eitaa logo
تاریخ حوزه طهران
1.2هزار دنبال‌کننده
1.1هزار عکس
61 ویدیو
5 فایل
✍️به پژوهش و نگارش حمید سبحانی صدر ارتباط با ما: https://eitaa.com/hamid_sobhani_sadr
مشاهده در ایتا
دانلود
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🗓 ۲۲ ربیع‌الثانی، سالروز رحلت فقیه مبارز، و حکیم و عارف عظیم الشأن آیت‌الله بود. شخصیتی که امام خمینی ره ایشان را نامیدند. 🔻 در کتاب ، آیت‌الله خسروشاهی را چنین وصف می‌کند: «دوست‌ مهربانتر از برادر، و صميمي‌تر از هر يار و دوست‌، و بي‌شائبه‌تر از هرگونه‌ توهّم‌ شائبه‌» و در عبارت خود خطاب به آیت‌الله خسروشاهی چنین می‌نگارد: «شما كه‌ يك‌ عمري‌ را در پي‌ معارف‌ الهيّه‌ گردش‌ كرده‌ايد، و براي‌ كشف‌ حُجُب‌ و شهود عياني‌ از هر گونه‌ سعيي‌ دريغ‌ نداريد، بلكه‌ اين‌ آرزوي‌ شماست‌ كه‌ در صدر شريفتان‌ مختفي‌ است‌، و دنبال‌ يك‌ انسان‌ كامل‌ ميگرديد كه‌ بطور يقين‌ خود را بدو بسپاريد؛ بحمدالله‌ و المنّه‌ عالمي‌ هستيد زحمت‌ كشيده‌ و سابقه‌دار، و به‌ قرآن‌ و اخبار معصومين‌ عليهم‌ السّلام‌ وارد، و دروس‌ حكمت‌ را نزد استادُنا العلاّمة‌ آية‌ الله‌ سيّد محمّد حسين‌ طباطبائي‌ مُدّ ظلُّه‌ العالي‌ خوانده‌ايد، و « شرح‌ منازل‌ السّآئِرين‌ » و « شرح‌ قَيصريّ بر فصوص‌ الحكم‌ » و « فتوحات‌ مكّيّة‌ » محيي‌ الدّين‌ عربي‌ را كاملاً ميدانيد.» 🕌 @tarikh_hawzah_tehran
🗓به مناسبت ۱۰ آذر سالروز شهادت آیت‌الله در سال ۱۳۱۶س ✍ با تشکیل مجلس دوم، آیت‌الله مدرس در تاریخ 28 ذی‌الحجه سال 1328 ه‍.ق در جلسات مجلس شرکت کرد و به‌عنوان طراز اول، مشغول دفاع از حریم اسلام و حاکمیت امت مسلمان شد. وی در با هرگونه خودکامگی، استبداد، قانون شکنی و نفوذ بیگانگان مخالفت و مبارزه می‌کرد. شهید مدرس در دوران نمایندگی مجلس، از جلسه 200 (19 محرم 1329) تا جلسه 326 (30 ذی الحجه 1329) مجلس شورای ملی بیش از 60 نطق ایراد کرد که 15 مورد اقتصادی، 11 مورد سیاسی، 5 مورد در باره امور فرهنگی و 29 نطق راجع به مباحث حقوقی و قضایی بود. با فرا رسیدن انتخابات دوره هفتم مجلس شورای ملی در سال 1307 رضاخان تصمیم گرفت به هر شکل ممکن از ورود مدرس و یارانش به مجلس جلوگیری کند و در همین راستا انتخاباتی کاملاً فرمایشی برگزار کرد، به نحوی که حتی یک رأی هم به اسم آیت‌الله مدرس از صندوق‌ها بیرون نیامد. پس از این که از ورود آیت‌الله مدرس به مجلس جلوگیری شد، وی جلسه‌های درس خود را در که مدتی نیابت تولیت آن را برعهده داشت، تشکیل داد و آن را به مرکز افشاگری و بیان اعمال خلاف قانون رژیم پهلوی تبدیل کرد. مدرس چنان بی پرده صحبت می‌کرد که خشم رضاخان را برمی‌انگیخت. 🔹منبع: پایگاه اینترنتی مرکز بررسی اسناد تاریخی 🕌 @tarikh_hawzah_tehran
چشم تهران باز از یک داغ دیگر تر شده است شهر ما از سال‌های قبل خالی‌تر شده است ✨انا لله و انا الیه راجعون ✨روح پاک و بی‌آلایش فقیه و حکیم بزرگ حوزه تهران آیت‌الله به ملکوت اعلی پیوست. 🕌 @tarikh_hawzah_tehran
