eitaa logo
آیات و روایات اجتماعی
1.9هزار دنبال‌کننده
122 عکس
38 ویدیو
0 فایل
نقدها + پیشنهادات + ارسال آیات و روایات اجتماعی جالب + تحلیل های اجتماعی شما: @yahadi71 شیوه کار کانال: https://eitaa.com/AyatRevayatEjtemai/3 فهرست مطالب کانال: https://eitaa.com/AyatRevayatEjtemai/4 سایر فیش های مطالعاتی پراکنده: @Fishha
مشاهده در ایتا
دانلود
❇️ مدل تشریع احکام در صدر اسلام ☘️ یکی از مباحثی که نیاز به تحقیق ویژه دارد اسلام در مدت 23 سال توسط میباشد. دقت در این مسئله میتواند کمک شایانی به در امروز بکند. ☘️ شیوه ای که حضرت در پیش گرفتند متفاوت از شیوه ای بود که در دنبال کردند، چرا که در مکه، اسلام ذیل پیش میرفت اما در مدینه اسلام خود متولی حکومت بود لذا شیوه در این دو فضا نیز متفاوت بود. ☘️ در مکه عمده تمرکز بروی و احکام به نحو کلی بود، به خلاف مدینه که احکام به مرور تفصیل داده میشد. در واقع اینگونه نبود که پیامبر احکام را حتی در مدینه از همان ابتدا به صورت کامل و جامع پیاده کرده باشند بلکه با توجه به شرایط زمانی و مکانی و به احکام الهی صادر شده و بعد پیاده میشدند. ☘️ این شیوه را میتوانید در مورد مسائلی مانند ، و دنبال کنید که حضرت با چه آن را تحقق بخشیدند. اساسا عده ای مسئله و موقت -که برخی را به دشواری انداخته- را در همین بستر تحلیلی تبیین کرده اند. ☘️ (ع) در روایتی که در بحارالانوار ج90، ص6 آورده اند به همین مسئله اشاره کرده و نکات دقیقی را تذکر داده اند: «فَكَانَ مِنْ رَأْفَتِهِ وَ رَحْمَتِهِ أَنَّهُ لَمْ يَنْقُلْ قَوْمَهُ فِي أَوَّلِ نُبُوَّتِهِ عَنْ عَادَتِهِمْ حَتَّى اسْتَحْكَمَ الْإِسْلَامُ فِي قُلُوبِهِمْ وَ حَلَّتِ الشَّرِيعَةُ فِي صُدُورِهِم‏» ☘️ ایشان میفرمایند از دلسوزى و رحمت پیامبر اين بود كه مردم را در همان آغاز نبوّتش، به یکباره از عاداتشان باز نداشت بلکه ابتدا با انجام اموری تلاش کرد اسلام در دل های آنها ریشه دوانده و مستحکم بشود، آنگاه وقتی شیرینی اسلام را چشیدند شروع به تغییر عادات غلطشان میکردند. ☘️ در ادامه همین حدیث، حضرت موارد متعددی از تدریجی بودن احکام مانند ، ، ، ، و... را ذکر میکنند. ☘️ توجه به این اصل مهم در وضع قانون بسیار مهم و اساسی است، اما مسئله ای که اجرای این نکته را (علاوه بر کوتاهی و بی سلیقه گی های دور از عقلانیت برخی مسئولین) بغرنج و صعب کرده، استکباری است. ☘️ در واقع ای دشمن کار را بسیار سخت تر کرده لذا در این سمت نیز نیاز به عقلانیتی بیشتر برای تدوین قانون و اجرای آن داریم. برای عبور از این شرایط بغرنج نیاز به همفکری و تأملات بیشتر و شنیدن از سلایق مختلف هستیم. ☘️ البته اهمیت این نکته نباید بهانه ای بشود برای سو استفاده امروز که پس فعلا مسئله حجاب را شل کنیم تا ببینیم کی فضا محیا میشود چون موضوع آن مقداری متفاوت است. ☘️ در واقع مسئله امروز دارای ابعاد بسیار پیچیده ای است که عدم توجه و ملاحظه هر بُعد و مولفه آن میتواند ما را به یک تصمیم اشتباه برساند لذا در عین اعتقاد راسخ به نکته ای که عرض شد و اینکه باید امروز نیز شدیدا به آن توجه داشت، معتقدم مسئله امروز به دلیل هجمه عجیب دشمن صورت دیگری پیدا کرده است. https://eitaa.com/AyatRevayatEjtemai
❇️ علی(ع) و فضائل غیر قابل انکارش 🔹 در (ج42،ص116) به نقل از حارث بن مالک چنین میگوید: وارد شده و نزد رفته و از او پرسیدم درباره علی فضیلتی شنیده ای؟ سعد به وجود پنج ویژگی برای علی(ع) شهادت میدهد و میگوید اگر من یکی از آنها را داشتم، برایم از اینکه در دنیا عمر (ع) را داشته باشم، دوست داشتنی تر بود و بعد شروع به شمردن آن فضیلت ها میکند: 1️⃣ اول آنکه پیامبر خدا را به همراه به سوی مشرکان قریش فرستاد و او یک روز و شب در راه بود تا اینکه به علی(ع) فرمود دنبال ابوبکر برو و سوره را از او بگیر و خودت ابلاغ کن و ابوبکر را نزد من برگردان. وقتی ابوبکر برگشت از پیامبر پرسید ماجرا چیست؟ آیا چیزی درباره من نازل شده؟ حضرت فرموید خیر اما برای ابلاغ مطلبی، یا باید خودم ابلاغ کنم یا کسی که از من باشد[و تو از من نیستی اما علی از من است]. 2️⃣ دوم آنکه با در مسجد مینشستیم تا اینکه یک روز گفته شد از این به بعد غیر از و همه باید از مسجد خارج شوند و ما نعلین کشان از مسجد خارج شدیم. صبح [عموی حضرت] به پیامبر فرمود چرا عموها و یارانت را بیرون کردی و این جوان را در مسجد ساکن کردی؟ حضرت فرمود من شما را بیرون نکردم بلکه این فرمان خداست. 3️⃣ سوم آنکه پیامبر، و را به فرستاد اما کار پیش نرفت تا اینکه فرمود فردا پرچم را به دست کسی میدهم که خدا و پیامبرش را دوست دارد و خدا و پیامبرش نیز او را دوست دارند. روز بعد با اینکه علی چشم درد داشت، با آب دهانش به چشمان او زد و چشم او خوب شد و پرچم را به دست او داد و او پیروز شد. 4️⃣ چهارم آنکه در روز ، پیامبر همه را نگه داشت و دستان علی را بالا برد به طوری که سفیدی زیر بغلش پیدا شد و سه بار گفت: «من کنت مولاه فعلی مولاه» 5️⃣ پنجم آنکه پیامبر سوار بر شترش به قصد جنگ از شهر خارج شد و علی را به همراه خود نبرد. این را دلیل بر ناشایستگی علی و عدم رضایت و توجه پیامبر به او دانستند اما پیامبر همه مردم را جمع کرد و فرمود: یا علی! نسبت تو به من همانند نسبت به است، جز آنکه بعد از من دیگر پیامبری نداریم. 📌 پ.ن: افراد کثیری از صحابه و غیر صحابه ولایت و امامت حضرت امیر(ع) را نپذیرفتند اما شاید به جرئت بتوان گفت با این حال، همه یا عمده آنها منکر فضائل علی(ع) نبودند، چه اینکه در نقل های متعددی این گزارش ها به دست ما رسیده است که می توان درباره آن کتاب ها نوشت. سعدبن ابی وقاص یکی از آن افراد است، کسی که از صحابه پیامبر بود، فرماندهی سپاه اسلام در را به عهده داشت اما در زمان خلافت حضرت