eitaa logo
آیات و روایات اجتماعی
1.9هزار دنبال‌کننده
123 عکس
38 ویدیو
0 فایل
نقدها + پیشنهادات + ارسال آیات و روایات اجتماعی جالب + تحلیل های اجتماعی شما: @yahadi71 شیوه کار کانال: https://eitaa.com/AyatRevayatEjtemai/3 فهرست مطالب کانال: https://eitaa.com/AyatRevayatEjtemai/4 سایر فیش های مطالعاتی پراکنده: @Fishha
مشاهده در ایتا
دانلود
💠 اوصاف جاهل از زبان امیرالمومنین(ع) 🔰 تحف العقول به نقل از حضرت میفرمایند: 🔺 و نادان، كسى است كه به خاطر ناآگاهى از دانش، خويش را مى‌داند و به خود، بسنده و اکتفا مى‌كند؛ 🔺از عالمان، دورى مى‌گزيند و از آنان مى‌كند؛ و هركس كه با وى مخالفت كند، او را مى‌داند و عالمی را كه به برخى امور آگاهی و شناخت دارد، مى‌شمارد، 🔺و هرگاه چيزهايى مطرح شود كه نمى‌داند، آن را مى‌شود و مى‌كند و به خاطر نادانى‌اش مى‌گويد: «اين را نمى‌شناسم» و «فكر نمى‌كنم كه چنين باشد» و «گمان نمى‌برم كه وجود داشته باشد» و «كجا چنين چيزى است‌؟». 🔺همه اينها به علّت و ناآگاهى از مقدار جهالتش است و به علّت مشتبه شدن كار، از آنچه معتقد است، جدا نمى‌شود و بهره نمى‌برد و حق را منكر مى‌گردد و در نادانى مى‌ماند و از دانشجويى سر بر مى‌تابد. 📍آیات و روایات اجتماعی | عضو شوید📍
🔰 بخش دوم: (نهج البلاغه، خطبه206) در جنگ ، وقتی شنید گروهی از اصحاب شروع کردند به دشنام دادن به سپاهیان ، فرمود: ➕«إِنِّي أَكْرَهُ لَكُمْ أَنْ تَكُونُوا سَبَّابِينَ وَ لَكِنَّكُمْ لَوْ وَصَفْتُمْ أَعْمَالَهُمْ وَ ذَكَرْتُمْ حَالَهُمْ كَانَ أَصْوَبَ فِي الْقَوْلِ وَ أَبْلَغَ فِي الْعُذْر» 🔸 من نمی ‏پسندم كه شما به مردم شام بدهيد اما بهتر این است که كردار و آنها را بيان و كنید. یعنی به جای فحش دادن، کار اشتباه آنها را گوش زد کنید. 🔸 چرا؟ چون این روش، و خواهد بود، چه اینکه اساسا هدف لشکر اسلام، انسان هاست و این مهم، با روش فحش دادن، پیش نمیرود. 🔸 بعد حضرت تاکید میکنند به جای دشنام دادن، به آنها بگویید: بار خدايا خون هاى ما و آنها را از ريختن حفظ فرما، و ميان ما و آنها را اصلاح نما، و آنان را از گمراهيشان رهانیده و هدایت کن. (وَ قُلْتُمْ مَكَانَ سَبِّكُمْ إِيَّاهُمْ اللَّهُمَّ احْقِنْ دِمَاءَنَا وَ دِمَاءَهُمْ وَ أَصْلِحْ ذَاتَ بَيْنِنَا وَ بَيْنِهِمْ وَ اهْدِهِمْ مِنْ ضَلَالَتِهِم‏) 🔸 خب چرا چنین روشی؟ حضرت تاکید میکنند: تا بواسطه این روش، كسي كه نادان و به حقّ است، آن را بشناسد و بشود و آنكه حريص و شيفته گمراهى و دشمنى است، از آن باز ايستد. (حَتَّى يَعْرِفَ الْحَقَّ مَنْ جَهِلَهُ وَ يَرْعَوِيَ عَنِ الْغَيِّ وَ الْعُدْوَانِ مَنْ لَهِجَ بِه‏) 🔸در اينجا اميرالمؤمنين(ع) در عينِ نهي از دشنامگويي، ياران خود را به درباره عملكردِ دشمن فرا مي خواند. لذا پرهيز از دشنامگويي به معناي در مقابل نيست بلكه به معناي و است كه احتمال را بيشتر مي كند و در پيشگاه خداوند و در مقابل نيز بهتر قابل دفاع است. 📌 خب حالا این روش حضرت امیر رو بگذاریم کنار عده ای که به جای هدایت مخالفان خویش، اساسا به دنبال آنها و به آنها هستند. 📍آیات و روایات اجتماعی | عضو شوید📍
