شبه پیمبر دل می برد ز جمله ی هستی نگاه تو صدها ستاره واله ی رخسار ماه تو لیلای عالمی شده مجنون راه تو کعبه رهین هیبت چشم سیاه تو عاشق تر از همه به جمالت الاه تو میخانه ها ز عشق تو ساغر شکسته اند پیمانه ها ز غیر تو یکسر شکسته اند از قامت تو سرو و صنوبر شکسته اند پیمان هر که غیر تو دلبر شکسته اند عشاقِ عالمی که شدند از سپاه تو سر می زند حقیقت نور از ردای تو رخ می کند به وجه جمیلت خدای تو کِی می رسد ملاحت یوسف به پای تو جلوه نموده روی نبی در نمای تو شبه پیمبری و آینه ها شد گواه تو بی تو همیشه کار همه بی قراری است با تو هوای سرد زمین هم بهاری است کوثر ز جام روشن چشم تو جاری است از فاطمه جمال تو چون یادگاری است شد معتکف فلک به درِ خیمه گاه تو چون مرتضی علی همه مبهوت هیبتت چون او به دوش خود ببری خوان رحمتت هر نیمه شب مدینه گواه سخاوتت هر پادشه بُوَد چو گدای کرامتت حاتم نشسته بهر طلب در پناه تو هستی تو مقتدا و امیر کریم عشق حب تو بوده بیعت و عهد قدیم عشق آید ز نفحه و نَفَس تو نسیم عشق پرپر شدی به کرببلا در حریم عشق بوده مگر چه یوسف لیلا گناه تو محمد مبشری لینک در سایت 🌹HadithAshk.com🌹 جدیدترین اشعار مذهبی در کانال حدیث اشک 🌹@hadithashk 🌹 #شعر_آیینی #شعر_ولادت_اهل_بیت #شعر_ولادت_حضرت_علی_اکبر #شعر_ولادت_علی_ابن_الحسین #محمد_مبشری

عشق خدا باده در جام دلم سرریز شد سینه از عشق خدا لبریز شد فصل اندوه و غم و غصه گذشت لحظه هامان بس طرب انگیز شد عرش حق آئینه بندان،فرش نیز کو به کو روشن ،چراغ آویز شد جرعه ای از باده ساقی بنوش دیگ رحمت آمده امشب به جوش سینه و طور تجلا عجبا ذره و وصف ز بیضا عجبا قطره و وصل به دریا نه عجب نم و توصیف ز دریا عجبا تا که دیدند رخ چون نبی اش همه گفتند خدایا عجبا یوسف کنعان دل آمد خدا مهر بی پایان دل امد خدا می زنم امشب ز مینای دگر تا کشم تصویر زیبای دگر آمده حسن خدای لم یزل چون پیمبر یا که مولای دگر سر زده موسی ز طور دیگری آمده امشب مسیحای دگر نام زیبایش چو نام حیدر است او علی سر تا به پا پیغمبر است خانه خون خدا غوغا شده گوئیا که محشری برپا شده ام لیلا زاداه لیلا،هر طرف صحبت از لیلای این لیلا شده این طرف مسرور گردیده علی شادمان در آن طرف زهرا شده کوری چشم حسودان شد پدر چون خدا بر او عطا کرده پسر مادر گیتی نزاید چون تویی سروری را می سزاید چون تویی ناتوان باشد بشر در مدحتان حق تعالی می ستاید چون تویی آفتاب از شرم رویت در حجاب رفته و بالا نیاید چون تویی ای قیامت آن قد و بالای تو کار ما بسته به یک امضای تو یک نظر بنشین جمالش را ببین می برد دل از امیرالمومنین برق لبخندش گرفته شهر را روشن از نورش یسارست ویمین نجل زیبای ولایت را ثمر حلقه سبز امامت را نگین خالق اکبر که اکبر داده است هدیه بر حیدر پیمبر داده است ای طواف من به گرد روی تو طاق محرابم خم ابروی تو تو مطهر زاده ای مولای من عالمی گردیده مست بوی تو باب حاجات همه بر من نگر آمدم با قلب پرخون سوی تو لحظه ای گیسوی خود را تاب ده قطره ای ما را شراب ناب ده میلاد یعقوبی لینک در سایت 🌹HadithAshk.com🌹 جدیدترین اشعار مذهبی در کانال حدیث اشک 🌹@hadithashk 🌹 #شعر_مذهبی #شعر_ولادت_اهل_بیت #شعر_ولادت_حضرت_علی_اکبر #شعر_ولادت_علی_ابن_الحسین #میلاد_یعقوبی

