eitaa logo
مؤسسهٔ قرآن و عترت علی بن موسی الرضا(ع)
2.7هزار دنبال‌کننده
5.1هزار عکس
3.3هزار ویدیو
15 فایل
تهران- خیابان ایران- شهید مهدوی پور- ۱۲۱ ☎️تلفن تماس: ۳۳۵۴۵۸۵۹ -۳۳۵۴۵۸۶۰ ویژه خواهران 📆شنبه تا چهارشنبه ۸ تا ۱۲ ↙️ مسئول آموزش: @N_1311 ↙️ ادمین کانال: @yazahra1442 ↙️ مسئول واحد ازدواج: @aleyasin46 ↙️ کتابخانه شهید پورمحمدی: @RAZ110
مشاهده در ایتا
دانلود
📇 خلاصه تفسیرآیه ۲۲ سوره مبارکه 🎤: برگرفته از جلسات تفسیر ایت الله (سایت اسراء) 🔸فرمود: ﴿أَ فَمَن شَرَحَ اللّهُ صَدرَهُ لِلإِسلامِ﴾؛ گاهی می فرماید زنده و مرده یکی نیستند، بینا و نابینا یکی نیستند، سالم و مریض یکی نیستند، ظلّ و حرور یکی نیستند؛ گاهی می فرماید «مشروح الصدر» با «قسیّ الصدر» یکسان نیستند. «مشروح الصدر» کسی است که سینه او برای دریافت معارف باز است. اصل مطلب را ذات اقدس الهی در قرآن کریم بیان کرد، وجود مبارک حضرت امیر(سلام الله علیه) این را باز کرد. در قرآن فرمود ما حرف ها را بازگو می کنیم، گوش شنوا اینها را تحویل می گیرد: ﴿تَعِیَها أُذُنٌ واعِیَهٌ﴾، 🔹 «وعاء»؛ یعنی ظرف. اگر کسی ظرف همراه او نباشد، مظروفی را نمی برد. فرمود هر کس هر جا می رود، باید ظرف و وعائی همراه او باشد، ما این ظرف را دادیم، اما شما این ظرف ها را با چیز دیگر پر کردید. انسان چقدر قصه و چقدر سریال و چقدر های باطل و امثال باطل را باید بخواند، مگر آدم هر چیزی را می خواند، هر قصه ای را می خواند، هر کتابی را می خواند! 🔸بعد خود حضرت امیر که مصداق کامل «اُذُن واعیه» است، در همان جریانی که به کمیل فرمود: «یَا کُمَیلُ إِنَّ هَذِهِ القُلُوبَ أَوعِیَهٌ فَخَیرُهَا أَوعَاهَا» این دل ها ظروف است...، فرمود: این یک ظرف با تمام ظروف عالم فرق می کند، این ما ظرفی است که با تمام ظروف عالم فرق می کند. هر ظرفی ظرفیتی دارد، شما اگر بخشی از آن مظروف را به این ظرف دادید، از ظرفیت این کم کردید، این را اشغال کردید، اگر ظرفی ظرفیت یک لیتر آب داشت، شما نیم لیتر آب در آن ریختید، ظرفیت آن را اشغال کردید، این فقط ظرفیت نیم لیتر دیگر دارد، همه ظروف این طور است. فرمود: تنها ظرفی که هر چه شما بریزید از آن شود و ظرفیت آن افزوده می شود، این است. 🔹 الآن این شبستان بر فرض ظرفیت هفتصد، هشتصد یا هزار نفر را دارد، صد نفر که آمدند، بالأخره یک دهم ظرفیت آن اشغال شده، دیگر ظرفیت هزار نفر را ندارد. اما اگر شما شبستانی داشتید که اگر ظرفیت اوّلیه آن هزار نفر بود، وقتی صد نفر آمدند، ظرفیت آن دو هزار نفر شده، معلوم می شود مادی نیست. 🔸 این طلبه ای که تازه وارد حوزه علمیه شد، اول ظرفیت تا مطلب علمی را دارد، وقتی این ده تا مطلب را گرفت، ظرفیت تا مطلب را پیدا می کند، وقتی صد مطلب را یاد گرفت، هزار مطلب پیدا می کند. این ظرفی است که با آمدن مظروف، وسیع تر می شود. این می شود شرح صدر! 🔹 در برابر «مشروح الصدر»: ﴿فَوَیلٌ لِلقاسِیَهِ قُلُوبُهُم﴾ است. شما می بینید این چشمه هایی که رسوبات دارد، اینها راه را می بندند، بسیاری از شما اهل ییلاق هستید یا ییلاق رفتید. این چشمه هایی که رسوبات دارد، وقتی که اول یک سرزمین دشت و شفاف است، این چشمه ای که با رسوب و املاح معدنی می جوشد، این راه خودش را می بندد، بسیاری از همین أحجار همان رسوبات معدنی این چشمه هاست، این اول کاری که می کند راه را می بندد، می شود قسیّ: ﴿أو أشدُّ قَسوَهً﴾؛ نه چیزی از آن بیرون درمی آید به نام ، نه چیزی به درون نفوذ می کند به نام حوزه و دانشگاه، این می شود: ﴿فَوَیلٌ لِلقاسِیَهِ قُلُوبُهُم مِن ذِکرِ اللّهِ أُولئِکَ فی ضَلالٍ مُبینٍ﴾ که «اعاذنا الله من شرور أنفسنا و سیئات أعمالنا». @qurantehran
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🏴 عبرت ▪️ برخی‌ ها خیال می‌ كنند عاشورا برای عبرت است، نه برای عَبره؛ اما سالار شهیدان فرمود من برای دو چیز شهید شدم: هم برای عبرت، هم برای عَبره; عبرت گرفتن به آن عزاداری می ‌گویند كه حركت كند، باشد، عبور كند از جهل به ، از جهالت به ، از كُندروی به ، از بیراهه رفتن به ، این را می ‌گویند عبرت، عبرت یعنی عبور. آن عزاداری كه تماشا می ‌كند، او اهل عبرت نیست، او فقط می ‌نالد اهل اشك است، دو روز كه عاشورا سپری شد برای او اثری ندارد، چون او عبرت نگرفت، عبور نكرد، تماشا كرد. اصرار قرآن كریم بر این است كه ﴿فَاعْتَبِرُوا﴾. شما اگر بخواهید بررسی كنید می‌بینید آیات فراوانی است كه خدا فرمود عبرت بگیرید، عبرت بگیرید یعنی چه؟ یعنی بایستید؟ آدمِ ایستا كه اهل عبرت نیست، آن‌كه عبور كرد از رذیلت به و فرشته ‌خوی شد، او عبرت گرفت. @qurantehran
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
💠 جامعه عادل 🔸 وجود مبارك حضرت كه می‌ كند دو كار می ‌كند: یكی مهم و یكی اهم؛ وجود مبارك حضرت، وقتی كرد خداوند به وسیله او: «وَ بِهِ یمْلَأُ اللَّهُ‏ الْأَرْضَ‏ قِسْطاً وَ عَدْلاً بَعدَ مَا مُلِئَت ظُلمَاً وَ جَورَاً»؛ یعنی به وسیله حضرت جهان پر از عدل و داد می‌ شود. اما بالاتر از این و مهم‌تر از این كه مقدور همه نیست و آن این است كه جهان را پر از بكند، مگر هر كسی چیزی می ‌فهمد؟! مگر هر كسی عاقل می ‌شود؟! مگر مردم حرف هر كسی را گوش می ‌دهند؟! مگر جامعه را به این آسانی می ‌شود كرد؟ آن دستِ ولایت حضرت است به بركت ذات اقدس الهی كه «یضَعُ عَلَی رُئُوسِ العِبَادِ فَتَكمَلَ بِهِ أَحلامَهُم وَ عُقُولَهم»؛ مگر یك چیز عادی است كه همه جا پیدا شود؛ این كار را حضرت می‌كند. 🔸 اوّلین بخشی كه از قرآن نازل شد است و است و است و , ﴿اقْرَأْ وَ رَبُّكَ الْأَكْرَمُ ٭ الَّذی عَلَّمَ بِالْقَلَمِ ٭ عَلَّمَ الْإِنْسانَ ما لَمْ یعْلَمْ﴾ اول سواد است و بعد عدل. عمل را عقل رهبری می ‌كند، كار را فهم رهبری می‌ كند، قیام را آن اندیشه هدایت می ‌كند. تا جامعه نفهمد كه گناه سمّ است هر چه شما نصیحت كنید، دست از اختلاس بر نمی ‌دارد. 🔸 جهان اگر بخواهد پر از شود باید پر از بشود این اهم است، وجود مبارك حضرت این كار را می ‌كند و شما عالمان دین كه شاگردان آن حضرت هستید باید جامعه را عاقل كنید با سیره ‌تان، سنّتتان، سخنرانیتان، تدریستان، تألیفتان، مَشی متواضعانه ‌تان باید جامعه را عاقل كنید... @qurantehran
🌺صفحه ۱۷۳ مصحف شریف 🌸 سوره مبارکه ━═🌸━⊰🍃💔🍃⊱━🌸═━ 🔹 آیات ۱۷۶و ۱۷۵ مربوط به کسی است که با وجود و بهره از برخی موهبت‌های خدادادی؛ خدا او را به تشبیه کرد. قرآن کریم به عنوان کتابی که هم بیماری را نشان می‌دهد و هم ریشه و درمان آن را بیان می‌کند علت این سقوط را چنین تحلیل کرده است: «فَانسَلَخَ مِنْهَا؛ او از پوست به در آمد» این عبارت کنایه از این است که او علم و داده‌های الهی را گرفت اما آن‌ها را به درونش نفوذ نداد و به جانش پیوند نزد تا بشود ؛ بلکه در حد پوست و پوستین در بر خود نگه داشت تا اینکه بالاخره در آزمون‌های الهی این پوستین را انداخت و ماهیت واقعی خود را آشکار کرد. قرآن قدمی جلوتر رفته و علت این مشکل او را هم بیان می‌کند و آن او به دنیا و تبعیتش از هوای نفس بود که سبب شد دانسته‌ها و «دین دانی» اش تبدیل به «دین داری» نشود. @qurantehran
💠 زینب کبرا (سلام الله علیها) کسی است که طبق بیان امام سجاد (سلام الله علیه) ظاهراً به مقام شامخ ولایت بار یافته است، برای اینکه کسی که بدون تعلیم عالم بشود، معلمش بلا واسطه خداست؛ کسی که بدون تفهیم، اهل فهم باشد معلمش، مفَهِمش، ذات اقدس الهی است که وجود مبارک امام سجاد به زینب کبرا (سلام الله علیهما) فرمود: «أنتِ بِحَمدِ الله عالِمَةٌ غَیرُ معلَّمَةٍ فَهِمَةٌ غَیرُ مُفهَّمَةٍ». (بحار الانوار، ج ۴۵، ص ۱۶۴). 🔹آنکه در مکتب بشرهای عادی درس و فهم نیاموخت، مع ذلک و شد، چنین کسی می‌شود ولی الله؛ آن سخنرانی‌اش، آن ، آن و ، آن قافله سالاری‌اش، نشانه این بی‌بی (سلام الله علیها) است. ✅حدّاکثر بهره را باید از این معارف برد؛ از سخنان اینها، از سیره اینها، از سنت اینها. خیلی از مظلوم‌ها در عالم صبر کردند؛ آن صبر که بر انسان تحمیل می‌شود آن هنر نیست، آن صبری که خود انسان به سراغ آن برود و آن را سپر و سنگر قرار بدهد و با آن سنگر و سپر، کلّ این دولتین را منقلب کند، آن هنر است. 🔻در برابر صبر تحمیلی به انسان ثواب می‌دهند که او جزع نکرده است، اما آن صبری که خدا ﴿یُحِبُّ الصَّابِرِینَ﴾ آن یک صبر دیگراست، آن صبر اثباتی است. 🔸امیدواریم به برکت این بانو، این نظام اسلامی حق‌شناس دودمان عصمت و طهارت، مخصوصاً بانوان این سرزمین، حق‌شناس زینب کبرا و صدیقه طاهره وجود مبارک سیده نساء عالمیان حضرت فاطمه (سلام الله علیها) باشند 📚 @qurantehran
💠
 صدیقه طاهره و اهل بیت عصمت (علیهم‌ السلام) ریسمان آویخته الهی

▫️ قرآن کریم که حبل خداست، طناب ناگسستنی الهی است؛ این حبل و طناب را خدا نازل کرده است، لکن انزال قرآن همانند انزال باران نیست. این حبل را خدای سبحان نازل کرد یعنی آویخت؛ نه انداخت. آن طوری که قرآن نازل شده است باران نازل نمی‌ شود و آن طوری که باران نازل می‌ شود قرآن نازل نشده است. نازل کردن باران یعنی انداختن این قطره‌ ها روی زمین. نازل کردن قرآن یعنی آویختن این طناب از بالا به زمین. چون قرآن حبل خداست و خدا این طناب را آویخت؛ نه انداخت، لذا از عبارات تا اشارات و لطایف و حقایق درجات این حبل است و هر کسی به اندازه و خود می ‌تواند در خدمت طناب الهی باشد. ▫️ اهل بیت (علیهم‌ السلام) و صدیقه کبرا (صلوات ‌الله ‌علیها) اینها اند، حبل متین‌ اند و حبل متین را خدا آویخت؛ نه انداخت؛ چون آویخت نه انداخت؛ رهبری قلوب اینها به دست خدای سبحان است اینها جزء اولیای الهی ‌اند. https://eitaa.com/qurantehran
حفظ قران_mix.mp3
3.56M
🎙️ ✍️ حفظ قرآن ✅ مواظب باش قرآن را ضایع نکنی!، وقتی رهبری حاضر است همه چیز را در ازای حفظ قرآن بدهد. ‌ ‌‌👈 قبل از اینکه قلبت خشک شود، با قرآن آبیاری اش کن... 🌺 ‌‌‌️چرا که حیات قلبها با قرآن است!!! 💠 اگر دنبال و در عمر و و و و هستی،👇 ✅ هر روز وقتی را به اختصاص بده و در مورد آن کوتاهی نکن تا معجزه اش را ببینی ..! ❌ و هرگز مایه حیات قلبت را رها مڪن ..!:) https://eitaa.com/qurantehran
🔰الهي! بِقُدْرَتِكَ عَلَيَّ تُبْ عَلَيَّ وَ بِحِلْمِكَ عَنِّي اعْفُ عَنِّي وَ بِعِلْمِكَ بِي ارْفُقْ بِي 🕋خدايا! به جهت قدرتي که بر من داري توبه‌ام را بپذير و به بردباري‌ات از من بگذر و به علمي که نسبت به من داري با من مدارا کن. 🔷 در جايي به کار مي‌رود که شخص به خصوصيات و ظرفيت وجودي خود يا ديگري آگاهي داشته و بر اساس آن وظيفه‌اي بر عهده‌ي او مي‌گذارد، سپس تدريجاً آن وظيفه را بيش‌تر مي‌کند تا از زير بار تکليف شانه خالي نکند. 🔹 اين نکته در دستورات تعبدي شرع مقدس نيز مورد توجه قرار گرفته و سفارش شده است که در اجراي دستورات شرع با خودتان با رفق برخورد کنيد و هرگز ابتدا اعمال سنگيني را بر خويش يا ديگران موظف و تحميل نکنيد. ❗️اگر براي انجام اعمال حال خوبي نداريد، انجام آن را به خود تحميل ننماييد؛ زيرا انجام آن تکليف جواب مثبت نمي‌دهد و چه بسا اقدام به آن باعث زدگي و ترک کلي عمل گردد. 🔶 حضرت امام باقر(ع) از رسول خدا صلوات الله علیه مي‌فرمايد: «أَلَا! إِنَّ لِكُلِّ عِبَادَةٍ شِرَّةً ثُمَّ تَصِيرُ إِلَى فَتْرَةٍ فَمَنْ صَارَتْ شِرَّةُ عِبَادَتِهِ إِلَى سُنَّتِي فَقَدِ اهْتَدَى وَ مَنْ خَالَفَ سُنَّتِي فَقَدْ ضَلَّ وَ كَانَ عَمَلُهُ فِي تَبَابٍ أَمَا إِنِّي أُصَلِّي وَ أَنَامُ وَ أَصُومُ وَ أُفْطِرُ وَ أَضْحَكُ وَ أَبْكِي فَمَنْ رَغِبَ عَنْ مِنْهَاجِي وَ سُنَّتِي فَلَيْسَ مِنِّي.» 💢آگاه باشيد! براي هر عبادتي اشتياق و نشاطي است سپس به سستي مي‌انجامد. پس کسي که شدت ميل عبادت او به سنت من باشد يقيناً هدايت يافته است و کسي که با سنت من مخالفت کند گمراه شده و عملش در خسارت و هلاکت است. ❗️ آگاه باشيد! من نماز مي‌خوانم؛ و مي‌خوابم؛ و روزه مي‌گيرم؛ و افطار مي‌کنم؛ و مي‌خندم؛ و گريه مي‌کنم. کسي که از روش و سنت من روي گرداند از من نيست. 🔸 هم‌چنين حضرت امام صادق (علیه السلام) مي‌فرمايد: 🔶 «لِكُلِّ أَحَدٍ شِرَّةٌ وَ لِكُلِّ شِرَّةٍ فَتْرَةٌ فَطُوبَى لِمَنْ كَانَتْ فَتْرَتُهُ إِلَى خَيْرٍ.» 💢براي هر کسي ميل شديدي است و براي هر ميل شديدي سستي وجود دارد، پس خوشا به حال کسي که سستي او به خير باشد. 🔻آن چه در اين فرمايشات مورد توجه قرار گرفته، به لحاظ سير طبيعي انسان در عالم است. اين حالات بر همگان عارض مي‌شود و بايد احکام آن‌ها مراعات گردد. 📌 در نتيجه، از اموري است که موجب جذب شخص به انجام کار خوب مي‌شود. در اين فراز از مناجات، انسان تقاضا مي‌کند که:‌ «خدايا! با من مدارا بفرما؛ زيرا تو خودت مي‌داني که من چگونه موجود و مخلوقي هستم، موجودي که از يک طرف بر او غلبه دارد و از طرف ديگر و با او همراه است.» 🔻در حقيقت با اين عرض نياز، انسان از موجودي تقاضاي مدارا مي‌کند که مطلق؛ مطلق و مطلق است و از آلودگي‌ها مبرا است و اين تقاضاي و ، باعث جذب بيش‌تر عبد به حق تعالي مي‌شود. ❗️و می گوید: «خدايا! کاري کن که من همواره با تو باشم. هر چند من در جايگاه عبد، معصيت تو را کرده‌ام و با اين معاصي موجبات دوري و جدايي از تو را فراهم نموده‌ام، اما تو عنايتت را شامل حال من بفرما تا من به طور کامل از تو دور نگردم.» 📚 (استاد تحریری) https://eitaa.com/qurantehran ادامه👇👇
🔻مطالبه رهبر انقلاب در دیدار با دانشجویان: ❇️ نگاه نقادانه در کنار نگاه سرافرازانه به پیشرفت‌ها◻️ تربیت عالم، تولیدعلم و «جهت دادن به تربیت عالم و تولید علم» سه وظیفه دانشگاه‌ها ◻️تشکل‌های دانشجویی در درجه اول باید نگاه‌شان به داخل دانشگاه‌ها باشد ◻️انسان به بعضی گناه‌ها توجه ندارد/ خیلی از اظهارات در فضای مجازی مراقبت لازم دارد ◻️ رواج قرآن در ماه رمضان امسال خیلی خرسندکننده بود / هرچه میتوانید با مأنوس شوید ◻️ دانشگاه زمان پهلوی کدام فرآورده علمی و فناوری و صنعتی داشت؟/ اینکه ایرانی امکان ندارد به فناوری‌های بالا و دقیق دست پیدا کند جزو بدیهیات بود 🔻محافل دانشجویی برای تحقق دو آرمان کلی جمهوری اسلامی فکر کنند: ۱) اداره کشور به ۲) ارائه یک به مردم جهان برای اداره خوب یک کشور ◻️ عدالت فقط در مسئله مالی نیست، در مسائل آبرویی، کاری و شغلی باید عدالت رعایت شود 🔻 سه وظیفه اصلی دانشگاه این است: ۱) تربیت کند ۲) تولید کند ۳) به تربیت عالم و تربیت علم بدهد دانشگاه‌های دنیا در رکن سوم لنگند در نتیجه محصول دانشگاه، ابزار قدرتهای صهیونیستی و استکباری میشود ◻️ اگر تشکل‌ها از لحاظ نظری خود را تقویت نکنند در کارشان اشکال بوجود می‌آید / نگاه نقادانه را داشته باشید اما را هم در قبال پیشرفتهای کشور داشته باشید ◻️اختلاف نظر تشکلها نباید به دعوا منتهی بشود. https://eitaa.com/qurantehran
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
💠 شکوه عرفه 🔹 روز عرفه، روز دعا و ناله است! ما یک علم داریم، یک عبادت داریم و یک ناله داریم! 🔹 ناله این نیست که ما نماز می ‌خوانیم یا تعقیبات دعا می ‌خوانیم، البته این ثوابی است که می بریم؛ اما الآن اگر ـ خدای ناکرده ـ به کسی گفتند که شما یک غدّه بدخیم داری، او چگونه دعا می ‌کند؟ او نمی ‌گوید: «اللهم اشفنی»، بلکه ضجّه می‌ زند! دعا آن است که هم در آن است و هم در آن است. 👈 این ناله که خدایا مرا دارا کن نه دانا همین است؛ روز عرفه، روز این کار است! 🔹 در این دعای نورانی امام سجاد که در خواندند، همان تعبیری که درباره ماه مبارک رمضان هست آمده است؛ در ماه مبارک رمضان ما چه می‌ گوییم؟ می‌ گوییم: «هَذَا شَهْرٌ عَظَّمْتَهُ وَ كَرَّمْتَهُ وَ شَرَّفْتَهُ وَ فَضَّلْتَهُ عَلَی الشُّهُور»، در دعای نورانی امام سجاد در روز عرفه هم این آمده است که این روز که «شَرَّفْتَهُ وَ كَرَّمْتَهُ»! این روز شبیه ماه مبارک رمضان است، زمان دعاست. https://eitaa.com/qurantehran
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
💠 کمال معارف 🔸 در آستانه میلاد مبارك حضرت ختمی نبوّت (علیه آلاف التحیة و الثناء) هستیم؛ این را به همه علاقه‌مندان به قرآن و عترت تهنیت عرض می‌ كنیم! 🔸وجود مبارك پیغمبر (علیه و علی آله آلاف التحیة و الثناء) از انبیای اولواالعزم است و این پیامبری كه از انبیای اولواالعزم است مورد تأسّی ماست كه در سوره «احزاب» خدای سبحان ما را وادار كرده كه به آن حضرت تأسّی كنیم: ﴿لَقَدْ كَانَ لَكُمْ فِی رَسُولِ اللَّهِ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ﴾ 🔸 مهم ‌ترین كاری كه آن حضرت كرده است این است که یك بخش به همراه آورد و یك بخش آن بخش علمی كه فرمود: «بُعِثْتُ لِأُتَمِّمَ‏ مَكَارِمَ‏ الْأَخْلَاق»، این تمثیل است و نه تعیین؛ یعنی معنای آن این نیست كه من آمدم فقط اخلاق جامعه را تكمیل كنم؛ وقتی تمثیل شد؛ یعنی اخلاق، علوم، معارف، سیاست، اجتماع و مانند آن! «بُعِثْتُ لِأُتَمِّمَ‏ مَكَارِمَ العُلوم، بُعِثْتُ لِأُتَمِّمَ‏ مَكَارِمَ الحُقوق، بُعِثْتُ لِأُتَمِّمَ‏ مَكَارِمَ المنهج»؛ من آمدم تا راه باسواد شدن را به شما یاد بدهم. 🔸 تنها خُلق به معنای آدم معتدل بودن در برابر علم نیست؛ اگر جامعه ‌ای پیشرفت نكند، آن قطعاً متوسّط خواهد بود. منظور از این اخلاق به عنوان مثال ذكر شده است؛ تمثیل است و نه تعیین؛ یعنی یكی از كارهای من تتمیم مكارم اخلاق است. 👈 آن حضرت آمده است كه تمام نیازهای بشری را چه در بخش علم، چه در بخش اخلاق، چه در بخش حقوق و چه در بخش شهود بیان كند. https://eitaa.com/qurantehran
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🔸 من دارم برای چه كسی درس می‌ خوانم؟ برای چه دارم درس می‌ خوانم؟ چیزی می خوانم كه به همراه می ‌برم یا نمی ‌برم؟ این طیب و طاهر مرا رها می ‌كند یا نمی ‌كند؟ چون نور است. 🔸 این قدر این ، شفاف ‌اند روشن ‌اند مقتدرند كه وقتی دیدند ما با آنها نیستیم، ما را رها می ‌كنند و می‌ روند؛ ما آنها را رها نكردیم، آنها كه دیدند ما لایق نیستیم، بلند می شوند و می روند! آنها اگر كسی را لایق ببینند، می ‌آیند و بیگانه را بیرون می ‌كنند. 🔸 یك عده می ‌گویند نه، تو لیاقت پیدا كن، اینکه آلوده هستی، اگر فرشته بیاید اینها را بیرون می ‌كند! می‌ گوید تو اگر جایی برای فرشته بودی و با خدایت رابطه داشتی كه او یك فرشته را بفرستد، آن فرشته، خودش گردگیری می ‌كند، او نه اینكه شما باید منتظر باشید که دیو بیرون برود تا فرشته در بیاید! اگر آن فرشته آمد دیوها را هم بیرون می‌ كند. 🔸 ، «حیّ لا یموت» است، وقتی ببیند آدم لایق نیست آدم را رها می ‌كند؛ اما اگر ببیند آدم، لایق است، حافظِ آدم است. خیلی از موارد است كه همین علم حافظ آدم است؛ همین درس و بحث! 🔸 گاهی می ‌گوییم كه «الحمد لله» خطر از ما گذشت، خوب شد ما آن را داده بودیم! نه، از آن صدقه این قدر كار بر نمی ‌آید كه از این درس و بحث بر می ‌آید؛ یا می گوییم خوب شد كه فلان كس كرده، بله آن دعا كردن، كار خیری است اما از آن این قدر بر نمی ‌آید كه از این بر می ‌آید! این «حیّ لا یموت» است. اگر واقعاً علم باشد، در خیلی از مواردِ خطر، انسان را حفظ می ‌كند https://eitaa.com/qurantehran
💠 حیات جامعه انسانی 🔸 مهمترین ره ‌آورد ولی عصر (ارواحنا فداه) زنده كردن جامعه اسلامی، بلكه است؛ این اصل اول. به استناد همین اصل است كه از رسول گرامی (علیه و علی آله آلاف التحیة و الثناء) رسیده است «مَنْ ماتَ وَ لَمْ یعْرِفْ إمامَ زَمانِهِ مَاتَ مِیتَةً جَاهِلِیة».[1] اگر امام عصر است، شناخت او و اعتقاد به او و التزام به دستورهای او حیات بخش است و اگر كسی او را نشناسد و ملتزم به احكام و دستورهای او نباشد، مرده جاهلی است. پس را امامت به جامعه اعطا می‌كند. 🔸 اصل دوم آن است كه نظیر حیات بخشی قرآن كریم است، چون این دو حقیقت هماهنگ ‌اند و هرگز از هم جدا نیستند. اگر در سوره مباركه «انفال» آمده است ﴿یا أَیهَا الَّذینَ آمَنُوا اسْتَجیبُوا لِلّهِ وَ لِلرَّسُولِ إِذا دَعاكُمْ لِما یحْییكُمْ﴾؛[2] یعنی دعوت وحی عامل است، چه اینكه جامعه عرب قبل از وحی و مرگ جاهلی زنده بود و می ‌مرد، زندگی آنها در حقیقت مرگ جاهلیت بود، مرگی بود جاهلانه و با قرآن زنده شدند. پس هماهنگی وحی و عترت، قرآن و اهل بیت (علیهم الصلاة و علیهم السلام) در حیات بخشی این دو عنصر محوری است، این هم اصل دوم. 