دروازه باز شد و یاد، خسته و کوفته از آن بیرون آمد و بلافاصله خود را روی مبل راحتی انداخت. مادرش، پای گاز ایستاده بود و آن طور که بویش می آمد، داشت کباب ماهیتابه ای درست می کرد. _محمد مهدی؟... وقتی میای نباید سلام کنی؟! یاد، به آرامی گفت:سلام. _علیک سلام. دست تو هنوز نشستی؟ بدو برو یه آبی به دست و صورتت بزن. پنج دقیقه دیگه ناهار رو میارم. یاد، ایستاد و به سمت دستشویی رفت. وقتی دستانش را شست، وضو هم گرفت. _مامان میگم نمی خواد زحمت بکشی. چند تا کباب بذار لای نون با خودم می برم... مادر بر افروخته شد: اون روز اولی که گفتی می خوام این کارو انجام بدم، تاکید کردم اگر هر جا بهت یه کاری رو گفتم که انجام بدی، نه و نو توش نیاری. الانم میای سر سفره با آرامش غذاتو می خوری، نمازتو می خونی و به سلامت... و شعله گاز را خاموش کرد. زبان پسر بند آمده بود. پس از دستور اطاعت کرد و به سمت آشپزخانه رفت تا سفره را بیاورد... غذا را خورد. از مادر تشکر کرد. و یادش آمد ابتدای غذا بسم الله نگفته. به سرش کوبید. هربار فراموش می کرد و از این وضع ناراضی بود. نماز ظهر و عصر را خواند. بعد، وقتی مادر در اتاقش بود، به آشپزخانه رفت و نانی برداشت. سپس چند کباب درشت برای خودش روی نان چید و آن را لقمه کرد. وقتی آماده رفتن بود، ایستاد. به سمت یخچال بازگشت و یک بستنی عروسکی هم برداشت. وقتی دروازه باز شد، یاد بلند گفت: خدافظ مامان. من دارم میرم... صدایی از اتاق آمد: آشغالا رو هم با خودت ببر. برو به سلامت. یاد، لقمه را در جیب سویشرت اش چپاند و بدون فوت وقت، کیسه زباله باد کرده را از دم در خانه برداشت و به دروازه رفت... #داستانک #مامان #یاد

دروازه باز شد و یاد، بیرون آمد. یک بستنی نصفه در دستش بود و یک کیسه زباله در دست دیگرش. یک دفعه جا خورد. استاد واقفی، دست به سینه جلویش ایستاده بود و با پایش روی زمین ضرب گرفته بود. اخم خاصی در نگاهش، باعث می شد یاد اعتماد به نفسش را از دست بدهد. _شنیدم برای منم بستنی آوردی... یاد، مبهوت بود که یکدفعه، آقای احف از پشت استاد واقفی پیدا شد. چشمش به کیسه سیاه رنگ افتاد و با شیطنت گفت: بچه ها!... یاد برامون بستنی آورده!... یکدفعه سیصد و بیست و هفت نفر از میان درختان بیرون دویدند و هلهله کنان به سمت یاد، هجوم آوردند. پسر ژولیده هول کرد. کیسه را روی زمین انداخت و قبل از اینکه دروازه پشت سرش به طور کامل بسته شود، به داخل آن پرید. استاد موسوی زودتر از همه به کیسه رسید. دستانش رابالا برد و داد زد: لطفا ساکت باشید!... همگی ساکت!... خوبه. الان خودم تقسیم شون می کنم. صدای دست و جیغ و هورای درختان فضا راپر کرد. استاد موسوی خم شد. گره کیسه را به زور باز کرد و با تعجب به آن خیره شد. استاد واقفی جلو آمد و پایین را نگاه کرد. چشمان او هم چهارتا شد. تا احف چشمش به پوست پیاز و تفاله چای و استخوان مرغ افتاد، فریاد کشید: یاااااااد!!!.... مگه دستم بهت نرسهههههه!!!... #داستانک #بستنی #یاد نشانی باغ🔻 https://eitaa.com/joinchat/821624896Cb1d729b741 نمایشگاه باغ🔻 https://eitaa.com/joinchat/949289024Cec6ee02344

