eitaa logo
.《 پُرسان‌پُرسان 》.الکوثر. 🇮🇷.🇵🇸.🇾🇪
32 دنبال‌کننده
1.5هزار عکس
801 ویدیو
19 فایل
اللهم‌صلی‌علی‌محمدوآل‌محمدوعجل‌فرجهم #الکوثر بسم‌الله الرحمن‌الرحیم انا اعطیناک الکوثر فصل لربک وانحر ان شانئک هو الابتر قرآن،حدیث،دعا،احکام،متن،شعر،و... (جهان اسلام، انقلاب ایران، ولایت فقیه) استفاده از مطالب‌کانال به‌هرشکل بلامانع‌است
مشاهده در ایتا
دانلود
🚩 🚩 🚩 ● سال ۶۱ . ه . ق ● دوم محرم: ورود کاروان اباعبداللّه الحسین علیه السلام به سرزمین علیه السلام در روز ترویه یعنی هشتم ذی حجه سال ۶۰ . ه . ق از به سوی مهاجرت فرمود. سپاه حرّ طبق دستور بن زیاد سپاه امام را به سوی منطقه خشک و بی حاصل به نام کربلا هدایت کرد. وقتی به آنجا رسیدند امام فرمود: این، موضع کَرب و بَلا و محل محنت و عِنا است. سوم محرم: خریداری قسمتی از ارض کربلا توسط امام حسین علیه السلام این اراضی همان مکانی است که قبر مطهر در آن قرار دارد. ـ ورود سپاه « » به سرزمین کربلا عمربن سعد در روز جمعه سوم محرم الحرام به همراه چهارهزار نیروی جنگی وارد کربلا شد و فرماندهی آنان را بر عهده گرفت. عمربن سعد به خاطر دستیابی به حکومت ری که هرگز به آن نایل نیامد، فرماندهی سپاه را پذیرفت و مرتکب جنایات بزرگ غیرانسانی شد. چهارم محرم: سخنرانی «عبیداللّه بن زیاد» علیه امام حسین علیه السلام در . پنجم محرم: اعزام سپاه ابن زیاد جهت ممانعت از حرکت مردم کوفه برای یاری امام حسین علیه السلام . ششم محرم: دعوت « بن مظاهر » از طایفه ی بنی اسد برای یاری امام حسین علیه السلام . هفتم محرم: ممنوعیت استفاده از نهر فرات برای کاروان امام حسین علیه السلام به دستور عمربن سعد. این واقعه ناجوانمردانه، سه روز پیش از امام حسین علیه السلام بود، البته حضرت علیه السلام از سیاهی شب استفاده می کرد و برای خیمه ها آب می آورد. ولی از بامداد تا شامگاه روز هیچ گونه آبی برای امام حسین علیه السلام و یارانش و کودکانش مهیا نشد. هشتم محرم: ملاقات امام حسین علیه السلام با «عمربن سعد» در کربلا. امام حسین علیه السلام به هیچ وجه به وقوع نبرد و خون ریزی میان مسلمانان راضی نبود؛ به همین جهت با عمربن سعد ملاقات کرد و برای پایان بحران با وی به تفاهم رسید ولی عبیداللّه با تحریک ذی الجوشن از این کار جلوگیری کرد. نهم محرم: تاسوعا_ حسینی # جواب ردّ علیه السلام به امان نامه ی شمربن ذی الجوشن در روز نهم، شمر برای سه فرزند خواهرش که حضرت ابوالفضل در شمار آنها بود امان نامه آورد، مشروط بر اینکه از یاری حسین علیه السلام دست بردارند و سپاهش را ترک گویند. فرمود: بریده باد دست تو و لعنت باد بر امانی که برای ما آورده ای. دهم محرم: سال ۶۱ . ه . ق ـ شهادت امام حسین علیه السلام به همراه یارانش در صحرای کربلا توسط سپاه یزید. یازدهم محرم: آغاز حرکت اسرا و «امام حسین علیه السلام » به . در این روز کاروان امام حسین علیه السلام این بار به رهبری علیه السلام و علیهاالسلام در شامگاه روز