🔸 جریان پُر كردن جامعه به ، زیرمجموعه حیات انسانی جامعه است. اگر جامعه‌ ای زنده بود به سراغ فرهنگ و عدل می‌ رود. ملت مرده نه اهل فرهنگ است و نه اهل عدل و داد. این بیان نورانی ائمه (علیهم السلام) كه درباره ولّی عصر (ارواحنا فداه) آمده است امری فرعی و نه اصلی است. كار اصلی ولی عصر این نیست كه جهان را پر از عدل و داد می ‌كند! عدل و داد وصف انسان زنده است! تا آن اصل را ولی عصر اعطا نكند و جامعه را زنده نكند، هرگز آنها عادل نخواهند بود. اول باید به زنده بشوند، بعد علاقمند عدل و داد. 🔸 پس وجود مبارك ولی عصر طبق این دو اصل گذشته است. باید بحث كرد كه وجود مبارك امام زمان چگونه جامعه را زنده می ‌كند. مگر جامعه هم اكنون زنده نیستند؟ مگر اكثری مردم مرده ‌اند؟ یك بیان نورانی حضرت علی (سلام الله علیه) در نهج ‌البلاغه است كه آن حیات و ممات انسانی را تبیین می ‌كند، آن ‌گاه روشن می‌ شود كه وجود مبارك ولی عصر اول جامعه مرده را زنده می ‌كند، بعد جامعه زنده را به عدل و داد فرا می ‌خواند، ملت زنده مشتاق عدل و دادند. آن بیان نورانی امیرالمومنان (سلام الله علیه) این است كه بعضی ‌ها بر حسب ظاهر و صورت انسان ‌اند و در باطن حیوان ‌اند و چنین افرادی مرده ‌های متحرك ‌اند: «فَالصُّورَةُ صُورَةُ إِنْسَانٍ وَ الْقَلْبُ قَلْبُ حَیَوَانٍ لَا یَعْرِفُ بَابَ الْهُدَی فَیَتَّبِعَهُ وَ لَا بَابَ الْعَمَی فَیَصُدَّ عَنْهُ وَ ذَلِکَ مَیِّتُ الْأَحْیَاءِ»؛[3] فرمود عده ‌ای بر حسب ظاهر انسان ‌اند، باطن آنها یا درنده خویی است یا طمع از و شهوترانی است از خصوصیت انسانی و فرشتگی خبری نیست «فَالصُّورَةُ صُورَةُ إِنْسَانٍ وَ الْقَلْبُ قَلْبُ حَیَوَانٍ لَا یَعْرِفُ بَابَ الْهُدَی فَیَتَّبِعَهُ وَ لَا بَابَ الْعَمَی فَیَصُدَّ عَنْهُ وَ ذَلِکَ مَیِّتُ الْأَحْیَاءِ»؛ یعنی در بین زنده‌ ها اینها اند از این افراد در جامعه كم نیستند. وقتی وجود مبارك ولی عصر (ارواحنا فداه) ظهور كرد، صورت را كه انسان است مطابق می ‌كند و سیرت را كه سیرت حیوان است مطابق صورت می ‌كند، آن سیرت اصلی و واقعی را انسانی قرار می‌ دهد، بعد از آنكه آن سیرت را انسانی و واقعی قرار داد، این صورت را مطابق با آن سیرت می‌ كند، این جامعه ظاهراً و باطناً انسان می ‌شوند، چنین جامعه ‌ای را به عدل و داد فرا می ‌خواند و آنها را و داد می ‌كند. وجود مبارك ولی عصر (ارواحنا فداه) وقتی جامعه را زنده كرد جامه زنده است. 🔸 همان طوری كه وجود مبارك رسول گرامی (علیه و علی آله آلاف التحیة والثناء) جامعه مرده را زنده كرده است، ولی عصر (ارواحنا فداه) هم جامعه مرده را زنده می ‌كند. راه احیای جامعه به این است كه به این جامعه و و و اعطا كنند. [1]. سید بن طاووس، الاقبال بالاعمال الحسنه، ۱۴۱۵ق، ج۲، ص۲۵۲؛ شیخ صدوق، کمال الدین، ۱۳۹۵ق، ج۲، ص۴۱۰ [2]. سوره مبارکه انفال، آیه24. [3]. نهج البلاغه، خطبه87. https://eitaa.com/qurantehran
💠 حیات جامعه انسانی 🔸 مهمترین ره ‌آورد ولی عصر (ارواحنا فداه) زنده كردن جامعه اسلامی، بلكه است؛ این اصل اول. به استناد همین اصل است كه از رسول گرامی (علیه و علی آله آلاف التحیة و الثناء) رسیده است «مَنْ ماتَ وَ لَمْ یعْرِفْ إمامَ زَمانِهِ مَاتَ مِیتَةً جَاهِلِیة».[1] اگر امام عصر است، شناخت او و اعتقاد به او و التزام به دستورهای او حیات بخش است و اگر كسی او را نشناسد و ملتزم به احكام و دستورهای او نباشد، مرده جاهلی است. پس را امامت به جامعه اعطا می‌كند. 