⭕️قرآن، آینه بهشت و جهنم
🔹اگر #کتابی بود که عکس اشیاء را نشان می‌داد، آن کتاب، همین #قرآن است که #بهشت و #جهنم را نشان می‌دهد، با این همه، ما این‌گونه بی‌تفاوت هستیم و به #دنیا دل بسته‌ایم. ای کاش مابه‌التفاوت، چیزی بود که ارزش جدا شدن از #حق و پیوستن به #باطل را داشت. #دنیا و مقاماتش چه ارزش دارد؟ خدا می‌داند که صاحبان #مقامات_معنوی در اوقات #خلوت و #مناجات چه حالی دارند و خاموشی فکر، چگونه آنها را در اثر مشاهده انوار الهی می‌سوزاند، ولو در مدت کوتاه!
📕در محضر بهجت، ج۱، ص۱۱
منبع: وبسایت مرکز تنظیم و نشر آثار آیت الله العظمی بهجت (ره)
#آیت_الله_بهجت
@tabyinchannel
#انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️«امام علی» (علیه السلام) وضعیت مردم در زمان «معاویه» را چگونه پیش بینی می کند؟
🔹 #امام_علی (عليه السلام) در خطبه ۵۷ #نهج_البلاغه، از حاكم شدن #معاويه بر امّت پيشگويى مى كند و به #مفاسدى كه از اين حاكميت سرچشمه مى گيرد اشاره مى فرماید. ایشان نخست مى فرمايد: «أَمَّا إنَّهُ سَيَظْهَرُ عَلَيْكُمْ بَعْدِي رَجُلٌ رَحْبُ الْبُلْعُومِ، مُنْدَحِقُ البَطْنِ، يَأْكُلُ مَايَجِدُ وَ يَطْلُبُ ما لا يَجِدُ» (آگاه باشيد بعد از من مردى #گشاده_گلو و #شكم_بزرگ بر شما مسلّط خواهد شد كه هر چه بيابد مى خورد و آنچه را نمى يابد جستجو مى كند).
🔹در ادامه اين سخن، دستور #قتل چنين فردى را صادر كرده، مى فرمايد: «فَاقْتُلُوهُ وَ لَنْ تَقْتُلُوهُ» (او را #بكشيد ولى هرگز نخواهيد كشت!). اما اینکه چرا اين فرد از ديدگاه #امام_علی (عليه السلام) #واجب_القتل بوده، روشن ترين دليل آن همان #فسادى است كه در ميان مسلمين بر پا كرده بود و از بارزترين مصداق هاى #مفسدفى‌الارض بود؛ چرا كه علاوه بر ايجاد #ناامنى در كشور اسلام، #جنگ هايى به راه انداخت كه خون بسيارى از #مسلمانان در آن ريخته شد. گذشته از اين، #بدعت هايى در اسلام گذاشت كه اگر ادامه مى يافت #اسلام به كلّى دگرگون مى شد.
🔹اضافه بر اينها او دستور سبّ #امام_على (عليه السلام) را صادر كرده بود؛ همان كسى كه #پيغمبر_اكرم (صلی الله علیه و آله) درباره اش فرموده بود: «مَنْ سَبَّ عَلِيّاً فَقَدْ سَبَّنی» [۱] (كسى كه #على را دشنام دهد مرا دشنام داده)؛ و به يقين كسى كه #رسول_الله (صلی الله علیه و آله) را سب كند مهدورالدّم است. در ادامه اين سخن، از يكى ديگر از حوادث آينده پرده برمى دارد و مى فرمايد: «أَلاَ وَ إِنَّهُ سَيَأْمُرُكُمْ بِسَبِّي وَ الْبَرَاءَةِ مِنِّی» (آگاه باشيد، او به شما فرمان مى دهد كه مرا دشنام دهيد! و از من بيزارى جوييد!).
🔹اين نشان مى دهد كه تا چه حدّ #معاويه كينه توز و حريص بر مقام بود. او مى دانست فضائلى كه #پيامبر_اسلام (صلی الله علیه و آله) درباره #امام_علی (عليه السلام) گفته است و همه اصحاب و ياران شنيده اند، شرق و غرب جهان را فرا خواهد گرفت؛ و هر يك از اين احاديث دليلى بر بى اعتبارى حكومت او و باطل بودن ادعاهاى اوست. از سوى ديگر، دستور سبّ و دشنام آن حضرت را در منابر و در خطبه هاى نماز جمعه رواج داد، و اين يكى از زشت ترين بدعت هاى #معاويه بود كه هيچ توجيه گر متعصّبى نيز توجيهى براى آن ندارد؛
🔹و به گفته شاعر عرب: «أَ عَلَى الْمَنابِرِ تُعْلِنُونَ بِسَبَّهِ ؛ وَ بِسَيْفِه نُصِبَتْ لَكُمْ أَعْوادُها»؛ [۲] (آيا بر منبرها آشكارا او را دشنام مى دهيد در حالى كه چوبه اين #منبرها با #شمشير او براى شما بر پا شد). جالب توجه اين كه #طرفداران_معاويه نيز به اين حقيقت «كه اين #بدعت را براى تحكيم غاصبانه و #ظالمانه خود گذارده اند» اعتراف كرده اند؛ از جمله اين كه كسى از #مروان سؤال كرد: چرا #على (علیه السلام) را بر منابر دشنام مى گوييد؟ او در جواب گفت: «إنَّهُ لايَسْتَقيمُ لَناَ الاَمْرُ إلاّ بِذلِكَ»؛ [۳] (كار حكومت ما بدون آن [يعنى سب على] سامان نمى يابد).
🔹سپس #امام (علیه السلام) در برابر اين #بدعت_وقيحانه، به يارانش چنين دستور مى دهد: «فَأَمَّا السَّبُّ فَسُبُّونِي، فَإِنَّهُ لي زَكاةٌ وَ لَكُمْ نَجَاةٌ وَ أَمَّا الْبَراءَةُ فَلاَ تَتَبَرَّأُوا مِنِّي، فَإِنّی وُلِدْتُ عَلَى الْفِطْرَةِ وَ سَبَقْتُ إِلَى الايمَانِ وَ الْهِجْرَةِ» (اما بدگويى را [به هنگام اجبار دشمن] به شما اجازه مى دهم؛ چرا كه اين موجب فزونى #مقامات_معنوى من و باعث نجات شماست؛ ولى در مورد بيزارى جستن، هرگز از من بيزارى مجوييد، زيرا من بر فطرت پاك توحيد تولّد يافته ام و در #ايمان و #اسلام و #هجرت بر ديگران پيشى گرفته ام!).
🔹از اين سخن، به خوبى روشن مى شود كه اگر #انسان‌باايمانى از سوى #دشمن_هتّاك و بى ايمان، مورد هتك قرار گيرد، يا مردم را اجبار به هتك او كند، نه تنها از #مقامات او كاسته نمى شود، بلكه خداوند به جبران اين اهانت بر كرامت و عظمت مقام او مى افزايد.
#مآخذدرمنبع‌موجوداست
📕پيام امام امير المومنين(ع)، مكارم شيرازى، ناصر، دار الكتب الاسلامية، تهران، ۱۳۸۶ش، چ ۱، ج ۲، ص ۶۴۲
منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
#معاويه
@tabyinchannel
#انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد