eitaa logo
نردبان فقاهت
4.6هزار دنبال‌کننده
1.5هزار عکس
42 ویدیو
89 فایل
رضاحسینی ارتباط با ادمین @Rezahosseini7575 انتشار مطالب حوزوی، دروس خارج فقها، ادبیات، اصول، فقه
مشاهده در ایتا
دانلود
✅ نقدی بر سخن مرحوم شوشتری (ره) 🔸 اگر چه مقام علمی مرحوم شوشتری بسیار بالاست و لکن باید پذیرفت که : العصمة لأهلها! و از مولایمان امام صادق علیه السلام آموخته ایم که : «ایاک ان تّنْصِبَ رَجُلاً دوُنَ الحُجَّهِ فتصدِّقَهُ فی کُلِّ ما قالَ» (بحار، ج 1، ص 90). لذا بنا بر منهج آزادیِ نقد علمی در حوزه های علمیه چند سطری را در مورد مطلب ایشان متذکر می شوم : ۱- به راحتی نمی توان احتمال در روایات را داد ، زیرا قدمای ما در زمینه نقل اخبار نهایت دقت و توان خود را به کار گرفته اند و خون دل ها خورده اند و زحمت هایی کشیده اند که لا یدرک و لا یوصف ... 🔹 آن ها نسبت به روایات به دید نگاه می کرده اند نه به دید یک داستان و افسانه ! و حتی اهل سنت هم نقل کرده اند که : اعلموا أنّ حدیثکم هذا دین، فانظروا عمّن تأخذون دینکم (عن هشام، عن محمد بن سيرين، قال: إن هذا العلم ، فانظروا عمّن تأخذون ) (صحيح مسلم، ج 1، ص 11) و به تعبیر آیت الله این روایت در کتب شیعه نیز نقل گردیده است. 🔹 به همین سبب روایات شیعه در نهایت و گردآوری، تصحیح و غربال شدند. 🔸 که البته در این زمینه حضرت آیت الله مددی و دیگران سنگ تمام گذاشته اند و نگاهشان به روایات شیعه بسیار راهگشاست. ۲- اگر شخصی به ظرافت هایی که در نقل روایات هست دقت بفرماید، متوجه می شود که ائمه اطهار علیهم السلام و اصحاب در ضبط روایات و کتابت آنها تاکید ویژه داشته اند. 🔹 کتاب های بسیاری که در قرون 3 و 4 و حتی در قرن 2 توسط بزرگان شیعه نوشته شده است (مثلا ، ، و... - قدس الله اسرارهم) در هنگام نوشتن آن کتب، در نزد آنان بوده است . از ديگر سو شدت امانت داری متقدم ما بر احدی پوشیده نیست.... حتی می بینیم که در دوره ای از زمان متن حدیث به عنوان فتوای فقهاء مطرح بوده است. 🔸 لذا اگر تأملی در این مطالب کنیم، متوجه می شویم که جا برای این (إن قلت) ها و ایرادات نمی ماند ! ۳- بنابراین شاید بهتر باشد کمی از این شک های بی مورد و عدم اعتماد به مجامع روایی شیعه دست برداریم و با دید قوی تری به روایاتی که توسط قدماء به ما رسیده است نگاه کنیم .... ✍ رضاحسینی @Nardebane_feghahat
✅ آیت الله سید احمد حفظه الله : 🔸 مرحوم در نهایه، عنوان باب را «کتاب المکاسب» نام گذاشته، و آن را با «باب عمل السلطان و أخذ جوائزهم» آغاز می‌کند که قطعاً مصداق نیست. بعد از آن نیز «باب المکاسب المحظورة و المکروهة و المباحة» را ذکر کرده است. همین تقسیم ثلاثی در هم تکرار شد. شیخ بعد از این عنوان، «کتاب المتاجر» را مطرح می‌کند. یعنی شیخ بیع (متاجر) را از جدا کرده و این دو را به یک معنا ندانسته است. و لذا می‌نویسد: «کلّ شی‏ء أباحه اللّه تعالى، أو ندب إلیه و رغّب فیه، فالاکتساب به و التّصرّف فیه، حلال جائز سائغ من صناعة و تجارة و غیرهما.» و تجارت را از مصادیق اکتساب می‌داند، اما در کتاب مکاسب شیخ انصاری، مکاسب به همان معنای به کار رفته است. @Nardebane_feghahat
✳️ درس خارج آیت الله محمد جواد ☑️ آیت الکرسی 1 آیه است یا 3 آیه ؟! 🔷 یک ضرب المثلی هم هست که می‌گویند تا «هُمْ فیها خالِدُون» به نظر می‌ رسد ریشه‌ اش همین بحث است که چه مقدار است ! 🔶 در شرح بر ارشاد می‌فرماید «الظاهر أن المراد بآیة الکرسی الآیة التی تذکر فیها الکرسی» ظاهراً همین یک آیه است «اللهُ لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ الْحَىُّ الْقَيُّومُ لَا تَأْخُذُهُ سِنَةٌ وَلَا نَوْمٌ لَهُ مَا فِي السَّمَوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ مَنْ ذَا الَّذِي يَشْفَعُ عِنْدَهُ إِلَّا بِإِذْنِهِ يَعْلَمُ مَا بَيْنَ أَيْدِيهِمْ وَمَا خَلْفَهُمْ وَلَا يُحِيطُونَ بِشَىْ‌‌ءٍ مِنْ عِلْمِهِ إِلَّا بِمَا شَاءَ وَسِعَ كُرْسِيُّهُ السَّمَوَاتِ وَالْأَرْضَ وَلَا يَئُودُهُ حِفْظُهُمَا وَهُوَ الْعَلِىُّ الْعَظِيمُ» که به قول شهید ثانی لفظ کرسی در آن وجود دارد. 🔹 مرحوم محقق در مجمع الفائدة و البرهان همین نظر را دارد . آن وقت ایشان می‌گوید کما هو المقرّر عند القرّاء و المفسرین. 🔸 بعضی از شارحین اصول مثل (که یکی از حواشی خوب بر اصول کافی حاشیه ایشان است) می‌گوید : الظاهر که آیة الکرسی همین یک آیه است . 🔹 به مرحوم نسبت داده‌اند که ایشان گفته آیة الکرسی تا «هُمْ فیها خالِدُون» است. 🔸 ما وقتی کلمات را می‌بینیم فقط تنها دلیلی که برای اضافه‌ی این دو تا آیه تا «هُمْ فیها خالِدُون» هست مربوط به است، یا یوم است. از این فراتر نمی‌رود. یعنی ما یک روایتی که دلالت بر این داشته باشد که آیة الکرسی سه آیه است نداریم. در و آمده که آیة الکرسی با دو آیه‌ی بعد بخوانیم و اتفاقاً وقتی روایت را مراجعه می‌کنیم در روایات اصلاً تفکیک شده بین آیة الکرسی و این دو آیه . @Nardebane_feghahat
✳️ (۲) ✅ آیت الله سید احمد حفظه الله: 🔸 شیخ در «فهرست» نام جعفر بن محمد بن شریح را برده و طریق خودش را به ایشان ذکر کرده ولی اسم او را نبرده. 🔹 آقای هم سعی کرده توجیه کند که مصدر شیخ پیش مرحوم نجاشی نبوده. عرض کردیم: اصل این کار کار خوبی است ـ که انسان بین این فهرست‌ها و رجال و آنچه در روایات هست مقارنه کند ـ ولی باید شخص خودش در این کار مجتهد و صاحب‌نظر باشد. 🔸 مثلا مرحوم نجاشی برای خود جعفر کتابی ننوشته، لکن به مناسبتی از او اسم برده (حميد بن شعيب السبيعيّ الهمدانيّ كوفيّ...، له كتاب رواه عنه عدّة...، وله كتاب يرويه جعفر بن محمد بن شريح عنه عن جابر [فهرست اسماء مصنفي الشيعة 📚 رجال النجاشي ص 133 🔹 ولی برای خود ایشان کتاب نوشته (له كتاب، رُوّيناه بالإسناد الأوّل [جماعة من أصحابنا (حسین بن عبید الله و ابن‌عبدون و...)، عن أبي محمّد هارون بن موسى التلّعكبريّ]، عن ابن همّام، عن حميد، عن أحمد بن زيد بن جعفر الأزديّ البزّاز، عن محمد بن أُميّة بن القاسم الحضرميّ، عن جعفر بن محمّد بن شريح. 📚 الفهرست، ص 93، ش 148 @Nardebane_feghahat
