eitaa logo
راوینا | روایت مردم ایران 🇮🇷
2.6هزار دنبال‌کننده
1.7هزار عکس
253 ویدیو
3 فایل
🇮🇷 روایت مردم ایران از پیکرهٔ حوزه هنری انقلاب اسلامی 🖋 هنر خوب دیدن و خوب نوشتن وابسته به نویسندگان مردمی 🌱 خرمشهرهای پیش‌رو، آوینی‌ها می‌خواهد... ✉️ نظرات، انتقادات، پیشنهادات و ارسال روایت: ˹ @ravina_ad ˼
مشاهده در ایتا
دانلود
📌 مهاجرین و انصار محمدعلی جعفری توی کانالش نوشته بود: «خانواده‌ای هفت‌نفره از جنوب لبنان دارن میان ایران. قصد اقامت در قم دارن. از بزرگواران کسی هست خانه‌ای در قم داشته باشه بتونه بذاره در اختیارشون؟! پ.ن: این پست رو منتشر کنید؛ امید که گره‌ای از مشکلات شیعیان مرتضی‌علی(ع) باز کنیم!» پیام را به چند گروه قمی ارسال کردم، به امید اینکه به دست نهاد یا مجموعه‌ای برسد. فردایش گوشی‌ام زنگ خورد: - حاجی این خانواده لبنانی کی می‌رسن؟ من تا یک ماه می‌تونم خونه‌م رو خالی کنم و برم خونه بابام، شرمنده بیشتر از یک ماه نمی‌تونم خانم رو راضی کنم... - حاجی‌جان فرستادم بلکه بچرخه یه خونه‌ی خالی یا یه ارگانی پیدا بشه، نه تو با زن و بچه... - داشتم فکر می‌کردم اونا الان مهاجرن و ما باید مثل زمان پیغمبر انصار باشیم، باید تو خونه‌های خودمون بهشون جا بدیم... زبانم قفل شد. گفتم از خود جعفری بپرسد... محمدصادق رویگر پنج‌شنبه | ۲۶ مهر ۱۴۰۳ | روایت قم @revayat_qom ــــــــــــــــــــــــــــــ 🇮🇷 | روایت مردم ایران @ravina_ir ✉️ با ما همراه باشید و به دیگران معرفی کنید: 📎 بلــه | ایتــا | ویراستی | شنوتو | اینستا
بازار پر سود روایت فاطمه صداقتی به قلم فهیمه فرشتیان | مشهد
📌 بازار پرسود حسابی شلوغ شده.‌ بچه‌ها با ذوق و شوق دنبال جلب مشتری هستند. بعضی‌هایشان صدا را بالا می‌برند و می‌گویند: «بیاید از ما هم خرید کنید.» هر چند می‌دانند هیچ‌ چیز به جیب خودشان نخواهد رفت. این وسط خریدار دیگری هم در بازار هست، کسی که دنبال سوژه می‌گردد. دختر نوجوان ۱۴ ساله دوست داشته به ثبت روایت‌های حمایت مردم از جبهه مقاومت کمک کند. گوشی مامان را دست گرفته و در بازارچه دور می‌زند. می‌خواهد بداند در ذهن و دل این فروشنده‌ها چه می‌گذرد. سراغ فاطمه می‌رود. او هدف از این فعالیت‌ها را ایستادن پای سخن رهبر انقلاب می‌داند تا ایشان دلگرم باشند مردم ایران حواسشان به همه چیز هست. فادیا زهرا هم یکی از فروشنده‌های نوجوان است.