بسم الله الرحمن الرحیم

1-خش خش برگ ها 2-قارقار کلاغ 3-جیک جیک جوجه های گرسنه کلاغ 4-صدای موسی کو تقی یا همان فاخته به زبان مشهدی 5-بغ بغوی کبوتر 6-نق نق بچه همسایه 7-چهچه بلبل 8-دورشدن ماشین 9-تکان شاخه ها با باد 10-بوق موتور رهگذر 11-واق واق سگ همسایه 12-آژیر آمبولانس 13-چک چک باران 14-شرشر ناودان 15-ترمز ماشین روی آسفالت 16-خرت و خرت جویدن آدامس 17-ترکاندن حباب آدامس 18-سکسکه نوزاد 19-پاره کردن کاغذ 20-نزدیک شدن ماشین 21-باز شدن در حیاط 22-بال زدن کفتر 23-دزدگیر ماشین 24-جیغ جیغ پرنده 25-استارت ماشین 26-الارم خالی بودن باتری موبایل 27-صدای ماشین 28-سرفه الکی کودک 29-بوق بوق کوتاه راهنمای ماشین 29-جیک جیک گنجشک 30-کوبیدن تبر بر روی چوب 32-ضربه با پتک روی سندان 33-صدای کوبش روی در چوبی 34-صدای سیلی 35-مامای گاو 36-خرخر پدر خانواده وقتی به خواب عمیق می‌رود 37-تک بوق خداحافظی راننده 38-خرت و خرت اره 39-قان وقون نوزاد 40-تپش قلب وقتی هیجان زده ای 41-ترق و ترق سوختن چوب تر 42-شکستن چوب 43-نفس های بریده بعداز یک گریه طولانی 44-الارم رسیدن پیامک 45-صدای گوینده تلویزیون که با هیجان صحبت می‌کند. 46- اونقع اونقع گریه نوزاد یک روزه 47-چکیدن قطره آب بر روی سرامیک از شیر خراب حمام 48-خش خش کانال یاب رادیو 49-نت های پیانو 50-فلوت غمگین چوپان 51-مویه مادری بر مزار فرزند 52-خش خش حرکت مار بر روی برگ ها 53-صدای درهم پرندگان در جنگل 54-صدای جیرجیرک 56-امواج خروشان دریا 57-بوق حرکت قطار 58-بوق گوش‌خراش کامیون 59-چلیک چلیک شکستن تخمه 60-رعد وبرق 61-صدای درهم شکستن شاخه ها در طوفان 62-جلیز جلیز سرخ کردن سیب زمینی در روغن 63-انفجار مین 64-سوت خمپاره 65-بر طبل کوبیدن 66-سنج 67-سینه زنی 68-تیک تیک ساعت 69-باد پنکه 70-هواپیما در حال رد شدن از بالای سر 71-خوردن قاشق به بشقاب هنگام غذا خوردن 72-بالا کشیدن زیپ 73-خرت وخرت خاراندن 74-کندن ته دیگ 75-صدای فلاش تانک 76-تپش رگها در سردرد 77-غرش شیر 79-شکستن شیشه 80-برش آهن با سنگ فرز 81-قطار در حال حرکت 83- دویدن اسب بر روی زمین 84-بوق ممتد دستگاه هنگام اکسپایر شدن بیمار 85-خش خش ریختن دارو در پلاستیک 86-چک چک قطرات سرم 87- صدای پک باز شدن در نوشابه 89-خرت و خرت جویدن خیار 90-قریچ قریچ باز شدن پنجره زنگ زده 91-صدای بوسه 92-بوق اشغال تلفن 93-ورق زدن کتاب 94-سوت ناظم 95-کل کشیدن زنها در عروسی 96-دست زدن در عروسی 96-سینه زنی 97-باد کولر 98-باز شدن پلاستیک بیسکویت 99-مارش پیروزی 100-کشیدن قلم نی بر روی کاغذ 1-صدای قان و قون کودک را دوست دارم. به آواز نرم فرشتگان می‌ماند بخصوص وقتی با قهقهه نوزاد همراه باشد. 2-صدای خش خش قدم زدن بر روی برگ‌های پاییزی دلنواز است. هربار رنگ‌های نارنجی و قهوه‌ای و سرخ برگ‌ها را می‌بینم ،با دیدن این رنگین کمان، حال می‌کنم تا صدای ناله برگ‌ها را زیر پا بشنوم.قرار بود نوشته شاعرانه باشد اما کمی خشن شد🙈 3- آلارم رسیدن پیامک ، فقط یک بوق کوتاه است. اما می‌تواند لب‌ها را کش بیاورد بعد از دیدن تبریک تولدی که یک دوست نوشته یا اخم‌ها را درهم کند با یادآوری قسط بانکی. 4-صدای بازوبسته شدن در زنگ زده باغ خیلی روی اعصاب است.وقتی خسته ای ،روی تخت لش افتادی و حال بلند شدن نداری. باد هم وقت را غنیمت می‌شمرد و مدام به در را به دیوار می‌کوبد. 5- سینه زنی بچه ها ردیف ایستاده اند. دست ها هماهنگ با هم بالا می‌روند و باهم به سینه می‌کوبند. نوحه خوان با صدای محزونی می‌خواند :«ای اهل حرم میرو علمدار نیامد.» جمعیت با هم دم می‌گیرند:«سپهدار نیامد.سپهدار نیامد.» #تمرین کلاسی #صداها #خاتمی #۰۲۰۲۱۲ https://eitaa.com/rooznevest

یک مرد قد بلند را توصیف کنید. پسرک به دنبال توپ می‌دوید. از روی چاله آب رد شد. به مانعی خورد. سر بالا کرد. چشمهایش گرد شد. مرد قد بلندی روبرویش بود. با خود فکر کرد. خوش به حالش ۱-دستش به ابرها می‌رسد. ۲-راحت با فرشته‌ها سلام علیک می‌کند. ۳-با یک حرکت یقه ناظم را می‌کشد و او را می‌اندازد. ۴-چند برابر ترکه ناظم است. ۵-از آن بالا راحت گنج‌ها را پیدا می‌کند. ۶-با دو قدم به دزد‌ها می‌رسد. ۷- از رود خروشان وسط ده رد می‌شود. ۸-قدچوب‌های سقف خانه ننجون است. ۹-همه گیلاس‌های سر شاخه را‌ می‌چیند. ۱۰-نیاز به چوب بلند برای ریختن گردو ندارد. ۱۱-پسرک تخس همسایه با دیدنش خودش را خیس می‌کند. ۱۲-راحت ننجون را روی الاغ می‌گذارد. ۱۳-لامپ سوخته را بی نردبان عوض می‌کند. ۱۴-دستش به لانه کلاغ ها می‌رسد. ۱۵-از گرگ نمی‌ترسد. ۱۶- جوجه گنجشک ها را از سوراخ بالای سقف در می‌آورد. ۱۷-اندازه کوه روبروست. ۱۸-از چارچوب در رد نمی‌شود. ۱۹-در نیمکت ته کلاس هم جا نمی‌شود. ۲۰-از صخره با دو قدم بالا می‌رود. ۲۱- قیصی های پهن شده روی پشت بام را می‌بیند. ۲۲-راحت آنها را زیر و رو می‌کند. ۲۳-از چهارچوب تلم *هم بلندتر است . *( سه پایه ای که مشک دوغ را از آن آویزان می‌کنند. ۲۴-سقف سیاه چادرها را می‌بیند. ۲۵-حتی از خان هم نمی‌ترسد. ۲۶-اندازه شتر است. ۲۷-از فیل با آن خرطومش هم بلندتر ۲۸-با دستش پرنده ها را در هوا می‌گیرد. ۲۹-دیوها از او می‌ترسند. ۳۰-صدایش راحت به خدا می‌رسد. ۳۱-نردبان لازم ندارد. ۳۲-پرده خانه خان را راحت نصب می‌کند. ۳۳-دسته یونجه را بی چارشاخ بالای سقف می‌اندازد. ۳۴- می‌تواندسرشاخه های بالایی بید را قیچی کند. ۳۵-اگر شیخ بود نیاز به منبر نداشت. ۳۶-از قالی لوله شده کنار مسجد هم بلندتر است. ۳۷-دستش به چلچراغ می‌رسد. ۳۸- می‌تواندتارعنکبوتهای سقف را با دستمال پاک کند. ۳۹-اگر روز عاشورا علم را بردارد ،از علم همه روستاها بالاتر می‌رود. ۴۰-با دو قدم به ده پایین می‌رسد. ۴۱-از دار قالی هم بلندتر است. ۴۲-به نردبان می‌ماند. ۴۳-جان می‌دهد برای هافبک فوتبال ۴۴-دروازبان خوبی می‌شود. ۴۵-اگر توپ را شوت کند تا ماه می‌رود. ۴۶-دستش به بالای تور والیبال می‌رسد. ۴۷-آبشارهای خوبی خواهد زد. ۴۸-در گرگم به هوا،همه را زود می‌گیرد. ۴۹-اگر در چاه بیفتد دیده می‌شود. مرد به او خیره شده بود. روی دوزانو خم شد. دستش را جلوی صورت پسرک تکان داد. پرسید:«می‌دونی مرکز بهداشت کجاست؟» پسرک به خودش آمد. به ته کوچه اشاره کرد.:«اونجا بپیچید سمت راست.» از پشت سر به مرد نگاه کرد. ۵۰-مرد غریبه حالا چطور از در درمانگاه رد شود؟ ۵۱- لابد باید تاکمر خم شود. ۵۲- اگر خانم دکتر او را ببیند هول می‌کند. ۵۳-سرش به سقف درمانگاه می‌خورد. ۵۴-شاخه درخت چنار در چشمش فرو می‌رود. ۵۵-اصلا چه جوری در مینی بوس جا شده؟ ۵۶-احتمالا خودش را لوله کرده. ۵۷-یا مثل شاخه های بید مجنون خم شده‌. ۵۸-از شلنگ آب هم درازتر است. ۵۹-مثل طناب می‌ماند. ۶۰-اگر بخواهد آمپول بزند روی تخت جا نمی‌شود. ۶۱-پاهایش از ملافه بیرون می‌زند. ۶۲-مثل باند پارچه ای است. ۶۳-پنکه سقفی را با دست نگه می‌دارد. ۶۴-مثل شره آبشار می‌ماند. در حیطه پزشکی ۶۵-مثل سوند فولی ۶۶-یا سوند نلاتون ۶۷-سوزن و نخ بخیه ۶۸-استخوان فمور دایناسور (استخوان ران) ۶۹-باند کشی ۷۰-باند سوختگی ۷۱-عصای زیر بغل ۷۲- شلنگ آندوسکوپی ۷۳-ست سرم ۷۴-لوله آزمایش سایر مشاغل ۷۵-جرثقیل ۷۶-بالابر ۷۷-نردبان آتش نشانی ۷۸-شلنگ ماشین آتش نشانی ۷۹-نانچیکو ۸۰-غول چراغ جادو ۸۱-دوال‌پا ۸۲-تنوره دیو ۸۳-صنوبر ۸۴-مترو ۸۵-مداد رنگی در مقابل مداد شمعی ۸۶-قلم مو ۸۷-متر خیاطی ۸۸-سیم شارژر ۸۹-دوش سیار ۹۰-سایه دم غروب ۹۱-آینه قدی ۹۲-تونل شتاب دهنده ذرات ۹۳-موشک شهاب ۹۴-موشک قاره پیما ۹۵-ماهواره بر ۹۶-چاه ویل ۹۷-چوب اسکی ۹۸-قایق کایاک ۹۹-پارو ۱۰۰-چوب ماهیگیری #تمرین #توصیف #خاتمی #۰۲۰۲۱۹ https://eitaa.com/rooznevest

حسن دوان دوان آمدبه مسجد . پدر را دید که در میان یاران سخن می‌گوید. با گریه دامانش را گرفت:« مادر از دنیا رفت،یتیم شدیم.» رمق رفت از تن پدر . . مثل درختی که آخرین ضربه تبر بر پیکرش بخورد ،افتاد روی زمین . یکی کاسه ای آب پاشید روی صورتش. چشم باز کرد. با غم واگویه کرد:«ای دختر محمد.بعداز تو غم دل پیش که ببرم؟بعداز تو چه کنم؟چه کسی مرا تسلی می‌دهد؟» افتان و خیزان آمد به خانه . فاطمه خواب بود در بستر . صورت مهتابی رنگش می‌درخشید. چشم‌های علی برقی زد با دیدنش. دوید به سمتش. نرسیده به او افتاد روی زمین . با زحمت بلند شد. خود را کشاند نزدیک بستر . جان در تنش نبود. . . . شمد را انداخت کنار . اسما کاسه ای آب داد دستش، تا تن فاطمه را غسل دهد. اشک هایش می‌چکید روی صورت زهرا .گویی با اشک بدن او را می‌شوید. پیراهن را کنار زد از پهلوی زهرا .آرام و نرم.انگار پرده کعبه را از مستجار بالا می‌زند.حجم زیاد کبودی لرزاند تنش را. حسن و حسین کنار بستر گریه می‌کردند.گریه که نه، زار می‌زدند. ملائک هم دور آن‌ها سر به زیر انداخته بودند و می‌گریستند. علی علیه السلام گفت.:«عزیزانم بیایید و با مادر وداع کنید.» حسن خود را انداخت بر روی تن مادر. دست او را می‌بوسید .اشک بر روی گونه اش روان بود. حسین جلو آمد. صورت گذاشت بر سینه او. عطر تن مادر رانفس کشید. ناله شان به آسمان بلند شد. یک لحظه انگار زمان ایستاد. آرام بالا آمد دستان زهرا . آن دو را به سینه فشرد. #تمرین #خاتمی #۰۲۰۳۰۱ https://eitaa.com/rooznevest

نور برای تقویت پرش داستانی یک بازی زبانی هست که می‌گویند چند کلمه می‌گوییم، هرکدامش را شنیدی، هرچه به ذهنت آمد بگو. همین تمرین را انجام دهید. در مورد ده کلمه زیر. ۱. روسری قرمز گلدار.....عمه بی‌بی خدابیامرزکه روسریش رابا یک سنجاق زیر گلویش مرتب می‌کردو همیشه چندتا نقل تو جیبش بود.هر وقت هم سنجاق قفلی لازم داشتیم یکی از یقه شلیته اش باز می‌کرد. ۲. دبستان....خانم ناظم بد اخلاق با مقنعه قهوه ای و یک خط کش آهنی تو دستش ۳.دوربین عکاسی لوبیتل....عکس های کنار حرم که همه مودب دست روی سینه پشت به گنبد و ایوان وایستاده اند به صف.معمولا هم پدر خانواده یک بچه کوچک بغلش است. ۴.مشهد ...حوض اسماعیل طلا با یک کاسه طلایی پر از آب .از آنها که جگرت را خنک می‌کند. ۵.سبیل... آقا ماشاالله، لات محل با یک تسبیح درشت زرد رنگ ، سر کوچه می‌ایستاد و نمی‌گذاشت به جز خودش کسی به دختران محل متلک بگوید. ۶.چادر پوش کامیون....سلطان غم مادر ۷.عشق زمینی...مثل سیب زمینی های درشت و ریز که تلنبار شده بودند در مغازه میوه فروشی وسط محله ۸.کوله مدرسه‌ای.... حسرت داشتن پا‌کن عطری ۹.قلک...قلک پلاستیکی سبز رنگ که مریم پول‌هایش را جمع کرده بود تا بزود به جنگل پسر شجاع . ۱۰.زنجیرعزاداری.... مراسم تشییع شهادت تک پسر عمه خانم که با یتیمی بزرگش کرده بود. #تمرین_کلاسی۹ #خاتمی #۰۲۰۳۰۱ https://eitaa.com/rooznevest

#جلسه_دوم #بخش_اول #توصیف #صوت اول گوش کنید و خلاصه‌ش را بفرستید در گروه و منتظر تمرین باشید. آفرین درختان انارِ گرامی‌. نور خدا بر شما.

_توصیفات_ توصیف ایستا:برای شروع رمان،ادامه ی داستان و وارد کردن شخص مناسب نیست.مگر برای کار طنز. توصیف پویا:حین داستان محیط توصیف میشه و خسته کننده نیست. توصیف به طرف شاعرانگی نره و نوشته نو باشه.مثالِ توصیفات زرد:فیل و فنجان. متن نویسنده ای برای مخاطب جذابه که علاوه بر داستان پردازی،نقطه گشایی و ... توصیف رو هم جدی گرفته باشه.لازم نیست در هر خط توصیفات بکر به کار برده بشه. اگر کسی کاری نوشت و ان را دوست داشت و علاقه به چاپ انکار داشت مردم هم از خواندن ان لذت میبرند.ولی اگر خود نویسنده با متن و نوشته اش ارتباط نگیرد و انرا دوست نداشته باشد،مخاطب هم ارتباطی برقرار نمیکند و این از قواعد نانوشته ی نویسندگی‌ست! طوری ننویسیم که خواننده برای فهم‌متن نیاز به فسفر سوزوندن داشته باشه. علاوه بر اینکه متن ما باید نو،بکر و جدید باشه توامان از عبارات سنگین و مفهومات پیچیده هم باشه. داستان مانند یک بزرگراه اسفالت شده ی دویست متری و خشک و خشن که بعضی جاها درختکاری هم داره ولی بزرگراه برای اینه که مارو کیلومتر ها جابه جا کنه،نه زیبایی های ظاهری.

در داستان نویسی بهتر است از توصیفات ساده و بکر استفاده شود‌. هرچقدر کمتر از کلمات قلمبه سلمبه استفاده شود بهتر است؛ شاعرانگی قلم باید کمتر باشد تا مخاطب هنگام خواندن داستان و رمان اذیت نشود . توصیف در داستان بحث رونمایی می‌باشد مثل روایت و لحن داستان. بحث رونمایی بحث ظاهر داستان است که بیشتر به چشم مخاطب می‌آید. اگر داستان نیازی به اسلوموشن داشته باشد ایستا نیاز است اما برای ابتدای داستان خوب نیست.داستانی پویا‌ست که هنگام روایت و توصیف داستان نیز پیش برود و در نقطه ی توصیف نماند. یکی از بخش‌های مهم ظاهر نوشته توصیف آن است. نوجوان امروز نیاز به حرفهای کهن در غالب به روزتر و جدیدتر مانند رمان و گیم نیاز دارد پس بهتر است از ترکیب ها و کلمات جدیدتر استفاده شود.نویسنده ای موفق تر است که در کنار پی‌رنگ و داستان سازی خوب توصیف رو جدی بگیرد و از نبوغ خود استفاده کرده و کلمات بکرتری استفاده کند. مثال در رمان واو استاد برای گنبد وگلدسته های مسجد جامع، برای اینکه توصیف بکری داشته باشندنوشتند که مسجد جامع یزد دستانش را بر گردن آسمان انداخته است. یکی از قوائد نانوشته نویسندگی این است که خود نویسنده از کارش لذت ببرد. #خلاصه_جلسه_دوم

#جلسه_دوم #بخش_دوم #صوت دوم

توصیف شما از خانه برزخی‌ تان از آن بالا به پایین نگاه کردم. بدن تکه تکه شده ام افتاده بود روی رمل های داغ . بوی خون و باروت می‌آمد. همه جا پراز گرد و خاک بود. عجیب بود. دردی نداشتم. از روبرو انگار غبار می‌نشست و هوا روشن می‌شد. چند نفر با لباس‌هایی از نور می‌آمدند. با آمدنشان هوا هم دل‌انگیز می‌شد. نسیم خنکی می‌آمد و هرم هوا می‌شکست . یکی با صدایی ‌نرم و لطیف گفت:"سلام بر شما" دستم را گرفت. همراهشان شدم مثل قاصدکی در باد. هنوز گیج بودم.با منگی نگاه می‌کردم به اطراف . آن بیابان تفتیده جایش را داده بود به یک لطافت بی‌انتها . یک سرسبزی بی‌ نهایت . درختان از شدت شادابی سیاه دیده می‌شدند. همه جا نور بود و روشنایی. رسیدیم به دروازه قصر . چند جوان زیبا با جامهایی از شربت به استقبال آمده بودند. جام را گرفتم. نور در تراش‌های آن می‌شکست و چند پاره می‌شد.عطرش روح را به وجد می‌آورد.شیرین بود و گوارا. خنکای آن از گلویم پایین می‌رفت‌ و ذره ذره وجودم را تازه کرد. . پاگذاشتم روی فرشی سبز رنگ . زمین کنارش پوشیده شده بود از سنگ‌ریزه های الماس و یاقوت و مرجان.رنگ به رنگ. روبرو تختی از نور گذاشته بودند. از زیرش رودخانه‌ای روان بود. از دوطرفش جویی از شیر و عسل. کنارش چندردیف گل و درخت روییده بود.میخک و رز و گلایل و مریم و نیلوفر. پیچک هااز تنه درخت بالا رفته بودند. عطر گل‌های تازه شکفته را نفس کشیدم. صدای شرشر آب و چهچه پرنده‌های روی درخت با هم می‌آمد. نشستم روی تخت و تکیه دادم به پشتی‌های ابریشمی. هنوز مبهوت بودم. نگاه کردم به دور و بر. نه شب بود و نه روز. خورشید دیده نمی‌شد. نشانه ای‌ برای گذر زمان نبود. همه جا شفاف بود و روشن. درختان سایه انداخته بودند روی سرم. زردآلو و هلو و توت و گیلاس با چند میوه دیگر که تا به حال ندیده بودم روی یک شاخه بودند. هوس کردم زردآلو را بچینم. شاخه نزدیک آمد. دست بردم و زردآلو را کندم. زردآلو در کف دستم بود اما از درخت کم نشده بود. باد می‌پیچید بین شاخ و برگ درختان. صدای تسبیح و تهلیل می‌آمد. صدایی لطیف و سحرانگیز. دخترکانی زیبابرایم غذا آوردند. با چشمهایی درشت و کشیده و لبخندی بر لب. با لباسی به رنگ پرطاووس . در ظرف هایی از طلا با تنگ هایی از نقره. #تمرین ۱۲ ۰۲۰۳۲۳# #خاتمی https://eitaa.com/rooznevest

داخل کانال جست و جو کنید باتوجه به حس و حالتان👇🏻 #تمرین1 توصیف مزه دهان #تمرین2 توصیف حسی که جگرتان را کند #تمرین3 توصیف پنج صدایی که می‌شنوید #تمرین4 توصیف مردی عصبی #تمرین5 شبی بیدار با چشم خیس #تمرین6 ویرایش جمله #تمرین7 لحظه عصبانیت #تمرین8 بی حساب بهشت رفتن #تمرین9 روایت در ۱۵ کلمه #تمرین10 لبخند عصبی #تمرین11 صد سوژه #تمرین12 پیشنهاد اسم #تمرین13 جزئیات تصادف در ۳۰کلمه #تمرین14 ویرایش جمله #تمرین15 ویرایش جمله #تمرین16 شخصیت باحیا #تمرین17 دفترچه شهید ۱۶ ساله #تمرین18 کلمه نویسی #تمرین19 توصیف عقل در کالبد انسان #تمرین20 تصویر و داستانک #تمرین21 تصویر و داستانک #تمرین22 تصویر و داستانک #تمرین23 الله اکبر #تمرین24 خواب آسوده #تمرین25 داستانک مداد در ۱۸ کلمه #تمرین26 تصویر و داستانک #تمرین27 تصویر و داستانک #تمرین28 تصویر و داستانک #تمرین29 تصویر و داستانک #تمرین30 تصویر و داستانک #تمرین31 تصویر و داستانک #تمرین32 جریان تحریف #تمرین33 عروس قرآن #تمرین34 ❌ #تمرین35 ❌ #تمرین36 آخرین حس خوب❗️ #تمرین37 تصویر و داستانک #تمرین38 خبر خوب شهید حججی برایتان #تمرین39 ۱۳ زن همراه امام زمان #تمرین40 نامه به گذشته خود #تمرین41 از زبان تخم مرغ ازدواج #تمرین42 زوج مسیحی #تمرین43 خاطره طنز همکلاسی مجازی #تمرین44 داستان ۱۰۰ کلمه‌ای #تمرین45 شما تحت تاثیر فردی #تمرین46 خاطره به سبک سیال #تمرین47 سبک سیال #تمرین48 شخصیت طنز #تمرین49 ضرب المثل #تمرین50 مهم؟ #تمرین51 لینکِ کجا؟ #تمرین52 طرح انیمیشن #تمرین53 صفحه ۳۱۳ قرآن #تمرین54 آذر سال ۵۶ #تمرین55 جمله نویسی #تمرین56 نحو شهادتت؟ #تمرین57 صوت و داستانک #تمرین58 حرف‌های فراموش شده دعوا #تمرین59 پاک کردن عدس امیرالمومنین #تمرین60 داستانک #تمرین61 اولین بار در نانوایی #تمرین62 نماد #تمرین63 تعجب #تمرین64 دست خط دکتر #تمرین65 ملاقات با امام زمان #تمرین66 صدا و داستان #تمرین67 محیط و داستان #تمرین68 آیه و داستانک #تمرین69 زندگی شهید #تمرین70 زنی از جرهم #تمرین71 اسرائیل و مونولوگ #تمرین72 قهرمانی که نیست #تمرین73 ایران #تمرین74 فرشته و داستان #تمرین75 تصویر و توصیف #تمرین76 رای دادن #تمرین77 جای خالی #تمرین78 رای و هجوم #تمرین79 شخصیت پردازی صدا❗️ #تمرین80 جا به جایی #تمرین81 ۴ سال دیگر #تمرین82 نامه به حاج احمد متوسلیان #تمرین83 آبادان؟ #تمرین84 ۲ روز به پایان زندگی #تمرین85 لیله المبیت، مونوعلی #تمرین86 کلمه نویسی #تمرین87 حضرت مسلم #تمرین88 ضد صهیون #تمرین89 آدم شدن #تمرین90 ضرب المثل ترکیبی #تمرین91 روز مباهله #تمرین92 حدس بزنید چیست؟ بنویسید #تمرین93 امام حسین کیست؟ برای نوجوان نویس #تمرین94 دختر نوجوان پاکدامن #تمرین95 نام به برگ اعظم سال ۱۴۰۴ #تمرین96 شما نارنگی هستید #تمرین97 داستان از ۱۰ دیده، ۵شنیده و فکر در لحظه #تمرین98 علی لندی #تمرین99 سیال ذهن #تمرین100 تفکر به یک فیلم و نوشتن داستان #تمرین101 شروع داستان با یکی از جمله‌ها #تمرین102 خرمالو و انار #تمرین103 آدم برفی چای دوست #تمرین104 میزبانی از زنی مهربان #تمرین105 کلمه بازی #تمرین106 داستان با کلمات ۴ حرفی و۴ نقطه‌ای #تمرین107 مهندس کیست #تمرین108 توصیف حسادت #تمرین109 پنج دقیقه قبل تصادف #تمرین110 دختر تازه مسلمان #تمرین111 نماز آیت الله بهجت #تمرین112 راهیان نور #تمرین113 مهمانی از زبان مزه ها #تمرین114 شب قدر #تمرین115 دوست و حجاب #تمرین116 تبلیغ حجاب #تمرین117 روز قدس #تمرین118 ارتداد و درمانش با دعا #تمرین119 من حیث لا یحتسب ( خاطره) #تمرین120 شما تازه مسلمانید( خلق موقعیت) #تمرین121 شهید حسن صیاد خدایاری( یادداشت3جمله‌ای) #تمرین122 خواهرشوهر و درست کردن فلافل( راویی اول شخص) #تمرین123 اولین چهار شنبه بعد ظهور #تمرین124 هشتگ طرف #تمرین125 زن و شوهر اسپانیایی در حرم #تمرین126 روز دختر #تمرین127 دختری در سال ۱۳۴۱ #تمرین128 کلمه نویسی | هم‌خانواده و متضاد. #تمرین129 تازه عروس و غذا #تمرین130 کلمه‌های سه حرفی مخفف چین؟ #تمرین131 کلمه‌سازی و داستان نویسی #تمرین132 ج ن ن جمله بنویسید #تمرین133 دیالوگ پوتین #تمرین134 پس از غدیر(ولایت) #تمرین135 مسلمانان صبرستان، سه زاویه دید #تمرین136 خواب، حرم حضرت رقیه، گوشواره #تمرین137 تلظی، ماهی کوچولوی قرمز #تمرین138 لامسه و داستان‌پردازی #تمرین139 طعم و داستان‌پردازی #تمرین140 تصور عاقبت اعتیاد به فضای مجازی #تمرین141 تصور، خانواده، عذر خواهی #تمرین142 بیماری، کربلا، اربعین #تمرین143 هالیوود #تمرین144 ایرانی آمریکا نشین #تمرین145 ادامه‌اش با شما... #تمرین146 من یک دخترِ... #تمرین147 اغتشاش #تمرین148 بر می‌گردد به ان روز که تنها بودم... #تمرین149 با توجه به متن زندگیتان را تعریف کنید #تمرین150 با توجه به متن بنویسید #تمرین151 تکرار #تمرین152 اشتراک لفظی #تمرین153 دوست پروانه

نگهبان آمد تو و تعظیم کرد:«پروردگارا! بندگان تو موسی و فردی که ادعا می‌کند برادرش است، اذن ورود می‌خواهند.» موسی و هارون آمدند توی سرسرای فرعون. قصری باشکوه که چشم‌ها را خیره می‌کرد. فرعون نشسته بود روی تختی زراندود و کنده‌کاری شده. سه خدمتکار، با بادبزن پر طاووس، مگس‌ها را ازش دور می‌کردند. دو طرفش، مردانی با لباس های طلابافت، دست به سینه ایستاده بودند. روی دیوار تالار هر چند‌قدم یک پیه‌سوز، نور ضعیفی را می‌تاباند. چند تا مجسمه با سر روباه و بدن آدم با چشم‌های سنگی‌شان به حاضرین نگاه می‌کردند. از هر کدام چند سایه محو روی زمین افتاده بود. بوی عود می‌آمد. فرعون با عصایش اشاره کرد تا موسی نزدیکتر بیاید:« خوب! این‌ هم پسر فراری ما. چرا اینقدر لباس‌های ژنده و فقیرانه‌ای پوشیدی؟ کو بالاپوش زربافتت؟ اوه. اوه. یادم رفته بود که خدازاده چوپان شده.» تو تالار صدای همهمه بلند شد. موسی سرش را بالا گرفت:« ما رسول خدا هستیم. بنی‌اسرائیل را آزاد کن و همراه ما بفرست.» فرعون زد زیر خنده:« هه هه هه. ببینید جوجه تازه از تخم درآمده چی می‌گه. چقدرم رسمی صحبت می‌کنه. چند وقت با رعیت گشتی، حرف زدنت فرق کرده. مگه یادت رفته که من بودم که بزرگت کردم؟ اما تو چکار کردی؟ هان؟ نمک به حرومی‌ کردی و یک سرباز قبطی رو‌کشتی.» موسی قدمی به جلو گذاشت:« اون زمان جوان بودم و بی‌خبر. برای همین از پیش تو فرار کردم.» فرعون سر تکان داد:« آفرین! الان اومدی که معذرت خواهی کنی؟» موسی گفت:« نه. وقتی از اینجا رفتم، پروردگار به من علم و حکمت داد. من پیامبر خدا هستم.» فرعون به جلو خم شد:« پروردگار؟ این دیگه چیه؟» موسی اشاره کرد به بالا:« پروردگار، آفریننده‌ی آسمان و زمین و هر چی که بین اون‌هاست.» فرعون رو کرد به اطرافیانش:« ببینید چی‌ می‌گه؟ پروردگار! هه پروردگار! » موسی به اشراف نگاه کرد:« بله! پروردگار شما و پدرا و پدربزرگ هاتون.» فرعون کف زد:« براووو. آفرین. سخنرانی خوبی بود. خدای موسی یک دیوانه را به عنوان نبی برامون فرستاده. پروردگار شما منم. منم تو رو نفرستادم.» موسی انگشت شست و اشاره را به هم نزدیک کرد:« اگر یه ذره فکر کنید، می‌فهمید که خدا پروردگار مشرق و مغربه. مگه تو می‌تونی آسمانو خلق کنی؟» از دماغ فرعون داشت دود بیرون می‌آمد. رنگ صورتش سرخ شده بود. غرید:« دیگه از حد گذروندی. اگر به جز من کسیو به عنوان خدا قبول داشته باشی، زندانیت می‌کنم.» و با عصا اشاره کرد به نگهبان‌ها. موسی دستش را بالا برد:« صبر کن! اگه من نشانه‌ای از طرف خدا داشته باشم چی؟» فرعون یک خوشه انگور از ظرف مقابلش برداشت.لم داد.چند حبه انداخت تو دهانش:« کلک تو کارت نباشه. اون نشانه چیه؟» موسی چوب‌دستیش را انداخت. یک دفعه چوب‌دستی عوض شد. تبدیل شد به یک مار تنومند با فلس‌های درشت و سیاه‌رنگ براق و دهانی باز که دوتا دندان نیشش بیرون زده بود. یک دور زد تو سالن. رسید به فرعون. سرش را بالا آورد.زبان دوشاخه‌اش را مثل سگ نگهبان تکان داد. صورت فرعون شده بود مثل زردچوبه. خوشه انگور از دستش افتاد. حبه‌هایش پخش شد روی زمین. نگهبان‌ها غش کردند. پیشکاران هم پشت مجسمه‌های سنگی، قایم شدند. موسی دست دراز کرد. مار تبدیل به عصا شد. موسی دست دیگر را برد زیر بالاپوش. بیرون آورد. مثل پروژکتور می‌درخشید. سایه‌ها تو قصر محو شد. فرعون به تته پته افتاد. فریاد زد.:« این... یک... جادوگر ..است....» خدمتکار جام آبی به دستش داد. یکجا سر‌کشید. با آستین کشید روی لب و دهانش. چند چکه آب آویزان از ریش تُنُکش را گرفت.:« این.. این می‌خواد شما را از سرزمین خودتان آواره کند. نظر شما چیه؟» مردی با ریش پروفسوری که سمت راست فرعون، دست به سینه ایستاده بود، گفت:« پروردگارا! اگر اجازه دهید من صحبت کنم؟» فرعون با دست اشاره کرد:« راحت باش.» مرد قدمی به جلو برداشت:« تنها حربه موسی جادوگری است. ما در مصر جادوگران به نام فراوانی داریم. نمونه‌اش آهموس. اگر یادتان باشد چندماه پیش، همین‌جا هنر نمایی می‌کرد. شما هم جایزه خوبی بهش دادید. از اونا می‌خواهیم موسی را رسوا کنند.» بقیه اشراف هم تاییدش کردند. فرعون دوباره لم داد به پشتی تخت:« تصویب شد. در سالروز تولد ما، همه مردم و جادوگران را در استادیوم جمع کنید تا کذب این جادوگر را ببینند. الان هم ختم جلسه را اعلام می‌کنم. خدمتکار! جام را پر کن!»

روز موعود، استادیوم جای سوزن انداختن نداشت. فرعون نشسته بود روی تخت زرین در وسط جایگاه ویژه. اشراف و ثروتمندان کنار و زیرپای فرعون نشسته بودند. غلامان دور تا دور این جایگاه را پر کردند. جمعیت آنقدر زیاد بود که در جایگاه عادی کسی ننشسته بود و همه ایستاده بودند. فرعون رو کرد به پیشکار ویژه:« مطمئنی بهترین ساحران را آوردی؟ ما را پیش موسی کنف نکنی!» پیشکار اشاره کرد به غلام. کمی بعد غلام همراه با مردی با موها و ریش بلند بافته، آمد. از یک گوشش حلقه بزرگی آویزان بود. گردنبندی از خرمهره تو گردن داشت. دور کمربندش هم چندتا مهره سیاه و رنگی دوخته شده بود. پشت سرش چند مرد با پوشش شبیه او آمدند. جادوگران تا کمر خم شدند:« چاکر فرعون بزرگ! خداوندگار مصر.» فرعون اشاره کرد برخیزند:« ببینیم چطور از حیثیت مصر و خداوندگار مصر، در برابر یک جادوگر خرده‌پا دفاع خواهید کرد.» ساحر بزرگ لب‌هایش را تر کرد:« قربانت گردم. ما مطمئنا پیروزیم. در این صورت پاداشمان چیست؟» فرعون همیانی پرت کرد طرفش. ساحر تو هوا قاپیدش و بوسید. فرعون گفت:« اگر پیروز شوید شما را از نزدیکان دربار قرار می‌دهم.» پیشکار اشاره کرد بروند:« نونتون تو روغنه. همای سعادت هر هزار سال یکبار پرواز می‌کنه و روی شانه کسی می‌نشینه. گویا اینبار قراره روی شانه های شما فرود بیاد.» تو استادیوم، صدا به صدا نمی‌رسید. غلامان کوبیدند به طبل‌ها. گروه ساحران از یک در و موسی و هارون از در دیگر آمدند تو . همه ساکت شدند. جادوگران روبروی جایگاه تعظیم کردند.:« بلندمرتبه باد فرعون بزرگ.» پیشکار با صدای بلندی گفت:« خبر دارید که مردی از بنی‌اسرائیل، سال‌ها پیش سربازی قبطی را کشت و فرار کرد. الان پس از مدت‌ها آموزش سحر و جادو، ادعای پیامبری می‌کند. فرعون بزرگ برای اینکه شما گمراه نشوید، از ساحر اعظم خواست تا با او مبارزه کند.» موسی به ساحران گفت:« اول شما هنرتان را رو کنید.» ساحران ریسمان‌ها را انداختند. هر کدام مثل مار، پیچ و تاب می‌خوردند. گرد و خاک بلند شد. جمعیت، مبهوت مانده بودند. ساحر اعظم گفت:« به عزت فرعون ما برنده‌ایم.» موسی عصا را انداخت. عصا تبدیل شد به ماری بزرگ. با یک حرکت مثل جاروبرقی، ریسمان‌ها را خورد. بعد هم یک دور در میدان زد و روبروی جایگاه ویژه سربلند کرد. چندتا جادوگر خودشان را خیس کردند. چشم‌های جمعیت، گشاد شده بود و دهانشان، باز مانده بود. تنها صدای گریه نوزادی شیرخوار می‌آمد. ساحران پیشانی به زمین گذاشتند:« ما به خدای موسی ایمان آوردیم.» #تمرین۱۲ #۱۴۰۲۰۷۰۹ #خاتمی

_عزیز اجازه می دی با بچه‌ها برم روستا؟ _وسط امتحانای نهایی؟ _جهاد سازندگی فراخوان داده. چندتا پیرمرد و پیرزن هستند، پسراشون رفتن جبهه. گندمشون رو زمین مونده. بندگان خدا دست تنها. کی کمکشون کنه؟ _آخه مادرجون! تو که جثه‌ای نداری. می‌دونی درو کردن چقد سخته؟ _ از بنایی که سخت‌تر نیست. پارسال تابستون رفتم. اونو تونستم. اینم می‌تونم. _دلم رضا نمی‌شه. تو این جیزِّ گرما، فکر روزه‌ها تو کردی؟ تازه مکلف شدیا. _منم از سر جوونای مردم. مگه اونا زیر آتیش خمپاره و توپ، تو سوسنگرد روزه نمی‌گیرند. _دردت به جونم. بعد آقای خدابیامزت مثه بچه گربه به دندونت نگرفتم که الان بفرستمت تو آتیش. لابد فردام هوس جبهه رفتنت می‌کنه. _تو مخالفی عزیز؟ _لا اله الا الله. ببین چطور حرف تو دهنم می‌ذاری! الان بحث سر روستاست یا جبهه؟ _اگر اجازه بدی هر دو. اگرم نه، فعلا روستا. _چی بگم؟ وقتی خودت بریدی و دوختی. _قربونت برم عزیز. من به جز شما و داداش کسی رو ندارم. اگر اجازه ندی قدم از قدم بر نمی‌دارم. _برو خدا به همرات. اما مادر هوا گرمه. مطمئنی از پسش برمیای؟ _به امید خدا. #تمرین #دیالوگ #مهرماه۱۴۰۲

#تمرین #ورزقلم3 . مرد خوش لباسی را در نظر بگیرید که با عصایی در دست مشغول قدم زدن است. می‌توانیم آن را در چنین صحنه هایی نشان دهیم: 🌱 پارکی زیبا، در صبحی روشن، در اوایل بهار. 🌱در کنار دریای توفانی، در غروبی دلگیر. 🌱 شب هنگام در کوچه پس کوچه‌های محله‌ای فقیرنشین. 🌱 عصر، در خرابه‌های هول‌انگیز یک قلعه‌ی قدیمی. 🌱 در کلاسی که شاگردان، ظاهر فقیرانه‌ای دارند و پوزخند می‌زنند. 🌱 در کلاسی که شاگردان، ظاهری آراسته دارند و نگرانند. 🌱 در میان آشغال‌ها و ماشین های اسقاطی بیرون شهر. 🌱در سرسرای یک قصر باشکوه. 🌱 سحرگاه، بر لبه‌ی بام یک آسمان خراش. 🌱 جلوی یک دستشویی کثیف، کنار رستورانی، در میان جاده. 🌱جلوی یک دستشویی کثیف، داخل هتلی پنج ستاره. 🌱در سالن انتظار یک فرودگاه شیک. 🌱روی خط سبقت ممنوع، در خیابانی شلوغ. 🌱میان صدها دیوانه‌ی جورواجور، در حیاط یک تیمارستان. 🌱میان زمین فوتبال، در جریان یک بازی مهم. 🌱کنار دیگی جوشان در قبیله‌ی آدم‌خواران. حداقل ۲ تا از این صحنه‌ها رو با #توصیف، پردازش کنید. توصیفات تا جای ممکن #غیرمستقیم باشند... هر کدوم از صحنه‌ها میتونه از دو بند باشه تا دو صفحه.. سعی کنید #داستان بگید.. پیرمرد داره کجا میره؟ چه هدفی داره؟ وسط اون صحنه چیکار میکنه؟

نور خورشید از پشت ابرهای نازک، کم‌‌جان می‌تابید. سایه درختان، کشیده شده بود روی زمین. بوی چمن قیچی خورده می‌آمد. زمین خیس بود از باران دیشب. چندتا چاله کوچک آب توی گودی سنگفرش دیده می‌شد. عکس درختان تکان می‌خورد تویش. مرد آرام قدم برمی‌داشت. صدای تق تق عصای مرد روی سنگفرش پارک، جیک جیک گنجشک ها را قطع کرد. با هر قدم، خط اتوی شلوارش انحنا برمی‌داشت. پارک خلوت بود. چند پیرمرد نشسته بودند روی نیمکت. با هم صحبت می‌کردند. مرد جوانی که می‌دوید به او تنه زد. آب ترشح شده از زیر کفشش، پاچه شلوار مرد را خیس کرد. روزنامه از دستش افتاد. هر دو خم شدند:« آخرش امروز بارون میاد.» جوان روزنامه‌ را برداشت. تا کرد. به دست مرد داد و رفت. پیرمرد بلند شد. با طمانینه به پیاده‌روی ادامه داد. کنار دریاچه نشست روی نیمکت. روزنامه نمدار را به زحمت باز کرد. اعلامیه امام وسط روزنامه بود. #تمرین_۳ #ورز_قلم #خاتمی

آفتاب داشت غروب می‌کرد. یک گوله پشمی ابر سیاه، بیشتر آسمان را پوشانده بود. دریا ناآرام بود. مثل مردی تشنجی، کف به لب می‌آورد و پا به زمین می‌کوبید. باد تندی می‌وزید. ردیف درختان زینتی کنار ساحل را خم کرده بود به یک طرف. پیرمرد با یک دست پایین کت را مهار کرد تا باد نبرد. خلاف جهت باد رفت به طرف دریا . عصایش در شن فرو می‌رفت. رد کفشش با یک سوراخ عمیق‌تر، روی شن‌های خیس می‌ماند. ایستاد. عصا را زیر بغل داد. دست را سایبان چشم کرد و نگاه کردبه دریا. خبری از لنج نبود. #تمرین۳ #ورز_قلم #خاتمی

پیرمرد عصا به زمین می‌زد و آرام قدم برمی‌داشت. هوا سرد بود. دکمه کت ماهوتی‌اش را بست. از خم کوچه پیچید تو. کوچه‌ای باریک با چندتا در رنگ و رو رفته آهنی. تاریک بود. چندتا تیر چراغ برق، لامپ نداشت. از وسط کوچه مثل بچه‌ی سرماخورده‌ای که آب دماغش بند نمی آید، جوی آب لجنی می‌گذشت. بوی بدی در هوا پراکنده بود. مرد خم شد از روی زمین سنگریزه‌ای برداشت. با چند ضربه کوباند به در زهوار در رفته. صدای پسر بچه‌ای بلند شد:«کیه؟ سر آوردی این وقت شب؟» پیرمرد ریسمان نازک کنار دیوار را کشید. در با تقی باز شد. رفت تو. بچه دوید بغلش:« بابابزرگ!» لب چسباند به صورت نازک پسرک. چندبار بوسیدش:« باز سلامتو خوردی؟ بابات نیست؟» گذاشتش روی زمین. پسر با دست صورتش را پاک کرد:« رفته مسافرکشی. مامان مریضه. چند وقته پهلوش درد می‌کنه. باید برن بیمارستان.» دست پسر را گرفت و از حیاط نقلی رد شد. چندتا موزاییک زیر پایش لق زدند. رفت تو هال:« عروس! خوبی؟» زن جوانی روسری‌اش را شل و ول سر کرد:« سلام پدر جون! خوش آمدید.» پیرمرد نشست روی پتوی تا شده کنار دیوار. تکیه داد به بالشت:« شوهر لجبازت تا کی‌ می‌خواد ادامه بده این بازیو؟» زن رفت آشپزخانه. با یک سینی چای برگشت:« شما بهتر از من می‌شناسیدش. می‌گه نمی‌تونم تحمل کنم زن دیگه‌ای رو به جای مادرم .» دست به پهلویش گذاشت و نشست روبروی پیرمرد. #تمرین۳ #ورز_قلم #خاتمی

عصر بود. باد ملایم، بوته‌ی خاری را چرخاند روی زمین خشکیده. پیرمرد نگاه کرد بهش. انگار پسرکی سرخوش با ترکه‌ای تو دست تایری را می‌راند. رو کرد سمت قلعه. در چوبی قلعه کمی عقب‌تر از دو باروی استوانه‌ای آن دیده می‌شد. با عصا اشاره کرد به چند جوان پشت سرش. دویدند و چند نفری در را هل دادند. در فقط چندسانت تکان خورد:« آقا نمی‌شه.» رفت جلو. با ته عصا زد به شانه جوان:« فقط بلدید بازو کلفت کنید؟ وقت کار فِسّتون درمیاد. ببینید چه خاکی باید تو سرتون بریزید.» یک جوان از پشت تویوتا وانت، صندلی تاشو را آورد. باز کرد. پیرمرد نشست رویش:« بجنبید بی‌عرضه‌ها. خیلی وقت نداریم.» مردی چندتا بیل داد دست جوان‌ها. زیر در را خالی کردند. در را هل دادند. اندازه ورود یک آدم باز شد. جوانی رفت تو قلعه. پیرمرد بلند شد. نرمه خاک روی کتش را تکاند. عصازنان از دالان ورودی گذشت. روی بنا انگار گرد مرگ پاشیده بودند. اتاق‌هایی به هم پیوسته با سقف گنبدی دور تا دور محوطه بود. راه پله خشتی از یک گوشه به سمت دیوار پهن قلعه می‌رفت. بوته های متراکم خار از هر درزی بیرون زده بودند، مثل کلاف سیم خاردار کف قلعه را پوشانده بود. مرد جوان، جلوتر، بوته ها را با بیل می‌کند و راه را باز می‌کرد. پیرمرد اشاره کرد به بغل دستیش:« تو اون خونه‌ی ضلع شمالی، صندوقو چال کردم.» #ورز_قلم #تمرین۳ #خاتمی

وسط دشت، تلی از زباله روی هم ریخته بود. لباس پاره، کاغذ، آهن‌آلات، پلاستیک های زباله سیاه و رنگی، حتی چند اتاقک درهم شکسته کامیون و وانت. از زیر کوه زباله، شیرابه‌ی سیاهی جاری بود. بوی بدی می‌آمد. ویزویز مگس‌های سبز و سیاه، سکوت دشت را می‌شکست. چندتا سگ ولگرد آن‌ طرف پرسه می‌زدند. ماشین شاسی بلندی ترمز زد. گرد و خاک پشت سرش بلند شد. سگ‌ها با واق واق دور شدند. مردی با کت و شلوار مرتب از سمت راننده پیاده شد. از در عقب هم دو جوان. مرد رو کرد به آنها:«محبی! مطمئنی زباله‌های شهرکو آوردی اینجا ؟» محبی سر تکان داد:« بله آقای دکتر. اینجا تنها محل دپوی زباله تو منطقه ماست.» دکتر رو کرد به جوان دوم:« حمید! بدو پسر. ببینم می‌تونی نسخه‌ها رو پیدا کنی؟» حمید چینی به دماغش داد:« انصافا سخته. مثه پیدا کردن سوزن تو انبار کاه. نه نه سخت‌تره.» دکتر ماسک و یک جفت دستکش پلاستیکی داد دستش:« باید بتونی! روزی که با بی‌مبالاتی نسخه‌های کل ماه رو تو نایلون سیاه کردی، باید به فکرت می‌رسید ممکنه کسی اشتباهی اونا رو دم در بذاره. می‌دونی چند میلیون قیمت نسخه‌هاست؟» حمید ماسک را گذاشت روی دهان و دماغش:« تقصیر خانم صمدیه. باید تو نایلون رو نگاه می‌کرد.» دکتر انگشت اشاره‌اش را گرفت طرفش. صدایش را بلند کرد:« تو پیدا نکن! می‌دونی که پول اون نسخه‌ها حقوق یک سال تو و خانم صمدیه. از هر دوتاتون می‌گیرم.» حمید رفت طرف زباله‌ها. بسته‌ای را جابجا کرد. گربه سیاهی با جیغ از زیر پایش در رفت. #ورز_قلم #تمرین۳ #خاتمی

