✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️چگونه تبعیت از «پیامبر» (صلى الله علیه و آله)، موجب «قرب الهى» مى شود؟
🔹پاسخ این سؤال را مى توان با توجه به «آیه ۳۱ سوره آل عمران» به دست آورد. خداى متعال در این آیه مفهوم #دوستی_واقعى را تبیین مى کند و فرق آن را با محبت کاذب و دروغین روشن مى سازد، مى فرماید: «قُلْ إِنْ کُنْتُمْ تُحِبُّونَ اللهَ فَاتَّبِعُونی یُحْبِبْکُمُ اللهُ وَ یَغْفِرْ لَکُمْ ذُنُوبَکُمْ وَ اللهُ غَفُورٌ رَحیمٌ» (بگو: اگر #خدا را دوست مى دارید از من پیروى کنید، تا خدا شما را دوست بدارد و گناهانتان را ببخشد که خدا آمرزنده مهربان است).
🔹یعنى #محبت، تنها یک علاقه قلبى ضعیف و خالى از هر گونه اثر نیست، بلکه باید آثار آن در #عمل_انسان منعکس باشد. کسى که مدعى #عشق و علاقه به #پروردگار است، نخستین نشانه اش این است که از #پیامبر و فرستاده او پیروى کند. در حقیقت این، یک اثر طبیعى #محبت است که انسان را به سوى #محبوب و خواسته هاى او مى کشاند، البته ممکن است محبت هاى ضعیفى یافت شود که شعاع آن از قلب به بیرون نیفتد، اما این گونه محبت ها به قدرى ناچیز است که نمى توان نام محبت بر آن گذاشت.
🔹یک #محبت_اساسى، حتماً آثار عملى دارد، حتماً دارنده آن را با #محبوب پیوند مى دهد، و در مسیر خواسته هاى او به تلاش پرثمر وامى دارد. دلیل این موضوع روشن است، زیرا #عشق و #علاقه انسان به چیزى حتماً به خاطر این است که #کمالى در آن یافته است. هرگز انسان به موجودى که هیچ نقطه قوتى در آن نیست، عشق نمى ورزد؛ بنابراین، #عشق_انسان به #خداوند به خاطر این است که او منبع و سرچشمه اصلى هر نوع #کمال است. مسلماً چنین وجودى، تمام برنامه ها و دستورهایش نیز کامل است.
🔹با این حال چگونه ممکن است انسانى که عاشق تکامل و پیشرفت است از آن برنامه ها سر باز زند، و اگر سر باز زد، آیا نشانه عدم واقعیت عشق و محبت او نیست؟ این آیه، نه تنها به مدعیان محبت پروردگار در عصر پیامبر (صلى الله علیه و آله) پاسخ مى گوید، بلکه یک #اصل_کلى در منطق اسلام براى #همه_اعصار و قرون است؛ آنها که شب و روز دم از عشق پروردگار یا عشق و محبت پیشوایان اسلام و مجاهدان راه خدا و صالحان و نیکان مى زنند اما در #عمل، کمترین شباهتى به آنها ندارند، #مدعیان_دروغینى بیش نیستند.
🔹آنها که سر تا پا آلوده #گناه اند، با این حال قلب خود را مملو از #عشق #خدا، #پیامبر (صلى الله علیه و آله)، امیر مؤمنان #امام_علی (علیه السلام) و پیشوایان بزرگ مى دانند، و یا عقیده دارند ایمان و عشق و محبت تنها به قلب است و ارتباطى با #عمل ندارد، از منطق اسلام به کلى بیگانه اند. در کتاب «معانى الاخبار» از #امام_صادق (علیه السلام) نقل شده که: «ما أَحَبَّ الله مَنْ عَصاه» (کسى که #گناه مى کند، خدا را دوست نمى دارد).