یازدهم به طرف کوفه حرکت داده شدند و نهضت حسینی، به شکل دیگر ادامه یافت. دوازده محرم: ورود کاروان اسیران کربلا به کوفه. امام سجاد علیه السلام و حضرت زینب در مدت اقامت در کوفه، وظیفه و رسالت خود را مبنی بر ابلاغ و نشر پیام امام حسین علیه السلام در جامعه، به شایستگی انجام دادند. ـ دفن اجساد مطهر در شب دوازده محرم الحرام سال . ۶۱ . ه . ق در این روز مردم قبیله ی بنی اسد از روستای غاضریه که نزدیک کربلا بودند اجساد را دفن کردند. سیزدهم محرم: شهادت عبداللّه بن عفیف به دست عبیداللّه بن زیاد در سال . ۶۱ . ه . ق نخستین اعتراض آشکار نسبت به جنایت عبیداللّه در شهادت امام حسین علیه السلام از سوی یکی از شیعیان کوفه به نام عبداللّه بن عفیف برخاست. که به دست مأموران عبیداللّه شبانه با ضربات شمشیر به شهادت رسید. نوزدهم محرم: حرکت کاروان اسیران کربلا از کوفه به طرف . اول : ورود کاروان اهل بیت امام حسین علیه السلام به شام. پنج صفر: وفات علیهاالسلام دختر کوچک امام حسین علیه السلام در شام. معروف است که در ، پس از دیدن سر بریده ی پدر و گفتگوی سوزناک با وی، لب بر لب های پدر نهاده و آن چنان گریسته که بیهوش شد و از دنیا رفت. بیست صفر: حسینی (روز زیارتی مخصوص حضرت سیدالشهداء علیه السلام) ورود جابربن عبداللّه انصاری به سرزمین کربلا و زیارت قبر امام حسین علیه السلام . سال ۶۱ . ه . ق ورود اهل بیت سیدالشهداء به کربلای حسینی. در این روز، بنابه روایتی کاروان اهل بیت پس از افشای ماهیت ضداسلامی یزید و حقانیت امام حسین علیه السلام ، به سرزمین کربلا بازگشتند و با جابربن عبداللّه انصاری دیدار کردند. 🏴 🏴 🏴 @niyazha ↪️🆕↩️
حدود ساعت ۱۴  عاقبت (ع) و (ع) تنها ماندند. عباس(ع) اجازه میدان خواست اما امام او را مامور رساندن آب به خیمه ها کرد. دشمن بین دو برادر فاصله انداخت. عباس(ع) دلاورانه در حالیکه با شجاعت تمام سعی در آوردن مشک آب برای زنان و کودکان داشت در محاصره دشمن دو دستش قطع شده و با عمودی آهنین بر سرش زدند که از اسب بر زمین افتاد. سراسیمه خود را بر پیکر قطعه قطعه برادر رساند. دشمن کمی به عقب رفت. امام(ع) برای دومین بار بعد از مرگ برادر عزیزش گریه کرد و فرمود؛ 《 اکنون دیگر پشتم شکست. 》  حدود ساعت ۱۵   امام(ع) به طرف خیمه‌ها برگشت تا خداحافظی بکند. همچنین پیراهنش را پاره پاره کرد و پوشید تا بعدا در وقت غارت کردن توسط دشمن برهنه‌اش نکنند. وقت با ، کودک شیرخواره اش را به میدان برد تا او را سیراب کند که به تیر کشته شد.  امام(ع) به میدان رفت اما کمتر کسی حاضر به مقابله با ایشان می‌شد. بعضی تیر می‌انداختند و بعضی از دور نیزه پرتاب می‌کردند. شمر و ده نفر به مقابله امام(ع) آمدند. 