#امام_سجاد_علیه_السلام #اعیاد_شعبانیه #مدح #ترکیب_بند سلام! ای سلام خدا بر سلامت! درود! ای کلام الهی، کلامت! تو هم سجده؛ هم سیدالساجدینی که قلب حسین است بیت‌الحرامت... سلام خدا بر سجود و رکوعت درود خدا بر قعود و قیامت حجر بر در خانه‌ات قطعه سنگی مقام آورد سر به پای مقامت تو حَجّی، صلاتی، زکاتی، جهادی تو ممدوح با نامِ زین العبادی تو در تیرگی‌ها سراج‌المنیری تو همچون پیمبر، بشر را بشیری سماوات و عرش‌اند در اختیارت تو آزادۀ عالمی، کی اسیری؟ تو در کنج ویرانه‌ها هم بهشتی تو در زیر زنجیرها هم امیری به پای تو سر کرد خم «سربلندی» تو تنها به نزدِ خدا سر به زیری یمِ هشت بحری و دُرِّ سه دریا ولی خداوند حیّ قدیری تو «قدر» و «تبارک» تو «فرقان» و «نوری» تو عیسی، تو گردون، تو موسی، تو طوری... تو زمزم، تو مروه، تو سعی و صفایی تو فرزند کعبه، تو رکن و منایی تو قرآن، تو احمد، تو حیدر، تو زهرا تو در حُسن، آیینۀ مجتبایی امامی و پیغمبری از تو زیبد که تنها پیام‌آورِ کربلایی کلامت بوَد وحیِ صاعد چه گویم تو از پای تا سر کلامِ خدایی دعا بر دهان و لبت بوسه آرد همانا همانا تو روح دعایی چه بهتر که «میثم» ثنای تو گوید برای تو خواند، برای تو گوید #غلامرضا_سازگار #شعر_شیعه #کانال_تخصصی_شعر_آئینی @shia_poem

#امام_سجاد_علیه_السلام #اعیاد_شعبانیه #مدح #مثنوی بسته‌ست همه پنجره‌ها رو به نگاهم چندی‌ست که گمگشتۀ در نیمۀ راهم حس می‌کنم آیینۀ‌ من تیره و تار است بر روی مفاتیح دلم گرد و غبار است از بس که مناجات سحر را نسرودم سجادۀ‌ بارانی خود را نگشودم پای سخن عشق دلم را ننشاندم یعنی چه سحرها که ابوحمزه نخواندم ای کاش کمی کم کنم این فاصله‌ها را با خمسه‌عشر طی کنم این مرحله‌ها را بر آن شده‌ام تا که صدایت کنم امشب تا با غزلی عرض ارادت کنم امشب ای زینت تسبیح و دعا زمزمه‌هایت در حیرتم آخر بنویسم چه برایت؟ اعجاز کلام تو مزامیر صحیفه‌ست جوشیده زبور از دل قرآن به دعایت در پردۀ‌ عشاق تو یک گوشه نشسته‌ست صد حنجره داوود در آغوش صدایت از بس که ملک دور و برت پر زده گشته‌ست «پیراهن افلاک پر از عطر عبایت» تنها نه فقط آینه در وصف تو حیران باشد حجرالاسود، الکن به ثنایت من کمتر از آنم که به پای تو بیفتم عالم شده سجاده و افتاده به پایت #سید_حمیدرضا_برقعی #شعر_شیعه #کانال_تخصصی_شعر_آئینی @shia_poem

#امام_سجاد_علیه_السلام #اعیاد_شعبانیه #مدح #غزل آرزوی کوه‌ها یک سجدۀ طولانی‌اش آرزوی آسمان یک بوسه بر پیشانی‌اش دست‌هایش شاخهٔ طوباست مشغول دعاست ماه و خورشید و فلک در سایهٔ نورانی‌اش... می‌وزد از منبرش فریادهای «یاحسین» شام‌ها ویرانهٔ هر خطبهٔ طوفانی‌اش در کلامش ضربت شمشیر حقّ حیدر است عبدوَدها کشته، از شور حماسی‌خوانی‌اش اوست فرزند منا و مکه، فرزند صفا چشمه‌ها می‌جوشد از هر واژهٔ قرآنی‌اش #اعظم_سعادتمند #شعر_شیعه #کانال_تخصصی_شعر_آئینی @shia_poem

#امام_سجاد_علیه_السلام #اعیاد_شعبانیه #مدح #مسمط ماییم مست جام تو یا زین العابدين خانه خراب نام تو یا زين العابدين هستیم مرغ بام تو یا زين العابدين مست علی الدوام تو یا زين العابدين پس می دهم سلام تو یا زین العابدین دردم همینکه باتو دوا میشود بس است ذکرم همینکه نام شما میشود بس است لطف تو دستگیر گدا می شود بس است وقتیکه مستجاب دعا می شود بس است با رحمت مدام تو یا زین العبادین با خاک تیره جز تو چه کس کرد زرگری؟ آب دهان کیست چنین کیمیا گری آورده ام برات اگر دیده تری فهمیده ام شکسته دلی خوب می خری به به به این مرام تو یا زین العابدین نزدیک شمس مثل عطارد شدیم ما سنگیم و از دعات زمرد شدیم ما کردی نگاه و مرد تهجد شدیم ما فطرس که نه کنار تو هدهد شدیم ما با اشتیاق دام تو یا زین العابدین مهر غلامی پدرت بر جبین ماست حب الحسین روز قیامت نگین ماست شهبانوی مجلله شورآفرین ماست نامش شرافت همه سرزمین ماست ایران فدای مام تو یا زین العابدین گرچه اسیر شد امة الله شد فقط روشن ترین ستاره پس از ماه شد فقط آواره حسین دراین راه شد فقط مهریه اش بهشت روی شاه شد فقط دلبست بر امام تو یا زین العابدین نخل بهشت از رطبت بوسه ميگرفت جبریل از نماز شبت بوسه ميگرفت سجاده نیز از لقبت بوسه ميگرفت آنقدر حسین از دولبت بوسه ميگرفت جانم به این مقام تو یا زین العابدین نزدیک ذات، جای سجودت مشخص است بالای ساق عرش عمودت مشخص است یکپارچه علیست وجودت ، مشخص است زهرا در این قیام و قعودت مشخص است حق کرده احترام تو یا زین العابدین ذکر عروج حلقه رندان صحیفه ات شد روشنایی شب ایمان صحیفه ات نهج البلاغه ایست فروزان صحیفه ات شد آیه آیه خواهر قرآن صحیفه ات دارد شکر کلام تو یا زین العابدین کیسه به دوش شب به شب مهربان شهر آه ای یتیم دوست خرما و نان شهر آقای دوستان خدا ای امان شهر ابری شده است بار دگر آسمان شهر با سجده غلام تو یا زین العابدین مشتاق بوسه بر رخ ماه تو زینب است ازاین به بعد پشت و پناه تو زینب است از کوفه تا به شام گواه تو زینب است وقتی علم به دوش سپاه تو زینب است شد استوار گام تو یا زین العابدین کشتی عشق را تو به ساحل رسانده ای با دستهای بسته اگر خطبه خوانده ای ابن زیاد را سرجايش نشانده ای کاخ یزید را تو به خاری کشانده ای احسنت بر قیام تو یا زین العابدین آویز دست مادر من نذر مرقدت دو گوشوار دختر من نذر مرقدت فرشی که هست در بر من نذر مرقدت چیزی نداشتم سر من نذر مرقدت قبر بدون بام تو یا زین العابدین شاید دوباره صحن و سرایی درست شد بین مدینه نیز بنایی درست شد یک گنبد امام رضایی درست شد آخر ضریح های طلایی درست شد آنجا به احترام تو یا زین العابدین با ما ز دردهای شب قافله بگو از زخم گردن و اثر سلسله بگو از خار و پا و سوختن و آبله بگو از طرز خنده های بد حرمله بگو دور و بر خیام تو یا زین العابدین با تو حدیث کرببلا ترجمة شد و دانه به دانهء شهدا ترجمه شد و با یک حصیر مرثیه ها ترجمه شد و جسم مرمل بدما ترجمه شد و با اشک صبح و شام تو یا زین العابدین. #محمد_جواد_پرچمی #شعر_شیعه #کانال_تخصصی_شعر_آئینی @shia_poem