🔹قرآن در جمله «یُحْبِبْکُمُ اللهُ وَ یَغْفِرْ لَکُمْ ذُنُوبَکُمْ وَ اللهُ غَفُورٌ رَحیمٌ» مى فرماید: اگر #محبت_خدا داشتید و اثرات آن در #عمل و #زندگى شما آشکار شد، خداوند هم شما را دوست مى دارد و به دنبال این دوستى، اثراتش در مناسبات او با شما آشکار مى گردد، #گناهانتان را مى بخشد و شما را مشمول #رحمتش مى کند. دلیل دوستى متقابل #خداوند نیز روشن است، زیرا او وجودى است از هر نظر #کامل و #بى‌پایان، و به هر موجودى که در مسیر تکامل گام بردارد بر اثر سنخیت، پیوند #محبت خواهد داشت.
🔹از این آیه، ضمناً روشن مى شود: #محبت یک طرفه، نمى تواند وجود داشته باشد؛ زیرا هر محبتى دارنده آن را دعوت مى کند که عملاً در راه خواسته هاى واقعى #محبوب گام بردارد، و در چنین حالى به طور قطع، #محبوب نیز به او علاقه پیدا مى کند. ممکن است در اینجا سؤال شود: اگر شخص #مُحِب، همواره اطاعت فرمان محبوب کند، دیگر گناهى براى او باقى نمى ماند که بخشوده شود، پس جمله «یَغْفِرْ لَکُمْ ذُنُوبَکُمْ» موضوع نخواهد داشت. در پاسخ باید گفت: اولاً ـ ممکن است این جمله اشاره به بخشش گناهان سابق باشد؛ ثانیاً ـ شخص مُحِبّ استمرار بر معصیت محبوب نمى کند، ولى ممکن است بر اثر طغیان و غلبه شهوات، گاهى لغزشى از او سرزند که در پرتو اطاعت هاى مستمر او بخشوده خواهد شد.
📕تفسیر نمونه، آيت الله العظمى مکارم شيرازى، دار الکتب الإسلامیه، چاپ چهل و هفتم، ج ۲، ص ۵۹۷
منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
#پیامبر #محبت
@tabyinchannel
#انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️اعتقاد و توجه به «عدل الهی» چه تأثيری بر عمل و اخلاق انسان دارد؟
🔹در #اسلام #مسائل_اعتقادى از مسائل علمى جدا نيست. توجّه به #اوصاف_الهى سبب مى شود كه انسان چشم دل را عميقاً به آن نقطه #كمالِ_مطلق بدوزد و سعى كند در سير درونى و برونى، خود را به او نزديك و نزديكتر سازد و اين نزديكى سرانجام سبب تخلّق به #اخلاق_الهى و انعكاس صفات او در #اخلاق و #عمل_انسان مى شود. بنابراين هر قدر انسان به او نزديكتر شود، اين صفات در او قوى تر مى گردد،
🔹مخصوصاً در مسأله #عدل_الهى (خواه #عدالت را به مفهوم وسيعش تفسير كنيم كه قرار دادن هر چيزى در جاى شايسته خويش است، يا به معناى اداى حقوق و مبارزه با هرگونه تبعيض و اجحاف) اين عقيده در فرد فرد مسلمانان و جوامع اسلامى اثر مى گذارد و آنها را به سوى #مديريت_صحيح در كارها و برافراشتن پرچم #عدل و #داد، نه تنها در كشورهاى اسلامى كه در كل جهان دعوت مى كند. اهميّت مسأله #عدالت در اسلام به قدرى است كه هيچ چيز نمى تواند مانع آن گردد، دوستى ها و دشمنى ها، قرابت و خويشاوندى، دورى و نزديكى در آن اثر ندارد، و هرگونه انحراف از آن، متابعت از #هواى_نفس است،
🔹چنانكه در «آيه ۲۶ سوره ص» خطاب به داود نبی (عليه السلام) مى خوانيم: «يا داوُدُ إِنّا جَعَلْناكَ خَلِيفَةً فِی الْأَرْضِ فَاحْكُمْ بَيْنَ النّاسِ بِالْحَقِّ وَ لا تَتَّبِعِ الْهَوى فَيُضِلَّكَ عَنْ سَبِيلِ اللهِ» (اى #داود! ما تو را #خليفه [و نماينده خود] در زمين قرار داديم؛ پس در ميان مردم به #حق داورى كن و از #هواى_نفس پيروى مكن كه تو را از راه خدا منحرف سازد)؛ و در «آيه ۸ سوره مائده» مى فرمايد: «يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا كُونُوا قَوّامينَ للهِ شُهَداءَ بِالْقِسْطِ وَ لا يَجْرِمَنَّكُمْ شَنَآنُ قَوْمٍ عَلى أَلّا تَعْدِلُوا» (اى کسانى که #ایمان آورده اید! همواره براى خدا قیام کنید، و از روى #عدالت، گواهى دهید. دشمنى با جمعیّتى، شما را به گناه و ترک #عدالت نکشاند).
