#تخصصی #علامه_طباطبایی #کار_اجتهادی_بر_روی_قرآن خب وعده داده بودیم یک نمونه عملی از نحوه ی استنباط مقاصد و معانی قرآن با روش #تفسیر_قرآن_به_قرآن، ارائه کنیم. آیه ای که انتخاب کردم آیه 68 از سوره زمر هست. وَ نُفِخَ فِي الصُّورِ فَصَعِقَ مَنْ فِي السَّمَاوَاتِ وَ مَنْ فِي الْأَرْضِ إِلاَّ مَنْ شَاءَ اللَّهُ ثُمَّ نُفِخَ فِيهِ أُخْرَى فَإِذَا هُمْ قِيَامٌ يَنْظُرُونَ.. 1) در این آیه شریفه دو نفخ صور، دو امر الهی هستند که با قضای الهی و کن فیکون محقق می شوند. 2) اولی باعث مدهوشی آسمانیان و مرگ ارواح کفار و دومی عامل حضور و حیاتِ آنهاست نه همه. 3) مراد از «من فی الارض» ارواح مجرمان است. 4) مقصود از «الا ما شاء الله» چند دسته هستند، مانند کسانی که هنوز وارد برزخ نشده اند و مومنین محض یا مخلصین و ... تمام مطالب برداشت های بنده و خلاصه ای از فصل 3 کتاب #حیات_پس_از_مرگ بود. علامه حدود 30 الی 40 آیه را کنار هم می گذارند تا #نفخ_صور را حل کنند! این نکات در المیزان ذیل این آیه نیست! البته بد نیست قبل از مطالعه یک نگاهی به المیزان بندازید و رحیق،ج3ص535

بسم الله الرحمن الرحیم در توضیح هدف ما از این کانال و برنامه ما در آن باید عرض کنم: بنده به خلاف اکثر کانال های حزب اللهی و طلبگی در فضای مجازی، هیچ بنا ندارم تا از کانال های دیگر کپی کرده یا با فوروارد، چیزی در اختیار مخاطب قرار دهم، همچنین بنا بر این نیست که با تبادل و تبلیغ های بعضاً اعصاب خرد کن به دنبال افزایش مخاطب باشم! خود اعضای کانال را موظف به تبلیغِ مطالب مفید می دانم همانطور که گاهی برخی مطالب در اینجا بازدید هایی دو یا سه برابر تعداد اعضای کانال داشته است بدون این که کوچکترین تبلیغی و تلاشی از طرف بنده شده باشد. مثل این: https://eitaa.com/mollaei/168 به خلاف اکثر دوستان در فضای مجازی (بلکه حقیقی) روند این نیست که در مسیر جریان آب حرکت کنم بلکه حقیر عنوان و تیتر کانال را این طور انتخاب کردم: «برای اهل تفکر که #درد_دین دارند! حاوی مطالبی که آقایان کمتر میگن یا برعکس اش رو میگن!» پس برای بیان موضوعات مختلف ما هرگز منتظر آماده شدن فضای عمومی و جریان فرهنگی نیستیم! به هر حال اگر با این ملاک ها: این https://eitaa.com/manahejj/2163 و این https://eitaa.com/manahejj/2164 بخواهیم این کانال را ارزیابی کنیم نمره ی خوبی می گیرد، هر چند عالی نیست. فهرستی از مطالب کانال: بحث های چالشی ای درباره #تخصص_گرایی و #جامعیت_گرایی مطرح کردیم، به طور #تخصصی از #مهجوریت_قرآن و از #کار_اجتهادی_بر_روی_قرآن توسط #علامه_طباطبایی و #تفسیر_قرآن_به_قرآن سخن گفتیم و نمونه هم آوردیم. در مباحث مختلف #اصول_فقه و مباحث حوزوی چندین #نظر_شخصی عرض شد و درخواست نظر دوستان را بر تکمیل کار داشتم که البته با قدری کم لطفی دوستان هم مواجه شدیم! چندین مطلب درباره #اجتهاد و مجتهد و شیوه آن ارائه کردیم. نکاتی در #علم_دینی تقدیم کردیم. اندکی از #خط_امام ، #مکتب_شناسی_فقهی ، #حکمت_عملی و #اعتباریات گفتگو شد. در زمینه #رزق_طلبه گفتیم که طلب روزی حلال خودش از تقواست بلکه گاهی خوب درس خواندن متوقف برآن است! این که « #درس_اخلاق جای اشکال نیست» رو سیخونک زدیم. در برابر دوستانی که اعتراض داشتند: الان وقت حرف زدن از #تعدد_زوجات ، #عدالت_در_چندهمسری ، #شهوت_مقدس و #حور_العین نیست؛ پرسیدیم که پس کِی وقت آن هست؟ اگر امروز که ما از طرفی میلیون ها زن و دختر (خصوصا دهه شصتی) بدون شوهر داریم و از طرفی مشکل کمبود جمعیت، اگر الان وقت آن نیست پس کِی ؟! روند کار متوقف بر پذیرش عرف ولو عرف طلاب نیست، اگرچه گاهی از #خلق_پول یا #لباس_روحانیت طبق کشش فضای طلبگی پیش رفتیم ولی اگر بنا باشد منتظر رسیدن وقت باشیم هرگز نباید درباره «جن» یا «قوم ثمود» ، «#متعه» ، «و النجم و الشجر یسجدان» ، «#نفخ_صور» ، «اقسام ملائکه» ، «حضرت هود» یا «وجه الله» و خلاصه بسیاری موضوعات و آیات قرآن و #حدیث حرف بزنیم! درحالی که فرمود «فَاقْرَءُوا مَا تَيسَّرَ مِنَ الْقُرْآنِ» و 38 بار «افلا» را درباره آیات تکرار کرد: افلا تتذکرون؟ افلا تعقلون؟ افلا تتفکرون؟ و ... !! به هر حال، برنامه ما این هست که هر مطلبی در کانال گذاشته می شود همان ابتدا با چند هشتک موضوع بحث روشن بشود تا اگر بزرگواران دغدغه ی آن را ندارند یا (حس وقت شان نمی آید!) عبور کرده و وقت آنها گرفته نشود و اگر بعداً درباره آن موضوع دغدغه مند و علاقه مند شدند بتوانند به سرعت مطلب مد نظرشان را در کانال پیدا کنند. مشتاقانه منتظر پیشنهادات و انتقادات دوستانه ی عزیزان هستم: @mohammadrezamollaei و من الله التوفیق. 🌷

#تخصصی #تفسیر_قرآن_به_قرآن استاد محمد حسن وکیلی در کتاب روش تفسیر قرآن به قرآن از دیدگاه علامه طباطبایی، ابتدا تفسیر را از نظر علامه معنا می کنند: « تفسیر صرفا بیان معانی آیات قرآن و آشکار سازی مقاصد و مدالیل آن، در واقع همان بیان محصَّل آیه است». سپس تقریری از روش علامه بیان می کنند که آن را می توان در دو بخش جمع بندی کرد: 1) قرآن در مرحله دلالت و بیان تام است و استقلال دارد و مراد جدی خود را با قرائن معینه و مبینه ی داخلی بیان می کند و نیازی به قرائن صارفه یا قرینه ای خارج از قرآن ندارد. 2) ما برای فهم قرآن استقلال نداریم و به خاطر ضعف ما و مشکل ما در قابلیت نیازمند مراجعه به ائمه اطهار و اهل ذکر و ... هستیم. علامه طباطبایی در قرآن در اسلام ص 87 : «در میان شیعه آنچه اکنون در علم اصول تقریبا مسلم است این است که خبر واحد موثوق الصدور در احکام شرعیه حجت است ودر غیر آنها اعتبار ندارد» آقای وکیلی: "اگر حدیث مورد نظر بیان قصص، مصادیق اشخاص و اماکن، تفاصیل معاد، شأن نزول آیه یا بطن آیه، قطعی بود مفید است نه خبر واحد ظنی. پس اگر روایات تفسیری ما را به نکات و ظرایفی از خود آیات رهنمون شدند، مقبول اند گرچه سندش معتبر نباشد! به تعبیر دیگر نقش روایات در این موارد صرفا ارشاد است. پس اگر با ظاهر آیه یا قرائن درونی قرآن تناسب نداشت یا حمل بر بیان تاویل و بطن آیه می گردد یا طرح خواهد شد ولو سند خوبی داشته باشد. در حقیقت ما هنوز تا مرحله فهم کامل قرآن و روایت فاصله ها داریم و تا نقائص اصول و فلسفه ی ما بر طرف نشود ما به آن مقصد عالی نتوانیم رسید و رشد این علوم از مقدمات ظهور حضرت (عج) است."

