eitaa logo
اصرار
399 دنبال‌کننده
822 عکس
908 ویدیو
4 فایل
به چه زنده ایم؟ آدم ها، جا و زمان ها دگرگون می شوند. خبر آنکه چیزی شروع و چیزی تمام شد. چه باید کرد؟ تن دهیم یا اصرار کنیم؟ چاره چیست؟ مگر آنکه اصرار 📍اصرار در ایتا و تلگرام Esrar3@ 📍اینستاگرام Esrar3.insta@ ✅ برای ارتباط با ما @Esrar_admin
مشاهده در ایتا
دانلود
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
غزه چقدر بی‌دیوار است بر خلاف همه جای دنیا کودکان سرود دوباره ساختن‌شان را تمرین می‌کنند نوازنده‌ها را دریابید صمیمیت از سر و روی غزه چکه می‌کند پرستاران پزشکان معلمان خبرنگاران خوانندگان نوازندگان مادران و پدران فرزندان همه و همه به طرز معجزه آسایی در هم تنیده هستند. آنجا خبری از دیوارهای نامرئی میان‌شان نیست. هرچه بیشتر می‌گذرد بیشتر در می‌یابم آن افتاده‌‌ی در حصار، اسرائیلِ در بند غزه است. غزه سمّ مهلک جهانی‌ست که اسرائیلش زاد. این همه مردن سزای صدایی‌ست که نوای دیگری در پیچ و تاب دلش می‌پروراند... غزه ارمغان جهان ندیده اما پیش‌روی ماست. @Esrar3
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
از مادری دل‌سوخته بشنو نتانیاهو! من بعد هر سال هفت اکتبری هست...قول! این را یک مادر می‌گوید از غزه می‌گوید بعد از تمام این به خط شدن‌های رنگارنگ مرگ @Esrar3
« علی قره داغی» رئیس اتحادیه جهانی علمای مسلمان: جهان باید به دنبال نظم جهانی جدیدی باشد که بتواند از مستضعفان حمایت کند و اعتبار قوانین انسانی و اخلاقی را بازگرداند.‌ @Esrar3
پس از سفر آقای قالیباف ... تیتر دو روزنامه‌ی فرهیختگان و تهران تایمز برگرفته از شعرهای خوانده شده توسط خوانندگان لبنانی جولیا بطرس و فیروزه @Esrar3
اصرار
تعدادی پزشک از کویت به غزه رفته بودند که با استقبال گرم مردم غزه مواجه شدند. پزشکان پس از یک هفته حض
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
محمد کندری به غزه سفر کرده بود. حالا در برنامه‌ی «اثیر» از او سراغ غزه را می‌گیرند. اینکه «چرا غزه؟». سوال خیلی هاست. محمد کندری پاسخ می‌دهد... به زعم او رژیم صهیونیستی خیلی خوب می‌داند آن‌ها چه گوهری به سینه دارند که این چنین عزمش را برای خشکاندن نام‌آوران غزه جزم کرده است. ✅ زیرنویس شده @Esrar3
همه تصویرش را دیدند، آنکه زنده زنده در آتش سوخت اسمش شعبان بود، قرآن را به تمام از بر بود. نقل می‌کنند مادر سربلند و سرافراز بود به پسری که حافظ است و شهره‌ی خوش خلق شهر. شعبان و مادر هر دو شهید شدند. @Esrar3
اصرار
همه تصویرش را دیدند، آنکه زنده زنده در آتش سوخت اسمش شعبان بود، قرآن را به تمام از بر بود. نقل می‌کن
