eitaa logo
اشعار حسینی و آموزش مداحی
4.7هزار دنبال‌کننده
239 عکس
148 ویدیو
36 فایل
کانال اشعار حسینی این کانال زیر مجموعه کانال مقتل ضامن اشک است. اشعار بر اساس مطالب مقتل است. http://eitaa.com/joinchat/1055588373C0c7969e8af آی دی برای ارسال اشعار @Yaghoubian دوستان سوالات خود را می توانند در آی دی استاد ارسال کنند. @m_h_tabemanesh
مشاهده در ایتا
دانلود
. علیه‌السلام گـدای کـوی تـو آقـاسـت یـا ابـاالحـجـة که زیـر سـایـۀ مـولاسـت یـا اباالحجة نـگـفـتـه، حـاجـتِ دل را بـرآوری آقـا ز بس که لطف تو با ماست یا اباالحجة به خـوان نـعـمت تو انـبـیاء بـنـشـسـتند که دست جود تو غوغاست یا اباالحجة هــزار حـاتـم طـایـی گـدای سـفـرۀ تـو که سفره دار تو یکتـاست یا اباالحجة که گفته گوشۀ تبعید فیض جاری نیست کـرامـت تـو ز بـالاسـت یـا ابـاالحـجـة بهارها همه دم صحـبت از گُلت دارند گُـل تو یـوسف زهـراسـت یا ابـاالحجة هزار یوسف مصری غـلام یـوسف تو دَمَت هزار مـسـیـحاسـت یا ابـاالحجـة خــبـر دهـنـد به اردوی ســوگـوارانت بـسـاط نـالـه مـهـیّـاسـت یـا ابـاالحـجة صـدای نـالـۀ مـهـدی به گـوش می آید که نـور چشـم تو تنهـاست یا اباالحجة عـزای غـربت تو بـوی مـجـتـبی دارد دلـت کـرانـۀ غـم هـاست یا ابـاالحجـة مخور که زهر جفا در طعام می ریزند کـنـار سفــره ات اعـداست یا اباالحـجة فراق و غربت و تبعید و رنج، قوت تو شد که غصه یـار تو مـولاست یا اباالحجة هـنـوز یـار نـداری که یــاری تو کـنـد که از مـزار تـو پـیـداست یا ابـاالحجـة شکسته باد نظامی که حرمت تو شکست مـزار تـو هـمه دل هــاست یا ابالحـجة هـزار گـنـبـد تابـان به مـرقـدت روشن که فرشت عرش معلّاست یا اباالحجـة مـلائک حـرمـت با وقـار می گــویـنـد: که کـربلای تو این جـاست یا اباالحجة . ✍ .
. گناهت چه بود ای عزیز پیمبر که از کودکی بود جایت به تبعید به همراهِ بابا، غریبانه تنها به یک پادگان شد سَرایت به تبعید پس از هادیِ دین، چه بد با تو کردند به حصری که دور از وطن بودی آقا به تهمت دلت را شکستند صد بار ز غربت شبیهِ حسن بودی آقا توجه به شَانِ شریفت نکردند ترا بارها خواست دشمن شبانه اهانت، پس از آنکه شد روز مرّه گرفتند جان و دلت را نشانه در اوج غریبی به صد بغض و کینه گهی شعله بر عصمتت می کشیدند ز بد سیرتی کار را از جسارت به فحاشیِ عترتت می کشیدند دلت را چو قرآن به آتش کشیدند که گفتند بد ناسزا مادرت را همه عمر با شک و تردید و نِخوَت چو تیری شدند آن دل مضطرت را ز نَمّامیِ مشرکانِ زمانه چو خانه بدوشانِ آواره بودی نه تحتِ نظر، بلکه تحتِ شکنجه دمادم ز غم، در پیِ چاره بودی در آن برکه ی شیرهای درنده ترا خواست دشمن خفیت نماید به تفتیشِ بیتت، عدو خواست هردم اِهانت به شَانِ شریفت نماید تو اما بیادِ خیامِ حسینی...  از این هجمه ها بارها گریه کردی بیادِ شبی که حرم گشته غارت از این غصه‌ها بارها گریه کردی تنت ای عزیز دلِ آلِ زهرا نشد طعمه ی شیرهای درنده سرت، حنجرت، دست و پایت، گلویت نشد طعمه ی تیغ های برنده سرت از قفا کِی جدا از تنت شد تنت گیر نعلِ ستوران نیفتاد خدا را همینقدر شکر ای امامم که پیراهنَت دستِ گرگان نیفتاد نشد اهلبیتت اسیرِ خوارج که با قصدِ قربت زنَد تازیانه نه زندان، نه ویران، نه بزمِ شرابی شده قسمتِ دختری نازدانه کجا تهمتی از کنیزی شنیدند به مهمانیِ شامیان دخترانت کجا خیزران خورده روی لب تو خدا رحم کرده به لعلِ لبانت - ۱۴۰۲✍ .
. موضوع: علیه السلام و پایان عزا شصت و نه روز عزا رفت ونشد یک خبری چشم ها خیره به در مانده ولی در سفری صاحب ِخانه ای و خانه ی تو غصب شده از چه در بین بیابان همه دم دربه دری دق نکردیم چرا از غم تنهایی تو سالها منتظر سیصد و اندی نفری یک خبر می دهی از خود، نگران تو شدیم ناخوش احوال، از آن روضه ی شام و سحری موقع روضه کسی هست به دادت برسد؟ کاش می شد که مرا هم به خیامت ببری هشتم ماه ربیع، باز رسید ای مظلوم سامرا رفته ای و فکر عزای پدری تن لرزان پدر، آتش قلبت شده است شده تبدار و تو از ناله ی او خون جگری کاش می بود کسی بابت دلداری تو آن زمانی که تو از داغ پدر محتضری داغ سنگین پدر دیده ای اما صد شکر روبروی تو نرفته به روی نیزه سری او شده کشته ولی پیکر او دست نخورد تو ندیدی تن عریان شده و پُر شرری نشدی همسفر قاتل او شهر به شهر بر سرت سنگ نخورده ست میان گذری مجلس باده نرفتی و ندیدی که پدر خیزران خورده لبش در وسط طشت زری آخرین روز عزا، روضه مدینه برود پس تو هم لطمه زنان،از غم مسمار دری ✍علی مهدوی نسب(عبدالمحسن) .
. خورشید بی فروغ و چراغ هدایتی لطفت شده است شامل ما قبل حاجتی تفسیر بی نظیر تو از آیه های وحی دارد برای عالم و آدم طراوتی «المنقبه»است مشق حلال و حرام ها نور است در «صحیفه» ی تو هر عبارتی مولای من اسارت و زندان مگر گذاشت؟ در طوف کعبه باشی و حتی زیارتی شش گوشه در جوار تو ،اما همیشه بود سهم تو از زیارت جدت نیابتی هر روز روزه بودی و زندان گواه بود شب تا به صبح گرم دعا و عبادتی از ظلم خسته بودی و در اوج درد ها هرگز ندید هیچ کس از تو شکایتی می خواست بی فروغ بماند جهان و رفت ظلمت به سمت خلقِ چه دهشت جنایتی مسموم زهر گشتی و از ما تو را گرفت غافل از اینکه حافظ نسل امامتی در انتظار دیدن منجی نشسته ایم برپا شود به وقت ظهورش قیامتی امید چشم غمزده های جهان بیا دیگر نمانده در دل ما صبر و طاقتی .
. لحظه ی آخر لزره افتاده به دستم پسرم ،زود بیا روشنی بخش دو چشمان ترم ،زود بیا تاکه سیراب کنی لعل لب خشک مرا ای جگرگوشه ی من، ای پسرم ،زود بیا تا نیایی دلم آرام نگیرد هرگز گرد غم ریخته در دور وبرم، زودبیا زهر کاری شده و ،بر جگرم افتاده تا نپاشیده به سینه جگرم، زود بیا فرصت مختصری تا سفر من باقی است لحظه ی آخر قبل از سفرم ،زود بیا آسمان منتظر وقت عروجم شده است دیر شد وصل من و دادگرم، زود بیا برمصیبات تو اندیشم و،هنگام وداع غم تو زنده شده در نظرم، زود بیا یاد آن طفل فتادم که دل شب می گفت سوختم ازغم هجران ،پدرم زود بیا همره مرغ سحر، گفت«وفایی» شب هجر باهمه منتظران، منتظرم زود بیا ✍ .
. علیه_السلام ۸۷۹ آه از زهر ز پا تا به سرت می لرزید چه غریبانه پسر،حال پدر را می دید دم آخر به کنار بدنت مهدی بود مثل پروانه به دور تن تو می گردید چگرت پاره،جگر گوشه تماشا می کرد که پدر از اثر زهر به خود می پیچید کاسه ی آب به دستان تو لرزید ولی کی دگر حرمله ای دور و برت می خندید شکر آقا به دلت غصه ی ناموس نبود کربلا،چشم حسین سوی حرم می چرخید سر تو بود به دامان عزیزت اما سر جدت سر نی،پیر زنی می رقصید باز هم شکر سر پاک تو بازیچه نشد بین گودال روی خاک سری می غلتید .
گاهی هزاران برکت از کمتر شدن هاست یا دل بریدن، میوه ی دلبر شدن هاست پروانه را از شعله ی آتش نترسان چون که کمال او به خاکستر شدن هاست سردارهای ما سری افتاده دارند سر دادن ما اوّل سرور شدن هاست خاکِ لباس خاکی رزمنده هائیم خاکی شدن ها بهتر از گوهر شدن هاست آن جنگ تحمیلی، دفاعِ از حرم بود راه حسینی، راهی معبر شدن هاست دیگر نباید این علی تنها بماند وقت جهاد و موقع قنبر شدن هاست آری "شتر در خواب بیند پنبه دانه" خواب مشوّش، وارد کشور شدن هاست حس کن که جنگ است و در این خط مقدم همدل شدن ... معنی همسنگر شدن هاست در مکتب قاسم سلیمانی به والله نوکر شدن بالای سرلشکر شدن هاست ارباب، او را ارباً اربا پیش خود بُرد این جلوه ی مست علی اکبر شدن هاست مردم! در باغ شهادت باز، باز است در فتح خرمشهرها، پرپر شدن هاست جمهوری اسلامی زهراست ایران این رود، جریان همان کوثر شدن هاست زینب تماشا کرد، مادر بر زمین خورد آنچه حسن را کُشت، "میخِ در شدن" هاست اصحاب حیدر، پشت در کاری نکردند آن ترک فعل، آغاز بی مادر شدن هاست در بستر افتاد و علی تنها شد آخر بستر نه! ... این غم باعث لاغر شدن هاست در انتظار آخرین صبح ظهوریم بعضاً شروع بُرد، در آخر شدن هاست ✍ .
. سخت است مردی گوشه زندان بیفتد در غربت و در وادی هجران بیفتد زهرا دوباره آمد و جانم حسن گفت پاشد حسن بر پای این مهمان بیفتد می خواند با خود روضه موسی بن جعفر تا خنده از لب های زندانبان بیفتد دور از وطن جان داده آقا تا دوباره شیعه به یاد روضه سلطان بیفتد تشنه شد و شربت به لبهایش رساندند قسمت نشد تا با لب عطشان بیفتد سهواً به دندان ثنایش خورده ظرفی نه آنکه با مشت و لگد، دندان بیفتد در پادگان بوده ولی هرگز ندیده لشکر به جان پیکری بیجان بیفتد اصلاً نخورده بر قفایش خنجری کُند تا سر به دست چند بی وجدان بیفتد این روضه ی پر سوز، مخصوص حسین است اینکه غریبی گوشه میدان بیفتد شخصی به غارت بُرد عبای پاره اش را تا قیمت سوغاتی اش ارزان بیفتد از آن سلیمان زمان کی فکر می کرد انگشترش در دست ساربان بیفتد .
. مرثیه (غزل قدیمی) آتش زهر ، تمام جگرت را سوزاند نا نداری و عطش، چشم ترت را سوزاند کاسه‌ی آب ز دستت به زمین می افتد تشنگی شعله شد و بال و پرت را سوزاند بدنت بی رمق و هی به خودت می پیچی سوز آهت ، همه‌ی دور وبرت را سوزاند میکشی پا به زمین و بدنت سرد شده سرفه هایت؛ بدن مختصرت را سوزاند روضه‌ات ارث غریبانه‌ی آل علی‌ است غربت تو دل جدّ و پدرت را سوزاند دیدن حال بد و جان‌ به لب آمده ات به خدا -قلب یگانه پسرت- را سوزاند سر تو بر روی دامان پسر… جان‌ دادی! مطمئنم که به یاد کربلا افتادی ✍ .
. السلام علیک یا صاحب الزمان علیه السلام تنها نه از امشب که از ، روز ازل مولا شدی مولای هر مولا و هم ، آقای هر آقا شدی گر چه پدر رفت و دگر ، تنهاتر از تنها شدی از امشب ای محبوب من ، پنهان و هم پیدا شدی تو کودکی بودی ولی ، مولای بی همتا شدی گاهی میان شهر و گاه ، آواره ی صحرا شدی با جلوه ی روی علی ، زیباتر از زیبا شدی ⛤⛤⛤⛤⛤⛤⛤ اکنون نه ، از عهد الست ، بودی مرا دلدار تو هستی چه جانانه طبیب ، بر هر دل بیمار تو ای اوج انسانیت و ، تاریخ را معمار تو هم لیلیِ مجنونیان ، هم یوسف بازار تو  ای بهترین دیدار تو ، ای بهترین گفتار تو ای دیده ی بیدار تو ، ای سرور و سالار تو از نور زیبای خدا ، خوش جلوه ای والا شدی ⛤⛤⛤⛤⛤⛤⛤ وجه خدای داوری ، بهر صفاتش مظهری ایمان و دین و باوری ، از ماسوا تو برتری بر اهل عالم سروری ، بر حق پرستان محوری دلدارها را دلبری ، از دلبران دل می بری نه مهر و ماه و اختری ، از مهر و مه زیباتری تو جمع هر پیغمبری ، هم فاطمه هم حیدری یاسین شدی طه شدی ، حیدر شدی زهرا شدی ⛤⛤⛤⛤⛤⛤⛤ ای کنز مخفی زمان ، در قلب ما گنجینه ای ای سرّ اَخفای خدا ، از نور او آیینه ای هم نو به نو می تابی و ، هم کنج دل دیرینه ای نور عیان در دیده و ، مهر نهان در سینه ای جمع صفات برتر و ، فارغ ز جور و کینه ای زیباترین نور ظهور ، در صبح یک آدینه ای مفهوم ناب انتظار ، در قلب و جان ما شدی ⛤⛤⛤⛤⛤⛤⛤ ای ذکر ناب دم به دم ، ای معدن جود و کرم ای نام خوبت چون حرم ، مکتوب در لوح و قلم ای اسم حق دور از عدم ، در عرش رحمن محترم ای سرنوشت ما رقم ، خورده به نامت هر قدم ای در عرب یا در عجم ، سرها به پایت گشته خم ای صاحب عدل و علَم  ، ای هادم ظلم و ستم در انتظار لحظه ها ، تو قبله ی دل ها شدی ⛤⛤⛤⛤⛤⛤⛤ ای دین ما دنیای ما ، امروز ما فردای ما مفهوم ما معنای ما ، ای عشق بی همتای ما یار دل شیدای ما ، بیداری و رؤیای ما ای دلبر یکتای ما ، ای در جنون لیلای ما دریای ما صحرای ما ، دنیای ما عقبای ما نجوای ما آوای ما ، آقای ما مولای ما ای که به قلب عاشقان ، چون محشر کبری شدی ⛤⛤⛤⛤⛤⛤⛤ آرام جان ای مهربان ، شیرین سخن شیرین زبان روح و روان سرو روان ، در آسمان ای کهکشان مهرت نهان حُبّت جنان ، ای جاودان نور جهان ای بیکران دامن کشان ، سویت روان هر کاروان ای بی خزان روح اذان ، ما را مران ای دل ستان ای بی نشان صاحب زمان ، بادا فدایت روح جان بر جسم بی جان جهان ، تو عشق روح افزا شدی .
. یا شـرمنـده اگـر هنـوز سـربازی نیست آن همت و شور مهدوی سازی نیست با این همـه ای وعده ی حق می آئی چون آمدنت خیال پردازی نیست... .
. علیه‌السلام 🔸أیها العزیز🔸 ای آفتاب عشق و عدالت شتاب کن باز آ قنوت باغچه را مستجاب کن این خاک تشنه بی‌تو به باران نمی‌رسد باغ خزان زده به بهاران نمی‌رسد خورشیدی و زمین و زمان در مدار توست مولای من بیا که جهان بی‌قرار توست تنها تو منجی بشر و آدمیتی اصلاً تویی که فلسفۀ خاتمیتی تو سِرّ سجده‌های ملائک بر آدمی تو رازِ سر به مُهرِ سحرهای عالمی دنیا پر از تلاطم و غم‌ها کران کران نوح زمان تویی و زمین است ندبه‌خوان ای کشتی نجات جهان، یک نگاه تو! کی می‌رسم به ساحل امن پناه تو؟ ماتمکده‌ست کعبۀ بی‌تو، خلیل عشق چشمان توست کعبه، بیا ای دلیل عشق با صد هزار جلوۀ مشهود می‌رسی با نغمۀ الهی داوود می‌رسی موسی شدی و طور به سویت شتافته‌ست نیل است که به شوق تو سینه شکافته‌ست سیمای تو ز یوسف مصری ملیح‌تر همراه تو مسیح و تو از او مسیح‌تر آیات حسن و فضل و کمال تو بی‌حد است خوی و خصال تو همه عین محمد است همراه توست معجزه‌های پیمبری داری مگر به شانه ردای پیمبری؟ مولا بیا به دین بده روح دوباره‌ای با ذوالفقار فتح، شکوه دوباره‌ای برپاست نهروان و جمل‌های دیگری بیت الحرام و لات و هُبَل‌های دیگری هر سنگ را نگاه تو سجّیل می‌کند یا هر پرنده را چو ابابیل می‌کند باز آ که دست ظلم و ستم را قلم کنی باز آ که باز عدل علی را علم کنی باز آ که در مدینه قیامت به‌پا شود صحن و سرای حضرت زهرا بنا شود در چشم تو شکوه الهی خلاصه است صلح و جهاد تو همه عین حماسه است در هر نگات نور خدا موج می‌زند امید سیدالشهدا موج می‌زند آمیزۀ صلابت و احساس دیدنی‌ست در قامتت رشادت عباس دیدنی‌ست سمت تو آب‌های روان سجده می‌کنند بر خاک پات مُلک و مکان سجده می‌کنند بی‌انتهاست نامتناهی‌ست علم تو آیینۀ علوم الهی‌ست علم تو تا واژه واژه‌ات ملکوت حقایق است در هر نگات جلوۀ صد صبح صادق است داری به دوش پرچم باب الحوائجی در دست توست خاتم باب الحوائجی چشم رئوف توست بهشت برین ما نور ولایتت شده حصن حصین ما دلبستگی به رحمت تو در نهاد ماست پلکی بزن، نگاه تو باب المراد ماست شوق تو در هدایت ما بی‌نهایت است چشمان روشن تو چراغ هدایت است برپا شده‌ست در دل عالم چه محشری دیگر بتاب ماه خدا! یابن عسکری دلتنگ روی ماه توایم أیها العزیز ما تشنۀ نگاه توایم أیها العزیز دنیای ماست تشنۀ صبح ظهور تو سرد است چار فصل زمان بی حضور تو بی‌رنگ‌تر شد از همۀ فصل‌ها بهار هر روز ما ببین که شده فصل انتظار فصلی به جز دریغ در این فصل‌ها نبود ای کاش عصر بی‌خبری از شما نبود عصر سکوت سر نشود، بی سلام تو این کوچه‌هاست منتظر عطر گام تو این روزها که مانده همه چشم‌ها به در دلخوش به این‌که می‌رسی از راه یک سحر تا کی نصیب ماست «اَرَی الخَلق» و «لا تُری» کی می‌شود نوای «اَنا المَهدی» تو را... از سمت کعبه بشنوم ای جانِ جانِ جان «عَجّل عَلی ظُهُورِکَ یا صاحِبَ الزّمان» ✍🏻 .
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
. 💐💐💐💐💐💐💐💐💐💐💐 آقای پنج ساله امامِ جهان شده است آقا امامِ کُلّ زمین و زمان شده است از سامرا طلوع نموده است مهر او روشن ز نور طلعت او آسمان شده است طوطی نوای نعره ی مستانه می زند بلبل ز شوق آمدنش نغمه خوان شده است نرگس گرفته غنچه خود را به روی دست دنیا پر از محمدی و ارغوان شده است کعبه دریده پیرهن از شوق دیدنت میعادگاه پیر و جوان جمکران شده است تنها نه اهل خاک نمایند هلهله شوری عظیم در همه افلاکیان شده است از سامرا رسیده خبر بر جهانیان مهدی امام عصر و صاحب زمان شده است ✍ .
. قیامتـی است گمانم قیامت مهدی است جهـان محیط وسیع کرامت مهدی است زمان زمان شروع زعامت مهدی است غدیـر دوم شیعـه، امـامت مهدی است همه کنیـد قیـام و همـه دهید سلام امـام کـل زمان‌ها دوباره گشت امام بشـارت آمـده بهـر بشـر مبارک باد شب فراق سحر شد، سحر مبارک باد بهشت وصل خـدا را ثمر مبارک باد بـرای منتظـران این خبر مبارک باد خطاب نـور همه آیه‌های نصر شده ولـیِّ عصـر، دوباره ولیِّ عصر شده خطاب حضرت معبود را بخوان با من پیام قاصـد و مقصود را بخوان بـا من بیــا ترانـۀ داوود را بخـوان تـا مـن سرود مهـدی موعود را بخوان با من دوبـاره آیـه ی جاء الحق آشکار شده به یُمنِ وصل، همه فصل‌ها بهار شده ز تیرگـی چـه زیان کوه نور نزدیک است رهی که بود به چشم تو دور، نزدیک است فـراق رفتـه و فیض حضور نزدیک است الا تمامــی یــاران! ظهـور نزدیک است فـرار ابـر و رخ آفتــاب را نگــرید سراب‌هـا همـه رفتنـد، آب را نگرید بشارت ای همه یاران که یار می‌آید نویــد رحمـت پــروردگار می‌آید محمـد از طــرف کوهسـار می‌آید علی گرفته بـه کف ذوالفقار می‌آید دعـای عهد و فرج را همـه مرور کنید سلام تازه بر آن تک سوار نور می‌آید ز مکـه سر زده صبح قیام ابراهیم رسد بـه عالـم هستی پیام ابراهیم امـام عصر که بر او سـلام ابراهیم قیـام کــرده، کنـار مقـام ابراهیم حـرم رسانه آوازه «انـا المهدی» است جهان پر از سخنِ تازه «انا المهدی» است جهانیان! همـه جا در کنار یار کنید دل خـزان زدۀ خویش را بهار کنید یهودیـان همه جا در شرارِ نار کنید الا تمامــی وهابیــان فــرار کنید رها کنیـد حرم را، حرم، دیار علی است به دست مهدی موعود، ذوالفقار علی است .
. ای دوست ولایتت مبارک اجلال حکومتت مبارک ای آن که دهی به ظلم پایان آغاز امامتت مبارک گلزار ندیده چون تو لاله مولا و امام پنج ساله گنجینهٔ سیزده جواهر آیینه ی عصمتت مبارک بَخٌّ لَکَ ای شه یگانه داعش شده خوار در زمانه پایان حکومت سیاهی بر شیعه و امتت مبارک ما منتظریم آید آن روز آیی و شوی به کفر پیروز گوییم امام عدل گستر اورنگ عدالتت مبارک آئیم بخوان به یاری تو قربان زمامداری تو بر گمشدگان وادی عشق ایما و اشارتت مبارک ما شیعه خوشیم آید آن دم خوانی همه را به زیر پرچم وز عرش رسد پیام جبریل منشور خلافتت مبارک تو وارث ختم الانبیایی سالاری و ختم الاوصیایی احیاگرِ آرمان طاها تحکیم رسالتت مبارک سرباز تو افسر الاعاظم سردار رشید، حاج قاسم از منطقه فتنه را برون راند بر فتح نظارتت مبارک تو بازگشای راه قدسی صاحب علم سپاه قدسی بر جیش مقاومت دمادم دم دادن و نصرتت مبارک ما گرچه بدیم شهریارا با خوبی خود ببخش ما را ای ابر ببار تا بخوانیم آن بارش رحمتت مبارک تکیه چو زنی به کعبهٔ حق با سیصد و سیزده مصدَّق بین دو نماز از مصلّین تکبیر حمایتت مبارک ای حامی رهبر و شهیدان مدیون دم شماست ایران تأیید کن انقلاب ما را امداد ز حضرتت مبارک .
. در ربیع شادمانی با خدا می نویسم شعر لبخند تو را می نویسم با بهشتی از سرور با قلم هایی که دارد رنگ نور ای ربیع آرزوهایم سلام! برگ سبز گفتگوهایم سلام! ذکر ما را با حضورت دم بده مژدگانی های ما را هم بده مژدگانی هایی از جنس حضور مژدگانی های ایام سرور اول از مدح تو می نوشم عسل کوزه ای از دست کندوی ازل آب زمزم را تو شیرین کرده ای کام آدم را تو شیرین کرده ای آسمان با نور تو تزیین شده با قدم هایت زمین سنگین شده ای تپش های زلال آسمان زندگی بی زوال آسمان جانشین مطلق آئینه ها ای امام جمعه ی آدینه ها بعد بسم الله رحمان رحیم نام تو برده است موسای کلیم خلوت سجاده های انبیاء گرمی حال و هوای انبیاء   می وزی مثل نسیمی کو به کو با صدای دل نواز هو و هو می وزی و دشت را پر می کنی خارها را می بری حر می کنی راستی روز نهم عید شماست روز خوشحالی خورشید شماست تو که خوشحالی! خدا خوشحال تر فاطمه با مصطفی خوشحال تر ای ربیع شادمانی ها سلام عید اهل آسمانی ها سلام باید این جا سنگ بردارد غزل تا بکوبد بر رخ لات و هبل سنگ بر پیشانیِ شیطان بزن یک قدم در حج مظلومان بزن آری احساس برائت می کنم چون ولایت را قرائت می کنم با تولی می شوم مرغ سحر با تبری می پرم من بیشتر با تولی می شوم مثل بلور با تبری می رسم تا پای نور با تولی سرمه می سایم به چشم با تبری خوب می آیم به چشم گفته بودم سنگ بردارد غزل تا بکوبد بر رخ لات و هبل من چه گویم که خدا فرموده است در بیان شأنِ شان "بل هم ازل" کیست "شر" جز منکر فضل علی کیست جز مولای ما خیر العمل! گندم از گندم بروید جو ز جو این هم از آوردن ضرب المثل هر که با آل علی شد رو به رو زیر و رو شد، زیر و رو شد، زیر و رو  ... .
. آقا مبارک است رَدای امامتت ای غایب از نظر به فدای امامت می خواستند حق تو را هم قضا کنند کَذاّب ها کجا و عبای امامت ما زنده ایم از برکات ولایتت ما عهد بسته ایم به پای امامتت از روز اولی که رسیدیم در جهان گشتیم آشنا به صدای امامتت این روزها هوای تو را کرده ام بیا ماییم یا کریم هوای امامتت آقا بیا تقاصِ شهیدان به پای توست آقا فدای کرب و بلای امامتت تا روزِ بازگشتِ تو سید علی شده پرچم به دوش، زیرِ لوای امامتت .
. بستی به سر عمامه ی سبزِ پیمبر را کردی نمایان در جمالت روزِ محشر را نورِ نگاهت سامرا را جلوه گر کرده در چشم هایت دیده عالم، عکسِ حیدر را اصلِ امامت را خدا دستِ شما داده با نسلِ زهرا چه نیازی هست دیگر را کارِ خدا بود این که شد بی آبرو دشمن کَذاّب باید خواند اسم و رسمِ جعفر را تنها به نُطقِ تو می آید خطبه ی حیدر تنها تو زینت می دهی کُرسی و منبر را اصلاََ امامت که به سن و سال نیست آقا در خردسالی زنده کردی نامِ کوثر را چشمِ حسودان کور باد از این همه شوکت باید برایت خواند صد اللّه و اکبر را پیچیده در عالم شمیمِ عطرِ گیسویت عِطری که برده آبروی عود و عنبر را صوتِ علی در حنجرت غوغا به پا کرد و از پا فکندی قدرتِ هر گبر و کافر را ایل و تبارت در امامت برتری دارد هرگز ندارد هیچ کس این حسِ برتر را نورِ امامت می درخشد از کمالاتت نوری که کسبِ فیض کرده ماه و اختر را جاءَالحَقی که خورده بر بازوی تو پیداست خاموش کرده فتنه های اهلِ خیبر را ای آیه ی تطهیر در شَأنت، خدا داده دستِ تو تنها مصحفِ زهرای اطهر را .
. چه فرق می کند اصلا که دیر یا زود است خیالم از تو و از وعده ی تو آسود است تو گفته ای که میایی و وقت آمدنت چه فرق می کند اصلا که دیر یا زود است همین که راه بیفتم در این مسیر بس است که پاک می شود آری هرآن چه در رود است همین که راه بیفتم رسیده ام بی شک که انتظار خودش مقصد است و مقصود است فقط نه هر کس هیزم بیاوَرَد، هر کس.. نسوخت پای غمت، در سپاه نمرود است قمار کردن عمر است، انتظار ولی در این قمار فقط حرف سود یا سود است در امتحان بزرگی که وعده ی حق است کدامیک از ما در کنار موعود است هرآن که منتظر قائم است برخیزد هرآن که منتظر غائب است مردود است به گوش لشکر جالوت این خبر برسد که این صدا که می آید صدای داوود است ✍ .
. عالم امكان سراسر نور شد شیعه بعد از سال ها مسرور شد پور زهرا تاج بر سر می نهد بر همه آفاق فرمان می دهد حكم تنفیذش رسیده از سما نامه ای با مُهر و امضاء خدا می نشیند بر سریر عدل و داد آخرین فرمانروای ابر و باد پادشاه كشور آیینه ها تك سوار قصه ی آدینه ها امپراتور زمین و آسمان حُكمران سرزمین بی دلان پهلوان نامی افسانه ها تحت امرش لشکر پروانه ها لشکری دارد بزرگ و بی بدیل افسرانش نوح و موسی و خلیل .
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
. امروز که شیعه به جهان در حصر است بر عالمیان مژده ی فتح و نصر است دانی که چرا شیعه سراپا شاد است آغاز امامت امام عصر است .
. آنان‌که پاس حرمت حیدر نداشتند ایمان به‌ذات خالق اکبر نداشتند گر با علی شدند مخالف، عجب مدار تصدیق زابتدا به پیمبر نداشتند گوش همه ز فضل علی در غدیرخم پُر شد ولی چه سود که باور نداشتند افشاند شه ز لعل گهرها و مفلسان همت به ضبط آن دُر و گوهر نداشتند چندی به احمد ار گرویدند از نفاق جز ملک و مال، مقصد دیگر نداشتند هرگز نداشتند به محشر عقیده‌ای ور نه چگونه خوف ز محشر نداشتند! کردند هر جفا که برآمد ز دستشان ز آن‌روز که اعتقاد به کیفر نداشتند گشتند چیره سخت به عنقای قاف قرب زاغان که کرّ و فَرِّ کبوتر نداشتند دین ثابت از علی‌ست؛ بلی آن فراریان قدرت به فتح قلعه‌ی خیبر نداشتند در رزم خندق آن همه لشگر به‌جز علی مردی حریف عمرو دلاور نداشتند بی‌شک مقرر است به‌دوزخ حمیم‌شان آنان‌که حُبِّ ساقیِ کوثر نداشتند قومی دلیل راه شناسند ز ابلهی آن فرقه را که ره سوی داور نداشتند من خاک پای پاکدلانی که جان و سر دادند و دل ز مهر علی برنداشتند جوید صغیر، یاری از آن شه که انبیاء جز او پناه و ملجاء و یاور نداشتند ✍مرحوم .
. خوشا هرکه پروانه ی این در است محب علی ساقی کوثر است یقین دان که بعد از رسول خدا امام بحق حضرت حیدر است میان همه فاتحان جهان فقط مرتضی فاتح خیبر است الا اهل عالم به زهرا قسم علی وارث علم پیغمبر است قسم بر تمام رسولان حق علی حجت اعظم داور است حدیث علی حضرت بوتراب صفای دل و نور هر منبر است نبی شهر علم است ومولا علی به شهر علوم پیمبر در است بگو ای (غریب) سرا پا گنه زمین و زمان را علی رهبر است اشتهاردی(غریب)✍ ایام .