🔹ادامه مطلب صفحه قبل👆
(۲)
📝 بنابراين چون بحث ما مربوط بود به حديث اول از کتاب شريف #اربعين امام (رحمه الله) و فصل اولش هم مربوط بود به مقام #انسان و مقام #نفس، و فرموده‌اند که مقام انسان مربوط به بدنش می‌شود و اين #مقام اول است. مقام #بدن دارای #جان واقعی نيست، دارای جان بالعرض است و اين مجلس ما درباره‌ی اين مطلب #مرحوم_امام (رحمه‌الله) می‌باشد که #زندگی انسان در بدنش نيست، چرا که زندگی بدن بالعرض است.
مرحوم آيت آلله #شاه‌آبادی عليه‌الرحمة در جای ديگری درباره #جبر_و_تفويض مثال خوبی را می‌فرمایند و آن درباره‌ی وضع ماه و خورشيد است، هر کس که خبر نداشته باشد، وقتی ماه شب چهارده طلوع می‌کند، می‌گوید که اين چه نور زيبايی دارد که چشم را اذيت نمی‌کند و انسان می‌تواند به آن نگاه کند، اما شخصی که خبر داشته باشد، می‌گوید که اصلاً ماه يک موجود خشک و بی‌ثمر و خاموش و تاريک است و سنگ و کلوخ است و چيز ديگری نيست و اين زيبايی برای خورشيد است که به آن تابيده و آن را ماه کرده. و اين مطلب اشتباه است که ما #فکر کنيم اين زیبایی‌ها برای خود ماه است.
در فرهنگ‌ها و تمدن‌های امروز دنيا هم همين اشتباهات وجود دارد و دنيا، #بشر را عوضی گرفته‌اند؛ به سر و کله‌ی هم می‌کوبند تا يکديگر را فانی کنند، چرا که اول تعاليم #انبياء را فراموش کرده‌اند، حضرت #عيسی (علیه‌السلام) #پيامبر این‌ها نيست و این‌ها #مسيحی نيستند، این‌ها فقط تابع #شيطان خودشان هستند، تابع #نفس_اماره خودشان هستند وإلّا حضرت عيسی (علیه‌السلام) هیچ‌گاه از خودش #غافل نبوده است.
بنابراين ما بايد در فکر #انقلاب_فرهنگی و #انقلاب_فکری باشيم. بايد #آموزگاران محترم، #رفقا و برادران ساکن در #محله را جمع کرده، مجلسی تشکيل دهيم و آن‌ها را ملتفت به اين مسائل کنيم. بايد اين #فرهنگ کم‌کم از #دبستان شروع شود و به #دبيرستان و #دانشگاه برسد که معنای انقلاب فرهنگی همين است که وقتی در #تمدن وارد شد و چندين کيلومتر را اشتباهی قدم گذاشت، يک‌مرتبه عقب‌گرد کند و به نقطه‌ی اول برگردد و بگويد که از #تعاليم انبياء شروع می‌کنیم و آن اين است که #نفس ما ناديدنی است، ما نه خودمان را دیده‌ایم و نه شما را، نه شما بنده را دیده‌اید، نه خودتان را و بايد از این‌جا شروع کنيم به #تحصيلات_معارفی و علمی و #فلسفه_اسلامی، که ابتدای آگاهی را در بشريت نويد می‌دهد و حضرت #مهدی علیه‌السلام مقام بشريت را برای بشريت ثابت خواهند کرد و #دولت بشری و انسانی تشکيل خواهند داد ان‌شاءالله.
۱۳۸۶/۹/۱
☑️ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی
@seyedololama
🔹ادامه مطلب صفحه قبل
(۲)
📝 بنابراين چون بحث ما مربوط بود به حديث اول از کتاب شريف #اربعين امام (رحمه الله) و فصل اولش هم مربوط بود به مقام #انسان و مقام #نفس، و فرموده‌اند که مقام انسان مربوط به بدنش می‌شود و اين #مقام اول است. مقام #بدن دارای #جان واقعی نيست، دارای جان بالعرض است و اين مجلس ما درباره‌ی اين مطلب #مرحوم_امام (رحمه‌الله) می‌باشد که #زندگی انسان در بدنش نيست، چرا که زندگی بدن بالعرض است.