‌ از حرف‌هایش بر‌می‌آید که حسابی معنای جهاد را فهمیده. هم حفظ چادرش را بخشی از تلاش در راه حق می‌داند و هم حمایت از جبهه مقاومت را. محمد، کلاس چهارم است و وقتی نظرش را درباره نبرد اسرائیل و فلسطین می‌پرسند با یقین می‌گوید که دشمن هیچ کاری نمی‌تواند بکند. عبارت موشک هایپرسونیک فتاح را که می‌گوید قند دارد در دلش آب می‌شود. تشعشع افتخار و اعتماد به نفس از قدرت نظامی ایران در تمام وجودش دیده می‌شود. اینجا در بازارچه حمایت از محور مقاومت کسی سود مالی نخواهد داشت، اما این نوجوان‌ها چیزهایی در حین خرید و فروش به دست می‌آورند که در هیچ بازار دیگری یافت نمی‌شود. برای عزت و سربلندی جبهه حق چه منفعتی بالاتر از اینکه کودکان و نوجوانانش معنای جهاد را بارها و بارها در ذهن خود مرور کنند. روایت فاطمه صداقتی به قلم: فهیمه فرشتیان چهارشنبه | ۲۵ مهر ۱۴۰۳ | مشهدنامه، روایت بچه محل‌های امام رضا علیه‌السلام @mashhadname ــــــــــــــــــــــــــــــ 🇮🇷 | روایت مردم ایران @ravina_ir ✉️ با ما همراه باشید و به دیگران معرفی کنید: 📎 بلــه | ایتــا | ویراستی | شنوتو | اینستا
بیروت، ایستاده در غبار - ۱۲.mp3
28.56M
📌 🎧 🎵 بیروت، ایستاده در غبار - ۱۲ با صدای: علی فتحعلی‌خانی محسن حسن‌زاده | راوی اعزامی راوینا @targap شنبه | ۲۱ مهر ۱۴۰۳ | ــــــــــــــــــــــــــــــ 📋 فهرست پادکست‌ها ـــــــــــــــــــــــــــــــ 🇮🇷 | روایت مردم ایران @ravina_ir ✉️ با ما همراه باشید و به دیگران معرفی کنید: 📎 بلــه | ایتــا | ویراستی | شنوتو | اینستا
📌 ولا تهنو غروب پنج‌شنبه راهی مشهد بودیم؛ که خبر شهادت یحیی سنوار روی صفحه گوشی‌ام آمد. لحظه‌ای متحیر از این خبر بودم. اتفاقات عجیب و غریب این چندماهه در کسری از ثانیه از جلوی چشمانم گذشت. شهادت رئیس جمهور، شهادت اسماعیل هنیه، شهادت سیدحسن نصرالله، وعده صادق۲ و شکست خفت بار دستگاه‌های امنیتی اسرائیل و هم پیمانانش، و حالا، شهادت مغز متفکر عملیات طوفان الاقصی یحیی سنوار... سید حسن نصرالله روحت شاد که در وقت شهادت سردارمان از سیده زینب گفتی و دلمان را آتش زدی «چه خون‌ها از ما ریختید چه جگرها از ما سوزاندید...» تصاویر شادی مردم اسرائیلی روی کانال‌های خبری قرار گرفته بود... شادی‌تان کوتاه باد یاد سخن مقام معظم رهبری افتادم «شرایط کنونی منطقه به گونه‌ای است که هم برای دشمن صهیونیستی شرایط مرگ و زندگی است و هم برای جبهه حق» با یادآوری این جمله حس کردم دشمنان از همیشه به ما نزدیکترند و شمشیر ما از همیشه برای آنها برنده‌تر... جدال سنگینی در این عالم به راه افتاده همه چیز در ذهنم فروکش کرده بود این روزها بیشتر از همیشه با مرگ مأنوس شده‌ایم و پرچم عزای این چندماهه در دلم پایین نمی‌آمد،گ. نهیبی به خودم زدم؛ حوادث این روزها مجال عزاداری از ما می‌گیرد. و چقدر در این رفتن‌ها عزت نهفته است. به مشهد رسیده بودم و در صحن حرم قدم می‌زدم و فکر می‌کردم؛ کمربندها را باید محکم بست که انگار روزگار امروز آبستن حوادث بزرگیست... که آیه‌ای از قرآن به خاطرم رسید: وَلَا تَهِنُواْ وَلَا تَحۡزَنُواْ وَأَنتُمُ ٱلۡأَعۡلَوۡنَ إِن كُنتُم مُّؤۡمِنِينَ سستى مكنيد و غمگين نشويد، كه شما [از ديگران] برتريد ،[البتّهّ‌] اگر با ايمان باشيد سوره آل عمران، آیه ۱۳۹ سارا رحیمی | از جمعه | ۲۷ مهر ۱۴۰۳ | ــــــــــــــــــــــــــــــ 🇮🇷 | روایت مردم ایران @ravina_ir ✉️ با ما همراه باشید و به دیگران معرفی کنید: 📎 بلــه | ایتــا | ویراستی | شنوتو | اینستا
