eitaa logo
✳️ جستارهای قرآنی رحیق
2.8هزار دنبال‌کننده
3.3هزار عکس
1.4هزار ویدیو
787 فایل
«رحیق» نوشیدنی گوارا و ناب بهشتیان. ۲۵مطففین . مستمع صاحب سخن را بر سر کار آورد غنچهٔ خاموش، بلبل را به گفتار آورد صائب @s_m_a57 @Sayyedali_1997
مشاهده در ایتا
دانلود
🔰اسلام؛ آزادی زن ؛اجتماع و خانواده و حد و مرزها ؟! از نظر اجتماعی ، زن و مرد از آزادی یکسان برخوردار هستند ، اما در محیط خانواده ، خداوند سرپرستی و اختیار زن را در مواردی به عهده همسر و مرد قرار داده است . باید توجه داشت که خانواده یک واحد کوچک اجتماعی است و همانند یک اجتماع بزرگ رهبر و سرپرست واحدی می خواهد که قرآن مرد را سرپرست و زن را معاون و مشاور او قرار داده و این تعبیر ، استبداد و اجحاف و تعدی نیست ; چون این موقعیت به دلیل وجود خصوصیاتی است که در مرد وجود دارد ; مانند: ۱ . غلبه قدرت تفکر بر نیروی عاطفه و احساسات او (به عکس زن که از عواطف بیشتری بهره مند است ) ۲ . داشتن بنیه و نیروی جسمی بیشتر که با اولی بتواند بیندیشد و با دومی از حریم خانواده خود دفاع کند . ۳ . تعهد او در برابر زن و فرزندان نسبت به پرداختن هزینه های زندگی ، مهریه و تأمین زندگی و به همین جهت در آیه می فرماید یکی از علل سرپرست بودن مرد ، تعهداتی است که در مورد انفاق مال برای خانواده دارد ; به هر حال ، این مسؤولیت ، دلیل بر برتری وجودی و شرفی مرد نیست .۱ امّا اینکه چرا در جامعه اسلامی حقوق زنان پایمال می شود ، ربطی به اسلام ندارد . اسلام تمام احکام و قوانینش بر مبنای حکمت ، عدالت و توانایی انسان است و اگر افراد این حقوق را رعایت نمی کنند ، اسلام مقصر نیست . ۱ . تفسیر نمونه ، ج ۳ ، ص ۳۶۹ـ۳۷۱ . 🌷🌷🌷 🔅تفسير و قرآن پژوهی @rahighemakhtoom
🔰اگر در هیچ زمانی جامعه بدون امام نیست بعد از شهادت امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف ) سرنوشت جامعه چگونه خواهد بود ؟ 🔹بعد از ظهور و شهادت امام زمان امامان علیهم‏السلام و گروهی از مؤمنان و نیز عده‏ای از منافقان و فاسقان به این جهان باز می‏گردند که به آن رجعت می‏گویند. رجعت که از عقاید اختصاصی ما شیعیان و مربوط به قبل از قیامت و زنده کردن مردگان در این دنیا است. آیات قرآن در این زمینه دو قسمند: 🔘۱ـ آیاتی که اصل رجعت در دنیا را ثابت می‏کنند، مثل آیات ۸۲ إلی ۸۵ سوره نمل که به بازگشت گروهی از بدکاران و نیکوکاران به همین دنیا در آستانه رستاخیز اشاره دارد و می‏فرماید: « و یوم نحشر مِن کل أُمّةٍ فوجا ممّن یکذّب بـ?ایـتنا فهم یوزعون؛ و [بیاد بیاور] روزی را که ما از هر امتی گروهی را از کسانی که آیات ما را تکذیب می‏کنند محشور می‏کنیم و آنها را نگه می‏داریم تا به یکدیگر ملحق شوند.» از تعبیر « مِن کلّ أُمّة فوجا» می‏فهمیم که مراد قیامت نیست؛ چون در قیامت همه محشور می‏شوند؛ نه بعضی خاص از مردم .دلیل دیگر، هماهنگی بین آیات قبل و بعد از این آیه است که همه آن آیات مربوط به دنیا است؛ پس معلوم می‏شود که این آیه نیز مربوط به دنیا است. 🔘۲ـ آیاتی که وقوع رجعت را از امت‏های پیشین نقل می‏کند؛ از جمله: ▫️الف) آیه ۲۵۹ بقره در مورد عزیر پیامبر؛ ▫️ب) آیه ۲۴۳ بقره در مورد جمعیتی که از ترس مرگ از خانه‏های خود بیرون رفتند که خداوند فرمان مرگ به آنها داد و سپس آنها را زنده کرد؛ ▫️ج) و آیات ۵۵ و ۵۶ بقره و آیه ۱۱۰ مائده و ۷۳ بقره و داستان اصحاب کهف در سوره کهف. در برخی روایات نیز حدود ۲۰۰ آیه در مورد رجعت در دنیا وارد شده است.۱ این روایات تأیید بیشتری است برای آیاتی که رجعت در دنیا را اثبات می‏کند.۲ 🔹مسأله رجعت، در ادیان سابق نیز رخ داده است، و همین امر، استبعاد بعضی از منکران رجعت را مردود می‏سازد، آیات ۵۵ و ۵۶ سوره بقره، احیای عده‏ای از بنی‏اسرائیل پس از مرگشان و همچنین آیات ۷۲ و ۷۳ و ۲۴۳ و ۲۵۹ از همین سوره و آیه ۴۹ سوره آل‏عمران، احیا و زنده شدن مردگان را در دنیا و در ادیان پیشین، بازگو می‏کند.۳ 🔹از بررسی آیات فوق و بخصوص آیه ۸۳ سوره نمل، بخوبی مسأله رجعت غیر معصوم در دنیا اثبات می‏شود؛ البته آیه ۸۳ سوره نمل فقط بر رجعت انسانهای بدکار و گنه کار دلالت دارد و رجعت بعضی از مؤمنان به واسطه اخبار فراوانی که در این زمینه وارد شده است، به دست می‏آید که به چند نمونه از روایات رجعت اشاره می‏شود. 🔹شیخ مفید رحمه‏الله در کتاب اختصاص از امام صادق علیه‏السلام نقل می‏کند که فرمود: اولین کسی که به دنیا باز می‏گردد، حسین‏بن‏علی علیهماالسلام است و رجعت عمومی نیست؛ بلکه تنها کسانی‏که در ایمان و یا در شرک، محض و خالص باشند، باز می‏گردند.۴ در همان کتاب نقل شده که حضرت امام باقر علیه‏السلام از ابوبصیر سؤال فرمود: آیا اهل عراق رجعت را انکار می‏کنند؟ ابوبصیر جواب داد: بله. امام فرمود: آیا قرآن را نخوانده‏اند که می‏فرماید: «ویوم نحشر من کلِّ أمّة فوجاً» (نمل، ۸۳)۵ 🔹در همان کتاب آمده که حضرت امام صادق علیه‏السلام فرمود: اولین کسی که به دنیا رجوع می‏کند، حسین‏بن‏علی علیهماالسلاماست، و پس از آن، زمام حکومت را به‏دست می‏گیرد... .۶ در زیارت اربعین امام حسین علیه‏السلام آمده است: «و اشهد اللّه‏ و ملائکته و انبیائه و رسله انّی بکم مؤمن و با یابکم موقن بشرایع دینی و خواتیم عملی» که فراز «بایاکم موقن»؛ یعنی به بازگشت شما یقین دارم.۷ پس بعد از شهادت امام زمان امامان علیهم‏السلام حکومت می‏کنند و با برچیده شدن بساط ظلم و ستم مردم در آسایش و آرامش زندگی خواهند کرد. 🌱🌱🌱 ۱. بحارالانوار، ج ۵۳، ص ۱۲۲. ۲. اقتباس از تفسیر نمونه، ج ۱۵، از ص ۵۴۷ الی ۵۶۰. ۳. ر.ک: الهیات، آیت‏اللّه‏ سبحانی، ج ۴، ص ۲۹۱ - ۲۹۵، مؤسسه امام صادق / تفسیر نمونه، ج ۱۵، ص ۵۴۹، دارالکتب الاسلامیة. ۴. ر.ک: بحار الانوار، ج ۵۳، ص ۳۹. ۵. ر.ک: بحار الانوار، ج ۵۳، ص ۴۰، داراحیاءالتراث. ۶. همان، ص ۴۶. ۷. در بحارالانوار، ج ۵۳، باب الرجعة، ۱۶۲ روایت در زمینه رجعت از کتب گوناگون جمع‏آوری شده است. 🌷🌷🌷 🔅تفسير و قرآن پژوهی @rahighemakhtoom
🔰 آثاربرقراری رابطه جنسی نامشروع بر فرد و جامعه از نظر قرآن کریم!!؟ 🔘برقراری رابطه نامشروع جنسی از نظر دین مقدس اسلام حرام است و آثار زیانبار و ویرانگری را بر فرد و اجتماع بر جای می گذارد; که به برخی از آن ها اشاره می شود: ▫️۱ . آلودگی به گناه; ارتباط نامشروع و شهوت پرستی انسان را به سوی انواع گناهان می کشاند و یکی از سرچشمه های اصلی گناه و نافرمانی خداوند محسوب می شود و انسان را کور و کر کرده و قدرت درک واقعیت ها را از او می گیرد و در چنین حالاتی زشتی ها در نظر شخص گناه کار زیبا و زیبایی ها در نظر او زشت و بی رنگ می شود . قرآن کریم در سوره حشر ، آیات ۱۶ و ۱۷ داستان عابدی از قوم بنی اسرائیل به نام «برصیصا» را نقل کرده که شاهد گویایی بر این حقیقت است که ارتباط نامشروع و شهوت پرستی سرانجام شوم و خطرناکی دارد . و شهوت پرستی آن عابد باعث شد که ابتدا به زنا آلوده شود و سپس قتل نفس (کشتن یک نفر) و بعد ارتکاب دروغ و سرانجام با حالت شرک از دنیا رفت و محصول سالها عبادت او بر باد رفت و در نزد مردم رسوا و بی آبرو شد .