💠 گره خوردن هویت «استکبار» با «تحقیر مردم» 🔰 در کافی به نقل از عبدالاعلی میگوید: به امام صادق(ع) گفتم: و ورزیدن یعنی چه؟ حضرت در پاسخ فرمودند: 🔺«: 1️⃣ اولا سبک و است 2️⃣ و ثانیا پَست، خوار و (أَعْظَمُ الْكِبْرِ أَنْ تَسْفَهَ الْحَقَّ وَ تَغْمِصَ النَّاسَ) 🔺عبدالاعلی به حضرت میگوید: سبک شمردن حق به چیست؟ حضرت پاسخ میدهد: «اینکه نسبت به حق، باشی و به اهل حق زده و تکه پرانی کنی» (يَجْهَلُ الْحَقَّ وَ يَطْعُنُ عَلَى أَهْلِهِ) (گزارش دیگری از «الکافی» با همین مضمون اما با کمی تفاوت) 🔰 در گزارش دیگر میگوید: راوی به امام صادق(ع) گفت: من خوراك خوب مى‌خورم و بوى خوش بكار مى‌برم و بر مَركب خوب و چالاك سوار مى‌شوم و غلامم در پى من حركت مى‌كند. آیا چنین رفتاری است؟ حضرت مدّتى خاموش ماند و سپس فرمود: 🔺«، جبّار و گردن كشِ لعنت شده، كسى است كه مردم را خوار و حقیر بشمارد و نسبت به حق جاهل باشد.» (إنّما الجَبّارُ المَلعونُ مَن غَمَصَ النّاسَ و جَهِلَ الحق) 🔺راوی به حضرت میگوید: نسبت به حق که جاهل نيستم اما معنای «غمص الناس» را نمى‌دانم چیست؟ حضرت پاسخ میدهد: «یعنی هر كسی که مردم را تحقیر کند و بر آنها گردن كشى كند، چنين كسى است» (مَنْ حَقَّرَ النَّاسَ وَ تَجَبَّرَ عَلَيْهِمْ‌، فَذٰلِكَ الْجَبَّارُ) 🔰روایات و گزارشات متعدد دیگری با همین مضمون نیز وارد شده که نشان از اهمیت این مسئله است(برخی موارد را از اینجا ببینید). اگر بخواهیم در عصر ائمه(ع) یک مصداق کامل برای این نوع نگاه معرفی کنیم که اساسا هیچ اعتقادی به مردم و ندارد بلکه شیوه حکومت آنها، مبتنی بر تحقیر، بردگی و خوار کردن مردم چیده شده، باید به و معاویه اشاره کرد. در ادامه به یک گزارش در این زمینه اکتفا میشود، هرچند قبلا نیز به چندین مورد از این گزارشات اشاره کردیم. 🔰 نقل میکند: در نامه ای به میگوید: «اى ابوعبداللّه! اجر خود را ضايع نکن و با در راه باطلش همراهى نکرده و مسیر خود را از او جدا کن؛ چرا كه معاويه، را خوار و مى‌شمارد و براى حق، ارزشى قائل نيست.» (فَلا تُحبِط أجرَكَ أباعَبدِاللّه، و لاتُجارِيَنَّ مُعاوِيَةَ في باطِلِهِ‌، فَإِنَّ مُعاوِيَة غَمَصَ‌ النّاسَ و سَفِهَ الحَق) 📌پ.ن: چرا استکبار به دنبال تحقیر مردم است؟ ▫️اساسا اگر بتوان این احساس و نگاه را در انسانی ایجاد کرد که از دیگران حقیرتر و پست‌تر است، می‌توان به راحتی بر او پیدا کرد. در طول تاریخ، مستکبران پیوسته با همین شیوه پیش رفته و بر مردم حاکم شده‌اند. ▫️ از جمله مستکبرانی است که از این شیوه برای حاکم شدن بر مردم استفاده کرده است: «فَاسْتَخَفَّ قَوْمَهُ فَأَطاعُوهُ إِنَّهُمْ كانُوا قَوْماً فاسِقين‏»(زخرف:54) یعنی فرعون قوم خود را