✅ أمالی‌ نویسی یکی از روش‌های تحمل و نگارش حدیث است . در این روش استاد در مجلسی سخنرانی می‌کرد و شاگردان سخنان او را می‌نوشتند و جمع‌آوری می‌کردند تا کتابی می‌شد و آن را "الأمالی" یا "المَجالس" می‌خواندند . 🔸 مشهورترین نمونه‌های امالی نویسی در شیعه کتاب‌های ، شیخ ، و  است. @Nardebane_feghahat
✳️ (۳) ✅ آیت الله سید احمد حفظه الله: 🔸 از عجایب این است که با این که محمد بن علی بن محبوب شیخ القمیین فی زمانه است، مرحوم حتی یک روایت از این کتاب در بخش فقه کافی نقل نکرده است. شیخ کلینی با یک واسطه شاگرد ایشان است. ایشان در کل کتاب کافی فقط یک حدیث از ایشان در کتاب "ایمان و کفر" نقل کرده است. 🔹 آنچه که ما الآن از کتاب محمد بن علی بن محبوب داریم نسخه‌ای است که شیخ طوسی به قلم خودشان استنساخ کرده‌اند. این بحث مهم نیست که آیا طریق ایشان به وی معتبر است یا نه؛ چون نسخه‌ای است که وقتی به بغداد آمد از کتاب محمد بن علی بن محبوب به خط خودشان استنساخ کردند و از این نسخه نقل می‌کند، روایات این نسخه انفراد و شاذ زیاد دارد کس دیگری مثل کلینی از این کتاب نقل نمی‌کند. نسبتا خیلی کم از این کتاب نقل می‌کند. بعد از شیخ طوسی این کتاب در اختیار قرار می‌گیرد و ایشان در خاتمة مقداری از این کتاب که نسخة دستخط شیخ طوسی بوده است نقل می‌کند. @Nardebane_feghahat
✳️ تقریرات درس خارج آیت الله سید موسی (کتاب الصوم)، ج1، ص157-158. 🔸 مرحوم آقای بنا بر مبنای خود مرسلات و و صفوان را معتبر نمی‌‌داند. ایشان می‌‌گوید: مرحوم که در عُدّه ادعا نموده که این راویان «لا یروون و لا یرسلون الّا عن ثقة»، در از این مطلب عدول نموده است و در روایتی که بعضی از این‌ها در سند وجود دارند، اشکال نموده است. ✅ اشکال به فرمایش مرحوم خویی 🔹 این فرمایش ایشان به نظر خیلی غریب می‌‌آید. تهذیب از اوّلین کتاب‌‌های شیخ طوسی است و قبل از عُدّة نگاشته شده است. تألیف تهذیب در زمان مرحوم شیخ مفید (وفات 413 ق) شروع شده است و شیخ تا اوایل صلاة را در زمان مرحوم شیخ مفید نگاشته است، به خاطر این که شیخ طوسی در اوایل تهذیب از شیخ مفید با تعبیر «الشیخ ایّده الله» یاد می کند، این‌گونه تعبیر که در نزدیک به 600 مورد در تهذیب به کار رفته تا اوائل جلد دوم (ص 3) ادامه یافته و پس از آن از شیخ مفید با عبارت «الشیخ رحمه الله» یا «الشیخ رحمه الله تعالی» یاد شده است. (اوّلین مورد آن در ج2، ص12). 🔸 از این تعابیر استفاده میشود که شیخ طوسی تهذیب را در حیات آغاز کرده و پس از وفات وی به پایان رسانده است. ولی تألیف عدّه را در زمان مرحوم (وفات 436 ق) شروع و پس از وفات وی به اتمام رسانده است. @Nardebane_feghahat
✳️ درس خارج آیت الله 74/07/05 🔹 ما قائل به جبران اصلاً نیستیم .نوعاً اکثر شهرت‌ها بعد زمان است چون بعد از شیخ هیچ کدام به خودشان اجازه نمی‌دادند نظر بدهند. @Nardebane_feghahat
🔶 درس خارج استاد 93/09/15 ✳️ ، مِلک چه کسی است ؟ ☑️ مرحوم سه قول نقل می‌کند و می‌فرماید : "برخی قائل به مالکیت امام ، برخی قائل به مالکیت استخراج کننده ، و برخی قائل به تفصیل شده اند ". 🟩 قول اول : مالکیت امام 🔸«إذ قد اختلف الأصحاب فيها فبين من أطلق كونها من الأنفال و انها للإمام(عليه السلام) كالمفيد و عن الكليني  و الشيخ  و الديلمي و القاضي و القمي في تفسيره، و اختاره في الكفاية كما عنه في الذخيرة، بل هو ظاهر الأستاذ في كشفه» . 🔸دسته‌ای از بزرگان می‌گویند هر معدن از هر ملکی استخراج شود ، از و مِلک امام است ، خواه در زمینی استخراج شود که مالک دارد یا زمینی باشد که مالک ندارد . 🔹 و قائلین این قول مفید و و و دیلمی و قاضی و علی ابن ابراهیم قمی در تفسیرش و مرحوم سبزواری در کفایه و ذخیره و ظاهر کلام ؛ این اعاظم می‌گویند معادن ، انفال است و ملک امام است هرکجا که کشف شود . @Nardebane_feghahat
🔶 درس خارج استاد 93/09/15 ✳️ ، مِلک چه کسی است ؟ ☑️ مرحوم سه قول نقل می‌کند و می‌فرماید : "برخی قائل به مالکیت امام ، برخی قائل به مالکیت استخراج کننده ، و برخی قائل به تفصیل شده اند. ✅ قول اول : مالکیت امام 🔸«إذ قد اختلف الأصحاب فيها فبين من أطلق كونها من الأنفال و انها للإمام(عليه السلام) كالمفيد و عن الكليني  و الشيخ  و الديلمي و القاضي و القمي في تفسيره، و اختاره في الكفاية كما عنه في الذخيرة، بل هو ظاهر الأستاذ في كشفه» . 🔸دسته‌ای از بزرگان می‌گویند هر معدن از هر ملکی استخراج شود ، از و مِلک امام است ، خواه در زمینی استخراج شود که مالک دارد یا زمینی باشد که مالک ندارد . 🔹 و قائلین این قول مفید و و و دیلمی و قاضی و علی ابن ابراهیم قمی در تفسیرش و مرحوم سبزواری در کفایه و ذخیره و ظاهر کلام ؛ این اعاظم می‌گویند معادن ، انفال است و ملک امام است هرکجا که کشف شود . @Nardebane_feghahat
✅ نوشتاری پیرامون صحیحه ابی عبیده حذاء: 🔹 «مُحَمَّدُ بْنُ الْحَسَنِ بِإِسْنَادِهِ عَنْ سَعْدِ بْنِ عَبْدِاللَّهِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ الْحَسَنِ بْنِ مَحْبُوبٍ عَنْ أَبِي أَيُّوبَ إِبْرَاهِيمَ بْنِ عُثْمَانَ عَنْ أَبِي عُبَيْدَةَ الْحَذَّاءِ قَالَ سَمِعْتُ أَبَاجَعْفَرٍ(علیه السلام) يَقُولُ أَيُّمَا ذِمِّيٍّ اشْتَرَى مِنْ مُسْلِمٍ أَرْضاً فَإِنَّ عَلَيْهِ الْخُمُسَ.» هر ذمی که از یک مسلمان ارضی را بخرد بر او است. ✔️ بررسی سندی: 1⃣ مقصود از «احمد بن محمد» یا احمد بن محمد برقی است یا احمد بن محمد اشعری، و هر دوی آن ها ثقه هستند. 2⃣ در وثاقت شکی نیست 3⃣ بحث در مورد ابی ایوب ابراهیم بن عثمان است. باید گفت که و او را توثیق کرده اند. 5⃣ مقصود از «ابوعبیدة الحذاء» زیاد بن عیسی است که ثقه می باشد. ⬅️ لذا همه روات آن ثقه هستند و روایت از حیث سند صحیحه است. 6⃣ مرحوم در مورد این روایت می‌فرماید: «بسند صحيح بل قيل أعلى درجات الصحة». 📚 ، ج16،ص64، 7⃣ نیز در مورد این روایت می گوید: «لأن ما أوردناه من السند من أعلى مراتب الصحة». 📚 مدارک الاحکام ج5، ص386 ✍ رضا حسینی @Nardebane_feghahat