هر نفست نغمه ی هو ای که از هر نفست نغمه ی هو می ریزد لب خود غنچه نکن سر مگو می ریزد یوسف مصر که ناز از دم او می ریزد نزد جعد سمن آرای تو مو می ریزد دیده مگشا که خدا بر دل ما رحم کند آخر از ناحیه ی پلک ، سبو می ریزد چشم خمخانه به خمّیدن جام لب توست سمع ، مستانه پی گفتن یک یا رب توست بلبل طبع من ار لب به سخن باز کند گره از ناحیه ی زلف چمن باز کند قمر آمد به کنار تو خجالت زده شد خواست از خاک زمین تا که دهن باز کند تو ز قبرم مگذر محض رضای همه چون خیزد از جا تن من بند کفن باز کند دل ز شمس و قمر و لیل ربودی بخدا آنچه خوبان همه گفتند تو بودی بخدا باز کن در که گدا پشت گدا می آید بهر بوسیدن دست تو دعا می آید همه ی خلق گدایند و به تخت ملکوت تاج شاهی به تو با رنگ طلا می آید تو اگر زلف رها سازی و بر باد دهی خود به خود بوی خوش کرببلا می آید وقت ایجاد، ز لبخند لب خوش سخنت جبرئیل آمد و یک بوسه گرفت از دهنت بشنو این نکته که این نکته شنیدن دارد هوش من نزد لبت میل پریدن دارد یک نگاهی ، نظری ، گوشه ی چشمی بنما چه قدر ناز نگاه تو کشیدن دارد جان عباس بیا تذکره را امضا کن دل من تا حرمت شوق رسیدن دارد مرغ جلد توام و بام تو دام است مرا نام تو میبرم این ختم کلام است مرا جعفر ابوالفتحی لینک در سایت 🌹HadithAshk.com🌹 جدیدترین اشعار مذهبی در کانال حدیث اشک 🌹@hadithashk 🌹 #جعفر_ابوالفتحی #شعر_اعیاد_شعبانیه #شعر_ولادت_اهل_بیت #شعر_ولادت_حضرت_علی_اکبر #شعر_ولادت_علی_ابن_الحسین

واژه ها در هیجان اند علی گفتن را صرف کن بر لب من خواهش فهمیدن را ای که واداشته مدحت به سخن دشمن را بنویسید غلام علی اکبر من را از هیاهوی جهان نوکری ات ما رابس قحط عشق است،ولی دلبری ات ما را بس مثل یک شیشه ی عطری که درش وا میشد از لبت شهد بهارانه شکوفا میشد چشم یک شهر به تو گرم تماشا میشد در تو صد یوسف گم گشته هویدا میشد امدی سهم پدر شادی بی اندازه ست  با تو لبخند مسیحای پیمبر تازه ست چشم عالم مگر از روی تو بهتر دیده ست؟ در تو دیده ست هرانچه به پیمبر دیده ست یا که در چشم تو پیغمبر دیگر دیده ست اینه مانده علی،یا علی اکبر دیده ست تاب گهواره ی تو روزی جبراییل است شعر لالایی تو قسمت میکاییل است از دو سر سلسله توفیق سیادت داری حسنی هستی و معیار کرامت داری چون ابالفضل هر ایینه شهامت داری بر سر گم شدگان دست عنایت داری از مزامیر جهان لحن اذانت بوده پدرت بند دلش بند به جانت بوده اتش بام تو فانوس بیابان ها بود ۱ خانه ات در قرقِ خنده ی مهمان ها بود دست بخشنده ی تو مصدر احسان ها بود گرمْ اغوش تو مأوای پریشان ها بود شعر بخشندگی ات ورد زبان ها شده بود چشمهایت غزلی فوق بیان ها شده بود امده مرد مسیحی به تماشای نبی خواب دیده است مسلمان شده در پای نبی هست در او عطش دیدن سیمای نبی ناگهان شهر نشان داد تو را جای نبی مستِ مبهوتِ علی اکبری ات را عشق است اشهدُ انکَ پیغمبری ات را عشق است هم جوار پدرت مقصد میقات شدی چون ابالفضل تو هم قبله ی حاجات شدی نفس طاهایی و بی معجزه اثبات شدی بر لب خواهش ما ذکر مناجات شدی در بنی هاشمیان مظهر احساسی تو کاشف الکرب مسیحایی عباسی تو سر تعظیم تو در پیش پدر دیدنی است طرز جنگ اوری ات وقت خطر دیدنی است چرخش تیغ به دستت چقدر دیدنی است بر لب دشمن تو اَینَ مَفر دیدنی است ایه های رجزت داغ تر از شمشیر است در کمان خم ابروت هزاران تیر است گرد باد است چنین پا به رکابت باشد دشت در سیطره ی چنگ عقابت باشد صولت مصطفوی پشت نقابت باشد لشکر سنگ دلان خانه خرابت باشد کوه با چرخش تیغت ز کمر می شکند چقدر گردش چشمان تو سر می شکند گره خورده ست نگاهت به نگاه پدرت سایه ات مثل ابالفضل پناه پدرت تیغ ابروی کجت بود سپاه پدرت رفتی و رفت به دنبال تو اه پدرت نا امیدانه نگاهی ز پی ات می دوزد دست بر اشک محاسن زده و می سوزد ای که ممسوس خدایی کمی اهسته برو پیری ام را تو عصایی کمی اهسته برو بر دلم عقده گشایی کمی اهسته برو دلبر کرب و بلایی کمی اهسته برو می روی و پدر پیر زمین خواهد خورد زخم از خنده ی این قوم لعین خواهد خورد از نسیم تن تو دشت گلستان شده است جای جای بدنت فرش بیابان شده است پدرت زائر این پیکر بی جان شده است اربن اربایی تو سهم جوانان شده است اولین داغ حرم اینه ی یاس شده ملتهب تر ز همه غیرت عباس شده حسن کردی لینک در سایت 🌹HadithAshk.com🌹 جدیدترین اشعار مذهبی در کانال حدیث اشک 🌹@hadithashk 🌹 #حسن_کردی #شعر_هیئت #شعر_ولادت_اهل_بیت #شعر_ولادت_حضرت_علی_اکبر #شعر_ولادت_علی_ابن_الحسین

قدری مِیِ طهور ز ته مانده سبو بر لب زدم به نیت تر کردن گلو تا آتش و شراره آن بر دلم نشست بابى ز عشق وا شد از این دل به سوى او دیدم صداى هاتفى از غیب مى رسد أُدخل الی الحرم که شده وقت گفتگو بالا بزن به عزم تقرب تو آستین با اشک دیده وقت سحر ساز یک وضو صورت بمال بر حرم و خاکِ پاى یار تا از غبار مقدم او یابى آبرو بر مِنبرى ز تور نشین ، وصفِ عشق کن بی خود ز خویش گشته فقط از على بگو امشب فقط به سوى حرم سجده جایز است مستانه رو به روى حرم سجده جایز است با یک سلامْ دل به هوایت روانه شد تسبیح اشک پاره شد و دانه دانه شد بر روى آب عکسِ ضریحى کشیده ام دریاى گریه هام عجب بى کرانه شد گشتم دخیل گوشه اى از کَشتى نجات دیدم که صاحبش پسرى ناز دانه شد از جانب بهشت نسیمى وزید و بعد  با عطر سیب موى کمندِ تو شانه شد بر بوسه هاى ممتد مولا ز صورتت این روزها نبودنِ زهرا بهانه شد آهسته گفت گریه کنان اَیْنَ فاطمه؟ دردِ نبودنت به دلم جاودانه شد تو آمدى و دوباره پیمبر ظهور کرد قنداقه تو کعبه سیّارِ خانه شد نازم به این جمال و کمال و خصالِ تو عاشق کُشَ است یک سحرى شرح حالِ تو مرآتِ کبریاست جمالِ خدائى ات بَدرُ المُنیرِ عشقْ رُخِ مصطفائى ات چشم تمام اهل حرم خیره مى شود بر شکل راه رفتنِ خیر النسائى ات کردى حقوق حضرت استاد را ادا نازم به بخشش و کرمِ مجتبائى ات گم کرده راه بودم و تا خانه کریم من را کشانده جلوه نارُ القرائى ات صاحب دعا حسین ، مُریدانه تا سحر دل داده پاى زمزمه ربنائى ات الگوى هر چه عابد لله مى شود با این وجود غرق به نور و خدائى ات بِیْنِ خطوط روی جبینت پُر از خداست اِبْنُ الحسینْ لیلى لیلاى کربلاست گیسو به باد مى دهى و دلبرى على پا در رکاب مى کنى و حیدرى على ابرو نهان کن از نظر خیره حسود آئینه دارِ صورت پیغمبرى على قامت نگو قیامت زهراست قامتت از بس که قد کشیده اى و محشرى على گرم طوافِ روى تو آلِ بوتراب غرق عبادتى و خدا منظرى على وصف تو این بس است که وقت تجلى ات شه زاده حرم على اکبرى على در کربلا تجلّى فتاح خیبرى همنام شهریارِ عرب حیدرى على برقِ عرق به روى تو الماسْ اکبرا ای هم نشین حضرتِ عباسْ اکبرا از باده تو مستى دلها فراهم است کارِ دلم چو زلفِ تو پیچیده دَرهَم است لشگر کشیده ام به هوا خواهى ات على این قطره اشکها چو سپاهی منظم است تو وارث تمام اولوالعزم ها شدى وصف تو امتداد رسولِ معظم است ترکیبى از حسن و حسین است رُوى تو ریحانه بهشت بگویم به تو کم است من نذر کرده ام که بمیرم براى تو  خونین شدن به پاى تو سِرِّ مُحرّم است هر جا که حرفِ پیرِ جوان مُرده مى شود تصویر دست و پا زدنِ تو مجسم است بالای نعشِ تو پدرت پیر شد على دنبال تکه هاى تنت با قدى خم است دیدند همچنان بدن پاره پاره ات فریادهاى یا ولدی ، نا منظم است امروز قدرتى به صدا جمع مى کند فردا تو را میانِ عبا جمع مى کند  قاسم نعمتی لینک در سایت 🌹HadithAshk.com🌹 جدیدترین اشعار مذهبی در کانال حدیث اشک 🌹@hadithashk 🌹 #شعر_مذهبی #شعر_ولادت_اهل_بیت #شعر_ولادت_حضرت_علی_اکبر #شعر_ولادت_علی_ابن_الحسین #قاسم_نعمتی

طفل رباب این طفل به خواب رفته در گهواره شاهی است که تکیه داده بر گهواره تنها نه دو تکه چوب بنگر که شده است خورشید و ستاره و قمر گهواره وقتی که به مهد اشک می‌ریخت مدام می‌ریخت به آسمان گُهَر گهواره هرگز نشود ادا مقامش حتی با زر بنویسند اگر گهواره یک غنچه در آغوش گرفت و داده است اندازه آسمان ثمر گهواره میخورد تکان و با نوایی جانسوز میداد ز کربلا خبر گهواره مقصود نه روضه است اما دیدند در خاک بدن ‌، به نیزه سر ، گهواره_ _میرفت به دست ناکسان دست به دست بر جان رباب زد شرر گهواره داریوش جعفری #داریوش_جعفری #شعر_ولادت_حضرت_علی_اصغر #شعر_ولادت_رضیع_الحسین #شعر_ولادت_شش_ماهه_کربلا #شعر_ولادت_علی_ابن_الحسین لینک در سایت 🌹HadithAshk.com🌹

پر می کنیم از می گلوی باده ها را تا مست باشیم انتهای جاده ها را بعد از دو رکعت عشق بازی باز خواندند در رکعت سوم همان دلداده ها را امشب به سمت خانه ی سجاد انداخت دست ارادت های ما سجاده ها را خاکیم و مشتاقیم تا دامانی امشب آنی بگیرد دست این افتاده ها را بعد از پدر حالا پسر می آید از راه خدمت کنید آقا و آقازاده ها را این دومین نوریست که تا منجلی شد او هم علی بن حسین بن علی شد در آسمانم ماه را می بینم امشب گمراهم اما راه را می بینم امشب چشم سرم را بستم و با دیده ی دل لبخندهای شاه را می بینم امشب ارباب خوشحال است و من در دست هایم مال و منال و جاه را می بینم امشب در چشم های این علی دارم علی را یا که رسول الله را می بینم امشب می آید و با هر قدم در زیر پایش جان های خاطرخواه را می بینم امشب حالا که آقای دعا دارد میاید ما را خدا ای کاش قربانش نماید فخر است امشب آسمان را بر زمینش می خندد و افلاک حیران طنینش دست حسین بن علی امشب رکاب و روی علی بن حسین آمد نگینش بی تاب شد, لبخند زد, رویش گل انداخت وقتی که لب های علی شد بوسه چینش خالی ست جای فاطمه هرچند اما خوابیده با لالایی ام البنینش در سوم شعبان رسید از راه, شاه و در پنجمین روزش رسیده جانشینش روح دعا, مرد خدا, جان حسین است او وارث ملک سلیمان حسین است با تیرهایی که روان از چشم جادوست صید غزال نرگس او هرچه آهوست حافظ! بگو باد صبا تا باز آرد عطر خوشی از نفحه های گیسوی دوست حالا که سجاد است و زین العابدین است محراب ما طاق و رواق آن دو ابروست محصول پیوند عرب ها و عجم هاست طفلی که کسری زاده است و هاشمی خوست چون همسری پادشاه کشور عشق این افتخار مادری شهربانوست این افتخار مردم این آسمان است اربابمان داماد ما ایرانیان است با یک نگاهت سنگ هم اعجاز کرده در راه اثباتت حجر لب باز کرده نه دوستانت که ید عقده گشایت از دشمانت هم گره ها باز کرده حتی دعاهایت؛ جدا از حرف هایت در علم حرفی تازه را آغاز کرده شاگردهایت را هم این اسلوب تدریس آموزگار آسمان! ممتاز کرده هر کس فرازی از ابوحمزه شنیده تا قاب قوسین خدا پرواز کرده هروقت میخواهم که قلبم را بشویم باید `الهی لاتودبنی” بگویم با دست ... #شعر_آیینی #شعر_ولادت_اهل_بیت #شعر_ولادت_حضرت_امام_سجاد #شعر_ولادت_علی_ابن_الحسین #محمد_علی_بیابانی لینک در سایت 🌹HadithAshk.com🌹

وقتی که طبع من بدمد صور شعر را در واژ ه ها به عشق تومحشر شود به پا تا اینکه جایی از غزلت جایشان شود هر واژه ای به سمت خدا دست بر دعا در بین حرف ها به تمنای وصف تو با عین و لام و یا بشود کعبه ای بنا باید خدا خودش بنویسد ز وصف تو یا این قلم به دست من و شعر از خدا شاعر چه زود خسته شد و بر ورق نوشت بی انتهایی و غزلت نیست کار ما باید برای شعر شما جبرییل شد حتما به وحی های الهی دخیل شد آهوی طبع من به هوایت رمیده است آوارگی عشق تورا برگزیده است ابروی تو دوبیتی چشمت رباعی است نامت غزل بلندی قدت قصیده است باران شناسنامه دست کریم تو مهر شناسنامه چشمت سپیده است عباس و تو دوشعله عشقید ودیده ای در آسمان دو قرص قمر را ندیده است جاداشت تا ترک بخورد کعبه باز هم وقتی شنید حیدر لیلا رسیده است با خلق توخدا به نبوت اشاره کرد با قامتت به روز قیامت اشاره کرد باعشق تو تمام دلم عشق میکند تا مینویسم از تو قلم عشق میکند نه اینکه ما فقط به تو دلداده ایم بس با عشق تو خدای تو هم عشق میکند هم تو کریم و هم پدر و هم قبیله ات بر خانواده ی تو کرم عشق میکند وقتی به پیش چشم پدر راه میروی بر قامتت قدم به قدم عشق میکند وقتی کنارحضرت عباس میرسی از این سپاه چشم حرم عشق میکند قلب پدر از عشق تو تسخیر می شود روحش به چشمهای تو زنجیر می شود صاحب نفس شدی مسیحای دیگری اصلا خودت بگو که علی یا پیمبری می بینمت تورا به بلندای بالها از تاق عرش یک سرگردن تو سرتری با این قداستی که تو داری مساجدی باید بنا شود به رهی گر تو بگذری بر آسمان اگر که نگاهت گذر کند خورشید را به نور خود از روی میبری آقا مگر که عاشق تو میشود نبود لیلای زاده هستی و استاد دلبری تصویر رفتن تو سر آغاز عاطفه است معنای اوج قله پرواز عاطفه است پر بود چشمهای حسین از محبتت پربود چشمهای ترت از نجابتت وقتی قدم به صحنه میدان گذاشتی مومن شدند چندنفر بر نبوتت اما تمام دشت به یک بار نیزه شد وقتی شنید از رجز تو اصالتت جاداشت از فلک برسد صوت لافتی هنگام رقص تیغ تو در شان قدرتت معراج تو میان حرایی زنیزه است چیزی نمانده شبه پیمبر به بعثتت بابا به پیش پیکر تو محتضر شود در بین یک عبا بدنت مختضر شود موسی ... #روز_جوان #شعر_اهل_بیت #شعر_ولادت_ابن_الحسین #شعر_ولادت_حضرت_علی_اکبر #شعر_ولادت_علی_ابن_الحسین #موسی_علیمردانی لینک در سایت 🌹HadithAshk.com🌹

یا علی اصغر(ع) دارد بساط عاشقی تکمیل می گردد آیات شادی آفرین تنزیل می گردد لبخند او لحن خوشِ ترتیل می گردد دُکّان درد و غصّه ها تعطیل می گردد وقتی که چشمانِ مسیحاگونه اش وا شد لبخند بر روی لبِ ارباب پیدا شد سجّاده،محراب دعاها را بغل می کرد قطره به قطره،برکه دریا را بغل می کرد آئینه احساس تماشا را بغل می کرد دستان کوچک داشت بابا را بغل می کرد جبریل کم کم داشت در این صحنه جان می داد وقتی حسین آرام در گوشش اذان می داد باید که درد دردمندان را دوا می کرد از نور خالق انشعابی را جدا می کرد باید برای ماه نامی دست و پا می کرد او را میان کهکشان خود صدا می کرد مثل ازل هفت آسمان با او بلی می گفت بابا برای بار سوم”یا علی”می گفت این ماه‌سیما پرده ها را از حجاب انداخت از چهره ی آئینه ها رختِ نقاب انداخت لب های جنّ و انس را با خنده آب انداخت ارباب،چشمش را به لبخند رباب انداخت بابا،علی،مادر..،سه تا نور جهان جمع است خورشید و مهتاب و ستاره جمعشان جمع است ذکر علی اصغر ستون طاق دین رَب نور جبینش آیه ی فتح المبین رَب تا شد حسین انگشتری او شد نگین رَب بند قماط او نخ حبل المتینِ رب قطعاً خدا این طفل را باب الحوائج کرد رسم گدایی را درِ این خانه رایج کرد ما را صغیر سفره ی بابای او خواندند ما را اسیر سفره ی بابای او خواندند ما را فقیر سفره ی بابای او خواندند جیره بگیرِ سفره ی بابای او خواندند شکر خدا نان شب ما نامِ ارباب است شیرینی روی لب ما نامِ ارباب است گهواره ی او قبله ی سیّار امروز است کعبه به دورش حاجی هوشیار امروز است یوسف برو،او گرمی بازار امروز است دُلدُل سوار و حیدر کرار امروز است با گریه ها دارد رجز در اصل،می خواند جنگاوری را در دل گهواره می داند قربان این کودک عجب ایل و تباری داشت خون علی را در دل رگهاش جاری داشت بااینکه گلبرگ تنش عطر بهاری داشت تیغ نگاهش کاردبرد ذوالفقاری داشت کوچکترین باز شکاری بین این لانه است او شیرِ در گهواره ی چوبی این خانه است او مُحکمات آیه ی تطهیر قرآن است کوچکترین قطره میان نسل باران است پیراهنش درمان چشمِ پیر کنعان است مثل علی اکبر برای عمه ها جان است قنداقه ی او را میان عرش می چرخاند زینب برایش `وَاْنْ یَکاد”از جان و دل می خواند تا آفتاب ظهر می تابید،می خندید از آسمان باران که می بارید،می خندید و ... #بردیا_محمدی #شعر_ولادت_حضرت_علی_اصغر #شعر_ولادت_رضیع_الحسین #شعر_ولادت_شش_ماهه_کربلا #شعر_ولادت_علی_ابن_الحسین لینک در سایت 🌹HadithAshk.com🌹