مرحوم آيت آلله #شاه‌آبادی عليه‌الرحمة در جای ديگری درباره #جبر_و_تفويض مثال خوبی را می‌فرمایند و آن درباره‌ی وضع ماه و خورشيد است، هر کس که خبر نداشته باشد، وقتی ماه شب چهارده طلوع می‌کند، می‌گوید که اين چه نور زيبايی دارد که چشم را اذيت نمی‌کند و انسان می‌تواند به آن نگاه کند، اما شخصی که خبر داشته باشد، می‌گوید که اصلاً ماه يک موجود خشک و بی‌ثمر و خاموش و تاريک است و سنگ و کلوخ است و چيز ديگری نيست و اين زيبايی برای خورشيد است که به آن تابيده و آن را ماه کرده. و اين مطلب اشتباه است که ما #فکر کنيم اين زیبایی‌ها برای خود ماه است.
در فرهنگ‌ها و تمدن‌های امروز دنيا هم همين اشتباهات وجود دارد و دنيا، #بشر را عوضی گرفته‌اند؛ به سر و کله‌ی هم می‌کوبند تا يکديگر را فانی کنند، چرا که اول تعاليم #انبياء را فراموش کرده‌اند، حضرت #عيسی (علیه‌السلام) #پيامبر این‌ها نيست و این‌ها #مسيحی نيستند، این‌ها فقط تابع #شيطان خودشان هستند، تابع #نفس_اماره خودشان هستند وإلّا حضرت عيسی (علیه‌السلام) هیچ‌گاه از خودش #غافل نبوده است.
بنابراين ما بايد در فکر #انقلاب_فرهنگی و #انقلاب_فکری باشيم. بايد #آموزگاران محترم، #رفقا و برادران ساکن در #محله را جمع کرده، مجلسی تشکيل دهيم و آن‌ها را ملتفت به اين مسائل کنيم. بايد اين #فرهنگ کم‌کم از #دبستان شروع شود و به #دبيرستان و #دانشگاه برسد که معنای انقلاب فرهنگی همين است که وقتی در #تمدن وارد شد و چندين کيلومتر را اشتباهی قدم گذاشت، يک‌مرتبه عقب‌گرد کند و به نقطه‌ی اول برگردد و بگويد که از #تعاليم انبياء شروع می‌کنیم و آن اين است که #نفس ما ناديدنی است، ما نه خودمان را دیده‌ایم و نه شما را، نه شما بنده را دیده‌اید، نه خودتان را و بايد از این‌جا شروع کنيم به #تحصيلات_معارفی و علمی و #فلسفه_اسلامی، که ابتدای آگاهی را در بشريت نويد می‌دهد و حضرت #مهدی علیه‌السلام مقام بشريت را برای بشريت ثابت خواهند کرد و #دولت بشری و انسانی تشکيل خواهند داد ان‌شاءالله.
۱۳۸۶/۹/۱
✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی
@seyedololama
🔺 امتحان و آزمایش مومنان
🔹 در حدیث پانزدهم کتاب شریف #اربعین¹ وارد شده: «عَن اَبی‌عبدِالله علیه‌السلام، قالَ اِنَّ فی کِتابِ علیٍّ، علیه‌السلام»، حضرت نباید مدرک نشان دهد، ولی از بس‌که مطالب مهم است می‌فرماید: در کتاب حضرت #علی (علیه‌السلام)، مثلاً به خط حضرت علی (علیه‌السلام)، این مطلب را من برای شما دارم می‌گویم.
«أنّ أشدّ النّاس بلاء النّبیّون»؛ سخت‌ترین و مشکل‌ترین #بلا در #دنیا مال #پیامبران است، «ثُمَّ الوَصیّون»؛ مال #اوصیا و #ائمه، بعد از آن‌هاست. «ثُمَّ الامثَلُ فَالاَمثَلُ»؛ بعد از پیامبران و اوصیا، مشکل‌ترین برنامه‌ها و پیش‌آمدها و بلاها و #خطرها متوجه آنی است‌که به این خانواده، به این بزرگان نزدیک‌تر باشد؛ اخلاقاً، علماً، اعتقاداً شبیه‌تر باشد، آن‌وقت درجات شروع می‌شود. دیگر درجه همین‌طور پایین می‌آید، درجه‌درجه تا به ماها می‌رسد. هر کسی مطابق آن #فهم و #شعور و #عقل و #اخلاق خود، امتحان دارد.
