eitaa logo
قران پویان
474 دنبال‌کننده
6هزار عکس
699 ویدیو
623 فایل
تدبردر قرآن وتفقه در دین با عمومی سازی فهم وعمل به قرآن
مشاهده در ایتا
دانلود
و از 📎 ✅ در بیان تصمیماتت حتماً جمله « » را بگو در ایه 23 سوره کهف، خداوند به پیامبر اسلام، نکته جالبی را تذکر میدهد: وَ لا تَقُولَنَّ لِشَیْء إِنِّی فاعِلٌ ذلِکَ غَداً إِلاّ أَنْ یَشاءَ اللّهُ وَ اذْکُرْ رَبَّکَ إِذا نَسِیتَ وَ قُلْ عَسى أَنْ یَهْدِیَنِ رَبِّی لاِ َقْرَبَ مِنْ هذا رَشَدا و هرگز در مورد کارى نگو: «من فردا آن را انجام مى دهم»مگر این که خدا بخواهد و هر گاه فراموش کردى، (جبران کن) و پروردگارت را به خاطر بیاور و بگو: «امیدوارم که پروردگارم مرا به راهى روشن تر از این هدایت کند»! در تفسیر نمونه در توضیح این ایه چنین امده است:"آیه، یک دستور کلّى به پیامبر(صلى الله علیه وآله) مى دهد که: «هرگز نگو من فلان کار را فردا انجام مى دهم» «مگر این که: خدا بخواهد».یعنى در رابطه با اخبار آینده، و تصمیم بر انجام کارها، حتماً جمله «ان شاء اللّه» را اضافه کن; چرا که:تو هرگز مستقل در تصمیم گیرى نیستى و اگر خدا نخواهد، هیچ کس توانائى بر هیچ کارى را ندارد. بنابراین، براى این که: ثابت کنى نیروى تو از نیروى لا یزال او است، و قدرتت وابسته به قدرت او جمله ان شاء اللّه: «اگر خدا بخواهد» را حتماً به سخنت اضافه کن. ✅ آموزش توحید و مفهوم در سوره کهف مفهوم ظریفی از شرک بکار رفته است. این سوره، اولین سوره ایست که بطور مبسوط به شرک پرداخته است. ایات 34-36 و38و42و39 نشان میدهد که صاحب باغ با اتکا بر اموال و اولاد و سایر امکانات مادی خود، از قدرت خدا در اداره امور غفلت کرد و همه امور را به برنامه ریزی خود و متکی به امور عادی و تحت کنترل میدید. اما وقتی با یک بلای اسمانی شبانه باذن خدا ثمره اش از دست رفت و در برابر این اعمال ولایت خدا، یاوری نداشت؛ متوجه شد که او این عوامل را باشتباه و غفلت، شریک و جایگزین خداوند در تدبیر امور کرده غافل از اینکه حتی اداره امور روزمره و عادی جهان هم با اذن او استمرار می یابد. ✅ عصاره فراز ایات 27-47: ای پیامبر با ذکر این دو مثال بگو مال و فرزند و خدم و حشم، زندگی دنیا و فناپذیر هستند. تفاخر و به انها و فراموشی از موثر اصلی جهان، که غالب بر همه چیز است، به ربوبیت خدا و مایه خسران بوده و انجام عمل صالح برای رب مقتدر واحد، ماندگار و نجات دهنده است. ✅✅ نکته جالب آنکه در هر چهار داستان ذکر شده در سوره (اصحاب کهف، از دست رفتن محصولات باغ، داستان موسی و خضر و داستان ذوالقرنین) اعمال ولایت و ربوبیت خدا بطرق خارق العاده از طریق بندگان و سایر مخلوقات خود و تامین اسباب و علل مورد نیاز که گاها خارج از محاسبه و تحلیل بشر است، مشاهده میشود. ✒️سیدکاظم فرهنگ جهت مطالعه سایر نکات جزء 15 به لینک زیر مراجعه نمابید https://b2n.ir/joze15 ༻🍃‌🌸🍃༺ 🆔@quranpuyan
و 💠مروري بر دلايل و فتاواي متمايز آيت الله صادقي تهراني 🛑قسمت سوم: و در قران، لزوما به معناي ناپاكي ظاهري نيست. ⭕️اصولًا « » در اصطلاح شرعى چيزى است كه پرهيز از آن واجب است، كه گاه اين پرهيز در تمامى ابعادِ برخوردِ با نجاسات است مانند نجاست‏هاى باطنى و روحى، چه عقيدتى و چه اخلاقى، كه در هر صورت پرهيز از آن‏ها واجب است، و گاهى هم عملى است هم‏چون شرابخوارى و قماربازى و بت‏ پرستى، كه خود اين‏گونه اعمال موضوع نجاست و مورد وجوب پرهيز مى‏باشند 👈و با پاكى ظاهرى شراب و آلات قمار و بت هم هيچ‏گونه منافات ندارد. مثلًا درباره از حرام گرچه دليلى بر وجوب پرهيز از آن را در نماز داريم لكن اين دليل نجاست كلى آن را ثابت نمى‏كند كه نتيجه بگيريم اگر خوردنى يا آشاميدنيى با آن برخوردى مؤثر كند خوردن و يا آشاميدن آن به ‏دليل اين ممنوعيت ويژه حرام باشد. 👈و بالاخره هر حرامى مى‏باشد باين معناست كه از آن واجب است، چه حرام فكرى و عقيده ‏اى و اخلاقى باشد، يا هرگونه حرامى كه برخورد عملى با آن ممنوع اعلام شده باشد.