در ابتدا با ایشان بیعت نکرد و وقتی هم که بیعت کرد در جنگ های حضرت حاضر نشد و با او همراهی نکرد. پسر او، نیز فرماندهی سپاه دشمن در کربلا را به عهده داشت. اما همین شخصیت نمی تواند منکر فضائل حضرت بشود، چون روز و شب این فضائل را به چشمان خود دیده است، فضائلی که یکی دو تا هم نیستند و بعضی از آنها به تواتر نقل میشده لذا اساسا قابل انکار نبوده اند. یکی از دلایلی که باعث شد این چنین افرادی در عین قبول فضائل حضرت اما امامت و ولایتش را قبول نکنند، آنها بود که در روایات نیز به آن اشاره شده. اگر همین گزارش سعد را به دقت بخوانید، حس حسادت از سر و روی آن می بارد. در نقل دیگری آمده وارد مدینه شد و به سعد گفت چرا ما را در حقمان در برابر باطل یاری نمیکنی اما سعد پاسخ داد از پیامبر شنیدم که می فرمود: «على با حق است و حق با على است، هر جا كه باشد.» معاویه در پاسخ میگوید: هیچگاه نزد من مانند امروز شایسته ملامت نبودی. سعد میگوید چرا؟ معاویه پاسخ میدهد: چون اگر من این سخن را از پیامبر شنیده بودم تا زمان مرگم همواره میشدم. البته معاویه هم حق را درباره علی(ع) می دانست اما چه بسا حسادت او نسبت به حضرت از حسادت سعد بیشتر هم بود. https://eitaa.com/AyatRevayatEjtemai
💠 تفاوت و تفکیک بین نظر امام و تصمیم ایشان 🔺 نقل میکند بن ابى سرح، اسلام که آورد، به نحوی بود و حضرت، قرآن را به او املاء میکرد. بعد میگوید: پيامبر به او «الكافرين» املا مى‌كرد اما او به جاى آن، «الظالمين» مى‌نوشت. به او «عزيز حكيم» املا مى‌كرد اما او «عليم حكيم» مى‌نوشت و مانند اين موارد. 🔺وقتی به عبدالله بن سعد میگفتند چرا چنین میکنی، در پاسخ میگفت: من هم مانند آنچه محمّد مى‌گويد، مى‌گويم و مانند آنچه ‌محمّد مى‌آورد، مى‌آورم. یعنی به نحوی کرد. اینجا بود که خداوند آیه93 انعام را درباره او نازل کرد: ➕«و كيست‌ ستمكارتر از آن كس‌كه بر خدا دروغ بست؟ يا گفت: «به من وحى شده!»، در حالى كه چيزى به او وحى نشده؟ و يا آن كه گفت: «به زودى مانند آنچه خدا نازل كرد، نازل مى‌كنم»؟». 🔺عبدالله بن سعد عملا شد و به فرار کرد. لذا پيامبر به كشتن او فرمان داد اما چون او برادر رضاعی(شيرىِ) بن عفّان بود، به همین دلیل عثمان شروع کرد به اصرار و خواهش و التماس کردن از پیامبر و آنقدر این کار را ادامه داد تا پيامبر از عبدالله بن سعد دست كشيد. 🔺سپس پيامبر فرمود: «آيا كسى در ميان شما نبود كه به سوى اين (عبدالله بن سعد) برخيزد و پيش از آن كه دهم، او را بكشد؟». گفت: اگر با چشم به ما اشاره مى‌كردى، او را مى‌كشتيم. پيامبر فرمود: ➕من، كسى را با نمى‌كشم؛ چون پيامبران، چشم خيانتكار ندارند. این را دیگر شما باید متوجه میشدید و کار او را پیش از امان من، تمام میکردید. ➕: «قالَ‌: أما كانَ فيكُم مَن يَقومُ إلى هذَا الكَلبِ قَبلَ أن اؤَمِّنَهُ فَيَقتُلُهُ‌!!» 📌پ.