eitaa logo
قران پویان
464 دنبال‌کننده
5.9هزار عکس
695 ویدیو
619 فایل
تدبردر قرآن وتفقه در دین با عمومی سازی فهم وعمل به قرآن
مشاهده در ایتا
دانلود
و 🛑قسمت هفتم: ❇️💢= جامعه عاري از فقر. رسیدن به بدون ، و ممکن نیست. ↩️"در این نوشتار مى ‏خواهم تعریفى مغفول و مهجور از «عدالت‏»، که از دو پیشواى مان رسیده است بیاورم. از حضرت امام جعفر صادق(ع) رسیده است که: ✅ ان الناس یستغنون اذا عدل بینهم. اگر در میان مردمان به عدالت رفتار شود، همه بى ‏نیاز مى‏ گردند. این «تعریف‏»، بصورتى شگفتى ‏آور، در نزد عموم مسلمین، به ویژه پیروان ائمه معصومین(ع)، مورد غفلت قرار گرفته و فراموش گشته است. نقطه اوج این تعریف (بجز اعماق الهى آن، و ابعاد انسانى آن، و همچنین نشان دادن «مراد الهى‏»، از اقامه قسط و اجراى عدل در آیات قرآن کریم و سنت نبوى)، عینیت آن است، یعنى در این تعریف، به هیچ روى، «کلى ‏گویى‏» و «ذهنگرایى‏» نشده است، بلکه واقعیت عینى، و خارجیت ملموس، با صراحت (و به تعبیر مردم: لب و پوست ‏کنده)، گفته شده است، تا مطلب براى هرکس، حتى عامى‏ ترین مردم، و حتى در سنین پایین از نوجوانان، معلوم و محسوس باشد… حدیثى دیگر، از امام موسى کاظم(ع) رسیده است ✅ ان الله لم یترک شیئا من صنوف الاموال الا وقد قسمه ، واعطى کل ذی حق حقه، الخاصه والعامه، والفقراء والمساکین، و کل صنف من صنوف الناس… لو عدل فی الناس لاستغنوا.. . خداوند هیچگونه مالى را رها نگذاشته، بلکه آن را قسمت کرده است، و حق هر صاحب حقى را (در تقدیر الهى) به او داده است. خواص و عوام، و فقیران و بینوایان، و همه قشرهاى مردمان… اگر در میان مردم به عدالت رفتار مى ‏شد همه بى‏ نیاز مى ‏شدند (و فقیرى و مسکینى و نیازمندى باقى نمى ‏ماند). 👈اگرچه از ظاهر این دو حدیث، و معیشتى فهمیده مى ‏شود، لیکن تا «سیاسى‏» و « ‏» و « ‏»… در جامعه‏ اى و در زندگى مردمى تحقق نیابد، و دست نفوذداران مالى از تملک اموال تکاثرى و تصرف هاى شادخوارانه اترافى بریده نشود، در زندگى توده‏ ها تحقق نخواهد یافت، زیرا که جمع میان دو ضد ممکن نیست، نمى ‏شود هم تکاثر باشد و هم عدالت. 💢🔸 راستین رسیدن به جامعه منهاى است; چنانکه امام على(ع) درباره کوفه (تنها شهرى که در اختیار او بود، و از نفوذ عوامل گوناگون و مخرب نیز مصونیت چندانى نداشت)، مى ‏فرماید: ما اصبح بالکوفه احد الا ناعما، ان ادناهم منزله لیاکل البر، ویجلس فی الظل، ویشرب من ماء الفرات. 👈👈هیچ کس در نیست که زندگى او سامانى نیافته باشد، پایین‏ترین افراد نان گندم مى‏خورند، و خانه دارند، و از بهترین آب آشامیدنى استفاده مى‏ کنند. و این چگونگى در کوفه جنگ‏زده و نفوذ یافته آنروز، یعنى اینکه همه از نسبى برخوردار باشند، و فقیرى در آن یافت نشود، بحق بسیار بسیار اهمیت دارد. شاید، چنین شهرى در تاریخ، دیگر پدید نیامده باشد. ✅ 👌همچنین قرآن کریم، هدف اجتماعى از بعثت پیامبران را «اقامه ‏» معرفى کرده است که همان حضور عدالت است در میان مردمان بصورتى سرشار و همه‏ گیر (لیقوم الناس بالقسط)، یعنى ساختن جامعه قائم بالقسط. و آیا ممکن است که خداوند حکیم دانا و مهربان و عادل، امرى را که شدنى نیست، هدف نهضت درازدامن و بزرگ‏ آهنگ پیامبران خود قرار داده باشد؟ نه، هرگز! پس اقامه قسط و اجراى عدالت ممکن است و عملى است. ✅ و آیا عدالت چیست؟ عدالت ‏بنابر سخن دو معصوم در قلمرو هدایت و تربیت انسان، همان است که فقر نباشد و و زندگى به « » (بى‏نیازى) برسند، 🔴👈 و به راه رشد درآیند که بدون تربیت نیست، و بدون تربیت رشد نیست، و بدون رشد هدایت نیست، و بدون هدایت معرفت نیست، و بدون معرفت عبادت نیست، و بدون عبادت سعادت نیست، زیرا سعادت کامل، در حال ارتباط انسان با خدا تحقق مى ‏یابد. و یکى از مهمترین عوامل و زمینه‏ هاى ممکن‏ سازى ارتباط انسان با خدا، اجراى عدالت است، از اینرو، در بیان هدف از بعثت پیامبران اقامه قسط و نشر عدالت در میان مردمان یاد گشته است. و از این رو است که امام على(ع) مى ‏فرماید: «العدل حیاه الاحکام ، زنده شدن دین و احکام دین به اجراى است‏» 🖌از مقاله "تعریف عینى و عملى عدالت، از امام صادق(ع) و امام کاظم(ع)،" نويسنده مرحوم محمدرضا @quranpuyan
🌿 در (ع) 🔹، شهری متشکل از ۳۶۰ قبیله که تحت مدیریت علی (ع) قرار داشت. کوفه شهر بزرگی بود و در آن گروه‌های بزرگی جمع شده بودند. مردمانی از ایران، حجاز، شامات و قبایلی از مصر در آنجا حضور داشتند. بنابراین کوفه به تعبیر امروز شهری چند ملیتی محسوب می‌شد. 🔹وقتی شهر گسترده است و اختلاف دیدگاه وجود دارد، ممکن است که سه نوع کنش و رفتار در آن شکل بگیرد. یک نوع از این رفتارها از جنس اعراض هستند، یعنی برخی کوشش می‌کنند که خود را از مسائل اجتماعی دور نگاه دارند، مساله‌ای که هم اکنون هم جریان دارد. یک قسمتی از مردم شهر هم اهل اعتراض هستند و نظر و ایده، و طرحی برای اداره زندگی دارند. برای صلح یا امنیت پیشنهاد دارند و این گونه افراد ممکن است در قدرت یا ناراضی از آن باشند. از درون این شهر، گروه‌های کوچکی هم هستند که دست به خشونت می‌زنند یعنی اهل تعرض و خشونت هستند. کوفه زمان امام علی(ع) هم چنین شهری بود. 🔹جنگ هفتادهزار کشته داشت، یعنی شهر، زخم خورده است، و شهری است که هفتادهزار مرد در آن کشته شده و هر کدام از آنها متوسط سرپرست حدود چهار نفر عائله هستند. امام علی(ع) حاکم چنین جامعه ای است که در آن مخالف، معاند و دیده دارای توقع هستند و چنین شهری باید اداره شود. 🔹شاید هر سیاستمداری در آن دوران شرایط ایجاد فضای امنیتی را در پیش می‌گرفت. با این حال، اسناد و روایاتی از امام علی(ع) وجود دارد که وی سیاست را به جای جامعه دنبال کرد، آن هم در شهری که تازه از جنگ خلاص شده و دشمن هم پشت دروازه‌های شهر قرار داشت. سه نوع است. ↩️یک نوع و آزادی یک شهروند است یعنی فرد احساس احترام کند. احترام بدون معنا ندارد و آزادی هم بدون آزادی عقیده بی‌پایه است و این یک نوع حق شهروندی است