eitaa logo
تبیین
2.7هزار دنبال‌کننده
5هزار عکس
428 ویدیو
34 فایل
🔺اهداف: 🔹تهذیب نفس 🔹امام شناسی و مهدویت 🔹روشنگری و بصیرت‌افزایی 🔹ارتقاء بینش دینی و سیاسی 🔹دشمن شناسی و جنگ نرم 🔹ارتقاء مهارت‌های تربیتی 🔹و... 🔸هدف ارائه‌ی الگوست؛ با شبکه‌های اجتماعی کسی متفکر نمی‌شود، باید #کتاب خواند.
مشاهده در ایتا
دانلود
༻🔹❁﷽❁🔹༺ 📌 🔷 یک میخ اگر راست باشد هر چه هم ضربه بخورد پیش تر رفته و محکم تر و مقاوم تر خواهد شد. 🔶 به همین خاطر هم قرآن به ما می گوید بیایید و پیشه کنید، اینجا است که هیچ کس نمی تواند به شما آسیب بزند. 💫وَإِن تَصْبِرُوا وَتَتَّقُوا لَا يَضُرُّكُمْ كَيْدُهُمْ شَيْئًا💫 💫 عمران_آیه۲۰ 💢 اگر اهل باشید، اگر پیشه کنید و در یک سخن، اگر و پیشه کنید، هیچ کس نمی تواند به شما آسیب بزند اما اگر صداقت را پیشه نکنید و کج بشوید و کج رفتار باشید مثل همان میخ کج می مانید، هر چه ضربه بخورید بیشتر کج می شوید. @tabyinchannel @daneshgahevelyat
💫🌸💫🌸💫🌸💫🌸💫 🌸 ⭕️افزایش و شکیبایی 🔶در این مقاله چند راهکار جهت و شکیبایی ارائه شده است. نخست باید را به جهان اصلاح نماییم. اگر کسی دنیا را آنطور که هست بشناسد، در حوادث خود را نمی بازد. چون میداند جهان طبیعت، سرای دگرگونی است و ، است. 🔷 را بایستی تقویت کرد. هر قدر به حکمت و رحمت پروردگار بیشتر باشد، او نیز افزون تر خواهد بود. امام علی (ع) میفرمایند: اساس و ، و یقین به خداوند است.[غررالحکم، ج ۲، ص ۴۱۵]‌ انسان در پرتو و ، اراده ای نیرومند و ایمانی استوار پیدا میکند، و همه مشکلات برای او آسان می گردد. قرآن مجید می فرماید: «وَاسْتَعِینُوا بِالصَّبْرِ وَ الصَّلاةِ وَ إِنَّها لَکبِیرَةٌ إِلَّا عَلَی الْخاشِعِینَ؛ در زندگی از و کمک بگیرید، هرچند این کار جز برای فروتنان سنگین و گران است». [بقره، ۴۵] امام صادق (ع) میفرمایند: هنگامی که مشکل مهمی برای امیرالمومنین (ع) پیش می آمد، به بر میخاست. [تفسیر نمونه، ج ۱، ص ۲۱۹] 🔷 از اولیای خدا بسیار کارساز است. با بررسی اجمالی زندگانی بزرگان در می یابیم که آنها همواره با روبه رو بوده اند. با از بزرگان میتوان با مشکلات را آموخت. قرآن کریم میفرماید: «فَاصْبِرْ کما صَبَرَ أُولُوا الْعَزْمِ مِنَ الرُّسُلِ؛ کن همانطوری که پیامبران اولوالعزم صبر کردند». [احقاف، ۳۵] توجه به اینکه هر چه باشد، و است. قرآن کریم به همه افراد نوید میدهد که همیشه است. «فَإِنَّ مَعَ الْعُسْرِ یسْراً»؛ [انشراح، ۵]‌ 🔷توجه به اجر و [بقره، ۱۵۵] و این که خداوند با صابران است. [انفال، ۴۶] امام علی (ع) درباره  میفرمایند: «صَبَروا ایاماً قَصیرة اعقَبَتهُم راحةً طویله؛ آنها [در] روزهای کوتاه [دنیا] کردند و در عوض، نصیبشان شد». [نهج البلاغه، خ ۱۹۲] امام صادق (ع) میفرمایند: «هرکس از مؤمنان که به بلایی گرفتار شود و کند، برای او اجر هزار شهید است». [کافی، ج ۳، ص ۱۴۶]‌ همچنین نگاه به کسانی که با مشکلات بزرگتری دست به گریبان هستند، تحمل سختیها را آسان تر میسازد. را باید تمرین کرد. امام علی (ع) میفرمایند: «عَوِّد نَفسک التصَبُر عَلَی المکروه؛ خود را به بر عادت بده». [نهج البلاغه، نامه ۳۱، قسمت ۱۶] منبع: وبسایت راسخون به نقل از حوزه نت @tabyinchannel