° 💢 گزیده‌ای از توییت‌ها پس از جنایت آتش زدن چادر آوارگان در غزه ✳️فرشته طوسی_ مردم ‎غزه، زنده زنده در آتش می‌سوزنند و جهان هم، زنده به تماشا می‌نشیند. «همه» هم تصور می کنند این سوختن و سوزانده‌شدن تنها برای دیگری است و برای خودشان رخ نمی‌دهد. البته که منطق جهان اکنون، همین نوع از انسانیت را هم تولید می‌کند. ✳️لیلا سامانی_‏تازه دارم معنی از هم گسیختگی روانی را می‌فهمم. نه اینکه تازه بفهمم ظلم و دروغ راست‌ترین حقیقت‌های این دنیا و عدالت و مدارا دروغ‌ترین‌ افسانه‌هایند اما حالا حس می‌کنم در سیاره اشتباهی هستم‌. انگار تمام رنج‌های شخصی‌ام به دردهای ستم‌کشان دیگر گره خورده،قلبم به‌همه چیز گیر می‌کند. ✳️پریا_ هلوکاست رو شنیدیم، اسرائیل رو دیدیم. ✳️پویان فخرایی _اسرائیل، کوره آدم‌سوزی آلمان نازی را هم بازسازی کرد تا شبیه‌سازی هلوکاست کامل شود. ✳️نیکی_ بعد از تماشای کوره‌ی آدم سوزی، چه‌طور سرپا بایستیم، بچه‌مون رو بغل کنیم، به کار و وظایف روزانه‌مون برسیم و زار نزنیم؟ استیصال تار و پودم رو از هم گسیخته، رمق روزمرگی هم حتی نمونده آقای دکتر! قرصی؟ بی‌حس‌کننده‌ای؟ مرگی چیزی ✳️وانِیدیوم_ ‏نمی دونم کدوم ترسناک تره. آدم سوزی و نسل کشی اسرائیل یا بی تفاوتی و بعضاً دفاع از جنایتکار! من همیشه فکر می کردم نسل انسان از هولوکاست عبرت گرفت ✳️حمزه غالبی_‏ اسرائیل آخرین سنگر ۵ قرن چپاول و نسلکشی استعمارگران 🧷برای من همین یک جمله از تمام طوفان الاقصی بس است که کسی بگوید «انگار تمام رنج‌های شخصی‌ام به دردهای ستم کشان دیگر گره خورده». غزه تا پشت درب رنج‌های شخصی‌مان رسید. اگر قرار است از فتح بگوییم این بی‌حساب ترین فتحی ست که سایه‌اش حتی به خیال‌ هم نمی‌رسید. @Esrar3
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
احساس می‌کنیم در سیاره دیگری زندگی می‌کنیم. انگار نه انگار ما بین شما زندگی می‌کنیم. این بخشی از صحبت‌های صالح الجعفراوی پس از یکی از فجایع و کشتارهای غزه است. ✅زیر نویس شده. لطفاً و لطفاً گوش دهید فقط اینکه دو مطلب؛ 1⃣ اینکه زندگی جریانِ «ما» را دارد یعنی بشر در خلأ زندگی نمی‌کند، بشر در جهانی که دور تا دور او را گرفته و او در آن و با آن «ما» می‌شود زندگی می‌کند. اگر بی فلسطین جهان‌تان برپاست و چرخ زندگی‌تان می‌چرخد و فلسطین در مای‌تان جا ندارد، یحتمل خیال زندگی دارید‌. پس اگر کسی از درد فقدان زندگی نالید، چوب یأس و پوچی و بی‌حقیقتی‌اش نزنید که اگر خوب بنگرید شما هم دچار گشته‌اید. 2⃣با این وجود، مسأله شدن، همدرد شدن، یک‌درد و یک‌دل شدن این گونه نیست که فلسطین چیزی کنار چیزهای دیگر زندگی باشد. تا وقتی رنج غزه، بشقاب شکسته‌ی سفره‌ و درد سر و پهلو و بغض ممتد صدایمان نباشد... جز این نخواهد بود که در چرخ گذران ایام، خیال پردازان اهل تکلیفی هستیم که مسأله‌اش رفع تکلیف است. جهان با این تکلیف‌های «از سر باز کن» آزاد نمی شود. این مسیرهای از سر باز کنی راه به جایی نمی‌برد. تکلیف اصرار می‌خواهد... ما به اصرار محتاجیم برای پیدایش جهان برای نفس کشیدن زندگی برای تکرار دوباره‌ی ما @Esrar3
مرور خبر1403.07.25 .mp3
15.25M