تحقیر و کوچک کرد و لذا مردم کردند، چرا که آن‌ها مردمی منحرف بودند. ▫️اگر دیروز مصداق کامل استکبار، فرعون و معاویه بودند، امروز مصداق اتمّ آن و است که میوه همین شجره خبیثه میباشد. ▫️البته شیوه آنها در ظاهر کرامت انسان و است اما در واقع، با انواع و اقسام روش ها، به دنبال تحقیر و تحمیل نظر خود بر مردم اند که نتیجه اش و سلب آزادی آنهاست. در واقع با ، از مردم میکنند. ▫️ « یعنی سلطه‌ی اقتصادی و نظامی و فرهنگی همه‌جانبه و . ملّت ایران را تحقیر کردند، سالها تحقیر کردند.» (۱۴۰۳/۰۸/۱۲) (برخی از دیگر سخنان آیت الله خامنه ای دراین باره را از اینجا بخوانید) 💢 آیات‌ و‌ روایات‌ اجتماعی | 👇 https://eitaa.com/joinchat/269877266Cf07fc0f3c9
💠 «جُهَلاء و حُمَقاء شیعه» در کلام امام زمان(عج) 🔰 اخیرا کلیپ هایی از برخی اهل هیئت منتشر شد که درباره امیرالمومنین(ع) داشتند. در احتجاج، توقیعی از امام زمان در پاسخ به محمّد بن علىّ بن هلال كرخى آورده اند که پیرامون همین مسئله() است. حضرت در آنجا میفرمایند: 🔺اى محمّد بن علىّ! افرادى و از شيعيان و گروهى كه مذهبشان به اندازه بال مگسى ارزش ندارد، خاطرم را آزرده ‏اند! من خداوندِ لا شريك را به گواهى میگيرم و تنها همان شهادت كافى است، و نيز رسول خدا و تمام ملائكه و انبياء و اولياء را به شهادت می‏گيريم. و نيز تو را و تمام كسانى كه نامه ‏ام را خواهند دید گواهی میگیرم كه: (يَا مُحَمَّدَ بْنَ عَلِيٍّ قَدْ آذَانَا جُهَلَاءُ الشِّيعَةِ وَ حُمَقَاؤُهُمْ وَ مَنْ دِينُهُ جَنَاحُ الْبَعُوضَةِ أَرْجَحُ مِنْهُ فَأُشْهِدُ اللَّهَ الَّذِي لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ وَ كَفى‏ بِهِ شَهِيداً وَ رَسُولَهُ مُحَمَّداً(ص) وَ مَلَائِكَتَهُ وَ أَنْبِيَاءَهُ وَ أَوْلِيَاءَهُ(ع) وَ أُشْهِدُكَ وَ أُشْهِدُ كُلَّ مَنْ سَمِعَ كِتَابِي هَذَا:) 🔺من در پيشگاه خدا و رسولش، از تمام كسانى كه معتقدند ما غيب را میدانيم يا در مِلك خدا مشاركت داريم و جايگاه ما را در مكانى جز آن محلّى كه مورد رضايت خدا بوده و براى همان خلق فرموده، قرار دهد يا از مواردى كه برايت تفسير كردم و در ابتداى نامه آشكار نمودم، تعدّى و تجاوز كند، از تمام آنها همه و همه ابراز و می‏كنم!! (أَنِّي بَرِي‏ءٌ إِلَى اللَّهِ وَ إِلَى رَسُولِهِ مِمَّنْ يَقُولُ إِنَّا نَعْلَمُ الْغَيْبَ وَ نُشَارِكُهُ فِي مُلْكِهِ أَوْ يُحِلُّنَا مَحَلًّا سِوَى الْمَحَلِّ الَّذِي رَضِيَهُ اللَّهُ لَنَا وَ خَلَقَنَا لَهُ أَوْ يَتَعَدَّى بِنَا عَمَّا قَدْ فَسَّرْتُهُ لَكَ وَ بَيَّنْتُهُ فِي صَدْرِ كِتَابِي) 🔺و تمام شما را به گواهى می‏گيرم: هر كسى را كه من از او اظهار می‏كنم، بی ‏شكّ خداوند و ملائكه و رسولان و اولياء، همگى از او بيزارند. (وَ أُشْهِدُكُمْ أَنَّ كُلَّ مَنْ نَبْرَأُ مِنْهُ فَإِنَّ اللَّهَ يَبْرَأُ مِنْهُ وَ مَلَائِكَتُهُ وَ رُسُلُهُ وَ أَوْلِيَاؤُهُ) 🔺و