یا علی اصغر(ع) دارد بساط عاشقی تکمیل می گردد آیات شادی آفرین تنزیل می گردد لبخند او لحن خوشِ ترتیل می گردد دُکّان درد و غصّه ها تعطیل می گردد وقتی که چشمانِ مسیحاگونه اش وا شد لبخند بر روی لبِ ارباب پیدا شد سجّاده،محراب دعاها را بغل می کرد قطره به قطره،برکه دریا را بغل می کرد آئینه احساس تماشا را بغل می کرد دستان کوچک داشت بابا را بغل می کرد جبریل کم کم داشت در این صحنه جان می داد وقتی حسین آرام در گوشش اذان می داد باید که درد دردمندان را دوا می کرد از نور خالق انشعابی را جدا می کرد باید برای ماه نامی دست و پا می کرد او را میان کهکشان خود صدا می کرد مثل ازل هفت آسمان با او بلی می گفت بابا برای بار سوم”یا علی”می گفت این ماه‌سیما پرده ها را از حجاب انداخت از چهره ی آئینه ها رختِ نقاب انداخت لب های جنّ و انس را با خنده آب انداخت ارباب،چشمش را به لبخند رباب انداخت بابا،علی،مادر..،سه تا نور جهان جمع است خورشید و مهتاب و ستاره جمعشان جمع است ذکر علی اصغر ستون طاق دین رَب نور جبینش آیه ی فتح المبین رَب تا شد حسین انگشتری او شد نگین رَب بند قماط او نخ حبل المتینِ رب قطعاً خدا این طفل را باب الحوائج کرد رسم گدایی را درِ این خانه رایج کرد ما را صغیر سفره ی بابای او خواندند ما را اسیر سفره ی بابای او خواندند ما را فقیر سفره ی بابای او خواندند جیره بگیرِ سفره ی بابای او خواندند شکر خدا نان شب ما نامِ ارباب است شیرینی روی لب ما نامِ ارباب است گهواره ی او قبله ی سیّار امروز است کعبه به دورش حاجی هوشیار امروز است یوسف برو،او گرمی بازار امروز است دُلدُل سوار و حیدر کرار امروز است با گریه ها دارد رجز در اصل،می خواند جنگاوری را در دل گهواره می داند قربان این کودک عجب ایل و تباری داشت خون علی را در دل رگهاش جاری داشت بااینکه گلبرگ تنش عطر بهاری داشت تیغ نگاهش کاردبرد ذوالفقاری داشت کوچکترین باز شکاری بین این لانه است او شیرِ در گهواره ی چوبی این خانه است او مُحکمات آیه ی تطهیر قرآن است کوچکترین قطره میان نسل باران است پیراهنش درمان چشمِ پیر کنعان است مثل علی اکبر برای عمه ها جان است قنداقه ی او را میان عرش می چرخاند زینب برایش `وَاْنْ یَکاد”از جان و دل می خواند تا آفتاب ظهر می تابید،می خندید از آسمان باران که می بارید،می خندید و ... #بردیا_محمدی #شعر_ولادت_حضرت_علی_اصغر #شعر_ولادت_رضیع_الحسین #شعر_ولادت_شش_ماهه_کربلا #شعر_ولادت_علی_ابن_الحسین لینک در سایت 🌹HadithAshk.com🌹

پر می کنیم از می گلوی باده ها را تا مست باشیم انتهای جاده ها را بعد از دو رکعت عشق بازی باز خواندند در رکعت سوم همان دلداده ها را امشب به سمت خانه ی سجاد انداخت دست ارادت های ما سجاده ها را خاکیم و مشتاقیم تا دامانی امشب آنی بگیرد دست این افتاده ها را بعد از پدر حالا پسر می آید از راه خدمت کنید آقا و آقازاده ها را این دومین نوریست که تا منجلی شد او هم علی بن حسین بن علی شد در آسمانم ماه را می بینم امشب گمراهم اما راه را می بینم امشب چشم سرم را بستم و با دیده ی دل لبخندهای شاه را می بینم امشب ارباب خوشحال است و من در دست هایم مال و منال و جاه را می بینم امشب در چشم های این علی دارم علی را یا که رسول الله را می بینم امشب می آید و با