🔸 (ختم الله على قلوبهم و على سمعهم و على أبصارهم غشاوة) 📚 سوره بقره آیه ۷ ❓ چرا در این آیه کلمه «القلوب و الأبصار» به صورت جمع و «السمع» به صورت مفرد ذکر شده است؟ ✅ در تفسیر تبیان از یکى از ادباى معروف چنین نقل مى کند که: علت مفرد آمدن سمع ممکن است یکى از دو چیز باشد: 1⃣ اینکه سمع گاهى بعنوان اسم جمع بکار میرود و مى دانیم که در اسم جمع معنى جمع افتاده و نیازى به جمع بستن ندارد. 2⃣ اینکه سمع مى تواند معنى مصدرى داشته باشد و مى دانیم مصدر دلالت بر کم و زیاد هر دو مى کند و نیازى به جمع بستن ندارد. ☑️ بعلاوه مى توان وجه ذوقى و علمى دیگرى براى این تفاوت گفت و آن اینکه: تنوع ادراکات قلبى و مشاهدات با چشم نسبت به مسموعات فوق العاده بیشتر است و به خاطر این تفاوت قلوب و ابصار بصورت جمع ذکر شده ولى سمع به صورت مفرد آمده است. @Nardebane_feghahat
✔️ می نویسد: 🔸 الدم الذي يخرج قبل خروج الولد، لا خلاف أنه ليس بنفاس، وما يخرج بعده لا خلاف في كونه نفاسا، و ما يخرج معه عندنا يكون نفاسا. 🔹 و اختلف أصحاب الشافعي في ذلك، فقال أبو إسحاق المروزي و أبو العباس ابن القاص مثل ما قلناه،و منهم من قال: إنه ليس بنفاس. ✅ دليلنا: انّ اسم النفاس يتناوله لأنّه دم، و قد خرج بخروج الولد، و إذا تناوله اللفظ حمل على عموم ما ورد في هذه الباب. 📚 الخلاف ج1 ص246 @Nardebane_feghahat
✳️ (۳) ✔️ حضرت آیت الله مددی: 🔹 فقه تفریعیِ ما قبل از شروع شده است، اما فقه تفریعی که شیخ طوسی انجام داد، مقبول شد. 🔸 قبل از شیخ طوسی، هم فقه تفریعی داشت، اما فقه او مقبول نشد. 🔹 «ابن ابی عقیل عمانی» هم فقهش مقبول نشد. فقه تفریعیشان این ها در سال 340 و 350 معاصر کلینی یا قبل یا بعدش بود که مقبول نشد، اما فقه شیخ طوسی مقبول شد. حالا آن چرا مقبول نیفتاد آن چرا افتاد، غیر از لطف الهی نکات دیگری دارد که ان شاء الله عرض خواهم کرد. @Nardebane_feghahat
🔸 (ختم الله على قلوبهم و على سمعهم و على أبصارهم غشاوة) 📚 سوره بقره آیه ۷ ❓ چرا در این آیه کلمه «القلوب و الأبصار» به صورت جمع و «السمع» به صورت مفرد ذکر شده است؟ ✅ در تفسیر تبیان از یکى از ادباى معروف چنین نقل مى کند که: علت مفرد آمدن سمع ممکن است یکى از دو چیز باشد: 1⃣ اینکه سمع گاهى بعنوان اسم جمع بکار میرود و مى دانیم که در اسم جمع معنى جمع افتاده و نیازى به جمع بستن ندارد. 2⃣ اینکه سمع مى تواند معنى مصدرى داشته باشد و مى دانیم مصدر دلالت بر کم و زیاد هر دو مى کند و نیازى به جمع بستن ندارد. ☑️ بعلاوه مى توان وجه ذوقى و علمى دیگرى براى این تفاوت گفت و آن اینکه: تنوع ادراکات قلبى و مشاهدات با چشم نسبت به مسموعات فوق العاده بیشتر است و به خاطر این تفاوت قلوب و ابصار بصورت جمع ذکر شده ولى سمع به صورت مفرد آمده است. @Nardebane_feghahat
✔️ می نویسد: 🔸 الدم الذي يخرج قبل خروج الولد، لا خلاف أنه ليس بنفاس، وما يخرج بعده لا خلاف في كونه نفاسا، و ما يخرج معه عندنا يكون نفاسا. 🔹 و اختلف أصحاب الشافعي في ذلك، فقال أبو إسحاق المروزي و أبو العباس ابن القاص مثل ما قلناه،و منهم من قال: إنه ليس بنفاس. ✅ دليلنا: انّ اسم النفاس يتناوله لأنّه دم، و قد خرج بخروج الولد، و إذا تناوله اللفظ حمل على عموم ما ورد في هذه الباب. 📚 الخلاف ج1 ص246 @Nardebane_feghahat
✳️ (13) ✔️ آیت‌الله شبیری زنجانی (مدظله العالی): 🔸«عدّه الاصول» ، کتاب مهمّی است. 🔹 فهم «عدّة الٱصول» آسان نیست. به یاد دارم مرحوم آقای در بحث خبر واحد، دو روز کتاب عدّه را می‌آورد و از روی آن می‌خواند و خیلی با دقت معنا می‌کرد؛ به گونه‌ای که حس می‌کردیم فهم افراد از کلمات قدما چقدر متفاوت است. @Nardebane_feghahat
✳️ (1) ✔️ دیدگاه آیت الله (ره) نسبت به ⬅️ آیت الله منتظری در کتاب خاطرات خود نوشته است : 🔸 مرحوم آیت اللّه بروجردی روی کتب اربعه خیلی عنایت داشتند ، می فرمودند مؤلّفين این کتب به صرف این که یک روایت در یک جایی آمده اعتماد نمی کردند ، بلکه اجازه روایت داشتند و پیش مشایخ و اساتیدشان این روایات را خوانده بودند. مثلا سند دارد تا کتاب ، علاوه بر این که جامع بزنطی نزد او بوده ولی تنها به آن اعتماد نمی کرده بلکه شیخ این روایات را مثلا پیش خوانده ، مفید هم پیش خوانده به همین شکل تا می رسد به خود بزنطی. 🔹 بعد ایشان می گفتند در کتب اربعه قضیه به این شکل بوده ، ولی در غیر کتب اربعه اجازه روایت به این شکل نبوده ، لذا به کتب اربعه خیلی اعتماد داشتند . 🔸 اما بعضی از کتاب ها نظیر «» و «» را خیلی قبول نداشتند و می گفتند مثلا یک کتاب از هند آورده اند به نام "جعفریات" ، ما چه می دانیم که این همان جعفریاتی است که از ائمه (علیهم السلام) رسیده . ایشان در به این کتاب ها اعتماد نمی کردند و میفرمودند: به عنوان تأیید بد نیست! 📚خاطرات آیت الله ج 1 ص 129 و 130 @Nardebane_feghahat
✔️ آیت الله سید احمد (حفظه الله تعالی): 🔸 در قرن چهارم در زمان افرادی مانند ، شيخ صدوق، تا زمان شيخ طوسی در قرن چهارم تا اوائل قرن پنجم يکی از مسائل معرکة الآراء شيعه اين بود که ماه رمضان همیشه ۳۰ روز است یا گاهی ۲۹ روز هم می شود!؟ همان طور که الآن اختلاف افق و اتحاد افق، سر و صدای شيعه بر آن هست، در آن زمان اين بود که ماه رمضان دائماً سی روزه است يا نه؟ می­شود بيست و نه روز هم باشد؟! صف بندی شديدی به وجود آمده بود، يک عده­ ای اين طرف بودند، يک عده آن طرف بودند. بعد از الحمدلله قصه حل شد، (انصافاً شيخ الطائفه)، روايتی را تضعيف کرد و البته شيخ طوسی هم اين کار را از استادش شيخ مفيد گرفته است. ديگر بعد از شيخ طوسی مسأله حل شد و بنابر اين شد که ماه رمضان مثل بقيه ماه­‌هاست؛ بيست و نه روز هم می­‌شود، سی روز هم می­‌شود. @Nardebane_feghahat
✔️ آتش‌زدن کتابخانه (ره) 🔸 چقدر کار پست است که کتاب‌ها و کتابخانه مرحوم شیخ طوسی را در بغداد آتش زدند، با اینکه گذشته از کتاب‌های حدیثی شیعه که در آن وجود داشت، کتب ضلال را هم که در آن نگا‌هداری می‌کرده و قابل احتجاج بوده و فوائد دیگری نیز داشته است، همه را آتش زدند. علاوه بر اینکه شاید الی‌ماشاءاللّه از کتاب‌های حدیثی عامه در آن کتابخانه بوده، و نیز کتاب‌های خطی و شخصی شیخ مفید (رحمه‌اللّه) که در دست شیخ بوده و در دست عامّه نبوده و ظاهراً اکثر اصول اربعمأة حدیثیه که مرحوم شیخ طوسی روایات آنها را در «تهذیب» و «استبصار» ذکر نموده، در آن کتابخانه وجود داشته است. 📚 در محضر بهجت، ج۱، ص ۱۶۹ @Nardebane_feghahat