ن: ▫️از این گزارش و موارد مشابه آن، برداشت میشود نباید بین و خلط کرد. اینگونه نیست که هر نظر امام تبدیل به تصمیم ایشان بشود. اینگونه نیست که هر تصمیم امام نیز مبتنی بر نظرشان باشد. این مسئله هم نسبت به است و هم نسبت به امام و . ▫️نسبت به امام معصوم، موارد متعدد داریم که حضرت نظرشان یک چیزی بوده اما تصمیم شان چیز دیگری شده است. به عنوان نمونه نظر این نبود که والی مصر بشود اما با اصرار خواص خصوصا تصمیمش انتخاب او شد. یا در نظر پیامبر بر دفاع در شهر بود اما به خاطر برخی نکات، تصمیم شان چیز دیگری شد. یا نظر امیرالمومنین ردّ بود اما به خاطر مخالفت اصحاب، تصمیم شان چیز دیگری شد. و موارد متعدد دیگر. ▫️وقتی نسبت به امام معصوم این نکته صادق است، نسبت به امام غیر معصوم نیز به طریق اولی این مسئله صادق است. این است که تصمیم شان در یک فرآیندی شکل میگیرد که عامل ، به شدت در آن اثرگذار است. ▫️البته نظر خواص تنها عامل نیست بلکه در مواردی داریم که نظر خواص چیزی بوده اما امام جامعه، تصمیمی غیر از نظر خواص گرفته اند یعنی نظر خود را تبدیل به تصمیم کرده اند مانند موارد حساسی مثل عدم پذیرش به عنوان والی شام یا ماجرای ورود به ، اما در اینجا میخواهیم بگوییم نظر خواص در شکل گیری تصمیم امام، کم اثر نیست. ▫️رهبران انقلاب، نه اند و نه ! لذا تصمیمات شان صرفا برخاسته از نظر خودشان نیست. بلکه بر اساس «و شاوِرهُم فی الأمر» ناظر به و نهادهای رسمی و همینطور و نیز هست. چه اینکه حتی امام معصوم نیز در چنین بستری تصمیم گیری میکند. ▫️بنابراین نسبت دادن هر تصمیمی به نظر رهبری و یا منتظر ماندن برای ابلاغ تصمیم رهبر در هر امری، کار صحیحی نیست. چرا که تصمیم امام و رهبر در ظرف ، ، و ما سمت و سو پیدا میکند، بلکه گاهی اوقات، برخی خواص به خاطر غفلت مؤمنین از همین امر، راحت تر امام و رهبر را مجبور به تصمیم خاصی کرده یا تصمیم خاصی را به نظر رهبری منتسب میکنند. ▫️به عنوان نمونه مسئله ، پدیده ای بود که نظر رهبر انقلاب بر آن نبود و ایشان موافق این پدیده نبود اما برخی و ایشان را مجبور به گرفتن این تصمیم کرد. لذا تحقق برجام نبود اما ایشان بود. ‼️ البته این متن به دنبال تطبیق این مسئله بر نیست، اینکه بخواهیم بگوییم نظر رهبری با تصمیم شان در این مسئله متفاوت بوده است محل بحث این متن نیست، چه اینکه صحبت رهبر انقلاب در خطبه تاریخی دیروز، کمک بسیاری در فهم این نکته میکند. 💢 آیات‌ و‌ روایات‌ اجتماعی | 👇 https://eitaa.com/joinchat/269877266Cf07fc0f3c9
💠 آیا اسلام با خشونت موافق است؟ (بخش سوم) 🔺وقتى‌كه پيامبر در سال هشتم هجرى براى حجّ آخر حجّة الوداع به مكّه رفته بودند، امير المؤمنين در مأموريت داشت. پيامبر آن حضرت را به يمن فرستاده بود، براى اينكه در آنجا دين را به يمني ها ياد دهد؛ آن‌ها را بگيرد و كمكشان كند. 🔺وقتى امير المؤمنين شنيد كه پيامبر به حج رفته است، به‌سرعت خود را به رساند. از مردم يمن مبالغى زكات گرفته شده بود كه در بين آن‌ها مقدارى هم وجود داشت؛ يعنى لباسهاى دوختِ يمنِ آن روز كه بسيار مطلوب و مقبول بود. 🔺امير المؤمنين فرصت نداشت كه با اين كاروان حركت كند. او عجله داشت خودش را به پيامبر برساند؛ لذا يك نفر را در رأس كاروان گذاشت كه آن اموال را بياورد؛ خودش را هم به پيامبر در مكّه رساند كه اوّلِ اعمال حج با پيامبر باشد. بعد كه آن كاروان رسيد، امير المؤمنين سراغ آن‌ها رفت؛ اما ديد حلّه‌هاى يمنى را در غياب حضرت، بين خودشان تقسيم كرده و هركدام يك حلّه‌ى زيبا پوشيده و آمده‌اند! 🔺فرمود چرا اين‌ها را پوشيده‌ايد؟! گفتند و زكات است؛ لذا متعلّق به ماست! حضرت فرمود: تا قبل از آنكه به پيامبر برسد و بخواهد وارد به بشود، قابل تقسيم نيست؛ اين و خلاف دين است. لذا حلّه‌ها را از آن‌ها گرفت. بعضى نمى‌دادند، به‌ از آن‌ها گرفت. 🔺طبيعى است اگر از كسى امتيازى را بگيرند، چنانچه خيلى مؤمن نباشد، ناراحت مى‌شود. پيش پيامبر آمدند و از امير المؤمنين كردند! پيامبر فرمود: چرا شكايت مى‌كنيد؛ مگر چه شده است‌؟ عرض كردند على آمد و اين‌ها را از ما گرفت. پيامبر در جواب آن‌ها گفت: على را بر اين كار نكنيد؛ «انّه فى ذات الله» ؛ او در مسأله‌ى مقرّرات خدايى، است. 🔺آن مرزى كه اسلام معيّن مى‌كند، همين است: . خشونت قانونى، امرى است كه نه فقط خوب است، بلكه است. ، نه فقط بد است، بلكه است و بايد با آن مقابله شود. اين نظرِ اسلام است. 🔺اين ديگر بحث و جدل ندارد كه كسانى بيايند و بدون اطّلاع از مبانى اسلامى و بدون آگاهى از حقايق امر، صفحات بعضى از مطبوعات را با تيترهاى محرّك و مهيّج و گمراه‌كننده پُر كنند! البته دشمنانى كه مايلند مردم سر اين بحثها باهم درگير شوند، غرض ديگرى دارند. 🔺آن‌ها كه خشونت را يك امر كلّى مى‌دانند و بين خشونت قانونى و غير قانونى فرق نمى‌گذارند، با خشونت قانونى مخالفند. آن‌ها مى‌گويند اگر كسى در خيابانهاى تهران به راه انداخت، را به هم زد، را تضييع كرد و بچه‌هاى مردم را به خطر انداخت، با او برخورد نشود؛ چون خشونت است. 🔺اما خود آن‌ها در اطراف دنيا خشن‌ترين و فجيع‌ترين خشونتها را انجام مى‌دهند! امروز همين كه راديوِ آن، يكى از مروّجان ضدّيت با خشونت است و مرتّب شعار ضدّ خشونت مى‌دهد، روزانه جنوب را بمباران مى‌كند و زن و بچه و كوچك و بزرگ را از بين مى‌برد. 🔺 رسانه‌هاى دنيا اين است. مسلّط بر دنيا اين است. مبارزه‌ى مردم براى پس گرفتن سرزمين خود است؛ مبارزه‌ى مردم براى بيرون كردن ، است؛ 🔺اما آمدن جنايت‌كاران به داخل لبنان و ربودن و كشتن انسانها و ويران كردن روستاها تروريسم نيست! منطق آن‌ها اين است. ما كه نبايد به آنچه كه دشمن در فضا پرتاب مى‌كند، فريب بخوريم. ما خودمان بايد فكر كنيم. 📝آیت الله خامنه ای، بيانات در خطبه‌هاى نماز جمعه‌ى تهران، 26/1/1379؛ با کمی تلخیص. 💢 آیات‌ و‌ روایات‌ اجتماعی | 👇 https://eitaa.com/joinchat/269877266Cf07fc0f3c9