🔹اهميّت اين موضوع تا آن حد است كه #اجراى_عدالت اگر از طرق مسالمت آميز ميسّر نشود، مى توان از يك سو مظلومان را بسيج كرده و به #قيام_عمومى دعوت نمود، و از سوى ديگر براى حمايت از آنان با ستمگر #جنگيد؛ چنانكه در «آيه ۷۵ سوره نساء» مى خوانيم: «وَ ما لَكُمْ لا تُقاتِلُونَ فی سَبيلِ اللهِ وَ الْمُسْتَضْعَفينَ مِنَ الرِّجالِ وَ النِّساءِ وَ الْوِلْدانِ» (چرا در راه خدا، و [براى رهايى] #مردان و #زنان و #كودكانى كه [به دست ستمگران] #تضعيف شده اند، #پيكار نمى كنيد؟!).
🔹اين بحث را با چند روايت ناب خاتمه مى دهيم: اميرالمؤمنين #امام_على (عليه السلام) در كلام كوتاه و تعبير جالب و پرمغزى مى فرماید: «اَلْعَدْلُ حَياةٌ» (#عدالت مايه حيات و زندگى است!). در حديث ديگرى #امام_صادق (عليه السلام) مى فرمايد: «اَلْعَدْلُ اَحْلى مِنَ الْماءِ يُصيبُهُ الظَّمْآنُ» (#عدل گواراتر از آبى است كه تشنه كام به آن مى رسد). همچنین در حديث ديگرى از #امام_على (عليه السلام) آمده: «جَعَلَ اللهَ الْعَدْلَ قِواماً لِلأَنامِ وَ تَنْزيهاً مِنَ الْمَظالِمِ وَ الآثامِ وَ تَسْنِيَةً لِلأسْلامِ» (خداوند، #عدل را قوام مردم و سبب پاكسازى جامعه از #ظلم و #گناه و موجب شكوه و #سربلندى_اسلام قرار داده است).
🔹حضرت در حديث ديگرى می فرماید: «اَلْعَدْلُ رَأسُ الأيمانِ وَ جِماعُ الأَحْسانِ، وَ اَعْلى مَراتِبِ الأيمانِ» (#عدالت به منزله سر براى پيكر ايمان است، تمام نيكى ها در آن جمع است و برترين مراتب #ايمان محسوب مى شود). نیز در كلام بسيار والایى #پيغمبر_اكرم (صلی الله علیه و آله) مى فرماید: «عَدْلُ ساعَة خَيْرٌ مِنْ عِبادَةِ سَبْعِيْنَ سَنَة، قِيامٌ لَيْلُها وَ صِيامٌ نَهارِها وَ جَوْرُ ساعَة فى حُكْم، اَشَدُّ وَ اعْظَمُ عِنْدَالله مِنْ مَعاصِى سِتِّينَ سَنَة» (يك ساعت #عدالت بهتر از هفتاد سال عبادت است كه همه شب تا صبح عبادت كند و همه روز با روزه بگذرد؛ و يك ساعت #ستم در حكم و داورى نزد خدا سخت‌تر و بزرگتر است از معصيت هاى شصت سال!).
📕پيام قرآن، مكارم شيرازى، ناصر، دار الكتب الاسلاميه، چاپ نهم، ج ۴، ص ۵۸۱
منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
#عدل #عدالت
@tabyinchannel
#انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد