eitaa logo
✳️محفل قرآنی رحیق
3هزار دنبال‌کننده
3.2هزار عکس
1.3هزار ویدیو
617 فایل
🌷دانش دامنه گسترده ای دارد به آموخته ها قناعت نکنیم🌷 واژه رحیق برگرفته از آیه ۲۵ سوره مطففین به معنی شراب خالص بهشتی. گرداننده محفل گرچه تجربه و مطالعه ای ۳۰ ساله در مباحث قرآنی داردلیکن باور دارد هنوز در گام اول هست. @jebhefarhangi @Sayyedali_1997
مشاهده در ایتا
دانلود
برداشت از آیات ۲۰۶ ـ ۲۰۴ 📌 الی با سایر مردم فرق دارد. ممکن است دیگران به توجّه نکنند و وقتی که خوانده می شود تنها برای و یا صدای به آن گوش بدهند و هیچ گونه ادبی را در مقابل و قرآن رعایت ننمایند؛ ولی الی وقتی می خواند و یا قرآن برایش خوانده می شود به خاطر آن که مورد مهربانی و خاص خدای تعالی واقع شود به آن گوش می دهد و سخنی نمی گوید و چون خدای تعالی با او حرف می زند کمال را رعایت می کند، صبح و شب در دل به یاد است و نمی گذارد که از محسوب شود و بلکه آنچنان خود را نزد مقرب می داند که به هیچ وجه از و او کوتاهی نمی کند، دائما او را می گوید و برای او کمال را به وسیله انجام می دهد. 🔅تفسیر و قرآن پژوهی @rahighemakhtoom
برداشت از آیات ۹۹ ـ ۹۸ 📌رفع الی باید برای رفع خود از گفتار استهزاء کنندگان در ، و پروردگار را بکند و آن قدر کند تا به برسد. 🔅تفسير و قرآن پژوهی @rahighemakhtoom
☑ سخنی در باره آیات سجده دار قرآن (1) ▪ عن ابی عبدالله علیه السلام قال: ان العزائم اربع: اقرا باسم ربک الذی خلق، و النجم، و تنزیل السجده، و حم السجده.[1] 🔹 از حضرت صادق علیه السلام نقل شده که آن حضرت فرموده است: همانا سوره‎ های عزائم چهار تاست، 1. اقرا باسم ربک الذی خلق (سوره علق)، 2. و النجم (سوره نجم)، 3. تنزیل السجده (سوره فصلت)، 4. حم السجده (سوره سجده). 🔹 «عزیمت» در مقابل «رخصت» به معنای «چیزی است که انجام دادن آن لازم باشد»، عزائم السجود: عبارت است از: سوره‎هایی که در آن آیات سجده موجود است و بر قاری و شنونده آن آیات، لازم است که برای خداوند سجده نموده و به تسبیح و حمد پروردگارشان بپردازند و این سجده واجب است و حتما باید انجام بپذیرد، در مقابل، آیات سجده دیگری است که بر قاری و شنونده آن آیات سجده کردن لازم و حتمی نیست بلکه مستحب است. عن ابی عبدالله علیه السلام قال: العزائم الم تنزیل، و حم السجده و النجم و اقرا باسم ربک و ما عداها فی جمیع القرآن مسنون و لیس بمفروض.[2] و از حضرت صادق علیه السلام نقل شده که آن حضرت فرموده است. عزائم عبارتند از: الم تنزیل، و حم السجده، و النجم و اقرا باسم ربک. و سوای این‎ها در تمامی قران مستحب است و واجب نمی‎ باشد. ☑ احکام سجده تلاوت 1. واجب است سجده کردن بر قاری و شنونده (بلکه هر کس که به گوشش برسد بنابر اظهر) یکی از آیات چهارگانه ‎ای که در چهار سوره قرآن آمده است و آنها عبارتند از: 1. سوره سجده‌ (آیه 15) وقتی که به «و لا یستکبرون» رسید. 2. سوره فصلت (آیه 37) وقتی که به «ایاه تعبدون» رسید. 3. سوره نجم (آیه 62 آخر سوره) وقتی که به انتهای آیه رسید. 4. سوره علق (آیه 19 آخر سوره) وقتی که به انتهای آیه رسید. و مستحب است سجده کردن در یازده مورد و آنها عبارتند از: 1. سوره اعراف (آیه 206 آخر سوره)، وقتی که به «و له یسجدون» رسید. 2. سوره رعد (آیه 15) وقتی که به «و ظلالهم بالغدو و الاصال» رسید. 3. سوره نحل (آیه 49 و 50) وقتی که به «و یفعلون ما یومرون» رسید. 4. سوره بنی اسرائیل (آیه 107 تا 109) وقتی که به «و یزیدهم خشوعا» رسید. 5. سوره مریم (آیه 58)، وقتی که به «خروا سجدا و بکیا» رسید. 6. سوره حج (آیه 18)، وقتی که به «یفعل ما یشا» رسید. 7. سوره حج (آیه 77)، وقتی که به «و افعلوا الخیر»رسید. 8. سوره فرقان (آیه 60)، وقتی که به «و زادهم نفورا» رسید. 9. سوره نمل (آیه 25 و 26)، وقتی که به «رب العرش العظیم» رسید. 10. سوره ص (آیه 24)، وقتی که به «و خر راکعا و اناب» رسید. 11. سوره انشقاق (ایه 21)، وقتی که به «اذا قرئ» رسید. 🔹 بلکه احتیاط بهتر، سجده کردن نزد هر آیه ‎ای است که در آن امر به سجده شده باشد.[3] -----ادامه دارد ============ [1] . وسائل الشیعه، ج 4، ص 881 (باب 42 از ابواب قراه القرآن، ح 7). [2] . وسائل الشیعه، ج 4، ص 881، (باب 42 از ابواب قراه القرآن، ح 9). [3] . عروه الوثقی، ج 1، ص 684 (فصل فی سائر اقسام السجود، م 2). 🌱🌱🌱 📎تفسیر و علوم قرآنی @rahighemakhtoom
☑ سخنی در باره آیات سجده دار قرآن (2) 2. وجوب و استحباب سجده، مختص قاری و شنونده و کسی است که آیات (مذکوره) به گوشش بخورد اما بر کسی که آیات را بنویسد و یا تصور کند و یا آن که نوشته آن را ببیند و یا به قلبش خطور دهد، سجده واجب نمی‎شود.[4] 3. آنچه که سبب سجده می‎شود، تمامی آیه می‎باشد، بنابراین با خواندن مقداری از آیه هر چند لفظ سجده آن باشد، سجده کردن واجب نمی‎شود.[5] 4. وجوب سجده، فوری است و تاخیر آن جایز نیست و اگر فراموش نماید و یا از روی معصیت ترک کرده باشد هر وقت یادش بیاید، باید سجده کند. 5. اگر بخشی از آیات مذکور را خودش قرائت کند و بقیه‎اش را بشنود، احتیاط واجب آن است که سجده کند. 6. اگر آیات سجده را خودش غلط بخواند و یا قاری غلط بخواند و او بشنود، احتیاط واجب آن است که سجده کند. 7. اگر آیات سجده پشت سر هم تکرار شود خواه این تکرار به خواندن باشد یا شنیدن بایستی سجده را نیز به همان تعداد تکرار کرد، بلکه اگر خواند و شنیدن همزمان باشد به اینکه در هنگام خواندن او، شخصی و یا جماعتی نیز همزمان همان آیات را بخوانند در اینجا نیز احتیاطا باید سجده را تکرار کند. 8. در وجوب سجده فرقی نیست بین شنیدن (آیات سجده) از مکلف یا غیر مکلف مثل صغیر یا مجنون در صورتی که به قصد قرائت قرآن بخوانند. 9. اگر در بین نماز آیات سجده را بشنود و یا قرائت نماید، باید با اشاره سجده کند و بعد از نماز سجده را به جا آورد و نماز را دوباره اعاده نماید. 10. اگر کسی در حال سجده، آیه سجده را بخواند و یا بشنود، واجب است سر از سجده بردارد و سپس به سجده رود و ادامه دادن همان سجده به قصد سجده واجب و یا کشیدن پیشانی از جای سجده به طرف دیگر، کفایت نمی‎کند. 11. ظاهرا لازم نیست نیت سجده را در حال نشستن یا ایستادن کرده باشد و بعد به سجده رود یا این که سرازیر شدن نیز به قصد سجده باشد بلکه اگر اندکی قبل از گذاردن پیشانی بر زمین نیز نیت کند کافی است. 12. ظاهر آن است که در وجوب سجده، بودن قرائت به قصد قرآن معتبر است بنابراین اگر شخصی به وسیله آیه سخن بگوید بدون این که قصد تلاوت قرآن را داشته باشد با شنیدن آن، سجده واجب نمی‎شود و همچنین اگر آیه سجده را از بچه غیر ممیز یا شخص خواب و یا از ضبط صوت بشنود. اگر چه احتیاط آن است که در همه موارد سجده نماید. 13. لازم است هنگام شنیدن، کلمات و حروف آیه را از هم تمیز دهد؛ بنابراین با شنیدن همهمه، سجده واجب نمی‎شود، اگر چه احوط آن است که سجده کند. 14. با خواندن یا شنیدن ترجمه آیات سجده، سجده واجب نمی‎شود، اگر چه به قصد ترجمه آیه باشد. 15. در این سجده، اضافه بر تحقق سجده، نیت و مباح بودن مکان و بلند نبودن موضع سجده پیش از چهار انگشت نیز معتبر است و احتیاط آن است که مواضع سجده را بر زمین گذارد و پیشانی را بر چیزی که سجده بر آن صحیح است بگذارد و سایر شرایط سجده معتبر نیست مانند طهارت از حدث،... استقبال قبله، طهارت موضع سجده، ستر عورت،... تنها لباس نباید غصبی باشد... 16. در این سجده، تشهد و سلام و گفتن «الله اکبر» در اول آن، لازم نیست، بله مستحب است گفتن «الله اکبر» وقتی که سر از سجده بر می‎دارد بلکه احتیاط در گفتن آن است. 17. مجرد سجده کفایت می‎کند و گفتن ذکر واجب نیست، اگر چه گفتن ذکر، مستحب می‎باشد و در انجام این مستحب هر ذکری کفایت می‎کند و لکن بهتر این است که گفته شود: «سجدت لک یا رب تعبدا ورقا، لا مستکبرا عن عبادتک و لا مستنکفا و لا مستعظما بل انا عبد ذلیل ضعیف خائف مستجیر». یا بگوید: «لا اله الا الله حقا حقا، لا اله الا الله ایمانا و تصدیقا، لا اله الا الله و عبودیه، ورقا سجدت لک یا رب تعبدا ورقا، لا مستنکفا و لا مستکبرا، بل انا عبد ذلیل ضعیف خائف مستجیر». یا بگوید: «الهی امنا بما کفروا، و عرفنا منک ما انکروا، و اجبناک الی ما دعوا، الهی فالعفو العفو». یا بگوید آن چیزی را که پیامبر صلی الله علیه و آله در سجده سوره «علق» فرمودند و آن این است: «اعوذ برضاک من سخطک، و بمعافاتک عن عقوبتک، اعوذبک منک، لا احصی ثنا علیک، انت کما اثنیت علی نفسک». 18. اگر آیات سجده را مکرر شنیده و در حداقل و حداکثر آن شک کند، جایز است به حداقل اکتفا نماید و اگر تعداد سجده واجب را بداند ولی در تعداد سجده‎های انجام شده شک کند در این جا نیز باید بنا را بر اقل بگذارد (و باقی را انجام دهد). 19. در صورت وجوب تکرار سجده، مجرد برداشتن پیشانی از زمین و گذاردن مجدد آن به جهت سجده دیگر کافی است و لازم نیست بنشیند و باز به سجده رود، بلکه برداشتن سایر مواضع سجده هم معتبر نمی‎باشد اگر چه احوط برداشتن آنهاست.[6] ========== [4] . عروه الوثقی، ج 1، ص 684 (فصل فی سائر اقسام السجود، م 3 4). [5] . همان. [6] . عروه الوثقی، ج 1، ص 684 الی 688 (فصل فی سائر اقسام السجود از م 2 الی 20). 🌱🌱🌱 📎تفسیر و علوم قرآنی @rahighemakhtoom
(ع) □ابلیس که یکی از فرشتگان بوده چرا بر حضرت آدم (علی نبینا وآله وعلیه السلام) سجده نکرد؟ ■در اینکه ابلیس، فرشته است یا جن، میان مفسران بحثهای زیادی شده است؛۱ زیرا از سویی خطاب و فرمان در آیه یاد شده به فرشتگان بود. «و إذ قلنا للملـئکة اسجدوا...»۲ و آنها مستثنی‏منه هستند؛ «فَسَجَدَ الْمَلَائِکَةُ کُلُّهُمْ أَجْمَعُونَ * إِلاَّ إِبْلِیسَ»۳ و از سوی دیگر، قرآن تصریح می‏کند که ابلیس از جنیان بود «...کان من الجن...»۴ در پاسخ می‏توان به دو بیان، میان هر دو نظر جمع کرد: ▫️۱. ابلیس به علت عبادت بسیار، در زمره فرشتگان به حساب می‏آمد و ملائکه گمان می‏کردند که او از خودشان است؛ از این‏رو وقتی خطاب آمد ابلیس با اینکه خود را نیز مشمول آن می‏دانست، سرپیچی کرد. ▫️۲. خطاب هم به فرشتگان بود و هم به ابلیس؛ اما چون اکثر قریب به اتفاق مخاطبان خداوند، در امر به سجده، ملائکه بودند، از این‏رو خداوند در مقام حکایت، فقط سخن از خطاب به ملائکه را به میان می‏آورد و این روش، در نقل و حکایت امری مرسوم است.۵ ▫️غرور، خودخواهی و تکبرِ شیطان، باعث سجده نکردن و رانده شدن او از بهشت شد؛ (خداوند) فرمود:ای ابلیس، چرا با سجده کنندگان نیستی؟ گفت: من هرگز برای بشری که او را از خاک خشکیده‏ای که از گل بدبویی گرفته شده است، آفریده‏ای، سجده نخواهم کرد. (خداوند) فرمود: از صف آن‏ها (فرشتگان) بیرون رو که رانده درگاه مایی». (حجر، ۳۲ ـ ۳۴)۶ ۱. ر.ک: مجمع‏البیان، علامه طبرسی رحمه‏ الله، ج ۱، ص ۱۶۲ ـ ۱۶۵، مؤسسة الاعلمی، بیروت. ۲. بقره، ۳۴. ۳. حجر، ۳۰ و ۳۱. ۴. کهف، ۵۰. ۵. ر.ک: مجمع‏ البیان، همان، معارف قرآن، مصباح یزدی، ص ۲۹۹، انتشارات در راه حق. ۶. تفسیر نمونه، آیه‏اللّه‏ مکارم شیرازی و دیگران، ج ۱۱، ص ۶۹، دارالکتب الاسلامیه. 🔅تفسير و قرآن پژوهی @rahighemakhtoom
برداشت از آیات ۷۷ – ۶۳ 🔲 خدا و کسانی که نفس کرده اند صفات زیر به خوبی از آنها مشاهده می شود: ☑️اوّل: در روی زمین بدون تشریفات و بدون سهل و ساده راه می روند. ☑️دوّم: وقتی با دشمن و افراد روبرو می شوند برای آنها جز نمی خواهند. ☑️سوّم: در شبها وقتی همه به خواب رفته اند آنها در مقابل پروردگارشان می کنند و یا ایستاده با او حرف می زنند. ☑️چهارم: در مناجاتهایشان بیشتر درباره از عذاب های سخن می گویند. ☑️پنجم: آنها وقتی می کنند دقیقا به قدر نیاز دیگران عمل می کنند و کم و زیادی در انفاقشان وجود ندارد. ☑️ششم: آنها به هیچ و هیچ وسیله ای مستقلاً توجّه ندارند و فقط و فقط همه چیز را اصالتا از خدا می خواهند. ☑️هفتم: هیچ کس را بدون آن که مجوزی از جانب خدای تعالی داشته باشند نمی کشند و یا عِرض و او را از دست او نمی گیرند. ☑️هشتم: آنها هیچ گاه نمی کنند زیرا کسی که زنا کند گناه بزرگی کرده و روز عذابش مضاعف می شود و در آن عذاب همیشه با ذلّت می ماند. ☑️نهم: آنها برای گناهانشان می کنند و اعمالشان را شایسته قرار می دهند که خدای تعالی در این صورت گناهان آنها را به مبّدل می کند. زیرا خدای تعالی به اینها خاصّی دارد و به طور کلی کسی که توبه کند و تزکیه نفس نماید و عمل انجام دهد خدای تعالی توبه اش را قبول می کند. ☑️دهم: آنها هیچ گاه باطل و به نمی دهند. ☑️یازدهم: آنها وقتی با و رفتار برخورد می کنند به آنها توّجه نمی نمایند بلکه کریمانه از اعراض می کنند. ☑️دوازدهم: آنها وقتی که الهی را متذکر می شوند با دقّت و چشم باز و گوش باز در مقابل آن سر فرود می آورند. ☑️سیزدهم: آنها در برای دنیایشان از خدای تعالی می خواهند که و خوبی داشته باشند تا روشنایی آنها باشند. ☑️چهاردهم: آنها در مناجاتشان از خدای تعالی می خواهند که مقام و مربّی بودن را برای اهل پیدا کنند و آنها را در مراحل تقوی به پیش ببرند. ☑️پانزدهم: خدای تعالی توجّه به دعاهای آنها می کند و خوب خودش را به خاطر تحمّل مشقّاتی که در راه کشیده اند به غرفه های وارد می نماید و و سلام برای آنها می فرستد و همیشه در این بهشت خوب استقرار پیدا می کنند. ♧♧♧ 🔅تفسیر و قرآن پژوهی @rahighemakhtoom
پرواز جان ها علامه_حسن_زاده_آملی (ره) چه شد ما را که نمی کنیم؟ خب شاید جناب عالی هم متقابلا به بنده بفرمایید که تو را چه شد که نمی کنی؟! آخر این حرفا که زده می شود گوینده دیگری است الآن بنده نیستم من یک نواری هستم یک جعبه ی صوتی هستم گوینده دیگری است بنده و جنابعالی هردو مستمع هستیم نفرما که شما چرا پرواز نمی کنی بنده و جناب عالی در این درد شرکیم هر کسی این هارو در خویشتن کرد به همان اندازه پرواز می کند به گفتن نیست آقا که به خواندن نیست که به کردن نیست جان باید تکان بخورد جان آمدند به داشتن با حقیقت عالم با کلام ناطق داشتن می جنگیدند شمشیر می آوردند برای کی؟ برای آن کسی که اصل حقیقت بهشت وجودش بهشت سرّش بهشت رفتارش بهشت آیینه ایزدنما حقیقت نما آیینه ای از آن بهتر موجودی از آن شریف تر بعد از اکرم ما کسی نشان ندارد آمدند به جنگ او شمشیر به روی او می آودند و حال اینکه پیشانی ها وصله زده پنهاه بر بس های طولانی داشته بودند جان نداشت... 🌷🌷🌷 🔅تفسير و قرآن پژوهی @rahighemakhtoom
📌دلی پوشیده در تاریکی گناه إِلَهِی قَلْبِی مَحْجُوبٌ وَ نَفْسِی مَعْیُوبٌ وَ عَقْلِی مَغْلُوبٌ وَ هَوَائِی غَالِبٌ وَ طَاعَتِی قَلِیلٌ وَ مَعْصِیَتِی کَثِیرٌ وَ لِسَانِی مُقِرٌّ بِالذُّنُوبِ فَکَیْفَ حِیلَتِی یَا سَتَّارَ الْعُیُوبِ وَ یَا عَلامَ الْغُیُوبِ وَ یَا کَاشِفَ الْکُرُوبِ اغْفِرْ ذُنُوبِی کُلَّهَا بِحُرْمَةِ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ یَا غَفَّارُ یَا غَفَّارُ یَا غَفَّارُ بِرَحْمَتِکَ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ. خداى من، دلم در پرده‏ هاى ظلمت پوشیده شده و جانم دچار کاستى گشته و عقلم مغلوب هواى نفسم شده و هواى نفسم بر من چیره آمده، طاعتم اندک، و نافرمانیم بسیار، و زبانم اقرارکننده به گناهان است، چاره من چیست اى پرده‏ پوش عیبها، اى داناى نهان‏ها، اى‏ برطرف ‏کننده غمها، همه گناهان مرا بیامرز، به احترام محمّد و خاندان محمّد، اى آمرزنده، اى آمرزنده، اى آمرزنده‏ به مهربانیت اى مهربان‏‌ ترین مهربانان. @rahighemakhtoom
لطفا در ایتا مطلب را دنبال کنید
مشاهده در پیام رسان ایتا
.هوالحق 📚 آشنایی با سوره های قرآن سوره 📚 بابیان شیوای استاد محمد علی قسمت آیات نورانی قرآن کریم آیات ۳۷ تا ۴۱ سوره فصلت به آیات خداوند باطلی در قرآن راه ندارد در قرآن در عذاب آخرت قرار دارند قرآن به منحرفان ،⬅️ هر چه میخواهید بکنید انتشار مطالب دوشنبه و پنج شنبه 🔅صفحه تفسير ،قرآن شناسی و قرآن پژوهی رحیق ☘⚘☘⚘☘⚘☘⚘ @rahighemakhtoom ☘⚘☘⚘☘⚘☘
💠
 پاس دل

🔸 یك بیان نورانی امام سجاد (سلام الله علیه) دارد كه فرمود من تعجب می ‌كنم كه یك عده از غذاهای ناروا پرهیز می ‌كنند برای اینكه مبادا مریض بشوند؛ اما از پرهیز نمی ‌كنند كه حیثیت اینها را می ‌برد! 🔸 ما كاملاً می ‌توانیم كه در چه شرایطی هستیم. این است كه به ما گفتند مراقبت كنید، محاسبت كنید، خودتان را بسنجید: «حاسِبوا أنْفُسَكُم قَبلَ أنْ تُحاسَبوا و زِنوها قَبلَ أنْ تُوزَنوا». آدم می ‌تواند خودش را بسنجد كه از چه خوشش می‌آید از چه بدش می ‌آید، از چه لذت می ‌برد از چه لذت نمی ‌برد؛ آیا _ خدای ناكرده _ جزء ﴿اِنْ هُمْ إِلاّ كَاْلأَنْعامِ بَلْ هُمْ أَضَلُّ﴾ است، آیا _ خدای ناكرده _ جزء ﴿شیاطینَ الِانسِ و الجِنِّ﴾ است؛ یا _ ان شاء الله_ جزء ﴿الَّذینَ قالُوا رَبُّنَا اللّهُ ثُمَّ اسْتَقامُوا تَتَنَزَّلُ عَلَیهِمُ الْمَلائِكَةُ﴾ است. 🔸 اگر می ‌بینیم از نماز و نماز شب و از ذكر خدا و یاد خدا لذت می ‌بریم، زندگی می ‌كنیم، از گناه منزجریم، بدمان می‌آید كه با خدا مخالفت بكنیم، معلوم می ‌شود كه در ما پیدا شده است. 