eitaa logo
لیلاگودرزی روانشناسی اسلامی مثبت گرا
1هزار دنبال‌کننده
4.2هزار عکس
1.5هزار ویدیو
16 فایل
کد پروانه اشتغال سازمان نظام روانشناسی:۱۴۱۸۸۹۹ سایت👇 https://besoyearamesh.ir/ ✅مشاوره پیش از ازدواج و زوج درمانگر ✅مشاور خانواده وقت مشاوره👈 ۰۹۳۵۵۸۲۲۵۴۲ @Summer دعوت در کارگاهها همایشها: ۰۹۳۹۶۳۳۹۱۷۶ سوابق ومهارتها @goudarzi_rezomeh
مشاهده در ایتا
دانلود
شرح و تفسیر👇 کفّاره بزرگ امام(علیه السلام) در این سخن نورانى اش اشاره به بعضى از کفارات گناهان بزرگ مى کند; کفاره اى که مى تواند آن را جبران نماید. مى فرماید: «از جمله کفاره هاى گناهان بزرگ، به فریاد بیچاره و مظلوم رسیدن و تسلّى دادن به افراد است»; (مِنْ کَفَّارَاتِ الذُّنُوبِ الْعِظَامِ إِغَاثَةُ الْمَلْهُوفِ، وَالتَّنْفِیسُ عَنِ الْمَکْرُوبِ). «ملهوف» معناى وسیعى دارد که هر فرد مظلوم و بیچاره اى را شامل مى شود; خواه باشد یا گرفتار طلبکار و یا نادار و یا بى گناه. کسى که به کمک این گونه افراد بشتابد مى تواند الهى را در برابر گناهانى که انجام داده به خود متوجه سازد. «مکروب» به هر شخص غمگین گفته مى شود; خواه غم او در مصیبت عزیزش باشد یا بیمارى یا فقر یا شکست در امر تجارت و یا هر غم دیگر.
نکته ها: در حدیث مى خوانیم: که سوگند خورد از چهار طرف در کمین باشد تا او را منحرف یا متوقّف کند، از روى دلسوزى گفتند: پروردگارا! این انسان چگونه رها خواهد شد؟ خداوند فرمود: دو راه از بالاى سر و پایین باز است و هرگاه انسان دستى به بر دارد، یا صورت بر خاک نهد، هفتاد ساله اش را مى بخشایم. [۳۱] همین که از تسلّط شیطان بر انسان آگاه شد، روبه درگاه خدا آورده و ناله زد. خطاب رسید: ناراحت نباش، زیرا من را یکى و را ده برابر حساب مى کنم و راه هم باز است. [۳۲] امام باقر علیه السلام فرمود: ورود ابلیس بر انسان از پیشِ رو بدین است که امر را براى انسان ساده و سبک جلوه مى دهد، و از پشت سر به این است که اندوزى و بخل و توجّه به اولاد و وارث را تلقین مى کند و از طرف راست با ایجاد شبهه، را متزلزل و تباه مى سازد و از طرف چپ، و و منکرات را غالب مى کند. [۳۳] شیطان اگر بتواند، مانع ایمان انسان مى شود و اگر نتواند، راه هاى و ارتداد را مى گشاید و اگر موفّق نشود، با ایجاد شک و تردید و وسوسه، انسان را به گناه سوق مى دهد تا از ایمان و عبادتش لذّت نبرد و کار خیر برایش سنگین و با کراهت جلوه کند. در روایات متعدّد، صراط مستقیم، به اهل بیت علیهم السلام و ولایت على علیه السلام تعبیر شده است. [۳۴] ۳۱) تفسیر کبیر فخررازى
پیام ها: ۱-🌸 نجات دهنده ى واقعى است، گرچه نجات از طریق رهبرى انجام گرفته باشد. «انجیناکم» ۲-🌸 یاد نعمت هاى الهى، سبب پایدارى و از شرک است. «أغیراللّه ابغیکم… و اذ انجیناکم» ۳-🌸 رهبران باید پیوسته هاى الهى را یادآورى کنند تا مردم دچار نشوند. «واذ أنجیناکم» ۴-🌸 طاغوت ها بدون و اطرافیان، زورى ندارند. «آل فرعون» ۵ –🌸 طاغوت ها براى حفظ حکومتشان، بى را مى کشند. «یقتّلون أبناءکم» ۶-🌸 زنان و ، اهداف نقشه هاى طاغوت هستند. «یقتّلون… یستحیون…» ۷- 🌸زنده نگاهداشتن مادرانى که فرزندانشان را جلو چشمشان کشته اند، بدترین است. «سوء العذاب یقتّلون ابنائکم و یستحیون نسائکم» ۸ –🌸 گاهى حوادث تلخ وناگوار، وسیله الهى اند. «بلاءُ من ربّکم» ۹- سختى ها و گرفتارى ها را هر چند بزرگ باشند، در مسیر تربیت انسان و آزمایشى الهى بدانیم. «و فى ذلکم بلاء من ربّکم عظیم»