(اما دليل بر ناپاكي ظاهري انها نيست) ↩️و هم‏چنين مى‏ بينيم كه قرآن واژه رِجْس، نَجَس، رُجز و مانند اين‏ها را در موارد گوناگون ممنوعيت آورده، كه هر يك از اين‏ها به ‏حسب حدود دلالت خودش ممنوعيت خصوصى و يا عموميش را مى‏ فهماند. 👈مثلًا مشاهده مى‏كنيم در آيه‏ شريفه‌‏ «إِنَّمَا الْمُشْرِكُونَ نَجَسٌ فَلا يَقْرَبُوا الْمَسْجِدَ الْحَرامَ بَعْدَ عامِهِمْ هذا» (سوره‏ توبه، آيه‏ى 28) تنها موضوع نجاست قرار گرفته است، 👈👈يعنى و نه ، زيرا روح است كه مشرك مى‏ شود و نه جسم چون جسم هرگز شرك‏ بردار نيست. ↩️يا در آياتى كه با واژه « » ممنوعيتى را اعلام مى‏ دارد مى‏ بينيم كه هر كدام ممنوعيت خاصى را در نظر دارند مانند : «رِجْسٌ مِنْ عَمَلِ الشَّيْطانِ» (سوره‏ مائده، آيه‏ 90) كه درباره‏ «خمر، مسير، أنصاب و أزلام» آمده كه‏ «مِنْ عَمَلِ الشَّيْطانِ» هرگونه عملى ناروا را نسبت به ‏اين‏ها رجس و شيطانى خوانده، و مانند آشاميدن خمر و هرگونه كارى كه به ‏آشاميدن انجامد همان خوردن و آشاميدن را و مانندشان را دربردارد، ⭕⭕ و اين دليل بر آن نيست كه اگر «خمر» با چيز پاكى برخورد كند، نماز خواندن با آن باطل باشد ، چنان‏كه «مَيْسِر»: قمار، عملى است 👈و نه آن‏كه نيز باشند، ↩️و نيز مى‏ بينيم كه «رجس» درباره‏ منافقينى هم كه قطعاً از نظر جسم پاكند- در عين حالى‏كه از مشركان هم پليدترند- مورد تصريح قرآن است كه‏ «فَأَعْرِضُوا عَنْهُمْ إِنَّهُمْ رِجْسٌ ...» (سوره‏ توبه، آيه 95) «از منافقان روى‏گردان شويد كه اينان «رجس» هستند ↩️و نيز به‏ همين معناى پرهيز معنوى است‏ «فَاجْتَنِبُوا الرِّجْسَ مِنَ الْأَوْثانِ وَ اجْتَنِبُوا قَوْلَ الزُّورِ» (سوره‏ حج، آيه‏ 30) «بپرهيزيد از «رجس» پليدى- از بت‏ها، و بپرهيزيد از گفته‏ ى پليد» كه پرهيز از بت‏ها پرهيز عقيدتى و عملى در پرستش آن‏ها است ( نه نجاست ظاهري بتها) ، و پرهيز از گفته ‏ى پليد تركِ گفتن و شنيدن و عمل كردن به‏ آن است. 📚رساله توضيح المسائل نوين، ص: 51 کانالِ قرآن‌پویان تدبر در قرآن ،تفقه در دين ┏━━🌹💠🌹━━┓ 🆔@quranpuyan ┗━━🌹💠🌹━━
؛ 🟢قسمت اول 👈رسالتِ همه انبیا یکی است و اختلافشان تنها به ادوار زندگی بسته است، ادوار زندگی با توجه به تکامل و تکوین. جوهر انقلاب پیامبران بر ‏پرستی، به هر شکلی که باشد، در مراحل و ادوار مختلف تفاوتی نمی‏کند، 🔻زیراکه آنان ‏بخش‌ اند، به دقیق‏‌ترین معانی‌ای که ما امروز از این دو واژه (یعنی رهبر و رهایی‏ بخش) درمی‏یابیم. گزاف نیست اگر بگوییم که حضرت محمد (ص) بزرگ‏‌ترین پیامبر است و انقلاب او بزرگ‏‌ترین انقلاب. این بیانِ واقعیِ این انقلاب است و نتایج این انقلاب و تاریخ، این را ثابت کرده است. 👈در این گفتار برآنیم که عظمت پیامبر را با پاره ‏ای کارهای قهرمانانه ‏اش برای از و بت‌ها به سوی جهانِ بهتر برشمریم. ↩️یکم: پیامبر در جهانی که فرقه‏‌ها و گرایش‌های متفاوتی در آن بودند دعوت خود را بر توحید بنیان نهاد. در دنیا خدایان بی‏خردی برساخته بودند که خود منجلاب‌های تفرقه و رسوایی و نادانی بودند. او با رد شرک و زشت شمردن بت ‏پرستی دعوتش را برای ژرفا بخشیدن به این اصلِ جامعِ رسالتش (یعنی توحید) آغازید. تا اینکه در یوم‌الفتحْ پیروزیِ درخشانش را به اوج رساند در آن روز علی‏ (ع) دستان خود را زیر بزرگ‏‌ترین بت، هبلِ یک چشمِ وصله‏ دار، برد و آن را از ریشه برکند. بت‌های کوچک را نیز برکند تا با نابودی آن‌ها نظام شرک را از میان ببرد. 🌴پیامبر، در نبرد با ، به از میان بردنِ ظواهرِ شرک بسنده نکرد، بلکه در سنگرگاه‌های اصلی آن، یعنی جان‌ها و دل‌ها، به مبارزه با آن پرداخت و جان‌ها و دل‌ها را از نگرانی‌ها و ‏‌ها پاک کرد. می‏فرماید: «شرک پنهان‏‌تر است از جنبش مورچه ‏ای سیاه بر تخته‌سنگی در شبی تیره.»🍁 🖌امام موسی صدر ، مقاله محمد،پيامبر بت شكن ادامه دارد کانالِ قرآن‌پویان تدبر در قرآن ،تفقه در دين ┏━━🌹💠🌹━━┓ 🆔@quranpuyan ┗━━🌹💠🌹━━
❇️ از دیگر انسانها= و ممنوع 💠قُلْ يا أَهْلَ الْكِتابِ تَعالَوْا إِلى‌ كَلِمَةٍ سَواءٍ بَيْنَنا وَ بَيْنَكُمْ أَلَّا نَعْبُدَ إِلَّا اللَّهَ وَ لا نُشْرِكَ بِهِ شَيْئاً وَ لا يَتَّخِذَ بَعْضُنا بَعْضاً أَرْباباً مِنْ دُونِ اللَّهِ فَإِنْ تَوَلَّوْا فَقُولُوا اشْهَدُوا بِأَنَّا مُسْلِمُونَ‌ «64» ال عمران 🌱بگو: اى اهل‌كتاب! به سوى سخنى بياييد كه ميان ما و شما مشترك است.جز آنكه خداوند را نپرستيم وچيزى را شريك او قرار ندهيم و بعضى از ما بعضى ديگر را بجاى خدا ارباب نگيرد. پس اگر (از اين پيشنهاد) سرباززدند، بگوييد: گواه باشيد كه ما مسلمان و تسليم خدائيم. 🔹عدىّ‌بن حاتم بعد از اسلام آوردن، به پيامبر صلى الله عليه و آله عرض كرد: ما زمانى كه مسيحى بوديم، هرگز يكديگر را «ربّ» خود قرار نمى‌داديم، پس مراد از جمله‌ى‌ «لا يَتَّخِذَ بَعْضُنا بَعْضاً أَرْباباً» چيست؟ پيامبر صلى الله عليه و آله فرمودند: آيا علماى شما احكام خدا را تغيير نمى‌دادند؟ گفت: چرا! فرمودند:پيروى از عالمى كه قانون خدا را تغيير دهد، يك نوع بندگى وبردگى اوست. (تفسير مراغى). 1⃣ يگانه پرستى و بيزارى از شرك، از جمله امور مشترك تمام اديان آسمانى است. «كَلِمَةٍ سَواءٍ ... أَلَّا نَعْبُدَ إِلَّا اللَّهَ» 2⃣ اطاعت بى‌چون و چرا از ديگر انسان‌ها، نشانه‌ى پذيرش نوعى ربوبيّت براى آنها ويك نوع عبوديّت براى ماست. در حالى كه همه‌ى انسان‌ها با يكديگر مساوى هستند. «لا يَتَّخِذَ بَعْضُنا بَعْضاً أَرْباباً» 3⃣ انديشه‌ى آزاد و شخصيّت مستقل، شعار قرآن است. «لا يَتَّخِذَ بَعْضُنا بَعْضاً أَرْباباً» 4⃣ بندگى خدا، نفى شرك و طرد حاكميّت غير خداوند، از ويژگى‌هاى يك مسلمان واقعى است. «اشْهَدُوا بِأَنَّا مُسْلِمُونَ. 📚تفسیر نور ༻🍃‌🌸🍃༺ 🆔@quranpuyan
سوره ❇️بجز ، سايرگناهان قابل هستند 💠إِنَّ اللَّهَ لا يَغْفِرُ أَنْ يُشْرَكَ بِهِ وَ يَغْفِرُ ما دُونَ ذلِكَ لِمَنْ يَشاءُ وَ مَنْ يُشْرِكْ بِاللَّهِ فَقَدْ ضَلَّ ضَلالًا بَعِيداً «116/نساء» 🌱همانا خداوند از اينكه به او شرك ورزيده شود (بدون توبه) درنمى گذرد ولى پائين‌تر و كمتر از آن را براى هر كس كه بخواهد (و شايسته بداند) مى‌بخشد. و هركس به خداوند شرك ورزد حتماً گمراه شده است، گمراهى دور و دراز. 🔹مخالفت با رسول خدا و شكستن وحدت مسلمانان (كه در آيه قبل آمده بود) نوعى شرك است. وَ مَنْ يُشاقِقِ‌ ... يُشْرَكَ بِهِ‌ 🔹شرك، بزرگ‌ترين گناه نابخشودنى است. «لا يَغْفِرُ أَنْ يُشْرَكَ بِهِ» 🔹شرك، مايه گمراهى و دورى از هرگونه كمال است. «ضَلالًا بَعِيداً» 📚تفسير نور 🔷موضوع شرك در اين ماجرا، پيروي تعصّب‌آميز از منافع شخصي و قبيله‌اي، حمايت به ناحق از خطا و خيانت فردي خودي و بهتان زدن به يك بي‌گناه، هرچند دشمني يهودي، مي‌باشد كه تماماً خلاف حق و در تضاد با توحيد عملي است، در اين تجربه معلوم شد كه به محض ورود ناخالصي و شرك در يك عمل، چگونه خدا فراموش و غايب مي‌شود. چنين است كه آفت شرك، هرچند مختصر و ناچيز، شجرة ايمان را كه رشد و باروري آن در گرو آبياري خالص توحيدي است به كلي خشك مي‌كند. 📚تفسير بازرگان ༻🍃‌🌸🍃༺ 🆔@quranpuyan
❇️ديد يعنی درك در هستی و باطل بودن 💠و کذلک نری ابرهیم ملکوت السموات و الارض و لیکون من الموقنین 75/انعام 🌱و اینچنین به ابراهیم ملکوت آسمانها و زمین را نشان می دهیم و برای اینکه از اهل یقین باشد. 🔹یعنی مابه همین نحوی که نمونه اش را در محاجه ابراهیم با آرز دیدید ملکوت آسمانها و زمین را به ابراهیم ارائه دادیم و ملکوت از ریشه (ملک )به معنای قدرت بر تصرف است ،منتها تأکید بیشتری بر تسلطدارد،پس خداوند حاکم و مسلط و متصرف در همه ملک هستی است که تمامی اموری زایل هستند، در حالیکه خدای سبحان سرمدی و باقی است و ملکوت وجود اشیاء است از جهت انتسابشان به خدای سبحان و قیامی که به او دارن. 🔹پس منظور از نشان دادن ملکوت آسمانها و زمین آن است که خداوند خود را ازطریق مشاهده اشیاء و استنادی که به وی دارند به ابراهیم نشان می دهد، زیراوقتی که این استناد قابل شرکت نباشد ،هرکس به موجودات عالم نظر کند بی درنگ حکم می نماید به اینکه هیچ یک از موجودات مربی دیگران و مدبر نظام جاری در آنها نیست و ربوبیت نحوه ای از ملک و تدبیر است که تفویض وتملیک نمی پذیرد و به دیگری منتقل نمی شود و اینها همه توجیهاتی است که نفس ابراهیم (ع ) از مشاهده اشیاء و دانستن نسبتی که با خالق خود دارند به آنهامتوجه می شود و به این وسیله از اهل یقین می گردد و یقین علمی است که آمیخته با هیچ شک و تردیدی نیست و علم یقینی ، انکشاف و پرده برداری ازماوراء حس و از حقائق هستی است و این علم بر هر کس که خدا بخواهد به مقداری که او بخواهد ظاهر می گردد. 📚تفسیر المیزان ༻🍃‌🌸🍃༺ 🆔@quranpuyan
❇️ و ، در سايه‌ی و پرهيز از است 💠الَّذِينَ آمَنُوا وَلَمْ يَلْبِسُوا إِيمَانَهُم بِظُلْمٍ أُولَئِكَ لَهُمُ الْأَمْنُ وَهُم مُّهْتَدُونَ   82/انعام  🌱كساني كه ايمان آوردند و ايمان خود را به ظلمي [=از انواع شرك در خداپرستي] نيالودند، امنيّت [واقعي] ويژة آنهاست و همان‌ها ره يافتگان‌اند.  🔹ظلم مقابل عدالت است و دلالت بر عدم تعادل و ناهماهنگي دارد، کسي که خالق را رها کرده و مشرکانه به مخلوق او پناه مي‌برد، گويي تعادلي در دل و ديده‌اش وجود ندارد. آية 13 سورة لقمان (30:13) نيز بر اين امر تأكيد دارد. در ضمن به كار بردن لفظ «لباس» براي ايمان «وَلَمْ يَلْبِسُوا إِيمَانَهُمْ»، نشانگر پوشش و زنگاري است از چرك و آلودگي شرك بر اندام ايمان، كه اخلاص و نورانيّت آن را زايل مي‌كند. در عزاي امام حسين(ع)، سوگواران مي‌گويند: «ما شهادت مي‌دهيم كه نجاست‌هاي جاهليت تو را نيالود و پرده‌هاي شب قيرگون آن را نپوشاند (اَشهَدُ أنّكَ لَم تَنَجَّسُّكَ الجاهِليهُ بِاَنجاسِها وَلَم تُلبِسُكَ مِن مُدلَهِمّاتِ ثِيابِها). 🔹آفت ايمان، ظلم و شرك و به سراغ رهبران غير الهی رفتن است. «آمَنُوا وَ لَمْ يَلْبِسُوا إِيمانَهُمْ بِظُلْمٍ» ‏ 🔹ايمان به تنهايی كافی نيست، تداوم لازم است. «لَمْ يَلْبِسُوا إِيمانَهُمْ بِظُلْمٍ أُولئِكَ لَهُمُ الْأَمْنُ» 🔹امنيّت و هدايت واقعی، در سايه‌ی ايمان و پرهيز از شرك است. آمَنُوا ... لَهُمُ الْأَمْنُ وَ هُمْ مُهْتَدُونَ‌ ‏ 🔹تا ايمان خالص نباشد، دلهره است. وَ لَمْ يَلْبِسُوا ... بِظُلْمٍ‌ ... لَهُمُ الْأَمْنُ‌ ‏ 🔹علم و حكمت دو شرط لازم برای تدبير و مديريّت است. «إِنَّ رَبَّكَ حَكِيمٌ عَلِيمٌ» (با توجّه به اين‌كه كلمه‌ی «ربّ» در لغت به معنای مدير و مربّی آمده است) ‏ 🔹موحّدی كه با برهان و دليل در برابر انحراف‌های جامعه بايستد، دارای درجاتی است. «دَرَجاتٍ» ‏ 🔹درجات الهی، حكيمانه به افراد داده می‌شود. نَرْفَعُ دَرَجاتٍ‌ ... حَكِيمٌ‌ 📚تفسیر بازرگان و نور ༻🍃‌🌸🍃༺ 🆔@quranpuyan
و از هر جزء قران کریم ✅ روز اول رمضان : جزء   (قسمت سوم) 🔹 در انحصار آيينی خاص نيست. ۱۱۱- ﻭ ﮔﻔﺘﻨﺪ : ﻫﺮﮔﺰ ﺑﻪ ﺑﻬﺸﺖ ﺩﺍﺧﻞ ﻧﺨﻮﺍﻫﺪ ﺷﺪ ﻣﮕﺮ ﺁﻧﻜﻪ ﻳﻬﻮﺩﻯ ﻳﺎ ﻣﺴﻴﺤﻰ ﺑﺎﺷﺪ. ﺍﻳﻦ ﺁﺭﺯﻭﻫﺎﻯ ﺧﻮﺩ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺁﻧﻬﺎﺳﺖ ﺑﮕﻮ : ﺍﮔﺮ ﺭﺍﺳﺖ ﻣﻰ ﮔﻮﺋﻴﺪ ﺩﻟﻴﻠﺘﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﻴﺎﻭﺭﻳﺪ. ۱۱۲- ﺁﺭﻯ ﻫﺮ ﻛﻪ ﺭﻭﻯ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺗﺴﻠﻴﻢ ﺧﺪﺍ ﻛﻨﺪ ﻭ ﻧﻴﻜﻮﻛﺎﺭ ﺑﺎﺷﺪ ﭘﺎﺩﺍﺵ ﺍﻭ ﭘﻴﺶ ﺧﺪﺍﻯ ﺍﻭﺳﺖ، ﺑﻴﻤﻰ ﺑﺮ ﺁﻧﻬﺎ ﻧﻴﺴﺖ ﻭ ﻏﻤﮕﻴﻦ ﻧﺸﻮﻧﺪ. "ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺁﻳﻪ، ﺍﺩﻋﺎیی ﺑﻴﺠﺎ ﺍﺯ ﻳﻬﻮﺩ ﻭ ﻧﺼﺎﺭﻯ ﻧﻘﻞ ﻭ ﺭﺩ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ: ﺑﻬﺸﺖ ﻓﻘﻂ ﻣﺎﻝ ﻳﻬﻮﺩﻯ ﻳﺎ ﻧﺼﺎﺭﻯ ﺍﺳﺖ. ﺍﻳﻦ ﻳﻚ ﻗﺎﻋﺪﻩ ﻛﻠﻰ ﺍﺳﺖ : تقسيم بهشتيان و جهنميان با خداست نه شما. ﺑﻬﺸﺖ ﺍﺧﺘﺼﺎﺹ ﺑﻪ ﮔﺮﻭﻩ ﺧﺎﺻﻰ ﻧﺪﺍﺭﺩ ﺧﻮﺍﻩ ﻣﺴﻠﻤﺎﻥ ﺑﺎﺷﺪ ﻳﺎ ﻳﻬﻮﺩﻯ ﻳﺎ ﻏﻴﺮ ﺁﻧﻬﺎ، ﺑﻠﻜﻪ ﮔﺬﺭﻧﺎﻣﻪ ﺑﻬﺸﺖ ﺩﻭ ﭼﻴﺰ ﺍﺳﺖ ﻳﻜﻰ ﺍﻳﻨﻜﻪ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺧﻮﻳﺶ ﺭﺍ ﺗﺴﻠﻴﻢ ﺧﺪﺍ ﻛﻨﺪ ﻭ ﻫﺮ ﭼﻪ ﺍﻭ ﮔﻔﺘﻪ ﻗﺒﻮﻝ ﻧﻤﺎﻳﺪ، ﺩﻳﮕﺮﻯ ﺁﻧﻜﻪ ﻧﻴﻜﻮﻛﺎﺭ ﺑﺎﺷﺪ. "تفسیر احسن الحدیث" 🔹 بت پرستى  و شرك در شکل هاى مختلف يَا أَيُّهَا النَّاسُ اعْبُدُوا رَبَّكُمُ الَّذِي خَلَقَكُمْ وَالَّذِينَ مِن قَبْلِكُمْ لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ ... فَلَا تَجْعَلُوا لِلَّهِ أَنْدَادًا وَأَنْتُمْ تَعْلَمُونَ ﴿۲۲﴾ 🔹اى مردم! پروردگارتان را که شما، و کسانى را که پیش از شما بودند آفرید، پرستش کنید. تا پرهیزگار شوید. (بقره/۲۱) ...پس براى خدا همتايانى قرار ندهيد در حالى كه خود میدانید (۲۲) 💮🔶قرار دادن شریک براى خدا تنها، منحصر به ساختن بت هاى سنگى و چوبى و یا از آن فراتر، انسانى همچون مسیح(علیه السلام) را یکى از خدایان سه گانه دانستن، نیست، بلکه معنى وسیعى دارد، صورت هاى مخفى تر و پنهان تر را نیز شامل مى شود،👈 به طور کلى هر چه را در ردیف خدا در زندگى مؤثر دانستن یک نوع است. 💮ابن عباس  در اینجا تعبیر جالبى دارد مى گوید : انداد، همان شرک است که گاهى پنهان تر است از حرکت مورچه بر سنگ سیاه در شب تاریک، از جمله این که انسان بگوید: به خدا سوگند، به جان تو سوگند، به جان خودم سوگند (یعنى خدا و جان خود و جان دوستش را در یک ردیف قرار بدهد) و بگوید این سگ اگر دیشب نبود دزدان آمده بودند! (پس نجات دهنده ما از دزدان این سگ است) یا به دوستش بگوید: هر چه خدا بخواهد و تو بخواهى، همه اینها بوئى از شرک مى دهد .(۷) 👈و در حدیثى مى خوانیم:  مردى در برابر پیامبر(صلى الله علیه وآله) همین جمله را گفت: ما شاءَ اللّهُ وَ شِئْتَ:  هر چه خدا بخواهد و تو بخواهى . پیامبر فرمود: أَ جَعَلْتَنِى لِلّهِ نِدّاً:  مرا شریک خدا و هم ردیف او قرار دادى ؟!(۸) 💢👈در تعبیرات عامیانه روزمره، نیز بسیار مى گویند:  اول خدا، دوم تو ! باید قبول کرد که این گونه تعبیرات نیز مناسب یک انسان موحّد کامل نیست. 💮🌹از امام صادق(علیه السلام)مى خوانیم که فرمود:  (این اشاره به شرک خفى است) مانند این که انسان به دیگرى بگوید: اگر تو نبودى من نابود شده بودم یا زندگانیم بر باد مى رفت . تفسير نمونه 🖌سیدکاظم فرهنگ جهت مطالعه نکات بیشتری از جزء اول، روی این متن ضربه بزنید کانالِ قرآن‌پویان تدبر در  قرآن ،تفقه در دين ┏━━🌹💠🌹━━┓ 🆔@quranpuyan ┗━━🌹💠🌹━━┛
💢 و های از هر جزء قرآن کریم ✅ روز پنجم : جزء (قسمت اول) جزء پنجم قران آیات ۲۴ تا ۱۴۷ سوره را شامل میشود که عمده آیات ان بر احکام خانوادگی و اجتماعی و نیز نکوهش رفتار منافقان تمرکز دارد. 💠چند دستور و خدا را بپرستيد و چيزى را با او شريك مگردانيد و به پدر و مادر كنيد و در باره خويشاوندان و يتيمان و مستمندان و همسايه نزدیک و همسايه دور و دوست همنشين (همراه،همکار..) و در راه ‏مانده و بردگان خود [ كنيد] كه خدا كسى را كه متكبر و فخرفروش است دوست نمى‏دارد {۳۶} خدا به شما فرمان مى ‏دهد كه را به صاحبان آنها رد كنيد و چون ميان مردم داورى مى ‏كنيد به عدالت داورى كنيد در حقيقت نيكو چيزى است كه خدا شما را به آن پند مى‏ دهد خدا شنواى بيناست {۵۸} هرکه سبب کار نیکویی شود (در آن مشاركت كند) هم او نصیبی کامل از آن بَرَد، و هرکه وسیله کار قبیحی گردد از آن سهمی بسزا خواهد یافت، و خدا بر همه چیز مراقبی تواناست. {۸۵} و چون به شما درود گفته شد (تحیتی داده شد) شما به [صورتى] بهتر از آن درود گوييد يا همان را [در پاسخ] برگردانيد كه خدا همواره به هر چيزى حسابرس است {۸۶} و هيچ مؤمنى را نسزد كه مؤمنى را جز به اشتباه بكشد و هر كس مؤمنى را به اشتباه كشت بايد بنده مؤمنى را آزاد و به خانواده او خونبها پرداخت كند مگر اينكه آنان گذشت كنند ۹۲ ❇️بجز ، سايرگناهان قابل هستند 💠إِنَّ اللَّهَ لا يَغْفِرُ أَنْ يُشْرَكَ بِهِ وَ يَغْفِرُ ما دُونَ ذلِكَ لِمَنْ يَشاءُ وَ مَنْ يُشْرِكْ بِاللَّهِ فَقَدْ ضَلَّ ضَلالًا بَعِيداً «116/نساء» 🌱همانا خداوند از اينكه به او شرك ورزيده شود (بدون توبه) درنمى گذرد ولى پائين‌تر و كمتر از آن را براى هر كس كه بخواهد (و شايسته بداند) مى‌بخشد. و هركس به خداوند شرك ورزد حتماً گمراه شده است، گمراهى دور و دراز. 🔹شرك، بزرگ‌ترين گناه نابخشودنى است. (که فقط با توبه امرزیده میشود) 🔷موضوع شرك در اين ماجرا، پيروي تعصّب‌آميز از منافع شخصي و قبيله‌اي، حمايت به ناحق از خطا و خيانت فردي خودي و بهتان زدن به يك بي‌گناه، هرچند دشمني يهودي، مي‌باشد كه تماماً خلاف حق و در تضاد با توحيد عملي است، در اين تجربه معلوم شد كه به محض ورود ناخالصي و شرك در يك عمل، چگونه خدا فراموش و غايب مي‌شود. چنين است كه آفت شرك، هرچند مختصر و ناچيز، شجرة ايمان را كه رشد و باروري آن در گرو آبياري خالص توحيدي است به كلي خشك مي‌كند. 