ایستاده در غبار - ۲۲ بخش اول روایت محسن حسن‌زاده | لبنان
📌 بیروت، ایستاده در غبار - ۲۲ بخش اول دو سه روز قبل، یک زنِ ایرانی و هم‌سر لبنانی‌ش توی منطقه‌ی جونیه‌ی لبنان، شهید شدند؛ با شلیکِ پهپاد. ظاهرا اسرائیل این روزها علاقه‌ای ندارد که تا پاسخ احتمالی‌اش، تنشِ دیگری با ایران داشته باشد که "پاسخ" تلقی شود؛ اما خبر شهادتِ این زنِ ایرانی را می‌توان پرچم کرد و بالا برد‌ و برای دشمن هزینه ساخت. توی فضای مجازی که چرخ می‌زنم احساس نمی‌کنم که این موضوع خیلی جدی گرفته شده باشد. این‌جا می‌گویند پیکرِ شهیده کرباسی را می‌خواهند ببرند ایران؛ خدا کند! شاید پیکرِ شهید به وضعیت موجود تکانی بدهد. این‌جا خیلی‌ها فکر می‌کنند که واکنش دولت به شهادتِ این زوج، کافی نبوده؛ باید قوی‌تر عمل می‌کردیم و موج می‌ساختیم. حالا که حرفِ دولت است این را هم بگویم که واکنش دولت به زدنِ ویلای نتانیاهو هم خوشایند نبوده. خود حزب‌الله هنوز رسما مسئولیت ماجرا را نپذیرفته. اگر کارِ حزب‌الله باشد که هیچ اما ممکن است خود اسرائیل نقشه‌ای کشیده باشد. به هر حال، این که ایران بگوید، "ما نبودیم ها" یک طوری است؛ یک طوری که حاکی از خوف است. این جنگ ممکن است حالا حالاها طول بکشد و باید برای واکنش‌های این مدلی سیاست به‌تری داشته باشیم؛ باز هم هرطور دوستان صلاح می‌بینند! القصه؛ دیروز، خانم ملک‌ناصر را دیدیم؛ از دوستانِ لبنانیِ شهیده کرباسی. سه سال با شهید، آشنا بوده. می‌گفت آخرین‌بار یک هفته قبل شهادت، همدیگر را دیده بودند و شهید گفته بود که این روزها یک جای امن هستیم. خانه‌شان توی ضاحیه بود و بعدِ شهادت سید، مثل خیلی‌ها رختشان را کشیده بودند یک جای دیگر. یکی از بچه‌های این زوج جوان، یک دخترِ سه‌ساله است. می‌خواستیم با خانم ملک‌ناصر برویم جونیه؛ محلِ شهادت. قبل آمدن، سر کوچه‌ی محل اقامتمان، بچه‌های حزب‌الله یک جاسوس را گرفته بودند و قپونی می‌بردند. وقتی رسیدیم به محل قرار، کسی که می‌خواست ما را ببرد جونیه، پرسید قرآن داری؟ گفتم نه! بعد با تسبیحش دو سه بار استخاره گرفت که برویم یا نرویم. به هر حال، تهِ ماجرا بچه‌های حزب‌الله نگذاشتند برویم. جونیه، منطقه‌ای مسیحی‌نشین و در تصرفِ نیروهای قوات است. خانم ملک‌ناصر می‌گوید خودمان مدتی آن‌جا زندگی می‌کردیم و عجیب اذیتمان می‌کردند. فضا یک‌جوری تیره و تار است که هزار تا گمانه سرِ ترورها مطرح می‌شود. مثلا می‌گویند چه بسا دشمنانِ داخلیِ حزب‌الله دارند برای این ترورها با اسرائیل هم‌کاری می‌کنند. والله‌العالم! ادامه دارد... محسن حسن‌زاده | راوی اعزامی راوینا @targap یک‌شنبه | ۲۹ مهر ۱۴۰۳ | ــــــــــــــــــــــــــــــ 🇮🇷 | روایت مردم ایران @ravina_ir ✉️ با ما همراه باشید و به دیگران معرفی کنید: 📎 بلــه | ایتــا | ویراستی | شنوتو | اینستا
ایستاده در غبار - ۲۲ بخش دوم روایت محسن حسن‌زاده | لبنان
📌 بیروت، ایستاده در غبار - ۲۲ بخش دوم عصر، آقاهادیِ معصومی زارع، دستِ پدرِ دو تا شهید را گرفته بود و آورده بود که ببینمش. پیرمردِ مجاهد، جدی جدی نورانی بود. روزی با چمران و امام موسی، هم‌سنگر بوده و بعد هم رفته توی دم و دستگاه حزب‌الله. روی صورت پیرمرد جای چند تا زخمِ جدی هست. چند شبِ قبل، توی یکی از بمباران‌ها در "بسطه" تکه‌های شیشه‌ و چیزهای دیگر صورتش را زخمی کرده‌اند. پیرمرد یک پسرش -احمد- را توی تدمرِ سوریه به خدا سپرده و پیکرِ پسر دیگرش -هادی- را بعدِ بیست‌وپنج روز بی‌خبری، سه‌چهار شب پیش در لبنان تحویل گرفته. از چهار تا پسرش، دوتاش مانده‌اند. پیرمرد پکِ عمیقی می‌زند به سیگارش:"من قبلِ فتوای امام خمینی، سیگار می‌کشیدم! امام فرمود سیگاری‌ها عیبی ندارد که بکشند!" و بعد می‌گوید، توی قبر سه‌طبقه، احمد پایین است، بعد هادی است و بعد ان‌شاءالله خودم. چشم‌های سرخِ پیرمرد، سرخ‌تر می‌شود:"بعد شهادت سیدحسن، ان‌شاءالله من هم بروم." توی ظلماتِ ضاحیه، از خانه‌اش بیرون نمی‌آید. همسرش جای دیگری دارد دیالیز می‌شود اما خودش حاضر نیست از ضاحیه بزند بیرون. پیرمرد می‌گوید بعدِ دیدن این همه شهید، دیگر می‌فهمد کی شهید خواهد شد. می‌گوید چهره و صوت و لحنِ آدم‌ها قبل شهادت یک‌جورِ دیگر می‌شود. مثلا هادی، هرچه به شهادت نزدیک‌تر می‌شد، متواضع‌تر می‌شد. بعد به صورت‌هایمان نگاه می‌کند و بعضی‌هایمان را نشان می‌کند. می‌پرسیم شهادت احمد سخت‌تر بود یا هادی؟ معطل نمی‌کند:"احمد! شهیدِ اول بود؛ پسرِ اول بود. بعدِ شهادت احمد، هادی هم رفت توی نخِ شهادت. آن‌قدر رفت جنوب تا به آرزوش رسید. مادرشان، سرِ شهادت احمد، کارش افتاد به بیمارستان؛ نتوانست بیاید موقع دفن. اما سرِ هادی، خودش با پای خودش آمد سر مزار و رجز می‌خواند." برای احمد، از برج‌البراجنه تا خودِ روضتین، جمعیت آمده بود اما هادی را غریبانه‌تر امانت گذاشتند پیش برادرش. پیرمرد، از سال ۱۹۸۲، درگیر جنگ با اسرائیل بوده و هنوز زندگی‌ش آغشته به جهاد است. چشم پیرمرد این روزها مشکل پیدا کرده اما مناعت طبعش آن‌قدر بالاست که نمی‌گوید وضع مالی‌ش برای درمان خوب نیست. بچه‌ها به فکر می‌افتند که راضی‌ش کنند برای آمدن به ایران و زیارت و درمان؛ و کاش راضی شود. ادامه دارد... محسن حسن‌زاده | راوی اعزامی راوینا @targap یک‌شنبه | ۲۹ مهر ۱۴۰۳ | ــــــــــــــــــــــــــــــ 🇮🇷 | روایت مردم ایران @ravina_ir ✉️ با ما همراه باشید و به دیگران معرفی کنید: 📎 بلــه | ایتــا | ویراستی | شنوتو | اینستا