🛑مرور خبر 🗓۲۵ مهر ۱۴۰۳ 📝خلاصه‌ای از گفته‌ها: 🔹شباهت ماجرای پیجرها به نقطه‌ی تاریخی و تعیین کننده‌ی هفده شهریور در پیروزی انقلاب. 🔸انقلاب نه در اصلاحات فرهنگی بود و نه در مبارزه‌ی مسلحانه. 🔹پیش‌آمد انقلاب نه در تعلل و نه شتاب‌زدگی. 🔸ما مبتلا به دو زبان پرهیز از جنگ و از آن طرف استقبال از جنگ هستیم. «پرهیز از جنگ» جنگ را «تله» معرفی می‌کند و از آن طرف «استقبال از جنگ» که معمولا ادبیات دینی آن را پشتیبانی می‌کند و جریان رقیب هم ممکن است از آن سو استفاده کند اینست که استقبال از جنگ «لاقید از رنج آدم‌هاست و به تعبیری فارغ‌دل» است.‌ 🔹در غزه ما با تلفیق دیگری مواجه هستیم. نه این است و نه آن. در آن ذلت نمی‌بینید اما استقبال هم نمی‌بینید. در رنج هستند اما صبورند. تا وقتی این دو ادبیات نزدیک نشوند، نمی‌توانیم ادبیات مقاومت را فراگیر کنیم. 🔸در همین نقطه‌ی صبر و رنجی که اتفاقا غیر قابل تصور است «سنت الهی» دیده می‌شود. 🔹در مصیبت های غزه دیوارها در حال فرو ریختن است. همان چیزی که شاید آرزوی امت‌های پیشین بود. 🔸 امروزه تکیه زیاد بر موشک‌ها شبیه به تکیه برخی در گذشته بر مبارزه مسلحانه‌ی برای تحقق انقلاب بود. 🔹انقلاب اتفاقی بود نه در فرهنگ و نه قدرت. پس انقلاب چه بود؟ 🔸به پشتوانه‌ای انقلاب می‌پرسیم؛ چطور می‌شود دوباره کن فیکون شدنی پیش بیاید که نه در فرهنگ محقق می‌شود و نه در قدرت؟ @Esrar3
اصرار
🛑مرور خبر 🗓۲۵ مهر ۱۴۰۳ 📝خلاصه‌ای از گفته‌ها: 🔹شباهت ماجرای پیجرها به نقطه‌ی تاریخی و تعیین کنند
° حوادث شتاب گرفته‌اند. با زمان و در زمان بودن نیازمند خبر داشتن و چشم به راهی ماست. در جمعی تحت عنوان «مرور خبر» تلاش می‌کنیم هر چهارشنبه ساعت ۱۲-۱۰ دور هم جمع شویم و با محوریت کانال اصرار به مرور خبرها بپردازیم. 📍به این نشانی منتظرتان هستیم قم، بلوار غدیر، الغدیر دهم، ساختمان شیخ مفید(ره)، طبقه پنجم @Esrar3
اصرار
دیدم مصطفی زعبی خبرنگار فلسطینی (از سرزمین های ۱۹۴۸) هم همین را گفته، گفته سیاست حزب الله در جنگ «جن
° کربلا؛ میدان جزئی شدن مرگ است، گردش مرگ است از تنی در تن دیگر، از جزئی به جزء دیگر؛ از حکایت چشم و دست‌ها و انگشتری بگیرید تا حکایت آتش خیمه‌ها و دو پاره شدن‌های ماه. هرگاه مرگ جزئیات پیدا کند، منشور می‌شود و دستش به دورترین و تنگ‌ترین‌ تنگه‌های دست نیافتنی راه یابد.‌ اما صهیونیسم پرهیز از خطر است. وهم شکست لحظه‌ی مرگ است. سرمستی دور کردن تهدید مرگ (مثلا یحیی سنوار)، بلاهت می‌آورد. و آن‌ها که لبریز این وهم‌اند، سرمستانِ سراسر خطا کارند. خطا کردند که ذره ذره جزئیات مرگش را، هوا کردند و در نفس‌ها افشاندند. خطا کردند که جیبش را در چشم‌مان خالی کردند. خطا کردند که از عطر و ناخن‌گیر و منتوس و آدامس‌ و پول و کتاب دعا و تسبیحش برای ما قاب ساختند. خطا کردند که صدای سیلی عصایش را به گوش‌مان رساندند.‌ خطا کردند که از آن روی پوشیده، چشم‌هایش را برایمان نقاشی کردند. قوم خطاکار، خطا کردند که نامش را ندیدند و او را در مهلکه‌ی مرگ و زندگی آزمودند. خطا کردند و حالا دوستدارانش هزاران هزار بار نوشتند «یحیی آنی‌ست که زنده می‌کند». اینک نامی دوباره زنده شد. و شما قوم خطاکار عبرت نمی‌گیرید و هر بار جوری ما را به مقصود می‌رسانید. ما یک گام دیگر به زندگی نزدیک شدیم. زندگی جزئیات می‌خواهد. یحیی هم جزئیات داشت خیلی زیاد @Esrar3
