💠 #جان_شیعه_اهل_سنت| #فصل_دوم #قسمت_نود نخلهای حیاط خانه به #بهانه وزش باد در یک بعد از ظهر گرم تابستانی، برایم دست تکان میدادند تا لااقل #دلم به همراهی این دوستان قدیمی خوش باشد. یک هفته از رفتن مادر #مهربانم میگذشت و از دیروز که مراسم #هفت مادر برگزار شده بود، همه به خانه هایشان بازگشته و امروز پدر و عبدالله هم به سر کارشان رفته بودند و من مانده بودم با خانه ای که همه جایش بوی مادرم را میداد. همانطور که لب تخت #گوشه حیاط نشسته بودم، چشمانم دور حیاط میگشت و هرچه بیشتر #نگاه میکردم، بیشتر احساس میکردم خانه چقدر سوت و کور شده و دیگر صفای روزهای #گذشته را ندارد. دلم میسوخت وقتی یاد غصه هایی می افتادم که مادر در #جگرش میریخت و دم بر نمی آورد. جگرم آتش میگرفت وقتی به خاطر می آوردم روزهایی را که روی همین #تخت از دل درد به خودش می پیچید و من فقط برایش قرص معده می آوردم تا دردش #تسکین یابد و نمیدانستم روزی همین دردها خانه #خرابم میکند. چقدر به #دعای_توسل دل بسته بودم و چقدر به گریه های #شب_قدر امید داشتم و چه ساده امیدم ناامید شد و مادرم از دستم رفت. چقدر به وعده های مجید دل #خوش کرده بودم و چقدر انتظار روز #موعودی را میکشیدم که بار دیگر مادر به خانه برگردد و چه آسان آرزوهایم بر #باد رفت... با سر انگشتانم اشکم حسرت کشیدم، بلکه قدری #قلبم سبک شود را از صورتم پاک کردم و آهی از سر که نمیشد و به این سادگیها غبار #غصه از قلبم رفتنی نبود. نگاهم به طبقه بالا افتاد؛ یک هفته ای میشد که قدم به خانه #نوعروسانه و زیبایم نگذاشته بودم که دلم نمیخواست حتی قدم به جایی بگذارم که #خیال روزهای بودن با مجید را به خاطرم بیاورد. از کسی #متنفر شده بودم که روزی با تمام وجودم عاشقش بودم و این همان احساس تلخی بود که بعد از #مصیبت مادر، قلبم را در هم شکسته بود. من شبی را نمیتوانستم بدون #مجید تاب بیاورم و حالا هفت روز بود که حتی #صورتش را ندیده و صدایش را نشنیده بودم که حتی حس حضورش در طبقه بالا #عذابم میداد. عطیه میگفت بعد از آن شب باز هم چند باری به #طبقه پایین آمده تا مرا ببیند و هر بار یکی او را #طرد کرده و اجازه نداده که داخل بیاید. لعیا میگفت هر روز #صبح که میخواهد از خانه برود، مقداری در حیاط معطل میکند بلکه مرا #ببیند و هر شب که از سر کار باز میگردد، در راه پله کمی این پا و آن پا میکند، شاید من از در #خارج شوم و فرصت صحبتی پیدا کند و من خوب زمان رفت و آمدش را میدانستم که در آن ساعتها، #پایم را از خانه بیرون نگذارم. مجید زمانی مرا به بهانه #توسل به امامانش به شفای مادرم امیدوار کرد که همه از بهبودی اش قطع امید کرده و منتظر خبر #فوتش بودند و من تازه هر روز از شیعه ای ذکر توسلی یاد میگرفتم و با تمام وجودم دل بسته اثر بخشی اش میشدم و این همان #جنایت هولناکی بود که مجید با دل من کرده بود. جنایتی که دریای #عشقش را به آتش نفرتی بدل کرده بود که هنوز در سراپای وجودم شعله میکشید و تا مغز #استخوانم را میسوزاند. #ادامه_دارد ✍️نویسنده: #فاطمه_ولی_نژاد @shahid_hajasghar_pashapoor 🌹🕊

💠 #جان_شیعه_اهل_سنت| #فصل_سوم #قسمت_نود مجید همانطور که کنارم نشسته بود، به غمخواری دردهایم #بیصدا گریه میکرد و باز میخواست دلم را به #شیطنتی عاشقانه شاد کند که با آهنگ دلنشین صدایش برایم #شیرین زبانی میکرد. میدیدم که ساحل چشمانش از هجوم موج #اشک سرریز شده و دریای نگاهش از غصه به خون نشسته و باز با صدای بلند #میخندید تا روی طوفان غمهایش سرپوش بگذارد و من که دیگر #توانی برای پنهان کاری نداشتم، پیش محرم اسرار دلم #بی_پروا گریه میکردم. پرده از جای جراحتهای جانم کنار زده و از اعماق قلب #غمدیده_ام ضجه میزدم و مجید مثل همیشه با همان #سکوت سرشار از احساس همدردی، دلداری ام میداد. سخت محتاج #گرمای عشقش شده بودم و دست دراز کردم تا دستش را بگیرم که نیاز #انگشتانم روی تن سرد و سفید تشک ماسید و گریه روی گونه هایم #خشک شد. مجید کنارم نبود، من در تاریکی اتاق تنها روی تخت خزیده بودم و از آن #رؤیای شیرین فقط بارش #اشکهایم حقیقت داشت که هنوز ملحفه سفید تشک از گریه های دلتنگی ام خیس بود. روی تختخواب نیم خیز شدم و هنوز نمیخواستم #باور کنم حضور مجید در این کنج تنهایی فقط یک #خواب بوده که چند بار دور اتاق #چشم چرخاندم تا مطمئن شوم امشب سومین شبی است که دور از مجیدم با #گریه به خواب میروم و با خیالش از خواب میپرم. با چشمان خمارم #نگاهی به ساعت رومیزی کنار #تختم کردم. چیزی تا ساعت پنج صبح نمانده و باید مهیای نماز میشدم که از این بد #خوابی طولانی دل کَندم و با بدن سنگینم از روی تخت #بلند شدم. یک دست به کمرم گرفته و با دست دیگر روی دیوار خانه دست میکشیدم که دست دیگری برای #یاری_ام نمیدیدم تا بلاخره خودم را به #بالکن رساندم و به یاد آخرین دیدار مجید، روی چهارپایه ای که در #بالکن گذاشته بودم، نشستم. حالا سه روز میشد که در این #خانه حبس شده و پدر نه تنها همه درها را به رویم قفل میکرد که حتی به #عبدالله هم به سختی #اجازه ملاقات با این زندانی انفرادی را میداد و عبدالله هر بار باید ساعتی با پدر #مجادله میکرد تا بلاخره دل سنگش نرم شده و در را برای عبدالله باز کند. ابراهیم و لعیا و محمد و عطیه هم از ماجرا #خبر داشتند، ولی جز عبدالله کسی #جرأت نمیکرد به دیدارم بیاید. شاید ابراهیم و محمد میترسیدند که به ازای برقراری ارتباط با این #مجرم، کارشان را از دست بدهند که هیچ سراغی از تنها خواهرشان نمیگرفتند. در عوض، عبدالله هرچه میتوانست و به #فکرش میرسید برایم می آورد؛ از میوه های نوبرانه ای که به #توصیه مجید برایم میگرفت تا گوشی موبایل و یک #سیم کارت اعتباری که دور از چشم پدر آورده بود تا بتوانم با مجید صحبت کنم و حالا این گوشی کوچک و #دست_دوم، تنها روزنه روشنی بود که هر لحظه دوای دلتنگی هایم میشد. #ادامه_دارد ✍️نویسنده: #فاطمه_ولی_نژاد @shahid_hajasghar_pashapoor 🌹🕊

💠 #جان_شیعه_اهل_سنت| #فصل_چهارم #قسمت_نود دلش از قیام #غیرتمندانه مجید، حال آمده بود که نگاهش کرد و گفت: "شما میتونستی اون شب #هیچی نگی تا زندگی ات حفظ شه! ولی به خاطر #خدا و #اهل_بیت علیهم السلام سکوت نکردی و این همه #مصیبت رو به جون خریدی! حتماً شنیدی که پیامبر(ص) فرمودن بالاترین جهاد، کلمه حقي است که در برابر یک سلطان #ستمگر گفته بشه. پس شما زن و شوهر هم #مجاهدت کردید، هم مهاجرت!" و دوباره رو به من کرد: "شما هم به حمایت از این #جهاد، زحمت این مهاجرت سخت رو #تحمل کردی! بچه ات هم در راه خدا دادی!" و حقیقتاً به این #جانبازی من و مجید غبطه میخورد که چشمان #پیر و پُر چین و #چروکش از اشک پُر شد و به پای دلدادگیمان حسرت کشید: "شاید کاری که شما #دو نفر تو این مدت انجام دادید، #من تو این عمر شصت ساله ام #نتونستم انجام بدم! خوش به حالتون!" حدس میزدم آسیداحمد و مامان #خدیجه به پشتوانه ایمان محکمی که به خدا دارند، مرا مورد #تفقد قرار دهند، اما هرگز تصور نمیکردم در برابر من و #مجید همچون عزیزترین عزیزان خود، اینچنین ابراز عشق و علاقه کرده و با کلماتی به این عظمت، سرگذشت #سختمان را ستایش کنند. چشمان مجید از شادی مؤمنانه ای میدرخشید و #آسید_احمد همچنان با من صحبت میکرد: "دخترم! این #وهابیت بلای جون اسلام شده! البته نه اینکه #چیز تازه ای باشه، اینا سالهاست کار خودشون رو شروع کردن و به اسم مبارزه با کفر، مسلمون کُشی میکنن، ولی حالا چند #سالیه که برای خودشون دم و #دستگاهی به هم زدن! تا دیروز جبهه النصره و ارتش آزاد تو #سوریه قتل و #غارت میکرد، حال داعش تو عراق سر بلند کرده! تو کشورهای دیگه مثل #افغانستان و پا کستان هم که از قدیم طالبان و القاعده بودن و هستن و هنوزم #جنایت میکنن! شیعه و سُنی هم نمیشناسن! هرکس باهاشون هم #عقیده نباشه، کافره و خونش حلال!" #ادامه_دارد ✍️نویسنده: #فاطمه_ولی_نژاد @shahid_hajasghar_pashapoor 🌹🕊