«و اِنَّما یُبتَلَی المؤمِنُ عَلی قَدرِ الاَعمالِ الحَسَنهِ»؛ هر کسی‌که کار می‌کند و آذوقه برای #قیامت خود تهیه می‌کند، در این دنیا، و اهل #اعتقادات است، به همان مقدار #امتحان هم برایش نوشته می‌شود. خب معلوم است دیگر هر کلاسی یک امتحان خاص خودش را دارد. ممکن است صد هزار نفر توی یک شهر باشند و صد هزار گونه هم امتحان جورواجور برای‌شان پیش بیاید.
«فَمَن صَحَّ دینُهُ»؛ این‌ها همه در کتاب حضرت علی است و #شیعه علی (علیه‌السلام) باید این‌ها را حفظ بکند.
«فَمَن صَحَّ دینُهُ و حَسُنَ عَمَلُه»؛ هر کسی‌که دینش، #دین صحیح و راستین باشد، نه دین دست‌خورده و نیم‌خورده و ناتمام و نیمه‌کاره و نیم‌بند و این‌جور چیزها. «فَمَن صَحَّ دینُهُ و حَسُنَ عَمَلُهُ، إشتَرَّ بَلاءُهُ»؛ پیش‌آمدهای ناگوارتری برایش پیش می‌آید. خب این‌ها چرا آخر پیش می‌آید، این‌ها فلسفه‌اش چیست؟ مثلاً دین بلاست؟ می‌فرمایند: «و ذلک أنَّ الله تَعالی لَم یَجعَلِ الدُّنیا ثَواباً لِمُؤمِنٍ و لا عُقوبَةً لِکافِرٍ»؛ فلسفه‌اش این است: این دنیا فقط جای امتحان است و چیز دیگری نیست. این‌جا #زندگی نمیشود کرد. این‌که #وجدان و #فطرت ما راحت‌طلب و خوشی و عیش و نوش‌طلب است، درست است، این‌ها جزء وجود ماست، اما جایگاهش کجاست؟ این دنیا جایگاهش نیست؛ مگر ما در رحم مادر، یک زندگی نداشتیم، نُه ماه ما آنجا زندگی کردیم. آیا آنجا، جای این حرف‌ها بود؟ آنجا می‌شد ساختمان ساخت؟ یا این‌که می‌شد ماشینِ سواری آنجا آدم پیدا کنه؟ آنجا جای این حرف‌ها نبود؟ دنیا هم همین‌جور است. دنیایی که #کربلا دارد، دنیایی که #عاشورا دارد، دنیایی که دندان #پیامبر شکستن و پیشانی آن حضرت را جراحت زدن دارد، این دنیا هم مثل دنیای رَحِم می‌ماند. هیچ، جای راحتی نیست. انبیاء را شما یکی‌یکی نگاه کنید. بپرسید از آن #تاریخ هایی که این‌ها را معرفی می‌کند، زندگی‌هایشان را بیان می کند: آیا حضرت #موسی راحت بود؟ آیا حضرت #عیسی راحت بود؟ آیا حضرت #ابراهیم راحت بود؟ آیا حضرت #نوح (علیهم‌السلام) راحت بود؟ جریانات چند نفر از همین بزرگان را در این سوره‌ی #عنکبوت بیان می‌کند. پس فلسفه‌اش این است که دنیا برای راحتی خلق نشده است. نه #مجازات دادن #کافران در این‌جا می‌شود و نه #پاداش دادن #نیکوکاران در این‌جاست. هیچ کدامش نیست.
۸۵٫۷٫۹
✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی
____________
۱) [ #اربعین ص ۲۳۵]
@seyedololama
🔺ولادت حضرت عیسی (علی نبینا وآله و علیه‌السلام)
🔹درباره‌ی رو به خدا کردن در مساجد -که بنده و امثال بنده مانند #حیوانات در این مکان‌ها حضور پیدا می‌کنیم!- روایتی در کتاب #خصال از حضرت #علی علیه‌السلام نقل کرده‌اند: «إن الله عزّوجل أوحی إلی عیسی بن مریم علیهماالسلام: قل للملأ من بنی إسرائیل لایدخلوا بیتاً من بیوتی إلا بقلوب طاهرة و أبصار خاشعة و أکفّ نقیة»
( #خصال ج۱ص۳۳۷
#بحارالانوار ج۴۲ص۱۶)
[خداوند به حضرت عیسی وحی کرد که به بنی‌اسرائیل بگو وارد خانه‌ی من نشوند مگر با قلب‌هایی پاک وچشم‌هایی خاشع ودست‌هایی پاکیزه]
همان‌طورکه در تمام #عمر برای ما حتی یک‌مرتبه هم اتفاق نیفتاده که با لباس کثیف وآلوده و نشُسته، در مجالس دیگران وارد شویم، خداوند به #عیسی پیام داد: «لا یدخلوا بیتاً من بیوتی إلا...»؛ می‌فرماید که در خانه‌ی من داخل نشوند تا شرایطش را ایجاد کنند.