۱ ▫️۲ . تضعیف شخصیت اجتماعی انسان; شخصی که ارتباط نامشروع با دیگران دارد در اجتماع جایگاهی ندارد و شخصیت و احترام اجتماعی او در همه شکسته و ذلیل و خوار است; حضرت علی(علیه السلام) می فرماید: «افزون شدن شهوت شخصیت انسان را لکه دار می کند .»۲ ▫️۳ . حضرت علی(علیه السلام) می فرماید: «از پیامبر اکرم(صلی الله علیه وآله وسلم) شنیدم که در زنا شش اثر سوء است; سه قسمت در دنیا که عبارتند از: گرفته شدن صفا و نورانیت از انسان; ۲ . قطع شدن روزی; ۳ . تسریع در نابودی ، و سه قسمت در آخرت: ۱ . غضب پروردگار; ۲ . سختی حساب; ۳ . داخل شدن در آتش جهنم و یا باقی ماندن ابدی در جهنم . . .۳ ▫️۴ . گسسته شدن پیوندهای زناشویی و خانوادگی;۴ ▫️۵ . گسترش فحشا و منکرات در جامعه;۵ و . . .۶ 🌱🌱🌱 ۱. ر.ک: اخلاق در قرآن، آیة الله مکارم شیرازی و دیگران، ج ۲۹۲ـ۲۹۳، دارالکتب الاسلامیة، تهران. ۲. غررالحکم، عبدالواحد بن محمد تمیمی آمدی، ص ۳۰۵، انتشارات دفتر تبلیغات اسلامی، قم. ۳. مجمع البیان، مرحوم طبرسی رحمه‏الله، ج ۶، ص ۶۳۸، انتشارات ناصر خسرو، تهران. ۴. شعرا، ۱۶۶، مؤمنون، آیات ۷ـ۵. ۵. نساء، ۳ و ۲۲. ۶. ر.ک: تفسیر نمونه، آیة الله مکارم شیرازی و دیگران، ج ۱۴، ص ۴۳۵ـ۴۶۸، دارالکتب الاسلامیة؛ اخلاق در قرآن، آیة الله مصباح یزدی، ج ۲، ص ۲۳۹ـ۲۶۳، انتشارات مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی رحمه‏الله. 🌷🌷🌷 🔅تفسير و قرآن پژوهی @rahighemakhtoom
🔅🔅🔅 🔰مدیران و جامعه (مردم)از دیدگاه قرآن ، چه ارتباط و وظایفی نسبت به هم دارند؟ 🗂اصول حاکم بر کارگزاران و زمامداران حکومت اسلامی از نظر قرآن کریم چنین است: «الَّذِینَ إِن مَّکَّنَّـهُمْ فِی الْأَرْضِ أَقَامُوا الصَّلَوةَ وَ ءَاتَوُا الزَّکَوةَ وَ أَمَرُوا بِالْمَعْرُوفِ وَ نَهَوْا عَنِ الْمُنکَرِ وَ لِلَّهِ عَـقِبَةُ الْأُمُورِ؛(حج،۴۱) آنان که اگر در زمین به آنان قدرت و تمکن بدهیم، نماز به پای می‏دارند و زکات می‏دهند و مردم را به کارهای خوب امر و از کارهای زشت باز می‏دارند و سرانجام همه کارها با خداوند است.» همچنین از نظر قرآن کریم و روایات امامان معصوم علیهم‏السلام، برخی وظایف مقامات اجرایی و کارگزاران حکومت نسبت به مردم و جامعه چنین است: ۱. سعه صدر و گشادگی فکر و آمادگی پذیرش حوادث مختلف؛ امیرمؤمنان علی علیه‏السلام در این‏باره می‏فرماید: «آلة الرّیاسة سعة الصّدر؛ ابزار ریاست و مدیریت، سعه صدر و گشادگی روح و فکر و تحمل فراوان است.»۱ ۲. رعایت عدالت و عدم تبعیض در میان مردم؛ قرآن کریم در این‏باره می‏فرماید: «وَإِذَا حَکَمْتُم بَیْنَ النَّاسِ أَن تَحْکُمُوا بِالْعَدْل...؛(نساء،۵۸) و هنگامی که میان مردم داوری می‏کنید، از روی عدالت داوری کنید»؛ «یَـدَاوُدُ إِنَّا جَعَلْنَـکَ خَلِیفَةً فِی الْأَرْضِ فَاحْکُم بَیْنَ النَّاسِ بِالْحَق؛ (ص، ۲۶) ای داود، ما تو را بر روی زمین خلیفه قرار دادیم؛ پس در میان مردم به حق حکومت و داوری کن.» در حدیثی می‏خوانیم: امام امیرالمؤمنین علیه‏السلام به عمر بن خطّاب فرمود: «سه چیز است اگر به خوبی حفظ و عمل کنی تو را از امور دیگر بی نیاز می‏کند و اگر ترک نمایی چیزی غیر از آن تو را سود نمی‏دهد. عمر عرض کرد: آن‏ها چیست ای ابوالحسن؟! فرمود: اجرای حدود الهی نسبت به افراد دور و نزدیک و حکم بر طبق کتاب خدا در خشنودی و غضب و تقسیم با عدالت در میان سیاه و سفید. عمر عرض کرد: به راستی مختصر گفتی و حق مطلب را ادا کردی!»۲ ۳. توجه به پاداش نیکوکاران و گذشت و اغماض نسبت به گنهکارانی که به بازگشت و توبه آن‏ها امید است. امام صادق علیه‏السلام در این‏باره می‏فرماید: «سه کار است که بر حاکم اسلامی لازم است، در مورد عوام و خواص انجام دهد: نیکوکاران را پاداش نیک دهد تا برای انجام دادن نیکی‏ها تشویق شوند و زشتی گنهکاران را پرده پوشی کند تا از گناه خود توبه کنند و از گمراهی خویش بازگردند و همه را زیر چتر احسان و انصاف جمع کند.»۳ ۴. منافع مردم و خویش را یکسان دیدن؛ از جمله دستورهایی که امیرالمؤمنین علی علیه‏السلام به محمد بن ابی بکر ـ هنگامی که او را به زمامداری مصر برگزید ـ چنین بود: «برای عموم مردم چیزی را دوست بدار که برای خود و خانواده خود دوست می‏داری و برای آن‏ها چیزی را ناخوش دار که برای خود و خانواده خودناخوش داری؛ چرا که این کار منطق تو را قوی‏تر می‏کند و مردم را به صلاح و اصلاح نزدیک‏تر می‏سازد.»۴ ۵. پیوند عاطفی با مردم؛ طبق آنچه از روایات استفاده می‏شود بین مسئول اجرایی و مردم، باید رابطه عاطفی نیرومند ـ آن گونه که میان پدر و فرزند است ـ بر قرار باشد. امام موسی بن جعفر علیه‏السلام می‏فرماید: «سلطان عادل به منزله پدر مهربان است؛ پس دوست بدارید برای او آنچه را برای خود دوست می‏دارید و ناخوش دارید برای او آنچه را برای خود ناخوش می‏دارید.»۵ 🌷🌷🌷 🔅تفسير و قرآن پژوهی @rahighemakhtoom
🔅🔅🔅 🔰مدیران و جامعه (مردم)از دیدگاه قرآن ، چه ارتباط و وظایفی نسبت به هم دارند؟(ادامه پاسخ) ۶. دوری از بخل، جهل، نادانی، جفا و ستم؛ ۷. دوری از سازشکاری و هماهنگی با اهل باطل؛ ۸. به مقام و منصب خویش به چشم امانت نگریستن؛ ۹. پرهیز از تجمل گرایی و ساده زیستی؛ ۱۰. تلاش در جهت تعلیم و تربیت مردم؛ ۱۱. پرهیز از به همکاری طلبیدن گمراهان؛ «وَ مَا کُنتُ مُتَّخِذَ الْمُضِلِّینَ عَضُدًا؛(کهف،۵۱) من هرگز گمراهان را دستیار خود قرار نمی‏دهم.» ۱۲. پرهیز از همکاری با سفیهان و بی خردان؛ «وَلاَ تُؤْتُوا السُّفَهَآءَ أَمْوَ لَکُمُ الَّتِی جَعَلَ اللَّهُ لَکُمْ قِیَـمًا؛(نساء،۵) اموال خود را که خداوند وسیله قوام زندگی شما قرار داده به دست سفیهان نسپرید.» ۱۳. پرهیز از پیروی هوای نفس؛ «فَلاَ تَتَّبِعُوا الْهَوَی أَن تَعْدِلُوا؛(نساء،۱۳۵) از هوا و هوس پیروی نکنید؛ مبادا از حق منحرف شوید.»؛ ۱۴پرهیز از همکاری با اسراف‏کاران؛ (شعرا،۱۵۱) «فرمان مسرفان را اطاعت نکنید.» و... 💠وظیفه امت نسبت به حکومت در نظام اسلامی آن است که به آن کمک نموده، در تأیید و تقویت آن کوشش نمایند. امیرالمؤمنین علی علیه‏السلامفرمود: «بر امام واجب است طبق قوانین الهی حکم کند؛ او مانند یک امین، امانت دار قدرت عمومی می‏باشد. آن گاه که امام به این وظیفه عمل کرد، بر مردم واجب است به سخن او گوش کنند و از او اطاعت نمایند و چون فرمان بدهد، اجابت نمایند.»۶ 🔅🔅🔅 ۱. نهج البلاغه، کلمات قصار ۱۷۶. ۲. بحار الانوار، علامه مجلسی رحمه‏الله، ج ۷۲، ص ۳۴۹، داراحیاء لتراث العربی. ۳. همان، ج ۷۵، ص ۲۳۳. ۴. همان، ج ۷۲، ص ۲۷. ۵. وسائل الشیعه، شیخ حر عاملی رحمه‏الله ج ۱۸، ص ۴۷۲، دارالتعارف للمطبوعات. ۶. کتاب الاموال، حافظ ابی عبید بن سلام بن القاسم، ص ۹ / ر.ک: پیام قرآن، آیت‏اللّه‏ مکارم شیرازی و دیگران؛ ج ۱۰، ص ۱۲۹ـ۱۳۸، دارالکتب الاسلامیة. 🌷🌷🌷 🔅تفسير و قرآن پژوهی @rahighemakhtoom