و مساوی حقوق بشر هم هست. ↩️ دومین نوع حق شهروندی، مندی از است. در هر جامعه‌ای افراد یک ثروت شخصی دارند اما بخش بزرگی از ثروت برای همگان است، مثل نفت، و معادن. ↩️ سومین نوع حق بر از است، این که آدمی بتواند با دیگران آزادانه رقابت کند در اشتغال و به دست آوردن پست‌های عمومی و پرهیز از بیکاری و فقر. این موارد از حقوق یک شهروند است. آن کسی که حاکم جامعه است، نباید از این سه حق محروم باشد و این کاری است که امام علی علیه السلام نیز انجام داد. 🔹امام علی(ع) در مقابل ، به دفاع از حقوق آن ها پرداخت و ایشان معتقد بود که هر شهروندی حق دارد با سیاست‌های دولت خود مخالفت کند و مخالف حقوقی دارد که باید رعایت شود. یکی از ویژگی‌های شاخص امام علی(ع) به شمار می‌ آمد. 🔹در روایتی از امام علی(ع) آمده است که دولت، دولت است چه مومن و چه کافر. حق دارند از خدمات دولت استفاده کنند. امام تأکید داشت که جامعه نیاز به حکومت دارد و این حکومت چه خوب و چه بد باید این کارها را انجام دهد و از آن حیث که دولت است چنین وظیفه‌ای دارد. 🔹این امام همام می‌فرماید لازم داریم حکومتی باشد که آنهایی که دین دارند راحت بتوانند به دینداری خود ادامه دهند، غیرمومنان هم بتوانند متاع خود را پیدا کرده و از زندگی بهره ببرند. امام علی(ع) اضافه می‌کند در چنین حکومتی درآمدهای عمومی باید بتواند جمع آوری و توزیع شود، جلوی مهاجمان به ممکلت سد شود، یعنی نیروی مسلحی درست شود که نیروی مسلح حاکم در مقابل شهروندان نباشد بلکه برای دفاع از جامعه باشد، راه ها امن شود و از آنهایی که را می‌خورند حقوق ضعیفان پس گرفته شود. این ویژگی‌هایی است که امام در خصوص حکومت مطرح می‌کند و هر کسی که شهروند آن حکومت است این حقوق را دارد اگر چه از میان خوارج باشد. 🔹 از نظر (ع) تا زمانی که شهروند دست به و به دیگران نبرده کسی حق ندارد به حقوق وی تعرض کند. وی در هنگام جنگ با خوارج هم سه دستور دارد: 📌نخست آنکه هر گروهی از خوارج هر لحظه که سلاح خود را زمین گذاشت؛ محترم است. 📌 دومین دستور، هر گروهی از خوارج که تشکیلاتی ندارد که آنها را دوباره جمع کنند به آنها حمله نکنید، 📌دستور سوم شاهکار است و در آن می فرماید این افراد نیستند و بلکه از دین دارند و به این طریق آن حضرت از همین جا جلوی مکانیزم را گرفتند. 🖋🖋مرحوم استاد داود فیرحی (ره) کانالِ قرآن‌پویان تدبر در قرآن ،تفقه در دين ┏━━🌹💠🌹━━┓ 🆔@quranpuyan ┗━━🌹💠🌹━━┛
🟢تفسیرعملی در 📌بررسي اياتي كه ع از زمان درخواست بيعت نماينده در مدينه تا عزيمت به كربلا بيان فرمودند. 🛑قسمت سوم: 8⃣. در وسط راه بود که خبر خيانت مردم و شهادت پسرعم امام (مسلم بن عقيل) به ايشان رسيد. فرزدق شاعر معروف در بين راه مکه و عراق به امام چنين گفت: چگونه به طرف عراق مي روي در حالي که پسرعموي تو را کشته اند؟ امام بلافاصله پس از شنيدن خبر فرمودند: 🔸إِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَيْهِ راجِعُونَ (بقرة( 2)آیه: 156): بی گمان ما از خداییم وما فقط به سوی او باز می گردیم 9⃣. در نزدیکى کربلا همین که به امام گفت: چرا آمده اى؟ فرمود: نامه هاى دعوت شما مرا به این جا آورد ولى حالا پشیمان شده اید و این آیه را تلاوت فرمود: 🔸فَمَنْ نَكَثَ فَإِنَّما يَنْكُثُ عَلى‏ نَفْسِهِ وَ مَنْ أَوْفى‏ بِما عاهَدَ عَلَيْهُ اللَّهَ فَسَيُؤْتيهِ أَجْراً عَظيماً : (فتح (48)آیه:10 ) :پس هر كه پيمان‏شكنى كند، تنها به زيان خود پيمان مى‏شكند، 🔟. در مسیر کربلا هنگامى که خبر شهادت نامه رسان خود «قیس بن مسهر صیداوى» را شنید، گریه کرد و این آیه را تلاوت فرمود: 🔸فَمِنْهُمْ مَنْ قَضى‏ نَحْبَهُ وَ مِنْهُمْ مَنْ يَنْتَظِرُ وَ ما بَدَّلُوا تَبْديلاً (احزاب(33)آیه : 23) : برخى از آنان به شهادت رسيدند و برخى از آنها در [همين‏] انتظارند و [هرگز عقيده خود را] تبديل نكردند. 1⃣1⃣. هنگامی که فرماندار کوفه (ابن زیاد) نامه رسمى براى حر فرستاد که راه را برامام حسین (ع) ببندد و او نامه را به امام عرضه داشت امام این آیه را تلاوت فرمود: 🔸وَ جَعَلْنا هُمْ أَئِمَّةً يَدْعُونَ إِلَى النَّارِ وَ يَوْمَ الْقِييامَةِ لا يُنْصَرُونَ (قصص(28)آیه:41): وآنان را پیشوایانی قرار دادیم که که به سوی آتش دعوت می کنند وروز قیامت یاری نمی شوند 2⃣1⃣. امام حسین (ع )در کربلا درباره لشکر یزید براى دخترش سکینه این آیه را تلاوت فرمود: 🔸اسْتَحْوَذَ عَلَيْهِمُ الشَّيْطانُ فَأَنْساهُمْ ذِكْرَ اللَّهِ ( مجادله(58)آیه :19 ): شيطان بر آنان چيره شده و خدا را از يادشان برده است. 3⃣1⃣. امام حسين(ع) هنگامی که اطراف خيمه‌ها قدم می زدند اين آيه را مکرر تلاوت می نمودند 🔸وَ لا يَحْسَبَنَّ الَّذينَ كَفَرُوا أَنَّما نُمْلي‏ لَهُمْ خَيْرٌ لِأَنْفُسِهِمْ إِنَّما نُمْلي‏ لَهُمْ لِيَزْدادُوا إِثْماً وَ لَهُمْ عَذابٌ مُهينٌ(آل عمران (3)آیه:178) وکسانی که کفر ورزیده اند هرگز مپندارند اينكه مهلتشان مى‏دهيم به سود شان است، جز این نیست که مهلتشان می دهیم تا درنتیجه برگناه خود بیا فزایند ما تنها مهلتشان مى‏دهيم تا بر گناهشان بيفزايند، و كيفرى دارند خوار كننده. و همين آيه بود که توسط زينب کبري(س) در مقابل يزيد قرائت شد. 4⃣1⃣ در روز عاشورا نيز در بحبوحه جنگ آياتي را تلاوت فرمودند که علاوه بر رسوا کردن دشمن، به بيان اهداف و مقاصد خويش از جنگ پرداختند تا آنان که در لشکر يزيد بودند اين کلمات را شنيده باشند و خود راه خود را انتخاب کنند. 🔸 فَأَجْمِعُوا أَمْرَكُمْ وَ شُرَكاءَكُمْ ثُمَّ لا يَكُنْ أَمْرُكُمْ عَلَيْكُمْ غُمَّةً ثُمَّ اقْضُوا إِلَيَّ وَ لا تُنْظِرُونِ (یونس(10)آیه: 71) پس [در] كارتان با شريكان خود همداستان شويد، تا كارتان بر شما پوشیده نماند، سپس در باره من تصميم بگيريد و مهلتم ندهيد.» در ادامه فرمودند: 🔸 إِنَّ وَلِيِّيَ اللَّهُ الَّذي نَزَّلَ الْكِتابَ وَ هُوَ يَتَوَلَّى الصَّالِحينَ (اعراف (7)آیه:196 ) بى‏گمان ، یاور وسرپرست من آن خد ا یى است كه این کتاب را نازل کرده است، و ا و شايستگان را سر پرستی وکار سازی می کند. 🔸ودرانتها فرمودند: ‏إِنِّي عُذْتُ بِرَبِّي وَ رَبِّكُمْ مِنْ كُلِّ مُتَكَبِّرٍ لا يُؤْمِنُ بِيَوْمِ الْحِسابِ (غافر(40)آیه:27) من از هر متكبّرى كه روز حساب را باور ندارد، به پروردگار خود و پروردگار شما پناه می برم. 🖋حجت الاسلام محمدجعفرسعیدیان فر کانالِ قرآن‌پویان تدبر در قرآن ،تفقه در دين ┏━━🌹💠🌹━━┓ 🆔@quranpuyan ┗━━🌹💠🌹━━┛
🚩نگاهي به از منظر : 🛑قسمت ✅تعارض اصل حفظ جان با اصل پاسداری از حقیقت در مقابل یک دو راهی واقع شده است: 🔻 از یک سو «و لاتُلقُوا بِأیدیکُم إلی التَهلُکَه»(خود را با دست خود به هلاکت نیندازید) اصلی و است؛ در حدّ طاقت وزنه بردارید! خود را به کشتن ندهید! 🔻و از سوی دیگر، اصل پاسداری از حقیقت، دغدغه اصلاح، فریضه امر به معروف و نهی از منکر و شفقت بر خلق است؛ که آن هم اصلی انسانی و حکمی دینی است. ❓در این دو اصل چه باید کرد؟ 📌بنا بر اصل اول با یزید مجاز و بنا بر اصل دوم بیعت و مباررزه با واجب است. راستی در این میان کدام فعل اخلاقی است؟ به این تعارض، پاسخ های متفاوتی داده شده است. 📌منابر دینی ما، غالباً نهضت حسینی را، نهضتی مقدّس، از پیش طراحی شده و بر اساس روایت گونه “إنَّ اللّهَ شاءَ أَن یَراکَ قَتیلاً” ترسیم می کنند. (خدا می خواهد تو را کشته ببیند). گویی از آغاز، حسین می دانسته که برای شهادت می رود و از این رو، نهضت او، نهضتی در خدمت شهادت است. 📌تلقّی دومی نیز در دهه پنجاه و شصت در ایران بسیار ترویج شد که حسین برای اقامه ی و عدالت برخاست؛ چرا که حق، جز با به دست گرفتن قدرت سیاسی و تشکیل حکومت، امکان تحقّق نداشت. اگر مراحل مختلف نهضت حسینی را تفکیک کنیم و در هر مرحله، اخلاقی بودن فعل او را تحلیل کنیم به پاسخ سومی برای حل مشکل تعارض دست می یابیم. ↩️ حسین در مرحله اول قهرمانی است. او زیر بار ذلّت بیعت اجباری با فاسق و ظالم نمی رود؛ در این مرحله، نه بحث شهادت مطرح است و نه بحث حکومت؛ صرفاً برخوردی سلبی و منفی با حکومت جائر مطرح است. ↩️در مرحله دوم با توجه به دعوت مکرر اهالی حسین برای اقامه حق و عدالت بر خروج می کند و به قصد بدست گرفتن قدرت سیاسی و تشکیل حکومت به سمت عراق حرکت می کند. ↩️در مرحله سوم پس از و شهادت مسلم و هانی تصمیم به عزیمت به سرزمین ثالثی غیر از حجاز و عراق می گیرد. در این مرحله نه بحث حکومت است نه بحث جنگ و شهادت. ↩️در مرحله چهارم یعنی پس از محاصره و سختگیری و دوراهی یا ، حسین جنگ و را انتخاب می کند. حسین در هر مرحله با دقت وظیفه دینی و اخلاقی خود را تعیین کرده است. 👌در تعارض اصل با اصل ، حسین کاری عقلائی و ایثارگرانه انجام داد. در زمانی که جامعه به سوی اساسی و بنیادی پیش می رود در حدی که سکوت به قیمت دفن حقیقت تمام می شود، اعتراض به باطل ولو به قیمت از دست دادن جان و پرده گشائی از حق، الزام اخلاقی و وجوب شرعی دارد و اسوه مؤمنان و سمبل سلوک اخلاقی است. 🖋دکتر محسن کدیور کانالِ قرآن‌پویان تدبر در قرآن ،تفقه در دين ┏━━🌹💠🌹━━┓ 🆔@quranpuyan ┗━━🌹💠🌹━━┛