#جمهوری_اسلامی_ایران #دوازدهم_فروردین #قصیده به برکت ۱۲ فروردین روز جمهوری اسلامی ایران تقدیم به روح ملكوتي حضرت امام خميني(ره) و ارواح طیبه ی شهدای انقلاب اسلامي ، دفاع مقدس، مدافع حرم و شهدای جبهه های مقاومت، خدمت، امنیت و سلامت ایرانِ سربلند، سعادت از آنِ توست زیرا که اقتدا به ولایت از آنِ توست وقتی خدا اراده کند سرفرازی اَت دیگر یقین بدان که عنایت از آن توست دیری نمیشود که سرافراز تر شوی یعنی که در جهان، همه عزت از آن توست علم و عمل میان جوانان، رسد به اوج تا فتحِ قله های هدایت از آن توست اصلِ جهاد، دانش و فناوریِ ماست حالا سلاحِ برترِ خدمت از آن توست فائق شوی تو بر همه ی دشمنانِ خویش زیرا امید و وحدت و همت از آن توست داری به کف، موازنه ی سخت و نرم را با این سپر، توازنِ قدرت از آن توست در ابتلا به درد و بلا و عزا و غم بهروزی و نشاط و سلامت از آن توست با خود بخوان تو "اِن معَ العُسرِ یُسر" را مومن بمان که صبر و بصیرت از آن توست تحریم ها بهانه ی خوبی برای ماست تهدیدها نمانَد و فرصت از آن توست دارم یقین، شوی پس از این، سربلند تر تا واژه ی امامت و امت از آن توست روحِ بلندِ حضرتِ روح خداست شاد بنیانگذارِ مکتب و نهضت از آن توست با رهبرم بگو ، بِرهَت ایستاده ایم فرمان بده، اطاعتِ ملت از آن توست مستضعفین بنام تو دلبسته اَند و بس چون دیده اَند، روح عدالت از آن توست نظم نوین، تمدن اسلامیِ شماست بر قلب های پاک، حکومت از آن توست اینک براهِ فاطمه نزدیک میشویم ایرانِ من، رضایتِ عصمت از آن توست زهرای اطهر است دعا گوی رهبرت دستِ دعای آل نبوت از آن توست این سرزمین، وَلایتِ موسی بنِ جعفر است چندین حرم، ز عصمت و عترت از آن توست این مملکت، هماره ولی نعمتش رضاست بر شاهِ طوس، عرضِ ارادت از آن توست اینجا حسینِ فاطمه فصل الخطابِ ماست احیای راه سرخِ شهادت از آن توست قرآن و عترتند، دو بالِ پریدنَت اشک و دعا و روضه و هیئت از آن توست ما را مدافعانِ حرم نام داده اَند حفظِ حریمِ کوی وِلایت از آن توست گفتیم اگر چه آنهمه مِکنت از آن توست با اینهمه، هزار حکایت از آن توست از شاهراهِ کرب و بلا، قدس میرویم فتحُ الفتوحِ جنگ، نهایت از آن توست مستکبرین، عجیب به وحشت فتاده اَند فهمیده اَند، پرچم نصرت از آن توست بیهوده پایگاهِ فراوان بنا کنند انبارهای قدرت و ثروت از آن توست آل سعود، قابلِ این حرفها که نیست حیَّ علَیَ الجهاد، غنیمت از آن توست لبنان، یمن، عراق، فلسطین و سوریه فرماندهیِ اینهمه دولت از آن توست چرخِ مقاومت، چو بچرخد به منطقه از نیل تا فرات، ز نصرت از آن توست پا در رکابِ یاریِ مهدی نهاده ایم پس صبر کن که فیضِ زیارت از آن توست ای نایبِ امام زمان، تا فرج بمان چون دادنِ علَم به امامت از آن توست #محمود_ژولیده فروردین ۹۹ / ماه شعبان المعظم #شعر_شیعه #کانال_تخصصی_شعر_آئینی @shia_poem

#امام_حسین_علیه_السلام #مناجات #غزل داشتن ها را کسی با یک خطاب از ما گرفت بی تعلق آمدیم او هم حجاب از ما گرفت مهر خوبان را تفضل کرد بالاجبار داد ای فدایش آنکه حق انتخاب از ما گرفت چون امانت دار برگرداند امانت را به ما آسمان هر وقت که بارید آب از ما گرفت نیست دست رد زدن در شان این طبع بلند هر که در زد خانه ما را جواب از ما گرفت فطرسیم و سوره ی”جبریل”نازل میکنیم شک نکن گفتنداگر موسی کتاب از ما گرفت مست میگردد هر آنکه می نشیند پیش ما باغ انگوریم , میخانه شراب از ما گرفت آه مظلومی ما پشت کسی نفرین نکرد دشمن ما هم دعای مستجاب از ما گرفت ای فدای آن کسی که حاجت ما را نداد در عوض یک عمر اشک بی حساب از ما گرفت ما به دنبال ثواب این دو رکعت نیستیم ای به قربان نمازی که ثواب از ما گرفت با دم گرم تو هم سر,هم دل ما گرم شد آنقدر که گرمی اش را آفتاب از ما گرفت ناله پروانه ای همسایه را بیدار کرد بعد ازین راحت بخوابد آنکه خواب از ما گرفت چشمه ای خوشبوتر از چشم لب گودال نیست کشتن تو آب نه بلکه گلاب از ما گرفت #علی_اکبر_لطیفیان #شعر_شیعه #کانال_تخصصی_شعر_آئینی @shia_poem

#امام_حسین_علیه_السلام #شب_جمعه ✅ اگر خواستی، امامی را از راه دور زیارت کنی ... 📌 عَنِ ابْنِ أَبِي عُمَيْرٍ عَمَّنْ رَوَاهُ قَالَ: قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام: إِذَا بَعُدَتْ بِأَحَدِكُمُ الشُّقَّةُ وَ نَأَتْ بِهِ الدَّارُ فَلْيَعْلُ أَعْلَى مَنْزِلٍ لَهُ ، فَيُصَلِّي رَكْعَتَيْنِ ، وَ لْيُومِئْ بِالسَّلَامِ إِلَى قُبُورِنَا ، فَإِنَّ ذَلِكَ يَصِيرُ إِلَيْنَا. ❌ حضرت صادق عليه السّلام فرمودند: هر گاه منزل و وطن يكى از شما به ما دور بود، به بالاترين مكان منزل خود برود و در آنجا دو ركعت نماز خوانده و با حالت اشاره به قبور ما سلام دهد. سلام وى حتما به ما خواهد رسید. 📚 بحارالأنوار، ج101 ، ص365 به نقل از کامل الزیارات صلی الله علیک یا اباعبدالله الحسین علیه السلام #شعر_شیعه #کانال_تخصصی_شعر_آئینی @shia_poem