آماده می‌شوم و از خانه بیرون می‌زنم. گوشه چادرم را محکم روی صورتم می‌چسبانم و قدم‌هایم را محکم می‌کنم. هر رهگذری را نگاه چپی می‌اندازم و تا محو شدنشان در افق چشم از آنها برنمی‌دارم. به مغازه می‌رسم و داخل می‌شوم. مغازه‌دار روبه‌روی در ایستاده است. در سکوت خیره‌اش می‌شوم. -خانوم چیزی می‌خواید؟ خواستم بگویم اگر چیزی نمی‌خواستم نمی‌آمدم اما سکوت می‌کنم و سر تکان می‌دهم. -یه کمدی، قفسه‌ای چیزی می‌خوام. دست می‌گذارد روی کمدی صورتی رنگ و دخترانه... -صورتی نمی‌خوام... -چه رنگی مد نظرتونه؟ آبی و سبز هم داریم... -بی‌رنگ می‌خوام... -می‌خواید کمدتون شیشه‌ای باشه؟ -نه! جنس محکم می‌خوام! -خب دقیق بگید چی می‌خواید... -اصلا رنگ و جنسش رو ولش کنید. فقد یه چیزی باشه کشو مشو زیاد داشته باشه... -یدونه دارم دوازده تا کشو داره... این را که می‌گوید می‌خندد. خیال می‌کنم مسخره‌ام کرده باشد. -من گفتم خیلی کشو داشته باشه... خیییلی... -واسه چه کاری می‌خواید؟ باز خیره نگاهش می‌کنم و هیچ نمی‌گویم -قصد فضولی ندارم، می‌خوام ببینم چه کشویی مناسبتونه...صدتا کشو کافیه؟ پلک می‌زنم و می‌گویم: افکار... -آها بله بله. فهمیدم! دنبالم بیاید... به سمتی حرکت می‌کند و پشت سرش می‌روم. کشویی را نشانم می‌دهد که کشوهایش، دست کمی از ساختمان صد طبقه ندارد. روی آن می‌زند و می‌گوید: این کاملا مناسبه‌... هرچند که می‌دانم کوچک است اما بی هیچ حرفی آن‌را می‌خرم. به خانه که می‌رسم فوری افکارم را پخش زمین می‌کنم تا مرتبشان کنم. افکار قدیمی‌را ورق می‌زنم. بعضی‌هارا تمیز و بعضی‌را دور می‌ریزم. بعضی‌هایشان آنقدر احمقانه است که ترجیح می‌دهم توی بخش خاطرات بگذارمشان.... روی کشوی اولی که صدتای خودم توی آن جا می‌شود می‌نویسم "شبهه" تمام شبهه‌ها را می‌ریزم توی آن و کشوی اول را پر می‌کنم. می‌روم سراغ بزرگترین کشو که خیال می‌کردم می‌توانم کل دنیا را توی آن جا کنم. اما افکار من از کل دنیا بزرگ‌تر است و کشوی دومی‌را هم پر می‌کنم. بلند می‌شوم و چند قدم عقب می‌روم. دُم یکی از افکارم را می‌گیرم و می‌کشم، سرشان به هم وصل است و مانند ریسه‌ای که از کلاه شعبده‌بازی در می‌آید، بلند و بی‌انتها توی دستانم چرخ می‌خورند. یکی‌از آنها دور گردنم می‌پیچد و می‌خواهد خفه‌ام کند. فوری با فکر دیگری، اورا از خود جدا می‌کنم و نگاهی به کشوهای سربه‌فلک نگاه می‌کنم. گردنم درد می‌گیرد بس که بلند است. کشوها جلو، عقب و چپ و راست می‌شوند. ندایی از درونم می‌گوید: افکارتو اشتباه دسته‌بندی کردی خنگه... دست به کمر می‌شوم -چرا ندای درونم باید بهم توهین کنه؟ عصبانی می‌شوم و همینطور که دستانم را از افکارم پر می‌کنم و توی کشو می‌ریزم باخود می‌گویم: من حتی بلد نیستم چجوری دسته‌بندیشون کنم! کشوها را یکی‌یکی پر می‌کنم و خودم‌را خسته روی زمین می‌اندازم. می‌خواهم فکر نکنم... چشمانم‌‌را روی هم فشار می‌دهم. سرم‌را میان دستانم می‌گیرم و می‌گریم... کشو باز می‌شود، فکری از درون آن بیرون می‌آید و بر شانه‌ام می‌زند.... . نشانی باغ🔻 https://eitaa.com/joinchat/821624896Cb1d729b741 نمایشگاه باغ🔻 https://eitaa.com/joinchat/949289024Cec6ee02344

دروازه باز شد. یاد، نفس نفس زنان بیرون آمد. دستانش عرق کرده بود و ذهنش اجازه تحلیل ماجرا را نمی داد. چند لحظه به زمین کاشی کاری شده خیره شد. با خود گفت: پدرم در اومده!... یکدفعه ماموریت اش را به خاطر آورد. به اطراف نگاهی انداخت. فقط یک کلمه می توانست بگوید: وااااااای! او به کوه المپ آمده بود. محل زندگی خدایان یونان. به قدری با شکوه بود که نمی توانست توصیفش کند. زمینی در میان آسمان... باید زئوس را پیدا می کرد. کسی که تنها می توانست کار یک نیروگاه برق را انجام دهد. آن وقت خود را خدای خدایان می نامید. یاد، بستنی نیم خورده را زمین انداخت. با خشم قدم برداشت و از پله های مارپیچ بالا رفت. به تالار اصلی که رسید، لگدی محکم به در بزرگ کوبید. دو در عظیم با صدای مهیب باز شدند و افراد داخل تالار، از جا پریدند. جالب بود! دو برادر زئوس، پوسایدون و هادس هم آنجا بودند. خدا که برادر ندارد؟... مردان و زنان بلند قامت، با تعجب به انسان فانی خیره شدند. یاد، استوار جلو می رفت و تنها، به چشمان زئوس خیره شده بود. خدای خدایان، از جا برخاست. قامت چند ده متری اش دو برابر شد. جلو آمد و با پسر رو در رو شد. زئوس طوری که انگار انتظارش را داشت، گفت: تو کی هستی؟... به چه اجازه ای به المپ اومدی و جلسه خدایان رو بهم زدی... _دهنتو ببند مردک روانی!... زئوس جا خورد. تا به حال هیچکس اینگونه با او سخن نگفته بود. کسی جرئت نمی کرد... _به چه حقی!.. _تو به چه حقی ادعای خدایی می کنی؟... کسی حتی بلد نیست خودش با دست خودش شلوارش رو بالا بکشه! اعضای تالار آه کشیدند. زئوس خشمگین شد: ببین بچه جون! برای من مهم نیست کی هستی! ولی بدون می تونم در عرض دو ثانیه پودرت کنم! فکر نمی کنم بدن فانی ت، تحمل قدرت صاعقه من رو داشته باشه... یاد، دست راستش را بالا آورد و رو به آسمان گرفت. ناگهان رعد و برقی عظیم، با صدایی سهمناک از آسمان افتاد میان انگشتان پسر فانی قرار گرفت. بعد تغییر مسیر داد و درست به سینه خدای خدایان بر خورد کرد. زئوس، از جا پرید. تا به حال درد را تجربه نکرده بود. با چشمانی گرد شده و چهره ای وحشت زده به یاد خیره شد. _خدای من، قدرتش از تمام قدرت المپ بیشتره. در واقع، المپ در برابر خدا مثل یه توپ فوتبال می مونه... استغفرالله!... اصلا المپ چیزی به حساب نمیاد... خدایان، نفس نفس می زدند. نمی دانستند چه باید کرد. _دفعه آخرتون باشه ازین مسخره بازیا در میارین... هی آپولو!... به کسی که روی یکی از صندلی ها نشسته بود، اشاره کرد. _ ارابه خورشید رو دوبله پارک کردی!... چند وقت پیش گفتن جریمه ها دو برابر شده ها.... و دیگر چیزی نگفت. چرخید و وارد دروازه شد. و خدایان مبهوت را تنها گذاشت. هادس، با لبخندی مرموزانه پرسید: این دیگه کی بود؟ #داستانک #خدایان_المپ #یاد