بررسی اجمالی 🔅🔅🔅 🔰آثار منکرات و ناهنجاری ها در جامعه و زندگی را از دیدگاه قرآن کریم یکی از مصادیق منکر که آیات قرآن کریم و روایات معصومان(علیهم السلام) بیش تر به آن نظر دارند، «گناه» است. گناه، منکر شرعی است که افزون بر مجازات اخروی دارای آثار در دنیا نیز می باشد به برخی از آن ها اشاره می کنیم: ⏪۱. گناه، منشأ و ریشه نقمت و بدبختی و نابسمانی های گوناگون برای جوامع انسان ها «وما اَرسَلنا فی قَریَة مِن نَبِیّ اِلاّ اَخَذنا اَهلَها بِالبَأساءِ والضَّرّاءِ لَعَلَّهُم یَضَّرَّعون ثُمَّ بَدَّلنا مَکانَ السَّیِّئَةِ الحَسَنَةَ حَتّی عَفَوا وقالوا قَد مَسَّ ءاباءَنَا الضَّرّاءُ والسَّرّاءُ فَاَخَذنـاهُم بَغتَةً وهُم لا یَشعُرون ولَو اَنَّ اَهلَ القُرَی ءامَنوا واتَّقَوا لَفَتَحنا عَلَیهِم بَرَکات مِنَ السَّماءِ والاَرضِ ولـکِن کَذَّبوا فَاَخَذناهُم بِما کانوا یَکسِبون* أَفَأَمِنَ أَهْلُ الْقُری‏ أَنْ یَأْتِیَهُمْ بَأْسُنا بَیاتاً وَ هُمْ نائِمُون‏* اَوَ اَمِنَ اَهلُ القُرَی اَن یَأتِیَهُم بَأسُنا ضُحیً وهُم یَلعَبون...(اعراف، ۹۴ـ ۱۰۲); و ما هیچ پیامبری را به هیچ قریه ای نفرستادیم مگر آن که ساکنانش را به سختی و بیماری گرفتار کردیم، باشد که تضّرع کنند. آن گاه جای بلا و محنت را به خوشی و خوبی سپردیم، تا شمارشان افزون شد و گفتند: آن پدران ما بودند با سختی و بهروزی ناگهان آنان را بی خبر فرو گرفتیم. اگر مردم قریه ها ایمان آورده و پرهیزگاری پیشه کرده بودند، برکات آسمان و زمین را به روی آن ها می گشودیم، ولی پیامبران را به دروغ گویی نسبت دادند، ما نیز به کیفر اعمالشان مجازات کردیم. آیا اهل این آبادی ها، از این ایمن هستند که عذاب ما شبانه به سراغ آن ها بیاید، در حالی که در خواب باشند؟! آیا اهل آبادی ها، از این ایمن هستند که عذاب ما به هنگام روز به سراغشان بیاید، در حالی که سرگرم بازی هستند...». ادامه دارد.... 🌷🌷🌷 🔅تفسير و قرآن پژوهی @rahighemakhtoom
🔅🔅🔅 📌آیا «طالع»، «سرنوشت» و «قسمت» یکی هستند یا تفاوت دارند؟ طالع اصطلاحی است که برخی فالگیرها به کار می برند و با محاسباتی از روی ستارگان اعلام می کنند که سرنوشت شخص را فهمیده اند. پس طالع بینی به ادعای این افراد -که ما هم قبول نداریم- راهی است برای رسیدن به سرنوشت ولی خودش سرنوشت نیست. 🔹قسمت و سرنوشت و قضا و قدر یک حقیقت هستند و آن چیزی است که برای انسان مقدر شده است تا رخ دهد. به بیان دیگر، به اراده ای که خداوند متعال درباره انسان دارد قسمت و قضا و قدر گفته میشود. 🔸الفاظ دیگری مانند «بخت»، «اقبال» و «شانس» هم گاهی از سوی عوام استفاده می شود که مورد قبول ما نیستند. 🌾این مفاهیم غلط متاسفانه در ادبیات ما هم وارد شده است. به عنوان نمونه شعری است که می گوید: «گلیم بخت کسی را که بافتند سیاه/ به آب زمزم و کوثر سفید نتوان کرد» که حکایت از سرنوشت کسی دارد که از اساس بدبختی و سیاهی است و به هیچ وجه نمی توان آن را تغییر داد و سفید کرد. 💎در این باره باید گفت: 1️⃣اولاً: از اساس چیزی به اسم «بخت» وجود ندارد. 2️⃣ثانیاً: گلیم بخت هیچ کسی را سیاه نبافته اند. ✳️پس این مطالب از اساس باطل است و سرنوشت هر کسی در دستان خود اوست و می تواند با بکارگیری عواملی بهترین سرنوشت ها را برای خودش رقم بزند. 💠 همانطور که خداوند متعال در قرآن کریم می فرماید: «إِنَّ اللَّهَ لا يُغَيِّرُ ما بِقَوْمٍ حَتَّى يُغَيِّرُوا ما بِأَنْفُسِهِم»(سوره مبارکه رعد/11). یعنی خداوند سرنوشت قومی را تغییر نمی دهد مگر این که خودشان با اعمالشان آن را تغییر می دهند. 🔸همچنین در ادعیه ما وارد شده است که: «اللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ مِنْ سُوءِ الْقَضَاءِ وَ سُوءِ الْقَدَر»(جامع الاخبار للشعیری /ص132) یعنی من از سرنوشت بد به خداوند متعال پناه می برم و دعا میکنم که سرنوشتم خوب شود. 🌹🌹🌹 💢 نکته مهم: تلاش صادقانه از ما و توفیق و راهنمایی از خداوند_(نشر حقایق) 🔅تفسير و قرآن پژوهی @rahighemakhtoom
🔅🔅🔅 🔰آثار منکرات و ناهنجاری ها در جامعه و زندگی را از دیدگاه قرآن کریم ⏪۲. تکذیب روز قیامت از آثار گناه مستمر: «ویلٌ یَومَئذ لِلمُکَذِّبین اَلَّذینَ یُکَذِّبونَ بِیَومِ الدّین وما یُکَذِّبُ بِهِ اِلاّ کُلُّ مُعتَد اَثیم ;(مطففین،۱۰ـ۱۲); وای در آن روز بر تکذیب کنندگان، همان ها که روز جزا را انکار می کنند، تنها کسی آن را انکار می کند که متجاوز و گناه کار است.» 🔘 «اعتداء» به معنای تجاوز است و مراد در این جا، تجاوز از حدود عبودیّت است و کلمه «اثیم» به معنای کسی است که گناهان بسیار داشته باشد، به گونه ای گناهانش روی هم انباشته شده، و به کلی در شهوات غرق شده باشد و معلوم است که یگانه مانعی که انسان را از گناه باز می دارد، ایمان به رستاخیز و جزا است، و کسی که در شهوات فرو رفته و دلش گناه دوست شده باشد، حاضر نیست منع هیچ مانعی از گناه و از آن جمله مسئله قیامت را بپذیرد و نسبت به گناهان بی رغبت و متنفر شود، در نتیجه گناه زیاد، کار او را به این جا منتهی می کند که قیامت و جزا را به کلی انکار می کند، آیه شریف زیر نیز همین مسئله را خاطر نشان می سازد: «ثُمَّ کانَ عاقِبَةَ الَّذینَ أَساؤُا السُّوای‏ أَنْ کَذَّبُوا بِآیاتِ اللَّهِ وَ کانُوا بِها یَسْتَهْزِؤُن‏ ;(روم،۱۰); سپس سرانجام کسانی که اعمال بد مرتکب شدند به جایی رسید که آیات خدا را تکذیب کردند و آن را به مسخره گرفتند.» ⏪۳. گناه و ایجاد زمینه برای گناهان بعدی: «اِنَّ الَّذینَ تَوَلَّوا مِنکُم یَومَ التَقَی الجَمعانِ اِنَّمَا استَزَلَّهُمُ الشَّیطانُ بِبَعضِ ما کَسَبوا ولَقَد عَفَا اللّهُ عَنهُم اِنَّ اللّهَ غَفورٌ حَلیم ;(آل عمران،۱۵۵); آن ها که در روز رو به رو شدن دو جمعیّت با یک دیگر ]در جنگ احد[ فرار کردند، شیطان آن ها را بر اثر پاره ای از گناهانی که قبلا مرتکب شده بودند، به لغزش انداخت و خداوند آن ها را بخشید، خداوند آمرزنده و حلیم است.» 🔘این آیه که ناظر به جنگ احد است، حقیقتی را برای مسلمانان بازگو می کند و آن این که لغزش هایی که بر اثر وسوسه های شیطانی به انسان دست می دهد و او را به گناهانی می کشاند، نتیجه زمینه های نامناسب روحی است که بر اثر گناهان پیشین در انسان فراهم شده است. ادامه دارد.... 🌷🌷🌷 🔅تفسير و قرآن پژوهی @rahighemakhtoom
🔅🔅🔅 🔰خداوند می‌فرمایند که: «سرنوشت هیچ قومی را تغییر نمی‌دهد مگر آنکه خود سرنوشت خود را تغییر دهند.» تزاحم ظاهری این آیه را با دستور به جهاد و دفاع از مستضعفین و حمایت از سایر ملل تحت ستم (مثل فلسطین) را توضیح می‌فرمایید؟ 📝متن آیه «لَهُ مُعَقِّبَاتٌ مِنْ بَيْنِ يَدَيْهِ وَمِنْ خَلْفِهِ يَحْفَظُونَهُ مِنْ أَمْرِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ لَا يُغَيِّرُ مَا بِقَوْمٍ حَتَّى يُغَيِّرُوا مَا بِأَنْفُسِهِمْ وَإِذَا أَرَادَ اللَّهُ بِقَوْمٍ سُوءًا فَلَا مَرَدَّ لَهُ وَمَا لَهُمْ مِنْ دُونِهِ مِنْ وَالٍ» (الرّعد، 11) 📝ترجمه - آدمى را فرشتگانى درپى است كه به فرمان خدا از پيش رو و از پشت سرش او را نگهبانى مى كنند و به راستى كه خداوند حال و كار هيچ قوم و مردمى را دگرگون نمى‌كند مگر آن كه آنان آن چه را در درون خودشان دارند دگرگون كنند (ايمان را به كفر و سپاس گزارى را به ناسپاسى مبدّل سازند)، و آن هنگام كه خداوند براى مردمى بدى بخواهد بازگشتى براى آن نيست (هيچ كس نمى‌تواند آن را برگرداند) و جز خدا براى آنان دوستى نيست (كه بتواند كمكشان كند). 