#امام_زمان_عج_مناجات #غزل گاهي اگر با ماه صحبت كرده باشي از ما اگر پيشش شكايت كرده باشي گاهي اگر در چاه مانند پدر آه اندوه مادر را حكايت كرده باشي گاهي اگر زير درختان مدينه بعد از زيارت استراحت كرده باشي گاهي اگر بعد از وضو مكثي كني تا آيينه يي را غرق حيرت كرده باشي در سال هاي سال دوري و صبوري چشم انتظاري را شفاعت كرده باشي حتي اگر بي آن كه مشتاقان بدانند گاهي نمازي را امامت كرده باشي يا در لباس ناشناسي در شب قدر از خود حديثي را روايت كرده باشي يا در ميان كوچه هاي تنگ و خسته نان و پنير و عشق قسمت كرده باشي پس بوده يي و هستي و مي آيي از راه تا حق دل ها را رعايت كرده باشي پس مردمك هاي نگاه ما عقيم اند تو حاضري بي آن كه غيبت كرده باشي! #نغمه_مستشار_نظامی #شعر_شیعه #کانال_تخصصی_شعر_آئینی @shia_poem

#امام_زمان_عج #جمعه_انتظار #مناجات #غزل پُراز دردم آقا برايم دعاكن مريضم سراپا برايم دعاكن گرفتار نفسم،اسيرگناهم توای روح تقوا برايم دعاكن منم غرق عصيان، توغرق خدایی بيا در مصّلا برايم دعاكن غلام توهستم،که دل برتو بستم كجایی تومولا برايم دعاكن به غيراز تو ديگركسی راندارم چه پنهان چه پیدا برايم دعاكن زمين گيردردم،ببين روی زردم فتادم من ازپا برايم دعاكن برای ظهورت دعاكرده ام من توهم دردعاها برايم دعاكن اگرسامرايی،اگركاظمينی به هرجای دنیا برايم دعاكن اميدم كجایی ،اگركربلایی بيا درهمان جا برايم دعاكن توباسوزسينه،چورفتی مدينه توراجان زهرا برايم دعاكن «وفایی»به گريه، حضورتوگويد دل شب ،سحرها، برايم دعاكن #حاج_سیدهاشم_وفایی #شعر_شیعه #کانال_تخصصی_شعر_آئینی @shia_poem

#امام_زمان_عج #مناجات #غزل آبرویم را سرِ این نفس، آسان می برم مرگ را از خاطرم هنگام عصیان می برم تشنه ی معرفتم، این سو و آن سو می روم بهره ای اصلا از این دریای قرآن می برم؟! بنده ای حیرانم و جای کلام صاحبم از کلام دیگران بی فکر، فرمان می برم لوح دل، بی آب دیده از گنه عاری نشد اشک را با غفلتم از کوی مژگان می برم بعد از این حالا که یوسف هم خریدارم نشد چون زلیخا، خون جگر، سر در گریبان می برم من نمی بینم، نمی دانم، نمی فهمم ولی بهره ها از او در این دوران هجران می برم گرچه در هفته فقط یک جمعه یادش می کنم از دعایش روز و شب سود فراوان می برم بی پناهم، هر کجا رفتم جوابم کرده اند پس پناهم را به دربار خراسان می برم جام جانان را همیشه با وضو سر می کشم نام سلطان را فقط با چشم گریان می برم کربلا می خواهم و با صد امید و آرزو حاجتم را محضر آقا رضاجان می برم با توسل بر غم زهرا به مشهد می روم با توسل راه در دربار سلطان می برم ننگ بر اهل مدینه که علی فرموده است: همسرم را با قد خم بیت الاحزان می برم #محمد_جواد_شیرازی #شعر_شیعه #کانال_تخصصی_شعر_آئینی @shia_poem

#حضرت_علی_اکبر_علیه_السلام #اعیاد_شعبانیه #مدح #مسمط_مخمس آفتاب خدا نمایان شد بین دریا دوباره طوفان شد ماه در پشت ابر پنهان شد خانه ای بازهم چراغان شد چون رسیده دوباره پیغمبر به تحقق رسیده رویاها نعمت آمد دوباره از بالا کشتی نوح آمده اینجا گشته مجنون این پسر لیلا بیقرارش هزار شمس و قمر در این خانه باز غوغا شد دو جهان غرق در تمنا شد باب رحمت در آسمان واشد یکی از اهل بیت بابا شد میدهد مژده بر فلک اختر تو به سمت خدا نظر داری ارث زهراست گر جگر داری باغ طوبایی و ثمر داری بعد از امشب توهم پسر داری مهر فرزند هست روی جگر این جهان هر زمان ولی دارد مشکل و غم سینجلی دارد ذوالفقارش چه صیقلی دارد فاطمه بازهم علی دارد در شجاعت مثال او حیدر کوثر از لعل او سبو گیرد عالم از نامش آبرو گیرد کعبه با بودنش وضو گیرد عمه بوسه ز روی او گیرد شافع محشر است و خود محشر ریزه خوار دعای او افلاک قدر وشانش فراتر از ادراک پیش پایش شود سلیمان خاک او کجا و کجا خس و خاشاک مثل و همتا ندارد او دیگر همچو دریا که بر خروش آید خواب و بیدار هم به هوش آید خون رگهای ما بجوش آید از دل دشت چون به گوش آید بانگ الله اکبر ،، اکبر همچو یک شیر نر به میدان زد از همه زودتر به میدان زد تا که قرص قمر به میدان زد آرزوی پدر به میدان زد از پی اش چشم ساقی لشگر بین آن ازدحام تا افتاد پیش چشم امام تا افتاد و علیک السلام تا افتاد وسط قوم شام تا افتاد آمد از ره پدر ولی مضطر هستی اش را به خالقش بخشید پدر افتاد تا پسر را دید روی جسم جوان خود خوابید ثمرش را روی عبایش چید یک عبا و هزار تا پیکر #عباس_گروسی #شعر_شیعه #کانال_تخصصی_شعر_آئینی @shia_poem