🚩 🚩 🚩 بعد از شهادت امام(ع)، بر پیکر مبارکش جای ۳۳ زخم نیزه و ۳۴زخم شمشیر شمرده شد 🚩 🚩 🚩 در مقاتل نوشته اند زمانی که امام(ع) در آستانه شهادت بود اما کسی جرات نمی‌کرد به سمت ایشان برود اهل حرم از صدای اسب ایشان متوجه شده و بیرون دویدند. کودکی به نام (ع) دوید و به طرف مقتل امام آمد. او را در بغل عمویش کشتند. امام ناراحت شدند و کوفیان را نفرین کردند: « خدایا باران آسمان و روییدنی زمین را از ایشان بگیر ! » ساعت ۰۶ : ۱۶ اذان عصر وقت شهادت امام(ع) را وقت نماز عصر گفته‌اند. روایت تاریخ طبری به نقل از وقایع‌نگار لشکر عمر سعد چنین است: « حمید ابن مسلم گوید: پیش از آن که حسین کشته شود شنیدم که می‌گفت « به خدا پس از من کَس را نخواهید کشت، که خدای از کشتن او بیش از کشتن من بر شما خشم آرد. » گوید: آن‌گاه شمر میان کسان بانگ زد که « وای شما منتظر چیستید؟ مادرهایتان به عزایتان بنشینند، بکشیدش ! » گوید در این حال حمله برد و نیزه در قلب امام(ع) فرو برد... ۴ از ۵ ص
کودکانه زندگی (س) به نام خدا بعد از مدتی انتظار صدای زیبای دختری بهشتی از خانه بلند شد. پدر و مادر از دیدن نوزاد بسیار شاد و خوشحال شدند. حضرت محمد(ص) به امر خدا نام دخترش را به معنی جدا شده از بدیها نهاد. مهربان تا آن روز و بعد از آن چنین دختر پاک و درستکاری را به هیچکس هدیه نداده بود. حتی فرشته های آسمان نیز برای دیدن فاطمه (ع) به زمین می آمدند و از صحبت کردن با او لذت می بردند. دشمنان (ص) با شنیدن خبر تولد (ع) خوشحال شدند و ایشان را آزار داده، می گفتند: تو ابتر هستی! یعنی پسری نداری که نسل تو ادامه پیدا کند و دیگر کسی نیست که بعد از تو مردم را به دین اسلام دعوت کند. اما خداوند یکتا برای اینکه مقام و بزرگی حضرت فاطمه (ع) را نشان بدهد؛ را بر حضرت محمد (ص) نازل کرد و از آن حضرت خواست که قربانی کند و شاد باشد.  در این سوره مبارک پروردگار عالمیان به رسولش فرمود: « نسل تو از همین دختر پاک ادامه پیدا می کند. » پیغمبر هم راضی به امر خداوند بود ودخترش را بسیار دوست می داشت؛ همیشه او را در غوش می گرفت و می بوسید و می گفت: « فاطمه بوی بهشت می دهد. » حضرت فاطمه (ع) چهره ای نورانی داشت و برای پدر و مادرش دختری خوب و مهربان بود. او زندگی سختی داشت. در کودکی مادر عزیزش خدیجه ی فداکار را از دست داد. (ع) در تمام زندگی اش با پیامبر همیشه یار و غمخوار ایشان بود. و هنگامی که مردم بت پرست آن حضرت را مورد اذیت و آزار قرار می دادند با روی خوش به پیامبر گرامی اسلام امیدواری می داد. اما بعد از خدیجه (ع) تنها یار و همراه پیامبر (ص) حضرت فاطمه (ع) بود. وقتی بت پرستان نادان در کوچه و بازار به سوی حضرت محمد (ص) سنگ پرتاب می کردند و به روی مبارک ایشان خاک می ریختند فاطمه (ع) با ناراحتی در حالی که اشک  در چشمان نازنینش جمع می شد سر و روی پدر را پاک می کرد و مانند یک مادر از ایشان مراقبت می کرد. به همین خاطر رسول اکم همیشه به دخترش می فرمود « ابیها » یعنی فاطمه جان تو مثل مادرم هستی. حضرت فاطمه (ع) پاک ترین زن دنیا بود. او در نوجوانی با بهترین مرد که حضرت (ع) بود ازدواج کرد و زندگی ساده و زیبایی را با هم آغاز کردند. پیامبر (ص) هم از دیدن آنها شاد و خوشحال می شد و خدا را شکر می کرد. حضرت علی(ع) و حضرت فاطمه(ع) همیشه یار و یاور پیغمبر بوده و در کنار ایشان به حمایت از او مشغول بودند. پروردگار به این زوج مبارک چهار فرزند پاک و با ایمان داد: (ع)، (ع)، (ع) و ()ع. حضرت فاطمه(ع) و امام علی(ع) به همراه فرزندانشان پیامبر هستند به همین علت محبت آنها همیشه در دل های مسلمانان وجود دارد. رسول خدا هنگام بازگشت از هر سفری ابتدا به خانه ی دخترش می رفت و از دیدار او بسیار شاد می شد. حضرت فاطمه (ع) هیچ وقت کسی را ناراحت نکرد و با همه مهربان و خوش رفتار بود. پیامبر در مورد ایشان همیشه می گفت: « خدایا با دوستان فاطمه دوست و با دشمنانش دشمن باش. » چند ماه پس از درگذشت پیامبر خدا به دلیل حوادث تلخ و ناگوار ی که در جامعه اسلامی آن زمان اتفاق افتاد اهل بیت پیامبر اکرم تلخی های زیادی را تحمل کردند و این اتفاقات تلخ موجب صدماتی بر وجود مبارک تنها دختر پیامبر گردید. بر اثر همان صدمات ایشان به شهادت رسیدند. حضرت فاطمه(ع) بانویی بهشتی بود. او در طول عمر کوتاهش سختی های زیادی را تحمل کرد اما هیچ وقت امید و ایمانش را از دست نداد و همیشه با و آرامش  از پروردگار بزرگ یاری می خواست. دختر پیامبر همیشه مهربان و درستکار بود. محبت آن بانوی بزرگوار در دلهای ماست و تمام مسلمانان او را دوست دارند. حضرت محمد(ص) همیشه می فرمود: [ ی_تن_من_است ] 🍃🍃🍃
به نام خدای خوب و مهربان چهار اشتباه رایج در روایت وقایع عاشورا: اشتباه اول: اوج عزاداری (ع) ده روز اول ماه الحرام است بین سخنرانان و مداحان، مشهور است که هر شب را به یکی از شهدای اختصاص دهند؛ مثلاً شب سوم برای حضرت رقیه و شب هفتم را برای حضرت علی اصغر(ع) سوگواری می کنند و را نیز به حضرت عباس(ع) اختصاص می دهند همین قرار داد بین مداحان و منبری ها باعث شده است که عده ای گمان کنند، حضرت رقیه روز سوم محرم به شهادت رسیده است و از همه بدتر اینکه گمان می کنند (ع) در روز تاسوعا به رسیده است اما حقیقت این است که تمام شهدای کربلا در روز به شهادت رسیده اند و حضرات اباالفضل، علی اکبر و علی اصغر همه قبل از امام حسین(ع) و در روز عاشورا در پیکار با سپاه عمر سعد کشته شده اند (س) نیز پس از شهادت پدرش در از دنیا رفته است اشتباه دوم: باور عمومی این است که حضرت (ع) و و اصحابش سه شبانه روز آب ننوشیدند و سپس تشنه کام به مقابله با دشمن رفته اند؛ اما حقیقت این است که عمر سعد سه روز قبل از عاشورا عمرو بن حجاج را با پانصد سوار فرستاد تا کنار شریعه فرود آیند و میان یاران حسین و آب فاصله اندازند اما این به این معنی نیست که هیچ ذخیره آبی در خیمه ها نبوده است در کتاب نوشته (ره) آمده است: در (سلام الله علیها)... دست بر گریبان برده... و بیهوش بر زمین افتاد حسین(ع) برخاسته آب بر روی خواهر پاشید و... این نقل معتبر نشان می دهد که تا شب عاشورا هنوز آب در خیمه ها بوده و اصل تشنه کامی به روز عاشورا، گرمی هوا و شدت مبارزه مربوط است (ره) در می گوید: شب عاشورا امام حسین(ع)؛ حضرت علی اکبر(ع) را با سی سوار و بیست پیاده فرستاد که چند مشک آب آورند و اهل بیت و اصحاب خود را فرمود که از این آب بیاشامید، آخر توشه شماست و بسازید و کنید اشتباه سوم: یکی از معروف ترین تحریف ها ماجرای مادر حضرت علی اکبر(ع) است وچه روضه ها که در این زمینه خوانده نمی شود؛ در روضه ها ذکر می شود که حضرت علی اکبر قبل از رفتن به میدان با مادرش چه نجواهایی می کرد، یا اینکه حضرت لیلی در خیمه ها رفته و در آنجا دعا کرده که خداوند حضرت علی اکبر را سالم برگرداند که متأسفانه این موضوع محور بعضی تعزیه ها نیز شده است اما حقیقت این است که اصلاً لیلایی در کربلا نبوده است؛ البته لیلی مادر حضرت علی اکبر(ع) هست؛ اما حتی یک مورخ هم به حضور آن حضرت در کربلا و روز عاشورا گواهی نمی دهد (به نقل از حماسه حسینی، جلد ۱، مرتضی مطهری) اشتباه چهارم: مطلب بعدی مربوط به حضرت علی اکبر(ع) این است که آن حضرت قبل از رفتن به معرکه جنگ از پدر رخصت خواست و آن حضرت اذن میدان نداده اند و مثلاً فرموده اند که تو هنوز جوانی و حیف است که از دست بروی و چه اشعار و تعزیه ها که پیرامون آن نساخته ایم؛ اما حقیقت این است که تمام مورخین نوشته اند، هر کس از امام حسین(ع) اذن میدان می خواست، اگر می شد حضرت برایشان عذری می آورد ولی در مورد جناب علی اکبر گفته اند: فاستأذن اباه، فأذن له یعنی تا اجازه خواست گفت برو - جلد ۱
آشنائی با : ۱- کعبه اولین مکانی است که خداوند برای هدایت انسانها قرار داد و آن را موحدین و مکان اختصاصی انجام و قرار داده است ۲- - ع : هنگامیکه سطح کره زمین پوشیده از آب بود و خداوند اراده فرمود، پوسته روی زمین بوجود آید، بفرمان الهی باد امواج آب را به حرکت درآورد، با برخورد امواج آب با یکدیگر کف پدید آمد، با غلظت یافتن کف ها، اولین قطعه زمین تشکیل شد که همان مکان بود وسپس بتدریج از گسترش یافت، و این واقعه همان کلام الهی است که می‌فرماید : ان اول بیت وضع للناس للذی ببکه مبارکا و هدی للعالمین ، آیه ۹۶ ، ج۱۳ ، ص۲۴۱ ۳- با فرستادن (ع) را برای (ع) معین نمود، حضرت آدم ع نیز بفرمان الهی را بنا نهاد و را برگزار نمود ، ج۱۳ ، ص۲۰۸ ۴- - ع با کمک فرزندش - ع، بدستور الهی کعبه را بازسازی نمود و مردم را بسوی حج دعوت کرد و حج را برگزار نمود ، ج۱۳ ، ص۲۱۰ ۵- (ص) ، بدلیل سیل ، کعبه خراب شد و قریش آن را بازسازی نمودند و سال ۶۴ هجری نیز بخاطر حمله لشگر یزید به عبد الله بن زبیر و ، کعبه خراب شد و عبدالله بن زبیر کعبه را بازسازی نمود و از آن موقع تا کنون کعبه خراب نشده است ، الازرقی ، ج۱ ، ص۲۰۱ ۶- (ع) : هنگامیکه برای حج بسوی کعبه رفتید، ، همانا خداوند نزد خانه اش ۱۲۰ رحمت قرار داده است، ۶۰ رحمت برای ، ۴۰ رحمت برای و ۲۰ رحمت برای کسانیکه به کعبه نظر می‌کنند ، ج۱۳ ، ص۲۶۴ ۷- - ع : کسی که با معرفت به کعبه نگاه کند و همانگونه که حق و معرفت کعبه را می‌شناسد، حق و معرفت ما را نیز بشناسد، خداوند گناهانش را می‌بخشد و او را از غم و اندوه دنیا و آخرت باز می‌دارد ، ج۱۳ ، ص۲۶۴
به نام الله چهار اشتباه رایج در روایت وقایع : اشتباه اول: اوج عزاداری (ع) ده روز اول ماه الحرام است بین سخنرانان و مداحان، مشهور است که هر شب را به یکی از شهدای اختصاص دهند؛ مثلاً شب سوم برای حضرت رقیه و شب هفتم را برای حضرت علی اصغر(ع) سوگواری می‌کنند و را نیز به حضرت عباس(ع) اختصاص می‌دهند همین قرار داد بین مداحان و منبری‌ها باعث شده است که عده‌ای گمان کنند، حضرت رقیه روز سوم محرم به شهادت رسیده است و از همه بدتر اینکه گمان می‌کنند (ع) در روز تاسوعا به رسیده است 🚩اما که تمام شهدای کربلا در روز به شهادت رسیده‌اند و حضرات اباالفضل، علی اکبر و علی اصغر همه قبل از (ع) و در روز عاشورا در پیکار با سپاه عمر سعد کشته شده‌اند (س) نیز پس از شهادت پدرش در از دنیا رفته است اشتباه دوم: باور عمومی این است که حضرت (ع) و و اصحابش سه شبانه روز آب ننوشیدند و سپس تشنه کام به مقابله با دشمن رفته اند؛ اما که عمر سعد سه روز قبل از عاشورا عمرو بن حجاج را با پانصد سوار فرستاد تا کنار شریعه فرود آیند و میان یاران حسین و آب فاصله اندازند اما این به این معنی نیست که هیچ ذخیره آبی در خیمه ها نبوده است در کتاب نوشته (ره) آمده است: در (سلام الله علیها)... دست بر گریبان برده... و بیهوش بر زمین افتاد حسین(ع) برخاسته آب بر روی خواهر پاشید و... این نشان می‌دهد که تا هنوز آب در خیمه‌ها بوده و اصل تشنه کامی به ، گرمی هوا و شدت مبارزه مربوط است (ره) در می گوید: شب عاشورا امام حسین(ع)؛ حضرت علی اکبر(ع) را با سی سوار و بیست پیاده فرستاد که چند مشک آب آورند و اهل بیت و اصحاب خود را فرمود که از این آب بیاشامید، آخر توشه شماست و بسازید و کنید اشتباه سوم: یکی از معروف‌ترین ماجرای ، مادر (ع) است وچه روضه‌ها که در این زمینه خوانده نمی‌شود؛ در روضه‌ها ذکر می‌شود که حضرت علی اکبر قبل از رفتن به میدان با مادرش چه نجواهایی می‌کرد یا اینکه حضرت لیلی در خیمه ها رفته و در آنجا دعا کرده که خداوند حضرت علی اکبر را سالم برگرداند که متأسفانه این موضوع محور بعضی نیز شده است اما که اصلاً لیلایی در کربلا نبوده است؛ البته لیلی مادر حضرت علی اکبر(ع) هست؛ اما حتی یک مورخ هم به حضور آن حضرت در کربلا و روز عاشورا گواهی نمی‌دهد اشتباه چهارم: مطلب بعدی مربوط به حضرت علی اکبر(ع) این است که آن حضرت قبل از رفتن به معرکه جنگ از پدر رخصت خواست و آن حضرت اذن میدان نداده اند و مثلاً فرموده‌اند که تو هنوز جوانی و حیف است که از دست بروی و چه اشعار و تعزیه‌ها که پیرامون آن نساخته‌ایم؛ اما که تمام مورخین نوشته‌اند، هر کس از امام حسین(ع) اذن میدان می‌خواست، اگر می‌شد حضرت برایشان عذری می‌آورد ولی در مورد جناب گفته‌اند: ، تا اجازه خواست گفت برو بر گرفته از - جلد ۱