من این توقيع را به صورت امانت بر گردن تو و هر كه آن را استماع نمايد نهادم كه آن را از احدى از شيعيان و موالى ما كتمان و پنهان نسازد، تا اين مطالب بر تمامى آنان آشكار و ظاهر گردد، شايد خداوند از ايشان جبران فرموده و آنان به مراجعت كنند، و از راهى كه آخرش را نمی‏دانند و به آن نخواهند رسيد باز ايستند. (وَ جَعَلْتُ هَذَا التَّوْقِيعَ الَّذِي فِي هَذَا الْكِتَابِ أَمَانَةً فِي عُنُقِكَ وَ عُنُقِ مَنْ سَمِعَهُ أَنْ لَا يَكْتُمَهُ لِأَحَدٍ مِنْ مَوَالِيَّ وَ شِيعَتِي حَتَّى يَظْهَرَ عَلَى هَذَا التَّوْقِيعِ الْكُلُّ مِنَ الْمَوَالِي لَعَلَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَتَلَافَاهُمْ فَيَرْجِعُونَ إِلَى دِينِ اللَّهِ الْحَقِّ وَ يَنْتَهُونَ عَمَّا لَا يَعْلَمُونَ مُنْتَهَى أَمْرِهِ وَ لَا يَبْلُغُ مُنْتَهَاهُ) 🔺پس هر كه نامه مرا فهميد و متوجه معانی آن شد و از آنچه امر و نهى ساختم، بازنگشت، اين چنين كسى شايسته و آن بندگان‏ صالحى كه برايت گفتم است. (فَكُلُّ مَنْ فَهِمَ كِتَابِي وَ لَا يَرْجِعُ إِلَى مَا قَدْ أَمَرْتُهُ وَ نَهَيْتُهُ فَقَدْ حَلَّتْ عَلَيْهِ اللَّعْنَةُ مِنَ اللَّهِ وَ مِمَّنْ ذَكَرْتُ مِنْ عِبَادِهِ الصَّالِحِينَ) 📚 الإحتجاج على أهل اللجاج(للطبرسي)، ج‏2، ص474. 💢 آیات‌ و‌ روایات‌ اجتماعی | 👇 https://eitaa.com/joinchat/269877266Cf07fc0f3c9
💠 از «فریادهایِ بی‌ثمر» تا «کنش‌هایِ پنهانیِ موثر» (تأملی در نوع مواجهه با مخالفان) 🔰 امیرالمومنین(ع): ▫️«غَضَبُ الجاهِلِ في قَولِهِ‌، و غَضَبُ العاقِلِ في فِعلِه» (بحارالانوار) ▫️خشم و نادان در گفتار اوست و خشم و خردمند در رفتار او. 🔰 پیامبر(ص): ▫️«اَلْمُؤْمِنُ قَلِيلُ اَلْكَلاَمِ كَثِيرُ اَلْعَمَلِ وَ اَلْمُنَافِقُ كَثِيرُ اَلْكَلاَمِ قَلِيلُ اَلْعَمَلِ» (تحف العقول) ▫️مومن، کمتر میزند و بیشتر میکند اما منافق بیشتر حرف زده و کمتر عمل میکند. 📌پ.ن: 🔺این سخن، تنها توصیه‌ای اخلاقی برای خویشتنداری فردی نیست، بلکه صورت‌بندی دقیقی از دو نوع مواجهه با مخالفان را پیش‌روی ما می‌گذارد؛ یکی و هیجانی، اما دیگری و سنجیده. در این دوگانه‌ی معنادار، تمایز میان خِرد و جهل، بلوغ و خامی، و اثر و ادعا پدیدار می‌شود. 🔺، مخالفت را تاب نمی‌آورد؛ دهان به اعتراض، دشنام یا داد و فریاد می‌گشاید، بی‌آنکه بداند صدایش چون فریادی در باد، جز پژواکی نخواهد بود. او گمان می‌برد شدتِ صدا، نشانه‌ی قدرت است؛ حال آنکه خردمند می‌داند گاه سکوت، است، و گاه کنش خاموش، به مثابه تیغی برّان و موثر. 🔺تصور کنیم مدیری خطایی کرده، یا اشکال و فسادی در زیرمجموعه‌اش دیده می‌شود. در چنین بزنگاهی، دو مسیر پیش روی ماست: 1️⃣ راه نخست: آن است که خطا و فساد را همان ابتدا برملا کرده و فریاد بزنیم و کنیم؛ که در اغلب موارد، نه اصلاحی در عمل رخ خواهد داد و نه نتیجه‌ای درخور. 