#حضرت_علی_اکبر_علیه_السلام #مدح #ولادت #ترکیب_بند می شود گاهی وصال ازسختی هجران درست مثل لبخندی که شد ازدیده گریان درست کوزه مجنون شکست و حال مجنون خوب شد میکنند از اخم لیلا هم دوا درمان درست از پیمبر زاده ما یک پیمبر آمده یک ربیع الاول دیگر شد از شعبان درست هم چراغ راه هم پشت وپناه است این علی این چنین از ماهِ گردان شد بلاگردان درست خانه ات آباد آقا!یوسف کنعان تو.. صد گلستان میکند از کلبه احزان درست زین ولادت هم دل مولا و هم نوکر خوش است مستی عشاق با ذکر علی اکبر خوش است مینویسم هرچه احمد باز حیدر میشود مینویسم هرقدَر الله! اکبر میشود ساکن عرش است و عرش از او معلی میشود کوثر محض است و آب از او مطهر میشود هرکه یک دفعه نگاهش کرده با خود گفته است شک ندارم این جوان روزی پیمبر میشود هرزمان که بی نقاب از کوچه ای رد میشود به هوای دیدنش در کوچه محشر میشود در بقیع و در نجف سر میشود هرلحظه اش روزگار هرکسی پایینِ پا سر میشود با اذانش سُبحه و سجاده مستی میکنند هم بلال و هم موذن زاده مستی میکنند نام او باشد علی و هست زهرا بیشتر تکیه بر این شاهزاده کرده بابا بیشتر قدو بالای پسر ها دلخوشی مادر است کیف کرد از دیدنش پس ام لیلا بیشتر خَلق احمد خُلق احمد منطقش هم احمدیست جبرییل از این شباهت میخورد جا بیشتر ذوالفقار دست مولا دستبوس اکبر است می‌دمد روی لبش انا فتحنا بیشتر زهره از یل های شامی آب خواهد شد یقین گر بگوید ذکر لاحول و لا.. را بیشتر مثل جدش بی نظیر و مثل جدش لافتی ست چرخش شمشیر او عینا شبیه مجتبی ست عرش حق را نور بود و بر زمین هم نور شد در کریمی چون عمویش مجتبی مشهور شد جار میزد اسم حیدر را بروی ماذنه چشم بدخواهش الی یوم القیامت کور شد دستبوس عمه اش بود و رکاب عمه اش بر حفاظت از حریم زینبی مامور شد ای بقربان نمازش ای فدای گریه اش در مناجات شبش سجاده کوه طور شد.. اذن میدان خواست زهرا را ببیند زودتر با خودش میگفت مادر جان! زیارت جور شد! راه افتاد و پدر گریه کنان پشت سرش دست بر زیر محاسن برد بهر اکبرش بر تن اکبر زره بر شانه بابا عبا گریه میکرد از غمش حتی زره حتی عبا تا که آقا دست سمتش برد از هم باز شد جمع و جورش کرد آخرسر علی را باعبا یک علی آمد به میدان !شد صدو ده تا علی! یک عبا نه!لازم است اینجا صد و ده تا عبا این جوانان بنی هاشم چه زجری میکشند تا نگردد ناگهان سرریز از هرجا عبا.. خاکی است و خاکی است و خونی است و خونی است چادر زهراست بر دوش جوانان یا عبا؟! در محرم روضه ماه صفر را میبرند یک نفر کشته شد اما دونفر را میبرند #سید_پوریا_هاشمی #شعر_شیعه #کانال_تخصصی_شعر_آئینی @shia_poem

#حضرت_علی_اکبر_علیه_السلام #مدح #اعیاد_شعبانیه #مثنوی در شباهت به نظر نفسِ پیمبر شده است بی جهت نیست که اسمش علی اکبر شده ست چه بگویم من از آن ذات که ممسوسِ خداست اکبر است و صفت اکبر، مخصوصِ خداست حرکات و سکنات و وجناتش طاها مادرش آمنه بوده ست مگر یا لیلا؟ با همه، خُلقِ عظیمش سرِ احسان دارد این پیمبر چه قدر تازه مسلمان دارد ماه عالم شده از دیدن رویش سرمست "پیرهن چاک و غزل خوان و صراحی در دست" سنگ در دستش از اعجاز، قمر میگردد گر به خورشید بگوید نرو، برمیگردد جان علی، جسم نبی، جلوه ی کوثر بوده سرّ لولاک، ازاول علی اکبر بوده هر زمان عطر حضورش به هوا برمیخواست نفس پنج تن آل عبا بر میخواست ذاتش آئینه در آئینه پیمبر گشته بارها از شب معراجِ خودش برگشته قاب قوسینِ خداوند خمِ ابرویش زد قدم زینب کبری به سر زانویش بی نقاب آمدنش پیش عمو دیدنی است به ابالفضل قسم قامت او دیدنی است چه بگویم من از آن سروِ خرامانِ بهشت حرف حق را قلم خواجه ی شیراز نوشت: "شاه شمشاد قدان، خسرو شیرین دهنان که به مژگان شکند قلب همه صف شکنان" زلفش آنروز که در دست نسیم افتاده سمت و سو داده به تحریر موذن زاده کربلا هم عطشش چندبرابر شده بود تشنه ی صوت اذان علی اکبر شده بود أشهدُ أنّ به این مرد ولی باید گفت اشهدُ أنّ علی بعدِ علی باید گفت جلوی چشم پدر، رد شدنش را عشق است أشهدُ أنّ محمّد شدنش را عشق است باد آورده به همراه، شمیم صلوات میوزد بر سر کوی تو نسیم صلوات ابر رحمت تویی و تشنه ی الطافِ تو دشت مشک از چشمه ی چشمان تو پر برمیگشت کیستی ای که پیمبر شدی از کل جهات باز هم بر گل روی علی اکبر صلوات چشم دنیا به تنت جامه ی احسان دیده ست حسنی بودن تو بر چه کسی پوشیده ست؟ رحمت واسعه ای، اسب تو از روی کرم وسط لشکر دشمن زده ناگاه قدم میروی پشت سرت باد شده پا به رکاب نام اسب تو عقاب است، عقاب است عقاب میشود صید نگاهت دل میدان حتی باز شد روی تو آغوش بیابان حتی رفتی آنگونه که شد دشت پر از عطر تنت کربلا رنگ گرفت از نفس پیرهنت ذات تو گرچه خلاصه شده ی پنج تن است بعد تو دشت پر از عطر حسین و حسن است بیشتر ریخت بهم رفتن تو قاسم را کشت داغ تو جوانان بنی هاشم را #مسعود_یوسف_پور #شعر_شیعه #کانال_تخصصی_شعر_آئینی @shia_poem

#حضرت_علی_اکبر_علیه_السلام #مناجات #مدح #ولادت #اعیاد_شعبانیه #ترکیب_بند بدون عشق تمام وجودم افسرده است بدون عشق دلم مثل پیکری مرده است چه می شود که کریمان به داد من برسند؟ چرا که باغ دلم از گناه پژمرده است منم جوانم و بد جور بر زمین خوردم سرم به سنگ، سرِ خوابِ غفلتم خورده است نمی شود بشود عبد خانه ی ارباب به شاهزاده دلش را کسی که نسپرده است من آمدم که غلامش شوم ولی دیدم کریم بود و مرا تا خود خدا برده است خوشم نشسته به عرش دلم علی اکبر نشان عاشقی یار بر دلم خورده است نشسته ام که برای رضایت حیدر بخوانم از نوه ی فاطمه، علی اکبر اجازه هست که میخانه را بهم بزنم؟ دم از رسیدن مولود محترم بزنم؟ اجازه هست بیافتم به آستانه و بعد به زیر قبه و پایین پا قدم بزنم؟ همیشه کار من افتاده با علی اکبر چگونه حرف از این شاهزاده کم بزنم بدون دوست، مُخیر به آب لب نزنم کنار دوست ولی باده پشت هم بزنم غلام هستم و پس حق بده که در گوشم نشان حلقه ی ارباب ذوالکرم بزنم کسی که بوسه زده روز و شب به دست حسین به زیر پاش فقط بوسه می برم بزنم خصال و وصفِ کمالش محمدی است، علی جمال و نور هلالش محمدی است، علی اذان بگو که مسیحا شوی علی اکبر مسیح عالم بالا شوی علی اکبر رجز بخوان وسط کارزار تا این که دلیل بهجت لیلا شوی علی اکبر دعای ام بنین بوده که میان نبرد قرین حضرت سقا شوی علی اکبر رقابتی است که قبل از عمو بیایی و رکاب زینب کبری شوی علی اکبر بمان کنار پدر تا که نیرویش باشی عصای پیری بابا شوی علی اکبر از این نسیمِ گل یاس پهلویت پیداست شبیه حضرت زهرا شوی علی اکبر خودت کمک بده هر طور می شود به حسین درون سطح عبا جا شوی علی اکبر هنوز جای لبت بر لب پدر مانده ببین کنار تنت "...بَعْدَکَ الْعَفٰا" خوانده #محمد_جواد_شیرازی #شعر_شیعه #کانال_تخصصی_شعر_آئینی @shia_poem

#حضرت_على_اكبر_علیه_السلام #ولادت #مدح #اعیاد_شعبانیه #ترکیب_بند قدري مِيِ طهور ز ته مانده سبو بر لب زدم به نيت تر كردن گلو تا آتش و شراره آن بر دلم نشست بابى ز عشق وا شد از اين دل به سوى او ديدم صداى هاتفى از غيب مى رسد أُدخل الي الحرم كه شده وقت گفتگو بالا بزن به عزم تقرب تو آستين با اشك ديده وقت سحر ساز يك وضو صورت بمال بر حرم و خاكِ پاى يار تا از غبار مقدم او يابى آبرو بر مِنبرى ز تور نشين ، وصفِ عشق كن بي خود ز خویش گشته فقط از على بگو امشب فقط به سوى حرم سجده جايز است مستانه رو به روى حرم سجده جايز است با يك سلامْ دل به هوايت روانه شد تسبيح اشك پاره شد و دانه دانه شد بر روى آب عكسِ ضريحى كشيده ام درياى گريه هام عجب بى كرانه شد گشتم دخيل گوشه اى از كَشتى نجات ديدم كه صاحبش پسرى ناز دانه شد از جانب بهشت نسيمى وزيد و بعد با عطر سيب موى كمندِ تو شانه شد بر بوسه هاى ممتد مولا ز صورتت اين روزها نبودنِ زهرا بهانه شد آهسته گفت گريه كنان اَيْنَ فاطمه؟ دردِ نبودنت به دلم جاودانه شد تو آمدى و دوباره پيمبر ظهور كرد قنداقه تو كعبه سيّارِ خانه شد نازم به اين جمال و كمال و خصالِ تو عاشق كُشَ است يك سحرى شرح حالِ تو مرآتِ كبرياست جمالِ خدائى ات بَدرُ المُنيرِ عشقْ رُخِ مصطفائى ات چشم تمام اهل حرم خيره مى شود بر شكل راه رفتنِ خير النسائى ات كردى حقوق حضرت استاد را ادا نازم به بخشش و كرمِ مجتبائى ات گم كرده راه بودم و تا خانه كريم من را كشانده جلوة نارُ القرائى ات صاحب دعا حسين ، مُريدانه تا سحر دل داده پاى زمزمه ربنائى ات الگوى هر چه عابد لله مى شود با اين وجود غرق به نور و خدائى ات بِيْنِ خطوط روی جبينت پُر از خداست اِبْنُ الحسينْ ليلى ليلاى كربلاست گيسو به باد مى دهى و دلبرى على پا در ركاب مى كنى و حيدرى على ابرو نهان كن از نظر خيره حسود آئينه دارِ صورت پيغمبرى على قامت نگو قيامت زهراست قامتت از بس كه قد كشيده اى و محشرى على گرم طوافِ روى تو آلِ بوتراب غرق عبادتى و خدا منظرى على وصف تو اين بس است كه وقت تجلى ات شه زاده حرم على اكبرى على در كربلا تجلّى فتاح خيبرى همنام شهريارِ عرب حيدرى على برقِ عرق به روى تو الماسْ اكبرا ای هم نشین حضرتِ عباسْ اكبرا از باده تو مستى دلها فراهم است كارِ دلم چو زلفِ تو پيچيده دَرهَم است لشگر كشيده ام به هوا خواهى ات على اين قطره اشكها چو سپاهي منظم است تو وارث تمام اولوالعزم ها شدى وصف تو امتداد رسولِ معظم است تركيبى از حسن و حسين است رُوى تو ريحانه بهشت بگويم به تو كم است من نذر كرده ام كه بميرم براى تو خونين شدن به پاى تو سِرِّ مُحرّم است هر جا كه حرفِ پيرِ جوان مُرده مى شود تصوير دست و پا زدنِ تو مجسم است بالاي نعشِ تو پدرت پير شد على دنبال تكه هاى تنت با قدى خم است ديدند همچنان بدن پاره پاره ات فريادهاى يا ولدي ، نا منظم است امروز قدرتى به صدا جمع مى كند فردا تو را ميانِ عبا جمع مى كند #قاسم_نعمتی #شعر_شیعه #کانال_تخصصی_شعر_آئینی @shia_poem

#حضرت_علی_اکبر_علیه_السلام #ولادت #مدح #اعیاد_شعبانیه #مربع_ترکیب جمال حضرت حق بی نقاب می آید ز مشرق دلمان آفتاب می آید به ربنای قنوتم جواب می آید گل محمدی بوتراب می آید خدا به خانه ی ارباب احمد آورده بیا حسین که لیلا محمد آورده رسیده تا که شود جلوه ی جلال حسین جلال ذات خداوندی جمال حسین علی اکبر آقا، بزرگ آل حسین موذن پسر فاطمه، بلال حسین حسین، اکبر خود را بگیر از لیلا خودت به گوش علی ات، اذان بگو آقا چه آفتاب نجیبی، چه مهربان قمری چه سرو خوش قد و بالایی و عجب ثمری تبارک الله از این معجزه، از این هنری کسی که هستی خلقت، طفیلی سر اوست تمام هستی او این علی اکبر اوست «علی اکبر ربّ و علی اکبر بالا علی اکبر یاسین، علی اکبر طاها علی اکبر حیدر، علی اکبر زهرا علی، علی حسین و علی زینب کبری»۱ به لوح سینه نوشته حسین، این مضمون شدند عالم و آدم به این علی مجنون علیست کوثر زهرا، حقیقت حیدر عنایتش به دو عالم، عنایت حیدر کسی که در جگر اوست، جرأت حیدر شجاعتش شده مثل شجاعت حیدر علیست جلوه ی حیدر، علیست خیرالناس شده است محو نبردش، عموی او عباس ظهور کرده که حق بر کفش علم بدهد به دشمنان پدر، کیفر عدم بدهد علی شده که شکوهی به باورم بدهد خدا هزار پسر بر حسین هم بدهد به اذن اُمّ اَبیها، همه علی هستند شبیه حضرت حیدر همه یلی هستند اگر که باد بیفتد به سمت گیسویش اگر که موج نشیند به طره ی مویش خدا نکرده، خم افتد به روی ابرویش حسین می شود آشفته، می دود سویش مباد آنکه علی زخمی گزند شود تنش به ناز طبیبان نیازمند شود کنار اهل حرم سایه اش نقاب شده به دور زینب کبری، علی حجاب شده برای عمه ی خود، چون عمو رکاب شده چقدر حال حرم بعد او خراب شده نوشته اند سه ساله بدون او خسته است رقیه بر علی اکبر چقدر وابسته است ۱-تغییر وزن عمدی بوده است #امیر_عظیمی #شعر_شیعه #کانال_تخصصی_شعر_آئینی @shia_poem

#حضرت_علی_اکبر_علیه_السلام #ولادت #مدح #اعیاد_شعبانیه #ترکیب_بند غزل فریضه ی عشق است و از نوافل نیست بهشت با غزل مدح تو معادل نیست به موی تو شب و باروی توسحرکردم کسی که دل به تو نسپرده است بیدل نیست تو نور نافله های شب حسینی، پس بدون نور تو اصلا بهشت کامل نیست تمام خلق برایت اگرعقیقه شوند به تار موی تو سوگند باز قابل نیست به اعتقاد من از روح پاک محروم است به شأن عصمت تو هر کسی که قائل نیست رسیدی و به نگاهی دل ازهمه بردی تو ارث عصمت خود را ز فاطمه بردی دو چشم مست تو دُكّان كيمیاگری است به غمزه های نگاه تو ماه مشتری است فرشته های موکّل تو را طواف کنند که دستمزد طوافت حسین باوری است زهیرها همه پایین پای تو جمعند که کار خاک قدومت زهیر پروری است برای ساحت ابروی تو سر آوردم سرم فدا نشود حاصل سبک سری است شده است نام تو ذکرهمه رجز خوانها طنین نام علی مایه ی دلاوری است رجز بخوان که شود حشر و خلق برخیزند یلان ز چرخش تیغ تو زهره میریزند سبو و ساغر و مستی و جام و مینا...تو پیمبر و حسنین وعلی و زهرا...تو غلام ترکی و جُوْن تو آسمان و زمین تمام عالمیان بنده اند و آقا...تو به خاک پای تو افتاده، بید مجنونم و سرو خوش قد و بالای قوم لیلا تو تو مجتبای حسینی و راه بندانِ همیشگی سرکوچه و گذر با..تو تو صفحه صفحه ی نهج الفصاحه ای، پس حال بگو بهانه ی خلقت نبی شود یاتو!!؟؟ تو مس ذات خدايی تو مست توحيدی ميان كرببلا چون علی درخشیدی به پهنه ی گیتی پهن خوان تو باشد زمین زمین تو و آسمان تو باشد حسین را تو حدیث الست میخوانی حدیثها چه خوش است از زبان تو باشد عقیده دارم از اول، صدای مرد ظهور به لحن و لهجه و صوت اذان تو باشد به زیر قبه، سحر، غالبا دل مردم کنار شش گوشه میهمان تو باشد عقیق را لب تشنه به کام خود مگذار عقیق تشنه ی آب دهان تو باشد تمام کرببلا از تن تو سهمی برد تمام کرببلا پس از آن تو باشد عبای خود به زمین پهن کرده بابایت که ذره ذره خودش روضه خوان تو باشد کنار پیکر تو تا نداده بابا جان بلند شو پدرت را به خیمه برگردان #محسن_حنیفی #شعر_شیعه #کانال_تخصصی_شعر_آئینی @shia_poem

#حضرت_علی_اکبر_علیه_السلام #مدح #اعیاد_شعبانیه #مسمط_مخمس   دریا شُدی حسین گُوهَر در بیاوَرَد طوبیٰ شدی که عشق ثَمَر در بیاوَرَد یا آسمان که شمس و قمر در بیاوَرَد از رازِ چشمهای تو سر در بیاوَرَد امشب زِ خنده‌های تو پَر در بیاوَرَد سر تا به پا حسن شده ، پا تا به سر حُسین از هر طرف پیمبری از هر نظر حسُین با برگ و بار و رویِ تو شد باروَر حُسین شیرین‌تر از عسل شده‌ای تا مگر حُسین با بوسه از لبِ تو شکر در بیاوَرَد جبریل آمده به سلامِ شما رِسَد شاید به فیضِ حَضِ کلامِ شما رِسَد جایی نداشت تا سرِ بامِ شما رِسَد خواهد اگر به پایِ غلامِ شما رِسَد باید که چند بالِ دگر در بیاوَرَد محرابِ اَبروانِ تو شد قتلگاهِ ما شد مُشتَبه زِ قبله به میخانه راهِ ما ای بهتر از هزار یقین اشتباهِ ما در دستِ چشمِ توست تمامِ صَلاحِ ما تا جانِ ما به نیم نظر در بیاوَرَد پیغمبرانه خَلقاً و خُلقاً فقط تویی اعجازِ بیت‌های مُطَنطَن فقط تویی طوفانِ تند بادِ تَهَمتَن فقط تویی کابوسِ سختِ زَهره‌یِ دشمن فقط تویی تیغت کجاست تا که جگر در بیاوَرَد تفریح میکنی به همین تار‌ و مار‌ها بگذار تا کمی بنشیند غُبار‌ها تا بنگرم که پُر شده خاک از مزارها پیچیده است ناله‌ی‌ شان اَلفَرار‌ها حیدر رسیده است پدر در بیاوَرَد ای در سُرادِقاتِ الٰهی مَحافِلَت سجّاده‌یِ حسین شکوهِ نوافِلَت ای جلوه‌یِ جمالی‌اش اخلاقِ کامِلَت ای جذبه‌یِ جلالِ خدا در حَمایِلَت از ما نگاه توست که زَر در بیاوَرَد از پُشتِ در ببین که گدا سر به شانه است از پُشتِ در ببین که بهانه اِعانه است از پشتِ در ببین که گدایی بهانه است در غیبتِ پدر پسر آقایِ خانه است ارباب دستِ معجزه‌ گر در بیاوَرَد  عرشی شدیم با نفسِ جاودانه‌ات با بویِ سیبِ زمزمه‌هایِ شبانه‌ات از اشک‌هایِ نیمه شبِ عاشقانه‌ات تو در دعا و دامنِ تو بینِ خانه‌ات صدها شکوفه وقتِ سحر در بیاوَرَد ما را که کُشته کربُبَلایت هنوز هم ما را به خون نشانده صدایَت هنوز هم پایینِ پا فقط شده جایَت هنوز هم ارباب زاده‌ای و گدایَت هنوز هم   سر را گرفته است که بر در بیاوَرَد #حسن_لطفی #شعر_شیعه #کانال_تخصصی_شعر_آئینی @shia_poem

#حضرت_علی_اکبر_علیه_السلام #ولادت #مدح #اعیاد_شعبانیه #مربع_ترکیب از عربده‌ام ُپر شده میخانه‌ام امشب بد مستم و بر گردنِ پیمانه‌ام امشب سودا زده‌ی طُره‌یِ جانانه‌ام امشب زنجیر بیارید که دیوانه‌ام امشب امشب همه دیوانه‌ی دیدار حسینیم همسایه‌ی دیوار به دیوارِ حسینیم - از بس که گدا آمده جا قیمت زر شد آئینه گذارید که هنگامِ نظر شد حق داشته جبریل که پروانه اگر شد فطرس خبر آورده که ارباب پدر شد رو کرده علی جلوه‌ی آئینه‌ی خود را جا دارد اگر کعبه دَرَد سینه‌ی خود را - ای عشق طپش‌هایِ دلِ شعله‌ور از تو ای شوق به آتش زدنِ این جگر از تو ای اوجِ پریدن زِ تو و بال و پَر از تو سر پایِ تو انداختن از من ، خبر از تو در خانه‌ی عشقیم توکلت علی الله دیوانه‌ی عشقیم توکلت علی الله - ای نورِ ازل خَلقاً و خُلقاً به که رفتی؟ ای قبله‌ی هر کوچه و برزن به که رفتی؟ ای سبزترین وقتِ شکفتن به که رفتی؟ ای مدح تو با دوست و دشمن به که رفتی؟ تا دید تو را گفت علی سر تر از این نیست آنوقت نوشتند پیمبرتر از این نیست - لیلا شده مجنون شده این نام و نشانش لیلا شدی و خواند تو را با دل و جانش خون می‌دود امشب به تمامِ شریانش بند آمده هر‌کس که تو را دید زبانش خورشید هم این جذبه‌ی مهتاب ندارد مانند تو در خانه‌اش ارباب ندارد - تا باز كُنى بر سرِ اين دشت پَرَت را فرياد كند لشگر دشمن ظَفَرَت را لبريزِ سر و دست كُنى دور و برت را ديدند همه ضربه‌ى تيغِ دو سَرت را از ميمنه سر تا كه زدى ميسره پاشيد شش گوشه‌ى ميدان همگى يكسره پاشيد - گيرم كه طبيبى سرِ بيمار نيايد گيرم كه به جز آه زِ من كار نيايد در خانه‌ى تو غير كَرَم بار نيايد جايى ننوشته ست گرفتار نيايد تا خانه‌ى تو هست گرفتار نباشد در شهر به جز جمع بدهكار نباشد - هنگام اذانت شده وا كُن گره‌ها را بگشاى به محرابِ خدا پنجره‌ها را بر باد بده با گذرت خاطره‌ها را ما حلقه بگوشيم ببين دايره‌ها را ماشيشه‌ى اشكيم شكستيم على جان پايين‌ترِ شش گوشه نشستيم على جان #حسن_لطفی #شعر_شیعه #کانال_تخصصی_شعر_آئینی @shia_poem

#حضرت_علی_اکبر_علیه_السلام #ولادت #مدح #اعیاد_شعبانیه #ترجیع_بند بانگ اذان آید به گوش عیسی بزن ناقوس را لیلا برای تشنگان آورده اقیانوس را از نفخه های قدسی اش جان می‌تراود سنگ را برگوکه تا مطرب زند نقاره های طوس را ترسم که مهر کافری بر سینه ممهورم کنند ورنه به ذکرت واکنم این خرقه ی سالوس را "لایی که الا هوی او این جمله معنایی کند با طرفه چشمی عالمی را اکبر اللهی کند" شهزاده ی احمد نما اقرٱ و ربک میزند بر عرشیان و فرشیان تاج تملک میزند از هر چه غیر از چشم او مستغنی است و بی نیاز هرکس که بر زلف علی دست تمسک میزند گردیده لشگر مست او از لطف جام دست او بر قلب عشاقش نگر با غمزه ناوک میزند "لایی که الا هوی او این جمله معنایی کند با طرفه چشمی عالمی را اکبر اللهی کند" لایعقلان بزم او مجنون و شیدایی شدند صحرا به صحرا کو به کو چون قطره دریایی شدند گیسوی جعدش برده دل از دلبران روزگار مستان به زلف طارقش چون شانه همراهی شدند آنان که با دست علی می پر نمودند از جنون اناالیه راجعون خواندند و لیلایی شدند " لایی که الا هوی او این جمله معنایی کند با طرفه چشمی عالمی را اکبر اللهی کند" #جواد_آقا_جانی #شعر_شیعه #کانال_تخصصی_شعر_آئینی @shia_poem

#حضرت_علی_اکبر_علیه_السلام #ولادت #اعیاد_شعبانیه #مسمط_مسدس سلامٌ علی لیلا که پیغمبر آورده گلی از گلستان جنان بهتر آورده حسین و حسن زاده و یا حیدر آورده و یا چارده معصوم به یک منظر آورده ز گلزار سر سبز ولایت بر آورده که بر یوسف زهرا علی اکبر آورده سلامٌ علی لیلا که امشب قمر زاده ز خورشید تابنده فروزنده تر زاده بتول دگر امشب حسین دگر زاده خداوند زیبایی به شکل بشر زاده فرشته ملک یا حور چه زیبا پسر زاده فروغ دو صد خورشید به یک اختر آورده سلام خدا بادا به لیلا و فرزندش چه فرزند دلبندی که نبود همانندش دهد جان به ثارالله ز گل های لبخندش جمال رسول الله جلال خداوندش خرد آستان بوسش شرف آبرومندش ادب در پی تعظیم به خاکش سر آورده الا ماه کنعانی بیا ماه زهرا بین تمام ملاحت را به یک روی زیبا بین به مصر محمّد آی، رخ حق تعالی بین دو صد نخل طوبی را به یک قد و بالا بین جمال علی اکبر در آغوش لیلا بین به حق می توان گفتن که او حیدر آورده قدش سرو پوینده رخش ماه تابنده دمش نفخۀ توحید کفش ابر بارنده فلک بر درش سائل، ملک بر درش بنده رسالت بدو باقی، ولایت از او زنده هزاران مسیحا را دهد جان به یک خنده صفات خدا با خود چو پیغمبر آورده خلوص و شهامت را به پیکر روان بخشد به عزمی جهان گیرد به بذلی جنان بخشد ز بابا ستاند دل عمّه توان بخشد نگاه دل انگیزش به عبّاس جان بخشد صدافت، صفا، پاکی، به نسل جوان بخشد به بذل و به عزم و به رزم ید داور آورده نوای ولایت را به قامت بر افرازد زهر کربلا خیزد به هر شمر خو تازد که بنیاد باطل را به گیتی بر اندازد هنوز از خروشش خصم، ز رخ رنگ خود بازد جوان از دمش زنده جوانی به او نازد جوانمردی از او سر به گردون برآورده فروغ مه رویش قمر را کند سیراب شرار دل خونش جگر را کند سیراب عقیق لب خشکش گهر را کند سیراب نماز شب وصلش سحر را کند سیراب دهان پر از خونش پدر را کند سیراب ز میدان خون با خود یم کوثر آورده قضا دست او بوسد قدر دور او گردد فلک خاک او بوید قمر دور او گردد ملک وصف او گوید بشر دور او گردد عدو دل به او بازد ظفر دور او گردد عمو روح از او گیرد پدر دور او گردد لب عمّه در مدحش دُر و گوهر آورده علی نام نیکویش ولی در مقام اعلا جلال و مقام او ز وصف بشر اولا به دستش نوشته حق به تیغش نوشته لا به پیر خرد سرور به نسل جوان مولا بگو دمبدم «میثم» سلامٌ علی لیلا که بر نسل عاشورا چنین رهبر آورده #حاج_غلامرضا_سازگار #شعر_شیعه #کانال_تخصصی_شعر_آئینی @shia_poem

#حضرت_علی_اکبر_علیه_السلام #ولادت #اعیاد_شعبانیه #ترکیب_بند ز چه رو دل نسپاریم بر این باورها که دخیل اند به دستان تو پیغمبرها کیست همچون تو که لب تشنۀ جامش باشند از همـان روز نـخـستیـن هـمه آب آورها باز هم کار دل ما به شما افتاده شکر لله که اسیریم به آقا ترها دست بالا ببر و باز هم انگور بخواه تا بگیریم ز دستان شما ساغرها ازدحام است سر کوی شما، اذن بده لااقل ما بنشینیم همین آخـرها هرکسی نام کسی برد و سرش بالا رفت ما که از لطف تو داریم سری در سرها ذره تا نام تـو را بــرد به خــورشید رسید هرکسی دور سرت گشت به توحید رسید بین چشمان شما نور خدا ریخته اند پنج تن را به سراپای شما ریخته اند شک نداریم که پیغمبر ثانی هستی “خلقا و خُـلقا” اگر طرح تو را ریخته اند از همان صبح نخستین ز اضافات گلت طرح ایجاد دل اهل بکا ریخته اند هرچه زیباست گرفتار سر زلف شماست نمک روی تو در منظره ها ریخته اند یک نفر از در این خانه نرفته نومید گرچه در راه شما خیل گدا ریخته اند روی پیشانی ما نام شما حک شده است روی پیشانی تو کرب و بلا ریخته اند چـقـدر نام دل آرای شمـا شیـریـن است شب جمعه حرم از بوی تو عطراگین است قد و بالای شما حال و هوایی دارد نوه ی فاطمه چه قدّ رسایی دارد تو اذان گفتی و داوود به شیدایی گفت: یا رب این کیست عجب زنگ صدایی دارد میروی زیر قدم های تو دل می ریزد یک حرم پشت سرت اشک و دعایی دارد قدری آهسته برو جز تو مگر این بابا که دگر پیر شده باز عصایی دارد همه دیدند پس از دوره شدن در میدان سر آن یال عقابت چه حنایی دارد قبل از آن که برسد پیش تنت خورد زمین کوه بر خاک بیفتد چه صدایی دارد بنویسید عمویی ز حرم زود رسید آن عمویی که سر دست عبایی دارد جمع کردند به هر شکل تن اکبر را چه بـسـازند پــریشـانی آن مادر را #علی_اشتری #شعر_شیعه #کانال_تخصصی_شعر_آئینی @shia_poem

