eitaa logo
اندیشه حکیمانه
307 دنبال‌کننده
836 عکس
357 ویدیو
1 فایل
بیان نظرات و اندیشه‌های علمی حِکمی استاد سید علی طباطبایی دام عزه العالی 🔰فهرست مطالب کانال: https://eitaa.com/ostadtabatabai/315 ✍🏻وبلاگ دروس: 📚 http://ostadtabatabai.blogfa.com روبیکا: https://rubika.ir/ostadtabatabai 🤝جهت ارتباط: @saeed676
مشاهده در ایتا
دانلود
توفیق جمع قرآن، عرفان و برهان، نعمتی است که خداوند سبحان به عالمان ربانی روزی گردانید. جمع سالم قرآن، عرفان و برهان، به خلط مسائل، مفاهیم و اصطلاحات تفسیری، عرفانی و فلسفی نیست؛ بلکه بر حفظ دو امر است: اول: رعایت مجتهدانه حقِ هر یک از رشته های سه‌گانه تفسیر، عرفان و فلسفه، بگونه‌ای که مطالب مربوط به هر علم، در جای خود مطرح شود. دوم: در هر یک از علوم سه‌گانه، راه وصول به علم دیگر هموار باشد و هیچ یک راه را بر دیگری نبندد؛ به این معنا که در فلسفه مبنایی اخذ نشود که راه را بر عرفان و یا قرآن ببندد، بلکه فلسفه سکوی پرواز به سوی شهود و زمینه ساز بهروری از حضور قرآن باشد و بر همین قیاس، عرفان نیز بر انکار دو همراه دیگر زبان نگشاید، بلکه دست نوازش بر سالکان طریق برهان داشته باشد و بر نوری که از ناحیه خداوند سبحان به صورت قرآن نازل شده است، شهادت و گواهی دهد. اصل۴۱ استاد سید علی طباطبایی 🌹🍃🌹🍃🌹🍃🌹 اندیشه حکیمانه 🇮🇷 http://eitaa.com/ostadtabatabai 🌐http://ostadtabatabai.blogfa.com/
فهرست مطالب کانال (روی عنوان مورد نظرتان ضربه‌ای بزنید): معنای واقعی انتظار ظهور اشراق اول تا دهم از بارقه الهی بررسی ابعاد شخصیتی ابن سینا علیه الرحمة
بحثی پیرامون آیه کریمه «أَلَمۡ تَرَ إِلَىٰ رَبِّكَ كَيۡفَ مَدَّ ٱلظِّلَّ وَلَوۡ شَآءَ لَجَعَلَهُۥ سَاكِناً ثُمَّ جَعَلۡنَا ٱلشَّمۡسَ عَلَيۡهِ دَلِيلٗا* ثُمَّ قَبَضۡنَٰهُ إِلَيۡنَا قَبۡضاً يَسِيراً». (سوره فرقان، آیات ۴۵ و ۴۶): الف. همزه در «اَلَم تَرَ» برای استفهام و نشان تأکید است و مراد از رؤیت در «اَلَم تَرَ» نسبت به وجود مقدس رسول خدا صلی الله عليه و اله، رؤیت شهودی و قلبی است نه رؤیت بصری و حسی. این استفهام در کلام عرب در جایی به کار می‌رود که امر نامحسوس مانند امر محسوس روشن باشد و کاربرد آن، کنایه از بداهت مطلب است، به گونه‌ای که تصور آن، تصدیقش را در پی دارد. ب. این آیه کریمه، شمس را دلیل بر ظلّ قرار داده است و جهان افاضه را به شمس تشبیه نموده است، ظلّ در برابر شمس، چیزی نیست، فقط شمس و ظهورات او را نشان می‌دهد، هیچ حقیقتی برای سایه نیست مگر آن که نشانه شمس است. ج. این تمثیل در اندیشه انسان این حقیقت را روشن می‌سازد که نور، دلیل بر سایه است نه بر عکس، آن کس که از پایین می‌نگرد، سایه را دلیل بر نور می‌گیرد و از راه سایه به وجود نور، پی می‌برد، اما آن که چشمی حقیقت‌بین دارد و هستی را از بالا می‌نگرد روشنی خورشید را دلیل بر سایه می‌بیند. د. آیا به پروردگار خود نمی‌نگری، چگونه ظلّ را امتداد داده است؟ و اگر می‌خواست آن را ساکن می‌گرداند؛ یعنی اگر می‌خواست به گونه‌ای بود که از او فیض جود و ظلِّ وجود نشأت نمی‌گرفت، ولکن او خداست و فیض و فضل خود را قطع نکرد. یعنی آن هویت مطلقه به ظهور اظلال نمودار شد که اگر این اظلال نبودند، اعیان ممکنات در کتم عدم بودند. ه. عالم ظلّ نور خداوندی است، اعیان موجودات مقرّ ظلّ الهی هستند و نور الهی، شمس حقیقت است که دلیل بر عالم است و عالم را راهنمایی می‌کند، آنجا که خورشید عمودی بتابد، ظلّی باقی نمی‌ماند و آنجا که عمودی نتابد ظلّ پدید می‌آید. اگر نور نباشد، ظلّی نخواهد بود و آنگاه که نور گرفته شود و اسم باطن حاکم گردد، ظلّ ممدود به آرامی جمع می‌شود و قبض ظلّ نیز به شاخص مستند است. پس ظلّ از شاخص پدید آمده و به آن باز می‌گردد و با بازگشت ظلّ همه آنچه که در پرتو ظلّ نمودار شده، به شاخص رجوع می‌نمایند. ( ؛ اصل ۴۷) 🌹🍃🌹🍃🌹🍃🌹 اندیشه حکیمانه: 🇮🇷 http://eitaa.com/ostadtabatabai