می‌خواهی همه چیز دنیای قبل از هفت اکتبر را یک تنه تغییر دهی؟ عطر... آدامس... آب‌نبات... جانش را به یغما برده‌اند اما از جیب هایش انگار زندگی بیرون ریخته! ✍بخشی از نوشته‌های رضا پور و رایگانی درباره‌ی یحیای شهید @Esrar3
و ما تلک بیدک یا یحیی؟ و آن چیست در دستت ای یحیی؟ گفت این عصای من است که با آن به صورت این جهان سست‌عنصر ضربتی زنم. این عصای من است که با آن بکوشم ننگ ذلت از امتم پاک کنم. این باب المراد من است به قصد بهشت. ✍زینب عواضه خبرنگار لبنانی @Esrar3
عبدالله العطار خبرنگار غزه: دیگر خبری نداریم برای خبر دادن به مردم مگر یک چیز: جنگ تمام شد @Esrar3
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
ندای استغاثه از شمالِ محاصره شده در غزه «وقتی هیچکس در بشریت نیست که او را نجات دهد...»؛ این صدایی‌ست که از جبالیا بلند شد. پرچم اسلام در دست مردانی ست که صدای رنج بشریت شدند. این فیلم با همین جزئیات در تاریخ ماندگار خواهد شد. ✅همراه با زیرنویس @Esrar3
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
وداع‌شان هم با قرآن است این مردم همه چیزِشان قرآن... مادر یک طرف در جنوب است و پدر یک طرف در شمال در محاصره. فرزندشان شهید شد و پدر نتوانست با او وداع کند؛ قرآن که بود، همه بودند. خواستم مطمئن شوم آن سکینه‌ی بالای سر حتما مادر است؟ دیدم، مطمئن شدم، مادر بود، آن سکینه‌ی مطمئنِ قرآن به دست و لب، مادر بود. @Esrar3
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
محمود و موسی دو برادر غزه‌ای هستند که با هم برای غزه کلیپ می‌سازند. از همین کودکان پرسیدند چرا فلسطین را ترک نمی‌کنید؟ و باز همین کودکان جواب دادند: «جز اهل فلسطین کسی نمی‌تواند اینجا زندگی کند». دادخواهی فلسطین در مالکیت نیست، مسأله طاقت است. فلسطینی‌ها تاب می‌آورند زیستن در فلسطین را.‌ تاب می‌آورند بلاکشی فلسطین را. آنها بلاکش فلسطینند. غاصبان شاید به زور و پول مسلط شوند اما فلسطین بندِ بلاکشان خویش است، بند اهلش. @Esrar3
اصرار
° کربلا؛ میدان جزئی شدن مرگ است، گردش مرگ است از تنی در تن دیگر، از جزئی به جزء دیگر؛ از حکایت چشم
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
لحظه‌های آخرت تلفیق شعر و جنگ بود ای شهید معرکه! مردن برایت ننگ بود باید از آن لحظه‌ها افسانه‌ای می‌ساختی با تمام زخم‌هایت، گرچه فرصت تنگ بود گرچه آن‌ها خواستند اینگونه تحقیرت کنند چشم‌هایت باطل‌السحری بر این نیرنگ بود در پلان آخرت… نه! ابتدای قصه‌ات تیتراژ چشم تو زیباترین آهنگ بود چوبِ در دست تو را چوب خدا دیدیم ما بی‌صدا بر شیشه شب خورد؛ گویا سنگ بود ما رمیتَ اذ رمیتَ، چوب مأمور خداست صبغت الله که هرچه غیر از آن بی‌رنگ بود چفیه و تصویر قدس و عطر و تسبیح و خشاب در کنار تو نمایشگاه یک فرهنگ بود 💢شاعر محمد رسولی @Esrar3