پیرمرد رفت تو. آرام قدم بر می‌داشت. با هر قدم، یک‌بار عصای منبت‌کاری شده اش را روی آسفالت کف می‌زد. حیاط بزرگی بود. تو ضلع جنوبی، بنای ۳طبقه با نمای آجری دیده می‌شد. دورتادور، درختان کهنسال و چمن بود. از بوی نمی که توی هوا پخش شده بود، معلوم بود تازه آبیاری شده‌اند. روی نیمکت، دوتا جوان با پیراهن و شلوار آبی آسمانی نشسته بودند. اولی دست گذاشته بود کنار گوشش و با صدای بلند می‌خواند:« نمی‌شه از تو دست کشید و بدون تو نفس کشیدو .....» هیکل ترکه‌ای و سبیل پهن و تاب داده‌اش توی ذوق می‌زد. انصافا خوش‌صدا بود. پیرمرد دست بلند کرد:« احوال آقای بهنام بانی؟ آهنگ جدید چی تو چنته داری؟» جوان مکثی کرد:« ترانه‌سرام قراره همین هفته شعر جدیدو بهم برسونه.» پیرمرد زد روی شانه اش:« موفق باشی.» رو کرد به جوان دوم:« آقای انیشتین خوبی؟ چه خبر؟» مرد سربلند کرد از روی کتاب:« اگر بهنام بذاره خوبم.» چندتا جوان با لباس های یک دست آبی کمرنگ داشتند والیبال بازی می‌کردند. صدای جیغ و فریادشان بلند بود. توپ افتاد جلوی پایش. پیرمرد عصا را زد زیر بغل. خم شد. توپ را برداشت و با ضربه دست فرستاد طرفشان. پسرکی نوجوان سوت بلبلی زد:« دمت گرم. بیا تو زمین.» پیرمرد دست‌ها را تکاند:« زنده باشی.» رفت سمت ساختمان.‌ به پرستاری که رد می‌شد سلام کرد:« متین تو اتاقشه؟» پرستار دست کرد تو جیب روپوش سفید:« تازه قرصاشو دادم. گیج بود. این روزا بیشتر خوابه.» پیرمرد پیچید طرف راهرو. در اولین اتاق را باز کرد. روی تخت فلزی با محلفه‌های سبز و زرد روشن، متین با لباس آبی‌رنگش، مچاله خوابیده بود. #ورز_قلم #تمرین۳ #خاتمی

تو سینه‌کش کوه شیر نری روی زمین افتاده بود. ناله می‌کرد. پهلویش اندازه کف دست زخمی بود. خون، پشم‌های کرمی رنگش را به هم‌ چسبانده بود. روی سنگلاخ تا تنه شیر رد سرخی دیده می‌شد. زیر شکمش، خون تازه روی زمین ، مثل یاقوت قرمز، برق می‌زد. گاهی چشم‌های بی‌رمقش را باز می‌کرد. چندثانیه بعد پلک‌هایش روی هم می‌افتاد. باد ملایمی که می‌وزید بوته‌های اطراف را تکان می‌داد و بوی خون را در هوا پخش می‌کرد. مردی که کت و شلوار مشکی با پیراهن سفید یقه انگلیسی تن داشت، زودتر از بقیه رسید. از پشت به شیر نزدیک شد. یال‌هایش را تو دست گرفت. دوربین موبایل را روشن کرد:« همینطور که می‌بینید آخرین شیر موجود در این مملکت هم به فنا رفت. مردم اینجا هیچ وقت آدم نمی‌شند. قدر محیط زیستو نمی‌دونند.» با دست موهای شیر را کشید. ناله حیوان بلند شد. جمعیت کم‌کم جمع شدند. مثل یک دایره با فاصله از شیر ایستادند. پیرمردی با موها و ریش یک دست سفید، اشاره کرد به مرد:« ول کن این بیچاره رو. یک زمانی پدر و پسر تاجدار تا تونستند اجدادشو شکار کردند. بعدم با جسدشون عکس یادگاری گرفتند. الانم معلوم نیست کدوم حروم لقمه‌ای حیوونو به این روز انداخته. تو دیگه نمک زخمش نشو!» چوپانی که جلیقه نمدی بی‌ آستین پوشیده بود، لگدی به ران شیر زد:« بالاخره گیر افتادی. از هول تو، تو بیابون، شبا خواب نداشتم.» شیر چشمهایش را باز کرد. با دمش ضربه‌ای زد. غرش کوتاهی کرد و چشمهایش را بست. آقا معلم آمد جلو. زد روی شانه‌ی چوپان:« چکارش داری مرد؟ به خاطر این شیر بود که گرگ تو دره‌های اطراف ما پیدا نمی‌شد. عوض کمکته؟» بعد هم رو کرد به پسر بچه‌ای که ساندویچ گاز می‌زد:« اینجا موبایل آنتن نمی‌ده. بپر برو پاسگاه. به رئیس کلانتری خبر بده زنگ بزنند جنگلبانی.» دختر نوجوانی از پشت پدرش سرک کشید:« وای! چقدر بزرگه. آدم خوف می‌کنه. طفلک زخمیه. درد می‌کشه. یکی کمک کنه.» سوپری محل، یک مشت نخودچی ریخت تو دهانش. خرت و خرت جوید:« مثلاً چکار کنیم بچه‌جون؟ شیره شیر! بره نیست که حلالش کنیم. ولی خودمونیما حیف شد. اگه سالم بود، عربا سکه به پاش می‌ریختند.» روحانی جوانی که تازه رسیده بود جمعیت را عقب زد:« چرا کسی کاری نمی‌کنه؟ باید جلوی خونریزی را بگیریم.» عبا را از تن در آورد. پهن کرد روی زمین. عمامه را از سر برداشت. گلوله کرد. فشار داد روی زخم. سرخی خون نرم‌نرم پخش شد تو سفیدی پارچه:« بیاین کمک. حیوون رو بذاریم رو‌ عبا. ببریمش درمانگاه. آقای دکتر ببینتش. بالاخره وقتی آدمو درمان می‌کنه شاید از شیر هم سر دربیاره. احتمال داره دوست دامپزشکم داشته باشه. حیوون اینجا تلف می‌شه.» مهندس جوانی آمد جلو. عبا را برداشت و یک وری انداخت روی شیر:« وزن حیوون زیاده. زخمی هم هست. هلش بدید رو پارچه. بعد دست جمعی اطراف عبا را بگیریم ببریم تا کنار جاده. ممد برو وانت رو بیار زیر کوه.» مردم آمدند کمک. شیر چشم‌های بی‌فروغش را باز کرد. نگاه کرد به آسمان. #ورز_قلم #د.خاتمی #۱۴۰۲۰۷۱۵

#دیجی‌_کالا #نمای_ساختمان #بچه_گربه_بی‌خانمان #پرچم #هوشمند دختر عزیزم. تولدت مبارک.حیف که امسال پیشم نیستی. ای‌کاش می‌شد از دیجی‌کالا برایت بسته‌ای از عشق سفارش دهم. هرسال شب تولدت آلبوم عکس را با پدرت می‌بینیم. یک تصویر از تو هست که کنار حوض، با آن آب لجنی ایستاده‌ای. با موهای درهم پریشان، صورت خاکی، درحالی که آب بینیت آویزان است و پشت سرت نمای ساختمان آجری دیده می‌شود؛ هربار به آن نگاه می‌کنم، یاد بچه گربه بی‌خانمان می‌افتم و با پدرت می‌خندیم. همان گربه کوچکی که زخمی پیدایش کرده بودی و آن قدر وارسی‌اش کردی که خوب شد. دیروز که عکس جدیدت را که کنار دانشگاه با آن پرچم برافراشته ایران دیدم به خودم افتخار کردم. هوشمندی‌ات در انتخاب رشته هوافضا و بودنت در تیم ساخت ماهواره جدید، مرا هم با خود به فضا برد. سربلند باشی و سرزنده عشق من. #تمرین #استفاده_از_کلمات_بالا_در_یک_نامه