⚑ به‌نام✨الله✨ چهار اشتباه‌رایج در روایت‌وقایع : • اشتباه اول : اوج عزاداری (ع) ده روز اول ماه الحرام است بین سخنرانان و مداحان، مشهور است که هر شب را به یکی از شهدای اختصاص دهند؛ مثلاً شب‌سوم برای و شب‌هفتم را برای (ع) سوگواری می‌کنند و را نیز به (ع) اختصاص می‌دهند همین قرار داد بین مداحان و منبری‌ها باعث شده است که عده‌ای گمان کنند، حضرت رقیه روز سوم محرم به شهادت رسیده است و از همه بدتر اینکه گمان می‌کنند (ع) در روز تاسوعا به رسیده است •• اما حقیقت این است •• که تمام شهدای کربلا در روز عاشورا به شهادت رسیده‌اند و حضرات اباالفضل، علی‌اکبر و علی‌اصغر همه قبل از امام حسین(ع) و در روز عاشورا در پیکار با سپاه عمر سعد کشته شده‌اند حضرت‌رقیه(س) نیز پس از شهادت پدرش در شام از دنیا رفته است • اشتباه دوم : باور عمومی این است که حضرت (ع) و و اصحابش سه شبانه روز آب ننوشیدند و سپس تشنه کام به مقابله با دشمن رفته اند؛ •• اما حقیقت این است •• که عمر سعد سه روز قبل از عاشورا عمرو بن حجاج را با پانصد سوار فرستاد تا کنار شریعه فرود آیند و میان یاران حسین و آب فاصله اندازند اما این به این معنی نیست که هیچ ذخیره آبی در خیمه‌ها نبوده است در کتاب ارشاد نوشته شیخ مفید(ره) آمده است: در شب عاشورا (سلام الله علیها)... دست بر گریبان برده... و بیهوش بر زمین افتاد حسین(ع) برخاسته آب بر روی خواهر پاشید و... این نَقل معتبر نشان می‌دهد که تا شب عاشورا هنوز آب در خیمه‌ها بوده و اصل تشنه کامی به روز عاشورا، گرمی هوا و شدت مبارزه مربوط است شیخ عباس قمی(ره) در منتهی‌الامال می‌گوید: شب عاشورا امام حسین(ع) ؛ حضرت علی اکبر(ع) را با سی سوار و بیست پیاده فرستاد که چند مشک آب آورند و اهل بیت و اصحاب خود را فرمود که از این آب بیاشامید، آخر توشه شماست و وضو بسازید و غسل کنید • اشتباه سوم : یکی از معروف‌ترین تحریف‌ها ماجرای ، مادر حضرت‌علی‌اکبر(ع) است وچه روضه‌ها که در این زمینه خوانده نمی‌شود؛ در روضه‌ها ذکر می‌شود که حضرت علی اکبر قبل از رفتن به میدان با مادرش چه نجواهایی می‌کرد یا اینکه حضرت لیلی در خیمه‌ها رفته و در آنجا دعا کرده که خداوند حضرت علی اکبر را سالم برگرداند که متأسفانه این موضوع محور بعضی تعزیه‌ها نیز شده است •• اما حقیقت این است •• که اصلاً لیلایی در کربلا نبوده است؛ البته لیلی مادر حضرت علی اکبر(ع) هست؛ اما حتی یک مورخ هم به حضور آن حضرت در کربلا و روز عاشورا گواهی نمی‌دهد • اشتباه چهارم : مطلب بعدی مربوط به حضرت علی اکبر(ع) این است که آن حضرت قبل از رفتن به معرکه جنگ از پدر رخصت خواستِ و آن حضرت اذن میدان نداده‌اند و مثلاً فرموده‌اند که تو هنوز جوانی و حیف است که از دست بروی و چه اشعار و تعزیه‌ها که پیرامون آن نساخته‌ایم؛ •• اما حقیقت این است •• که تمام مورخین نوشته‌اند، هر کس از امام حسین(ع) اذن میدان می‌خواست، اگر می‌شد حضرت برایشان عذری می‌آورد ولی در مورد جناب علی اکبر گفته‌اند: فاستأذن اباه، فأذن له یعنی، تا اجازه خواست گفت برو بر گرفته از - جلد ۱ ⚑ 🕯 ⚑ 🕯 ⚑