💠 تفاوت و تفکیک بین نظر امام و تصمیم ایشان 🔺 نقل میکند بن ابى سرح، اسلام که آورد، به نحوی بود و حضرت، قرآن را به او املاء میکرد. بعد میگوید: پيامبر به او «الكافرين» املا مى‌كرد اما او به جاى آن، «الظالمين» مى‌نوشت. به او «عزيز حكيم» املا مى‌كرد اما او «عليم حكيم» مى‌نوشت و مانند اين موارد. 🔺وقتی به عبدالله بن سعد میگفتند چرا چنین میکنی، در پاسخ میگفت: من هم مانند آنچه محمّد مى‌گويد، مى‌گويم و مانند آنچه ‌محمّد مى‌آورد، مى‌آورم. یعنی به نحوی کرد. اینجا بود که خداوند آیه93 انعام را درباره او نازل کرد: ➕«و كيست‌ ستمكارتر از آن كس‌كه بر خدا دروغ بست؟ يا گفت: «به من وحى شده!»، در حالى كه چيزى به او وحى نشده؟ و يا آن كه گفت: «به زودى مانند آنچه خدا نازل كرد، نازل مى‌كنم»؟». 🔺عبدالله بن سعد عملا شد و به فرار کرد. لذا پيامبر به كشتن او فرمان داد اما چون او برادر رضاعی(شيرىِ) بن عفّان بود، به همین دلیل عثمان شروع کرد به اصرار و خواهش و التماس کردن از پیامبر و آنقدر این کار را ادامه داد تا پيامبر از عبدالله بن سعد دست كشيد. 🔺سپس پيامبر فرمود: «آيا كسى در ميان شما نبود كه به سوى اين (عبدالله بن سعد) برخيزد و پيش از آن كه دهم، او را بكشد؟». گفت: اگر با چشم به ما اشاره مى‌كردى، او را مى‌كشتيم. پيامبر فرمود: ➕من، كسى را با نمى‌كشم؛ چون پيامبران، چشم خيانتكار ندارند. این را دیگر شما باید متوجه میشدید و کار او را پیش از امان من، تمام میکردید. ➕: «قالَ‌: أما كانَ فيكُم مَن يَقومُ إلى هذَا الكَلبِ قَبلَ أن اؤَمِّنَهُ فَيَقتُلُهُ‌!!» 📌پ.ن: ▫️از این گزارش و موارد مشابه آن، برداشت میشود نباید بین و خلط کرد. اینگونه نیست که هر نظر امام تبدیل به تصمیم ایشان بشود. اینگونه نیست که هر تصمیم امام نیز مبتنی بر نظرشان باشد. این مسئله هم نسبت به است و هم نسبت به امام و . ▫️نسبت به امام معصوم، موارد متعدد داریم که حضرت نظرشان یک چیزی بوده اما تصمیم شان چیز دیگری شده است. به عنوان نمونه نظر این نبود که والی مصر بشود اما با اصرار خواص خصوصا تصمیمش انتخاب او شد. یا در نظر پیامبر بر دفاع در شهر بود اما به خاطر برخی نکات، تصمیم شان چیز دیگری شد. یا نظر امیرالمومنین ردّ بود اما به خاطر مخالفت اصحاب، تصمیم شان چیز دیگری شد. و موارد متعدد دیگر. ▫️وقتی نسبت به امام معصوم این نکته صادق است، نسبت به امام غیر معصوم نیز به طریق اولی این مسئله صادق است. این است که تصمیم شان در یک فرآیندی شکل میگیرد که عامل ، به شدت در آن اثرگذار است. ▫️البته نظر خواص تنها عامل نیست بلکه در مواردی داریم که نظر خواص چیزی بوده اما امام جامعه، تصمیمی غیر از نظر خواص گرفته اند یعنی نظر خود را تبدیل به تصمیم کرده اند مانند موارد حساسی مثل عدم پذیرش به