#عمومی #اشرف_اعمال #عمل_قلبی #حدیث نمونه ای از #تفسیر_قرآن_به_قرآن در کلام ائمه در حدیثی طولانی که خلاصه اش رو عرض می کنم، ابو عمرو الزبیری می گوید از امام کاظم علیه السلام پرسیدم افضل اعمال چیست؟ فرمود آنچه که خداوند هیچ چیزی را جز به آن قبول نمی کند. پرسیدم آن چیست؟ فرمود ایمان به یگانگی خداوند بالاترین اعمال و اشرف ترین آنهاست. پرسیدم ایمان قول است یا عمل؟ فرمود: ایمان همه اش عمل است و قول بعضی از آن عمل است و ایمان مراتب دارد. پرسیدم مگر ایمان کم و زیاد می شود؟ فرمود: بله، خداوند متعال بر هر عضوی از جوارح ایمانی واجب کرده است، بر قلب بر چشم بر گوش و ... مثلا قلب که انسان با آن تعقل می کند تفقّه می کند و می فهمد و قلب امیر بدن است، آنچه از ایمان بر این قلب واجب شده است: اقرار و معرفت و عقد و رضا و تسلیم است به این که لااله الا الله وحده لا شریک له و نبوت و کتب آسمانی. این است آن عملی که خداوند بر قلب واجب کرده است و ... سپس حضرت برای ایمانی که بر قلب واجب شده به آیاتی استناد می کنند: جن3، قصص 106،رعد 30، مائده 44، بقره 284 سپس ایمانی که بر قول و زبان واجب شده: بقره 83،عنکبوت46 و همین طور بر گوش و سمع، و سپس بر چشم و فرج و پا و ... راوی می پرسد خب نقصان و تمام ایمان را فهمیدم، زیادی ایمان از کجا؟ حضرت می فرمایند: از توبه126 و کهف13 می فهمیم که اگر ایمان هر عضوی واحد بود ایمان مومنین برتری ای نسبت به هم نداشت و مساوی می شدند درحالی که به زیادی ایمان، درجات مومنین در نزد خداوند مشخص می گردد. سند: کافی ج2 ص 34 ط اسلامیه نکته1: امام کاظم علیه السلام برای توضیح مراتب ایمان و تفاضل آن در هریک از جوارح انسان از کنار هم گذاشتن 28 آیه ی قرآن استفاده می کنند که نمونه ای واضح از تفسیر قرآن به قرآن توسط ائمه است. نکته2: انسان به قلب خود می تواند تعقل کند و بفهمد ولی عمل قلبی، اعتراف و باور کردنی است که آنچه را با عقل و فهم بدان یقین کرده است در ته دل خودش فرو برده، گره بزند و قفلش کند و زیربنای افکار و اعمال دیگر خودش قرار دهد. این بالاترین و شریف ترین عمل است. در عیون الحکم و غرر الحکم نیز از حضرت امیر علیه السلام آمده: التفكر في ملكوت السماوات و الأرض عبادة المخلصين! رهبر انقلاب نیز در اردیبهشت 98 فرمودند: «ما منتظریم که دولت اسلامیِ به معنای واقعی و سپس جامعه‌ی اسلامیِ به معنای واقعی و سپس تمدّن اسلامیِ به معنای حقیقی به وجود بیاید، حوزه‌ی علمیّه مسئولیّتهای متناسب با این کار بزرگ را دارد، باید انجام بدهد. چه کار باید بکنید؟ باید بنشینید فکر کنید دیگر؛ اینها جزو آن موضوعات و مباحث فکری شما است.» جالب است که نشستن و فکر کردن درباره تحقق تمدن اسلامی، در کلام امام خامنه ای، کار است کار! بیکاری نیست. بعضی خیال می کنند کار یعنی جارو و بیل دست گرفتن. بعضی دیگر نیز متاسفانه خیال کرده اند که کار یعنی فعالیتی که ازش پول در بیاد! در نگاه این دنیازده ها، نماز خواندن، روزه، قرآن، زیارت و ... همه از بیکاری است! درس خواندنی که ازش پول در نیاد «علم لا ینفع» است و باید کنار گذاشته شود. می گویند: فکر نان کن که خربزه آب است. از نظر این سفیهان، معنویت چیزی جز درمانی روانی برای کنار گذاشتن تشویش ها و رسیدن به لذت آرامش نیست. برای این ها هرچه از «درد دین» بگوئید صرفا لفاظی و شعار است.