دروازه سبز، باز شد و یاد که صورتش از ترس سفید شده بود، وارد اتاق مستطیل شکل بزرگی شد. روی دیوار ها، تصاویری از وقایع مختلف و مهم جهان، و همین طور، موضوعات تخیلی مثل حمله فضایی ها به زمین، نقاشی شده بود. پسر بچه از میان کتابخانه هایی که داشتند از فشار کتاب ها منفجر می شدند، عبور کرد و به انتهای اتاق رسید. با چشم، در کتاب خانه پیش رویش به دنبال کتاب شاهنامه گشت. وقتی آن را یافت، دستش را بالا برد و آن را بیرون کشید. کتاب، تاجایی آمد و بعد متوقف شد. چرخدنده ها به صدا در آمدند. یاد، قدمی به عقب برداشت. کتابخانه، قیژ قیژ کرد و به سمت راست رفت. پشت آن، پلکانی مدور و تاریک قرار داشت که به سمت پایین می رفت... پایین پله ها، مرد نسبتا چاقی، پشت میز نشسته بود. روی میز، چندین دفتر و خودکار و ورقه خط خطی قرار داشت. به اضافه یک گوی، که خطوط الکتریسیته درونش جرقه می زدند. مرد، متوجه حضور یاد نشد و وقتی او را آنقدر آشفته دید، تعجب کرد. از سمت چپ میز، بیرون آمد و گفت: سلام!... چی شده بچه؟... چرا داغونی؟ یاد، یک دفعه برافروخته شد: باورت میشه یه رعد و برق بهم خورد؟! می تونست منو بکشه!... مرد چاق، پشت میز برگشت و پشتی صندلی را عقب داد. و دوست خود را پشت سرش گذاشت. _من نمی ذاشتم بکشتت. هنوز خیلی کارا مونده که باید انجام بدیم. -پس اون قضیه استاد واقفی چی بود؟!... مرد، سرش را خاراند. _راستش نمی دونم. به نظرم خود آقای واقفی باعث شد تو بری اونجا. این یه قلم اصلا تو برنامه مون نبود. یاد، نفسش را با خشم بیرون داد. بعد رفت و روی یکی از صندلی های کنار دیوار نشست. اتاق، مانند دفتر پزشکی بود که نور کافی در آن وجود ندارد. مرد چاق، به سمتش رفت و گفت: حالا اشکال نداره. تا من میرم نماز بخونم، تو به این یه نگاهی بنداز... برگه ای از جیبش در آورد و به سمت یاد گرفت. _این لیست جا های جدیدیه که باید بری. البته این دفعه وقایع نیست. تخیلاته!... یاد، نگاهی پرسشگرانه به مرد انداخت. _خودت که بری می فهمی منظورم چیه. فقط یادت باشه. اینجا قدرت هات، دقیقا شبیه شخصیت اصلی این داستان میشه. پس باید مواظب باشی. و چرخید و آهسته از پله ها بالا رفت. یاد، حوصله نداشت منتظر نماز طول و دراز مرد بماند. قنوتش خیلی طولانی بود. پس به سمت دیوار ایستاد. به انگشتری که روی دستش بود، نگاه کرد. رنگ سنگ آن، آبی شده بود. قبلا سبز بود. و باعث می شد یک دروازه سبز باز شود. سه قدم به جلو برداشت. که یکدفعه دروازه آبی رنگی باز شد و یاد را با خود به ماموریت جدیدش برد... #داستانک #مرد_چاق #یاد

✨ێاٰࢪاٰݩِ إݩقِݪآبْۍِ قْاٰبُ ۆ تَصٰۆیّࢪ ✨ یاقوت ها در دل انارند. گرافیست ها، خوشنویس ها،نقاش ها،عکاسها،فیلم سازها...همه دانه های یاقوتی هستند که انار عشق را می سازند. نشانی باغ🔻 https://eitaa.com/joinchat/2117730369C3e312b8a21 نمایشگاهِ باغ🔻 @HOLLYYAGH