«اقامتگاه نتانیاهو هدف قرار گرفت» انعکاس این خبر در ایران، لبنان و فلسطین اشغالی سه گونه بود. در ایران گفتند: «دوران این بازی‌های ساختگی گذشته است». لبنانی‌ها نوشتند:«کسی به شما وعده‌ی بازگشت به خانه را داده بود حالا خودش بی خانه است». غاصبان فلسطین هم گفتند: «وقتی پهپادهای حزب الله به خانه‌ی نتانیاهو رسیدند یعنی هر هدفی ممکن است مورد اصابت قرار بگیرد». گاهی آن مسأله‌ی مهم پرداختن به صحت و سقم خبرها یا حتی تحلیل نیست بلکه مسأله توجه به پس‌زمینه‌های خبر است. مثل همین خبر که در لبنان جور دیگری شنیده شد. در لبنان با همین یک خبر جملات خبریِ دیگری ساختند. خبر بر خبر بالا بردند: «آن مردی که وعده‌ی خانه‌تان داده بود، خودش بی‌خانه است». @Esrar3
اصرار
ملت خانه، خانه را فراموش نمی‌کند «نه می‌بخشیم و نه فراموش می‌کنیمِ» فلسطین این گونه است. این گونه که بعد از هفتاد و شش سال نقل کردند آن خانه ای که مورد اصابت قرار گرفت خانه‌ی پزشک فلسطینی بود، به این اسم و عکس، خانه‌ی توفیق کنعان که نتانیاهو (از باند سارقان خانه) آن را غصب کرد. @Esrar3
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
فرهیختگان نوشت: پادشاه سخنرانی‌اش تمام شد آبی نوشید و خواست روی صندلی مخصوص میهمانان ویژه بنشید حاضران تشویق‌ش کردند پادشاه نفس راحتی کشید و پیش خودش گفت: "تمام شد، فراموش شد، دیگر کسی یادش نیست ما برای اینکه اینجا را اشغال کنیم و به مستعمرات خودمان اضافه کنیم چه‌ها که نکردیم" پادشاه در همین خیالات هنوز جا روی صندلی خوش نکرده بود که ناگهان فریادهای زنی خیال خوش را ناخوش کرد. زن فریاد می‌زد: «اینجا سرزمین شما نیست، شما پادشاه من نیستید. زمین ما را به ما پس دهید. آنچه را از ما دزدیدید به ما بدهید! استخوان‌های ما، جمجمه‌های ما، نوزادان ما، مردم ما. شما سرزمین ما را ویران کردید. شما نسل‌کشی کردید» پادشاه خشکش زده بود، احساس کرد دوباره به آب خنک احتیاج دارد. پادشاه سعی می‌کرد عادی بنظر برسد و خشم خود را پنهان کرد؛ اما متعجب شده بود و پیش خودش فکر می‌کرد چطور کسی از بومی‌ها باقی مانده و خب ما که حتی فرهنگ و زبان آنها را هم تغییر دادیم! حاضران هم همینطور فکرش را نمی‌کردند که "اشغالگری و جنایت" فراموش شدنی نباشد چه استرالیا چه فلسطین توضیح ویدئو: یک سناتور بومی [باقی مانده] استرالیایی به حضور پادشاه انگلیس در کشورش اعتراض می‌کند. 🧷وقتی سفره‌ی درد فلسطین باز شود، می‌شود از رنج جهان گفت. رنج فلسطین که عیان شود، رنج در وسعت جهان دیده می‌شود. حتی استرالیا می‌تواند زبان بگشاید و ببیند و بگوید عمری اشغال شدگی‌اش را. @Esrar3
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
چند باری دیدم صحبت‌های این دو کودک را مربوط به غزه ذکر کرده‌اند در حالیکه این صحبت‌های چند سال قبل دو دختر از سوریه است. غرض از ذکرش چه بود؟ اینکه صحبت این دخترها سال‌های پیش شنیده نشد اما بعد از غزه بارها و بارها شنیده شد. این فلسطین است... فلسطین مختصاتی ست که اگر بر آن دست بگذارید و داغ دلش را بشنوید، صدای رنج تمام بشر را خواهید شنید. فراموشی فلسطین، فراموشی رنج بشر است. طوفان الاقصی‌ یادمان آورد رنج‌مان را، فلسطین را. @Esrar3