⭕️مروري بر كتاب معروف به مناسبت سالگرد صدور فرمان 🛑قسمت هفتم ؛ مطالعه بخشهايي از متن روان نویسی شده کتاب "تنبیه الأمة و تنزیه الملة" 💢عوامل 4⃣. مردم عاملی که استبداد را بر پا می دارد و اصل و روح دیگر عوامل است، جهالت و عدم آگاهی ملت از خود و وظایف حاکمیت است. بدیهی است که علم و آگاهی سرچشمه همه سعادتها و پیروزیهاست و متقابلا جهل و نادانی منشآ و منبع همه شرور است که فرد و جامعه را به بدترین انحطاطها می کشاند. نادانی است که باعث می شود انسانهای بیچاره آزادی خدادادی و برابری شان را در همه امور و حقوق اجتماعی با حاکمان غاصب آزادی و حقوق ملی فراموش کنند و با دست خود طوق بندگی را به گردن خویش اندازند و بدتر این که این حق آزادی و برابری را که بزرگترین نعمت الهی به انسان و مهمترین هدف پیامبران و اولیای الهی بوده است، موهوم شمارند. نادانی و جهالت است که انسان را چون حیوان و دیو سیرت کرده و به جای آن که با برادران دینی و وطنی اش برای رهایی و نجات از این اسارت و بردگی و حفظ آیین و وطنش همدرد و همدست شود، اقدام به ریختن خون آنان و غارت اموال و ریختن آبرویشان می کند و چنین بی دینی و بی ناموسی و ظالم پرستی و بدترین نوع راهزنی را شجاعت و شهامت و بلکه خدمت به وطن و دولت و موجب سربلندی و شرافت می پندارد و مانند اراذل و اوباش شام به کشتار و و سادات و خوبان و آزادگان و بردن آبرویشان و غارت اموالشان می پردازد ! بی دانشی و کودنی است که آدمی را از حیوانات گمراه تر می کند و به جای جانفشانی در حفظ دین و نگهبانی از وطن اسلامی با که جز هدم دین و دولت و مستأصل کردن ملت و هیچ هدف دیگری ندارند، همدست می کند و به اسم دینداری و دولت خواهی چنین اعمال پستی را انجام می دهند. ⭕این که فراعنه و طاغوتها مورد سجده قرار می گیرند، گاوها در هندوستان پرستیده می شوند، حاکمان اموی و عباسی و دیگر حاکمان پس از آنان مالک الرقاب مردم می گردند، ایرانیان و بلکه عموم مسلمانان به دنبال هر صدایی می روند، پاپها در فرنگ به گناه بخشی می پردازند، و یهودیان به انتظار پیامبر موعود می نشینند، ازلیان و بهاییان مخلوق را به جای خالق می نشانند، مسلمین از ظالم پرستان و خوارج نهروان زمانه، اطاعت می کنند، و دیگر امور شنیعی از این دست، همگی از این مادر همه شرور و امراض یعنی جهل و نادانی ناشی می شود. از ابتدا تا انقراض عالم این جهل و نادانی است که انواع بلاها را بر سر مردم آورده و می آورد. 5⃣-. نیروی ديگري که استبداد بعد از جهل و ناآگاهی مردم از آن استفاده می کند، است که به واسطه رسوخ آن در دلها علاجش از دیگر عوامل دشوارتر و در حد امتناع است. {دین هم می تواند در خدمت یک مستبد غیر روحانی قرار بگیرد و هم فردی روحانی خود داعیه دار ریاستی استبدادی باشد} 👈پیشتر در مقدمه کتاب گفتیم که بی چون و چرا از دینی و روحانی ـ چه در مقام فتوا دادن و یا ریاست کردن ـ بر خلاف دستورات الهی و از مراتب به ذات احدیت محسوب می شود. آیه ۳۱ سوره توبه و روایات وارد در تفسیر آن، این موضوع را تشریح کرده است. {به مقدمه مراجعه شود} 🔹ریشه استبداد دینی در اسلام به حکومت معاویه بر می گردد که برای مقابله با سرور اوصیاء امیر مؤمنان ـ درود خداوند بر او باد ـ عده ای از دنیا پرستان را مانند عمرو عاص و محمد بن مسلمه و مسلمة بن مخلد و مغیرة بن شعبه که در انظار عوام امت در زمره صحابه محسوب می شدند و در مغلطه کاری به اسم دین و دینداری نفوذ داشتند، برای ایجاد اختلاف در امت و دشمنی با امام علی ع همدست خود نمود، 📌و نیز از دسته ای دیگر مانند ابوموسی اشعری که از همراهی آنها با خود مأیوس بود، به کناره گیری شان از سیاست و ترک یاری امام ع رضایت داد، و رفته رفته اساس استبداد و استعباد و حکمرانی خودسرانه را به نام استحکام بخشید و تا آنجا پیش رفت که دشنام دادن به امیر مؤمنان را بر سر منبرها رواج داد و همه مردم شنیدند و به خاطر حفظ موقعیت خود و منافع زودگذر، بر این کفر آشکار کمک و یا سکوت کردند. فرعونها و طاغوتهای امت اعم از اموی و عباسی و دیگر حاکمان غاصب پس از آنان برای تحکیم قدرت خود و محو احکام شریعت هم به مساعدت و یاری امثال عمروعاص نیاز داشتند و هم به سکوت امثال ابوموسی اشعری تا این که در گذر زمان، کار به اینجا رسیده است که پیوند استبداد دینی به ارث رسیده از عمروعاص و ابوموسی با استبداد سیاسی به رسیده از ، بنیاد را آن چنان محکم کرده است که می بینیم. 💫ادامه دارد کانالِ قرآن‌پویان تدبر در قرآن ،تفقه در دين ┏━━🌹💠🌹━━┓ 🆔@quranpuyan ┗━━🌹💠🌹━━┛
🌿 در (ع) 🔹، شهری متشکل از ۳۶۰ قبیله که تحت مدیریت علی (ع) قرار داشت. کوفه شهر بزرگی بود و در آن گروه‌های بزرگی جمع شده بودند. مردمانی از ایران، حجاز، شامات و قبایلی از مصر در آنجا حضور داشتند. بنابراین کوفه به تعبیر امروز شهری چند ملیتی محسوب می‌شد. 🔹وقتی شهر گسترده است و اختلاف دیدگاه وجود دارد، ممکن است که سه نوع کنش و رفتار در آن شکل بگیرد. یک نوع از این رفتارها از جنس اعراض هستند، یعنی برخی کوشش می‌کنند که خود را از مسائل اجتماعی دور نگاه دارند، مساله‌ای که هم اکنون هم جریان دارد. یک قسمتی از مردم شهر هم اهل اعتراض هستند و نظر و ایده، و طرحی برای اداره زندگی دارند. برای صلح یا امنیت پیشنهاد دارند و این گونه افراد ممکن است در قدرت یا ناراضی از آن باشند. از درون این شهر، گروه‌های کوچکی هم هستند که دست به خشونت می‌زنند یعنی اهل تعرض و خشونت هستند. کوفه زمان امام علی(ع) هم چنین شهری بود. 🔹جنگ هفتادهزار کشته داشت، یعنی شهر، زخم خورده است، و شهری است که هفتادهزار مرد در آن کشته شده و هر کدام از آنها متوسط سرپرست حدود چهار نفر عائله هستند. امام علی(ع) حاکم چنین جامعه ای است که در آن مخالف، معاند و دیده دارای توقع هستند و چنین شهری باید اداره شود. 