eitaa logo
نشر خوبی ها محمد مهدی
318 دنبال‌کننده
445 عکس
379 ویدیو
58 فایل
نشر خوبی ها
مشاهده در ایتا
دانلود
بسم الله الرحمن الرحیم سلام علیکم یا امیر المومنین علیه السلام ۴- به معنی : نامه در روز مثل : ۱- و وضع الکتاب فتری المجرمین مشفقین مما فیه و یقولون یا ویلنا ما لهذا الکتاب لا یغادر صغیره ولا کبیره الا احسا ها ۴۹ کهف ۲- ولدینا کتاب بالحق وهم لا یظلمون ۶۲ مومنون ۳- کتاب الفجار ۷ مطففین ۴ کتاب مرقوم ۹ و ۲۰ مطففین ۵ عندنا کتاب حفیظ ۴ قاف ۶ کتابا یلقاه و منشورا ۱۳ اسرا ۷ کتابک کفا به نفسک الیوم علیک حسیبا ۱۴ اسرا یعنی بهترین قول این است که اعمال را در کتاب ثبت می‌کنند و به سوی الله تعالی می‌برند ۵ - لوح و آن چه نزد الله تعالی است مثل : کان ذالک فی الکتاب مستورا که اشاره به محفوظ دارد و منظور کتابی است که در آن تمام هستی وجود دارد تفسیر طبرسی جلد ۱۵ صفحه ۱۳۴ الحمدلله رب العالمین https://eitaa.com/nashrekhobyhakashan
بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم سلام علیکم السلام علیک یا امیرالمومنین علیه السلام سوره مبارکه ۱ أَعُوذُ بِاللَّهِ مِنَ الشَّیطَانِ الرَّجِیمِ بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیم‏ سَبَّحَ لِلَّهِ مَا فِی السَّماوَاتِ وَ مَا فِی الْأَرْضِ وَ هُوَ الْعَزِیزُ الْحَکِیمُ ﴿1﴾ سوره مبارکه «حشر» دوّمین سوره از شش‌گانه، است. سوره «حشر» از مسبّحات شش‌گانه است; شش سوره در کریم است که به نام مسبّحات معروف است؛ یعنی آغاز این سُوَر حق شروع می‌شود; یکی سوره «حدید» است، دوّمی سوره «حشر» است، سوّمی سوره «صف»، چهارمی «جمعه» پنجمی سوره سوره «تغابن»، ششمی سوره «اعلیٰ» که ﴿سَبِّحِ اسْمَ رَبِّکَ الْأَعْلَی﴾. این مسبّحات شش‌گانه خاصیتی که دارد آن است که رسول خدا(صلّی الله علیه و آله و سلّم) هر شب این شش سوره را قبل از می‌خواندند[1] [1]. مستدرک الوسائل و مستنبط المسائل، ج‏4، ص290. و شما آقایان هم ـ ان‌شاءالله ـ عادت کنید که هر شب قبل از این شش سوره را بخوانید! که برای این سوره یاد شده فراوان است; یکی آن است که : هر کس این شش سوره را در زمان , عادت او این باشد که قبل از خواب بخواند، نمی‌میرد مگر اینکه وجود مبارک حضرت حجّت(سلام الله علیه) را زیارت کند. [2] [2]. الکافی(ط ـ الإسلامیة)، ج‏2، ص620. اگر کسی عادت او این باشد که این شش سوره را قبل از خواب بخواند, در جوار رسول خدا(صلّی الله علیه و آله و سلّم) قرار می‌گیرد; الحمدلله‌رب‌العالمین کانال‌نشرخوبی‌ها🌹 https://eitaa.com/nashrekhobyhakashan
بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم سلام علیکم السلام علیک یا امیرالمومنین علیه السلام سوره مبارکه ۲ سوره حشر است مکّی نیست. یکی از معیارهای مکّی و مدنی بودن سُوَر، بررسی مضمون آن سوره است. سوره‌ای که در آن جریان اهل کتاب مطرح است به عنوان جنگ و صلح، سوره‌ای که در آن سوره جریان منافقین مطرح است به عنوان کارشکنی و مانند آن, سوره‌ای که در آنها بسیاری از احکام فرعی مطرح است، این‌گونه از سُوَر مدنی هستند, زیرا جریان و صلح اصلاً در مکه نبود. سیزده سالی که وجود مبارک رسول اکرم(علیه آلاف التحیة و الثناء) در مکه تشریف داشتند سخن از جنگ و صلح نبود, سخن از زد و خورد نبود, فقط سخن از خوردن بود. سیزده سال فقط مسلمین می‌خوردند; یعنی کتک می‌خوردند؛ در مدینه بود که زد و خورد شروع شد. سوره‌هایی که در آن سُور از جنگ و مانند آن سخن به میان می‌آید، معلوم می‌شود که این سوره مدنی است; چه اینکه جریان و کارشکنی منافقانه هم در مدینه ظهور کرده است, نه در مکه, چون این سوره در جریان یا إجلای وطن گروهی از اهل کتاب هست و جریان منافقین را هم بازگو می‌کند, مضمون این سوره نشان می‌دهد که این سوره مدنی است, نه مکّی. الحمدلله‌رب‌العالمین کانال‌نشرخوبی‌ها🌹 https://eitaa.com/nashrekhobyhakashan
بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم سلام علیکم السلام علیک یا امیرالمومنین علیه السلام سوره مبارکه غرض سوره حشر آن است که : اگر کسی با نظامِ اسلامی در افتاد, ولیّ مسلمین همه امکانات صلح و سازش را با او در میان می‌گذارد و اگر این امکان‌ها سودی نکرد, ولیّ مسلمین موظّف است برای حفظ اسلامی تلاش کند, آن‌گاه آثار غیبی ظهور می‌کند؛ طوری که : نه به فکر مسلمینِ پیروز می‌آید که این قدرت نصیب آنها می‌شد، نه به فکر آن کفّار شکست‌خورده می‌آید که این‌چنین شکستی دامنگیر آنها می‌شد. الحمدلله‌رب‌العالمین کانال‌نشرخوبی‌ها🌹 https://eitaa.com/nashrekhobyhakashan
بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم سلام علیکم السلام علیک یا امیرالمومنین علیه السلام سوره مبارکه ۴ آیه اول این سوره حشر می فرماید: ﴿سَبَّحَ لِلَّهِ مَا فِی السَّماوَاتِ وَ مَا فِی الْأَرْضِ وَ هُوَ الْعَزِیزُ الْحَکِیمُ﴾, به معنای : از هر و نقص است، آغاز سُوَر قبل از سوره «حشر» نشان می‌دهد که این تسبیح،: اول با مصدر شروع شد بعد به فعل ماضی رسید, بعد به فعل مضارع رسید, بعد هم به امر ختم شد; ترتیب سُوَر این‌چنین است. سوره مبارکه «إسراء» با مصدر شروع شد: ﴿سُبْحَانَ الَّذِی أَسْرَی بِعَبْدِهِ لَیلاً مِنَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ﴾. سوره «حدید» و سوره «حشر» و سوره «صف» اینها با فعل ماضی یاد می‌شود که ﴿سَبَّحَ لِلَّهِ مَا فِی السَّماوَاتِ﴾ و مانند آن سوره مبارکه «جمعه» و «تغابن» که بعد از «صف» است با فعل مضارع شروع می‌شود: ﴿یسَبِّحُ لِلَّهِ مَا فِی السَّماوَاتِ وَ مَا فِی الْأَرْضِ﴾ و آخرین سوره از مسبّحات شش‌گانه همین سوره «اعلیٰ» است که با امر شروع می‌شود که ﴿سَبِّحِ اسْمَ رَبِّکَ الْأَعْلَی﴾ این نظم طبیعی و ادبی که : اول مصدر بعد فعل ماضی، بعد فعل مضارع، بعد امر در این شش سوره به تدریج محفوظ مانده است؛ الحمدلله‌رب‌العالمین کانال‌نشرخوبی‌ها🌹 https://eitaa.com/nashrekhobyhakashan
بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم سلام علیکم السلام علیک یا امیرالمومنین علیه السلام سوره مبارکه ۵ ﴿سَبَّحَ لِلَّهِ مَا فِی السَّماوَاتِ﴾ یعنی آ‌نچه که در آسمان و زمین هستند خدا را می‌کنند. تسبیح و تنزیه، یک شعوری است؛ و یعنی : خدای سبحان را از هر نقص و عیب مبرّا دانستن. نقص و آن است که : موجودی ممکن است آن مقداری که دارد سالم باشد، ولی نسبت به مازاد ناقص باشد؛ مثلاً یک فرش دوازده متری برای اتاق پانزده متری ناقص است نه مَعیب؛ این فرش عیب ندارد؛ ولی دارد و عیب آن است که همان مقداری که دارد، فاسد و پوسیده است؛ نقص غیر از عیب است. تسبیح و تنزیه آن است که انسان ذات اقدس الهی را از هر نقص و عیبی مبرّا بداند؛ یعنی خداوند هر آنچه را که باید داشته باشد دارد و هر آنچه که دارد بی‌عیب است؛ هیچ کمالی فرض نمی‌شود که الله ‌تعالی فاقد آن کمال باشد و هیچ عیبی هم در محدوده کمال‌هایی که حضرت الله تعالی دارد وجود ندارد؛ هم کامل است و هم تام. عبارت از آن است که : انسان معتقد باشد در اصل هستی و کمالات هستی بی‌عیب و بی‌نقص است،. کسانی که خدای سبحان را تنزیه نمی‌کنند؛ یعنی معتقد به نزاهت خدای سبحان از عیب و نقص نیستند، قرآن کریم آنها را به صورت و مانند آن یاد می‌کند؛ الحمدلله‌رب‌العالمین کانال‌نشرخوبی‌ها🌹 https://eitaa.com/nashrekhobyhakashan
بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم سلام علیکم السلام علیک یا امیرالمومنین علیه السلام سوره مبارکه ۶ خدای سبحان را می‌کند. پس تنزیه یعنی : مبرّا دانستن خدای سبحان از هر نقص و از هر عیب. تنزیه : تنزیه ، تنزیه ،. تنزیه ، تسبیح اعتقادی؛ نظیر توحید است. یعنی : کسی که معتقد به وحدانیت خدای سبحان است، مسبّح یعنی : کسی که معتقد به نزاهت خدای سبحان است. تسبیح قولی و فعلی هم نظیر توحید قولی و فعلی است. الحمدلله‌رب‌العالمین کانال‌نشرخوبی‌ها🌹 https://eitaa.com/nashrekhobyhakashan
بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم ﷽🕊♥️ ‍🕊﷽ السلام علیک یا امیرالمومنین و یا صاحب الزمان علیهما السلام سلام علیکم حضرت (ع ) در برابر زمان حضرت رضا (ع ) در خراسان ، بود (خليفه وقت ) روزهاى دوشنبه و پنجشنبه را روزهاى ملاقات مردم با او قرار داده بود، (ره ) مى گويد: در يكى از اين دو روز ملاقاتى ، حضرت رضا (ع ) حضور داشت ، مامون در جانب راست حضرت رضا (ع ) نشسته بود، به ماءمون خبر رسيد كه يكى از پارسايان عابد، دزدى كرده است ، ماءمون دستور داد او را نزد او بياورند، ماءمورين رفتند و او را نزد ماءمون آوردند، ماءمون به چهره او نگاه كرد، ديد بر اثر و سجده هاى زياد، پيشانيش ‍ پينه بسته است به او گفت : (خجالت نمى كشى ، تو با اين سيماى مذهبى ، دزدى ميكنى ؟) گفت : من از روى و ناچارى به دزدى زدم ، زير مرا از حقى كه در خمس و بيت المال دارم باز مى دارى ، و بر اثر تهيدستى ناچار به دزدى مى شدم . ماءمون گفت : تو چه حقى در خمس و بيت المال دارى ؟ عابد گفت : خداوند مصرف را در شش مورد، تقسيم و فرموده است : و اعلموا انما غنمتم من شى ء فان لله خمسه و للرسول و ... (۱). (بدانيد هر گونه غنيمتى كه به شما رسد، خمس آن براى خدا و پيامبر(ص ) و براى خويشان پيامبر(ص ) و يتيمان و مسكينان و درماندگان در سفر است اگر شما به خدا وآنچه بر بنده خود، در روز جدايى حق از باطل ، و روز درگيرى دو گروه (با ايمان و بى ايمان - يعنى روز جنگ بدر) نازل كرده ايم ايمان آورده ايد). در مورد در آيه 7 سوره آمده است ). بنابراين چرا حق مرا به من نمى دهى ، با اينكه من درمانده در سفر هستم ، و بر اثر تهيدستى نمى توانم به وطن بازگردم ، وانگهى من از آگاهان به آيات قرآن هستم . ماءمون گفت : براى اجراى الهى و حكم اسلام كه درباره ، مقرر شده آماده باش ، ما نمى توانيم به خاطر اين ياوه سرائى تو، الهى را تعطيل كنيم . عابد گفت : نخست از خودت شروع كن ، و خود را با اجراى حد الهى پاكساز و بعد به ديگرى بپرداز. ماءمون در اينجا به حضرت رضا (ع ) رو كرد و عرض نمود: اين شخص چه مى گويد؟ (نظر شما چيست ؟) امام رضا (ع ) فرمود: او مى گويد: تو دزدى كردى ، من هم دزدى كردم . ماءمون ، بسيار خشمگين شد، سپس به عابد رو كرد و گفت : (سوگند به خدا به جرم دزدى ، دستت را قطع مى كنم ) . عابد گفت : آيا دست مرا قطع مى كنى ، با اينكه برده وغلام من هستى ؟! ماءمون گفت : واى بر تو، از كجا من غلام تو شده ام ؟! عابد گفت : مادر تو را (پدرت ) از بيت المال مسلمانان خريده است بنابراين ، مادر تو جزء اموال همه مسلمانان مغرب و مشرق است و تو كه از او به وجود آمده اى برده و غلام همه مسلمانان هستى ، تا وقتى كه آنها تو را آزاد كنند، ولى من از سهمى كه دارم تو را آزاد نخواهم كرد، وانگهى تو خمس مردم را چپاول كردى و حق آل رسول (ص ) را به آنها ندادى و حق من وامثال مرا ندادى ، و از سوى ديگر چيز ناپاك ، پاك كننده ناپاك ديگر نيست ، بلكه ناپاك را چيز پاك ، پاك مى كند، و كسى كه بر گردن او حد است ، حد ديگران را جارى نمى سازد تا نخست حد خود را جارى كند، و بعد به ديگران برسد، آيا سخن خدا را نشنيده اى كه مى فرمايد: اتاءمرون الناس بابر و تنسون انفسكم وانتم تتلون الكتاب افلا تعقلون (آيا مردم را به نيكى مى كنيد، ولى خودتان را فراموش مى نمائيد، با اينكه شما خودتان كتاب (آسمانى ) را مى خوانيد، آيا هيچ نمى كنيد؟!) (۲). ماءمون در برابر گفتار شيواى عابد، درمانده شده بود، متوجه حضرت رضا (ع ) شد و عرض كرد: (نظر شما درباره اين شخص چيست ؟) حضرت رضا (ع ) فرمود: خداوند به محمد(ص ) فرمود: قل فلله الحجة البالغة (براى خدا رسا و قاطع هست ) (۳) به طورى كه بهانه اى براى هيچ كس باقى نمى ماند، و اين حجتها همان است كه نادان با وجود نادانى به آن پى مى برد، چنانكه شخص و نادان با خود به آن آگاه مى گردد، و دنيا و آخرت بر اساس حجت ودليل ، پابرجا است ، و اين مرد( عابد) هم براى خود حجت و دليل آورد. در اين هنگام ماءمون دستور آزادى عابد را صادر كرد، و از مردم روى گردانيد با حضرت رضا (ع ) به تنهايى به صحبت پرداخت (و تمام كینه و فكر و ذكر خود را در مورد حضرت رضا (ع ) به كار برد) تا اينكه آن حضرت را مسموم كرده و به شهادت رسانيد(۴). ۱ - انفال - 41 ۲ - بقره - 44 ۳ - انعام - 146 ۴ - عيون اخبار الرضا، ج 2، ص 237 و 238 الحمدلله‌رب‌العالمین🌹 @nashrekhobyhakashan گل های مهدوی عجل الله تعالی فرجه https://eitaa.com/joinchat/1471611628Cc2ba09a45b