eitaa logo
شهیدان حاج اصغر پاشاپور و حاج محمد پورهنگ
270 دنبال‌کننده
3.7هزار عکس
860 ویدیو
4 فایل
حاج اصغر : ت ۱۳۵۸.۰۶.۳۱، ش ۱۳۹۸.۱۱.۱۳ - حلب رجعت پیکر حاج اصغر به تهران: ۱۳۹۸.۱۲.۰۴ حاج محمد (همسر خواهر حاج اصغر) : ت ۱۳۵۶.۰۶.۱۵، ش ۱۳۹۵.۰۶.۳۱، مسمومیت بر اثر زهر دشمنان 🕊ساکن قطعه ۴۰ بهشت زهرا (س) تهران ناشناس پیام بده👇🌹 ✉️daigo.ir/secret/6145971794
مشاهده در ایتا
دانلود
💠 | در پیش چشمانش که به غمهایم پلکی هم نمیزد، با اضطرابی که به افتاده بود، پرسیدم: "مجید! میخوای چی کار کنی؟ بابا میگفت وهابیه." صورت سرشار از آرامشش به ملیح گشوده شد و با متانتی آمیخته به محبت، پاسخ دلشوره ام را داد: "خُب باشه!" و با چشمانی که از به راهش همچون آیینه میدرخشید، نگاهم کرد و با لحنی ادامه داد: "الهه جان! من تا آخر ، هم پای اعتقادم، هم پای تو و زندگیمون میمونم! حالا هرکی هرچی میخواد بگه!" که دلم لرزید و با پرسیدم: "مگه نشنیدی بابا چی گفت؟ مگه ندیدی میگفت به قول داده که با هیچ شیعه ای نداشته باشه؟" دیدم که انتهای چشمانش هنوز از سخنان تلخ پدر در تب و تاب است و باز نیامد جام ناراحتی اش را در من پیمانه کند که به خندید و گفت: "الهه جان! تو نگران من نباش! سعی میکنم مراقب رفتارم باشم تا چیزی نفهمه!" و من بی درنگ پرسیدم: "خب با این لباس میخوای چی کار کنی؟ اون وقتی ببینه تو لباس مشکی میپوشی، میفهمه که هستی و اگه به بابا چیزی بگه، بابا آشوب به پا میکنه!" سرش را پایین انداخت و همانطور که به پیراهن نگاه میکرد، زیر لب چیزی گفت که نفهمیدم. سپس سرش را بالا آورد و با لبخندی ، کلام مبهمش را تعبیر کرد: "هیچ وقت فکر نمیکردم پیرهن مشکیِ عزای امام حسین (ع) انقدر داشته باشه که یه حتی چشم دیدنش هم باشه!" ✍️نویسنده: @shahid_hajasghar_pashapoor 🌹🕊
🕊✨ (۲ - آخر) 🔹دوان دوان داشتم به سمت محل کار شوهرم می رفتم که پسر کوچکم دنبالم می آمد و جیغ می کشید و برای اینکه زیاد نترسد برگشتم منزل، پسر بزرگم رفتند که همکاران اصغر آقا گفته بودند پدرت شهید شده است. 🚗شب بود که چند تا ماشین جلوی در منزل ما ایستادند و یکی از دوستان اصغر آقا دم در گفتند که حاضر بشوید می خواهم شما را ببرم دمشق، اینها اصرار داشتند که اصغر زخمی شده و می گفتند که موقع انتقال به دمشق من باید پیشش باشم، اما من می دانستم برای دلگرمی ما دارند این حرف را بیان می کنند که اصغر زخمی شده، همراه بچه هایم عازم دمشق شدیم، آنجا که رسیدیم یکی از دوستان اصغر آقا آمدند و گفتند اصغر دوست خوبی بود، در همین حال پسرم با صدای بلند گفتند که مگر پدر من شهید شده که می گویید اصغر همکار خوبی بود، همینجا بود دانستیم که اصغر به آرزوی خودش یعنی شهادت رسیده است... 🥀 🌱 @shahid_hajasghar_pashapoor 🌹🕊
اللّهُمَّ صَلِّ عَلى عَلِیِّ بْنِ مُوسَى الرِّضا الْمُرْتَضَى🤲 الاِمامِ التَّقِیِّ النَّقِیِّ وَحُجَّتِکَ عَلى مَنْ فَوْقَ الاَرْضِ وَمَنْ تَحْتَ الثَّرى الصِّدّیقِ الشَّهیدِ✨ صَلاةً کَثیرَةً تامَّةً زاکِیَةً مُتَواصِلَةً مُتَواتِرَةً مُتَرادِفَةً کَاَفْضَلِ ما صَلَّیْتَ عَلى اَحَد مِنْ اَوْلِیائِکَ چون ذره بر ضریح خود ای روح آفتاب ما را قبول کن که دل ما شکسته است 🌷به یاد محب و محبوب (ع)، @shahid_hajasghar_pashapoor 🌹🕊
🖤🍃 رفتن از جان، سوی جانان سفرِ مردان است... یاد کنیم شهدا را آنهایی که در بهترین مکان جای دارند و نزد پروردگارشان روزی می خورند... @shahid_hajasghar_pashapoor 🌹🕊
يا خَيرَ ذاكِرٍ ومَذكورٍ اى بهترين ياد كننده و ياد شده 🕊فرازی از دعای جوشن کبیر به نیابت از شهدای گلگون کفن و حاج اصغر، حاج محمد و سیدالشهدای مقاومت حاج قاسم است التماس دعا💔😭 @shahid_hajasghar_pashapoor 🕊🌹
حاجت روا🌱 التماس دعا🥀🌱 سحرتون شهدایے🕊🌱 اَللهُمَ لَیِّن قَلبے لِوَلےِّ اَمْرک🦋🌱
🍃🌺بسم رب الشهدا و الصدیقین
اشک هایی که سپر خیلی از بلاها بود... سردار دلها؛ یقیناً خدا به واسطه اشک های پاک شما بلاهای زیادی را از ما دور کرد این چشم های کاسه خون و این اشک حلقه زده در چشم، چه حرف ها که ندارد... آزادی قدس @shahid_hajasghar_pashapoor 🕊🌹
💠 | به روشنی احساس کردم که باز دلبستگی عاشقانه اش به مذهب غوغا به پا کرده که من هم دلم تازه شد و با صدایی سرریز از پرسیدم: "مجید! چه اصراری داری که برای امام حسین (ع) لباس عزا بپوشی؟ منم قبول دارم امام حسین (ع) نوه پیامبر (ص) هستن، سید جوانان هستن، در راه خدا کشته شدن، اینا همه قبول! ولی عزاداری کردن و لباس پوشیدن چه سودی داره؟" به عمق چشمان شاکی ام شد و با کلامی پرسید: "مگه تو برای مامانت لباس عزا نپوشیدی؟ مگه نکردی؟" و شنیدن همین پاسخ کافی بود تا دوباره خون خفته در رگهای کینه ام به آمده و عتاب کنم: "یعنی تو کسی رو که چهارده قرن پیش کشته شده با کسی که همین الان از دنیارفته، یکی میدونی؟!" و چه زیبا چشمانش در دریای غرق شد و به یقین رسید که با متانتی مؤمنانه پاسخ تندم را داد: "الهه جان! بحث امروز و هزار سال پیش نیس! بحث داشتنه! تو مامانت رو دوست داشتی، منم امام حسین (ع) رو دوست دارم!" با شنیدن کلام آخرش، درد در سرم پیچید و با صدایی که به یاد اندوه مادر شبیه ناله شده بود، لب به گشودم: "پس چرا امام حسین (ع) جوابمو نداد؟ چرا هرچی کردم و التماسش کردم، مامانو شفا نداد؟ من سُنی بودم، تو که بودی، پس چرا جواب تو رو نداد؟ چند شب تا صبح گریه کردی و دعا کردی، پس چرا جوابتو نداد؟ پس چرا مامانم مُرد؟!!!" و آنچنان نفسم به افتاده و رنگ صورتم به سفیدی میزد که بی آنکه جوابی به سخنان بارم بدهد، سراسیمه بلند شد و شانه هایم را کمی بالا گرفت تا مانده در گلویم، به سینه بازگردد و عاشقانه التماسم میکرد: "الهه جان! تو رو خدا بس کن! حالت نیس، تو رو خدا آروم باش!" از شدت حالت تهوع، آشوب در دلم به پا شده و باز تمام بدنم به ورطه افتاده بود. به یاد مصیبت مادرم گریه میکردم و به بهانه شبهایی که پا به پای مجید برای شفایش خوانده و به امیدی واهی دل خوش کرده بودم، او را به سرزنش مجازات میکردم که دیگر آرامش کلام و نگاهش آرامم نمیکرد و هرچه عذر میخواست و به پای گریه هایم، اشک میریخت، غمهایم آرام نمیگرفت که سرانجام صدای ناله هایم، پزشک اورژانس را از تخت کناری بالای سرم کشاند: "چه خبره؟ درد داری؟" مجید با سرانگشتش، اشکش را پنهان کرد و خواست پاسخی سر هم کند که پزشک، پرستار را کرد و پرسید: "جواب آزمایشش نیومده؟" و پرستار همانطور که به نگاه میکرد، پاسخ داد: "زنگ زدیم آزمایشگاه، گفتن تا چند دقیقه دیگه آماده میشه." که مجید رو کرد و با صدایی که هنوز طعمی از داشت، توضیح داد: "آقای دکتر! شدیداً حالت داره، نمیتونه چیزی بخوره!" و دکتر مثل اینکه گوشش از این حرف ها پُر باشد، همانطور که به سمت اتاقش میرفت، با پاسخ داد: "حالا جواب آزمایشش رو میبینم." و من که از ملاحظه حضور پزشک و پرستاران گریه ام را فرو خورده بودم، سرم را به سمت دیگر روی گذاشتم که دوست نداشتم بارِ دیگر با مجید هم کلام شوم، ولی دل او بیِمهریام را تاب نمی آورد که دوباره زیر گوشم زمزمه کرد: "الهه جان..." و نمیدانم چرا اینهمه و بدخلق شده بودم که حتی شنیدن صدایش را هم نداشتم که چشمانم را بستم و با سکوت سردم نشان دادم که دیگر تمایلی به گفتن ندارم و چه حال بدی بود که ساعتی آفتاب از مشرق جانم طلوع میکرد و هنوز گرمای محبتش را نچشیده، باز در مغرب وجودم فرو میرفت و با همه زیبایی نگاه و کلامش، چه زود از حضورش خسته میشدم. ✍️نویسنده: @shahid_hajasghar_pashapoor 🌹🕊
💠 | دقایقی نگذشته بود که به همراه یکی از که زن به نسبت سالخورده ای بود، از اتاق گوشه سالن خارج شدند و به سمت تختم به راه افتادند. از جا بلند شد و به دهان دکتر چشم دوخت تا ببیند چه میگوید که پرستار پیش دستی کرد و به رو به من گفت: "پاشو برو، انقدر از سرِ شب خودتو کردی! ما فکر کردیم با این همه سردرد و سرگیجه چه گرفتی!" که در برابر نگاه متحیر من و مجید، دکتر برگه آزمایش را به دست پرستار داد و گفت: "الحمدالله همه آزمایش ها سالم اومده!" سپس رو به مجید کرد و حرفِ آخر را زد: "خانمت بارداره. همه حالتهایی هم که داره بخاطر همینه." پیش از آنکه باور کنم چه شنیده ام، نگاهم به چشمان مجید افتاد و دیدم که نگاهش شبهای ساحل، شده و همچون سینه خلیج فارس به افتاده است. گویی شیرین در دلهایمان به راه افتاده و در و دیوار جانمان را به هم میکوبید که از پروای هیاهوی پُرهیجانش، اینچنین به همدیگر پناه برده و از بیم از دست رفتن این خلوت ، پلکی هم نمیزدیم که مجید دل به دریا زد و زیر لب صدایم کرد: "الهه..." و دیگر چیزی نگفت و شاید نمیدانست چه کلامی بر زبان جاری کند که شیشه شفاف احساسمان تَرک بر ندارد و لطیف خیالمان خم نشود که سرانجام کلمات شمرده دکتر ما را از خلسه پُر شورمان بیرون کشید: "فقط آهن خونت پایینه! حالا من برات قرص آهن مینویسم، ولی حتماً باید تحت نظر یه باشی که برات رژیم غذایی و مکمل تجویز کنه!" و با گفتن "شما دیگه مرخصید!" از تختم فاصله گرفت که مجید سکوتش را شکست و با صدایی که تارهای اش زیر سر انگشت شور و هیجان به لرزه افتاده بود، از پرستار پرسید: "پس چرا انقدر حالش بده؟" پرستار همچنانکه را تکمیل میکرد، پاسخ داد : "خیلی ضعیف شده! همه سردرد و کمردرد و سرگیجه اش از ! باید حسابی تقویت شه!" سپس نگاهی گذرا به مجید انداخت و با حالتی مادرانه نصیحت کرد: "باید حسابی هواشو داشته باشی." ✍️نویسنده: @shahid_hajasghar_pashapoor 🌹🕊
🕊✨ آشپزی و خادمی حاج اصغر ماه رمضان به شبای قدرش رسید شهادت (ع) ناگهان یاد گذشته ها کردم... مثلا ۲۱ رمضان سال ۹۰ اشپزی کردنای حاج اصغر توی مسجد ولیعصر (عج) 🕌اون زمانا مسجد کیپ تا کیپ پر میشد، انقدر پر که خیلیا توی حیاط وایمیسادن و قران به سر میگرفتن. 🍃یادمه یکی از بچه ها که توی آشپزخونه بود و سنش کم تر بود گفت حیف شدا امشب جوشن کبیر و قرآن رو از دست دادیم. آقا مجید یه پوزخند زد و حاج اصغر رو نگاه کرد. 🌷حاج اصغر گفت ببین درسته از دست دادیم ولی این همه آدمی که اومدن بعداز اینجا میخوان برن سحری بخورن و سحری رو ما قراره بدیم بهشون و مطمئن باش نفری یدونه قبول باشه بگن، خیلی بیشتر از اونی که فکرشو میکنی به نفعت میشه 😉مطمئن باش امام علی (ع) هوای گریه کناشو داره، ولی هوای خادمای گریه کناشو یه جور دیگه داره... 📲 برداشت از پیج رسمی ، فرمانده‌پایگاه کوثر (مسجد حضرت‌ولیعصر عج) @shahid_hajasghar_pashapoor 🕊🌹
🍃❤️ حاج اصغر روز میلاد پسر عزیز و دوستداشتنی ات مبارک... اِن شاءالله لحظه لحظه ی زندگی اش سرشار از بهترین ها و دل مهربانش همیشه شاد باشد. محمدحسین جان تولدت مبارک😘❤️ ۱۳۹۴.۰۲.۱۵ @shahid_hajasghar_pashapoor 🕊🌹
❤️🍃 باز آینه و آب و سینیِ چای و نبات باز پنج شنبه و یاد شهدا با صلوات 🌷مزار مطهر و در قطعه ۴۰ بهشت زهرا (س) تهران @shahid_hajasghar_pashapoor 🌹🕊
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🌴🖤سالگرد تشییع قمری در ایام ▪️یکشنبه ۲۸ اردیبهشت ماه، مصادف با ۲۳ 📹 تهیه شده توسط آقامهدی پاشاپور، پسر بزرگِ شهید @shahid_hajasghar_pashapoor 🕊🌹
التماس دعا🥀🌱 شبتون شهدایے❤️🌱 اَللهُمَ لَیِّن قَلبے لِوَلےِّ اَمْرک🦋🌱
🍃🌺بسم رب الشهدا و الصدیقین