eitaa logo
روزنه
6.2هزار دنبال‌کننده
3.9هزار عکس
1.9هزار ویدیو
247 فایل
دریچه ای به تاریخ، سیاست و اندیشه دینی معاصر ارتباط با ادمین @M_shahidani
مشاهده در ایتا
دانلود
یا ؛ مسئله این است! 💥اختصاصی @rozaneebefarda 🔻🔻🔻 انتشار کتاب هادی نامه در آستانه چهلمین روز درگذشت جناب استاد خسروشاهی، از نظر سرعت عمل، اقدام قابل تقدیری بود اما.... محتوای کتاب که با هدایت شخص آقای گردآوری شده، از جهات متعدد قابل خدشه و نقد علمی است. انشاءالله به زودی نقد مستند و تفصیلی تحریریه تاریخ روزنه بر محتوای این کتاب منتشر خواهد شد اما در این یادداشت کوتاه، اجمالا قابل عرض آنکه: اولا بخش معظم از محتوای کتاب کاملا بی ربط به جناب استاد خسروشاهی و مصداق بارز است که البته متاسفانه جناب جعفریان ید طولایی در این باب دارند و در پیشینه و کارنامه ایشان به وفور آثاری با عناوین متکثر و محتوای تکراری را شاهدیم که خود موضوع مقالات مجزاست(صد البته این نقیصه، نافی زحمات و ابتکارات و تولیدات علمی ایشان نیست) ثانیا اغلاط و تحریفات تاریخی در این اثر کم نیست و وجود چنین تحریفاتی در ارج نامه استاد منصف، متتبع و مدققی چون مرحوم خسروشاهی، بی مهری و بی انصافی به تاریخ معاصر و به شخص مرحوم خسروشاهی است. ضمن آنکه از جهت نیز بسیار خسارت بار است. ثالثا این اثر از یک پی رنگ تاریخی نامرئی برخوردار است که گاه نشانه های آن آشکار شده است. و آن اینکه، در موارد متعدد به تجلیل و تمجید از و جریان پرداخته و در حقیقت نوعی عقده گشایی تاریخی علیه جریان انقلاب اسلامی محسوب می شود که مستندات آن در حال تجمیع و در قالب مقاله ای مفصل ارائه خواهد شد. از همین رو این اثر بیش از آن که هادی نامه باشد، شریعتمدارنامه است! رابعا هادی نامه در واقع از شبکه مرتبطین با جعفریان رونمایی کرده(جز موارد معدود از آقایان مستقل) و از این جهت بسیار واجد اهمیت است. این شبکه در دو دهه گذشته در اتوبان فرهنگ و تاریخ ایران از قم تا تهران و نجف و برخی مراکز اروپائی، فعال بوده، از امکانات جمهوری اسلامی به غایت برخوردار و در عین حال کارنامه قابل دفاعی در پی گیری دیدگاه های امام و رهبری در عرصه تاریخ، سیاست و فرهنگ ندارد که در جای خود قابل نقد و ارزیابی جدی است.(این گزاره البته در مورد همه نویسندگان هادی نامه صدق نمی کند؛ عمومیت دارد اگرچه کلیت ندارد) توجه به این نکته ما را با نوعی تاریخ نگاری جناحی و جریانی مواجه می کند، که معلوم نیست در بازخوانی تاریخ، تا چه میزان به واقعیت ها توجه دارد و تا چه اندازه مسائل جناحی را ردیابی می کند. رسول جعفریان اگرچه در دوران گذشته در میان برخی طیف ها تا حدودی به حریت و استقلال شناخته می شد اما اکنون به واقع باید او را از بازشناسیم. امری که در موضع گیری ها و پروژه های علمی اخیر او واضح است و صدالبته این لقمه بسیار بزرگتر از گلوی خرده جریان اعتدال بود و جا داشت جناب جعفریان تا این پایه خود را قربانی مطامع سیاسی خرده جریان اعتدال نکند، اما چه می توان گفت که فعلا چنین طریقه ای پیش گرفته است. @rozaneebefarda
نقد /بخش نخست مروری بر غلط‌های تاریخی یک ژورنالیست اعتدالگرا نقد یادداشت محمد مهاجری در کتاب «هادی‌نامه» [صفحه 1 از9] 💥اختصاصی @rozaneebefarda 🔻🔻🔻 کتاب هادی‌نامه با عنوان ارج‌نامه مرحوم سیدهادی خسروشاهی در بهار 1399 منتشر شد.این کتاب توسط آقای رسول جعفریان گردآوری شد. در ضمن این کتاب مقاله‌ای از آقای (وزیر فرهنگ و ارشاد و عضو هیئت امنای ) نیز درج شد و 150 نسخه از آن نیز با حمایت وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و در مجموع 200 شمارگان چاپ شد. یکی از 52 مقاله این مجموعه توسط آقای نوشته شده بود. عنوان مقاله وی «مروری بر رفتار محافل و چهره‌های مذهبی در دهه‌های 30 تا 50» بود. با توجه به جایگاه مرحوم خسروشاهی و هم‌چنین تمرکز گردآورنده بر مسائل تاریخی انتظار می‌رفت یادداشت‌های این مجموعه از طراز علمی لازم برخوردار باشند اما با مشاهده اشتباهات و تحریفات تاریخی یادداشت آقای مهاجری این انگاره مخدوش شد. شروع یادداشت علاوه بر این‌که ضابطه‌های علمی را نداشت؛ بوی تمجید از خود نیز می‌داد.(واقعا تعریف از کتاب‌خوان بودن خود نویسنده و پدرش؛ چه ارتباطی با ارج‌گذاری مقام علمی مرحوم خسروشاهی دارد و چه نسبت منطقی با موضوع مقاله دارد؟) غیر از این اشکال ساختاری و فنی؛ محتوای یادداشت آقای مهاجری نیز خدشه‌های غیرقابل انکاری داشت که بهتر بود آقای به عنوان مسئول و گردآورنده کتاب؛ برای پاسداشت از شخصیت علمی و فرهنگی مرحوم حجت‌الاسلام والمسلمین خسروشاهی این اشکالات را برطرف کرده و مطلبی لااقل در طراز متوسط علمی در کتاب بگنجانند و یا اگر اصرار بر انتشار چنین مطالبی دارند در پاورقی به خطاهای آن اشاره کنند تا ذهن تاریخی مخاطب به این راحتی آلوده نگردد. با وجود این‌که نویسنده یادداشت هم‌اکنون نیز سردبیر سایت شبه دولتی (رسانه نزدیک به و از حامیان دوآتشه دولت) است اما از پیشینه و عملکرد سیاسی وی اطلاعات چندانی در دسترس نیست. البته محمد مهاجری در توییتر نیز فعال است و با هشتگ زدن (مااصولگراها) علاقه دارد خود را اصولگرا نشان بدهد تا تخریب‌های خود به به این طیف را درون‌گروهی نشان دهد که البته این اقدام نخ نما به شدت در حال حاضر دستمایه طنز کاربران و فعالان سیاسی قرار گرفته است. در ادامه به برخی از اشکالات یادداشت محمد مهاجری در هادی‌نامه اشاره خواهیم کرد: 1. تقسیم‌بندی ناقص و همان‌طور که از موضوع این یادداشت برمی‌آید نویسنده قرار بود «مروری بر رفتار محافل و چهره‌های مذهبی در دهه های 30 تا 50» داشته باشد و باید مهم‌ترین چهره‌ها و محافل مذهبی را، لااقل به صورت اجمالی و مختصر، بیان کند. او در یک تقسیم‌بندی؛ جریانات مذهبی را به دو گروه تقسیم می‌کند: «جریانات مذهبی سنتی و جریانات مذهبی روشنفکری». سنتی در فضای حوزه علمیه و فضای تاریخی و جریان‌شناسی و... تعاریف و شاخصه‌های مختلفی دارد و منطق نویسنده و تعریفش از این کلیدواژه مشخص نیست. اما در هر صورت؛ آقای نویسنده این تقسیم‌بندی را ارائه می‌کند و آن را این‌گونه بیان می‌کند: « یک: و اسلامی دو گروه شاخص مذهبی بودند که روحانیت در شکل دهی ساختار فکری آن ها نقش اساسی داشت...[که مشی مسلحانه داشتند و] پایگاه خود را در میان متدینان سنتی ،بازاریان، کسبه و پیشه وران می جستند و شاید تلاش چندانی برای جذب دانشگاهیان به خرج نمی دادند. دو : جریان روشنفکری مذهبی که عمده آن ها را تحصیل کرده‌های دانشگاهی تشکیل می دادند.» این تقسیم‌بندی ناقص و جهت‌دار نمونه‌ای جالب از انواع تحریفات است که در ادامه نسبت به آن توضیحاتی خواهیم داد: 1.1. حذف جریان امام قدس سره الشریف پیامی که این تقسیم‌بندی به مخاطب ارائه می‌دهد این است: الف) جریانات مذهبی که در شکل‌دهی ساختار فکری آن‌ها نقش اساسی داشته اولا اهل کار سیاسی چارچوب‌مند نبوده و دست به اسلحه بودند؛ ثانیا طرفداران‌شان محدود به عوام و کسبه و... بوده است. ب) ارکان و عمده جریان مذهبی اهل فکر و روشنفکر؛ دانشگاهی بودند و نه حوزوی. البته جناب نویسنده لطف نموده و و و... را نیز به همین طیف ملحق کرده است. @rozaneebefarda ادامه 👇
مروری بر غلط‌های تاریخی یک ژورنالیست اعتدالگرا نقد یادداشت محمد مهاجری در کتاب «هادی‌نامه» [صفحه 2 از9] امّا سؤال این‌جاست که جناب روزنامه‌نگار چرا مهم‌ترین و تأثیرگذارترین جریان مذهبی سیاسی غیرمسلح را حذف نمود؟ چرا آقای محمد مهاجری هیچ نامی از جریان مذهبی به رهبری قدس سره الشریف نیاورد؟ امام و جریان تابع او (که طیف وسیعی از دانشگاهیان و مردم عادی را شامل می‌شود) یا باید سنتی باشند یا غیرسنتی و به اصطلاحِ ایشان روشنفکر. اما ایشان هیچ نام و نشانی از ایشان نمی‌آورد و این نمونه‌ای آشکار از تحریف به نقیصه است. اما دلیل این کار چیست؟ به طور خلاصه باید گفت که آقای مهاجری نمی‌تواند امام قدس سره الشریف را هم‌عرض شخصیت‌های معلوم‌الحالی مثل و و بیاورد بنابراین خود به خود ایشان ذیل جریانِ به اصطلاح سنتی قرار می‌گیرد. بهترین فرض برای تحریف‌گران تاریخ این است که جریان تابع امام را به عنوان یک جریان تندرو با مشی خشن مسلحانه معرفی کنند و برای این منظور؛ تنها کاری که لازم است این است که جریانات مسلح به عنوان نمادِ جریانات مذهبی انقلابی و متعهد به سنت معرفی شوند و از آن به بعد هرکس که گرایشی به جریانات مذهبی متعهد داشته باشد با برچسب «مسلح و » رانده می‌شود. این حربه پوسیده‌ای است که مدت‌‌ها علیه جریان انقلابی به کار گرفته می‌شود و بارها و بارها پاسخ علمی آن داده شده است. اما به صورت خلاصه باید گفت: اولا مهم‌ترین جریان مذهبی دهه چهل و پنجاه، جریان امام خمینی قدس سره الشریف بود. ثانیا امام خمینی به هیچ عنوان مشی مسلحانه را تأیید نمی‌کردند بلکه قائل به مبارزات سیاسی و غیرمسلحانه برانداز بودند. که البته آقای نویسنده نیز نتوانست این مسئله را بپوشاند و به صورت جزئی؛ صدور فتوای ترور توسط امام را نفی کرد. بنابراین باید گفت که تقسیم‌بندی نویسنده یادداشت ناقص و غیرگویاست. جریان انقلابی امام؛ به عنوان بزرگ‌ترین و مهم‌ترین جریان اجتماعی و سیاسی دهه چهل و پنجاه را نه می‌توان ذیل گروه اول تعریف کرد و هم‌عرض و مؤتلفه دانست؛ نه می‌توان آن را در کنار امثال بازرگان و سحابی گذاشت. 1.2. هم‌طراز قرار دادن شهید مطهری و بازرگان شهید مطهری و بازرگان گرچه در برخی فعالیت‌های فرهنگی و اجتماعی همکاری‌هایی داشتند اما هیچ‌گاه نمی‌توان این دو شخصیت را در یک گروه دانست. شهید مطهری عالمی متعهد و برجسته و دقیق دینی بود که بر اساس تشخیص اجتهادی خود حرکت می‌کرد و کوچک‌ترین التقاط و انحرافی را نمی‌پذیرفت و اگر با مجموعه‌های فرنگی‌مآب ارتباطاتی داشت تنها از سر دل‌سوزی اسلامی و وظیفه تبلیغی و ارشادی بوده است به علاوه ایشان استفاده از پرورش‌یافتگان غرب را تنها با نظارت دقیق و جدی روحانیت جایز می‌دانسته و بدون این نظارت استفاده این شخصیت‌ها دارای مضرات فراوان عنوان نموده بود. در این زمینه به متن زیر توجه کنید: «در حال حاضر خوشبختانه طبقه‌ای به وجود آمده‌اند که از طرفی در فرهنگ جدید غربی پرورش یافته‌اند و از طرف دیگر مطالعات و علایق اسلامی دارند و اسلام را با معیارهای جدید عرضه می‌دارند و طبعا مورد استقبال نسل جوان که بالفطره مسلمانند و از طرف دیگر مجذوب معیارهای غربی می‌باشند، قرار می گیرند. درباره این طبقه که در حال تکثیر و افزایش‌اند، نظریات افراطی و تفریطی ابراز می‌شود و مکرر نظر مرا در این موضوع خواسته‌اند. این بنده لازم می‌دانم نظر خود را درباره این موضوع از نظر روابط حسینیه [ارشاد] با این طبقه ابراز دارم، زیرا این طبقه امروز به صورت یک مسئله اجتماعی درآمده‌اند. من با استفاده از این طبقه موافق مشروطم. در گذشته موسسه حسینیه ارشاد با پیشنهاد و موافقت اینجانب از وجود این طبقه استفاده کرده است. این طبقه می‌توانند حلقه ارتباط فرهنگ غربی و فرهنگ اسلامی واقع شوند ولی مشروط به اینکه برنامه‌هایی که به وسیله این طبقه اجرا می‌شود تحت نظارت و کنترل دقیق افرادی باشد که در فرهنگ اسلامی پرورش یافته‌اند و در علوم اسلامی اعم از تفسیر و فقه و اصول و کلام و فلسفه و ادبیات تخصص یافته‌اند و اگر این نظارت دقیق و جدی صورت نگیرد زیان اینگونه افراد و برنامه‌هایی که اجرا می‌کنند از سودش بسی بیشتر است. » دامنه عملی این مرزبندی دینی با جریان غرب‌زده و به اصطلاح روشنفکر پس از پیروزی و در شورای انقلاب نیز نمود داشت. در بحبوجه تجزیه‌طلبی حزب دموکرات در غرب کشور، مهدی بازرگان در شورای انقلاب طرح تسلیم در برابر خواسته‌های نامشروع تجزیه‌طلب‌ها را کلید می‌زند اما شهید مطهری و شهید بهشتی با تسلیم‌طلبی وی، که از شاخصه‌های سیاسی غرب‌زدگان نیز هست، به شدت برخورد می‌کنند. خاطره سرلشکر رحیم‌صفوی گویای این مطلب است: @rozaneebefarda ادامه 👇
مروری بر غلط‌های تاریخی یک ژورنالیست اعتدالگرا نقد یادداشت محمد مهاجری در کتاب «هادی‌نامه» [صفحه3از9] «[بازرگان گفت:]دولت چاره‌ای ندارد جز این‌که در مقابل تسلیم شود و یک نوع خودمختاری به آن‌ها اعطا کند و شرایط‌شان را بپذیرد.در همین جلسه بود که شهید بهشتی و شهید مطهری بلند شده، فریاد می‌کشند:« شما می‌خواهید ما در مقابل نیروهای دموکرات و کمونیست تن به سازش بدهیم؟ نه خیر، چنین نیست و سازش معنا ندارد.عبدالرحمن قاسملو[دبیر کل حزب دموکرات] تا مدتی که زنده بود از اندیشه خام و تجزیه‌طلبانه خود دست نکشید.»(انقلاب اسلامی و گروه‌های تجزیه‌طلب ص۳۸۳-۳۸۴) 2. نسبت مجاهدین خلق با بازرگان و نهضت آزادی روزنامه‌نگار و یادداشت‌نویس مورد نظر در بخشی از مطلب خود می‌نویسد: « برخی منتقدان بازرگان و سحابی معتقدند جریان مجاهدین خلق از درون نهضت آزادی (که بازرگان ، سحابی و آیت الله طالقانی از چهره های اصلی آن بوده اند) زاده شده و با این پیشفرض چنین داوری می کنند که اندیشه های بازرگان و ... انحراف داشته است. در صدد بازرگان و همفکران او نیستم اما صرف این ادعا که عده ای با خواندن آثار او راه انحراف را برگزیده اند، سست و نامعتبر است. همانگونه که منتسب کردن فهم خوارج به قران اعتبار ندارد. اگر به بازرگان و همراهانش انتقاد وارد است، باید آن را در مشی سیاسی آنها جستجو کرد نه در تلاش آنها برای نشر افکار دینی.» در خصوص این چند خط؛ چند نکته می‌توان گفت: 1. ارتباط گروهک تروریستی با از نکات آشکار تاریخ معاصر است و محدود به «برخی منتقدان بازرگان و سحابی» نیست. چه کسی است که نداند و از اعضای نهضت آزادی ایران و از فعالین دانشجویی آن بودند؟‏(سازمان مجاهدین خلق، حسین احمدی روحانی، 1390، ص 25) آیا آقای مهاجری؛ که رندانه انتساب مجاهدین به نهضت آزادی را محدود به منتقدان بازرگان و سحابی می‌کند نمی‌داند که محمد حنیف‌نژاد پس از آمدن به تهران و ورود به دانشگاه با فعالان سیاسی چون مهندس بازرگان، یدالله سحابی، عزت‌الله سحابی، رحیم عطایی و... رابطه داشت؟و پس از دستگیری سران نهضت آزادی در اول بهمن 1341 دستگیر شد؟ ‏(سازمان مجاهدین خلق؛ پیدایی تا فرجام، مؤسسه مطالعات و پژوهشهای سیاسی، 1385، ج 1، ص 277) جالب توجه این‌که خود بازرگان هم حنیف‌نژاد را نهضتی می‌داند: «صبح سحابی و مرا برای پرونده‌خوانی به دادگاه بردند... حال و روحیه رفقا خوب است، بحمدالله. پورقبادی آزاد شده است. کجابی را به دادستانی برده‌اند، تعهد و استعفانامه بدهد تا آزاد شود او هم به سرتیپ صدوقی جواب منفی داده‌است. کسانی که مانده‌اند از نهضتی‌ها: ، شیبانی، علی‌بابایی، حکیمی، جعفری، مجابی»‏(یادداشتهای روزانه مهندس مهدی بازرگان، مهدی بازرگان، 1376، ص 78) و هم‌چنین: «روز یازدهم محرم است و ما این چند شب، مختصر مجلس سخنرانی و تذکر و زیارت‌خوانی داشتیم. دو شب مهندس صباغیان صحبت کرد. یک شب ، دو شب شیخ مصطفی رهنما، یک شب دکتر سحابی، سه شب اول هم من.»‏(یادداشتهای روزانه مهندس مهدی بازرگان، مهدی بازرگان، 1376، صص 491–492) آیا آقای بازرگان هم منتقد خودش بوده که سران مجاهدین خلق را به نهضت آزادی نسبت می‌دهد؟ یا آقای مهاجری غرض دیگری از این نسبت دادن‌ها دارد؟ نکته جالب توجه این‌که جناب آقای رسول جعفریان نیز سران مجاهدین خلق را منتسب به مهندس بازرگان می‌دانند: « سازمان مجاهدین خلق چند نفر از شاگردان جوان مهندس بازرگان، به طور عمده از طیف دانشجو و البته بیش‌تر طبقه بازاری سازمان را تشکیل دادند. این افراد بیش‌تر در نیمه دوم دهه سی در نهضت مقاومت ملی و سپس در نهضت آزادی فعالیت کرده و تجربه سیاسی اندوخته بودند.»‏(جریانها و سازمانهای مذهبی-سیاسی ایران، رسول جعفریان، 1398، ص 660) آیا از نظر آقای مهاجری؛ جناب رسول جعفریان هم از منتقدین بازرگان‌اند؟ 2. انحراف آقای بازرگان محدود به اشتباهات فاحش سیاسی وی نیست و در زمینه فکری نیز انحرافاتی داشت و یکی از منتقدین افکار بازرگان، آیت‌الله شهید مرتضی مطهری بودند که با بیانی متقن، متین و منصفانه به نقد نظرات بازرگان پرداختند.‏(مجموعه آثار شهید مطهری، مطهری، 1377، ج 4، ص 379 و811 و 828) البته اشتباهات و التقاط‌های فکری از جانب کسی که مدعی تفسیر دین است اما تخصص دینی ندارد امری طبیعی و قهری است. 3. نکته تأسف‌برانگیز این‌که آقای مهاجری تلاش کرده تأثیر منفی بازرگان در شکل‌گیری و انحراف سازمان مجاهدین خلق را انکار کند. این تحریف تاریخ حتی مورد تأیید آقای جعفریان هم نیست و معلوم نیست چرا ایشان این اشتباهات فاحش را در کتاب تحت نظر خود گردآورده‌اند و هیچ تذکری (ولو به صورت پاورقی و تحشیه) نداده‌اند. @rozaneebefarda ادامه 👇
مروری بر غلط‌های تاریخی یک ژورنالیست اعتدالگرا نقد یادداشت محمد مهاجری در کتاب «هادی‌نامه» [صفحه 4 از9] جناب آقای جعفریان در خصوص نقش افکار در شکل‌گیری الگوی اندیشه‌ای سازمان مجاهدین خلق می‌نویسد: « [مؤسسین سازمان مجاهدین خلق] بر اساس الهامی که از آثار مرحوم بازرگان گرفتند، به تدوین و سیاسی خود پرداختند و کوشیدند تا متونی را تدوین کنند که بتوانند از آن‌ها به عنوان متن آموزشی برای تربیت کادرهای مورد نظر در سازمان استفاده کنند. در سازمان به جز قرآن و نهج‌البلاغه؛ از متون تفسیری و حدیثی شیعه، کتابی مورد استفاده قرار نمی‌گرفت. حتی اندیشه‌های علامه طباطبائی و استاد مطهری هم مورد بی‌اعتنایی کامل بود و خواهیم دید که تنها برخی از نوشته‌های تفسیری مرحوم طالقانی و بیش‌تر آثار بازرگان –عمدتا راه طی شده- محل اعتنا بود.»‏(جریانها و سازمانهای مذهبی-سیاسی ایران، رسول جعفریان، 1398، ص 665) 3. انجمن حجتیه 3.1. تطهیر جناب نویسنده ذیل عنوان «انجمن حجتیه» می‌گوید: «گرچه انجمن حجتیه را می توانستم در دسته بندی بالا قرار دهم اما بدلیل تمایزهای خاصش جداگانه نوشتم.» اما مشخص نمی‌کند که آن تمایزهای خاص که باعث شد به انجمن حجتیه عنوانی مستقل بدهد چیست؟ طبیعی است که هر گروهی تمایزاتی خاص با گروه‌های دیگر دارد کما این‌که مؤتلفه و فدائیان اسلام هم تمایزاتی دارند اما تمایز انجمن حجتیه چه بوده که آن را ذیل جریان‌های مذهبی به اصطلاح «سنتی» نیاورده است؟ نقش انجمن حجتیه در روند انقلاب اسلامی بیش‌تر و برجسته‌تر از گروه‌هایی مثل مؤتلفه است؟ یا ایشان می‌خواسته سنتی‌ها را محدود به طیف‌های مسلح کند؟ یا تطهیرهایی در نظر داشته که نسبت به انجمن داشته برجسته‌تر شود؟ معلوم نیست. در هر صورت آقای محمد مهاجری طبق گفته خود با انجمنی‌ها هم مدرسه بوده و در این نوشته هم تلاش کرده از ؛ چهره‌ای ، و بسازد. ویژگی‌های عجیبی که محمد مهاجری به اعضای انجمن حجتیه نسبت می‌دهد و با آن انجمن را تطهیر می‌کند عبارت است از: «با مطالعه ، دقیق ، عمیق ، اهل گفتگو و بحاث، تلاش برای یافتن چهره‌ای متجدد و روشن‌فکر، آراسته، شیک‌پوش، مؤدب و... » توصیف‌های آقای مهاجری قابل تأمل است. چگونه می‌توان جمعیت متحجری را که به تعبیر امام قدس سره الشریف در منشور روحانیت حتی مبارزه سیاسی را هم حرام می‌دانسته ‏(صحیفه امام، امام خمینی، 1378، ج 21، ص 281) عمیق و دقیق دانست؟ آیا گروهی که تزشان اين بود كه بگذاريد معصيت زياد بشود تا حضرت صاحب بيايد ‏(صحیفه امام، امام خمینی، 1378، ج 17، ص 534) می‌تواند ژست روشنفکری بگیرد؟ آیا جمعیتی که حتی جهاد دفاعی در برابر رژیمی خون‌خوار را زیر سؤال می‌برد می‌تواند اهل مطالعه و متفکر و امروزی باشد؟ در این زمینه بد نیست به موضع‌گیری انجمن حجتیه و شخص آقای حلبی در زمان جنگ تحمیلی اشاره کنیم: انجمن در ابتدا که عراق به ایران حمله کرد هیچ‌گونه عکس‌العملی نشان نداد. و پس از مدتی شروع به محکوم کردن جنگ در زمان غیبت امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف کردند و آقای حلبی در سخنرانی خود گفت: اول شما یک افسر و یک پیشوا و رهبر معصوم پیدا کنید. رهبری که بتواند اداره اجتماع کند روی نقطه عصمت نه عدالت، دیشب گفتم اول او را پیدا کنید او را اقامه به کار بکنید. طرح داشته باشید، نقشه صحیح طبق نظر دین، رهبر معصوم داشته باشید... از من هم واجب است منبر را ول کنم، هفت‌تیر به کمر ببندم، بروم جلو...باید جنگ روی موازین دین به رهبری معصوم نه عادل، عادل کافی نیست... عادل گاهی اشتباه می‌کند، خون مردم، مال مردم، عرض مردم، ناموس مردم را نمی‌توان داد به کسی که خطا می‌کند. حتی گستاخی را تا آن‌جا ادامه داد که گفت امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف هم که بیاید خودش جلوتر از همه در لشکر حرکت می‌کند. او بدون توجه به اهمیت جان امام امت برای نظام جمهوری اسلامی، بدون توجه به کهنسالی او و بدون نگاه به جنگ مدرن گفت:«بنده توی خانه‌ام بنشینم، پلو بخوریم، به جناب آقا بگوییم برو میدان. می‌گوید برو آقا دنبال کار خودت خیلی خوب است، خودت بیا عمل کن.‏(جریان شناسی انجمن حجتیه، ابوالفضل صدقی، 1388، ص 150) امروز باید در برابر تطهیرکنندگان انجمن حجتیه بیش از پیش هوشیار باشیم و این جمله امام را جلوی چشم خود قرار دهیم: «حواستان را جمع كنيد كه نكند يك‌مرتبه متوجه شويد كه انجمن حجتيه‏اي‌ها همه چيزتان را نابود كرده‏اند.»‏(صحیفه امام، امام خمینی، 1378، ج 21، ص 681) @rozaneebefarda ادامه 👇
مروری بر غلط‌های تاریخی یک ژورنالیست اعتدالگرا نقد یادداشت محمد مهاجری در کتاب «هادی‌نامه» [صفحه 5 از9] 3.2. استناد به خاطره‌ای مخدوش آقای محمد مهاجری در پایان مطلب انجمن حجتیه‌اش خاطره‌ای از مرحوم آیت‌الله خزعلی می‌آورد: «مرحوم از چهره هایی است که به انجمن گرایش داشت اما آن‌گونه که شخصا از او شنیدم هیچ‌وقت عضو انجمن نبود. مع‌هذا مرحوم آقای خزعلی اعتقاد داشت نسبت به انجمن بی انصافی شده. او می گفت اوایل سال 58 با مرحوم شهیدمطهری در باره انجمن صحبت کرده و قرار شده در جلسه ای در حضور امام، در باره آن گفت وگو شود. تصمیم می‌گیرند از امام وقت ملاقات بخواهند اما ترور آقای مطهری این فرصت را سلب می کند.» این سخن آقای مهاجری یک خاطره است اما هر خطش چند غلط دارد: 1. مرحوم آیت‌الله خزعلی شخصیتی تمام انقلابی بود که با مشاهده انحراف فرزندش از وی نیز تبری جست. 2. ایشان برای صحبت با امام نیازی به حضور شخص ثالثی نداشت. 3. ایشان پیش از ترور با امام در خصوص انجمن صحبت کرده بود و مدتی نیز به دستور امام برای ارتباط‌گیری ارشادی و... با اعضای انجمن ارتباط گرفت و پس از انحراف قطعی و غیرقابل بازگشت انجمن همین ارتباط هم قطع شد. 4. ایشان اعتقادی به بی‌انصافی علیه انجمن نداشت بلکه شهید مطهری به مرحوم خزعلی می‌گویند که اعضای انجمن به حضرت ولی‌عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف گرایش شدیدی دارند در نتیجه باید به انقلاب جذب شوند و نباید به طور کامل طرد شوند. اکنون اصل خاطره را نقل می‌کنیم: «جنابعالی برای توجیه حجتیه نزد امام تلاش فراوانی کردید که البته ایشان نپذیرفتند؟ چرا پیگیر این قضیه بودید و چرا امام قبول نکردند؟ بنده نه هیچ وقت حجتیه‌ای بوده‌ام و نه هستم. یک هستم و در این مسیر حتی اگر فرزندم هم خلاف عمل کند، او را خواهم کرد، کما اینکه کردم. در هم بهتر از امام رهبری را سراغ ندارم و لذا با هر کس که با امام مخالف باشد ذره‌ای مماشات نخواهم کرد.در مورد انجمن حجتیه، بین فضلا و علما بحث‌هایی مطرح بود. شهید مطهری معتقد بودند: هر چند اینها در اعتقاداتشان انحرافاتی دارند، اما عمیقاً به امام زمان(عج) معتقدند و لذا باید با امام صحبت کنیم که راهی برای جذب اینها به انقلاب پیدا کنیم و طرد آنان کار صحیحی نیست. آقای مطهری برایشان کاری پیش آمد و به رفتند و خدمت امام رفتم و موضوع را با ایشان مطرح کردم. امام فرمودند شما از طرف من نماینده باش و برو و با آنها صحبت کن. آقای مطهری که از مشهد برگشتند و موضوع را برایشان گفتم، بسیار خوشحال شدند. از آن به بعد بنده به عنوان نماینده امام در انجمن حجتیه شرکت می‌کردم و مرتباً هم از قضایای انجمن به ایشان گزارش می‌دادم. بعدها مسائلی پیش آمدند که امام نسبت به اینها بدبین شدند و به من فرمودند که دیگر به نمایندگی از طرف من نزد آنها نروید. من هم اطاعت امر کردم. * علت چه بود امام به آنها بدبین شدند؟ در جامعه شایع شده بود اینها معتقدند باید بگذاریم آن‌قدر معصیت در جامعه زیاد شود تا امام زمان(عج) ظهور کنند. حتی امام در یکی از سخنرانی‌هایشان هم به این موضوع اشاره کردند. خدمت امام عرض کردم بسیاری از اینها نماز شب خوان هستند، به جبهه می‌روند و شهید می‌شوند. آخر چگونه ممکن است چنین اعتقادی داشته باشند؟ امام فرمودند: اگر این اعتقاد را ندارند، چرا از خود نمی‌کنند؟»‏(آیت الله خزعلی، 1394) 4. علی شریعتی 4.1. تقلیل سطح مخالفت‌ها و تعضیف مخالفان شریعتی جناب آقای مهاجری که به دلیل تبحر در بر ترفندهای اقناع و تحریف مسلط است به خوبی از «تحریف به نقیصه» استفاده نموده و از مخالفان جدی و فراوان او؛ تنها مرحوم کافی و شیخ قاسم اسلامی و نهایتا شهید مطهری را ذکر می‌کند و در مورد تاریخ‌نگار انقلاب اسلامی؛ حجت‌الاسلام و المسلمین سیدحمید روحانی نیز دروغی می‌گوید که به آن خواهیم پرداخت. اما آیا مخالفان حوزوی شریعتی همین چند نفر بوده‌اند؟ قطعا خیر. در ادامه مخالفت بزرگ‌ترین شخصیت‌ها و مراجع دینی با افکار و آثار شریعتی خواهیم آورد که اسناد آن نزد تحریریه روزنه محفوظ است: @rozaneebefarda ادامه 👇
مروری بر غلط‌های تاریخی یک ژورنالیست اعتدالگرا نقد یادداشت محمد مهاجری در کتاب «هادی‌نامه» [صفحه6از9] * رحمه‌الله: نوع مطالب شریعتی اشتباه و طبق مدارک دینی اسلامی غیرقابل قبول می‌باشد. * مرحوم نقدهای جدی روحانیت به شریعتی را تأیید کردند. * مرحوم نجفی آثار شریعتی را کتب ضلال می‌دانستند. * مرحوم آقا_حسن_قمی: توده مردم از مطالعه این‌گونه نشریات خودداری نمایند. * مرحوم : برای کسانی‌که قدرت علمی بر تشخیص غث و ثمین آن‌ها ندارند و عالم نیستند خرید و فروش و مطالعه آن‌ها حرام است. 4.2. شریعتی؛ عنصری مرتبط با ساواک آقای محمد مهاجری می‌نویسد: « آقای نویسنده کتاب "تاریخ تحلیلی نهضت امام خمینی " او را رسما عامل ساواک معرفی می کند. در سال 1372 دیداری در مرکز اسناد انقلاب اسلامی ایران با وی داشتم. یکی ازدوستان به درخواست آقای روحانی مرا به او معرفی کرده بود تا با مجله "15 خرداد" که ارگان مرکز اسناد انقلاب اسلامی بود همکاری کنم . در آن جلسه روش تاریخ نگاری او را مورد نقد قرار دادم و بحث را به دکتر شریعتی ربط دادم . آقای روحانی قسم جلاله یاد کرد که در اسناد ساواک حتی یک برگ وجود ندارد که شریعتی را فردی مثبت جلوه دهد . همکاری با آقای حمید روحانی بدلیل زاویه فکری و سلیقه ای با او میسر نشد اما چند سال بعد که آقای روحانی از ریاست مرکز اسناد کنار رفت(یا کنار گذاشته شد) و آقای روح الله حسینیان به جای او منصوب شد، سه جلد اسناد ساواک در مورد شریعتی را منتشر کرد. من هر سه جلد این کتاب را خواندم و اطمینان می دهم حتی یک برگ سند که دلالت بر ساواکی بودن او داشته باشد، وجود ندارد. و هنوز از قسم جلاله آقای روحانی در شگفتم.» ورای اسنادی که در خصوص آقای شریعتی وجود دارد؛ صدر و ذیل همین کلام آقای ژورنالیست نیز با هم نمی‌خواند. او در این خاطره از یک طرف می‌نویسد: « آقای روحانی قسم جلاله یاد کرد که در اسناد ساواک حتی یک برگ وجود ندارد که شریعتی را فردی مثبت جلوه دهد .» و چند خط پایین‌تر می‌نویسد: « حتی یک برگ سند که دلالت بر ساواکی بودن او داشته باشد، وجود ندارد. و هنوز از قسم جلاله آقای روحانی در شگفتم.» یا سهوی در خاطره‌گویی امری طبیعی است(و همین هم باعث کم‌ارزش شدن خاطرات شفاهی یا خاطرات با گذشت زمان طولانی می‌گردد) اما این‌که یک خاطره مکتوب به فاصله چند خط با هم نخواند از نکات عجیبی است که از هر کسی برنمی‌آید. طبق این خاطره مهاجری؛ حجت‌الاسلام و المسلمین سیدحمید روحانی قسم جلاله خورده که یک برگ سند ساواک برای مثبت بودن فعالیت‌ها و شخصیت شریعتی وجود ندارد نه این‌که سندی برای ساواکی بودن او وجود داشته باشد و در ادامه محمد مهاجری می‌نویسد حتی یک برگ سند برای ساواکی بودن شریعتی پیدا نکرده و از قسم جلاله جناب روحانی تعجب کرده است. حال تعجب این از چیست؛ معلوم نیست. از این که بگذریم؛ آیا حجت‌الاسلام و المسلمین سیدحمید روحانی ادعا کرده که شریعتی ساواکی بوده؟ به این معنا که شریعتی عنصر رسمی و استخدام شده ساواک بوده و مثلا کد امنیتی داشته و مخبر بوده؟ قطعا خیر. دیدگاه ایشان نسبت به شریعتی به طور مفصل در کتاب نهضت امام خمینی قدس سره الشریف جلد سوم ص389-141 آمده است. ویژگی آن نوشتار استناد آن به اسناد مختلف از جمله اسناد ساواک است که مخاطبان محترم می‌توانند مراجعه کنند. اما خلاصه دیدگاه ایشان در کتاب نهضت امام خمینی این است که ضعف روحی و سازش‌کاری شریعتی و هم‌چنین زمینه فکر التقاطی‌اش؛ درگاه خوبی بود برای شکل‌گیری برخی ارتباطات و همکاری‌های وی با ساواک و بر اساس اسناد این همکاری‌ها و ارتباطات وجود داشته و غیرقابل انکار است. طبق اسناد ساواک؛ این نهاد امنیتی رژیم پهلوی نسبت به شریعتی نظر مثبتی داشت و شخص رئیس سازمان اطلاعات و امنیت خراسان، سرتیپ بهرامی اعتقاد داشت که در صورت تعامل با وی می‌توان از او استفاده کرد و عضو مفیدی برای اهداف رژیم پهلوی خواهد بود: البته این پشتیبانی ادامه نیز داشت و در تاریخ 21/2/1348 بار دیگر تلاش می‌کند حمایت ساواک مرکز را جلب کند: هرچند طبیعی است که ساواک مرکز در آن اوضاع کشور به راحتی نتواند به همکاری با اشخاص مختلف رضایت دهد و در تاریخ 23/2/1348 سیاست خود را دایر بر واداشتن شریعتی به همکاری، سازش و کرنش بیش‌تر اعلام می‌کند. هم‌چنین شریعتی در گفت و گویی با ساواک در تاریخ 20/2/1348 خود را مطیع دستگاه معرفی نموده؛ آمادگی خود را برای خدمت‌گزاری به ساواک اعلام می‌دارد و یادآوری می‌کند که: در حال حاضر در دو جبهه و چپی‌ها مشغول مبارزه هستم... و آمادگی خدمتگزاری دارم، استفاده یا عدم استفاده از من بسته به نظر مقامات عالیه است. @rozaneebefarda ادامه 👇
مروری بر غلط‌های تاریخی یک ژورنالیست اعتدالگرا نقد یادداشت محمد مهاجری در کتاب «هادی‌نامه» [صفحه 7 از9] از پاسخ به گزارش بالا به دست می‌آید که ساواک مرکز طرح و برنامه گسترده‌ای را برای بهره‌گیری از علی شریعتی در دست اجرا داشته و بر آن بوده است که روی او سرمایه‌گذاری فوق‌العاده‌ای به عمل آورد. از این رو از ساواک خراسان نیز خواسته طرح خود را برای استفاده از وی تهیه و ارسال دارند که در ادامه ساواک خراسان نیز طراحی را به عهده شخص آقای شریعتی می‌گذارد. بدون این‌که دستگیر شده باشد یا کوچک‌ترین شکنجه‌ای دیده باشد نامه‌ای بلندبالا و 40 صفحه‌ای به ساواک می‌نویسد. و در نهایت دو تن از مقامات کاردان و ورزیده ساواک به نام‌های ثابتی و عطارپور برای بررسی نامه 40صفحه‌ای شریعتی به ساواک مأمور ویژه می‌یابند. محتوای نامه آن‌قدر برای مأموران ویژخ ساواک جذاب بود که پس از بررسی و ارزیابی، این‌گونه نوشتند: « چنانچه وی به نحو مقتضی راهنمایی گردد می‌توان از وجود این شخص-که دارای معلومات و طرفداران قابل توجهی می‌باشد- نمود. مستدعی است در صورت تصویب اجازه فرمایند هنگامی که مشاره الیه به تهران آمد به این اداره کل احضار و با او در این زمینه مذاکره شود. موکول به امر عالی است: شریعتی در ادامه نیز ارتباطات خود با ساواک را ادامه داد و بالاخره زمینه دیدار او با برخی از مقامات بلندپایه ساواک در فراهم شد. او پس از سفر به تهران با مدتی تأخیر با آنان تماس برقرار کرد و آن‌چه را که میان او و برخی از مقامات ساواک در تهران گذشته، برای سرتیپ -رئیس ساواک خراسان(که او را در نامه به ساواک دوست گرامی خطاب می‌کرد و در مقابل بهرامی نیز هوای او را داشت) بازگو می‌کند.‏(نهضت امام خمینی، سیدحمید روحانی، 1393، ج 3، ص 237) و بر اساس نکات گفته شده و همین سوابق ساواک تصمیم به مدیریت محتوایی سخنرانی‌های شریعتی می‌گیرد: و در پی این دستور، تلگرامی نیز از سوی سپهبد نصیری به شهربانی کل کشور مخابره می‌گردد. متن این تلگرام چنین است: « نامبرده بالا استاد دانشگاه مشهد می‌باشد و سخنرانی مشار الیه در حسینیه ارشاد از نظر ساواک بلامانع است» بنابراین ارتباطات شریعتی با ساواک قطعی و غیرقابل انکار است و البته پیامد عمل‌کرد شریعتی در ایجاد تفرقه و تخریب رهبری نهضت (که به دست روحانیت بود) نیز غیرقابل تردید است. بخشی از دیدگاه حجت‌الاسلام و المسلمین سیدحمید روحانی در خصوص شریعتی این بود و ایشان در مصاحبه با مجموعه‌های مختلف و حتی مجموعه‌هایی مثل که احتمالا مسلک نزدیک‌تری به آقای محمد مهاجری دارند؛ تصریح کرده‌اند که «شریعتی ساواکی نبود اما ارتباطاتی با ساواک داشت»‏(تاریخ ایرانی، 1390) اما معلوم نیست نویسنده این یادداشت چه غرضی از تکرار این دروغ آشکار داشته است و از زبان ایشان به شریعتی تهمت ساواکی بودن زده است. 5. شریعتمداری 5.1. آقای شریعتمداری و «مکتب اسلام» جناب آقای محمد مهاجری در خصوص شریعتمداری و رابطه‌اش با «مکتب اسلام» می‌نویسد: «گفته می شود مجله مکتب اسلام را "موسسه دارالتبلیغ" که موسس آن آیت الله سیدکاظم شریعتمداری بود، راه اندازی کرد.» و اما نکات: 1. در خصوص یادداشت منتشر شده در کتاب آقای رسول جعفریان؛ تا این‌جا اشتباهات و نسبت‌های ناروای آشکاری داده شده بود اما انتساب «مکتب اسلام» به مؤسسه دارالتبلیغ نشان می‌دهد که نه نویسنده یادداشت آگاهی ابتدایی تاریخی داشته نه گردآورنده آن دقتی در خصوص یادداشت‌های رسیده داشته است. از آقای محمد مهاجری به عنوان یک ژورنالیست روزنامه‌نویس توقعی نیست اما آقای رسول جعفریان نمی‌دانسته که مجله مکتب اسلام مدت‌ها قبل از تأسیس دارالتبلیغ منتشر می‌شده؟ این نکته‌ای است که در کتاب جریان‌ها و سازمان‌های ایشان هم می‌توان آن را یافت. تاریخ انتشار اولین شماره از مکتب اسلام به سال 1337 بازمی‌گردد ‏(جریان‌ها و سازمانها، رسول جعفریان، 1386، ص 483) که طبق گفتار العظمی_سبحانی انتشار آن در ابتدا به صورت مخفیانه و در قالب کتاب بوده ‏(آیت‌الله العظمی سبحانی، 1391) و چند سال بعد آیت‌الله مکارم درخواست امتیاز مجله‌ای با نام «درس‌هایی از مکتب اسلام» را مطرح نموده که این درخواست در تاریخ 23دی1340 مورد موافقت قرار گرفت.‏(آیت‌الله العظمی ناصر مکارم شیرازی، مرکز بررسی اسناد تاریخی، 1396، ص 6) اما زدن کلنگ ساختمان دارالتبلیغ در تاریخ 11اردیبهشت1343 زده شد و مراسم افتتاحیه آن نیز در 15مهر1344 بود. ‏(جریان‌ها و سازمان‌ها، رسول جعفریان، 1386، صص 431–432) @rozaneebefarda ادامه 👇
مروری بر غلط‌های تاریخی یک ژورنالیست اعتدالگرا نقد یادداشت محمد مهاجری در کتاب «هادی‌نامه» [صفحه 8 از9] 2. نشریه در زمان زعامت آیت‌الله العظمی بروجردی منتشر شد و از حمایت ویژه ایشان برخوردار بود. آیت‌الله العظمی سبحانی در این زمینه می‎فرمایند: «تا زمانی که این عالم برجسته در قید حیات بودند از این مجله به‌صورت جدی حمایت می‌کردند و نمی‌توانست نسبت به این موضوع اعتراض کند.»(آیت‌الله العظمی سبحانی، 1391) طبق نقل مرحوم که خود عضو هیئت مؤسس و تحریریه این نشریه بود؛ هیئت مالی این نشریه در اولین جلسه مشترک با هیئت مؤسس اعلام می‌کنند که همگی مقلد هستند و در صورت تأیید ایشان هزینه نشریه را از سهم امام تأمین می‌کنند و از آن‌جا که اذربایجانی بودند آقای شریعتمداری را (که پیشنهاد تشکیل این نشریه را نیز داده بودند) به عنوان ریاست افتخاری و رابط بین خودشان با مسئولین نشریه و آیت‌الله بروجردی می‌پذیرند. ‏(نقد عمر، علی دوانی، 1397، ص 253) بنابراین حذف نقش آیت‌الله العظمی بروجردی و پررنگ کردن نقش آقای شریعتمداری تحریف به نقیصه محسوب می‌شود. 5.2. ارتباط آقای شریعتمداری با ساواک آقای محمد مهاجری در خصوص آقای شریعتمداری می‌نویسد: « این مرجع تقلید در وقایع سالهای 1356 و 57 همراه با آیات محمدرضا گلپایگانی و شهاب الدین مرعشی نجفی اکثر اعلامیه‌های ضد جنایات رژیم پهلوی را امضا کرد و عملا همراه با انقلاب ارزیابی می شد، اما بعدها در محافل سیاسی اینگونه مطرح شد که طبق اسناد به جا مانده از ساواک، آقای شریعتمداری اعتقادی به سرنگونی رژیم شاه نداشته و به دنبال اصلاحات از مسیر قانون اساسی بوده است.» 1. تصویری که آقای ژورنالیست ارائه می‌کند این است که آقای شریعتمداری پیش از انقلاب به عنوان چهره‌ای همراه با انقلاب شناخته می‌شد اما بعد از انقلاب به یک‌باره ورق برمی‌گردد و در « » این‌گونه مطرح می‌شود که شریعتمداری اعتقادی به سرنگونی شاه نداشته است. اما آیا این تصویرسازی درست است؟ آیا انقلابی‌ها شریعتمداری را یک فرد همراه با انقلاب تلقی می‌کردند؟خیر. مطابق با اسناد و اقوال تاریخی؛ جریان انقلابی حوزه علمیه از همان سال‌های ابتدایی نهضت دید مثبتی نسبت به شریعتمداری نداشتند و این دید؛ پس از تأسیس به خوبی قابل مشاهده است. این مطلب را از کتاب جریان‌ها و سازمان‌ها (تألیف گردآورنده هادی‌نامه) پی می‌گیریم: «در نظر طلاب جوان انقلابی-که در جریان رخدادهای سال‌های 43-41 انتظارات‌شان از سوی آقای شریعتمداری برآورده نشد- کمابیش این مرکز (دارالتبلیغ) که در ظاهر از کار سیاسی منفک شده و به کار فرهنگی پرداخته بود- در معرض تردید قرار گرفت و چندان استقبال نشد. در واقع نه تنها از آن استقبال نشد که از همان آغاز سر و صدای اعتراض برخاست، به طوری که حتی آقای فلسفی که قول داده بود هفته‌ای یک‌روز به قم آمده و فن خطابه تدریس کند، آن را به بعدها موکول کرد. به علاوه، ایجاد چنین مرکز فرهنگی با آن گستره مورد نظر و به ویژه توجه به امور بین‌المللی، به نوعی موافقت دستگاه امنیتی رژیم را طلب می‌کرد. این امر سبب می‌شد تا رهبری دارالتبلیغ؛ توسط خود آقای شریعتمداری یا اشخاص دیگر، رابطه خود را به شکل محدود با رژیم حفظ کند و توصیه‌های آنان را در مواردی بپذیرد. این امر که تأسیس چنین مرکزی درست در بحبوحه مسائل انقلاب بوده و حتی زمین وقفی که ابتدا قرار بود محل دارالتبلیغ باشد در زمان دستگیری امام از آستانه اجاره شده بود، برای طلاب انقلابی و حتی برخی از افراد مستقل غیرانقلابی هم قابل تحمل نبود. دلیل آن، صرف نظر از آن‌که مربوط به نوعی روابط میان دارالتبلیغ با می‌شد، از نظر برخی، به این جهت بود که در شرایطی که در قم و میان روحانیون، یک جنبش انقلابی جدی بر ضد پهلوی ایجاد شده، تأسیس چنین مرکزی نوعی منحرف کردن مسیر حرکت انقلابی تلقی می‌شد... آقای طالقانی هم از قول طلاب انقلابی نقل می‌کند که وقتی در زندان بودیم، کسانی که می‌آمدند و از بیرون می‌پرسیدیم، می‌گفتند آقای شریعتمداری بساطی به نام دارالتبلیغ راه انداخته و سد راه مبارزه شده است. »‏(جریان‌ها و سازمان‌ها، رسول جعفریان، 1386، صص 433–434) @rozaneebefarda ادامه 👇
مروری بر غلط‌های تاریخی یک ژورنالیست اعتدالگرا نقد یادداشت محمد مهاجری در کتاب «هادی‌نامه» [صفحه 9 از9] علاوه بر این ارتباط آقای با ساواک نیز مدت‌ها قبل از سال 56 و 57 برقرار بوده است به گونه‌ای که پس از دستگیری امام؛ با ساواک ارتباط برقرار می‌کند و پیشنهادات خود را برای رهایی از فشارهای مردمی و موضع نگرفتن علیه رژیم پهلوی مطرح می‌کند. به سند زیر توجه کنید: « آیت‌الله شریعتمداری به طور محرمانه پیشنهادات زیر را به ساواک نموده که یکی از آن‌ها عملی شود: خانه وی (در) محاصره قرار گیرد و اجازه رفت و آمد داده نشود. به نام ملاقات با به تهران حرکت و چند روزی مخفی شود. به مشهد یا حضرت عبدالعظیم تبعید شود. ظاهرا دلیل پیشنهاد بالا را خلاصی خود از جواب‌گویی به مراجعین و رفع تکلیف وانمود می‌کند و می‌گوید در غیر این صورت مجبور به هم‌دردی با خمینی خواهد بود...»‏(نهضت امام خمینی، سیدحمید روحانی، 1393، ج 1، ص 668) هم‌چنین او از ابتدای نهضت نیز نه تنها مخالف تضعیف شاه بود بلکه آن را موجب تضعیف دین می‌دانست که تاریخ سند این مطلب به 16خرداد1343 بازمی‌گردد. شریعتمداری تا سال 1357 و نزدیکی پیروزی انقلاب اسلامی نیز این عقیده منحط خود را حفظ نمود و تا آخرین لحظه مخالف براندازی رژیم پهلوی بود. او در ملاقات 1357/7/1 (حدود چهار ماه پیش از پیروزی انقلاب اسلامی) گفت: «سلام مرا به پیشگاه برسانید و به عرض برسانید که اعلیحضرت اطمینان داشته باشند همان مشکلاتی که امروز ایشان دارند ما هم داریم. من آرزو دارم که اعلیحضرت در مقابل این مشکلات تحمل و شکیبایی بیش‌تری داشته باشند تا مشکلات بر وفق مراد ایشان و در جهت مصلحت مملکت حل شود... من صریحا گفته‌ام تمام تلاش من برای است... من به آن جهت به قانون اساسی تکیه می‌کنم که بتوانم درباره حفظ تاج و تخت و مملکت بهتر تلاش کنم و بیش‌تر موفق باشم.» 🔶سخن آخر تقدیر از شخصیت‌های برجسته دینی و ملی وظیفه‌ای همگانی است و کتاب می‌توانست قدمی مثبت در راه ارج‌گذاری نسبت به تلاش‌های مرحوم حجت‌الاسلام و المسلمین خسروشاهی باشد اما استفاده از یادداشت‌هایی بی ربط به شخصیت و زندگانی آن مرحوم و به قلم افراد کاملا ناآشنا و بی ربط به مسلک فکری و مرام رفتاری ایشان، که بیش‌تر جنبه ژورنالیستی دارد تا وجهه علمی، غرض است! همچنان که کم‌دقتی گردآورنده در پذیرش یادداشت‌های این‌چنینی باعث می‌شود نه تنها هدف ارج گذاری به مرحوم خسروشاهی محقق محقق نشود، بلکه به ضد آن تبدیل شود. بدیهی است عرصه تاریخ؛ عرصه‌ای حساس است و نمی‌توان با شعارهایی نظیر «آزادی بیان» و «گردش اطلاعات» و... اجازه تحریفات آشکار تاریخی و ترویج غلط‌های فاحش را داد و حافظه تاریخی ملت را به بازی گرفت. امید است جامعه علمی با انگیزه و همتی بالاتر در تقدیر از معالم علمی و فرهنگی و اجتماعی اسلام بکوشد. گفتنی است این یادداشت گزیده مقاله علمی مفصلی است که نگارنده با ذکر شواهد و مستندات مربوطه، و بررسی سایر اغلاط و تحریفات مقاله مورد نقد، به تحریر درآورده و انشاءالله به زودی در یکی از نشریات تخصصی تاریخ معاصر ایران منتشر خواهد شد. @rozaneebefarda
؛ از شعار تا عمل 💥اختصاصی/ @rozaneebefarda 🔻🔻🔻 با نزدیک شدن به موعد انتخاب اعضای جدید شورای عالی حوزه علمیه، اظهارنظر های صریحی در باب می‌شنویم که جای بررسی و تحلیل دقیق دارد. گرچه دفاع از وجهه انقلابی حوزه و مقابله با انقلاب زدایی از حوزه، همواره و همه جا و از هر کسی که دنبال شود، مغتنم و محترم است اما پرسشهایی که مطرح می‌شود آنکه؛ ۱)چرا در این زمان خاص، برخی حضرات یاد انقلابی گری در حوزه افتاده اند؟! ۲) اعضای محترم فعلی شورای عالی در زمینه انقلابی‌گری در حوزه چه کارنامه‌ای دارند و نقاط ضعف و قوت شان چیست؟! ۳) در انتخاب اعضای جدید، مقوله انقلابی ماندن حوزه در میان سایر شاخصه‌ها، چه جایگاهی دارد؟ ۴) برخی افراد خارج از حلقه شورای عالی فعلی، که از قضا سابقه و پیشینه همکاری پیوسته و پنهانی با جریان را داشته‌اند و کمر جریان انقلابی از کارشکنی آنان شکسته است، این روزها در محافل خصوصی و برخی اظهارنظرهای عمومی، حسابی سنگ انقلاب به سینه می‌زنند! به نظرتان دلیل این تحرکات چیست؟! ۵) اعضای محترم شورای عالی حوزه حتما خدمات زیادی در کارنامه دارند اما به طور خاص، پیرامون مسأله انقلابی ماندن حوزه، چه اقداماتی انجام داده اند؟ ۶) ارتباط شورای عالی با بدنه انقلابی حوزه، چگونه بوده است؟ چند جلسه با پیشگامان انقلابی گری در حوزه داشته اند؟ نتیجه این جلسات چه بوده است؟ ۷) در مقابل فعالیتهای متراکم جریان غیرانقلابی که با صرف پول و امکانات گسترده مشغول کارند، شورای عالی چه کرده است؟ چند موضع‌گیری‌ رسمی صریح در مقابل انقلاب زدایان داشته اند؟ در تقابل با پروژه تولید آنتی تز انقلاب در قم، چه کرده اند؟ پاسخ روشن به این قبیل سوالات شفاف، در انتخاب اعضای جدید و ریل‌گذاری ارتباطات مؤثر با انقلابیون حوزه و نیز طراحی راهبردهای تازه، بسیار مؤثر خواهد بود. ضمن آنکه بدنه حوزه مقدسه را با خدمات و زحمات آن عزیزان آشنا خواهد کرد. روزنه با افتخار، پاسخ اعضای محترم شورای عالی را منعکس خواهد کرد. @rozaneebefarda
4_5906560336810477315.pdf
25.09M
💥متن کامل رسول جعفریان (یادنامه مرحوم خسروشاهی) این اثر خالی از نکات قابل استفاده نیست اما متاسفانه از یک سو بسیار کم ارتباط با زندگانی مرحوم خسروشاهی است و از دیگر سو حاوی مطالب مخدوش تاریخی است. رویکرد کلی کتاب نیز، احیای خط و دفاع از است. از مخاطبان فرهیخته درخواست می‌شود نقدهای علمی خود پیرامون محتوای هادی نامه را برای مان بفرستند. @rozaneebefarda
نامه تاریخی به حوزه علمیه و انقلابی‌گری/۱ @rozaneebefarda 🔻🔻🔻 زمان: خرداد 1357/ جمادى الثانى 1398 مكان: نجف‏ موضوع: عمل به وظايف‏ مخاطب: يزدى، محمد- قم‏ بسمه تعالى‏ پس از اهداى سلام و تحيت؛ مرقوم شريف واصل، سلامت و سعادت جنابعالى را از خداوند تعالى خواستار [م‏]. بحمد اللَّه تعالى شما پيشتازان نهضت اسلامى به وظايف خطير خود عمل كرده و مى‏كنيد و ‏_هاى_علميه هستيد و كسانى كه در اين يا با از زير بار مسئوليت شانه خالى كرده يا علاوه هم مى‏كنند، نموده‏ ايد. هنيئاً لكم. من الآن كه اشتغال به اين مكتوب دارم، براى قم و ساير بلاد نگرانم؛ و نمى‏دانم با يك رژيم مبتلا به جنون عصبى بايد چه كرد. اخبار قم تا اين ساعت موجب نگرانى است و عاقبت را نمى‏توانم درست حدس بزنم؛ ولى از جهتى خطر و از جهتى اميدبخش است. از جنابعالى اميد دعاى خير دارم. و السلام عليكم و رحمة الله. روح اللَّه الموسوي الخمينى‏ صحیفه امام، ج۳ ص۳۹۸ @rozaneebefarda
یتیم شدیم ... به حقیقت حق، به ولای علی سر و جان و تنم، به فدای علی @rozaneebefarda
تایید و ترویج همجنس گرایی توسط یک مقام دولت روحانی برگ دیگری از افتخارات و خدمات فرهنگی دولت اعتدال! احساس خطرکنندگان از یک تعبیر متشابه در یک مداحی، کجای مجلس نشسته اند؟! آیا حامیان حوزوی دولت اعتدال، اینبار نسبت به این پالس منحوس شهیدندخت دولت روحانی می گیرند یا علائق سیاسی را کنار گذارده، از اسلام و ارزشهای دینی دفاع خواهند کرد! رونوشت به: و همه رجال روحانی صاحب تریبون، خاصه آقایان: عندلیب، علیدوست، جعفر تبریزی، جواد فاضل و سایر دوستان و آشنایان که در مواردی به مراتب کم اهمیت تر، در مقام دفاع از دین، به میدان آمده اند. 🔶حاشیه متوجهیم که این قبیل اقدامات سخیف و ضددینی گاه کاملا آگاهانه و برای به حاشیه کشاندن مسائل معیشتی و سایر مطالبات اساسی مردم و مشغول سازی روحانیت متعهد به امور مدیریت شده، انجام می گیرد اما با اینحال انتظار آن است که اقلا مدعیان دفاع از شعائر و شریعت شیعی، واکنش مناسبی ارائه دهند که برداشت تایید و امضا از حوزه برای دولتمردان روحانی پیش نیاید. تاریخ به دقت نوع واکنش حضرات را ثبت خواهد کرد. @rozaneebefarda
بازتاب دیدگاه های مخاطبان روزنه/1 🔸مؤمن نژاد: سلام.‌ این خانم هتاک، با ذکر این جمله که ساختار خانواده در دهه های گذشته تغییر کرده، نشان داده که با توجه به مفهوم این تصویر و هدفمند آن را نشر داده است. انگار نه انگار در ایران بلکه شرق زندگی میکنیم! دقیقا همان فرهنگ منحطی که سیاستمداران غرب برای همه جهان میخواهند و به برخی کشورها تحمیل کرده اند را ترویج میدهد. در حالی که بخش عظیمی از جهان در برابر ازدواج همجنسگرایان، موضع منفی دارد. امیدواریم اینبار برخی آقایان حوزوی، گزینشی موضع نگیرند.. @rozaneebefarda
بازتاب دیدگاه های مخاطبان روزنه/2 🔸سینا پاشائی: سلام علیکم دغدغه حضرت عالی محترم است. اما تعجب می کنم که چرا نوک پیکان به سمت علمای حوزه گرفته می شود. هر چند نوعا رفتار و مواجهه اعلام را نمی پسندم، اما اتهام گزینشی رفتار کردن به آقایان نمی چسبد. رفتارشان را هزاران توجیه می توان کرد. نقدشان کنید اما محکوم نه. @rozaneebefarda
بازتاب دیدگاه های مخاطبان روزنه/3 🔸 :N A: اقایان علمایی که نام بردید تقصیری ندارند.اساسا اقتضای مدل شناختشان از مسایل اساسی عالم اسلام است(تقیه کردم و چیزهای تندتری نگفتم).مدلی که متاسفانه اصل و فرع گاهی با هم جابجا میشود.شاید برای این بزرگوران هنوز مفهوم نشده که خطر اصلی و دشمن اصلی که باید بیشترین حساسیت را نسبت به ان داشت غرب و غربگرایان هستند نه حاج محمود کریمی و روایتش ناظر به فرمایش کاربری که گفته بودند محکوم نکنید میگویم اینجا کانال حوزوی است اگر اینجا خودمان را دلسوزانه و حتی بیرحمانه نقد نکنیم تا اصلاح صورت گیرد. دیگران اینکار را خواهند کرد... @rozaneebefarda
بازتاب دیدگاه های مخاطبان روزنه/4 🔸سلمان قاسمی: وقتی زنی با پوشش چادر و در حکومت اسلامی و تحت عنوان مسئول دولتی اینگونه پیامی منتشر می کند اگر زرنگ نباشیم و خودمان مرزبندی نکنیم شاید دور نباشد که اوضاع چنان مبهم شود که درخدمت و خیانت روحانیون نوشتن ها باب شود. چرا ما مذهبی ها را با سازمان ها و ادارات قانونی خلع سلاح کرده اند تا جایی که خودمان را هیچکاره می بینیم. راهکار احیاء رسمی امربه معروف و نهی ازمنکر تشکیلاتی است. @rozaneebefarda
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🎥 🔸حاج‌آقا مجتبی تهرانی: ما دست خالی هم نیستیم، اتکای ما حب علی علیه السلام است. @bandegye
💥عقب‌نشینی تاکتیکی از ترویج همجنس‌گرایی و واکنش صریح ریاست سازمان تبلیغات 🔶حاشیه ضمن تشکر از مواضع محکم جناب آقای قمی، انتظار آن است که مجموعه سازمان تبلیغات با بهره‌گیری از نخبگان انقلابی، شبکه‌سازی سراسری فرهنگی و نخبگانی را هر چه زودتر به سامان برساند تا زمینه رویش نسل تازه‌ای از نیروهای نخبه متعهد فراهم و مجموعه‌ای از نیروهای انقلابی وارد بدنه نظام شود و مقدمات پاک‌سازی سیستم از عناصر فاسدالمسلک و خودباخته را فراهم سازد. به علاوه، پاکسازی بدنه سازمان از عناصر فشل یا غیرانقلابی نیز گام مهمی است که هنوز محقق نشده؛ شاید و برای شروع خوب باشد. شعار دادن در جای خود بسیار هم نکوست اما شعاربسندگی قابل قبول نیست. @rozaneebefarda
در آخرین شب از لیالی قدر امام و شهیدان را یاد کنیم تا انشالله مشمول دعای شان شویم اللهم عجل لولیک الفرج @rozaneebefarda
لطفا در ایتا مطلب را دنبال کنید
مشاهده در پیام رسان ایتا
💥صوت مراسم قرآن بسرگرفتن در ۴۵ سال پیش 🔸صوت متعلق به تاریخ شب 23رمضان ۱۳۹۴ قمری در مسجد امام حسن(ع) @rozaneebefarda
یکسال طلایی آینده و ضرورت دعا برای رقم خوردن اتفاقات مثبت برای تشیع و محور مقاومت در سال آتی در داخل کشور و منطقه، تحولات مهمی در حال رقم خوردن است که امشب باید برای نتایج آن دعا کرد. در داخل سال آخر دولت غرب اندیش اعتدال را داریم که طبعا به دلیل شکست مطلق سیاست های برجامی اش، با سخن درمانی کار را پیش خواهد برد و مانند سال آخر دولت اصلاحات، به جای پاسخگویی، طلب کار می‌شود و بعید نیست تیم های عملیات روانی اجاره‌ای برجامیان عاشق آمریکا، برای حاشیه سازی به خط شوند تا مطالبات به حق مردم و رهبری پیگیری نشود. بورس گرایی افراطی دولت، اگر برایش فکر اساسی نشود، یکی از چالش‌های مهم سال آتی خواهد بود. در منطقه نیز، انتخاب الکاظمی، حتما حواشی مهمی را به دنبال خواهد داشت؛ او اگرچه امروز لباس حشد بر تن کرده و این نیروی مردمی مذهبی را نورچشم خود خوانده اما به فاصله دو ماه آتی و با آغاز مذاکرات سازش با آمریکایی‌ها، ماهیت واقعی اش رو خواهد شد و حتما روزهای سختی برای حشدالشعبی و محور مقاومت در پیش است. انشالله به دعای شیعیان مولا علی علیه السلام، همه وقایع ایران و محور مقاومت، ختم به خیر شود. @rozaneebefarda