📚تفسير بازرگان 💠از بگذر تا خدا از صغیره هایت گذر کند. إِن تجَْتَنِبُواْ کَبَائرَ مَا تُنهَْوْنَ عَنْهُ نُکَفِّرْ عَنکُمْ سَیَِّاتِکُمْ وَ نُدْخِلْکُم مُّدْخَلًا کَرِیمًا(31- نساء) گناهان دو نوعند: صغیره و کبیره؛ هر چند تمام گناهان چون نافرمانی خداوند عظیم اند، کبیرند و بزرگ؛ اما وقتی گناهان با هم مقایسه می‌شوند برخی صغیره اند و برخی دیگر کبیره. بزرگی معصیت وقتی تحقق می‌یابد که نهی از آن نسبت به معصیت دیگر مهم‌تر و شدید تر باشد. 🍃💐◀️ بنابراین این آیه با صراحت می‌گوید: اگر شما گناهان کبیره‌ای که از آن نهی شده ترک کنید؛ ما گناهان صغیره تان را می‌بخشیم و شما را به بهشت و مقام قرب الهی‌ وارد می‌کنیم. 📚تفسیر المیزان ج4 ص323 کانالِ قرآن‌پویان تدبر در قرآن ،تفقه در دين ┏━━🌹💠🌹━━┓ 🆔@quranpuyan ┗━━🌹💠🌹━━┛
و از هرجزء قران کریم روزپانزدهم : قسمت‌ سوم ✅ از ترس فقر، ادم نکشید وَ لا تَقْتُلُوا أَوْلادَكُمْ خَشْيَةَ إِمْلاقٍ نَحْنُ نَرْزُقُهُمْ وَ إِيَّاكُمْ إِنَّ قَتْلَهُمْ كانَ خِطْأً كَبِيراً (31/اسراء) فرزندان خود را از بيم تنگدستی نكشيد. اين ما هستيم كه آنان و شما را روزی می‌دهيم. يقيناً كشتن آنان گناهی است بزرگ! - كودك، حقّ حيات دارد و والدين نبايد اين حق را از او بگيرند. ‏- ترس از ضرر وزيان وفقر، مجوّز گناه و ناديده گرفتن حقوق ديگران نيست. ‏- فرزندكشی و سقط جنين، گناه و جنايت است، چه پسر باشد، چه دختر. 📚تفسیر نور ✅ در بیان تصمیماتت حتماً جمله « » را بگو در ایه 23 سوره کهف، خداوند به پیامبر اسلام، نکته جالبی را تذکر میدهد: وَ لا تَقُولَنَّ لِشَیْء إِنِّی فاعِلٌ ذلِکَ غَداً إِلاّ أَنْ یَشاءَ اللّهُ وَ اذْکُرْ رَبَّکَ إِذا نَسِیتَ وَ قُلْ عَسى أَنْ یَهْدِیَنِ رَبِّی لاِ َقْرَبَ مِنْ هذا رَشَدا و هرگز در مورد کارى نگو: «من فردا آن را انجام مى دهم»مگر این که خدا بخواهد و هر گاه فراموش کردى، (جبران کن) و پروردگارت را به خاطر بیاور و بگو: «امیدوارم که پروردگارم مرا به راهى روشن تر از این هدایت کند»! در تفسیر نمونه در توضیح این ایه چنین امده است:"آیه، یک دستور کلّى به پیامبر(صلى الله علیه وآله) مى دهد که: «هرگز نگو من فلان کار را فردا انجام مى دهم» «مگر این که: خدا بخواهد».یعنى در رابطه با اخبار آینده، و تصمیم بر انجام کارها، حتماً جمله «ان شاء اللّه» را اضافه کن; چرا که:تو هرگز مستقل در تصمیم گیرى نیستى و اگر خدا نخواهد، هیچ کس توانائى بر هیچ کارى را ندارد. بنابراین، براى این که: ثابت کنى نیروى تو از نیروى لا یزال او است، و قدرتت وابسته به قدرت او جمله ان شاء اللّه: «اگر خدا بخواهد» را حتماً به سخنت اضافه کن. ✅ آموزش توحید و مفهوم در سوره کهف مفهوم ظریفی از شرک بکار رفته است. این سوره، اولین سوره ایست که بطور مبسوط به شرک پرداخته است. ایات 34-36 و38و42و39 نشان میدهد که صاحب باغ با اتکا بر اموال و اولاد و سایر امکانات مادی خود، از قدرت خدا در اداره امور غفلت کرد و همه امور را به برنامه ریزی خود و متکی به امور عادی و تحت کنترل میدید. اما وقتی با یک بلای اسمانی شبانه باذن خدا ثمره اش از دست رفت و در برابر این اعمال ولایت خدا، یاوری نداشت؛ متوجه شد که او این عوامل را باشتباه و غفلت، شریک و جایگزین خداوند در تدبیر امور کرده غافل از اینکه حتی اداره امور روزمره و عادی جهان هم با اذن او استمرار می یابد. ✅ عصاره فراز ایات 27-47: ای پیامبر با ذکر این دو مثال بگو مال و فرزند و خدم و حشم، زندگی دنیا و فناپذیر هستند. تفاخر و به انها و فراموشی از موثر اصلی جهان، که غالب بر همه چیز است، به ربوبیت خدا و مایه خسران بوده و انجام عمل صالح برای رب مقتدر واحد، ماندگار و نجات دهنده است. ✅✅ نکته جالب آنکه در هر چهار داستان ذکر شده در سوره (اصحاب کهف، از دست رفتن محصولات باغ، داستان موسی و خضر و داستان ذوالقرنین) اعمال ولایت و ربوبیت خدا بطرق خارق العاده از طریق بندگان و سایر مخلوقات خود و تامین اسباب و علل مورد نیاز که گاها خارج از محاسبه و تحلیل بشر است، مشاهده میشود. ✒️سیدکاظم فرهنگ جهت مطالعه سایر نکات جزء 15 به لینک زیر مراجعه نمابید https://b2n.ir/joze15 ༻🍃‌🌸🍃༺ 🆔@quranpuyan
و از هر جزء قرآن کریم روز شانزدهم: قسمت‌دوم ✅ مختلف الهی به وَالسَّلَامُ عَلَى مَنِ اتَّبَعَ الْهُدَى {47}طه و سلام بر هر كس كه از هدايت الهی پيروى كند {47} إِنَّهُ مَن يَأْتِ رَبَّهُ مُجْرِمًا فَإِنَّ لَهُ جَهَنَّمَ لَا يَمُوتُ فِيهَا وَلَا يَحْيى {74} درحقيقت هر كه به نزد پروردگارش گنهكار رود جهنم براى اوست در آن نه مى‏ميرد و نه زندگى مى‏يابد {74} وَمَنْ يَأْتِهِ مُؤْمِنًا قَدْ عَمِلَ الصَّالِحَاتِ فَأُوْلَئِكَ لَهُمُ الدَّرَجَاتُ الْعُلَى {75} و هر كه مؤمن به نزد او رود در حالى كه كارهاى شايسته انجام داده باشد براى آنان درجات والا خواهد بود {75} جَنَّاتُ عَدْنٍ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا وَذَلِكَ جَزَاء مَن تَزَكَّى {76}بهشتهاى عدن كه از زير [درختان] آن جويبارها روان است جاودانه در آن مى‏مانند و اين است پاداش كسى كه به پاكى گرايد {76} وَإِنِّي لَغَفَّارٌ لِّمَن تَابَ وَآمَنَ وَعَمِلَ صَالِحًا ثُمَّ اهْتَدَى {82} و به يقين من آمرزنده كسى هستم كه توبه كند و ايمان بياورد و كار شايسته نمايد و هدایت الهی را پذیرا گردد{82} وَيَزِيدُ اللَّهُ الَّذِينَ اهْتَدَوْا هُدًى وَالْبَاقِيَاتُ الصَّالِحَاتُ خَيْرٌ عِندَ رَبِّكَ ثَوَابًا وَخَيْرٌ مَّرَدًّا {۷۶}مریم و خداوند كسانى را كه هدايت ‏يافته‏ اند بر هدايتشان مى ‏افزايد و نيكيهاى ماندگار نزد پروردگارت از حيث پاداش بهتر و خوش ‏فرجام‏تر است {۷۶} ✅ به آنچه در خود داريم بينديشيم، نه آنچه در دست ديگران مى‌بينيم. وَلَا تَمُدَّنَّ عَيْنَيْكَ إِلَى مَا مَتَّعْنَا بِهِ أَزْوَاجًا مِّنْهُمْ زَهْرَةَ الْحَيَاةِ الدُّنيَا لِنَفْتِنَهُمْ فِيهِ وَرِزْقُ رَبِّكَ خَيْرٌ وَأَبْقَى{131} و زنهار به سوى آنچه اصنافى از ايشان را از آن برخوردار كرديم [و فقط] زيور زندگى دنياست تا ايشان را در آن بيازماييم ديدگان خود مدوز و [بدان كه] روزى پروردگار تو بهتر و پايدارتر است{131}طه 👈 به امکانات و داراییهای مخالفان دین خیره نشوید و حسرت نخورید. 🍃جلوه‌هاى زندگى دنيا، ابزار آزمايش انسان‌هاست. «لِنَفْتِنَهُمْ فِيهِ» 🌸 به آنچه در خود داريم بينديشيم، نه آنچه در دست ديگران مى‌بينيم. 🌸 ملاك ارزش هر چيز دو امر است؛ يكى خير بودن و ديگرى پايدار بودن. ✅✅ را اگر برای تظاهر و انجام دهیم، است قُلْ إِنَّمَا أَنَا بَشَرٌ مِثْلُكُمْ يُوحَىٰ إِلَيَّ أَنَّمَا إِلَٰهُكُمْ إِلَٰهٌ وَاحِدٌ ۖ فَمَنْ كَانَ يَرْجُو لِقَاءَ رَبِّهِ فَلْيَعْمَلْ عَمَلًا صَالِحًا وَلَا يُشْرِكْ بِعِبَادَةِ رَبِّهِ أَحَدًا" بگو: جز این نیست که من مانند شما بشری هستم (دعوی احاطه به جهان‌های نامتناهی و کلیه کلمات الهی نکنم، تنها فرق من با شما این است) که به من وحی می‌رسد که خدای شما خدای یکتاست، پس هر کس به لقای (رحمت) پروردگارش امیدوار است باید نیکوکار شود و هرگز در پرستش خدایش احدی را با او شریک نگرداند. سوره کهف(110) 🔷از رسول خدا ص درباره آيه فوق سؤال شد ،حضرت فرمود : هر كه براى به مردم نماز گزارد مشرك است . . . و هر كه يكى از فرمان هاى خدا را براى خودنمايى به مردم به جاى آورد است .تفسير القمّي : ۲/۴۷ 🔷از سعيد بن جبير روايت شده كه در تفسير آيه مورد بحث گفته است : رسول خدا (ص) فرمود پروردگار شما مى فرمايد:من بهترين شريكم ، پس هر كس در عمل خودش احدى از خلق مرا شريك من قرار دهد من همه عمل او را به شريكم واگذار مى كنم تا هم ه اش مال او باشد وهيچ عملى را از بنده ام قبول نمى كنم مگر آنچه را كه خالص براى من بياورد، آنگاه اين آيه را خواندند: ((فمن كان يرجوا لقأ ربه فليعمل عملا صالحا و لا يشرك بعبادْ ربه احدا)) 📚تفسیر المیزان ✅ راه شدن در بین مردم إِنَّ الَّذِینَ ءَامَنُواْ وَ عَمِلُواْ الصَّلِحَاتِ سَیَجْعَلُ لهَمُ الرَّحْمَانُ وُدًّا(۹۶- مریم ) بی تردید کسانی که ایمان آورده و کارهای شایسته انجام می‌دهند، [خدای] رحمان به زودی برای آنان محبتی [در دل‌ها] قرار خواهد داد. کلمه «وُدّ» و «مودّت» به معنای محبت است. آیه مطلق است و پیامش این است هر کس اهل ایمان و انجام عمل صالح باشد خداوند محبت او را در دل دیگران انداخته و او بدون اینکه قدمی در این جهت برداشته باشد محبوب دیگران می‌شود. - محبوب‌شدن به دست خداست. دلها نيز به دست اوست. -كسى كه تنها به خدا دل ببندد، خداوند هم دل‌هاى مردم را به او متوجّه مى‌كند. كسى كه به ياد خدا باشد، خداوند او را ياد مى‌كند. «فَاذْكُرُونِي أَذْكُرْکم.بقره152 براي مطالعه ساير نكات جزء شانزدهم به لينك زير مراجعه نماييد https://b2n.ir/joze16 ༻🍃‌🌸🍃༺ 🆔@quranpuyan
چيست؟ ايا ، موجب و فرد ميشود؟ 🛑قسمت سوم: ✳روایات دربارة تحقق «کفر» در این بحث سه گروه از روایات وجود دارد ↩️ گروه اول، روایاتی است که دلالت دارد بر اینکه اعتقاد به هر موضوعی از موضوعات عالم که خلاف واقع باشد موجب برای و یا خواهد شد چنانکه صحیحه برید عجلی دلالت بر آن دارد. ↩️طائفه دوّم ، روایاتی است که دلالت دارد بر اینکه و هر یک از اعم از واجبات و محرمات موجب برای کفر است. ↩️طائفه سوّم، روایتی است که دلالت دارد بر اینکه اگر معتقد به آن باشد است بلا فرق بین اینکه عالم به حرمت باشد یا عالم نباشد و بلا فرق بین اینکه ضروری دین باشد یا نباشد 🔻مطالعة روایات نشان داد در هیچ روایتی، اثری از کلمة «ضروری» و انکار ضروری نیست؛ در نتیجه تنها توجیه آمدن کلمة «ضروری» در عبارت بزرگانی همچون ابن‌سعید حلی و محقق حلی این است که این دسته از فقها روایات را کنار هم گذاشته (روایاتی مانند «جَحَدَ الفَرَائِضَ» یا «ارتَکَبَ کَبِيرَةً») و از آنها چنین عنوانی را اصطیاد کرده ‎اند. در این صورت و شهرت به دلیل مدرکی بودن بی‌تأثیر خواهد بود. ✳✳چكيده مطالعه در مسئله، نتایج زیر را به دنبال داشت: 💠در مسئلة دین، مشهور معتقدند منکر ضروری است و بنا بر نظر مشهور باید آثار کفر را برای منکر ضروری اجرا کرد. عده ‎ای نیز انکار ضروری را در صورت ملازم بودن آن با تکذیب النبی(صلی الله علیه و آله) موجب کفر می‌دانند. 💠مراد از آن حکمی است که واضح است و منکِر نیز به آن علم دارد و به آن اعتقاد پیدا کند؛ یعنی قبلاً علم داشته این حلال است و اکنون به حرمت اعتقاد پیدا می‌کند یا اینکه علم داشته واجب است و اکنون به عدم وجوب اعتقاد پیدا می‌کند یا اینکه علم داشته حرام و کبیره است؛ ولی الآن به اعتقاد پیدا می‌کند. در نتیجه منکِر یک حکم ضروری که به ضروری بودن آن حکم علم دارد، خودش خارج‌کننده از اسلام است. 📌بنابراین می‎توان سه ملاک از این معیارهای یادشده در مورد ضروری ارائه داد: ↩️ نزد همة مسلمانان واضح و آشکار است؛ ↩️نیازی به اقامة دلیل ندارد؛ ↩️ اجتهاد در آن معنا ندارد. 💠فرض بحث در انکار ضروری جایی است که 👈👈انکار با علم به اینکه حکم مورد انکار، ضروریِ دین است، صورت گیرد؛ وگرنه انکار ضروری از روی یا یک منشأ دیگری، از محل بحث خارج است. 💠هیچ روایت و دلیلی نداریم که اگر سر از تکذیب پیامبر(صلی الله علیه و آله) درآورد و موجب تکذیب نبی(صلی الله علیه و آله) شود، مستلزم کفر است؛ بله، خود (صلی الله علیه و آله) بی‌گمان موجب است. 💠تدین به اسلام واجب است و اگر کسی یکی از احکام را با این دو خصوصیت (واضح بودن حکم آن نزد مسلمانان و علم به آن) کند، از اسلام خارج می‌شود. 💫🖋بررسی فقهی کفر منکر ضروری، ايت اله محمدجواد فاضل لنکرانی 🔹🔹نکته‌ای که باید بر آن تاکید کرد، آن است که ضروری‌بودن یک حکم و اعتقاد، نیست و گاه منحصر به و خاصی می‌شود. از این رو نمی‌توان کسی را که آن حکم و اعتقاد را در غیر آن زمان انکار می‌کند، کافر شمرد و این، به سبب تحول در افکار و اشخاص در زمان‌های مختلف است؛ گاه اعتقادی به سبب یک واقعه تاریخی یا اجتماعی در جامعه گسترش می‌یابد، به گونه‌ای که همه آن را می‌دانند و به صورت ضروری مذهب یا دین در می‌آید؛ اما در زمان دیگر این گونه نیست. (از سايت ويكي فقه) کانالِ قرآن‌پویان تدبر در قرآن ،تفقه در دین ┏━━🌹💠🌹━━┓ 🆔@quranpuyan ┗━━🌹💠🌹━━┛