🔸 اصل دوم آن است كه نظیر حیات بخشی قرآن كریم است، چون این دو حقیقت هماهنگ ‌اند و هرگز از هم جدا نیستند. اگر در سوره مباركه «انفال» آمده است ﴿یا أَیهَا الَّذینَ آمَنُوا اسْتَجیبُوا لِلّهِ وَ لِلرَّسُولِ إِذا دَعاكُمْ لِما یحْییكُمْ﴾؛[2] یعنی دعوت وحی عامل است، چه اینكه جامعه عرب قبل از وحی و مرگ جاهلی زنده بود و می ‌مرد، زندگی آنها در حقیقت مرگ جاهلیت بود، مرگی بود جاهلانه و با قرآن زنده شدند. پس هماهنگی وحی و عترت، قرآن و اهل بیت (علیهم الصلاة و علیهم السلام) در حیات بخشی این دو عنصر محوری است، این هم اصل دوم. 🔸 جریان پُر كردن جامعه به ، زیرمجموعه حیات انسانی جامعه است. اگر جامعه‌ ای زنده بود به سراغ فرهنگ و عدل می‌ رود. ملت مرده نه اهل فرهنگ است و نه اهل عدل و داد. این بیان نورانی ائمه (علیهم السلام) كه درباره ولّی عصر (ارواحنا فداه) آمده است امری فرعی و نه اصلی است. كار اصلی ولی عصر این نیست كه جهان را پر از عدل و داد می ‌كند! عدل و داد وصف انسان زنده است! تا آن اصل را ولی عصر اعطا نكند و جامعه را زنده نكند، هرگز آنها عادل نخواهند بود. اول باید به زنده بشوند، بعد علاقمند عدل و داد. 🔸 پس وجود مبارك ولی عصر طبق این دو اصل گذشته است. باید بحث كرد كه وجود مبارك امام زمان چگونه جامعه را زنده می ‌كند. مگر جامعه هم اكنون زنده نیستند؟ مگر اكثری مردم مرده ‌اند؟ یك بیان نورانی حضرت علی (سلام الله علیه) در نهج ‌البلاغه است كه آن حیات و ممات انسانی را تبیین می ‌كند، آن ‌گاه روشن می‌ شود كه وجود مبارك ولی عصر اول جامعه مرده را زنده می ‌كند، بعد جامعه زنده را به عدل و داد فرا می ‌خواند، ملت زنده مشتاق عدل و دادند. آن بیان نورانی امیرالمومنان (سلام الله علیه) این است كه بعضی ‌ها بر حسب ظاهر و صورت انسان ‌اند و در باطن حیوان ‌اند و چنین افرادی مرده ‌های متحرك ‌اند: «فَالصُّورَةُ صُورَةُ إِنْسَانٍ وَ الْقَلْبُ قَلْبُ حَیَوَانٍ لَا یَعْرِفُ بَابَ الْهُدَی فَیَتَّبِعَهُ وَ لَا بَابَ الْعَمَی فَیَصُدَّ عَنْهُ وَ ذَلِکَ مَیِّتُ الْأَحْیَاءِ»؛[3] فرمود عده ‌ای بر حسب ظاهر انسان ‌اند، باطن آنها یا درنده خویی است یا طمع از و شهوترانی است از خصوصیت انسانی و فرشتگی خبری نیست «فَالصُّورَةُ صُورَةُ إِنْسَانٍ وَ الْقَلْبُ قَلْبُ حَیَوَانٍ لَا یَعْرِفُ بَابَ الْهُدَی فَیَتَّبِعَهُ وَ لَا بَابَ الْعَمَی فَیَصُدَّ عَنْهُ وَ ذَلِکَ مَیِّتُ الْأَحْیَاءِ»؛ یعنی در بین زنده‌ ها اینها اند از این افراد در جامعه كم نیستند. وقتی وجود مبارك ولی عصر (ارواحنا فداه) ظهور كرد، صورت را كه انسان است مطابق می ‌كند و سیرت را كه سیرت حیوان است مطابق صورت می ‌كند، آن سیرت اصلی و واقعی را انسانی قرار می‌ دهد، بعد از آنكه آن سیرت را انسانی و واقعی قرار داد، این صورت را مطابق با آن سیرت می‌ كند، این جامعه ظاهراً و باطناً انسان می ‌شوند، چنین جامعه ‌ای را به عدل و داد فرا می ‌خواند و آنها را و داد می ‌كند. وجود مبارك ولی عصر (ارواحنا فداه) وقتی جامعه را زنده كرد جامه زنده است. 🔸 همان طوری كه وجود مبارك رسول گرامی (علیه و علی آله آلاف التحیة والثناء) جامعه مرده را زنده كرده است، ولی عصر (ارواحنا فداه) هم جامعه مرده را زنده می ‌كند. راه احیای جامعه به این است كه به این جامعه و و و اعطا كنند. [1]. سید بن طاووس، الاقبال بالاعمال الحسنه، ۱۴۱۵ق، ج۲، ص۲۵۲؛ شیخ صدوق، کمال الدین، ۱۳۹۵ق، ج۲، ص۴۱۰ [2]. سوره مبارکه انفال، آیه24. [3]. نهج البلاغه، خطبه87. https://eitaa.com/qurantehran