✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️استراتژی #امام_کاظم و هژمونی حاکمان عباسی (بخش اول) 🔶با اندکی بررسی و پژوهش حول تاریخ و سرگذشت #پیشوایان_مظلوم و مقتدر شیعه، متوجه می شویم که این ذوات مقدسه، برای دستیابی به اهداف و آرمان های وحیانی و آسمانی خود، با چه مخاطرات و سختی های طاقت فرسایی مواجه بودند. 🔷هر چند که دستگاه جور و طاغوت همواره تلاش داشت #امامان_معصوم علیهم السلام را در اوج مظلومیت محصور نماید؛ ولی با این وجود، این اولیای الهی با تدابیر هوشمندانه و مدیریت راهبردی خود، توانستند خیل مشتاقان و ارادتمندان به خاندان عصمت و طهارت علیهم السلام را با برنامه های انسان ساز خود هدایت کرده، زمینه جهانی شدن فرهنگ و اندیشه #اهل_بیت علیهم السلام  را فراهم نمایند. #امام‌موسی‌کاظم (ع) از جمله امامان شیعی است که برای اجرایی کردن برنامه های جامع هدایت و انسان سازی در جامعه با مشکلات و مخاطرات فراوانی مواجه بود. شخصیتی آسمانی و عرشی‌ که در سال ۱۲۸ قمری، متولد شد. 🔷ولادت سراسر نور حضرت، با فروپاشی امویان و به قدرت رسیدن #عباسیان مصادف شده بود. #امام_کاظم (ع) در سال ۱۴۸ق پس از شهادت پدر بزرگوارشان، امام صادق (ع)، به امامت رسیدند. به اذعان تاریخ پژوهان مدت ۳۵ ساله امامت و رهبری ایشان با سیطره و هژمونی سیاسی #خلفای_عباسی همچون: #منصور، #هادی، #مهدی و #هارون همزمان بود. [۱] در عظمت وجودی این خورشید هدایت از امام صادق (ع) این چنین نقل شده است: «او برترین فرزندان و بازماندگان من است، و اوست که پس از من، در جایگاه من قرار می‌گیرد و پس از من، #حجت_خدا بر همه مخلوقات است.» [۲] نوعاً حکومت های طاغوتی برای تثبیت و محکم کردن پایه های قدرت خود، از هیچ ظلم و ستمی دریغ نمی ورزند؛ 🔷در میان #خلفای_عباسی نیز این اصل ظالمانه به روشنی مشاهده می شود؛ بطوری که منصور دوانیقی، هادی و هارون و حتی مهدی عباسی، که اوایل با چهره ای مقبول در میان مردم جا باز کرده بود، این حربه شیطانی را در پیش گرفتند، بطوری که ایشان نه فقط بسیاری از شیعیان را به قتل رساندند، بلکه فقها و شخصیت های بزرگ اهل تسنن را که با آنها مخالفت می کردند را نیز  مورد آزار و اذیت قرار می دادند. [۳] در این میان #امام_کاظم (ع) برای دستیابی به اهداف انسان ساز و هدایت بخش خود، از استراتژی و تاکتیک های هوشمندانه ای بهره می جست، تا اینکه جامعه اسلامی از انوار قدسی این امام همام بهره مند شوند و نظام شیعه از هم گسسته نشود. #ادامه‌دارد‌... پی‌نوشت‌ها [۱] جعفریان، حیات فکری و سیاسی امامان شیعه، ص۳۸۵ [۲] مفید، الارشاد، ج۲، ص۲۲۰ [۳] ر.ک: عبدالرحمن السیوطی، تاریخ الخلفا، ص۲۵۹؛ و: مهدی پیشوایی، سیره پیشوایان، ص۴۱۴ منبع: وبسایت راسخون #امام_موسی_کاظم @tabyinchannel #انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد

🏳🏴🏳🏴🏳🏴🏳🏴🏳 🏴 ⭕️گذری‌ کوتاه بر ویژگیهای‌ظاهری‌ و باطنی #امام‌_موسی‌_کاظم (ع) 🔷 #امام‌_موسی‌_کاظم(ع)، امام‌ هفتم ما شیعیان،‌ که پس از شهادت پدرشان امام‌ جعفر صادق (ع) به #امامت رسیدند، و از سال ۱۴۸ تا ۱۸۳، یعنی به مدت ۳۵ سال رهبری شیعیان را بر عهده داشتند. ایشان #معاصر با چهار تن از #خلفای‌_عباسی یعنی #منصور، #مهدی، #هادی و #هارون‌_الرشید بودند که همگی در ضدیت با شیعه قرار گرفته، اختناق و فشار بسیاری را متوجه #امام‌_کاظم (ع) و اصحابشان نموده بودند. نام امام، #موسی و لقب آن حضرت، #کاظم (ع) کنیه آن امام #ابوالحسن و ابوابراهیم است. شیعیان و دوستداران لقب #باب‌_الحوائج به آن حضرت داده‌اند. ولادت #امام‌_موسی‌_کاظم (ع) روز یکشنبه هفتم ماه صفر سال ۱۲۸ هجری در ابوأ اتفاق افتاد. دوران‌ #امامت‌_امام‌_کاظم (ع) مقارن بود با سال‌های آخر خلافت منصور عباسی، و در دوره خلافت هادی و ۱۳ سال از دوران خلافت هارون که سخت‌ترین دوران عمر آن حضرت به شمار آمده است. 🔷 #امام‌_موسی‌_کاظم (ع) از حدود ۲۱ سالگی براساس وصیت پدر بزرگوارشان و به امر خداوند متعال به #مقام‌_بلند_امامت رسیدند، و زمان امامت آن حضرت ۳۵ سال و اندکی بود که مدت امامت حضرت، از همه ائمه بیشتر بوده است، البته غیر از حضرت ولی عصر (عج). #امام‌_کاظم (ع) دارای قامتی معتدل بودند. صورتشان نورانی و گندمگون و رنگ مویشان سیاه و انبوه بود. بدن شریفشان از زیادی عبادت ضعیف شده بود، ولی همچنان روحی قوی و قلبی تابناک داشتند. #امام‌_موسی‌_کاظم (ع) به تصدیق همه مورخان، به #زهد و عبادت بسیار معروف بوده اند. حضرتشان از عبادت و سخت‌کوشی، به #عبد_صالح معروف، و در سخاوت و بخشندگی مانند نیاکان بزرگوار خود بودند. #امام‌_کاظم (ع) کیسه‌های ۳۰۰ دیناری و ۴۰۰ دیناری و ۲۰۰۰ دیناری بین ناتوانان و نیازمندان تقسیم می‌کردند. از #امام‌_موسی‌_کاظم (ع) روایت شده است که فرمودند: «پدرم پیوسته مرا به #سخاوت داشتن و کَرَم کردن سفارش می‌کرد». 🔷 #امام‌_موسی‌_کاظم (ع) با آن کَرَم و بزرگواری و بخشندگی خود، #لباس‌_خشن بر تن می‌کردند. چنانکه نقل کرده‌اند: #امام‌ لباس خشن‌ می‌پوشیدند و همینطور #ساده_پوش بودند، و این خود نشان دیگری است، از بلندی روح و صفای باطن و بی‌اعتنایی آن امام به زرق و برق‌های گول زننده دنیا. #امام‌_کاظم (ع) نسبت به همسر و فرزندان و زیردستان بسیار #باعاطفه و #مهربان بودند. همیشه در اندیشه #فقرا و بیچارگان بودند، و پنهان و آشکار به آنها کمک می‌کردند. برخی از فقرای مدینه او را شناخته بودند، اما بعضی - پس از تبعید حضرت از مدینه به بغداد - به کرم و بزرگواریش پی بردند و آن وجود عزیز را شناختند. #امام‌_موسی‌_کاظم (ع) به تلاوت قرآن مجید انس زیادی داشتند. قرآن را با صدایی حزین و خوش تلاوت می‌کردند، آنچنان که مردم در اطراف خانه آن حضرت گرد می‌آمدند و از روی شوق و رقت گریه می‌کردند. 🔷بدخواهانی بودند که آن حضرت و اجداد گرامیش را - روی در روی - بد می‌گفتند و سخنانی دور از ادب به زبان می‌راندند، ولی آن حضرت با #بردباری و شکیبایی با آنها روبرو می‌شدند، و حتی گاهی با احسان آنها را به صلاح می‌آوردن و متنبه می‌ساختند. تاریخ، برخی از این صحنه‌ها را در خود نگهداشته است. لقب‌ #کاظم از همینجا پیدا شد. #کاظم یعنی نگهدارنده و #فرو_خورنده‌_خشم. این رفتار در برابر کسی یا کسانی بوده که از راه جهالت و نادانی یا به تحریک دشمنان به این کارهای زشت و دور از ادب دست می‌زدند. #رفتار_حکیمانه و #صبورانه آن حضرت کم کم، بر آنان #حقانیت_خاندان_عصمت و اهل بیت علیهم‌ السلام را روشن می‌ساخت، اما آنجا که پای گفتن کلمه حق - در برابر سلطان و خلیفه ستمگری - پیش می‌آمد، #امام‌_کاظم (ع) می‌فرمودند: «قُلِ الحَقَّ و ان کان فیه هُلاکُک، فَانَّ فیهِ نَجاتُک؛ #حق را بگو، اگر چه هلاک تو در آن باشد، زیرا #نجات تو در همان است». ارزش‌ والای‌ #حق به اندازه‌ای است که باید افراد در مقابل حفظ آن نابود شوند. در #فروتنی - مانند صفات شایسته دیگر خود - نمونه بودند. 🔷با #فقرا می‌نشستند و از بینوایان دلجویی می‌کردند. بنده را با آزاد مساوی می‌دانستند و می‌فرمودند: «همه، فرزندان آدم و آفریده‌های خدائیم». از ابوحنیفه نقل شده است که گفت: #موسی‌_بن‌_جعفر (ع) را در کودکی دیدم و از او پرسش‌هایی کردم، چنان پاسخ داد که گویی از سرچشمه ولایت سیراب شده است. به راستی ایشان #فقیهی_دانا و #توانا و #متکلمی_مقتدر و زبردست بود. محمد بن‌ نعمان نیز می‌گوید: #موسی‌_بن‌_جعفر (ع) را #دریایی_بی_پایان دیدم که می‌جوشید و می‌خروشید و بذرهای دانش به هر سو می‌پراکند. منبع: راسخون به‌نقل‌ از سایت‌ عصر شیعه #امام_کاظم @tabyinchannel #انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد

💥🌹💥🌹💥🌹💥🌹💥 🌹 ⭕️فوايد حجت غايب از نظر (قسمت دوم) 🔸هدايت معنوى امام در تمامى حالات 🔹علامۀ طباطبائى (ره) در ذيل آيۀ «وَ إِذِ اِبْتَلىٰ إِبْرٰاهِيمَ رَبُّهُ بِكَلِمٰاتٍ فَأَتَمَّهُنَّ قٰالَ إِنِّي جٰاعِلُكَ لِلنّٰاسِ إِمٰاماً» بحثى دارد تحت اين عنوان كه ابراهيم (ع) بعد از نبوت و رسالت (كه شأن آن هدايت ظاهرى مردم است تا انسان‌ها را ارائه طريق بنمايد) به #مقام_امامت، منصوب مى‌گردد كه شأن امامت چيزى است ما فوق ارائۀ طريق و هدايت ظاهرى. و سپس اضافه مى‌كند كه در قرآن هر جا متعرض معنى و حقيت #امامت شده آن را به‌عنوان #هادى و هدايت‌گر تفسير نموده مانند آيۀ: «وَ وَهَبْنٰا لَهُ إِسْحٰاقَ وَ يَعْقُوبَ نٰافِلَةً وَ كُلاًّ جَعَلْنٰا صٰالِحِينَ - وَ جَعَلْنٰاهُمْ أَئِمَّةً يَهْدُونَ بِأَمْرِنٰا» [انبياء، ۷۲ و قسمتی از ٧٣]. و نيز آيۀ: «وَ جَعَلْنٰا مِنْهُمْ أَئِمَّةً يَهْدُونَ بِأَمْرِنٰا لَمّٰا صَبَرُوا وَ كٰانُوا بِآيٰاتِنٰا يُوقِنُونَ» [الم سجده، ٢۴]. و در اين آيات هدايت را مقيّد نموده به «أمر» و أمر الهى در آيۀ: «إِنَّمٰا أَمْرُهُ إِذٰا أَرٰادَ شَيْئاً أَنْ يَقُولَ لَهُ كُنْ فَيَكُونُ» [يس، ٨٣]. و نيز آيۀ: «وَ مٰا أَمْرُنٰا إِلاّٰ وٰاحِدَةٌ كَلَمْحٍ بِالْبَصَرِ» [قمر، ۵٠]. بيان شده كه عالم امر عالم تجرّد است و وقايع و حوادث در آن عالم دفعى است و تدريج و تدرّج كه از لوازم عالم خلق است در آنجا نيست. با اين مقدمات معلوم مى‌گردد كه #مقام_امامت گذشته از ارشاد و هدايت ظاهرى، يك نوع هدايت و #جذبۀ_معنوى است كه با #نورانيت و بصيرتى كه خداوند متعال به او عطا نموده در #دلهاى_آماده و شايسته، تأثير و تصرّف مى‌نمايد و اين صاحبدلان را به‌سوى كمال، و اصل مى‌نمايد و به اصطلاح، آنها را هدايت به‌معناى ايصال الى المطلوب مى‌كند. 🔹علامۀ طباطبائى قدس سره در كتاب شيعه در اسلام خود ص ١۵٢ در رابطه فوايد وجود امام در حال غيبت مى‌فرمايد: كسانى‌كه اعتراض مى‌كنند كه شيعه وجود امام را براى بيان احكام دين و حقايق آيين و راهنمائى مردم لازم مى‌دانند و غيبت امام ناقض اين غرض است زيرا امامى كه به‌واسطۀ غيبتش مردم هيچگونه دسترسى به وى ندارند فايده‌اى بر وجودش مترتّب نيست..... به #حقيقت_معناى_امامت پى‌ نبرده‌اند، زيرا در بحث امامت روشن شد كه وظيفۀ امام تنها بيان صورى معارف و راهنمایى ظاهرى مردم نيست و امام چنانكه وظيفۀ راهنمائى صورى مردم را به عهده دارد، همچنان ولايت و #رهبرى_باطنى_اعمال را به عهده دارد و اوست كه #حيات_معنوى_مردم را تنظيم مى‌كند و حقايق اعمال را به‌سوى خدا سوق مى‌دهد، بديهى است كه غيبت و حضور جسمانى امام در اين باب تاثيرى ندارد و امام از راه باطن به نفوس و ارواح مردم اشراف و اتصال دارد، اگر چه از چشم جسمانى ايشان مستور است و وجودش پيوسته لازم است اگر چه موقع حضور و اصلاح جهانيش تا كنون نرسيده است. 🔹توضيح كلام علامۀ طباطبائى در نفوذ معنوى امام عليه السلام: مى‌دانيم خورشيد يك سلسله اشعۀ مرئى دارد كه از تركيب آن‌ها با هم هفت رنگ معروف پيدا مى‌شود و يك سلسله اشعۀ نامرئى كه به‌نام اشعۀ فوق بنفش و اشعۀ مادون قرمز ناميده مى‌شود. همچنين #يك‌رهبربزرگ‌آسمانى خواه پيامبر باشد يا امام، علاوه بر تربيت تشريعى كه از طريق گفتار و رفتار تعليم و تربيت عادى صورت مى‌گيرد، يك نوع #تربيت_روحانى و از #راه_نفوذ_معنوى در دل‌ها و فكرها دارد كه مى‌توان آن را #تربيت_تكوينى نام گذارد. در آنجا الفاظ و كلمات و گفتار و كردار نقشى ندارد، بلكه تنها جاذبه و كشش درونى كار مى‌كند. در حالات بسيارى از پيشوايان بزرگ الهى مى‌خوانيم كه گاهى بعضى افراد منحرف و گناهكار با برخورد و ارتباطى اندك با آن ذوات مقدسه، به‌كلّى تغيير مسير مى‌دادند و از گمراهى و ضلالت به سوى نور و صراط مستقيم هدايت مى‌شدند. اين دگرگونى‌هاى تند و سريع و همه جانبه، اين انقلاب‌هاى جهش آسا و فراگير آن‌هم با يك نگاه يا ارتباطى اندك (البته براى آنها كه در عين آلودگى، يك نوع آمادگى نيز دارند) نتيجۀ جذبۀ ناخود آگاه است كه گاهى از آن به نفوذ شخصيّت تعبير مى‌شود. اشخاصى با يك برخورد و ملاقات با افرادى كه داراى روح بزرگ و عالى بودند، چنان بى‌اختيار و ناخود آگاه تحت تأثير آن قرار مى‌گيرند كه كاملاً متحول مى‌شوند. اين تأثير گذارى قابل توجيه نيست، مگر اينكه بپذيريم كه اين تأثيرگذارى نتيجۀ شعاع اسرار آميزى است كه از درون ذات انسان‌هاى بزرگ برمى‌خيزد. #ادامه_دارد... 📕دوازده گفتار درباره دوازدهمین حجت خدا حضرت مهدی (عج) حسین اوسطی، ص ۱۳۷ منبع؛ وبسایت اهل البیت #امام_مهدی #امام_زمان #قائم #غیبت @tabyinchannel #انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد

✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️آشنایی با خصوصیات و فضایل امام هادی علیه السلام 🔸 #امام_هادی علیه ‏السلام سحرگاه روز پانزدهم ذیحجه قدم به عرصه گیتی نهادند، تا وجود تابناکشان روشنایی بخش تاریکی‏های جهل و بی‏ایمانی شود. نوزادی که در آینده ‏ای نه چندان دور مایه سربلندی و افتخار اسلام شد. امام هادی (ع) ادامه دهنده رسالت خطیر امامان ماقبل خویش بودند. 💠سیمای امام هادی علیه السلام 🔹 #امام_هادی (ع) قامتی متوسط و چهره‌ ای گندمگون داشتند. معروف است که هر آدم غمناک که بر سیمای ایشان می نگریست، اندوهش از بین می رفت و دلشاد و خرم می گشت. حضرت محبوب القلوب و صاحب هیبت بودند، اگر دشمن در راه به ایشان می رسید، بی اختیار فروتن می گشت. هنگام راه رفتن گام‌ها را کوچک بر می داشتند، و خوش چهره و خوش بوی بودند.   💠نام و القاب امام هادی علیه السلام 🔹نام امام دهم شیعیان، علی و کنیه شان ابوالحسن می باشد، مشهورترین القاب حضرت #نقی و #هادی است. گاهی ایشان را نجیب و مرتضی، عالم، ناصح، متقی، امین، طبیب، متوکل می گفتند. مورخان نوشته اند که #امام_هادی (ع) لقب متوکل را داشتند، ولی چون این لقب، نام خلیفه عباسی شد، نمی خواستند هم‌نام خلیفه جنایتکار شوند؛ لذا به یارانشان سفارش نمودند که ایشان را بدان لقب یاد نکنند، تا مبادا عباسیان گمان بدی درباره او کنند. مشهورترین لقبهای وی #نقی بود که به معنی پاک است.   💠فضایل و ویژگیهای اخلاقی امام هادی علیه السلام 🔹ایشان #جمیع_صفات_نیک و مفاخر معنوی را یکجا در وجود داشتند. روابط اخلاقی #امام_هادی (ع) با سایرین گوارا و بسی شیرین جلوه می نمود. روش حضرت منصفانه و منطبق با اصول عدالت بود. کارهایشان شایسته تمجید و تحسین‌انگیز بود، زیرا به همراه فضیلت و شرافت بود. ابن شهر آشوب از رجال حدیث نقل می کند که او نیک‌سرشت‌ ترین و پاکترین روش را در میان جامعه دارا بود، راستگوترین افراد جامعه محسوب می شد، شخصیتی بود گشاده روی و کامل‌ترین‌ انسانهای‌ جامعه از نظر اخلاقی به شمار می رفت. به هنگام سکوت، شکوه هیبت و تشعشع وقار، چهره حضرت را در بر می گرفت و چون لب به سخن می گشودند، گزیده و نغز می‌فرمودند، به طوری که شعاع کلامشان روح آدمیان را سحر می کرد و درخشش کلامشان نورافشانی می نمود. ایشان از دودمان رسالت و امامت و جایگاه استقرار وصایت و خلافت اسلامی به شمار می رود، حضرتش شاخه ای از درخت پاک نبوت و میوه درخت رسالت محمدی است.   💠کار و تلاش امام در جهت خدمت به جامعه 🔹در کتاب من لا یحضره الفقیه این روایت نقل شده، که روزی ابوالحسن #امام_هادی (ع) را مشاهده کردم که در زمین خود با بیلچه مشغول تلاش و کوششند؛ حضرت تلاشگر و کوشا، دو پایشان در عرق نشسته بود و قصدشان آن بود تا با عرق جبین، قرص نان جوینی را به کف آرند. راوی خبر گوید: پیش رفتم عرضه داشتم فدایت گردم، مردان کارورز و کارگر کجایند که شما به زحمت افتاده اید؟ حضرت فرمودند: آیا در کار کردن، کسی از من و پدرم بهتر وجود دارد؟ عرض کردم: چه کسی از شما والاتر و بهتر است؟ امام فرمود: رسول خدا (ص) و امیرالمومنین (ع) و تمام آباء و اجدادم کار می کردند و با دسترنج خود زندگی می کردند.   💠از کلام گوهربار امام هادی علیه السلام 🔹برخی از فرمایشات بسیار ارزشمند #امام_هادی (ع) را در ادامه می‌ خوانیم: ۱) حسد، نیکی ها و حسنات را بر باد داده و نابود می کند و تظاهر و خودستایی موجب خشم و کینه می شود. ۲) نافرمانی از پدر و مادر بدنبال خود کمبود و نارسایی دارد و بلاخره منتهی به ذلت و بدبختی خواهد شد. ۳) بیداری، خواب را لذت بخش تر می کند و گرسنگی، گوارایی و خوشمزگی غذا را می افزاید. ۴) ریشخند و مسخرگی شیوه اراذل و اوباش و جاهلان است. ۵) کسی که به عقده خودپسندی گرفتار شود، به یقین آمار عیب‌‌جویان او فراوان شود. ۶) از  حسادت دوری کن، زیرا حسادت آنچه در وجود تو است آشکار می کند و هیچگونه تاثیری در دشمن تو نخواهد داشت. منبع: راسخون به نقل از سایت دلدادگان #امام_هادی @tabyinchannel #انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد

✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️علماى اهل سنت درباره مقام امام هادى (علیه السلام) چه گفتارى دارند؟ 🔸با مراجعه به کتب تاریخ و تراجم و رجال اهل سنت پى مى بریم که #امام_هادى (علیه السلام) از احترام ویژه اى نزد #علماى_اهل_سنت برخوردار بوده است. اینک به برخى از کلمات ایشان اشاره مى کنیم: 1⃣ابوعثمان عمرو بن بحر بن جاحظ؛ او بعد از ستایش از ده نفر از #امامان که از آن جمله #امام_هادى (علیه السلام) است مى گوید: «کل واحد منهم عالم زاهد ناسک شجاع جواد طاهر زاک... و هذا لم یتفق لبیت من بیوت العرب و لا من بیوت العجم»؛ [۱] (هر یک از آنان، #عالم، #زاهد، #ناسک، #شجاع، #جواد، #طاهر و #تزکیه_کننده اند... این سلسله جلیل القدر براى هیچ خانه اى از خانواده هاى عرب و نه از خانواده هاى عجم اتفاق نیفتاده است). 2⃣شهاب الدین ابوعبدالله یاقوت بن عبدالله حموى: او هنگام یادآورى از شهر عسکر در سامرا مى گوید: «و هذا العسکر منسوب إلى المعتصم، و قد نسب إلیه قوم من اجلاّء، منهم على بن محمّد بن على بن موسى بن جعفر بن محمّد بن على بن الحسین بن على بن ابى طالب ـ رضى الله عنهم ـ ...»؛ [۲] (این عسکر منسوب به معتصم است. به این شهر قومى از بزرگان نسبت داده شده اند که از آن جمله #على‌بن‌محمّد بن على بن موسى بن جعفر بن محمّد بن على بن الحسین بن على بن ابى طالب ـ رضى الله عنهم ـ است...). 3⃣شمس الدین محمّد بن احمد بن عثمان ذهبى: «و فیها توفّى ابوالحسن على بن الجواد... و کان فقیهاً اماماً متعبداً»؛ [۳] (در سال ۲۵۴ ه.ق ابوالحسن #على_بن‌_جواد... وفات یافت... او شخصى #فقیه، #امام و متعبّد بود). او در جایى دیگر از حضرت به شخص #شریف و #جلیل تعبیر کرده است. [۴] 4⃣عبدالله بن اسعد یافعى: «توفى العسکرى ابوالحسن الهادى... عاش اربعین سنة و کان متعبداً فقیهاً اماماً»؛ [۵] (در سال ۲۵۴ ه.ق #ابوالحسن_هادى... وفات یافت. او که #متعبّد، #فقیه و #امام بود، چهل سال زندگى نمود). 5⃣ابن کثیر دمشقى: «و امّا ابوالحسن على الهادى... و قد کان عابداً زاهداً...»؛ [۶] (و امّا #ابوالحسن‌على‌الهادى...، او مردى #عابد و #زاهد... بود). 6⃣ابن صبّاغ مالکى: «... و لا تذکر کریمة الاّ و له فضیلتها و لا تورد محمدة الاّ و له تفضّلها و جملتها...»؛ [۷] (... هیچ #کریمه‌اى ذکر نمى شود، جز آن که #فضیلت آن براى او است، و هیچ #عمل_ستوده‌اى وارد نمى گردد جز آن که #تفضّل و #کمال و #تمام آن براى او است...). 7⃣ابن حجر هیتمى: «... و کان وارث ابیه علماً و سخاء»؛ [۸] (... او وارث علم و سخاوت پدرش بود). 8⃣احمد بن یوسف قرمانى: «و امّا مناقبه فنفیسة و اوصافه شریفة»؛ [۹] (و امّا #مناقب او نفیس و #اوصاف او شریف است). 9⃣ابن عماد حنبلى: «کان فقیهاً اماماً متعبداً...»؛ [۱۰] (... او شخصى #فقیه، #امام و #متعبّد... بود). 🔟عبدالله شبراوى: «العاشر من الأئمة علىّ الهادى. ولد بالمدینة فی رجب سنة اربع عشر و مائتین و کراماته کثیرة»؛ [۱۱] (#دهمین از #امامان، على #هادى است. او در مدینه، در ماه رجب، سال ۲۱۴ ه.ق متولد شد. و #کراماتش بسیار است). 1⃣1⃣محمّد امین سویدى بغدادى: «ولد بالمدینة و کنیته ابوالحسن و لقبه الهادى... و مناقبه کثیرة»؛ [۱۲] (او در مدینه متولد شد، و کنیه اش #ابوالحسن است، و لقبش #هادى، و #مناقبش_بسیار است). 2⃣1⃣شیخ مؤمن شبلنجى: «... و مناقبه کثیرة»؛ [۱۳] ( ... #مناقب او بسیار است). 3⃣1⃣شریف على فکرى حسینى قاهرى: «کان ابوالحسن العسکرى وارث ابیه علماً و منحاً، و کان فقیهاً فصیحاً جمیلا مهیباً. و کان اطیب الناس بهجة واصدقهم لهجة»؛ [۱۴] (#ابوالحسن_عسکرى وارث پدرش در علم و سخاوت بود. او #فقیهی_فصیح و #جمیل و با #هیبت بود. و او #خوشروترین مردم از حیث بهجت و #راستگوترین آنان از جهت لهجه بود). 4⃣1⃣خیرالدین زرکلى: «... وأحد الأتقیاء الصلحاء...»؛ [۱۵] (... او یکى از افراد #باتقوا و #صالح بود...). 5⃣1⃣سید محمّد عبدالغفار هاشمى حنفى: «هنگامى که #مناقب آن حضرت براى همه مشهور شد، متوکّل او را از مدینه منوّره طلب نمود؛ زیرا به جهت #علم_بسیار و #عمل_صالح و #استحکام_رأیى که #امام_هادى (علیه السلام) داشت، بر پادشاهى و زوال دولتش مى ترسید...». [۱۶] 6⃣1⃣شیخانى: «#على_عسکرى صاحب #وقار و #سکون و #هیبت و #طمأنینه و #عفت و #پاکیزگى بود. او داراى نفسى پاک و همّتى عالى و طریقى زیبا و مورد رضایت بود...». [۱۷] 7⃣1⃣عبدالسلام ترمانینى: « ... کان على جانب عظیم من التقوى والصلاح»؛ [۱۸] (...او در #تقوا و #صلاح جایگاه بلندى داشت). 8⃣1⃣عارف احمد عبدالغنى: « ... کان فی غایة الفضل ونهایة النبل...»؛ [۱۹] (...او در غایت فضل و نهایت فضیلت بود...). ● مآخذ در منبع موجود است 📕اهل بیت از دیدگاه اهل سنت، على اصغر رضوانى، مسجد مقدس جمکران، قم، ۱۳۸۵ش،ص۱۷۵ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) #امام‌_هادی @tabyinchannel #انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد