فهرست مطالب کانال (روی عنوان مورد نظرتان ضربهای بزنید):
#قرآن_کریم #معارفقرآنی
#تجلی_اعظم #مطلعانوار
#انسان_کامل #نهجالبلاغه
#اوصاف_سالکان_کوی_محبت
#غدیرخم_دلیل_خاتمیت_دین_اسلام
#جام_معرفت_حسینی #تبیین_عزت_حسینی
#امام_مهدی_موجود_موعود
معنای واقعی انتظار ظهور
#حضرت_معصومه
اشراق اول تا دهم از بارقه الهی
#بارقه_الهی #روضهرضوان
#شهید_آیت_الله_بهشتی
#زندگینامه_علمی #تألیفات
#گوهری_از_دریای_معرفت
#اندیشهوتفکر #زیباییوهنر
#مسائلفلسفی #روح_و_روان
#انفعالمعارف #معرفت_نفس
#شخصیت_انسانی #امور_اخلاقی
#مباحث_معرفتی #زندگیوحیات
#تقوا #یقظه
#زیارت_جامعه_کبیره #جلوههای_قدسی
#مناجات #دعا_و_نیایش
#دعا_عرفه #روضه
#رجب #شعبان
#مناجات_شعبانیه #شرح_دعای_سحر
#ضیافت_الهی #شب_قدر
#تبیین_جایگاه_انسان_درهندسه_نظام_آفرینش
#بیان_آیه_تطهیر #نوگراییونوبینی
بررسی ابعاد شخصیتی ابن سینا علیه الرحمة
#بررسی_ابعاد_شخصیتی_ابن_سینا
#حکمتهای_بهاری
#دعا_عرفه
🔹دعای عظیم الشأن عرفه حضرت اباعبدالله الحسین علیه السلام جلوه ای است از عرفان قرآنی، ظهوری است از توحید ربانی رشحهای است از بروز مقام عبودیت عبد محض خدای متعال، که به این جهت او را «اباعبدالله» گفتهاند.
🔰انسان در حال شدن، مصباح هدایت عرفان و کشتی نجات توحید، ص۶۹
🌹🍃🌹🍃🌹🍃🌹
اندیشه حکیمانه:
🇮🇷 http://eitaa.com/ostadtabatabai
وبلاگ دروس:
🌐http://ostadtabatabai.blogfa.com/
#دعا_عرفه
"اِلـهي اَنـَا الْفَقيرُ في غِنايَ، فَكَيْفَ لا اَكُونُ فَقيراً في فَقْري، اِلـهي اَنـَا الْجاهِلُ في عِلْمي، فَكَيْفَ لا اَكُونُ جَهُولاً في جَهْلي"
موجودی که هویت او عین فقر و ربط به خداست، و حدوث و بقای وی، عین وابستگی به حق تعالی است، چگونه در اوصاف خود مانند علم محتاج او نباشد. پروردگارا در آنچه که دارم فقیر و وابسته به تو هستم، پس چگونه در آنچه ندارم بینیاز و مستقل باشم.
فقر وصف خارج از ذات و هویت ممکن نیست بلکه عین ذات آن است، چه اینکه غنا وصف زائد بر خداوند نیست بلکه عین ذات متعالی اوست.
بر اساس تشکیک وجود و حکمت متعالیه همه موجودات را خداوند سبحان آفرید، الله تعالی وجودی است نامحدود و فوق مالایَتَناها بما لایَتَناها، موجودات دیگر سهمی از وجود دارند و طَرفی از هستی بستند، منتها فقر محضاند، نه ذات ثَبَتَ له الفقر، و خداوند متعال غنیِّ صرف است، نه ذات ثَبَتَ له الغِنی. فقر برای موجودات نظیر زوجیت برای اربعه نیست که لازمه ذات باشد؛ زیرا لازم در مرتبه ملزوم نیست و زوجیت در مرتبه ذات اربعه نیست، فقر برای موجودات لازمه ذات نیست بلکه عین ذات است؛ زیرا فقر اگر برای موجودات ممکن نظیر زوجیت اربعه باشد لازمهاش آن است که در مقام ذات فقر نباشد وقتی در مقام ذات فقر نبود میشود غنا و استقلال، پس فقر برای موجودات میشود بالعرض و این مستحیل است. لذا فقر برای موجودات نظیر حیوان ناطق برای انسان است یعنی همان طوری که مقومات ماهوی درمتن ماهیت راه دارند، فقر قِوام وجودی موجودات جهان امکان است و عین هستی آنهاست، چه اینکه غنا برای ذات اقدس اله، عین ذات است.
اما بر اساس وحدت شخصی وجود و مبنای عرفان اسلامی، تقابل فقر و غنا بین واجب و ممکن، تقابل عدم و ملکه نیست، بلکه مصداق تقابل سلب و ایجاب خواهد بود؛ زیرا در عدم ملکه، طرف عدم، شأنیت داشتن ملکه را به حسب شخص، صنف، نوع یا جنس باید داشته باشد و حال آنکه ماسوی الله که فقیر محض هستند هیچ کدامشان شأنیت داشتن غنای او را ندارند، غنا وصف ذات الهی است و دیگران که عین فقر هستند، هرگز واجد غنای او نمیشوند.
🔰 انسان در حال شدن، ص۶۹
🌹🍃🌹🍃🌹🍃🌹
اندیشه حکیمانه:
🇮🇷 http://eitaa.com/ostadtabatabai
وبلاگ دروس:
🌐http://ostadtabatabai.blogfa.com/
#دعا_عرفه
✅ بیان منشأ امید در دعای عرفه: دل به نعمت دنیایی نسپردن و از بلاها مأیوس نشدن.
🔹 «إلهى اِنَّ اختِلافَ تَدْبِيرِكَ وَ سُرْعَةَ طَواءِ مَقَادِيرَكَ مَنَعَا عِبادَكَ العَارِفِينَ بِكَ عَنِ السُّكُونِ إِلَى عَطاء وَ اليَأْسِ مِنكَ فى بَلاء».
خدایا، مصالح تقدیر و حکمت تدبیرت پیوسته در تغییر است. پروردگارا تدبیرت مختلف و گوناگون و تقدیراتت سریع التحوّل است، این تدبیر و تقدیر مانع میشود که بندگان عارف بر عطا و نعمتت آرام یافته و خاطر جمع شوند و دل به نعمت این نشأه خوش کنند، و یا در بلا و سختی از لطف بیپایانت ناامید گردند.
مرا در منزل جانان چه اَمن عیش چون هر دَم
جَرس فریاد میدارد که بربندید محملها
به می سجاده رنگین کن گرت پیر مغان گوید
که سالک بیخبر نَبود ز راه و رسم منزلها
براین اساس اهل معرفت نه تنها در بلا و سختی ناامید نمیشوند، بلکه شعار و نغمه عارفانهشان این است که:
در بلا هم میچشم لذات او
ماتِ اویم ماتِ اویم ماتِ او
°°°°° °°°° °°°°°
✅ هدف از این همه اختلاف آثار و تحولات جهان:
🔹 «اِلهى عَلِمْتُ بِاخْتِلافِ الأَثَارِ وَ تَنقُلاتِ الأطوارِ أَنَّ مُرادَكَ مِنِّى أَنْ تَتَعَرَّفَ إِلَيَّ في كلِّ شَيْءٍ حَتَّى لا أَجْهَلَكَ فِي شَيْءٍ».
خداوندا من از اختلاف تأثّرات و گوناگون شدن تحوّلات جهان بر من، دانستم که غرض تو از آفرینشم آن است که تو خود را در هر چیز به من بشناسانی و من در هیچ یک از امور عالم از تو غافل و جاهل نباشم.
اختلاف تأثّرات و گوناگونی تحولات جهان، همراه با حاکمیت نظم و انسجام محيّر العقول در متن نظام هستی، آیت و نشانه آشکار بر وجود خالقِ بی همتاست، «إِنَّ فِي خَلْقِ السَّماواتِ وَالْأَرْضِ وَاخْتِلافِ اللَّيْلِ وَالنَّهَارِ لَآيَاتٍ لِاُولِي الْأَلْبَابِ» (سوره آل عمران/۱۹۰)
از آن جایی که اختلاف آثار و تطوّرات، از ماده نیست، لذا وجود مبارک سالار عارفان واصل و سید شهیدان شاهد حسین بن على علیهما السلام همه جهان کیهانی را مانند بدن انسان مشاهده فرموده که نفسِ کل در آن ساری است و از اختلاف آثار، عقول ما را به ماورای ماده هدایت نمود.
🤲🏻 خداوندا در این مَعْبَدِ بزرگ، که جهان هستیاش مینامیم و در این کارگاه سترگ که خاموشی بُهت انگیزی صدای با عظمتِ تو را در گوش دلِ ما طنین میاندازد، لحظاتی چند نور خود را در دلهای ما بیفروز و شامۀ ما را از نسیم ابدیت خود که بر روی این موجودات و تحولات گذران میوزد، معطّر فرما.
🌸 اندیشه حکیمانه
#دعا_عرفه
🤲🏻«اِلهى مَنْ كانَتْ مَحاسِنُهُ مَساوِىَ فَكَيفَ لَا تَكُونُ مَساوِيهِ مَساوِيَ؟ وَمَنْ كانَتْ حَقَائِقُهُ دَعاوِيَ فَكَيْفَ لَا تَكُونُ دَعاوِيهِ دَعاوِيَ؟»؛ پروردگارا، کسی که محاسن و خوبیهایش بدی است، پس چگونه زشتی و بدیهایش بد نخواهد بود. و کسی که حقایق او مجاز و دعوی بی دلیل است -زیرا از آنِ وی نیست- چگونه مجازها و ادعاهای تهی از برهان او، دعوی صرف نباشد.
🔹انسان آنچه را که حقیقت برای خود میداند و حُسن خود میشمارد، چیزی جز ادعا نیست و همۀ آنچه که دارد از غیر اوست، کمال اخلاص در شناختِ انسان این است که اوصاف سلبی و نقصی، عین ذات او شمرده شود، همان گونه که کمال اخلاص درباره واجب آن است که صفات ثبوتیِ زاید بر ذات، از او نفی گردد و عین ذات او خوانده شود. البته تنها انسان نیست که در کمالات خود فقیر و محتاج است و به حول و قوه الهی قیام و قعود مینماید، بلکه همۀ ماسوی از این ویژگی برخوردارند و هستی همه آنها هستی فقیرانه است. فقر، معنایی جز نقص و سلبِ غنا ندارد و وصف فقر که به لحاظ مصداق عین ذات انسان است، واسطهی در اثباتِ مفهوم دیگری میشود که متلازم با آن است و آن مفهوم عبارت از غنیّ داشتن است؛ به این بیان که انسان و هر معلول دیگر فقیر است و هر فقیری دارای غنیّ است، پس برای انسان نیز موجودی غنیّ و مستقل وجود دارد؛ زیرا فقر معلول، عین ربط بودن اوست و هرگز ربط محض بدون غَنيّ مستقل یافت نمیشود؛ چون اگر غنیّ مستقل نمیبود، موجودی که عین ربط است یافت نمیشد.
📚انسان در حال شدن، رساله مصباح هدایت عرفان و کشتی نجات توحید، ص۷۲
💠 اندیشه حکیمانه