🔹الف – وقتی گفته می‌شود: «تزاحم ظاهری یک آیه را توضیح دهید»، یعنی ابتدا یک حکم قطعی صادر شده که ظاهر آیه با مثلاً با مقولۀ امر به جهاد، تزاحم دارد و این حکم مورد پذیرش قرار گرفته و اکنون توضیحش درخواست می‌شود؛ در حالی که نسبت دادن "تزاحم و یا تناقض" آیات با یکدیگر [حتی در ظاهر]، دلیل می‌خواهد. 🔹ب – حتی در ظاهر این آیه با آیات جهادی، تزاحمی وجود ندارد که لازم باشد کسی آن را توضیح دهد، بلکه دقت در کلمات، جمله و پیام آن لازم است. ●- ابتدای آیه، سخن از این است که نظام هستی و حیات بسیار معظم، پیچیده و نظام‌مند است؛ و هر امری اسباب و مراتبی دارد و برای هر کاری، فرشته‌ای مأمور است ...، پس کسی گمان نکند که خودش، علمش، قدرتش، ثروتش و یا دیگرانی از نوع خودش، او را حفظ کرده‌اند؛ بلکه خداوند متعال حفظ می‌کند و برای این کار مأمورانی از فرشتگان قرار داده است. لذا در احادیث بیان شده که هنگام فرارسیدن زمان مرگ انسان، به آنها دستور داده می‌شود که برگردید. ●- سپس متذکر می‌گردد که تقریر سرنوشت هر کسی نیز به دست خداوند متعال است و کسی به صورت مستقل از ارادۀ الهی، نمی‌تواند "سرنوشت‌سازی" کند. ●- اما، برای این مردم گمان نکنند یک جبر محضی بر آنان حاکم شده است که گریزی از آن وجود ندارد و بالتبع تمامی جنایات و ظلم‌ها را نیز متوجه او کنند، به اختیار، انتخاب و عمل انسان تصریح نمود و فرمود: «باز هم سرنوشت را او تقریر می‌کند، اما قوانینی دارد، از جمله آن که تا آدمی خودش برای تغییر سرنوشتش همت نکند، سرنوشت او متغیر نخواهد شد. ادامه در پست پایین👇🏾👇🏾👇🏾 🌷🌷🌷 🔅تفسير و قرآن پژوهی @rahighemakhtoom
🔅🔅🔅 🔰چرا در آیه‌ای فرموده: «هر مصیبی به شما برسد، از عملکرد خودتان است»، در حالی که در آیات دیگری تصریح شده: «خدا با مصائب امتحان می‌کند»؟ 🌱🌱🌱 ⏺بی‌تردید شناخت واژگان، معنا و مفهوم آنها، نقش بسیار مؤثری از درک مقصود دارد و شاید بسیاری از ما، هنوز معنا، مفهوم و مصداق "امتحان = آزمایش" را درست درک نکرده‌ایم و گمان داریم که فقط برخی از حوادث یا مصائب، آزمایش هستند و یا گمان داریم که خداوند سبحان ناگهان و بودن هیچ علت و سابقه‌ای، یک بلایی می‌فرستد تا آزمایش کند! و این عدم شناخت و نیز اهانت و افترای به علم و حکمت خداوند ارحم الرّاحمین می‌باشد! ⏺در این عالَم، هیچ کاری نیست که محل، مورد و مصداق آزمایش نباشد، حتی در نوشیدن یک جرعه آب، خوردن یک لقمه نان، یا پوشیدن یک پیراهن! آزمایش می‌شویم که آیا رعایت کردیم جرعه آبی که می‌نوشیم، حلال باشد، پاک باشد، تمیز باشد، مال غیر نباشد، دیگری به آن محتاج‌تر نباشد، و در ماه مبارک رمضان که به هر علتی روزه نیستیم، در ملاء عام نباشد و ... . ⏺برای چه این پیراهن را برای پوشیدن انتخاب کردی؟! آیا از مال حلال تهیه شده؟ آیا مناسب و در شأن تو هست؟ آیا برای تفاخر به دیگران می‌پوشی؟! آیا به خاطر انجام گناهان دیگری چون نمایش بدن و زیبایی‌ها و جاذبه‌های جنسی‌ات به عموم می‌پوشی ...؟! یا مناسب توست؟! پس امتحان، اختصاصی به "مصیبت" ندارد، بلکه در هر آنی و هر موضع یا کاری، امتحان هست. حتی در اقامۀ دو رکعت نماز واجب نیز امتحان است که آیا "قُربةً الی الله" اقامه می‌کنی، یا خدایی ناکرده برای ریا و هر هدفی به غیر از قُرب به او؟! امتحان می‌شوی که آیا در نماز تداوم داری یا خیر؟ و آیا از این سرمایه کلان، محافظت می‌نمایی یا خیر؟! «الَّذِينَ هُمْ عَلَى صَلَاتِهِمْ دَائِمُونَ - آنان كه بر نمازشان پيوسته و پايدارند / المعارج، 23» - «وَالَّذِينَ هُمْ عَلَى صَلَاتِهِمْ يُحَافِظُونَ - و آنان كه بر نمازهاشان محافظت مى‌كنند / المعارج، 34» 🔳مصیبت "مصیبت" به هر امری گفته می‌شود که انسان با آن مواجه می‌شود؛ اما معمولاً به امور ناگوار گفته می‌شود. وقتی تیری به هدف می‌نشیند، می‌گویند: «اصابت کرد». به قول مرحوم آیت الله حائری شیرازی: خداوند می‌فرماید: «تو با زنجیر‌هایی (تعلقات) به دنیا بسته شده‌ای، من به این زنجیرها تیر می‌زنم و خوب هم می‌زنم و درست به هدف اصابت می‌کند؛ اما به زنجیر تیر می‌زنم تا تو آزاد شوی، پس تو چرا آخ می‌گویی»؟! ●- در قرآن کریم، راجع به امتحان و مواضع مؤمنان می‌فرماید: «وَلَنَبْلُوَنَّكُمْ بِشَيْءٍ مِنَ الْخَوْفِ وَالْجُوعِ وَنَقْصٍ مِنَ الْأَمْوَالِ وَالْأَنْفُسِ وَالثَّمَرَاتِ وَبَشِّرِ الصَّابِرِينَ * الَّذِينَ إِذَا أَصَابَتْهُمْ مُصِيبَةٌ قَالُوا إِنَّا لِلَّهِ وَإِنَّا إِلَيْهِ رَاجِعُونَ» (البقره، 155 و 156) - قطعاً همۀ شما را با چيزى از ترس، گرسنگى، و كاهش در مالها و جانها و ميوه‌ها، آزمايش مى‌كنيم؛ و بشارت ده به استقامت كنندگان * همانها كه هر گاه مصيبتى به ايشان مى‌رسد، مى‌گويند: «ما از آنِ خدائيم؛ و به سوى او بازمى گرديم!» یعنی: من از پدر و مادر و همسر و فرزند، پول، خانه، خودرو، ثروت و شهرت، و این بدن و مظاهر مادی زندگی در دنیا نیستیم و به سوی اینها بازنمی گردم که اگر لطمه‌ای به اینها وارد شد، فریادم بلند شود و خود را ببازم، بلکه من از سوی خداوند سبحان خلق شدم و به سوی او بازمی گردم. ادامه در پست پایین👇🏾👇🏾👇🏾 🌷🌷🌷 🔅تفسير و قرآن پژوهی @rahighemakhtoom
🔅🔅🔅 🔰در آیه ۲۷۳ سوره مبارکه بقره‌، منظور از «صدقه برای کسانی است که در راه خدا به تنگنا افتاده‌اند» چیست‌؟ و در این زمان حال شامل چه افرادی می‌شود‌؟ 🔹اگر چند آیۀ مرتبط با یکدیگر را با هم بخوانیم، بهتر مفهوم و مقصود را درک خواهیم نمود. در این آیه و آیات پیشین، بحث از "انفاق" می‌باشد و صدقه نیز یکی مصادیق بیان شده است: « وَمَا أَنْفَقْتُمْ مِنْ نَفَقَةٍ أَوْ نَذَرْتُمْ مِنْ نَذْرٍ فَإِنَّ اللَّهَ يَعْلَمُهُ وَمَا لِلظَّالِمِينَ مِنْ أَنْصَارٍ» 🔖- و هر چيز را كه انفاق مى‌كنيد، يا (اموالى را كه) نذر كرده‌ايد (در راه خدا انفاق كنيد)، خداوند آنها را مى داند و ستمگران ياورى ندارند * «إِنْ تُبْدُوا الصَّدَقَاتِ فَنِعِمَّا هِيَ وَإِنْ تُخْفُوهَا وَتُؤْتُوهَا الْفُقَرَاءَ فَهُوَ خَيْرٌ لَكُمْ وَيُكَفِّرُ عَنْكُمْ مِنْ سَيِّئَاتِكُمْ وَاللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِيرٌ» 🔖- اگر انفاقها را آشكار كنيد، خوب است! و اگر آنها را مخفى ساخته و به نيازمندان بدهيد، براى شما بهتر است! و قسمتى از گناهان شما را مى‌پوشاند؛ (و در پرتو بخشش در راه خدا، بخشوده خواهيد شد ) و خداوند به آنچه انجام مى دهيد، آگاه است * «لَيْسَ عَلَيْكَ هُدَاهُمْ وَلَكِنَّ اللَّهَ يَهْدِي مَنْ يَشَاءُ وَمَا تُنْفِقُوا مِنْ خَيْرٍ فَلِأَنْفُسِكُمْ وَمَا تُنْفِقُونَ إِلَّا ابْتِغَاءَ وَجْهِ اللَّهِ وَمَا تُنْفِقُوا مِنْ خَيْرٍ يُوَفَّ إِلَيْكُمْ وَأَنْتُمْ لَا تُظْلَمُونَ» 🔖- اى پيامبر! هدايت آنان برعهده ى تو نيست، امّا خدا هركس را بخواهد هدايت مى‌كند و هر مالى كه انفاق كنيد به نفع خودتان خواهد بود، و جز براى جلب رضاى خدا انفاق مكنيد؛ و هرمالى را كه در راه خدا انفاق مى‌كنيد به طور كامل به شما داده مى‌شود و به شما ستم نمى‌شود * «لِلْفُقَرَاءِ الَّذِينَ أُحْصِرُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ لَا يَسْتَطِيعُونَ ضَرْبًا فِي الْأَرْضِ يَحْسَبُهُمُ الْجَاهِلُ أَغْنِيَاءَ مِنَ التَّعَفُّفِ تَعْرِفُهُمْ بِسِيمَاهُمْ لَا يَسْأَلُونَ النَّاسَ إِلْحَافًا وَمَا تُنْفِقُوا مِنْ خَيْرٍ فَإِنَّ اللَّهَ بِهِ عَلِيمٌ» 🔖- (انفاق‌ها، که صدقات را نیز شامل می‌گردند) براى نيازمندانى است كه در راه خدا از كسب معيشت بازمانده‌اند و نمى توانند براى به دست آوردن مخارج خود سفر كنند؛ كسى كه از حالشان خبر نداشته باشد، از شدّت عفافشان مى‌پندارد كه بى‌نيازند؛ تو آنان را از نشانه‌اى كه دارند مى‌شناسى؛ آن‌ها از مردم با اصرار درخواست نمى‌كنند و هرمالى (كه به اين گونه نيازمندان) انفاق مى‌كنيد، مسلّما خداوند بدان داناست. «الَّذِينَ يُنْفِقُونَ أَمْوَالَهُمْ بِاللَّيْلِ وَالنَّهَارِ سِرًّا وَعَلَانِيَةً فَلَهُمْ أَجْرُهُمْ عِنْدَ رَبِّهِمْ وَلَا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَ» (البقره، 270 تا 274) 🔖- آنها كه اموال خود را، شب و روز، پنهان و آشكار، انفاق مى‌كنند، مزدشان نزد پروردگارشان است؛ نه ترسى بر آنهاست، و نه غمگين مى‌شوند. 🖇●- "انفاق" به بخشش مقداری از مال گفته می‌شود و در این آیات و ده‌ها آیۀ دیگر، به اهمیت و ضرورت "انفاق" و آثار دنیوی فردی و اجتماعی و نتایج و اجر اخروی آن تصریح شده است. ادامه در پست پایین👇🏾👇🏾👇🏾 🌷🌷🌷 🔅تفسير و قرآن پژوهی @rahighemakhtoom
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🎥 مجری شبکه وهابی کلمه: چرا در قرآن بحث فیل و الاغ و زنبور اومده ولی بحث حضرت مهدی و مهدویت نیومده؟ لطفابه پاسخ دقیق حجت الاسلام کاظم روحبخش توجه بفرمائید ــــــــــــــــ 🚩 در پرتگاه مجازی، مجهز باش... 🌹🌹🌹 💢 نکته مهم: تلاش صادقانه از ما و توفیق و راهنمایی از خداوند_(نشر حقایق) 🔅تفسير و قرآن پژوهی @rahighemakhtoom
🔅🔅🔅 🔰دوست عزیزی پرسیدند قرآن چه تاثیراتی بر مردم زمان خود داشته است ؟! ✅ تأثیر قرآن بر مردم زمان نزول، بسیار است که بیان همه آن ها از حوصله این پاسخ نامه خارج است. اینک به دو مورد از تأثیرهای قرآن اشاره می کنیم: 📋۱. ایجاد شیفتگی، نرمی، خشوع و تواضع: «اللَّهُ نَزَّلَ أَحْسَنَ الْحَدِیثِ کِتَابًا مُّتَشَابِهًا مَّثَانِیَ تَقْشَعِرُّ مِنْهُ جُلُودُ الَّذِینَ یَخْشَوْنَ رَبَّهُمْ ثُمَّ تَلِینُ جُلُودُهُمْ وَ قُلُوبُهُمْ إِلَی ذِکْرِ اللَّهِ ذَ لِکَ هُدَی اللَّهِ یَهْدِی بِهِ مَن یَشَـآءُ وَ مَن یُضْلِلِ اللَّهُ فَمَا لَهُ مِنْ هَاد ;(زمر،۲۳) خداوند بهترین سخن را نازل کرده، کتابی که آیاتش ]از نظر لطف و زیبایی و عمق محتوا[ همانند یک دیگر است، آیاتی مکرر دارد ]تکراری شوق انگیز[ که از شنیدن آیاتش، لرزه بر اندام کسانی که از پروردگارشان خاشعند می افتد، سپس برون و درونشان نرم و متوجه ذکر خدا می شود، این هدایت الهی است که هر کسی را بخواهد با آن راهنمایی می کند و هر کس را خداوند گمراه سازد، راهنمایی برای او نخواهد بود.» در حدیثی به نقل از «اسماء» آمده است: «یاران پیامبر اکرم(صلی الله علیه وآله) هنگامی که قرآن بر آن ها تلاوت می شد، همان گونه که خدا آن ها را توصیف کرده است، چشم هایشان اشک بار می گشت و لرزه بر اندامشان می افتاد.»۲ 📋۲. نفوذ سریع و عمیق آیات در دل ها و ظاهر شدن اثرهای آن پس از نزول; وقتی آیه «لَن تَنَالُواْ الْبِرَّ حَتَّی تُنفِقُواْ مِمَّا تُحِبُّونَ وَمَا تُنفِقُواْ مِن شَیْء فَإِنَّ اللَّهَ بِهِ عَلِیمٌ ;(آل عمران،۹۲) هرگز به ]حقیقت[ نیکوکاری نمی رسید، مگر این که از آن چه دوست می دارید ]در راه خدا [انفاق کنید و آن چه انفاق می کنید خداوند از آن باخبر است.» نازل شد، بلافاصله اثر خود را بر دل مؤمنان گذاشت; برای مثال، روزی مهمانی بر ابوذر وارد شد، او که زندگی ساده ای داشت، از مهمان معذرت خواست که من بر اثر گرفتاری نمی توانم به تنهایی از تو پذیرایی کنم، من چند شتر در فلان نقطه دارم، قبول زحمت کن و بهترین آن ها را بیاور ]تا برای تو قربانی کنم[; میهمان رفت و شتر لاغری با خود آورد، ابوذر به او گفت: به من خیانت کردی، چرا چنین شتری آوردی؟ او در جواب گفت: من فکر کردم روزی به شترهای دیگر نیازمند خواهی شد، ابوذر گفت: روز نیاز من زمانی است که از این جهان چشم می بندم ]چه بهتر که برای آن روز ذخیره کنم. [خداوند می فرماید: «لَن تَنَالُواْ الْبِرَّ حَتَّی تُنفِقُواْ مِمَّا تُحِبُّونَ... ».۳ 🌱🌱🌱 ۲. الجامع لاحکام القرآن، قرطبی، ج ۱۵، ص ۲۴۹، مؤسسة التاریخ العربی. ۳. مجمع البیان، طبرسی رحمه‏الله، ج ۲، ص ۱۴۰، منشورات دارمکتبة الحیاة؛ ر.ک: تفسیر نمونه، آیت الله مکارم شیرازی و دیگران، ج ۱۹، ص ۴۳۴، دار الکتب الاسلامیه ؛ ج ۳، ص ۲ ـ ۳. 🌷🌷🌷 🔅تفسير و قرآن پژوهی @rahighemakhtoom
(ص) حضرت محمد(صلی الله علیه وآله وسلم) چگونه قرآن را در اختیار مردم قرار داد؟ بطور کلی قرآن در دو مرحله بر پیامبر(صلی الله علیه وآله) نازل گردید. یکی به صورت یک جا و دفعی که تمام قرآن به صورت اجمالی بر قلب پیامبر(صلی الله علیه وآله) نازل شد که در ماه مبارک رمضان بود. «شهر رمضان الّذی أُنزل فیه القرءان»(۱۸۵/بقره) و دیگری نزول تدریجی و تفصیلی، که طی ۲۳ سال آیات قرآن از ابتدا تا انتها در زمانها و مکانهای مختلف بر پیامبراکرم(صلی الله علیه وآله) نازل شد. و آن حضرت آیات را برای مردم تلاوت می کرد و پیام خداوند را به آن ها می رساند. قرآن دارای ۶۲۳۶ آیه است. 🌷🌷🌷 قدر ار نشناسد دل و کاری نکند بس که از این حاصل ایام برد 🔅 تفسير و قرآن پژوهی @rahighemakhtoom
🔅🔅🔅 🔰کلمات با حقایق بیرونی متفاوتند، [مانند کلمه درخت با خود درخت]، کلمات همه ناقص‌اند و قرآن کریم نیز با کلمات رایج بشر نازل شده، پس خطا و نقص دارد.! ▫️کدام اسم یا توصیفی، عین حقیقت مسمّا یا موصوف می‌باشد؟ ممکن است اسم کسی "عبدالله" باشد، اما خودش اصلاً "عبدالله" نباشد، یا حتی اگر چون رسول اعظم، حضرت محمد صلوات الله علیه و آله، مصداق کامل "عبدالله" باشد، باز هم اسم یا توصیفش با خودش فرق دارد. 🔹●- تفاوت بسیاری وجود دارد بین "نقص" با "خطا"؛ که البته به قرآن کریم هیچکدام راه ندارد [که توضیح داده خواهد شد]. شاید شما یک شخص، یا مقام، یک کرامت، یا منظره از طبیعت و یا ... را نسبت به آن چه هست، ناقص توصیف نمایید، اما این دلیل همان مقدار توصیف شما خطا باشد. الف - یک معنای "نزول" همین است، نزول یعنی "پایین آمدن" از مرتبۀ حقیقت خودش و این اختصاصی به آیات قرآن کریم ندارد، بلکه نسبت به هر حقیقتی ثابت است. *- فرض کنید که در دلتان کسی را دوست دارید؛ این محبت و عشق شما، اصلاً قابل توصیف نیست و هیچ کلمه یا مهفومی، عین آن نمی‌باشد؛ اما این حقیقت در ذهن شما به مرتبۀ مفاهیم کلی و جزئی نزول می‌یابد - سپس به مرتبه "کلمه - واژه" به زبان خودتان نزول می‌یابد - پس از آن به مرتبۀ صدا نزول می‌یابد و پس از آن به مرتبه الفاظ نزول می‌یابد و بالاخره بیان می‌گردد [گفتن]. *- قابل توجه و تأمل، دریافت مخاطب شماست. ممکن است شما موضوع انشایی تعیین کنید به عنوان «من تو را دوست دارم» - ممکن است در دیکته بگویید: «من تو را دوست دارم» - ممکن است نام یک کتاب چنین باشد - اما یک موقع برای اظهار محبّت، حال دل را به زبان آورده و به محبوب خود می‌گویید: «من تو را دوست دارم». ▫️مخاطب شما، به راحتی درک می‌کنید که جمله شما، موضوع انشاء بود، یا دیکته، یا اظهار محبّت؟ اگر اظهار محبت باشد، او از راه شنیدن با گوش، این پیام را دریافت می‌دارد - سپس کلمات را به عالَمِ معانی و مفاهیم ارتقا می‌بخشد - سپس تا عالَم درک بالا می‌برد و در افق بالاتر به "دل" می‌رساند و فهم می‌کند که محبّتش به دل شما نشسته و شما او را دوست دارید؛ لذا با همین کلمات، حالت دل شما را همانگونه که در دلتان هست، با دلش فهم و درک می‌نماید. یعنی روحش، روح محیط بر کلام و بیان شما را درک می‌نماید. 🌷🌷🌷 قدر ار نشناسد دل و کاری نکند بس که از این حاصل ایام برد 🔅 تفسير و قرآن پژوهی @rahighemakhtoom ادامه در پست پایین👇🏾👇🏾👇🏾