«قلوب طاهرة»؛ #قلب برای [رسیدن به محضر] خداوند -بِلاتشبیه- مثل سروصورت برای ماست. چگونه است که اگر ما سر و صورتمان خون‌آلود و کثیف و چرک‌آلود باشد، هیچ‌گاه در هیچ مجلسی وارد نمی‌شویم؟ قلب ناپاک ما هم باید در مساجد حضور پیدا نکند، مگر این که #پاک شود. اگر #انسان ملتفت بشود که در حالی از حالات بدِ او، دیگران بر او مطلع شده‌اند، از خجالت می‌خواهد آب بشود و این برای او بزرگترین #مصیبت است.
اگر این مصائب را ما مصائب بدانیم، دیگر مصائب دنیایی قابل نمیشود که به آن #توجه کنیم. همّ و غمّمان واحد می‌شود.
#مسلمان و #مومن بعد از آن که #گرایش به خدا پیدا کرد، مصیبتش، مصیبت خداداری می‌شود. دیگر، مصیبت‌های خانه‌داری، زن‌داری، پدر و مادر داری، وطن‌داری، تمام این‌ها کوچک می‌شود.
این مصیبت که قلب من ناپاک است، سرتاپا #حسد است، سرتاپا #کینه است، سرتاپا #جهل و #غفلت و #وسواس است و من دارم با این شکل می‌آیم به #مسجد و رو به خدا می‌ایستم؛ اگر این مصیبت واقعاً برای انسان پیدا شود، دیگر همین‌طوری وارد مسجد نمیشود، بلکه در حال مخصوصی وارد مسجد می‌شود که فرمود: «لضحکتم قلیلاً و لبکیتم کثیراً»؛ [ #بحارالانوار ج۸۴ص۱۳۱]؛ یعنی #خندههایتان کم و #گریههایتان زیاد می‌شود.
«و أبصارٍ خاشعة»؛ چه‌وقت ما ملتفت بودیم که همان‌طوری‌که بدون #وضو در شبستان و محراب وارد نمی‌شویم، بی #اشک چشم هم وارد نشویم؟!
این معنی #حضور در برابر خداست؛ چیز تازه‌ای نیست، منتهی از بس‌که به مسائل #مادی اُنس گرفته‌ایم و از خدا دور بوده‌ایم، به نظرمان عجیب می‌آید؛ مگر می‌شود کسی #مسجد نرود مگر با اشک چشم؟! بله، می‌شود؛ کافی است یک ذرّه خدا به ما بفهماند آن چیزی را که به #اباذر و #سلمان و #مقداد و #بلال فهماند.
«و أکف نقیّة»؛ دستی که به چیزی خورده که نباید بخورد -چه مال و چه غیر مال- این ناپاک است.
با دست ناپاک وارد مسجد نشوید. با #قلب آلوده وارد مسجد نشوید. با چشم خشک وارد مسجد نشوید. همه‌ی این‌ها لوازم خداداری است، ولی ما به بُت‌هایی که داریم، انس گرفته‌ایم و #خیال کرده‌ایم خداداری می‌کنیم!.
همین‌که در دوران بچگی و ابتدای #تکلیف به ما گفته‌اند #نماز بخوانید و #ثواب دارد و با آب‌نبات ما را تشویق کرده‌اند، همان حال برای ما بعد از ۶۰-۷۰ سال مانده. برای بنده مانده.
اسم این دولا راست شدن را گذاشته‌ام نماز. اسمش را گذاشته‌ام #ذکر خدا. سوره‌ی #حمد، سوره‌ی قل هو الله، #قرائت_قرآن.
همه‌چیز به همین میزان در سطح #کودکی مانده، ولی حقیقت آن چیزی است که بر زبان مبارک #علی علیه‌السلام جاری شده.