هر قدم در زیر پایش جان های خاطرخواه را می بینم امشب حالا که آقای دعا دارد میاید ما را خدا ای کاش قربانش نماید فخر است امشب آسمان را بر زمینش می خندد و افلاک حیران طنینش دست حسین بن علی امشب رکاب و روی علی بن حسین آمد نگینش بی تاب شد, لبخند زد, رویش گل انداخت وقتی که لب های علی شد بوسه چینش خالی ست جای فاطمه هرچند اما خوابیده با لالایی ام البنینش در سوم شعبان رسید از راه, شاه و در پنجمین روزش رسیده جانشینش روح دعا, مرد خدا, جان حسین است او وارث ملک سلیمان حسین است با تیرهایی که روان از چشم جادوست صید غزال نرگس او هرچه آهوست حافظ! بگو باد صبا تا باز آرد عطر خوشی از نفحه های گیسوی دوست حالا که سجاد است و زین العابدین است محراب ما طاق و رواق آن دو ابروست محصول پیوند عرب ها و عجم هاست طفلی که کسری زاده است و هاشمی خوست چون همسری پادشاه کشور عشق این افتخار مادری شهربانوست این افتخار مردم این آسمان است اربابمان داماد ما ایرانیان است با یک نگاهت سنگ هم اعجاز کرده در راه اثباتت حجر لب باز کرده نه دوستانت که ید عقده گشایت از دشمانت هم گره ها باز کرده حتی دعاهایت؛ جدا از حرف هایت در علم حرفی تازه را آغاز کرده شاگردهایت را هم این اسلوب تدریس آموزگار آسمان! ممتاز کرده هر کس فرازی از ابوحمزه شنیده تا قاب قوسین خدا پرواز کرده هروقت میخواهم که قلبم را بشویم باید `الهی لاتودبنی” بگویم با دست ... #شعر_آیینی #شعر_ولادت_اهل_بیت #شعر_ولادت_حضرت_امام_سجاد #شعر_ولادت_علی_ابن_الحسین #محمد_علی_بیابانی لینک در سایت 🌹HadithAshk.com🌹

یا علی اکبر(ع) شب‌ است‌ و ‌از سرگیسوی شعر می گیرد دوباره‌ دست‌ دعا عطر استجابت را اگر چه صحبتِ حاجت نبود ٬ اما دل در این مقام غنیمت شمرد فرصت را سحر چه‌ حال‌ خوشی‌ داشت‌ در مناجاتش بهار پشت در خانه‌ی‌ خدای خودش سکوت‌ سنگ‌ شکست‌ و به‌ دشت‌ها بخشید هزارچشمه‌ی‌ احساس با صدای خوش تو کیستی که هزاران سوال از مشتم رها شدند زمانی که خنده ات گل کرد فدای نام تو باید شوم در این تصمیم صلاح نیست که یک لحظه هم تعلل کرد علی اکبرِ تاریخ ای علی اکبر شکوه خنده‌ی پیغمبری تو بی تردید همان زمان که علی اکبری و پیغمبر حساب‌ کن‌که خود حیدری تو بی تردید نشسته اند به دیدار صبح لبخندت پیمبران‌ دعا و سلام صف در صف علیِ اولی اما یقینا از اکبر مراد نیست بجز «أَكْبَرُ مِنْ أَنْ يُوصَف» فضائل تو در این بیت ها نمے گنجد مگر به لطف کریمانه اعتماد کنم مگر از آنچه که این دشمن قسم خورده از آنچه گفته معاویه با تو یاد کنم قلم همیشه گلویش گرفته خواهد ماند برای مدح تو هرقدر سینه صاف کند شنیدنی‌ ست برایم همیشه وصف شما علی الخصوص اگر دشمن اعتراف کند علی امام من‌است و تویی علی چه کند؟ اگر که شاعر دلخسته اشتباه کند نشسته ام به امیدی در این حرم که مرا علی دیگر این خانه رو به راه کند چگونه از تو بخوانم چگونه وقتی که نوشته اند که ممسوس ذات حق بودی سپیده دم به تو سوگند می خورم عمْری تو زخم خورده‌ی من شر ما خلق بودی سید ابوالفضل مبارز #روز_جوان #سید_ابوالفضل_مبارز #شعر_ولادت_حضرت_علی_اکبر #شعر_ولادت_علی_ابن_الحسین لینک در سایت 🌹HadithAshk.com🌹