🔹شاید هر سیاستمداری در آن دوران شرایط ایجاد فضای امنیتی را در پیش می‌گرفت. با این حال، اسناد و روایاتی از امام علی(ع) وجود دارد که وی سیاست را به جای جامعه دنبال کرد، آن هم در شهری که تازه از جنگ خلاص شده و دشمن هم پشت دروازه‌های شهر قرار داشت. سه نوع است. ↩️یک نوع و آزادی یک شهروند است یعنی فرد احساس احترام کند. احترام بدون معنا ندارد و آزادی هم بدون آزادی عقیده بی‌پایه است و این یک نوع حق شهروندی است و مساوی حقوق بشر هم هست. ↩️ دومین نوع حق شهروندی، مندی از است. در هر جامعه‌ای افراد یک ثروت شخصی دارند اما بخش بزرگی از ثروت برای همگان است، مثل نفت، و معادن. ↩️ سومین نوع حق بر از است، این که آدمی بتواند با دیگران آزادانه رقابت کند در اشتغال و به دست آوردن پست‌های عمومی و پرهیز از بیکاری و فقر. این موارد از حقوق یک شهروند است. آن کسی که حاکم جامعه است، نباید از این سه حق محروم باشد و این کاری است که امام علی علیه السلام نیز انجام داد. 🔹امام علی(ع) در مقابل ، به دفاع از حقوق آن ها پرداخت و ایشان معتقد بود که هر شهروندی حق دارد با سیاست‌های دولت خود مخالفت کند و مخالف حقوقی دارد که باید رعایت شود. یکی از ویژگی‌های شاخص امام علی(ع) به شمار می‌ آمد. 🔹در روایتی از امام علی(ع) آمده است که دولت، دولت است چه مومن و چه کافر. حق دارند از خدمات دولت استفاده کنند. امام تأکید داشت که جامعه نیاز به حکومت دارد و این حکومت چه خوب و چه بد باید این کارها را انجام دهد و از آن حیث که دولت است چنین وظیفه‌ای دارد. 🔹این امام همام می‌فرماید لازم داریم حکومتی باشد که آنهایی که دین دارند راحت بتوانند به دینداری خود ادامه دهند، غیرمومنان هم بتوانند متاع خود را پیدا کرده و از زندگی بهره ببرند. امام علی(ع) اضافه می‌کند در چنین حکومتی درآمدهای عمومی باید بتواند جمع آوری و توزیع شود، جلوی مهاجمان به ممکلت سد شود، یعنی نیروی مسلحی درست شود که نیروی مسلح حاکم در مقابل شهروندان نباشد بلکه برای دفاع از جامعه باشد، راه ها امن شود و از آنهایی که را می‌خورند حقوق ضعیفان پس گرفته شود. این ویژگی‌هایی است که امام در خصوص حکومت مطرح می‌کند و هر کسی که شهروند آن حکومت است این حقوق را دارد اگر چه از میان خوارج باشد. 🔹 از نظر (ع) تا زمانی که شهروند دست به و به دیگران نبرده کسی حق ندارد به حقوق وی تعرض کند. وی در هنگام جنگ با خوارج هم سه دستور دارد: 📌نخست آنکه هر گروهی از خوارج هر لحظه که سلاح خود را زمین گذاشت؛ محترم است. 📌 دومین دستور، هر گروهی از خوارج که تشکیلاتی ندارد که آنها را دوباره جمع کنند به آنها حمله نکنید، 📌دستور سوم شاهکار است و در آن می فرماید این افراد نیستند و بلکه از دین دارند و به این طریق آن حضرت از همین جا جلوی مکانیزم را گرفتند. 🖋مرحوم استاد داود فیرحی (ره) 🥀با گراميداشت چهارمين سالگرد درگذشت زنده ياد استاد داود کانالِ قرآن‌پویان تدبر در قرآن ،تفقه در دين ┏━━🌹💠🌹━━┓ 🆔@quranpuyan ┗━━🌹💠🌹━━┛