📣فراخوان سری چهارم خرید و ارسال کتاب #واو ✍️با امضای نویسنده 👤به نام خریدار ناقابل: 40000 هزینه پست: 13000 با تخفیف: 7000 (آخرین مهلت سفارش امشب) ثبت سفارش👇 @Yamahdy_Adrekny https://eitaa.com/joinchat/949289024Cec6ee02344

با امضای نویسنده🤓😎 حتی جمله سفارشی دیگه چقدر آپشن...دیگه چقدر حمایت...🥳

سلام ونور. برگ در هجوم تگرگ می شکند. برگ هم هست، هم نیست. برگ نور می خورد و قند در دلش آب میشود. برگ آمده است تا به درختان باغ بفهماند که حیات یک برگ و نورخواری یک برگ برای خودش نیست. برگ نور میخورد تا قند در دلش آب کند و تا ابد به درختان قنداب بخوراند. دل درختان را شیرین کند. وکدامین درخت است که قنداب دوست نداشته باشد. برگ اگر حیات داشته باشد همه می گویند درخت زنده است. و اگر برگ حیات نداشته باشد می گویند درخت مرده است. برگ عصاره معماری است. برگ عصاره زیبایی و دلنوازی باغ است. می گویند باغ سرسبز. نمی گویند باغ تنه قهوه ای. یا باغ شاخه دراز...حیات یک باغ به برگ است. برگ وقتی خودش را می شناسد و وظیفه نورخواری را می پذیرد می داند که برای حیات خودش نباید کار کند. برای حیات میلیارد ها سلول گیاهی باید کار کند. و تنها عضو درخت است که نور می خورد. و اگر برگ را از درختی بگیری و روی خورشید بکاری اش این نور به حالش هیچ فایده ای ندارد. چرا که ابزار نور خواری اش را گرفته ای. نور و برگ به هم ممزوج اند. سلام و نور. #مونولوگ #برگ #حیات #نور #برگلوگ ﷽؛اینجا با هم یاد میگیریم. با هم ریشه می کنیم. با هم ساقه می زنیم و برگ می دهیم. به زودی به اذن خدا انارهای ترش و شیرین و ملس. نشانی باغ🔻 https://eitaa.com/joinchat/821624896Cb1d729b741 نمایشگاه باغ🔻 https://eitaa.com/joinchat/949289024Cec6ee02344 @ANARSTORY

#تمرین یادش بخیر روز اولی که جستجویی در ایتا کردم و ناگهان وارد باغی شدم نامش انار بود ترش و ملسی و شیرینی اش را نمیدانم اما خاص بود تا برگی، مدیر باغبانها را عمران خان خطاب کرد ناگهان بیاد هند و بازیگران هندی اش افتادم همانها که گاه پارچه ای رنگی دور کله شان می پیچند و خال قرمزی بین دو ابرویشان میگذراند و با گذاشتن کف دو دستشان روی هم، رقص و آهنگ هندی سر میدهند در فکر بودم که آیا این عمران خان هم از همان خانهای هندی است یا که فرق دارد! که فهمیدم نه، فرق دارد انگار این یکی استاد ادب فارسی ست و به برگهای تازه جوانه زده باغش راه دانه انار شدن نشان میدهد آدم خوبی ست و در راه رضای خدا پول چندانی از برگ های باغ دریافت نمی کند خوب حرف میزند و خوب انار انار میکند و دل آدم را آب می اندازد حالا بعد از ده سال از آن روز کذایی همه چیز دگرگون و متحول شده چه کسی فکرش را میکرد آن عمران خانی که در باغ همه بر سر اسمش قسم میخوردند با همان سی تومنهایی که از برگهای بیچاره بعنوان ضمان میگرفت و وعده برگشتش را در آخر دوره می داد اما خلف وعده میکرد، به پولی هنگفت برسد و سر آخر بلیط هند بخرد! همان هندی که طی ده سال گذشته بطور شگفتی رشد فرهنگی داشته و خانهای بیشتری را درون فیلمهای سینمایی اش چپانده... همه خان ها را یک جا بخورد ملت بیچاره ی دوستدار فیلم هندی داده تا ببینند و کیفش را ببرند و از داستانهای باورنکردنی درونش چشمهایشان از کاسه بیرون بزند آری... شنیدم عمران خان مثل تمام تازه مشهور شدگان هنرمند ایرانی، ناگهان به سرش زده و فیلش یاد هندوستان کرده! هوای خارج بسرش زده و بیانیه ی ضد ایرانی سر داده... و بمزد همین بیانیه ، چپش را حسابی از پول و دلار پر کرده و حالا بپشتوانه ی اسم هندیگونه اش برایمان "بالیوودی" شده... جانم برایتان بگوید که دیروز یکی از برگهای زرد باغ انار (که از بد روزگار کمرش شکسته و از دوره ریاست جمهوری روحانی علیه اللعنه تاکنون سر راست نکرده و بخاک فلاکت نشسته) فیلم سینمایی جدید عمران خان را برایم شی ریت کرد آه و حسرت از اینهمه تغییر... عمران خانی که شهره ی هنر و ادب فارسی بود حالا بدجوری خودش را به هنر و ادب هندی فروخته و حسابی گاف داده! در فیلم جدیدش رقیب عشقی سلمان خان معروف شده و بر سر دختر هندی نقش اول فیلم "آیشواریا رای" - که نصف تنش همیشه طی سانسورهایی عمیق محو میشود- دعوا کرده بزن بزنی راه انداخته که بیا و ببین! طوریکه حالا سلمان خان هم با پشتک و باروهای معروفش جلوی شلنگ تخته های او کم آورده و از دستش عاصی شده و در صفحه ی توییتری اش این چنین نقل کرده: آخر بالیوودی شدن هم حدی داردهه! این بازیگر هه هندی نمای روشنفکر هه دیگر حد را از سر گذرانده هه و جلوی معشوقه ی هندی بنده هه، چه کارها که نمی کند هه! جای اینکه برود هه دل کارگردان معروف هه بدست بیاورد هه یک ریز آب انار ترش به آیشواریای عزیز هه تعارف میکند هه و دلش را بسختی بدست آورده هه... افسوس و صد افسوس از اینهمه هه ولنگاری هه فرهنگی هه!!! بله ... اینگونه بود که عمران خان در فیلم هندی معروفش زیادی در نقش خود فرو رفت و بعد از تمام شدن فیلمش، بطور کلی عنان از کف داد... با معشوقه ی بدحجاب بالیوودی اش " خانم رای" حسابی جیک تو جیک شد و به او آب انار تعارف کرد... برای آب انار خوردن به دکه ی آب انارگیری مجاور ساختمان بالیوود رفت و حیثیت ملت انقلابی ایران را به باد فنا داد... بسرعت با او قرار ازدواج گذاشت و آخر همین هفته مجلس عقدشان است... میخواهد با آن کله ی پارچه پیچ و لباس هندی بلندش دور آتشدان معبد هندوها بچرخد و معشوقه اش را با ساری هندی با خودش چندباری بچرخاند... از رقص و آوازهای بعد از چرخیدنش هم نمیگویم که بدآموزی دارد و سانسور میشود اما،،،، افسوس و صد افسوس از اینهمه انار ترش خوردن و عنان کار از دست دادن 😖 امضا: برگ شته زده ی باغ

دخترک کبریت فروش شده بود فروشنده انرژی اتمی و باز هم ناراحت بود. او به خدای قلب ها ایمان داشت اما...اما قلبش را میان کبریت هایش جا گذاشته بود. گاهی دوست داشتنِ کبریت ها، ما را از انرژی اتمی دور می کنند. #مونولوگ پ.ن برای همه نور پراکنان دعا می کنم. نور خوراک ماست.

پنج درصد از فروش حق باغ انار است...حقمونِ...واس ماس...باس بیدیدون... ارادتِ اناری ﷽ ۱. دکترمحتوا🍃🍃 https://eitaa.com/joinchat/1975779405C2bbdef9dd8 ۲.نمدسرای یاس🍃🍃 @namad_yass ۳.جانا (دلنوشته)🍃🍃 @Crazy313 ۴.فروشگاه محصولات طبیعی حیات سبز🍃🍃 https://eitaa.com/joinchat/1349189699C232bf438ca ۵.لینالونا(زیورآلات دست ساز)🍃🍃 https://eitaa.com/joinchat/101187621C848f799253 ۶.عروسک محجبه مروارید🍃🍃 @aroosakmohajabe ۷.عروسک های شبکه اناری🍃🍃 https://eitaa.com/joinchat/1263665258C4684c1d7d5 ۸.فروشگاه مسجد محله🍃🍃 @masjed_mahalleh ۹. دست بافت‌های قاصدک🍃🍃 @ghsdk_bafte1 چیزی برای فروش...چیزی برای خرید •{نیازمندی‌های باغ اناری‌ها}• 🔻 https://eitaa.com/joinchat/2132213858C81503833c0 نشانی باغ🔻 https://eitaa.com/joinchat/821624896Cb1d729b741 نمایشگاه باغ🔻 https://eitaa.com/joinchat/949289024Cec6ee02344

این پنج درصد صرف کمک به مردم سیسخت خواهد شد...

کانالهای هنرمندان باغ انار که چیزهایی ساخته اند برای فروش همه شان در یک گروه جمع شده اند...سفارش هم می پذیرند. یا حق

🔸سلام و نور. 🙋‍♂️ما انسانیم. یقینا دوست داریم دلهای کوچک و آشفته هموطنان👨‍🦳 و برادران👨‍🦲 و خواهرانِ 👧خودمان را پر از عشق 🥰و شور 😍و انار ببینیم.🍲🍲 غذای گرم بدیم. 🍚🍲به مردم رنج کشیده سیسخت. مردمی که حداقل یک مشکل از مشکلهایِ ما بیشتر دارند. سرما و سختی و ... برآن شدیم تا مثلا 100پرس غذای گرم تهیه کنیم و توسط برادرم حیدرِ جهان کهنِ عزیز به اون منطقه بفرستیم. قیمت هر پرس رو متوسط 20 هزار تومن در نظر گرفتیم. گرچه کوچک و کم است ولی چشمی که باید ببیند می بیند. شماره کارت 6273811101057864 حیدر جهان کهن فقط بفرمایید عکس فیش واریزیشونو بفرستن. شما هم لطف کنید و برای من بفرستید. 👆حیدر گفته حیدر هم بچه خوبیه تا حالا ندیدم اختلاس کنه😐 برای منم بفرستید @evaghefi آیدیِ حیدرِ عزیز....واسه اونم بفرستید @piade1985 🍭 @ANARSTORY

چراغ اول توسط یکی از هنرجوها و مدیران... کریمان کجای مجلس نشتن؟

#درحال_برگزاریست 🔹کارگاه 🖊شخصیت‌پردازی ▫️باغبانِ گرامی خانم فاطمه صداقت باغبانِ #صدانار مکان محفل: #ناربانو لینک را از @Yamahdy_Adrekny بگیرید.

اینجا اتاق اشک است....انارها از اشک یاقوت می سازند. سفر به کائنات🔻 https://eitaa.com/joinchat/3525771335Cf16f4738fe توی مسجد باغِ انار در حال جمع آوری هستیم...تشریف بیاورید.

برای زهرا، بفرستید صلوات. یا فاطمه ادرکینی...سلام الله علیها نشانی باغ🔻 https://eitaa.com/joinchat/821624896Cb1d729b741 نمایشگاه باغ🔻 https://eitaa.com/joinchat/949289024Cec6ee02344

از دور که می آید سمتت کاملا معلوم است تو را نشانه گرفته.شکلش شبیه صندلی اداریست، از همان هایی که روکش مشکی چرم دارند و قسمت تکیه گاهشان بلند و با کلاس است.اصلا این موجود اخلاق تندی دارد. مطمئنم اگر در شمایل آدمیزاد بود حتما از آن اخموهایی بود که نمی شد چهار کلمه با او حرف زد.عصبانی بودنش یک طرف ماجراست. سرعتش را کجای دلم جای دهم. کافیست الکی گمان کند که با او دعوا داری. شبیه به همین لات و لوت هایی که از کنارشان رد می شوی، دنبال بهانه ای برای جر و بحث هستند، رهایت نمی کند.از بچگی مورچه سواری صدایشان می کردیم. شاید برای همین نامگذاری بود که با آدم کنار نمی آمدند. چند باری قصد اهلی کردنشان را داشتم. اما دریغ از یک نوک سوزن عاطفه.ذاتشان انگار تلخ بود. ما بچه ها که شور به لانه شان می انداختیم و پای گریز داشتیم. وای به حال آنهایی که بی خبر وسط معرکه جا می ماندند.از دور صحنه ای تماشایی بود . طرف با آن هیکل بزرگش ریتم وار پاهایش را از زمین جدا می کرد و استغفرالله یک دور کامل حرکات موزون را هماهنگ و رایگان اجرا می کرد.آن قدر شدید گاز می گرفت که در خاطرات آدم ثبت می شد.بزرگترها می گفتند: در قدیم از نیش چنگک مانند این مورچه به جای بخیه استفاده می شده. یعنی مورچه را ترغیب به گاز گرفتن دو طرف زخم می کردند و چندشتان نشود،سرش را جدا می کردند.این نیش حکم نخ بخیه را داشته.حالا معلوم نیست کسی که ده پانزده تا بخیه لازم داشته روشش چه بوده.احتمالا نخ بخیه هم برای پیشگیری از انقراض نسل همین مورچه ها باب شده.فقط حکمت انتخاب اسمش را نمی دانم، هر چه بوده ما که تا به حال از این مورچه، سواری نگرفتیم... #991216 #وهب #مورچه_سواری #خوشه_انار نشانی باغ🔻 https://eitaa.com/joinchat/821624896Cb1d729b741 نمایشگاه باغ🔻 https://eitaa.com/joinchat/949289024Cec6ee02344

_چقدر دیر کردی جناب! یخ زدن زن و بچه تو این بیابونی! یک صاف‌کار و یک یدک‌کش از ماشین بیرون می‌پرند. مرد نگاهی سمت زنش پرتاب می‌کند که یعنی مگر نگفتی مشکل از باطری است؟ صافکار بدون صحبت راه باز می‌کند و درپوش باطری را برمی‌دارد و ابزار کارش را آماده می‌کند. ده دقیقه بعد، درحالیکه مهرانه دوباره توی ژاکت پدر جا خوش کرده، ماشین بعد از چند ساعت توی جاده طی طریق می‌کند. زن نوزاد را فرت و فرت روی پا تکان می‌دهد و همزمان تند و تند حرف می‌زند: _آخه آدم انقدر حواس پرت؟ کی با چراغ روشن میخوابه آخه؟ دو ساعته تو بیابون علافیم. فقط تو این وضعیت نداری نود تومن لای باطری گیر گرده بود، که حالا درومد. شکر که حناق نشد بمونه تو گلوی ماشین. چرا اصلا ما جوری راه افتادیم که نصفه شب برسیم؟ مگه من نمیدونستم شوهرم حواس پرته؟ اصلا یکی نیست بگه زن حسابی، نونت نیست آبت نیست، سفر رفتنت چیه. نه اصلا یکی نبود بهم بگه دختر هفده ساله شوهر میخوای چکار؟ همینجا داشتی زندگی می‌کردی قالی می‌بافتی شیر می‌دوشیدی. درد داشتی خودتو انداختی تو یه زندگی که حالا نتونی شیر بدی به این نوزاد مادر مرده؟ من اگر همون روز اول... و کلامش را قورت می‌دهد. به فاصله سیصد متر از جای خوابیدن ماشین‌شان، سیزده ماشین خورده به یکدیگر. قیامتی شده. ده ها نفر وسط ماشین‌ها می‌دوند. چند برانکارد روی دست‌هاست و چندین زخمی سرپایی، آه و ناله می‌کنند. زن شیشه را پایین می‌کشد و از یکی از دوندگان می‌پرسد: _ببخشید این تصادف کی اتفاق افتاده؟ مرد نفسی چاق می‌کند و لب‌های خشکش باز می‌شود: _ حقیقت دوساعتی میشه آبجی. مرد خیره می‌شود به دختربچه‌ی دبستانی که روی برانکارد است و خون، ماسیده روی موهای خرمایی‌اش. #بخش_دوم #احد #سیدشهیدان_اهل_انار نشانی باغ🔻 https://eitaa.com/joinchat/821624896Cb1d729b741 نمایشگاه باغ🔻 https://eitaa.com/joinchat/949289024Cec6ee02344

بسم رب القلم چراغ قوه به دست، ایستاده کنار جاده. هر چند ثانیه چراغ را به موازات زاویه بازوانش بالا و پایین می‌برد. نورش چند سانتی متر روشنایی می‌بخشد و به سرعت پلک زدن، پت پت می‌کند. انتهای سبیل مرد توی دهانش خیس می‌خورد و یک‌ریز لای دندان می‌جوردشان. جاده خلوت است. هر ده دقیقه نوربالا می‌افتد توی چشم‌هایش. یک ماشین برقی، از همان‌ها که از دور برق می‌زنند، با صد و ده تا سرعت پیچ را می‌پیچد. صدایی در ذهن مرد می‌گوید خدا به دادش برسد که چپ نکند. راننده وانتی، از روی مرام لوتی بوق می‌زند و او هم نمی‌زند بغل. یک ماشین سقف باز از دور نزدیک می‌شود. کله دختربچه‌ای دبستانی از سقف بیرون زده. موهای خرمایی‌اش توی باد پریشان است. نگاه دختربچه تلاقی می‌کند با مرد. چند لحظه بعد، ماشین از قاب نگاهش دور شده و فقط تصویر زبانِ بیرونِ دختربچه، در ذهنش رژه می‌رود. ماشین بعدی هم نمی‌ایستد. صدای زنش از داخل ماشینِ خرابش می‌پیچد توی جاده: _یعنی حتی این یه کارم نمیتونی درست انجام بدی مرد! و باز با پایش کف ماشین ضرب می‌گیرد. نوزاد توی بغلش بنای گریه سر داده. مهرانه، دختر بزرگشان از صندلی کودک عقب، اشک‌هایش را پاک می‌کند: _مامان من گشنمه. زن در هوا چنان فوتی می‌کند که آویز آینه ماشین آونگ می‌شود و چندین بار می‌خورد به شیشه. از توی کیفش یک بسته بیسکوییت مادر بیرون‌ می‌کشد و بدون اینکه برگردد، پرت می‌کند پشت سرش. مرد بالاخره توانسته یک ماشین نگه دارد. یک پیکان قدیمی است با گلگیر پوکیده. ژاکت پوست تمساحی تن راننده است. پیاده می‌شود و شلوار لجنی شش جیبش، توی تاریکی سیاه دیده می‌شود. _چیشده داداش گلم؟ مرد در خود فرو می‌رود و آب بینی سرخش را بالا می‌کشد: _خیر ببینی جناب. خسته بودم زدم بغل بخوابم، نفهمی کردم چراغ ماشین روشن مونده، باطری خالی کرده. گوشیمم شارژ نداره. نصف شبی موندم چه کنم. بزرگی کن ماشینتو بیار شارژ کنم این باطری بیصاحاب رو. راننده جون دلی می‌گوید و نگاهش دور ماشین چرخ می‌زند. توی چشم‌های مرد متوقف می‌شود : _داداش گلم، حقیقت نمیتونم وایسم زیاد. ماشین مام مشتی ممدلیه. این تن بمیره، دووم نمیاره شیره جونشو بکشم. عیال و جوجه هم که داری، دلم نمیاد سیلون و ویلون بذارمت برم. بیا این تیلفن مارو بگیر زنگ بزن بیان یاوریت کنن. به ریشت قسم عجله هم دارم. مرد سبیل خیسش را از دهان ول می‌دهد بیرون: _عیب نداره جناب. تا همینجاشم مرامت بود ایستادی. و یازده دوصفر راننده را در دست می‌گیرد. انگشتان ورم کرده ‌اش، روی تکمه‌ها جا نمی‌گیرند و عددها جابجا می‌شود. مرد گوشی را می‌گیرد سمت همسرش: _ امداد خودرو رو بگیر. شمارش تو برچسب روی شیشه هست. زن می‌غرد: _تو این تاریکی چطوری شماره ببینم آخه! و نور نداشته گوشی را می‌اندازد روی شیشه و به سختی شماره می‌گیرد. نشانی می‌دهد و گوشی را رد می‌کند. راننده پیکان قربانت شوم گویان، از عیال مربوطه خداحافظی می‌کند و چند لحظه بعد گرد حضورش هم در هوا نیست. مرد می‌نشیند توی ماشین و می‌لولد توی خودش. مهرانه دخل بیسکوییت را آورده و حالا دارد ها می‌کند توی دستانش. مرد دختر را بغل می‌زند و می‌نشاند روی پایش. زیپ ژاکتش را باز می‌کند و دختر جا می‌گیرد و کمی لرزش تنش آرام می‌گیرد. زن گریه نوزاد را نمی‌تواند ساکت کند: _من تو این هوا چجوری بهش شیر بدم آخه؟! این امداد خودرو لعنتی چرا نمیاد چهل دقیقه شد! و دل رها می‌کند و می‌زند زیر گریه‌ی های های. مرد دختر را بیشتر می‌فشارد و همزمان گردن کج می‌کند سمت جاده. یک آمبولانس آژیرکشان رد می‌شود و پشت بندش پژو پارسی از نظر محو می‌شود. مرد دوباره برمی‌گردد سمت زن نازک دلش: _یکم دیگه صبر کن میرسه. و دست می‌برد توی داشبورد، بلکه چیزی برای خوردن پیدا کند. توی ذهنش به آمبولانس‌ها فکر میکند که از آن موقع تعدادشان به سه رسیده و چهار محال نیست. صدای بوق یک ماشین پرهیبت از پشت سر می‌آید. مرد دختر را می‌اندازد روی صندلی عقب و بلافاصله می‌پرد توی جاده: #بخش_اول #احد #سیدشهیدان_اهل_انار نشانی باغ🔻 https://eitaa.com/joinchat/821624896Cb1d729b741 نمایشگاه باغ🔻 https://eitaa.com/joinchat/949289024Cec6ee02344