پیام‌های سورۀ هود- آیۀ ۵۲: ۱. و از گناهان، واجب است. «اسْتَغْفِرُوا» «تُوبُوا» ۲. استغفار از ، مقدّمۀ بازگشت به سوی خداست. «اسْتَغْفِرُوا» «ثُمَّ تُوبُوا» ۳. استغفار و فردی، سرنوشت جامعه را عوض نمی‏‌کند، بلکه جامعه باید متحوّل شود تا امداد الهی سرازیر گردد. «یا قَوْمِ اسْتَغْفِرُوا» «تُوبُوا» «یُرْسِلِ» ۴. اعمال و عقاید، در رویدادهای طبیعی مؤثّرند. «تُوبُوا» «یُرْسِلِ» (قوم عاد به خاطر شرک و گناه، به کمبود و خشکسالی گرفتار شده بودند) ۵. عوامل طبیعی، ما را از توجّه به ارادۀ الهی بازندارد. «یُرْسِلِ السَّماءَ» ۶. نظام و حکومت اسلامی اگر خواهان توسعۀ اقتصادی است باید طرح ‏های معنوی را در جامعه توسعه دهد. «تُوبُوا» «یُرْسِلِ السَّماءَ» ۷. جزای دنیوی توبه و بازگشت به سوی ، و است. «تُوبُوا» «یُرْسِلِ السَّماءَ عَلَیْکُمْ مِدْراراً وَ یَزِدْکُمْ قُوَّةً...» ۸. گمان نکنیم که ایمان به خدا و توجّه به او، به معنای دور شدن از و است. «تُوبُوا» «یُرْسِلِ السَّماءَ» «یَزِدْکُمْ قُوَّةً» (اگر ایمان بیاوریم، نه تنها از اموال ما چیزی مطالبه نمی‌شود، بلکه به آنها افزوده نیز می‌‏گردد. «یَزِدْکُمْ») ۹. با کُرنش در پیشگاه الهی و توبه و استغفار به درگاه او، نه تنها کوچک نمی‌‏شویم، بلکه قوی، بزرگ و عزیزتر هم می‌‏گردیم. «یَزِدْکُمْ قُوَّةً إِلی‏ قُوَّتِکُمْ»
پیام‌های سورۀ یوسف - آیات ۹۷ - ۹۸: ۱. ظلم، مایۀ ذلّت است. روزی که برادران، یوسف را به چاه انداختند، روز آنان و ذلّت یوسف بود و امروز به شد. ۲. برای آمرزش ، به اولیای خداوند جایز است. «یا أَبانَا اسْتَغْفِرْ لَنا» ۳. دعای تأثیر ویژه‌‏ای دارد. «یا أَبانَا اسْتَغْفِرْ لَنا» ۴. برای هیچگاه دیر نیست. «اسْتَغْفِرْ لَنا» ۵. اعتراف به گناه و خطا زمینۀ است. «إِنَّا کُنَّا خاطِئِینَ» ۶. برای ، ساعات خاصّی اولویّت دارد. «قالَ سَوْفَ أَسْتَغْفِرُ لَکُمْ» ۷. دعای پدر در حقّ فرزندان، اثر خاصّی دارد. «سَوْفَ أَسْتَغْفِرُ لَکُمْ» ۸. پدر نباید باشد و لغزش فرزندان را در نگهدارد. «أَسْتَغْفِرُ لَکُمْ» ۹. به هنگام اقرار خلافکار، او را ملامت نکنید. هنگامی که گفتند: «إِنَّا کُنَّا خاطِئِینَ» ما خطاکار بودیم. پدر گفت: «سَوْفَ أَسْتَغْفِرُ لَکُمْ» ۱۰. گناهکار را به الهی امیدوار کنیم. «قالَ سَوْفَ أَسْتَغْفِرُ لَکُمْ رَبِّی» ۱۱. در استجابت ﷼دعا و به اولیای الهی باشیم. «سَوْفَ أَسْتَغْفِرُ لَکُمْ» ۱۲. حضرت یعقوب از حقّ خویش گذشت و برای حقّ الهی دعا به داد. «أَسْتَغْفِرُ لَکُمْ رَبِّی» ۱۳. خداوند، شامل بزرگ‏ ترین گناه و گناهکاران نیز می‌شود. «هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِیمُ» با اینکه دو نفر از پیامبران الهی مورد و اذیّت چندین ساله قرار گرفته‌‏اند، باز امید بخشایش از او می‌رود.
