افراد بستگی ندارد و با آمد و رفت یک وزیر، چشم انداز یک کشور دستخوش تحول نمی شود. نظام مندی و تعهد به برنامه ها که می تواند از مجرای نظام حزبی محقق شود از ضروریات پیشرفت و رسیدن به اهداف چشم اندازی است که کمترین تعهدی به آن دیده نمی شود. به کانال گاه نوشت های خط سبز بپیوندید. https://eitaa.com/sabzkhat
بی بی سی فارسی و منوتو شکست یا تغییر راهبرد؟ چندی پیش شبکه قدیمی بی بی سی، بخش های فارسی و عربی خود را که بیش از ۸۳ سال سابقه فعالیت داشت تعطیل کرد. در روزهای اخیر هم شبکه جوان اما پرمخاطب و اثرگذار منوتو با ۱۴ سال سابقه تعطیلی خود از چندماه آینده را اعلام کرد. هر دو شبکه، دلیل تعطیلی خود را کاستی های مادی معرفی کردند که صرفنظر از صحت ادعا، قابل تامل است. این امر بویژه در خصوص منوتو که طی این سالها با وجود پرسش های مکرر مخاطبان و منتقدان، هرگز منابع مالی خود را معرفی نکرد قابل تامل تر به نظر می رسد. برخی افراد، با ابراز خوشحالی، این اعلام تعطیلی را نشانه شکست دشمن در جنگ رسانه ای دانستند اما در مقابل، این رخداد را نفس تازه کردن رسانه ای دشمن تلقی و از ضرورت تامل در آن سخن گفتند. در این زمینه و چرایی تعطیلی این شبکه ها چند نکته قابل ذکر است : ۱- پول و مطلوبیت دو روی یک سکه اند که از هم جدایی ناپذیرند. بویژه اگر بابت پول، پاسخگویی هم لازم باشد ضروری است نسبت به آثار و نتایج این هزینه کرد، دقت لازم صورت پذیرد. ۲- موج گرایش به پیام رسان ها و سکوهای رسانه ای مجازی بر هیچ کس پوشیده نیست. رشد مخاطبان رسانه های مجازی به گونه ایست که با افزایش تصاعدی مستمر روبروست و هر روز بر علاقه مندان این بستر افزوده می شود. ۳- به دلیل امکانات تعاملی بسترهای ارتباطات محازی، تماشای تلویزیون های غیرتعاملی در بسیاری از کشورها به سراسیبی افول رسیده و از مخاطبان ثابت شبکه های تلویزیونی کاسته می شود. ۴- به دلیل سهولت دسترسی به امکانات ارتباطی شبکه محور، رشد رسانه ها و خبرگزاری یک نفره یا محدود هر روز رو به گسترش است. هر فرد می تواند به تنهایی یک پایگاه خبری و تحلیلی باشد که مخاطبانی فراتر از یک شبکه خبری سنتی دارد. ۵-  آمارهای رسمی و غیررسمی در ایران دلالت بر رشد مستمر گرایش به شبکه های خبری مجازی و کاهش مخاطبان تلویزیون ملی دارد.  ۶- ناتوانی نظام راهبری رسانه در ایران در هر دو جنبه مواجهه سلبی و ایجابی با فضای مجازی و رشد کاربران شبکه های غیربومی بر هیچ کس پوشیده نیست. ۷- روند نزولی سرمایه اجتماعی رسانه در ایران و ناتوانی آشکار رسانه ملی در جذب مخاطب و حتی تلاش سازمان یافته برای کاهش مخاطب در آن هم قابل انکار نیست. بنا بر این موارد اگر بناست رسانه هایی با پول بیت المال، مخاطبان ملی را پوشش داده و در فضای رسانه ای رقیب محور مجازی پیش از رقبایی که زودتر واقعیت های موجود را درک و تغییر رویکرد داده اند، زمینه جذب کاربران بیشتری را فراهم کنند لازم است یکبار بدون ملاحظه سابقه تاریخی و جایگاه حقوقی و ادعاهای تبلیغی در اصل کارکرد وجودی خود دقت و تأمل کنند و به جای جشن گرفتن و احساس پیروزی از خروج رقبای داخلی و خارجی از میدانی که در آینده ای نزدیک نه مبارز دارد نه تماشاچی به دنبال تقویت راهکارهای افزایش سرمایه اجتماعی و توسعه مخاطبان و ورود چندین برابری به عرصه فجازی باشد؛ مسیری که رقبا زودتر درک کرده اند و شجاعت بیشتری برای کنار نهادن کلیشه های رسانه ای نشان داده اند. امروز بازاندیشی در هویت، ساختار و کارکرد رسانه های نسل جدید مبتنی بر بسترهای مشترک تلویزیونی-اینترنتی و در قالب های کاملا تعاملی شبکه محور یک ضرورت قطعی است، حتی اگر منوط به ادغام واحد‌های رسانه ملی و وزارت ارتباطات بوده یا بر توسعه بخش خصوصی در هر دو عرصه تلویزیون و فضای مجازی استوار باشد. به کانال گاه نوشت های خط سبز بپیوندید. https://eitaa.com/sabzkhat
کار فرهنگی چندی پیش بنا بود که به لطف همکاران محترمم، مراسم تودیع یا به قول امروزی ها تکریمی برای پایان دوره مسوولیتم در حوزه فرهنگی برگزار شود که به سبب بیماری پسرم امکان برگزاری فراهم نشد. نکاتی را برای طرح در آن جلسه صمیمانه تدارک دیده بودم که به یادگار می نویسم. کار فرهنگی یک وظیفه و مسوولیت است که داشتن آن خوشحال کننده و نداشتنش خوشحال کننده تر است. در شرایط کنونی ورود به عرصه کار فرهنگی جز دردسر هیچ معنایی ندارد به همین دلیل بیشتر کسانی که به فرهیختگی می شناسم به سادگی تن به مسوولیت فرهنگی نمی دهند. به قول سعدی: جز به خردمند مفرما عمل             گرچه عمل کار خردمند نیست وضعیت این روزهای جامعه و فرهنگ وضعیت گذار و عدم قرار و آرامش است. شرایط دوقطبی عمیقی بر جامعه حاکم است که در عرصه فرهنگی و اجتماعی نتیجه ای جز رادیکالیسم در هر دوسوی این دوقطبی متصور نیست: قطب انقلابی سنتی و قطب انقلابی مدرن؛ دو اقلیت جمعیتی اما قدرت اجتماعی که هریک، جمعیت میانه انبوه جامعه را به سوی خود می کشد. اولی به دنبال احیای انقلاب اسلامی به سبک دهه ۶۰ است و دومی به دنبال انقلابی تازه. در این فضا بویژه وقتی از دانشگاه و دانشجو سخن می گوییم -نه محیط های سازمانی رسمی- اقدامات رادیکالی محبوبیت ویژه پیدا می کند و هرگونه اقدام غیررادیکال منجر به اتهام و برچسب بی شرفی از هر دو سوی طیف می شود. در چنین حال و هوایی حرکات نمایشی جای برنامه ریزی فرهنگی را گرفته و فوق برنامگی به کار فرهنگی تعبیر می شود. با چنین چارچوبی پیام ارسالی برای مدیران فرهنگی جز این نیست : اگر در حرکتید بایستید اگر ایستاده اید بنشینید اگر نشسته اید دراز بکشید اگر دراز کشیده اید بخوابید. هرکاری غیر از این الگو یعنی دردسر؛ برچسب، توبیخ، استعفا، اخراج، دادگاه. نتیجه این شرایط، صدور این پیام است که اگر دنبال دردسر نیستید هیچ کاری نکنید. کار فرهنگی خوب، کاری است که انجام نشود و مدیر نمونه مدیری است که در دوران مدیریتش هیچ اتفاقی نیفتد. چاره این نافرهیختگی بویژه در دانشگاه، سعه صدر و ایجاد محیط امن فرهنگی اجتماعی برای ایجاد تعادل در محیط اجتماعی و وفاق میان دو قطب کوچک اما رادیکال شده جامعه و نزدیک ساختن محیط فرهنگی و اجتماعی به میانه جامعه است. همانکه حضرت موسی ع پیش از انجام مهمترین کار فرهنگی خود از خدا طلب می کند (رب اشرح لی صدری) و خداوند پیش از رسالت پیامبر اسلام ص به ایشان بخشیده بود. (الم نشرح لک صدرک). همان که امیرالمومنین ع آن را ابزار ریاست می دانند. (آله الرئاسه السعه). شوربختانه، نظام عقلانیت اداری کشور نیز به جای توسعه تعادل، در یک سوی میدان دوقطبی ایستاده و نظام فرهنگی را به نام انقلابیگری به سمت رادیکالیسم هل می دهد. ثمره این وضع را در آینده با گرایش بخشی از جامعه -هرچند اندک- به رادیکالیسم زیرزمینی در حوزه های فرهنگی و اجتماعی و امنیتی و دلزدگی میانه معتدل جامعه از نظام فرهنگی و سیاسی خواهیم دید. من یکسال گذشته را با بی شرفی طی کردم، هم انقلابیون سنتی خواهان برخورد رادیکال بودند هم نوانقلابی های رادیکال. من همچنان سعه صدر را راهکار می دانم. به کانال گاه نوشت های خط سبز بپیوندید. https://eitaa.com/sabzkhat
تقوا در عمل ۱) عضویت در مجلس خبرگان و نقش آفرینی در فرایند انتخاب و نظارت بر رهبری بی تردید برای یک فقیه سیاسی، افتخاری بزرگ است. ۲) فقیه سیاسی که دارای جایگاه مدیریتی بالا و صاحب امکانات مالی و تبلیغی و حمایت نخبگان و توده مذهبی است به حضور در چنین موقعیتی سزاوارتر شناخته می شود. ۳) عضویت در خبرگان نه هزینه مالی دارد نه وقت زیادی از افراد می گیرد و اساسا یک شغل وقت گیر نیست. ۴) صرفنظر کردن از چنین جایگاه و افتخار در دسترسی برای رسیدگی به وظایف شغلی یا هر دلیل دیگر مشمول تقوایی سیاسی و اداری و اخلاقی و سزاوار تکریم است. ۵) آقای اژه ای (رییس قوه قضاییه) و آقای مروی (تولیت آستان قدس رضوی) متشکریم. به کانال گاه نوشت های خط سبز بپیوندید. https://eitaa.com/sabzkhat
ایام الله غزه آتش بس ۱۰ روزه در غزه اعلام شد. به ازای هر اسیر اسراییلی، سه زندانی فلسطینی آزاد می شود. کامیون های غذا و سوخت وارد غزه می شوند. نگاه به ظاهر توافق ممکن است این مسأله را به ذهن متبادر کند که آیا هزاران شهید در برابر چند روز آتش بس که هر لحظه ممکن است شکسته شده و زندانیان آزاد شده دوباره بازداشت یا حتی پس از پایان ۱۰ روز، بمباران و شهید شوند ارزش دارد؟ نکته حیاتی در این معامله این است که ارتش اسراییل پیش از حمله زمینی، هدف خود را آزادسازی اسیران، نابودی حماس و کشتن فرماندهان آن اعلام کرده بود و اینک پس از حدود ۴۰ روز بمباران سنگین و نسل کشی جنایت بار، با مذاکره و توافق سیاسی با گروهی که خود و تمام حامیانش تروریستی معرفی کرده اند، تلاش دارد تعدادی از اسیرانش را آزاد سازد، آنهم نه در شرایط برابر بلکه سه در برابر یک، در حالی که حتی یک فرمانده حماس را هم پیدا نکرده و هر روز شاهد تلفات انسانی و تجهیزاتی است. این توافق، شاید در شرایط عادی یک توافق مطلوب نباشد اما برای مردم غزه و حماس قطعا یک گام به جلو و یک پیروزی است که در چند دهه اشغال غزه بدان نرسیده بودند و برای اسراییل، قطعا یک شکست بزرگ است، شکستی که اگر در آینده نزدیک با استعفا یا برکناری نتانیاهو نیز همراه شود نقطه عطف تاریخ غزه خواهد شد. این روزها ایام الله غزه است. به کانال گاه نوشت های خط سبز بپیوندید. https://eitaa.com/sabzkhat
کرسی علمی ترویجی هوش مصنوعی و فرهنگ ؛ فرصت ها و چالش ها ارائه دهنده : دکتر محمدرضا اخضریان کاشانی ، عضو هیات علمی دانشگاه تهران ناقدان: دکتر جواد حق گو، دانشیار دانشگاه تهران (دبیر نشست) دکتر سمانه کشوردوست، عضو هيات علمي دانشگاه تهران زمان : دوشنبه ۱۳/آذرماه/۱۴۰۲ ساعت ۱۰ تا ۱۲ مکان : تهران، خیابان وصال شیرازی، خیابان شفیعی، دانشکده معارف و اندیشه اسلامي دانشگاه تهران حضور مجازی در نشست: https://vroom.ut.ac.ir/mae5
بسیج نوستالژیک من این یادداشت را دو سال پیش نوشتم. بازخوانی آن در سالگرد تاسیس بسیج، خالی از لطف نیست. بخش مهمی از خاطرات من و صدهاهزار نفر چون من یا با بازی های جنگی دوران خردسالی گره خورده یا با فعالیت های دوران نوجوانی و جوانی در پایگاه های بسیج که یا تقلید رزمندگان بود یا تمرین آن. پوشیدن لباس خاکی و انداختن چفیه حس شهادت را چنان در ما برمی انگیخت که گویی همان روز شهید خواهیم شد. نظام جمع های آشفته و خبردارهای پرخاطره که عموما به لبخند و لطیفه بدل می شد و فیش فیش بی سیم هایی که گاه به ما سپرده می شد و احساس یک ژنرال عالیرتبه را در وجودمان زنده می کرد از خاطرات خوشی بود که تا امروز فراموش نشده است. آن روزها بسیج برای ما یک فرصت برای زندگی شادتر و بهترین راه مشارکت در امور کشور در سنین کودکی و نوجوانی بود. بسیج دانشجویی فرصت تازه ای شد تا مفهوم بسیجی بودن را در عرصه تازه تر سازندگی تمرین کنیم و پژوهش و کار علمی را نیاز روز تلقی و بسیجی را یک اندیشمند تصور کنیم. به تدریج، بسیجیان را در لباس های گوناگونی دیدیم و باور کردیم که بسیجی کسی است که همه وجودش را وقف اسلام می کند. همین زمان بود که فهمیدیم بسیجی بودن نه تنها با خط و جناح و ظاهر نسبتی ندارد که حتی گاه با ملیت و دین و مذهب هم رابطه ندارد. مسیحیان و زرتشتیانی دیدم که واقعا بسیجی بودند یا افغانستانی ها و پاکستانی ها و اروپایی هایی که همه وجودشان وقف اسلام بود. کم کم و با بروز حوادث مختلف از واکسیناسیون فلج اطفال که جمعه ای را به قطره چکانی پرداختیم تا کووید۱۹ و دل نگرانی های امنیتی و زلزله و سیل و ... فهمیدیم که بسیج بزرگترین سازمان اورژانس اجتماعی کشور است که شاید به اشتباه یا از سرناچاری در یک سازمان رزم نظامی جایابی شده است. بسیج صرفنظر از برخی عملکردهای خطا و اقدامات ناصواب، یک ضرورت اجتماعی و ملی است که اصل وجودش نباید با چالش روبرو شود. بسیج یک فرصت ساختاری اما بی سازمان است که میلیونها کنشگر پای کار دارد که می تواند پیشران اقتصاد و سیاست و فرهنگ در شرایط اضطراری باشد. بسیج بزرگترین نهاد مدنی برای اجرای مسوولیت اجتماعی است که می تواند  به آموزش و تمرین سبک زندگی همزمان چند نسل مبتنی بر ارزشهای اساسی نظام بپردازد. بی شک تقلیل بسیج به یک نهاد صرفا نظامی یا سیاسی و بدتر از آن تخصیص آن به یک جناح و باور سیاسی نه با اهداف تاسیس آن سازگار است و نه با مصالح نظام و جامعه همخوان است. بسیج یک سازمان دهها میلیون نفری است که یکایک ملت ایران و سایر دوستدارانش در سراسر جهان اعضای فعالش به حساب می آیند و هریک می تواند گره ای از مشکلات ملت بگشاید. این بسیج خاطره انگیز را همیشه دوست داریم. به کانال گاه نوشت های خط سبز بپیوندید. https://eitaa.com/sabzkhat
هزینه های بی حاصل نایب رئیس مجلس: شورای نگهبان احتمالا مصوبه افزایش سن بازنشستگی را رد می‌کند ذوالنوری، نایب رئیس مجلس گفت: مبانی محکم قانونی و شرعی برای رد مصوبه افزایش سن بازنشستگی داریم و فکر می‌کنم شورای نگهبان آن را رد کند پی نوشت : یک نفر از خانه بیرون آمد و پوست موزی روی زمین دید. گفت : امروز هم باید زمین بخوریم. وقتی می دانیم یا احتمال می دهیم طرح یا لایحه ای که بار اجتماعی دارد و هزینه سنگینی بر سرمایه اجتماعی نظام و دولت و مجلس تحمیل می کند نمی توان پس از رایزنی با شورای نگهبان آن را تصویب کرد یا دستکم اطلاع رسانی آن را به تعویق انداخت؟ به کانال گاه نوشت های خط سبز بپیوندید. https://eitaa.com/sabzkhat