عنوان والی شام یا ماجرای ورود به ، اما در اینجا میخواهیم بگوییم نظر خواص در شکل گیری تصمیم امام، کم اثر نیست. ▫️رهبران انقلاب، نه اند و نه ! لذا تصمیمات شان صرفا برخاسته از نظر خودشان نیست. بلکه بر اساس «و شاوِرهُم فی الأمر» ناظر به و نهادهای رسمی و همینطور و نیز هست. چه اینکه حتی امام معصوم نیز در چنین بستری تصمیم گیری میکند. ▫️بنابراین نسبت دادن هر تصمیمی به نظر رهبری و یا منتظر ماندن برای ابلاغ تصمیم رهبر در هر امری، کار صحیحی نیست. چرا که تصمیم امام و رهبر در ظرف ، ، و ما سمت و سو پیدا میکند، بلکه گاهی اوقات، برخی خواص به خاطر غفلت مؤمنین از همین امر، راحت تر امام و رهبر را مجبور به تصمیم خاصی کرده یا تصمیم خاصی را به نظر رهبری منتسب میکنند. ▫️به عنوان نمونه مسئله ، پدیده ای بود که نظر رهبر انقلاب بر آن نبود و ایشان موافق این پدیده نبود اما برخی و ایشان را مجبور به گرفتن این تصمیم کرد. لذا تحقق برجام نبود اما ایشان بود. ‼️ البته این متن به دنبال تطبیق این مسئله بر نیست، اینکه بخواهیم بگوییم نظر رهبری با تصمیم شان در این مسئله متفاوت بوده است محل بحث این متن نیست، چه اینکه صحبت رهبر انقلاب در خطبه تاریخی دیروز، کمک بسیاری در فهم این نکته میکند. 💢 آیات‌ و‌ روایات‌ اجتماعی | 👇 https://eitaa.com/joinchat/269877266Cf07fc0f3c9
💠 دلالت های اجتماعی ماجرای «صَفوانِ جَمّال» و کرایه شترهایش به هارون 🔺 در رجالش، به نقل از صفْوان بن مِهران، معروف به نقل میکند: نزد (ع) رفتم. حضرت به من فرمود: «اى صفوان! همه کارها و رفتارت خوب است، به جز يك چيز». (فَقالَ لي: يا صَفوانُ‌، كُلُّ شَيءٍ مِنكَ حَسَنٌ جَميلٌ ما خَلا شَيئا واحِدا) 🔺گفتم: فدايت شوم! چه چيز؟ حضرت فرمود: «كرايه دادن شترهايت به ». (قالَ‌: إكراؤُكَ جِمالَكَ مِن هذَا الرَّجُلِ‌؛ يَعني هارونَ‌) 🔺گفتم: به خدا سوگند، شترهايم را براى سرمستى و بدمستى يا شكار و لهو، به او كرايه نمى‌دهم؛ بلكه آنها را براى پيمودن راه كرايه مى‌دهم و خودم نيز همراه او نمى‌روم بلکه غلامانم را براى اين كار، راهى مى‌كنم. 🔺حضرت به من فرمود: «اى صفوان! آيا غیر از این است که باید كرايه تو را بپردازند؟». (فَقالَ لي: يا صَفوانُ‌، أ يَقَعُ كِراؤُكَ عَلَيهِم‌؟) گفتم: فدايت شوم، آرى، همینگونه است! 🔺حضرت فرمود: «آيا غیر از آن است که تا زمانی که كرايه‌ات را دريافت نکرده ای، آنها زنده بمانند؟». (فَقالَ لي: أ تُحِبُّ بَقاءَهُم حَتّى يَخرُجَ كِراؤُكَ؟) 🔺گفتم: آرى. حضرت فرمود: «هركس خواستار باشد، یکی از خود آنهاست و هركس از آنان باشد، به مى‌رود». (قالَ‌: فَمَن أحَبَّ بَقاءَهُم فَهُوَ مِنهُم، و مَن كانَ مِنهُم كانَ وَرَدَ النّارَ) صفوان مى‌گويد: پس از این صحبت حضرت، من نيز رفتم و همه شترهايم را فروختم. 🔺خبر اين ماجرا به هارون رسيد و صفوان را خواست و به او میگوید: اى صفوان! شنيده‌ام كه شترهايت را فروخته‌اى‌؟ چرا؟ صفوان در پاسخ میگوید: من پيرمردى فرتوت هستم و غلامانم نيز كارها را درست انجام نمى‌دهند. لذا همه اش را فروختم. 🔺هارون میگوید: هيهات! اين طور نيست. من مى‌دانم چه كسى تو را به اين كار وا داشته است؛ موسى بن جعفر به تو گفته که چنین کنی. صفوان پاسخ میدهد: مرا چه به موسى بن جعفر؟! هارون گفت: دست بردار! به خدا سوگند، اگر به جهت خوش معاشرتى‌ات نبود، تو را مى‌كشتم. 📌پ.ن: ▫️ که میتوان از این ماجرا استخراج و تجرید کرد آن است که: یک مومن مسلمان، نباید در مسائل اقتصادی، خود را و باطل بکند، ولو شراکت غیرمستقیم. اگر چنین اتفاقی رقم خورد، نتیجه اش، و بلکه آن مسلمان خواهد شد. اساسا کسی که شراکت اقتصادی با طاغوت دارد، نمیتواند داشته باشد. ▫️حضرت در ظاهر به صفوان نگفت که کارش حرام است بلکه تاکید امام بر « به بقاء دستگاه ظلم به خاطر منافع مالی» اش بود و از این جهت او را نکوهش کرد. این خود یک و به ما میدهد، یعنی حتی گاهی منافع مشروع اقتصادی هم اگر وابسته به بقای نظام سلطه و دستگاه ظلم باشد، انسان را به ورطه سقوط می‌کشاند، ولو اینکه نیتش نیز مانند صفوان، باشد. ▫️این قاعده کلان، همین امروز نیز جاری است لذا اگر کسی، دارایی‌اش را به تبدیل کند (نه صرفاً برای نیاز روزمره، بلکه برای ذخیره، سود و )، عملاً دلبسته به بقای ارزش و و رمز ارز خواهد بود. یعنی ته دلش این است که ای کاش دلار بالا برود تا من سود کنم. یعنی اگر دلار سقوط کند، ضرر می‌کند؛ پس ناخودآگاه «دعاگویِ بقایِ نظامِ سلطهِ آمریکا» خواهد بود! ▫️لذا یک مومن مسلمان، نباید ثروتش را به ارزی گره بزند که نماد سلطه سیاسی و اقتصادی دشمنان اسلام است، ولو به بهانه و نبود ثبات. این همان در بقای دستگاه طاغوت است. ▫️وقتی کسی در و ، سرمایه گذاری میکند، او دیگر نمیتواند آرزوی سقوط نظام سلطه داشته باشد، چون منفعت اقتصادی اش در بقا و رشد آنهاست. وقتی کسی در پروژه‌ای سرمایه‌گذاری می‌کند که اگر رشد کند، سلطه‌ی شبکه‌ای خاص (مثلاً صهیونیستی یا ماسونی یا آمریکایی) قوی‌تر می‌شود، قطعا او نیز یکی از آنها خواهد شد، ولو اعتقادا مسلمان باشد. ▫️حتی در نیز میتواند شبیه چنین مسئله ای رخ بدهد، مثلا طرف سهام دار فلان شرکت است، فرض کنید اسرائیل ضربه ای به ایران زده و الان تکلیف این است که ایران محکم پاسخ اسرائیل را بدهد، اما این شخص چون سهام دار فلان شرکت است، خداخدا میکند که ایران پاسخ ندهد، یا ضعیف پاسخ دهد تا مثلا منفعت اقتصادی او آسیب نبیند. البته این در عِداد مثال های قبلی نیست اما بی ربط به آنها هم نیست. ▫️یا مثلا اگر کسی همین امروز، علم و دانشش را، توانمندی اش را، خدمت و عمرش را در راستای حفظ، بقا و رشد نظام سلطه خرج کند، او نیز مصداق همین قاعده کلان خواهد شد. 💢 آیات‌ و‌ روایات‌ اجتماعی | 👇 https://eitaa.com/joinchat/269877266Cf07fc0f3c9