✔️ درس خارج اصول آیت الله (حفظه الله): 1394/10/22 🔸 در تمام معارفِ حوزویِ ما کتاب دارد. در رجال کتاب دارد، در فهرست کتاب دارد، در تفسیر کتاب دارد، در حدیث کتاب دارد، در کلام کتاب دارد، در فقه مقارن کتاب دارد، در فقه شیعی کتاب دارد، در فقه مأثور کتاب دارد، در فقه تفریعی کتاب دارد و... 🔸 یکی از آقایان (حالا اسمش یادم رفته است) می‌گفت: یک وقتی با مرحوم آقای خویی صحبت می کردیم. ایشان می فرمود که اگر ما مذهبِ شیعه را مذهبِ شیخ طوسی بگوییم، بعید نیست. 🔹 این مطلب ایشان درست است، چون تأثیرِ شیخ إلی یومنا هذا در مجموعه معارف حوزویِ ما فوق العاده است. @Nardebane_feghahat
✔️ (قدس سرّه): 🔸 فإذا ذكرتُ كلَّ واحد من المصنفين وأصحاب الأصول فلابدّ من أن أشير إلى ما قيل فيه من التعديل والتجريح، وهل يعوّل على روايته أو لا، وأبين عن اعتقاده وهل هو موافق للحق أو هو مخالف له، لأن كثيراً من مصنفي أصحابنا وأصحاب الأصول ينتحلون المذاهب الفاسدة، وإن كانت كتبهم معتمدة. 📚 الفهرست ج1 ص32 @Nardebane_feghahat
✔️ آیت الله سید احمد (حفظه الله تعالی): 🔸 مرحوم و شیخ هر دو اهل بغداد هستند، نجاشی (در اجازه و فهرست) از برخی مشایخ بغداد نقل می‌کند که شیخ آن‌ها را درک نکرده است و یکی از چهره‌های معروف که نجاشی زیاد از وی نقل می‌کند و شیخ او را درک نکرده «ابن نوح» است. چون وقتی به بغداد می‌آید ابن نوح در بصره بوده است. 🔹 ابن نوح واقعاً مرد ملایی بوده است. شیخ می‌گوید: به ابن نوح برخی مذاهب فاسده نسبت داده شده است و من موفق به دیدار او نشدم. 🔸 گاهی به او ابوالعباس و گاهی صیرافی هم می‌گویند. @Nardebane_feghahat
✔️ حجت‌الاسلام والمسلمین مجتبی الهی خراسانی، استاد خارج فقه و اصول حوزه علمیه مشهد: 🔸 آیت‌الله فرمودند بعد از اوجی اتفاق نیفتاده است اگر نگوییم تنزل‌هایی رخ‌داده است. لذا باید خصوصیات این دوره را بدانیم. 🔹 حضرت آیت‌الله خامنه‌ای تعبیری دارند که ضرب دست وحید چهارصد سال حوزه نجف را راه برد و شیخ انصاری نسل سوم از شاگردان است و همان کاری را با مبانی او کرد که با مبانی انجام داد. 🔸 و ، خروجی آخرین نظریات اجتهادی بنیان‌گذاری دوره معاصر اصول و فقه است. کار کردن در اصول فقه بدون رسائل نمی‌شود. @Nardebane_feghahat
✅ آیت الله سید احمد حفظه الله : 🔹 در قرن چهارم دعوای شدیدی بین علمای ما بوده است که سی روزه است یا 29 روزه هم می شود. البته سی روزه بودن ماه رمضان، روایت دارد. 🔸 حتی هم در ابتدا قائل بود که ماه رمضان همیشه سی روزه است و بعدها از این نظر برگشت. 🔹 سپس هم دنبال ایشان رفت و تقریبا بعد از ایشان همه ی علمای ما گفتند که ماه رمضان هم مثل سائر ماه ها ناقص می شود. @Nardebane_feghahat