👆🏽👆🏽👆🏽 ☑️ب - قرار نیست که کلمات، عین حقیقت بیرونی باشند، که اگر چنین بود، آنها نیز حقیقت بودند، نه کلمه. لذا نباید آنها را با هم مقایسه نمود. اصلاً هم سنخ نیستند که مقایسه شوند، یکی حقیقت وجودی دارد و دیگر کلمه‌ای است که معنا و مفهوم و منظوری دارد. ☑️ج - واژگان (کلمات) همه "اسم و آیه" هستند، و هر دو در فارسی به "نشانه" برگردان (ترجمه) می‌شوند، با این تفاوت که "اسم" نشانه‌ای برای اشاره به یک شخص، یک چیز یا یک حالت و صفت است، اما "آیه"، نشانه‌ای است که دلالت و راهنمایی می‌کند. ▫️به عنوان مثال: «علَمک راهنمایی»، اسم یک چیزی است، اما "علامت" روی آن، نشانه -"آیه"ای- است که به شما اطلاعاتی می‌دهد، دلالت دارد و راهنمایی می‌نماید. 🔹اگر اسم شما "علیرضا یا فاطمه" باشد؛ این نشانه‌ای برای اشاره به شخص شماست، اما اگر اسم‌های دیگری چون: پدر، مادر، فرزند، دانشجو، پزشک، مهندس، کارگر، کارفرما و ... داشته باشید، به وجهی از وجوه شما دلالت دارند. شاید در یک زمان، چندین اسم و آیه داشته باشید. ●- اسم‌های خداوند سبحان و آیات او در زمین و آسمان‌ها و یا کلام وحی [قرآن مجید] نیز از این قواعد مستثنا نمی‌باشند، برخی اشاره به شخص دارند و برخی دیگر دلالت می‌کنند؛ مثل این که بگویید: الله، خالق همه چیز است. اسم "الله" به خودش اشاره دارد و اسم خالق به خالقیت (فعل) او دلالت دارد و به سوی او راهنمایی می‌کند. 🖇نتیجه: بنابراین، نه تنها لزومی ندارد که کلمه، اسم یا مفهوم، عین حقیقت خارجی باشد، بلکه اساساً چنین چیزی محال است، چرا که اگر چنین باشد که دیگر اسم، کلمه یا مفهوم نیستند، بلکه همان حقیقت‌اند. ▫️اگر یک اسم شما "همسر یا پدر" باشد؛ قرار نیست که این کلمات، خودشان همسر یا پدر باشند، بلکه این واژگان، وجهی از شما را معرفی می‌کنند و بر آن دلالت دارند. لذا نه به پدر و همسر بودن شما نقصی وارد می‌شود، نه این کلمات در معرفی و بیان وجه یا حالت مورد نظر ناقص هستند و نه خطایی رخ داده است. ▫️ در قضیۀ مطروحه در پرسش، زود نتیجه گرفته شده که «پس قرآن کریم ناقص و خطاست!» گویی که قضیه فقط برای رسیدن به این نتیجه طراحی شده است! ولی روشن شد که اختصاصی به قرآن کریم ندارد و در هر بیانی، همین اصول حاکم است و به هیچ کدام نیز نقص یا خطا وارد نمی‌شود. ●-🔹 اسم هر کسی با خودش متفاوت است - نشانه‌های [آیات] هر کسی، با خودش متفاوت است - بیان هر حقیقتی، با خود حقیقت وجودی آن متفاوت است - جرا که همه، "نشانه"های یک حقیقت بیرونی هستند، نه خودش؛ و هیچ کدام نیز اگر درست بیان شوند، نه ناقص هستند و نه خطا! ▫️یک واژه‌ای مانند: "مادر یا پزشک"، اسم‌هایی جهت معرفی وجهی از وجوه یک شخص می‌باشند، نه خودش - یک ساختمان نشانه (آیه)ای از مهندسین و کارگران و عوامل می‌باشد، نه خود آنها - یک تابلوی نقاشی، نشانه‌ای از نقاش می‌باشد، نه خودش! و البته خودش، اسم‌ها و نشانه‌های دیگر هم دارد؛ و این اسم‌ها و نشانه‌ها که در قالب کلمات بیان می‌گردند، نه ناقص هستند و نه خطا. بله، اگر کسی بخواهد یک تابلوی نقاشی را تماماً توصیف کند و به "این یک بوم نقاشی است" بسنده کند، ناقص توصیف کرده است، نه خطا؛ اما اگر فقط به خود بوم اشاره کنند و بپرسند: «این چیست؟» و او بگوید: «یک بوم نقاشی است»، کاملاً درست تعریف و توصیف نموده است. ●-🔹 اسم‌ها و آیات خداوند سبحان، نشانه‌های او هستند، نه خودش؛ قرآن مجید نیز "کلام الله" است، نه خود خداوند سبحان. 🌷🌷🌷 قدر ار نشناسد دل و کاری نکند بس که از این حاصل ایام برد 🔅 تفسير و قرآن پژوهی @rahighemakhtoom
🔅🔅🔅 ✳️اینکه در بعضى از آیات آمده که خداوند در دنیا و یا آخرت، عده‏اى را فراموش مى‏کند، مگر خدا دچار فراموشى مى‏شود؟⁉️ خداوند متعال در قرآن مجید، چهار بار بندگان را به خود نسبت داده است چنانکه در آیه ای می فرماید: “امروز آنها را می کنیم همانگونه که آنها لقای چنین روزی را فراموش کردند. ” این آیه و آیات مشابه آن مؤید این مطلب است که در آخرت (و حتی دنیا) عده ای مورد فراموشی خدا قرار می گیرند. ▪️ اما منظور از این فراموشی چیست؟ استدلال های عقلی و کلامی موجود در منابع اسلام نسیان به مفهوم عدم احاطه بر احوال مخلوقات را از ساحت مقدس خداوند دور می داند. همچنین در خود کلام حق نیز آمده است ؛” پروردگارت فراموش کار نیست. “ 🔹از سخنان معصومین (ع) روشن می شود که مقصود از نسیان خداوند، غفلت و عدم علم و آگاهی نیست، که حق سبحان از تمام علوم پنهانی با خبر است. بلکه مقصود قطع نظر رحمت الهی است که اهلش شایسته ی آنند . 🔻حضرت (ع) فرمود : کردن خدا آنست که آنان را از خیر کند. پس آنجا که در کلام حق از فراموشی پروردگار سخن به میان می آید بنده به حال خود و برچیده شدن دست عنایت ایزد تعالی از سر اوست که البته ی فراموشی بنده و او به دنیا ست. به بیان دیگر نسیان پروردگار بازتاب و نتیجه ی تکوینی نسیان بنده و بی توجهی اوبه امر است. یادآوری مهم: پاسخ کاملتر را در پست زیر بخوانید 🌷🌷🌷 قدر ار نشناسد دل و کاری نکند بس که از این حاصل ایام برد 🔅 تفسير و قرآن پژوهی @rahighemakhtoom
✳️ جستارهای قرآنی رحیق
#پرسمان #قرآنی #سوال #قرآن #خداوند #گروهی #آخرت #دنیا #فراموش #نسیان 🔅🔅🔅 ✳️اینکه در بعضى از آیات
معنی اینکه خداوند بعضی از بندگانش را فراموش مى کند چیست.docx
16.2K
🔅🔅🔅 ✳️اینکه در بعضى از آیات آمده که خداوند در دنیا و یا آخرت، عده‏اى را فراموش مى‏کند، مگر خدا دچار فراموشى مى‏شود؟⁉️ 🌷🌷🌷 قدر ار نشناسد دل و کاری نکند بس که از این حاصل ایام برد 🔅 تفسير و قرآن پژوهی @rahighemakhtoom
🔅🔅🔅 🔻چرا زمان قیامت مخفی است و ما از آن اطلاع نداریم؟⁉️ در ابتدا به یک آیه و ترجمه آن اشاره شده و سپس توضیح مختصری در باره آن بیان می شود: خداوند متعال در سوره طه، آیه ۱۵-۱۶ می فرماید: «انّ السّاعة آتیةٌ أکاد أٌخفیها لتجزی؛ کلّ نفسٍ بما تسعی». «به طور قطع قیامت خواهد آمد؛ می خواهم آن را پنهان کنم تا هر کس در برابر سعی و کوشش خود، جزا داده شود. پس مبادا کسی که به آن ایمان ندارد و از هوس های خویش پیروی می کند، تو را از آن باز دارد؛ که هلاک خواهی شد». 📙توضیح بیشتر: ‏ یکی از نام های قیامت، «ساعت» است و در قرآن کریم، ۴۳ بار از قیامت، به نام «ساعة» یاد شده است. ▪️علت پنهان داشتن زمان قیامت این است که: خداوند می خواهد انسان های مخلص از غیرمخلص جدا و شناخته شوند و هر کسی را به تلاش و کوشش هایش پاداش دهد. ▪️از سوی دیگر، چون زمان آن دقیقاً معلوم نیست و در هر زمانی احتمال وقوعش هست، نتیجه اش حالت آماده باش دایمی و پذیرش سریع برنامه های تربیتی است. 🗓نکته دیگر این که: با مخفی بودن قیامت، یک نوع آزادی عمل برای همگان پیدا می شود؛ و از سوی دیگر، چون زمان آن دقیقاً معلوم نیست و در هر زمانی وقوعش محتمل است، نتیجه‌اش حالت آماده‌باش همیشگی است. 🔰امام صادق علیه السلام می فرماید: «اگر کسی بداند که به یقین چه وقت می میرد، به عمر خود اعتماد می کند و در لذّات و گناهان فرو می رود و در شهوات می غلتد؛ به این امید که در روزهای پایانی عمر توبه خواهد کرد و این شیوه ای است که خدای متعال از آن خشنود نیست و از بنـدگـانش نمی پذیرد». 🔰تا آن جا که می فرماید: «بهترین چیز برای انسان این است که مدت عمرش بر او پوشیده ماند. پس در مدتی که زنده است؛ منتظر مرگ باشد و گناهان را ترک کند و عمل صالح را برگزیند». 📋پندها و هشدارها: ۱ - جزا دیدن همه آدمیان؛ فلسفه برپایی قیامت است. ۲ - آگاه نبودن انسان ها از زمان برپایی قیامت، زمینه ساز مداومت آنان بر کارهای خویش و به وجود آمدن استحقاق پاداش و کیفر است. ۳- دنیا گنجایش و امکانات لازم برای جزای اعمال انسان ها را ندارد. ۴- پیروی از هوای نفس، عامل تباهی و هلاکت است. ۵- سرچشمه انکار معاد و قیامت، پیروی از هوای نفس است. ۶ - حضور در صحنه قیامت و برخورد با سزای اعمال دنیایی، سرنوشت قطعی همه انسان‌هاست. 📋نویسنده: حجت الاسلام دکتر محمد مهدی کریمی نیا 🔅 تفسير و قرآن پژوهی @rahighemakhtoom
🔅🔅🔅 🔻روز قیامت انسان ها در اندیشه چه چیزی هستند و نتیجه اعمال آن ها چه خواهد بود؟⁉️ خداوند در سوره نحل، آیه ۱۱۱ می فرماید: «یوم تأتی کلّ نفس تجادٍل عنْ نفسها و توفّی؛ کلّ نفس ما عملت و هم لا یظلمون». «به یاد آورید روزی را که هر کس در فکر خویشتن است و تنها به دفاع از خود بر می خیزد و نتیجه اعمال هر کسی، بی کم و کاست، به او داده می‌شود و به آنها ستم نخواهد شد». 👈🏼در قیامت، هر کسی به فکر خود است و از خویش دفاع می کند. چون انسان در آن روز، غیر از خودش، هر خاطره دیگری را فراموش می کند. درست بر خلاف دنیا، که به هر چیزی توجّه دارد، جز به خودش و خودش را فراموش می کند. و این نیست جز به خاطر این که در قیامت، حقیقت امر برای انسان آشکار و کشف می شود و آن حقیقت این است که: «آدمی به هیچ وجه نباید به غیر خودش مشغول شود و در حقیقت، باید همیشه به فکر فکر خود باشد». در آن روز، شخص می آید و در موقف حساب قرار می گیرد، آن گاه از خود دفاع می کند و با اصرار هم دفاع می کند و تا آن جا که مقدور اوست، عذر می تراشد. ▪️▪️در این آیه، دو نکته مهم آمده است: ۱- هیچ کس در قیامت از شخص دیگری دفاع نمی کند، بلکه تنها و تنها به دفاع از خود اشتغال دارد و دیگر مجالی برایش نمی ماند که به غیر بپردازد و غم دیگری را بخورد. ۲- دفاعی که هر کس از خودش می کند، هیچ سودی ندارد و آنچه را که سزاوار است، از او دور نمی کند. برای این که پاداشی که به او می دهند، خود عمل است و دیگر معنا ندارد عمل کسی را از او جدا کنند و در این گونه جزا دادن، هیچ ظلمی وجود ندارد. 📙باید توجه داشت: ۱- همه انسان ها در قیامت نسبت به سرنوشت خویش نگرانند. ۲- همه انسان ها، جزای اعمال خویش را در قیامت به طور کامل دریافت خواهند کرد. ۳- دفاع انسان از کارهای خویش در قیامت، هیچ تأثیری در سرنوشت او ندارد. ۴- خداوند، عمل انسان را میزان تعیین کیفر و پاداش و مؤثر در سرنوشت او دانسته و این، قرینه است که دفاع آدمی از خویشتن، با توجیه عملکرد خود، بی ثمر خواهد بود. ۵- عمل هر کسی، تعیین کننده سرنوشت وی در قیامت است. 📋نویسنده: حجت الاسلام دکتر محمد مهدی کریمی نیا 🔅 تفسير و قرآن پژوهی @rahighemakhtoom
🔅🔅🔅 🔻مشاهده و تجسم اعمال چگونه است؟ در سوره آل عمران، آیه ۳۰ آمده است: «یوم تجد کلّ نفسٍ ماعملت من خیرٍ محضرًا و ما عملت من سوءٍ تودّ لو أنّ بینها و بینه أمدًا بعیدًا و یحذّرکم الله نفسه و الله رءوفٌ بالعٍباد». «روزی که هر کس، هر کار نیکی انجام داده، حاضر بیابد و آنچه بدی کرده، آرزو می کند، ای کاش بین آن عمل و او، زمانی دور فاصله می بود و خداوند، شما را از کیفر خود می ترساند و در عین حال، خدا به بندگان مهربان است». ⏪صحنه حضور و تجسّم عمل در قیامت، چنان هولناک است که پشت آدمی را می لرزاند و دل ها را به وحشت می اندازد. در آن روز، انسان تمام آنچه را از پیش فرستاده، با چشم خود می بیند. یعنی رفتار و کرداری که به ظاهر در نظام آفرینش محو شده، جان می گیرند و به صورت های زشت و زیبا، مجسم می شوند. مؤمنان از دیدن کارهای شایسته خویش شاد می شوند و مجرمان، چنان دچار وحشت و اضطراب می گردند که آرزو می کنند ای کاش میان آنان و عملشان فاصله زمانی زیادی می بود! و این، نشان دهنده بالاترین بیزاری آنان از کردارشان است. ⏪واژه «تجد» به معنای یافتن است و کلمه «خیر» و «شر»، که با لفظ نکره آمده، معنای عموم را می رساند. یعنی انسان در روز قیامت، «خود عمل» را می یابد، نه نتیجه آن را. برای همین است که گنهکار آرزو می کند، بین او و عملش جدایی بیفتد. «حضور خود عمل» در قیامت، در آیه ۴۹ کهف نیز آمده که می فرماید: «و آنچه را انجام داده‌اند، حاضر یابند و پروردگار تو، به هیچ کس ستم نمی کند». ☑️این آیات، همه بیانگر آن است که آدمی در قیامت، «خود عمل» را به صورت کامل تر می یابد و این، همان تجسم عمل است که دانشمندان اسلامی به آن معتقدند. 👈🏼پندها و هشدارها: ۱- قیامت، روز اندوه و افسوس بدکاران. ۲- اعتقاد به حضور اعمال نیک و بد آدمی در قیامت، عامل پرهیز از قهر خداوند است. ۳- محبت و رأفت خداوند نسبت به بندگان، علّت هشدارهای لازم به آنان. ۴- آمیختن بیم و امید، از روش های قرآن برای تربیت انسان‌هاست. ۵- انسان در انجام اعمال نیک و بد، مجبور نیست؛ چرا که قبول عمل به عنوان کرده خویش در قیامت، دلیل مجبور نبودن اوست. 📋نویسنده: حجت الاسلام دکتر محمد مهدی کریمی نیا 🔅 تفسير و قرآن پژوهی @rahighemakhtoom
🔅🔅🔅 آيا «قرآن کریم»، یک كتاب علمی است؟ و آيا همه‏ علوم بشرى در قرآن وجود دارد؟(قسمت اول) ☑️در این باره حداقل سه دیدگاه وجود دارد که به صورت کوتاه به آن اشاره می شود: 1️⃣ديدگاه اول:همه علوم بشرى در قرآن وجود دارد می توان گفت: اوّل بار این دیدگاه، توسط یکی از دانشمندان اهل سنّت، به نام: «ابوحامد غزالی» (م. 505 ق.) ‏در «احياء العلوم» و «جواهر القرآن» ‏بیان شد. او معتقد بود و ‏سعى كرد نشان دهد همه‏ علوم را می ‏توان از قرآن استخراج كرد. ابوحامد غزالی می نويسد:‏ ‏«پس علوم، همه آنها در افعال و صفات خدا داخل است و خداوند در قرآن، افعال ذات و صفات خود را توضيح ‏می دهد و اين علوم بی ‏نهايت است و در قرآن به اصول و كليّات (مجامع) آنها اشاره شده است»‏. 🔸پس از وی، ابوالفضل مرسی (655- 570 ق.)، صاحب كتاب «التفسير» اين ديدگاه را به صورت افراطى می پذيرد. وی می گويد: ‏‏«همه‏ ى علوم، اوّلين و آخرين در قرآن وجود دارد». 🔸آن گاه بدرالدين زركشى (م. 764 ق.) در «البرهان» اين نظريه را می پذيرد، و پس از او جلال الدين سيوطى (م. 911 ق.) در كتاب «الاتقان فى علوم القرآن» و «الاكليل فى استنباط التنزيل» با ‏پذيرفتن ديدگاه‏هاى غزالى و مرسى آن را تقويت می كند.‏ 🔸ملّا محسن فيض كاشانى(م. 1091ق.)، از دانشمندان بزرگ قرن یازدهم و معاصر با علّامه مجلسی، در مقدمه کتاب «تفسير صافى» اين ديدگاه را به صورت خاصى در قسمتى از علوم ‏می پذيرد.‏ آن چه گفته شد، مربوط به علمای گذشته از شیعه وسنّی بود. اين ديدگاه، یعنی وجود همه علوم در قرآن کریم، در عصر جديد هم با پيشرفت علوم تقويت شد و طرفدارانی پیدا کرد. ◾️كسانى مثل طنطاوى جوهرى (متولد 1862م.)، در تفسير ‏مشهور خود تحت عنوان: «الجواهر فى تفسير القرآن» سعى كرد تا بسيارى از علوم جديد را به قرآن نسبت دهد.‏ ▪️جديدترين تمايل نسبت به اين نظريه از طرف شخصى بنام رضا نيازمند در سال (1375 ش) اظهار شد كه در ‏مقاله‏اى نوشت: ‏«كسى كه قرآن را قبول داشته باشد، بايد قبول كند كه مطالب آن شامل كليه علوم هم هست و در آن هر چيز بر ‏اساس دانش تفصيل داده شده است». 📋نویسنده: حجت الاسلام دکتر محمد مهدی کریمی نیا 🖇برای دیدن دلایل دیدگاه نخست و دیگر دیدگاههای مفسران با ما همراه باشید 🔅 تفسير و قرآن پژوهی @rahighemakhtoom