نکته‌های سورۀ نور - آیۀ ۲۳: با اینکه در گروه‏‌های کافران، پیمان شکنان، قاتلان، طرفداران طاغوت، منافقان، مفسدان، مشرکان، مستکبران، ظالمان، کتمان کنندگان حقّ و دروغگویان مورد قرار گرفته‌اند ولی لعنت دنیا و آخرت همراه با عذاب عظیم تنها مخصوص کسانی است که آبروی افراد پاک را می‌برند. امام صادق (علیه‌السّلام) این آیه را گواه بر آن دانستند که نسبت ناروا به زنان پاکدامن و عفیف از کبیره است. (بحار، ج
پیام‌های سورۀ عنکبوت - آیۀ ۷‌: ۱. انسان برای دریافت پاداش‌های الهی، به و عمل صالح، هر دو نیازمند است. «آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ» ۲. مؤمنان از لغزش و گناه به دور نیستند. «وَ الَّذِینَ آمَنُوا ... لَنُکَفِّرَنَّ عَنْهُمْ سَیِّئاتِهِمْ» ۳. پاداش الهی، تنها عفو گذشته نیست؛ بلکه دریافت بهترین پاداش نیز هست. «لَنُکَفِّرَنَّ عَنْهُمْ سَیِّئاتِهِمْ وَ لَنَجْزِیَنَّهُمْ» ۴. دریافت پس از پاک شدن از گناهان است. «لَنُکَفِّرَنَّ ... لَنَجْزِیَنَّهُمْ»
نکته‌های سورۀ روم - آیۀ ۴۱: امام صادق علیه‌السّلام فرمود: «حیات جنبندگان در خشکی و وابسته به باران است که اگر باران نبارد، در خشکی و دریا فساد می ‏شود و همین که انسان زیاد شد، باران نازل نمی ‏شود». (تفسیر راهنما) در آیۀ ۳۰ سورۀ شوری‏ می‏ خوانیم: «ما أَصابَکُمْ مِنْ مُصِیبَةٍ فَبِما کَسَبَتْ أَیْدِیکُمْ وَ یَعْفُوا عَنْ کَثِیرٍ» هر مصیبتی به شما رسد به خاطر عملکرد شماست، ولی بدانید که به خاطر و لطفش از بسیاری گناهانتان می‏ گذرد. (اگر بخواهد کیفر همۀ کارهای شما را بدهد، احدی روی زمین باقی نمی ‏ماند.) برخی سختی ‏ها و تلخی ‏های دنیوی، گوشه ‏ای از کیفر گناهان است.
گناهان کبیره چیست؟ امام خمینی قدّس سرّه در تحریرالوسیله در شرایط امام جماعت می‌فرماید: امام جماعت باید از کبیره پرهیز کند و آن: هر گناهی است که در وعده عذاب بر آن داده شده، یا شدیداً با آن برخورد شده، یا دلیلی داشته باشیم که هم وزن یا بدتر از گناهان کبیره شناخته شده، یا آن را کبیره بداند، یا در افکار عمومی مؤمنان کبیره شمرده شود، یا دلیل خاصّی بر کبیره بودن آن داشته باشیم. سپس نمونه‌هایی را می‏ شمرد از جمله: یاس از خدا، نسبت به و رسول، قتل، نسبت ناروا به زن شوهردار، فرار از جنگ، عاق والدین، قطع رحم، سِحر، زنا، لواط، خوردن مال یتیم، کتمان حقّ، گواهی باطل، پیمان‌شکنی، شراب خوری، تجاوز در وصیّت، رباخواری، قمار، کم فروشی، خوردن گوشت مردار و خوک، کمک به ظالم و تکیه بر او، اسراف و تبذیر، حبس حقوق مردم، ، تکبّر، ، ، سخن چینی، سبک شمردن ، ترک نماز، منع زکات، اصرار بر گناهان صغیره، سرگرمی به لهو و لعب.
نکته‌های سورۀ زخرف- آیات ۶۶-۶۷: حال کسانی که بر اساس غیر تقوی، دوستانی انتخاب کرده‌‏اند، در چنین است: پشیمانی و که چرا با او شدم. «یا وَیْلَتی‏ لَیْتَنِی لَمْ أَتَّخِذْ فُلاناً خَلِیلًا» «فرقان، ۲۸» وای بر من! ای کاش فلانی را دوست خود بر نمی‌گزیدم. دوستان هیچ نقشی برای کمک به یکدیگر ندارند. «وَ لا یَسْئَلُ حَمِیمٌ حَمِیماً» «معارج، ۱۰» دوستان، دشمن یکدیگر می‏‌شوند. «الْأَخِلَّاءُ یَوْمَئِذٍ بَعْضُهُمْ لِبَعْضٍ عَدُوٌّ» (آیه مورد بحث) به یکدیگر خواهند کرد. «کُلَّما دَخَلَتْ أُمَّةٌ لَعَنَتْ أُخْتَها» «اعراف، ۳۸» از یکدیگر فرار می‌کنند. «یَفِرُّ الْمَرْءُ مِنْ أَخِیهِ وَ أُمِّهِ وَ أَبِیهِ وَ صاحِبَتِهِ وَ بَنِیهِ» «عبس، ۳۴ ۳۶» خود را به گردن یکدیگر می‌اندازند. «لَوْ لا أَنْتُمْ لَکُنَّا مُؤْمِنِینَ» «سبأ، ۳۱» از یکدیگر برائت دارند. «یا لَیْتَ بَیْنِی وَ بَیْنَکَ بُعْدَ الْمَشْرِقَیْنِ» «زخرف، ۳۸»