همان‌طوری‌که آدم اگر #جنب باشد، #حرام است بیاید در صف #جماعت، و حرام است وارد مسجد بشود، خرابی قلب و تاریکی و ناپاکی قلب هم یک جنابتی است برای قلب.
مرحوم #مجلسی در بحار توضیح می‌دهد که «قلوب طاهرة» یعنی چه؟ می‌فرمایند: «أی من الإعتقادات الباطلة»؛ پس انسان باید هر کاری دارد بگذارد زمین. فقط به آن ضرورات #زندگی بپردازد و برود دنبال تعمیر قلب، #اصلاح_قلب، اصلاح #باطن.
ما بشریم دیگر! #حیوان که نیستیم! گوسفند که نیستیم. به ما می‌گویند شما #بنده خدا هستید. کو؟! کو؟ بنده، کجایم بنده‌ی خداست؟! مهمتر از همه باید قلب من با خدا باشد، که نیست. سرتاپایش را چیزهایی گرفته؛ آن موقعی‌که وسائل سواری و زینت انسان به اسب و قاطر و شتر بود، به افرادی‌که علاقه به این چیزها داشتند، گفته می‌شد قلب‌تان طویله است؛ چون اسب و شتر و قاطر درونش است. حالا قلب‌های ما گاراژ است. چون انواع موتور و ماشین و... درونش است.
مرحوم‌مجلسی در ادامه می‌فرماید: «و الأخلاق الدنیة»؛ #حرص، #پول_پرستی، #حسادت. آدم یک چیزی از همکارش می‌بیند، چقدر ناراحت می‌شود؛ مثلاً با هم، هم‌کلاس بوده‌اند، حالا مثلاً فلان جلسه برای هم‌کلاسی سابقش کف زده‌اند. آدم ناراحت می‌شود! این قلب که قلب نیست. کاش این قلب‌ها را که مثل قلب امثال بنده هستند سگ بخورد!...
✅ مرحوم‌آیت‌الله‌سیدابراهیم‌خسروشاهی
@seyedololama
رندان تشنه لب را آبی نمی‌دهد کس-@seyedololama.mp3
1.76M
در زلف چون کمندش ای دل مپیچ کآنجا
سرها بریده بینی بی‌جرم و بی‌جنایت
( #حافظ)
🏴 #عزاداری توسط #شیعه برای انسان‌هایی که نظیری در بشریت ندارند؛ قابل مقایسه نبودن توفیقات حضرت #عیسی و #سیدالشهداء علیهماالسلام
☑️ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی
@seyedololama
🔺 امتحان و آزمایش مومنان
🔹 در حدیث پانزدهم کتاب شریف #اربعین¹ وارد شده: «عَن اَبی‌عبدِالله علیه‌السلام، قالَ اِنَّ فی کِتابِ علیٍّ، علیه‌السلام»، حضرت نباید مدرک نشان دهد، ولی از بس‌که مطالب مهم است می‌فرماید: در کتاب حضرت #علی (علیه‌السلام)، مثلاً به خط حضرت علی (علیه‌السلام)، این مطلب را من برای شما دارم می‌گویم.
«أنّ أشدّ النّاس بلاء النّبیّون»؛ سخت‌ترین و مشکل‌ترین #بلا در #دنیا مال #پیامبران است، «ثُمَّ الوَصیّون»؛ مال #اوصیا و #ائمه، بعد از آن‌هاست. «ثُمَّ الامثَلُ فَالاَمثَلُ»؛ بعد از پیامبران و اوصیا، مشکل‌ترین برنامه‌ها و پیش‌آمدها و بلاها و #خطرها متوجه آنی است‌که به این خانواده، به این بزرگان نزدیک‌تر باشد؛ اخلاقاً، علماً، اعتقاداً شبیه‌تر باشد، آن‌وقت درجات شروع می‌شود. دیگر درجه همین‌طور پایین می‌آید، درجه‌درجه تا به ماها می‌رسد. هر کسی مطابق آن #فهم و #شعور و #عقل و #اخلاق خود، امتحان دارد.
«و اِنَّما یُبتَلَی المؤمِنُ عَلی قَدرِ الاَعمالِ الحَسَنهِ»؛ هر کسی‌که کار می‌کند و آذوقه برای #قیامت خود تهیه می‌کند، در این دنیا، و اهل #اعتقادات است، به همان مقدار #امتحان هم برایش نوشته می‌شود. خب معلوم است دیگر هر کلاسی یک امتحان خاص خودش را دارد. ممکن است صد هزار نفر توی یک شهر باشند و صد هزار گونه هم امتحان جورواجور برای‌شان پیش بیاید.