✳️ جستارهای قرآنی رحیق
#پرسمان #قرآنی #سوال #قرآن #کتاب #علمی #علوم #بشری #دیدگاه #مفسرین 🔅🔅🔅 آيا «قرآن کریم»، یک كتاب ع
🔅🔅🔅 ⏪آيا «قرآن کریم»، یک كتاب علمی است؟ و آيا همه‏ علوم بشرى در قرآن وجود دارد؟(قسمت دوم) ☑️در این باره حداقل سه دیدگاه وجود دارد که به صورت کوتاه به آن اشاره می شود: 1️⃣ديدگاه اول:همه علوم بشرى در قرآن وجود دارد 🔰دلایل دیدگاه اول: ☑️دلیل اوّل: ظاهر برخى آيات قرآن دلالت بر اين دارد كه همه چيز در قرآن وجود دارد؛ مثل: «نزّلْنا عليْك الْكتاب تبْياناً لكلّ ‏شيْ‏ءٍ؛ و كتاب را بر تو نازل كرديم، در حالى كه بيان كننده هر چيز است». ☑️دلیل دوّم: آیاتی از قرآن کریم، به علوم مختلف اشاره دارد؛ مانند‏ این آیه: «و كفى‏ بنا حاسبين»‏ ‏که از «حساب» سخن می گويد که اشاره به «علوم رياضى دارد. یا از آيه‏ «رفيع الدّرجات»‏ ‏ که با حساب ابجد، 360 درجه بودن درجات دايره در هندسه استخراج می شود.‏ یا علم پزشكى از آيه‏ «و إذا مرضْت فهو يشْفين»‏ ‏ به دست می آيد.‏ ☑️دلیل سوّم: از نظر این گروه، روایاتی وجود دارد که دلالت می كند همه علوم در قرآن كريم وجود دارد. براى مثال: از امام باقر علیه السلام روايت شده كه فرمودند: «ان اللّه تبارك و تعالى لم يدع شيئاً تحتاج اليه الامه الا نزله فى كتابه ‏و بيّنه لرسوله؛ خداوند تبارك و تعالى هيچ چيزى را كه مردم به آن محتاج باشند، فرو گذار نكرده است، مگر آن كه آنها را در قرآن، نازل ‏فرمود و براى پيامبر (ص) بيان كرده است».‏ ☑️‏دلیل چهارم: دليل ديگر بر وجود همه علوم در قرآن، مسأله بطون آن است كه در روايات متعددى وارد شده كه قرآن داراى ‏بطون مختلف است.‏ ابوحامد غزالى در کتاب: «احياء العلوم» به همين مطلب استشهاد كرده و تعداد علوم قرآن را تا هفتاد و هفت هزار و دويست علم ذكر ‏كرده است. آن گاه می گويد: اين عدد، چهار برابر می شود؛ چون هر كلمه، ظاهر و باطن دارد و حدّ و مطلع دارد.‏ 👈🏼تذكر: دلايل اين ديدگاه را در هنگام ذكر دلايل ديدگاه دوم و سوم مورد بررسى و نقد قرار می دهيم.‏ 🔅 تفسير و قرآن پژوهی @rahighemakhtoom
✳️ جستارهای قرآنی رحیق
#پرسمان #قرآنی #سوال #قرآن #کتاب #علمی #علوم #بشری #دیدگاه #مفسرین 🔅🔅🔅 ⏪آيا «قرآن کریم»، یک كتاب
🔅🔅🔅 ⏪آيا «قرآن کریم»، یک كتاب علمی است؟ و آيا همه‏ علوم بشرى در قرآن وجود دارد؟(قسمت سوم) 2⃣ ديدگاه دوم: قرآن فقط كتاب هدايت و دين است و براى بيان مسائل علوم تجربى نيامده است.‏ 🔹 اين ديدگاه را می توان از سخنان برخى از صاحب نظران و مفسران استفاده كرد. براى مثال، ابو اسحاق شاطبى (م 790 ق.) كه اوّلين مخالف با نظريه غزالى و مرسى بود، می گويد: ‏«قرآن براى بيان احكام آخرت و مسائل جنبى آن آمده است».‏ ▪ نويسندگان تفسيرهاى «مجمع البيان» و «كشاف» نيز می نويسند:‏ ‏«منظور از بيان همه چيز در قرآن، مسائل مربوط به هدايت و دين است».‏ 📝 تذكر: دلايل اين ديدگاه همراه با ديدگاه سوم بيان می شود.‏ 🔅 تفسير و قرآن پژوهی @rahighemakhtoom
🔅🔅🔅 ⏪آيا «قرآن کریم»، یک كتاب علمی است؟ و آيا همه‏ علوم بشرى در قرآن وجود دارد؟(قسمت پایانی) 🔰دلايل و شواهد دیدگاه سوّم: در اين جا دلايل اين ديدگاه را همراه با ردّ دلايل ديدگاه اول بيان می كنيم: 1️⃣دلیل اوّل: قرآن كتاب هدايت، اخلاق، تربيّت و دين است و انسان‏ها را به سوى فضيلت‏ها و خداشناسى هدايت می كند. بنا‏براين، ضرورتى ندارد كه قرآن، همه مسائل علوم تجربى، عقلى و نقلى را با تفصيلات و فرمول‏هاى آنها، بيان كند. هر چند اين موارد گاهى اشارات حق و ‏صادقى دارد.‏ اين مطلب مورد تأكيد مفسّران قديمی ‏ و صاحب‏نظران معاصر ‏ است.‏ 2️⃣دلیل دوّم: ظهور آياتى كه می فرمايد: «همه چيز در قرآن است»، قابل اخذ نبوده و نمی توان دلیل باشد بر این که همه علوم در قرآن وجود دارد؛ چرا كه:‏ ➖یک: اين ظهور بر خلاف بداهت است و بسيارى از فرمول‏هاى شيمی و فيزيك در قرآن كريم نيست.‏ ➖دو: ظهور اين آيات مورد انكار صريح برخى از مفسّران قرار گرفته است و گفته‏اند كه منظور وجود چيزهايى است كه در ‏هدايت انسان لازم است و اينها در قرآن وجود دارد.‏ ‏ به عبارت دیگر، منظور از «كل شى‏ء» در آیه، «کل امور دينى» است.‏ 3️⃣دلیل سوّم: لفظ «كتاب» در آيات مورد بحث‏، مانند: «نزّلْنا عليْك الْكتاب تبْياناً لكلّ شيْ‏ءٍ»‏، ‏ ممكن است به چند معنا باشد: «قرآن ‏كريم، لوح محفوظ، اجل، علم خدا، امام مبين».‏ ‏ پس نمی توان گفت: كه حتماً مراد قرآن است و همه چيز در آن است.‏ ➖و همين اشكال در مورد رواياتى كه مورد استناد واقع شده بود نيز وارد است.‏ 4️⃣دلیل چهارم: اين آيات با دليل عقل (قرينه لبّى) تخصيص می خورد و محدود می شود. چون عقل انسان حكم می كند كه قرآن در ‏مورد هدف خود (هدايت معنوى انسان) بيان همه چيز باشد، نه در امورى كه خارج از حوزه هدف اوست.‏ 5️⃣‏دلیل پنجم. آياتى از قرآن كه اشاراتى به علوم طبيعى دارد، هدف آنها كشف فرمول هاى هندسه و شيمی وغیره نيست، بلكه اين ‏اشارات به طور استطرادى و حاشيه‏اى اين مباحث را مطرح كرده است؛ يعنى صرفاً ذكر مثال (البته حق و واقعى) است و ‏هدف آن، آموزش علوم نيست.‏ ➖علاوه بر آن كه برخى از آياتى كه مورد استشهاد طرفداران ديدگاه اوّل قرار گرفت، از لحاظ موازين تفسيرى قابل نقد است. ‏براى مثال، آيه:‏ «رفيع الدّرجات» ربطى به درجات دايره ندارد، و حمل آيات، بدون قرينه عقلى يا نقلى معتبر بر يك ‏مطلب، موجب تفسير به رأى می شود.‏ ‏6️⃣دلیل ششم: مسأله بطون قرآن و علم أئمه (ع) از مورد بحث ما خارج است؛ چون موضوع بحث اين است كه آيا همه‏ علوم ‏بشرى را می توان از ظواهر قرآن استخراج كرد يا نه؟ ⏏️جمع بندى و نتيجه گيرى نتیجه آن كه ظاهر آيات قرآن، بر تمام علوم بشرى (با تمام فرمول‏ها و جزئيات آن) ‏دلالت ندارد.‏ آری، در قرآن کریم، اشاراتى به بعضى از علوم و مطالب علمی شده است كه استطرادى و حاشیه ای است، ولى همه‏ علوم، بالفعل ‏در قرآن ذکر نشده است و آياتى كه در اين زمينه است (مثل آيه 89 سوره نحل و 38 و 59 سوره انعام) دلالت بر اين ‏دارد كه تمام احتياجات دينى و هدايتى مردم، در قرآن به طور تفصيل يا مجمل ذكر شده است.‏ 🔅 تفسير و قرآن پژوهی @rahighemakhtoom