2️⃣راه دوم: مسیری است با یک سلسله و سنجیده: گفت‌وگو با فرد مسئول یا بالادستی آن، ورود هوشمندانه از مسیر حقوقی، یا استفاده از ظرفیت‌های غیرعلنی برای اصلاح مؤثر؛ که در عمده موارد، اثر اصلاحی را به دنبال خواهد داشت. 🔺این دو راه، هر دو مشروع‌اند، اما تفاوتشان در «» است. گاه فریاد، صرفاً پژواکی در باد است، و گاه سکوتی هدفمند، درختی از تغییر می‌رویاند. 🔺گاهی همین مسئله نسبت به مخالفین ما مطرح میشود، حرف اینجا نیز صادق است. لذا در دنیایی که فریاد، جای استدلال را گرفته، و بروز هیجان در فضای مجازی به‌جای تغییر واقعی نشسته است، این روایت علوی ما را به بازنگری در شیوه‌ی مواجهه با مخالف، فرا می‌خواند. تاریخ، قضاوت خواهد کرد که بسیاری از تغییرات بزرگ، نه با ، که با و کنش‌های دقیق پنهانی و کم‌صدا آغاز شدند. 🔺خردمند، به‌جای آنکه خود را خرج کند، سرمایه‌ی وجود خویش را در و آرام، اما برهم‌زننده‌ی صرف می‌کند. امروز، جامعه بیش از هر زمان، نیازمند فرهنگ است. مخالفتی که نه لزوما در «لحن تند»، «فریاد» و «غوغا»، بلکه در «طرح بدیل و جامع»، «اصلاح» و «راهبرد» پدیدار می‌شود. ‼️اما با نگاهی عمیق‌تر، درمی‌یابیم که مناط و در این روایت، «اثرگذاری در عمل» است. با این ملاک، اگر در موقعیتی خاص، فریاد، ثمربخش‌تر از سکوت باشد، آری، آن فریاد دیگر نه «خشم جاهل»، بلکه «» است. و اگر سکوت و خویشتنداری، نتیجه‌ای ژرف‌تر به بار آورد، همان کنش خاموش، «» است. 🔆 یعنی گاه در موقعیتی میبینیم که اتفاقا تاثیر، در فریاد و هیاهوست، و در اینجا کنش های پنهانی، صرفا امری بی نتیجه و انفعالی است لذا در اینجا باید کار را با فریاد پیش برد، اما این فریاد دیگر «فریاد جاهلانه» نیست، بلکه «» است. 🔺«» همان چیزی است که در ادبیات دینی، از آن تعبیر به «» میکنیم. یعنی « های_متغیر» و روش های متعدد، در عین اصول و «». 🔺لذا معنای روایت، این نیست که انسان عاقل، همواره سکوت کرده و هیچ‌گاه فریاد نمی‌زند، چه اینکه حضرت میفرمایند: «مَنْ عَقَلَ اِسْتَقَالَ» (غررالحکم) یعنی عاقل در موضع درست خود، به دنبال سخنوری و تبیین است. 🔺بلکه بدین معناست که عاقل، همیشه صحنه را به درستی دیده و با لحاظ موقعیت، روش صحیح را انتخاب میکند، نه اینگونه است که با دهن‌لَقی، و دریده‌گویی، مشت خود را در برابر دشمنان باز کند و را بهم زند؛ نه اینگونه است که با خود، کمک به پیشبرد بکند. بلکه با تدبیری شگفت، افکار عمومی را آماده ساخته، و با صبر و حکمت، طرف مقابل را ناگزیر «» به پذیرش خواسته‌های برحق خود می‌کند. 📌📌اما چرا در این روایات، فریاد و زیاد حرف زدن و کم عمل کردن، به جاهل و منافق نسبت داده شده و عکس آن به عاقل و مومن؟ چون ، فریاد و هیاهو، بی ثمر است، اکثرا ولو با نیت درست، این روش، مثمر به نتیجه نیست اما در مقابل چون کنش های پنهان، موثرتر بوده، لذا حضرت چنین تعبیر کرده اند. ➕ بیانی از آیت الله خامنه ای در این زمینه 📍آیات و روایات اجتماعی|عضو شوید📍