✨🌷✨🌷✨🌷✨🌷✨ 🌷 ⭕️مهارت‌های زندگی و توسعه فرهنگ خانواده (بخش هشتم) 🔶با توجه به اهمیت ویژه که و یگانگی و بوده و بهترین فرصت را جهت اتفاق و اتحاد براساس صمیمیت هر چه بیشتر و دوام هر چه افزون تر اخلاقی، جسمانی و روانی به وجود می آورد، به بررسی در و شیوه هایی که در مقابل دشواری های زندگی به کار می برند می پردازیم. 3⃣مسئولیت الگو بودن 🔷 میزان و برای اعضای خانواده، مخصوصأ است. از طریق اوست که رنگ می گیرد و پایه های اخلاقی و رفتاری کودک گذارده میشود. در خانه ای که لاابالی، بداخلاق، خشن و غیرقابل تحمل باشد، امکان داشتن بسیار اندک است. ، نمونه رفتار و شخصیت است. طرز برخورد، نحوه زندگی، فرم لباس و آرایش، نحوه مصرف، شکل اداره خانه، صبر و حوصله و همه رفتار و حالتهای او و است.   4⃣مسئولیت عاطفی 🔷 و و عاطفه، عشق و احساس و محبت و صفا است. در پی ریزی سهم فوق العاده دارد، او می تواند را و بهشتی کند و یا و فساد را در آنان به وجود آورد. او می تواند به شخصیت متعادل و یا شخصیت عاصی و متزلزل عطا کند. در عین نگرانی و ناراحتی باید خود را قوی نگه دارد؛ خانه ای که در آن عصبانی است، جهنم و طبعأ آشیانه بدبختی کودک است. 5⃣زن و وضع عمومی خانه 🔷 و جزئی از مجموعه وظایفی است که در بالا بدانها اشاره شد. طبیعتا کوشش دارد را مطبوع و توأم با صلح و صفا سازد. اگر آشوبی در خانه راه افتد و تفاهم از میان اعضای خانه رخت بربندد، گرچه ممکن است به ظاهر منشأ خارجی داشته باشد، ولی در واقع تا حدود زیادی مربوط به نارضایتی از وضع عمومی خانه است. باید چاره جوی این نابسامانی باشد، با و انصاف، و تحمل به رفع عیوب بپردازد و لذا برای متعادل نگه داشتن وضع خانه و نیازمند به آسایش خاطر بیشتر است. ... 📕مهارت‌های زندگی زنان خانه دار، نویسندگان: دکتر سوسن سیف، دکتر مه سیما پور شهریاری، مهر انگیز شعاع کاظمی، محبوبه قسامی، چاپ دوم، انتشارات دانشگاه الزهرا (س)، قم، صص ۱۵۶-۱۴۳ منبع: وبسایت راسخون @tabyinchannel
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️ از نظر امام رضا عليه السلام (بخش سوم و پایانی) 🔶 (ع) می‌فرمایند: « حقیقت ایمان را درک نمیکند، مگر آنکه را دارا باشد: خصلتى از خداوند، که باشد، خصلتى از پیامبر اسلام (ص) که باشد، خصلتى از ولىّ خدا که و شکیبائى در مقابل شدائد و سختیها باشد». 💠ویژگی سوم: صبر و استقامت در مشکلات 🔷 یکی از مدالهای بزرگی را که به (ع) میدهد،  در مشکلات است؛ قرآن در مورد ایشان میفرماید: «إِنَّا وَجَدْنَاهُ صَابِرًا؛ ما ایوب را یافتیم»؛ اما ، در بین عبادات همچون سر به بدن است؛ که اگر سر نباشد، بدن نیز نخواهد بود؛ آیا بدن بدون سر فایده ای دارد؟ همانگونه ، در بین عبادات است که بدون آن دیگر عبادات فایده ای ندارند. 🔷این مطلب در حدیثی از (ع) نقل شده که فرمود: «نقش در کارها همانند نقش سر در بدن است؛ همچنان که اگر سر از بدن جدا شود، بدن از بین میرود، نیز هرگاه نباشد، کارها میگردند». پس ، جایگاه قدرتمندی در بین عبادات دارد و صد البته که مراتبی دارد که همه عبادات آدمی را شامل میشود؛ در ، صبر در و صبر در که هر یک اجر و پاداشی بس بزرگ را در پی دارد. 🔷یکی از آثار در ، آنست که صابر، با صبر بر مشکلات یک سوم از حقیقت ایمانش را تکمیل میکند؛ چنانچه (ع) میفرمایند: «هیچ بنده اى حقیقت ایمانش را کامل نمیکند، مگر اینکه در او سه خصلت باشد: دین شناسى، تدبر نیکو در زندگى، و در مصیبتها و بلاها». بنابراین، میتواند با صبر بر مشکلات، پازلهای ایمانی اش را تکمیل کرده و خودش را به جرگه عابدان برساند؛ و اینگونه است که امام رضا (ع) فرمود که در او سه خصلت باید وجود داشته باشد که یکی از آنها سنتی از امامش است که باید او نیز در مشکلات پیشه کند. منبع: راسخون @tabyinchannel
⭕️امام رضا عليه السلام:  🔸«لا يَسْتَكْمِلُ عَبْدٌ حَقيقَةَ الايمـانِ حَتّى تَكُونَ فيهِ خِصالٌ ثـَلاثٌ: اَلتـَفـَقـُّهُ فى الدّينِ، وَ حُسْنُ التَّقْديرِ فِى الْمَعيشَةِ وَالصَّبْرُ عَـلَى الرَّزايا».  🔹«هيـچ بنده اى به كمال حقيقى نمى رسد، تا اينكه اين در او باشد: ، اندازه و در زندگى، و بر سختی ها و ناملايمات». 📕تحف العقول، ص ۴۴۶ @tabyinchannel
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️قرآن کریم حقیقت «امامت» را چگونه تبیین مى کند؟ (دوم و پایانی) 🔸با مراجعه به پى مى بریم که براى معناى جامع و کاملى است که مرجعیت دینى و سیاسى از شئونات آن به حساب مى آید، در اینجا به برخى از آیات اشاره مى کنیم: 4⃣امامت، روح تمام دستورات اسلام 🔹خداوند متعال میفرماید: «یا أَیُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ ما أُنْزِلَ إِلَیْکَ مِنْ رَبِّکَ وَ إِنْ لَمْ تَفْعَلْ فَما بَلَّغْتَ رِسالَتَهُ وَاللهُ یَعْصِمُکَ مِنَ النّاسِ» [مائده، ۶۷] (اى پیامبر! آنچه از خدا بر تو نازل شد به خلق برسان که اگر نرسانى تبلیغ رسالت و اداى وظیفه نکرده اى و خداوند تو را از آزار مردم نگه خواهد داشت). 🔹به اتفاق علماى و طبق نظر جماعت کثیرى از دانشمندان اهل تسنن، این آیه در ، در شأن امیرالمؤمنین (عليه السلام) نازل شد و رسول خدا (صلی الله علیه و آله) بعد از نزول آیه، ولایت امیرالمؤمنین را به مردم ابلاغ نمود. از عبارت «وَ إِنْ لَمْ تَفْعَلْ فَما بَلَّغْتَ رِسالَتَهُ» استفاده میشود که قرآن معناى خاصى از را در نظر دارد، و این معنا غیر از آن است که اهل سنّت به آن معتقدند. 🔹 قائل است که از و روح تمام دستورات شریعت است. این چه معنایى براى امامت است و این چیست که اگر پیامبر (صلی الله علیه و آله) آن را براى مردم نکند گویا هیچ کارى را انجام نداده است؟ آیا غیر از ابلاغ ولایت (عليه السلام) است؟ 5⃣هدایت موجودات توسط امام 🔹خداوند می‌فرماید: «وَ جَعَلْنا مِنْهُمْ أَئِمَّةً یَهْدُونَ بِأَمْرِنا لَمّا صَبَرُوا وَ کانُوا بِآیاتِنا یُوقِنُونَ» [سجده، ۲۴] (و از آنان و پیشوایانى قرار دادیم که به فرمان ما (مردم را) مى کردند، چون نمودند و به آیات ما یقین داشتند). و نیز می‌فرماید: «وَ وَهَبْنا لَهُ إِسْحاقَ وَ یَعْقُوبَ نافِلَةً وَکُلاّ جَعَلْنا صالِحِینَ - وَ جَعَلْناهُمْ أَئِمَّةً یَهْدُونَ بِأَمْرِنا وَ أَوْحَیْنا إِلَیْهِمْ فِعْلَ الْخَیْراتِ...» [انبیاء، ۷۲-۷۳] (و اسحاق و علاوه بر او یعقوب را به وى بخشیدیم و همه آنان را مردانى صالح قرار دادیم. 🔹و آنان را قرار دادیم که به فرمان ما (مردم را) هدایت مى کنند و به آنها انجام کارهاى نیک را وحى کردیم...). در این آیه خداوند متعال براى تعدادى از انبیا بعد از و صبر پیشه کردن هنگام بلاها، و هدایت را عنایت کرده است. این امامت و هدایت به طور حتم، و  و تکوینى است نه تشریعى؛ زیرا قبل از رسیدن به مقام امامت، داراى مقام هدایت و امامت تشریعى به جهت نبوّت بوده اند. 📕امام شناسی و پاسخ به شبهات، علی اصغر رضوانی، انتشارات مسجد جمکران، چ دوم، ج۱، ص۳۰ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) @tabyinchannel
⭕️امام رضا عليه السلام:  🔸«لا يَسْتَكْمِلُ عَبْدٌ حَقيقَةَ الايمـانِ حَتّى تَكُونَ فيهِ خِصالٌ ثـَلاثٌ: اَلتـَفـَقـُّهُ فى الدّينِ، وَ حُسْنُ التَّقْديرِ فِى الْمَعيشَةِ وَالصَّبْرُ عَـلَى الرَّزايا».  🔹«هيـچ بنده اى به كمال حقيقى نمى رسد، تا اينكه اين سه خصلت در او باشد: ، اندازه و در زندگى، و بر سختی ها و ناملايمات». 📕تحف العقول، ص ۴۴۶ @tabyinchannel
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️تاريخ چگونه از «امام كاظم» (عليه السلام) و جايگاه ايشان در امت اسلامی ياد کرده است؟ (بخش اول) 🔹هفتمین امام شیعه امامیّه، (علیه السّلام) است که مسلمانان، به ویژه شیعیان، او را به دلیل حلم و بردباری‌ اش در برابر معاندان و فرونشاندن غیظ و خشم خویش در مقابل دشمنان [۱]، لقب داده‌ اند. تولّد آن حضرت به سال ۱۲۸ - و در منابع اندکی ۱۲۹ - در «ابواء» - که منطقه‌ ای است میان مکه و مدینه - از مادری با نام «حمیده بربریه» [۲] بوده است. ماه تولد در هیچ منبعی نیامده و تنها به سال اکتفا شده است. [۳] شهادت ایشان در بیست و پنجم رجب [۴] سال ۱۸۳ در بغداد، در زندان حاکم ستمگر عباسی، ، صورت گرفته است. برخی روز شهادت را پنجم و برخی ششم ماه رجب دانسته‌ اند. [۵] 🔹 (علیه السّلام) پس از شهادت پدر بزرگوارش در سال ۱۴۸، رهبری شیعیان را بر عهده گرفت و عمر شریف خود را در و گذراند. در میان شخصیّت‌ های علوی موجود در عصر آن حضرت، کسی را توان برابری با وی نبوده، و از نظر و و و سرآمد روزگار خویش به شمار می‌ آمد. «شیخ مفید» درباره آن حضرت می‌ گوید: «کان أبو الحسن موسی (علیه السّلام) أعبد أهل زمانه و أفقههم و أسخاهم کفّاً و أکرمهم نفساً». [۶] ( (علیه السّلام) پرستنده‌ ترین و سخی‌ترین و با شخصیّت‌ ترین اهل زمان خود بود). 🔹«شیخ طبرسی» می‌ نویسد: «کان علیه السّلام أحفظ النّاس لکتاب الله ... و کان النّاس بالمدینة یسمّونه زین المجتهدین». [۷] (آن حضرت حافظ‌ ترین مردم نسبت به کتاب خدا بود ... و مردم مدینه او را زینت کوشندگان در عبادت خدا می‌ نامیدند). «ابن ابی الحدید» درباره آن حضرت چنین می‌ نویسد: «جمع من الفقه و الدّین و النّسک و الحلم و الصّبر». [۸] (، ، و و ، همه در آن حضرت جمع بود). «یعقوبی»، مورّخ شهیر، درباره وی می‌ نویسد: «و کان موسی بن جعفر من أشدّ النّاس عبادة». [۹] ( (علیه السّلام) عابدترین مردم زمان خود بوده است). 🔹در «شذرات الذّهب» آمده است: «کان صالحاً عابداً جواداً حلیماً کبیر القدر». (آن حضرت از ، ، و بود و شخصیّتی بس بزرگ داشت). همانجا از قول «ابو حاتم» نقل می‌ کند که گفت: «ثقة امام من أئمّة المسلمین». [۱۰] (آن حضرت مورد وثوق و از ائمه مسلمین است). «یافعی» می‌ گوید: «کان صالحاً عابداً جواداً حلیماً و کان سخیّاً». [۱۱] «یحیی بن حسن بن جعفر»، نسب‌ شناس مشهور، درباره آن حضرت چنین نوشته است: «کان موسی بن جعفر یدعی العبد الصّالح من عبادته و اجتهاده». [۱۲] ( (علیه السّلام) به علت عبادت و اجتهادش، عبد صالح خوانده می‌ شد). 🔹این جملات، نمونه‌ هایی است از آنچه مورّخان و محدّثان و ، آن حضرت را با آن توصیف کرده‌ اند. «استاد عطاردی» جملات زیادی از این قبیل را در کتاب گران‌بهای خود «مسند الامام الکاظم (عليه السلام)» فراهم آورده است: «آنچه از سجایای امام، بیش از همه قابل توجه بوده، و آن حضرت است که ضرب المثل بوده است». «ابن عنبه» در این باره می‌ نویسد: «و فی کمّه صرر من الدّراهم فیعطی من لقیه و من ارد برّه و کان یضرب المثل بصرّة موسی». [۱۳] (همواره نزد او کیسه‌ هایی از زر بود و به هر کسی که می‌ رسید و یا به هر کسی که به احسان آن حضرت چشم داشت، از آنها می‌ بخشید، به طوری که کیسه‌ های زر او ضرب المثل شده بود). ... منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) @tabyinchannel
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️تعیین وقت برای «ظهور» از آسیب های مهدویت 🔸تعیین وقت برای جایز نیست و براساس روایات معصومین (علیهم السلام) ما وظیفه داریم کسانی را که به تعیین وقت برای ظهور می پردازند تکذیب کنیم. 💠اثرات پرهیز از تعیین وقت برای ظهور 🔹 از سویی عاملی برای و در برابر سختی ها و مشکلات عصر غیبت، و از سوی دیگر عاملی برای پویایی و تحرک شیعیان و همیشگی آنان است. بر اساس تعالیم ائمه معصومین (علیهم السلام)، باید هر لحظه باشد و زندگی خود را چنان سامان دهد که هر زمان اراده خدا به تعلق گرفت، بتواند با سربلندی در پیشگاه ظاهر شود. 🔹به عبارت دیگر «انتظار ظهور حجت» در آینده ای نامشخص، هم و هم است. بیم دهنده است، زیرا با خود میگوید شاید همین سال، همین ماه و یا همین روز رخ دهد، پس باید آماده حضور در پیشگاه و ارائه اعمال خود به آن حضرت باشیم؛ و است، چرا که منتظر، می اندیشد شاید در آینده ای نزدیک ظهور رخ دهد و سختی ها و مشکلات او به پایان برسد، و لذا باید و ورزید و تسلیم جریان هایی نشد که در پی غارت سرمایه های ایمانی و اعتقادی اند. 🔹با توجه به مطالب یاد شده، می‌توان گفت که تعیین زمان برای ظهور بر خلاف مفهوم و است، و چه بسا منتظر را به سستی یا ناامیدی بکشد؛ زیرا وقتی گفته شد که تا فلان زمان مشخص، هر چند آینده ای نه چندان دور، به وقوع نخواهد پیوست، ما به طور طبیعی دچار سکون و رکود می‌شویم و به این بهانه که هنوز تا ظهور فاصله داریم، از به دست آوردن برای ظهور خودداری می‌کنیم. از سویی دیگر اگر ظهور به هر دلیل در زمانی که به ما وعده داده شده رخ ندهد، ما دچار ناامیدی و یأس می‌شویم و چه بسا که در اصل اعتقاد به «ظهور منجی آخرالزمان» نیز دچار تردید شویم. این نکته ای است که در روایات نیز مورد توجه قرار گرفته است. 🔹از جمله در روایتی که فضیل بن یسار از  (علیه السلام) نقل کرده، آن حضرت در پاسخ به این پرسش که آیا برای این امر (برخاستن قائم علیه السلام)، وقت (مشخص) وجود دارد، فرمودند: «کسانی که برای این امر تعیین می‌کنند، می‌گویند؛ (آن حضرت سه مرتبه این سخن را تکرار کرد و آن‌گاه فرمود:) زمانی که موسی (علیه السّلام) قومش را برای رفتن به قراری که با پروردگارش داشت ترک کرد، به آن ها وعده داد که تا سی روز دیگر برمی گردد، اما زمانی که خداوند ده روز دیگر بر آن سی روز افزود، قومش گفتند: موسی خلاف وعده کرد پس آن کردند که کردند. [۱] داستان ارتداد قوم یهود و گوساله پرست شدن آن ها در پی تأخیر ده روزه موسی در تاریخ مشهور است، و این هشداری است به همه کسانی که در پی تعیین وقت برای ظهورند. 🔹آنچه در روایت (عليه السلام) در مورد فلسفه تعیین نشدن وقت ظهور آمده بود، به بیانی دیگر در روایتی که از (علیه السّلام) نقل شده است. آن حضرت در این زمینه می فرمایند: «اگر به ما گفته می شد: این امر [ظهور قائم] تا دویست سال یا سیصد سال دیگر واقع نمی شود، دل ها سخت می شد و بیشتر مردم از اسلام برمی گشتند؛ اما گفته اند: این امر چه با شتاب پیش می آید و چه نزدیک است! تا دل های مردم الفت گیرد و نزدیک احساس شود. [۲] بنابراین همه باید تلاش خود را متوجه اصل قضیه  ، منتظر نگهداشتن مردم، حفظ شادابی و سرزندگی انتظار در آنها و یادآوری کنند و از تعیین وقت برای ظهور خودداری نمایند. [۳] پی نوشت ها : [۱] محمد بن یعقوب الکلینی، ج۱، ص ۳۶۸-۳۶۹ [۲] همان، ص۳۶۹، ح ۶ [۳] برای مطالعه بیشتر در این زمینه ر.ک: ابراهیم شفیعی سروستانی، «زمزمه های ظهور» منبع: راسخون به نقل از وبسایت وعده صادق @tabyinchannel