#حضرت_علی_اکبر_علیه_السلام #ولادت #مدح #اعیاد_شعبانیه #مربع_ترکیب امشب دل نسل جوان دارد سرور دیگری امشب خدا در هر سری افکنده شور دیگری امشب به جان اهل دل تابیده نور دیگری دل پیش دلبر یافته فیض حضور دیگری ماه محمد طلعتی از برج زهرا آمده یا بار دیگر در حجاز احمد به دنیا آمده لیلا در آغوش سحر شمس الضحی آورده ای قرآن گرفتی در بغل یا مصطفی آورده ای زادی علی دیگری یا مرتضی آورده ای حسن خداوند است این یا مجتبی آورده ای یا لله عجب شوری تو در نسل بتول انداختی الحق که آل الله را یاد رسول انداختی تکرار کن و الشمس را عکس جمالش را ببین بگشای قرآن را سپس خلق و خصالش را ببین با بال جان پرواز کن اوج کمالش را ببین در بین آل فاطمه قدر و جلالش را ببین آری تو ثارالله را مرآت داور زاده ای گوئی که همچون آمنه امشب پیمبر زاده ای در بوستان فاطمه سرو روان است این پسر جان رسول الله را آرام جان است این پسر هم یک جهان جان است و هم جان جهان است این پسر در پیشه قرآن و دین شیر ژیان است این پسر هم اشرف الخلق است این هم اشجع الناس است این هم در ره عشق و وفا همگام عباس است این این است کاندر کودکی روح عبادت یافته پا در جهان نگذاشته را سعادت یافته نا کرده تر از شیر ، لب رمز شهادت یافته رشد و نمو نایافته درس رشادت یافته نسل جوان را این پسر در هر زمان رهبر بود چشم و چراغ فاطمه نامش علی اکبر بود در ماه شعبان کامده آئینه دل منجلی بر زاده خیرالبشر زاده دو مادر دو علی آن شمع بزم عارفان این شیر میدان یلی آن در ولا حق را ولی این بربلا گفته بلی ان ماه تابانی بود ، در دست لیلای عرب این مهر رخشانی بود ز ان مام ایرانی نسب یاد آرد از حسن نبی عشق رخ دلجوی او تفسیر ایات نبی در خال و خط روی او نور نبوت جلوه گر در خلق و خلق و خوی او بس دل که گم گردیده در پیچ و خم گیسوی او آری مه لیلاست این کز پرده بیرون آمده وز شوق دیدارش جهان یکباره مجنون آمده ماهی که می بخشد بجان فیض لقاء الله را ماهی که برق خنده اش سورانده مهر و ماه را ماهی که مجنون ساخته یادش دل آگاه را ماهی که بر نسل جوان روشنگر آمد راه را ماهی که خط سبز ، آن از وهم ها بالا شده ماهی که در معراج خون ، مهر سپهر لا شده ماهی که چشم مست دل گردیده و شد گردون او دردا که با خون شسته شد رخساره گلگون او روی حسین ابن علی شد لاله گون با خون او لیلا به صحرای بلا از غصه شد مجنون او مهری که از تیغ ستم فرق منیرش چاک شد در محشر کرب و بلا یک نی بلند از خاک شد تا پیکر صد چاک او گردید در خون غوطه ور آمد کنار کشته اش ریحانه خیرالبشر بگرفته همچون جان خود ، آن جسم خونین را ببر آنسان که گویی داد جان آنجا پسر هم با پدر بر بند لب خاموش شو "میثم" ز شرح ماتمش ترسم که بگذارد جهان جان بر سردار غمش #استاد_حاج_غلامرضا_سازگار #شعر_شیعه #کانال_تخصصی_شعر_آئینی @shia_poem

#حضرت_علی_اکبر_علیه_السلام #ولادت #اعیاد_شعبانیه #ترکیب_بند باید شنید از دو لبت یاحسین را باید که دید رویِ تو را با حسین را از آن شبی که خنده زدی در میانِ مَهد هرشب علی علی شده لالا ، حسین را با هیچ چیزِ عالم عوض ، نه نمیکند اربابِ ما شنیدنِ بابا حسین را هر پنج وعده تا که اذانِ تو میرسد مبهوت میکند همه حتیٰ حسین را این‌سان که خیره خیره تو را میکند نگاه باید که دید وقتِ تماشا حسین را طوری به رویِ دامن زینب نشسته‌ای گویا گرفته حضرت زهرا حسین را - باغ بهشت را گِروِ باده داده‌ایم دیوانگانِ حضرتِ ارباب زاده‌ایم - روزی که بال میزدم اما پری نبود روزی که حلقه میزدم اما دری نبود روزی که باده عربده میزد حریف کو؟ حل میشدم درونِ مِی و ساغری نبود روزی که در میانِ تمامیِ عقل‌ها مستانه نعره میزدم و حنجری نبود روزی که عشق بود و خداوندِ عشق را غیر از حسین آینه‌ی دیگری نبود دیدم حسین بود و حسین و حسین هم وقتی که بود جلوه‌ی بالاتری نبود میخواستم که دل بسپارم نیافتم میخواستم که سر بدوانم سری نبود - آنروز لطفِ حضرتِ حق حیدری شدیم ما را صدا زدند و علی اکبری شدیم - وقتی که باز میکنی از رُخ نقاب را بیچاره میکنی زِ پِی ات آفتاب را انگشت بر لب اند تمامیِ قاب‌ها داری زِ بس که چهره‌ی ختمی مآب را جبریل هم گمان کنم اینجا مُردَد است آورده در حضورِ تو اُمّ الکتاب را شُکرِ خدا برای گره‌های کورِ ما آورده‌ای هزار دَمِ مستجاب را چشم پدر زِ شوق و شعف برق میزند وقتی سلام میکنی عالیجناب را میدان برایِ عرضِ ادب سجده میکند تا دست میکشی سر و یالِ عقاب را - تو حیدری که آمده تکرار میشوی وقت نبرد تیغ علمدار میشوی - در خاک میروند تمامِ سوارها با دیدنِ تو ای نفسِ ذوالفقارها حتیٰ هنوز بین دلیران زبانزد است یک صحنه از حضور تو در تار و مارها تو میزدی به سینه‌ی لشگر ولی چه سود یک تن نبود دور و برت از فرارها تیغ تو چرخ میزند و چرخ میزند صدها هزار دست و سرِ نابکارها از نازِ ضربِ شصتِ تو بد مست میشود شمشیر تو که زَهره دَرَد از شکارها از نازِ ضربِ شصتِ تو تکبیر میکشد عباس ، وقتِ دیدنِ این کار زارها نامت حماسه‌ای ست که پیدا نمیشود هر یوسفی که یوسفِ لیلا نمیشود #حسن_لطفی #شعر_شیعه #کانال_تخصصی_شعر_آئینی @shia_poem