«فَمَن صَحَّ دینُهُ»؛ این‌ها همه در کتاب حضرت علی است و #شیعه علی (علیه‌السلام) باید این‌ها را حفظ بکند.
«فَمَن صَحَّ دینُهُ و حَسُنَ عَمَلُه»؛ هر کسی‌که دینش، #دین صحیح و راستین باشد، نه دین دست‌خورده و نیم‌خورده و ناتمام و نیمه‌کاره و نیم‌بند و این‌جور چیزها. «فَمَن صَحَّ دینُهُ و حَسُنَ عَمَلُهُ، إشتَرَّ بَلاءُهُ»؛ پیش‌آمدهای ناگوارتری برایش پیش می‌آید. خب این‌ها چرا آخر پیش می‌آید، این‌ها فلسفه‌اش چیست؟ مثلاً دین بلاست؟ می‌فرمایند: «و ذلک أنَّ الله تَعالی لَم یَجعَلِ الدُّنیا ثَواباً لِمُؤمِنٍ و لا عُقوبَةً لِکافِرٍ»؛ فلسفه‌اش این است: این دنیا فقط جای امتحان است و چیز دیگری نیست. این‌جا #زندگی نمیشود کرد. این‌که #وجدان و #فطرت ما راحت‌طلب و خوشی و عیش و نوش‌طلب است، درست است، این‌ها جزء وجود ماست، اما جایگاهش کجاست؟ این دنیا جایگاهش نیست؛ مگر ما در رحم مادر، یک زندگی نداشتیم، نُه ماه ما آنجا زندگی کردیم. آیا آنجا، جای این حرف‌ها بود؟ آنجا می‌شد ساختمان ساخت؟ یا این‌که می‌شد ماشینِ سواری آنجا آدم پیدا کنه؟ آنجا جای این حرف‌ها نبود؟ دنیا هم همین‌جور است. دنیایی که #کربلا دارد، دنیایی که #عاشورا دارد، دنیایی که دندان #پیامبر شکستن و پیشانی آن حضرت را جراحت زدن دارد، این دنیا هم مثل دنیای رَحِم می‌ماند. هیچ، جای راحتی نیست. انبیاء را شما یکی‌یکی نگاه کنید. بپرسید از آن #تاریخ هایی که این‌ها را معرفی می‌کند، زندگی‌هایشان را بیان می کند: آیا حضرت #موسی راحت بود؟ آیا حضرت #عیسی راحت بود؟ آیا حضرت #ابراهیم راحت بود؟ آیا حضرت #نوح (علیهم‌السلام) راحت بود؟ جریانات چند نفر از همین بزرگان را در این سوره‌ی #عنکبوت بیان می‌کند. پس فلسفه‌اش این است که دنیا برای راحتی خلق نشده است. نه #مجازات دادن #کافران در این‌جا می‌شود و نه #پاداش دادن #نیکوکاران در این‌جاست. هیچ کدامش نیست.
۸۵٫۷٫۹
☑️ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی
____________
۱) [ #اربعین ص ۲۳۵]
@seyedololama
#فلسفه #بلا
🔺 « ذلک أنَّ الله تَعالی لَم یَجعَلِ الدُّنیا ثَواباً لِمُؤمِنٍ و لا عُقوبَةً لِکافِرٍ»؛ فلسفه‌اش این است: این دنیا فقط جای امتحان است و چیز دیگری نیست. این‌جا #زندگی نمیشود کرد. این‌که #وجدان و #فطرت ما راحت‌طلب و خوشی و عیش و نوش‌طلب است، درست است، این‌ها جزء وجود ماست، اما جایگاهش کجاست؟ این دنیا جایگاهش نیست؛
🔸 مگر ما در رحم مادر، یک زندگی نداشتیم، نُه ماه ما آنجا زندگی کردیم. آیا آنجا، جای این حرف‌ها بود؟ آنجا می‌شد ساختمان ساخت؟ یا این‌که می‌شد در آنجا شخص ماشینِ سواری پیدا کنه؟
🔹 آنجا جای این حرف‌ها نبود! دنیا هم همین‌جور است. دنیایی که #کربلا دارد، دنیایی که #عاشورا دارد، دنیایی که دندان #پیامبر شکستن و پیشانی آن حضرت را جراحت زدن دارد، این دنیا هم مثل دنیای رَحِم می‌ماند. هیچ، جای راحتی نیست.
🔺 انبیاء را شما یکی‌یکی نگاه کنید. آیا حضرت #موسی راحت بود؟ آیا حضرت #عیسی راحت بود؟ آیا حضرت #ابراهیم راحت بود؟ آیا حضرت #نوح (علیهم‌السلام) راحت بود؟ جریانات چند نفر از همین بزرگان را در این سوره‌ی #عنکبوت بیان می‌کند.
🔸 پس فلسفه‌اش این است که دنیا برای راحتی خلق نشده است. نه #مجازات دادن #کافران در این‌جا انجام می‌شود و نه #پاداش دادن #نیکوکاران در این‌جاست. هیچ کدامش نیست.
✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی
@seyedololama
1_27027944.mp3
1.76M
در زلف چون کمندش ای دل مپیچ کآنجا
سرها بریده بینی بی‌جرم و بی‌جنایت
( #حافظ)
🏴 #عزاداری توسط #شیعه برای انسان‌هایی که نظیری در بشریت ندارند؛ قابل مقایسه نبودن توفیقات حضرت #عیسی و #سیدالشهداء علیهماالسلام
☑️ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی
@seyedololama
9ebd3f0977d17b4f0b7ed8f383b3e59fbd85b5329734276beba1d905a7b822700_.mp3
1.76M
💢 شرح روایت حضرت عیسی علیه‌السلام 💢 (قمست اول) 1⃣
💠 درباره‌ی رو به خدا کردن در #مساجد که بنده و امثال بنده مانند حیوانات در این مکان‌ها حضور پیدا می‌کنیم! روایتی در کتاب خصال از حضرت علی علیه‌السلام نقل کرده‌اند:
«إن الله عزّوجل أوحی إلی #عیسی بن مریم علیهما السلام قل للملأ من بنی إسرائیل لایدخلوا بیتاً من بیوتی إلا بقلوب طاهرة و أبصار خاشعة و أکفّ نقیة»
همان‌طور که در تمام عمر برای ما حتی یک مرتبه هم اتفاق نیفتاده که با لباس کثیف و آلوده و نشُسته در مجالس دیگران وارد شویم، خداوند به عیسی پیام داد: «لا یدخلوا بیتاً من بیوتی إلا...»
می‌فرماید که در خانه من داخل نشوند تا شرایطش را ایجاد کنند:
1⃣ «قلوب طاهرة»
قلب برای خداوند -بلا تشبیه- مثل سروصورت برای ماست. چگونه است که اگر ما سر و صورتمان خون آلود و کثیف و چرک آلود باشد هیچ‌گاه در هیچ مجلسی وارد نمی‌شویم #قلب ناپاک ما هم باید در مساجد حضور پیدا نکند مگر این‌که پاک شود.
اگر انسان ملتفت بشود که در حالی از حالات بدِ او دیگران بر او مطلّع شده‌اند، از خجالت می‌خواهد آب بشود. و این برای او بزرگترین مصیبت است.
اگر این مصائب را ما #مصائب بدانیم دیگر مصائب دنیایی قابل نمیشود که به آن توجه کنیم. همّ و غمّمان واحد می‌شود.
مسلمان و مؤمن بعد از آن‌که گرایش به خدا پیدا کرد، مصیبتش، مصیبت خداداری می‌شود. دیگر مصیبت‌های خانه‌داری، زن داری، پدر و مادر داری، وطن داری، تمام این‌ها کوچک می‌شود.
این مصیبت که قلب من ناپاک است، سرتاپا حسد است، سرتاپا کینه است، سرتاپا جهل و غفلت و وسواس است و من دارم با این شکل می‌آیم به مسجد و رو به خدا می‌ایستم؛ اگر این مصیبت واقعاً برای انسان پیدا شود دیگر همین‌طوری وارد مسجد نمیشود بلکه در حال مخصوصی وارد مسجد می‌شود.
که فرمود: «لضحکتم قلیلاً و لبکیتم کثیراً»
یعنی خندههایتان کم می‌شود و گریههایتان زیاد می‌شود.
ادامه دارد...
✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی رحمه الله تعالی
@seyedololama