ایستاده در غبار - ۲۲ بخش سوم روایت محسن حسن‌زاده | لبنان
📌 بیروت، ایستاده در غبار - ۲۲ بخش سوم می‌خواهیم برویم خانه کسی که اسیر اسرائیل بوده. قبلِ رفتن، ابوالقاسم، رفیق‌مان که این روزها دارد توی بعلبک به آوارگان کمک می‌کند می‌آید و می‌گوید که توی بعلبک یک سوژه‌ی ناب پیدا کرده. مردی که سرِ ماجرای پیجرها، آسیب جدی دیده؛ دو تا چشم و یکی از دست‌هاش را از دست داده و حالا زیر تختش یک کلاش گذاشته که با همان انگشت‌هایی که به زحمت کار می‌کنند، یک گلوله هم که شده به سمت اسرائیل شلیک کند. القصه؛ پدرِ شهید را با خودمان می‌بریم خانه‌ی یک مجاهد. توی مسیر از کنارِ مسجد رفیق حریری می‌گذریم. آوارگان هنوز توی پیاده‌روهای نزدیک مسجد زندگی می‌کنند. این بدترین اتفاق ممکن است. چهره‌ی بیروت، نباید با آوارگیِ خیابانی مخدوش شود. شب می‌رسیم و دیر می‌رسیم. مصطفی حمود توی یکی از مناطقِ درب و داغانِ تحت تسلط قوات زندگی می‌کند؛ البته موقت. خانه‌اش مرکاوا بوده و این روزها پیش برادرزنش آمده‌اند تا آبِ جنگ از آسیاب بیفتد. ۱۶ سال اسیرِ اسرائیل بوده؛ با فادی جزار و حالا هم پنج شش‌ماه است که خانه و زندگی‌ش را ترک کرده و آواره شده. اول رفته‌اند جایی از بیروت خانه اجاره کرده‌اند اما یک شب، دو طرف خانه‌شان را می‌زنند و مجبور می‌شوند بیایند این‌جا. توی خبرها خوانده که امروز، اسرائیلی‌ها کمی توی منطقه‌شان پیشروی زمینی کرده‌اند. اما هیچ نشانه‌ای از تزلزل توی رفتار مصطفی حمود دیده نمی‌شود. می‌گوید ما اصلا به خاطر حرکت توی این مسیر زنده‌ایم. آخر حرف‌ها می‌گوید اسرائیل برای این که مسیحی‌ها را از حضور ما بترساند، ممکن است اینجاها را بزند و ان‌شاءالله عمرم طولانی نباشد؛ کاش من هم شهید شوم... برمی‌گردیم محل اقامتمان. اسرائیل اعلام کرده که شعبه‌های قرض‌الحسن را می‌خواهد بزند؛ گسترده. صدای انفجارها نیم ساعت بعد از این اعلام، شروع می‌شود. بچه‌ها محل اقامت را تا جای ممکن خالی می‌کنند. قرض‌الحسن را سیدعیسی طباطبایی پایه‌گذاری کرده بود؛ خدا به عمرت برکت بدهد سید! سحر است؛ صدای انفجارها تمام نمی‌شود. فردا را اگر دیدیم، از امشب می‌نویسم. محسن حسن‌زاده | راوی اعزامی راوینا @targap یک‌شنبه | ۲۹ مهر ۱۴۰۳ | ــــــــــــــــــــــــــــــ 🇮🇷 | روایت مردم ایران @ravina_ir ✉️ با ما همراه باشید و به دیگران معرفی کنید: 📎 بلــه | ایتــا | ویراستی | شنوتو | اینستا
تاریخ پر است از این خیانت‌ها به وطن روایت جواد موگویی | لبنان