🔸 فرمود شما اگر مواظب گفتارتان، رفتارتان، غذای تان، نوشتنتان خواندنتان و امثال اینها باشید، . این «لصافحتْكمُ الملائِكَة» را مرحوم كلینی (رضوان الله علیه) از وجود مبارك رسول گرامی (علیه و علی آله آلاف التحیة و الثناء) نقل كرده است. 🔸 فرشته كه دیدنی نیست! همین كه انسان ـ از بدش می ‌آید، ـ از بدش می ‌آید، ـ از اینكه به خدا می‌ كند لذت می ‌برد، ـ از اینكه و احسان داشته باشد لذت می ‌برد، ـ از اینكه باری از دوش بردارد لذت می ‌برد، ـ از اینكه كاری بكند كه راضی باشند لذت می ‌برد، معلوم می ‌شود که «لصافحتْكمُ الملائِكَة». 📚 سخنرانی عمومی تاریخ: 1382/10/11 🎇 صفحه قرآنی رحیق گنجینه آموزه‌های الهی @rahighemakhtoom
حاصل سجده؟ 🍃 به گمانم آن که در روز دست‌کم ۳۴ بار سر بر خاک می‌گذارد اگر حتی یک‌بار جانِ سجده را دریابد لابد پس از اندی، کم و بیش، اینگونه از چنین خاک‌ساریِ مدام بهره خواهد برد: ▫️در قضاوت درباره‌ی دیگران احتیاط بیشتری می‌کند ▫️به فهم خود از دین و دنیا کمتر اعتماد می‌کند ▫️در برابر صدای مخالف به برخورد کردن نمی‌اندیشد ▫️نقد دیگران را حاصل نادانی و سادگی و غرض‌ورزی نمی‌داند ▫️نگاه و حرکات و سکناتش در برابر آن که به درستی یا به غلط احساس ظلم می‌کند، افتاده و خاکی می‌شود ▫️بیش از آنکه حرص برای نصیحت و ارشاد دیگران داشته باشد، در پی چاره‌ای برای کاستی‌های خود است ▫️دهان را که باز می‌کند پاسبان کلماتی است که بر دیگران فرو می‌آورد، مباد که دلی را برنجاند ▫️در برابر ضعیف‌تر از خود فروتن‌تر است ▫️برای همه‌ی پرسش‌ها پاسخ ندارد ▫️در مسائلی که اهل اندیشه در آنها اختلاف نظر دارند کمتر با قاطعیت اظهار نظر می‌کند ▫️دیدگاه دیگران برای او حداقل به اندازه‌ی دیدگاه خودش جذاب‌ است ▫️دین‌داری‌اش به او توهم «از دیگران بهتر بودن» نمی‌دهد بلکه همواره او را به «برای دیگران بهتر بودن» می‌خواند ▫️تعریف و تمجید هواداران بیش از آنکه شادش کند، نگرانش می‌کند ▫️دغدغه‌اش نیکوکاری است، نه نیکونامی ▫️به آسانی از سخنی علیه خود آزرده و خشمگین نمی‌شود ▫️به خود حق نمی‌دهد که دیگران را  قربانی زخم‌های روانی خود کند ▫️ظلم‌دیدن را مجوّز ظلم‌کردن نمی‌داند ▫️در پی مطرح کردن موضوع بحث است و نه مطرح کردن خود ▫️جلوه‌های منیّتش را می‌بیند و از دیدنش احساس دل‌چرکی می‌کند ▫️ وَ لَا تُصَعِّرْ خَدَّكَ لِلنَّاسِ وَ لَا تَمْشِ فىِ الْأَرْضِ مَرَحًا  إِنَّ اللَّهَ لَا يحُِبُّ كلُ‏َّ مخُْتَالٍ فَخُور (لقمان: ۱۸) «(فرزندم) و از مردم روی بر متاب و در زمین سرمستانه راه مرو که خدا هیچ به خودبالنده‌ی فخرفروشی را دوست نمی‌دارد» (ترجمه‌ی کوشا) ▫️ خود را در افلاک دیدن و در نماز سر بر خاک فروآوردن ترکیب غریبی است که می‌تواند انسان را دچار توهمِ تقدّس و برگزیدگی کند. 🎇 دکتر فرهاد شفتی پژوهشگر فلسفه دین و اخلاق 👈محفل قرآنی رحیق گنجینه آموزه‌های دینی👉