- همیشه دلم می‌خواست مجری برنامه‌ زنده باشم بعد به مهمون بگم: خیلی سریع بگید تیتراژمون داره میره. خیلی باکلاسه! #دیالوگ

⭕️ باغات خصوصی نویسندگی⁦⬇️⁩ ۱- شانار/خانم آرمین ۲- خوشه انار/ خانم هیام ۳- سید شهیدان اهل انار/ اسماعیل واقفی ۴- جلال آل انار/حسین ابراهیمی ۵- شینار/خانم شین الف ۶- انار‌های پرنده/سیدمحمدحسین موسوی ۷- شکوفه‌های انار / مرتضی جعفری ۸- اشک انار/ علی یاری ۹-یه قاچ انار/ زینب پاشاپور ۱۰- صدانار/ فاطمه صداقت ۱۱- نارینا /فهیمه ایرجی ۱۲- انار‌های فضانورد/ سید محمد حسین موسوی 13- انارِ یاقوتی/ زینب رحیمی تالارپشتی -تالار انتظار باغ ذخیره لینک‌ها و مدیریت کلاس‌ها خصوصی 🔸شبکه‌ی انار نیازمندی‌های باغ اناری‌ها https://eitaa.com/joinchat/2132213858C81503833c0 🔸باغ یاقوت آموزش گرافیکی https://eitaa.com/joinchat/2117730369C3e312b8a21 🔸باغ انار (ورود بانوان ممنوع) دورهمی نویسندگان آقا https://eitaa.com/joinchat/821624896Cb1d729b741 🔸ناربانو@Yamahdy_Adrekny دورهمی نویسندگان خانم 🔸پادشاه وارونه آموزش شعر https://eitaa.com/joinchat/100270145C4e53c7d0f6 🔸باغچه‌ی تحلیل نقد فیلم https://eitaa.com/joinchat/495583301C39340e4643 🔸پادشاه پویا انیمیشن https://eitaa.com/joinchat/343736400C2afccbacbd 🔸سفر به کائنات مسجدمون https://eitaa.com/joinchat/3525771335Cf16f4738fe 🔸باغچه‌ی متن‌نگار آموزش متن نگار https://eitaa.com/joinchat/1311899718Ce2f51d2cff 🔸باغچه‌ی فتوشاپ آموزش فتوشاپ https://eitaa.com/joinchat/1941635140Cc8b474112f 🔸عرضه‌ی اولیه کانال اقتصادی https://eitaa.com/joinchat/3594649656C9840aba84f 🛸 گروه های تخصصی و خصوصی 🔹عشرون ِصابرون/ جمع اساتید، نقد و مباحثه و تصمیمی‌گیری درباره کلاس‌ها 🔹درختان زبانزد / مدیران تیرستان 🔹هیئت مدیره مرکزی مدیریت باغ /اجتماع تمام اساتید و مرتبطین 🔹انار فیلسوف باغ تفکر و فلسفه بافی 🔹نجات آمرلی / بازی سازی 🔹انار‌های با شخصیت/ آموزش طراحی کاراکتر 🔹ویدئونار / آموزش فیلم و کلیپ سازی 🔹تدوینار / آموزش تدوین و پیریمیر 🔹انار بازیگوش / آموزش بازی سازی 🔹باغچه‌ی اندیشه ورزان 🔹باغچه‌ی فتوشاپ دوره‌ی پیشرفته 🔹 اینفوگرافی/ کارهای هنرمندان حرفه‌ای 🔹سرچشمه نور/ بیانات رهبری 🔹انارهای خوش خط و خال / آموزش خوشنویسی با خودکار 🔹تعلق / گروه بیانات آیت الله حائری 🔹گروه درختان سخنگو(ویژه آقایان) 🔹گروه درختانة سخنگو (ویژه بانوان) 🔹مهارت بچه های آسمان/تولید محتوا 🔹احسن الانار(ویژه بانوان)/حفظ قرآن کریم 🔹تیم محتوایی و زلم زیمبو 🔹انارهای انیمه ای 🔹انار دانی جمع آوری انارهای تولیدی باغ 🔹ارائه دانی نور ذخیره‌ی ارائه‌های(کنفرانسها) سرچشمه نور 🔹استیکر های باغ انار 🔹گروه طراحی و ساخت لوگوی باغ انار 🔹بازوی باغ 🔹قطره‌های نورانی 🔹هیئت اندیشه ورز 🔹مجله رب انار ⭕️ نمایشگاه‌های باغ⁦⬇️⁩ 🔶باغ یاقوت @HOLLYYAGHUT 🔶پادشاه پویا @padshah_pouya 🔶درختان سرزمین آمانیتا @Amanitatrees 🔶درختان سخنگو @derakhtane_sokhangoo 🔶سرچشمه نور https://eitaa.com/joinchat/1473380440Cb2e7adf8ca 🔶باغ انار @ANARSTORY https://eitaa.com/joinchat/949289024Cec6ee02344