🔰به مناسبت ۱۱ آذر سالروز شهادت ؛ میرزا که دانش‌آموخته بود... ✍️ ، روحانی مبارزی بود که دل در گرو ایران داشت. شجاعت، وطن‌پرستی و آزادی‌خواهی را از ویژگی‌های وی دانسته‌اند. مرحوم علی دوانی درباره ویژگی‌های میرزای جنگل می‌نویسد: میرزا سنین اول عمر را در مدرسه حاجی حسن واقع در «صالح­ آباد» رشت، و مدرسه «جامع» به آموختن صرف و نحو و تحصیلات دینی گذرانید. چند وقتی هم در تهران در به همین منظور اقامت گزید و می­ بایست قاعدتاً با این مقدمات، یک امام جماعت و یا یک مجتهد جامع­ الشرایط از کار درآید، اما حوادث و رخدادهای کشور افکارش را تغییر داد و عبا و عمامه را به تفنگ و فشنگ و نارنجک مبدل ساخت. میرزا مردی خوش‌هیکل و قوی ­البنیه و زاغ چشم، دارای سیمائی متبسم و بازوانی ورزیده و پیشانی باز بود. از لحاظ اجتماعی مؤدب و متواضع و خوش‌برخورد و از جنبه روحی عفیف و با عاطفه و معتقد به فرایض دینی و مؤمن به اصول اخلاقی بود. خاطراتی که از طلاب و دوستان ایام تحصیلش شنیده شد، مؤید این معنی است که میرزا کوچک از همان روزگار قدیم دارای صفاتی عالی و اخلاقی ممتاز بوده و بین طلاب و همسالانش شاگردی با استعداد، صریح ­اللهجه و طرفدار عدل و حامی مظلوم به شمار می­ رفته است. هر کس به دیگری تعدی می­کرد یا کمترین اجحاف و بی­ اعتدالی روا می­ داشت، مشت میرزا بالای سر متعدی بلند می ­شد و تجاوز دانش آموزان دینی را مطلقاً به حقوق یکدیگر چه در داخل مدرسه و در خارج از آن بی ­کیفر نمی ­گذاشت. 📚 منبع: نهضت روحانیون ایران؛ جلد ۲ 🕌@tarikh_hawzah_tehran
بسم الله الرحمن الرحیم انا لله و انا الیه راجعون ◼️ارتحال عالم ربانی حکیم متأله و فقیه مجاهد حضرت آیت الله سید رضی شیرازی را به حوزه های علمیه و مراجع عظام و خانواده مکرم و شاگردانش تسلیت عرض می کنم. این فیلسوف الهی از نوادگان مجاهد کبیر میرزای شیرازی و از شاگردان مرحوم علامه شعرانی و علامه رفیعی قزوینی و بزرگان دیگر در حوزه های علمیه نجف و قم و تهران بود. سالها در مدارس حوزوی و دانشگاه تهران و مراکز دیگری در داخل و خارج به تدریس و ترویج معارف و حکمت و فقاهت اسلامی پرداخت. این مجاهد انقلابی در اوایل پیروزی انقلاب اسلامی ایران به دست گروهک فرقان ترور شد و قضای الهی بر آن بود که اهل مسجد و دانشگاهیان و حوزویان از او کسب فیض برند. حوزه علمیه تهران باید تنبه اساسی یابد که بزرگان حکمت و فقاهت را یکی یکی از دست می دهد و اما آیا جایگزینی برای آنها دارد؟ آیا حوزه علمیه تهران می تواند استاد حکیم سید رضی شیرازی دیگری تربیت کند؟ نگارنده پاسخی به این پرسش ها ندارد لکن می تواند عزیزان را به خاطرات معظم له درباره استادش علامه شعرانی که در کتاب اندیشه نامه علامه شعرانی آمده، ارجاع دهد؛ شاید پاسخی بیابند. مناسب است پژوهشگران اندیشه نامه آیت الله سید رضی شیرازی را مدون سازند و این شخصیت فرزانه را به همه ملت ها معرفی نمایند. رضوان و جنت الهی و ضیافت علوی نصیب این حکیم فقیه مجاهد باد. والسلام علیکم و رحمة الله و برکاته ✍ عبدالحسین خسروپناه دزفولی ۱۱ آذر ۱۴۰۰ 🆔 @khosropanah_ir
🔰 در سوگ حوزه تهران! 🕌 @tarikh_hawzah_tehran
🏴در سوگ حوزه تهران! ✍ به نظر نگارنده، یکی از نکات برجسته حیات علمی و تبلیغی آیت‌الله آن است که پس از اتمام دوره تحصیلات خود _ که از نجف اشرف آغاز و به ختم شده بود _ اهتمامی جدی بر اقامت در تهران داشتند. شاید اگر این بزرگوار، بعدها برای اقامت و تدریس به قم می‌رفتند، در زمره یکی از مراجع عظام تقلید به شمار می‌آمدند. اما به صلاحدید خود ترجیح دادند در تهران بمانند و در حوزه تهران به تدریس بپردازند و با روحیه مردمی که داشتند، در سنگر مسجد، به تعلیم و تربیت عموم و تبلیغ معارف الهیه بپردازند. اینگونه بود که نام شریف بر تارک حوزه تهران می‌درخشید و از این‌رو دیدیم که ترجیع‌بند پیامهای تسلیت علما، مراجع تقلید و مسئولین کشور، تأیید و تأکید بر فقدان یکی از استوانه‌های حوزه تهران بوده است. حاج آقا رضی پرافتخار زیست و سعادتمندانه از این سرای طبیعت پر کشید. سالها با وجودش به حوزه تهران وزانت بخشید و در این سالهای اخیر که این حوزه دیرینه‌سال از حضور فقها و حکما خالی و خالی‌تر می‌شد، در کنار تنی چند از فقها و حکمای کهن‌سال، هنوز رمقی بود بر پیکر پررنج حوزه تهران. اکنون جای خالی‌اش فراوان احساس می‌شود. امثال حاج آقا رضی، برای حوزه تهرانِ دوران ما، هویت‌بخش بوده و هستند. اما با رفتنشان این پیکره، پیوسته بی‌رمق‌تر می‌شود. بزرگانی که صدافسوس، در گوشه و کنار این شهر، نفس‌هایشان به شماره افتاده، و این یعنی به شماره افتادن نفس‌های . به عقیده من حوزه تهران، اکنون چنان محتضری است که نفس‌های آخرش را می‌کشد. گویا با رفتن هریک از این فقها و حکمای پایتخت، شاهرگی از این پیکر، می‌خشکد. دلایل این مدعا هم فراوان است که در جای خود بسیار گفتنی و شنیدنی است. کاش دلسوزان و متولیان امر، زودتر چاره‌ای ببیندیشند و تا این محتضر به حیات نباتی نیفتاده، احیائش کنند. ▪️با شنیدن خبر ارتحال آیت‌الله سید رضی شیرازی این تک‌بیت بر زبانم جوشید که: چشم تهران باز از یک داغ دیگر تر شده است شهر ما از سال‌های قبل خالی‌تر شده است 🕌 @tarikh_hawzah_tehran
📷 تصویر: جمعی از نمایندگان مجلس شورای ملی؛ جناب میرزا طاهر تنکابنی در سمت راست تصویر، با علامت مشخص شده است. ✍ فقیه، حکیم، عارف و سیاستمدار سترگ جناب در کلاردشت متولد شد و در سال ۱۲۹۹ق در حالی که ۱۹ سال داشت به تهران آمد. ورود وی به تهران مقارن با پی‌ریزی مدرسه سپهسالار جدید بود. لذا برای تحصیل علوم، نخست در مدارس «کاظمیه»، «قنبرعلی خان» و «حاج حسن» مسکن گزید و چون کاربنای مدرسه سپهسالار پایان یافت در آن جا اقامت نمود. 🔻میرزا طاهر از شاگردان ، ، و بود. ✨شخصیت میرزا طاهر شگفتی‌آفرین است. او که از اساتید کم‌نظیر حکمت در عصر خود بود و سالیانی دراز در مدارسی چون به تدریس اشتغال داشت، از عارفان و اوتاد عصر خود نیز به شمار می‌آمد و عجایبی از حالات و مقامات وی از جمله طی‌الارض نقل شده است. با این حال میرزا طاهر تنکابنی سیاست‌مداری آزادی‌خواه بود که سه دوره نمایندگی را برعهده داشت و اولین دوره از طرف طلاب به مجلس راه یافت. در دوران استبداد رضاخانی او نیز همچون به خاطر اسلام خواهی و صراحتش در مبارزه با ظلم و استبداد مورد قهر و غضب واقع شد و مدتها زندانی و تبعید گردید. حتی پس از بازگشت از تبعید، به خاطر آنکه مدرسه سپهسالار زیر نظر دولت پهلوی اداره می‌شد، از ورود میرزا طاهر به این مدرسه جلوگیری به عمل آمد. 🍃میرزا طاهر تنکابنی در ۱۴ آذر ۱۳۲۰ش دار فانی را وداع گفت و پیکرش در ابن بابویه شهرری دفن گردید. 🕌 @tarikh_hawzah_tehran
شناسایی و معرفی علمای تهران ✍️ پس از زحماتی که مرحوم شیخ محمد شریف رازی در گنجینه دانشمندان به خرج داد و گزارش خوبی از علمای عصر خود ارائه کرد و همین‌ها سرمایه آگاهی و پژوهش‌ امروز ما گردید، ما نیز وظیفه داریم که علمای والامقام خود را بشناسیم و در حد خود بشناسانیم. چه بسیار عالمان وارسته‌ای که در کنج گمنامی به‌سر می‌برند و آنگونه که باید از وجودشان بهره‌‌ای برده نمی‌شود. حتی مجموعه نیز آنگونه که باید، این سرمایه‌های عظیم دانش و خدمت را ارج نمی‌دهد. از این‌رو بر آن شدیم تا گنجینه دانشمندان نوینی را رقم زنیم و برای نیل به این مقصود، از شما دوستان و همراهان کمک گیریم. ✨پس بزرگانی که می‌شناسید، با نام و مشخصات و محل حضورشان و همچنین در صورت امکان راه ارتباطی سریع و آسان به ما معرفی کنید تا به محضرشان شرفیاب شویم. باتشکر تاریخ حوزه تهران آذر ۱۴۰۰ 🕌 @tarikh_hawzah_tehran
✍ شاید بتوان گفت قدیمی‌ترین مدرسه علمیه شهر تهران، است. بنایی که در دوران صفویه توسط محمدهاشم طبیب ساخته شد و قبر وی نیز در آن قرار دارد. 🔹در دوره قاجار نیز مادر ، به تعمیر آن همت گماشت و از همین‌رو به نیز شهرت یافت و در سال ۱۲۹۶ق بنای آن به پایان رسید. ✨شیخ معروف به (متوفی ۱۲۶۳)، از بزرگان علمای امامی که به دعوت از قزوین به تهران آمده بود، در این مدرسه اسکان یافت و به تدریس مشغول شد. 🔹 مدرسه حکیم هاشم که در کوچه واقع است، چندی پیش مورد مرمت و بازسازی قرارگرفت و چند روز قبل که سری به آنجا زدم دیدم در سال تحصیلی جدید، فعالیت علمی خود را آغاز کرده است و در حال حاضر تعدادی طلبه در پایه هفتم حوزه در آن به تحصیل اشتغال دارند. ................. ✍ پ.ن: گرچه قدمت این مدرسه به دوران صفویه می‌رسد، اما این قدمت به معنی قدمت تا آن عصر نیست. شکل‌گیری حوزه تهران به معنی حقیقی آن را باید در زمان مرجعیت در تهران و پادشاهی و با تأسیس دانست. 🕌 @tarikh_hawzah_tehran
📷 تصویر قدیمی از حرم مطهر حضرت زینب کبری (س) 🕌 @tarikh_hawzah_tehran
📚مرحوم شریف رازی در کتاب گنجینه دانشمندان ج۴ ص۶۳۵ حکایت تشرف مرحوم و در حرم (س) در شام را نقل می‌کند که به اختصار در ذیل می‌آید: ✍زمانی یک مسافر تهرانی که از مکه بازمی‌‌گشت، وارد نجف اشرف شد و به خدمت میرزای شیرازی رسید و به ایشان عرض کرد: به مکه مشرف بودم، پول و توشه راه خود را گم (یا تمام) کردم. در مسجد الحرام به خداوند تبارک و تعالی پناه آوردم و حضرت ولی عصر (عج) را واسطه نمودم تا خرجی و پولی برایم فراهم شود و در مکه معطل نمانم. روزها این کار را با التماس فراوان ادامه می‌دادم… تا آنکه یک روز هنگامی که پرده خانه خدا را گرفته، تضرع می کردم، دستی برشانه ام خورد! برگشتم و شخص محترم و باوقاری را دیدم. او به من گفت: چه حاجتی داری؟ نیاز خویش را بازگو کردم، او چند لیره به من داد و فرمود: ✨با این وجه خود را به نجف اشرف برسان و در آنجا خدمت برو و بگو «سیدمهدی» گفت: «با این نشانی که به همراه حاجی ملاعلی کنی در بازگشت از مکه به شام، زیارت حضرت زینب (س) رفتید و حرم را گرد و غبار گرفته دیده، مشغول نظافت شدید و با گوشه عبای خود، خاک و خاشاک را بیرون بردید؛ بیست اشرفی به تو بدهد.» 🔸میرزای شیرازی تا این سخن را شنید، بسیار متغیر شد و بسرعت برخاست و بیست اشرفی به آن مسافر داد. آن شخص با خوشحالی تمام و پس از زیارت عتبات مقدسه به تهران مراجعت کرد و خدمت آیت‌الله کنی رسید و ماجرای خود را به طور مبسوط به ایشان گفت. 🔹حاجی کنی پس از شنیدن ماجرا فرمود: آیا حواله ای آن آقا به من نداد؟ گفت: خیر؛ حاج ملاعلی بسیار گریست و سپس فرمود: میرزا در نظافت حرم حضرت زینب (س) بسیار کوشش می‌کرد و این تلاش، توجه امام زمان (عج) را به خود جلب ساخته است. 🕌 @tarikh_hawzah_tehran
🔰 به مناسبت ۲۲ آذر مهاجرت صغرای علما و طلاب تهران به حضرت عبدالعظیم (ع)👇 🕌 @tarikh_hawzah_tehran
🔰 به مناسبت ۲۲ آذر مهاجرت صغرای علما و طلاب تهران به حضرت عبدالعظیم (ع) ✍️ در میان مدارس علمیه تهران در زمان قاجار، دو مدرسه پیشقراول تحرکات و تجمعات مبارزاتی در دوران مشروطه‌ بودند. پس از هجرت صغرای از جمله آیات و به حضرت عبدالعظیم(ع) نخستین مدارسی که طلاب آن به جمع متحصنین پیوستند، طلاب و بودند. 🔻 می‌نویسد: «اول مدرسه‌ای که طلاب آن مهاجرت نموده و از یاری و معاونت آقایان علما امتناع ننموده و در این هوای سرد و برف، زحمت و مشقت را بر خود هموار نموده، مدرسه صدر بود که به قدر ۳۰ نفر از طلاب آن رفتند به زاویه مقدسه حضرت عبدالعظیم (ع)؛ بعد از آن طلاب مدرسه دارالشفاء که در قرب مدرسه صدر نزدیک به خانه امام جمعه بود مهاجرت نمودند.» به گفته وی جمعیتی بالغ بر دو هزار نفر از طلاب و علما و اهل منبر در همراهی با علما به مهاجرین پیوستند. 📖 ص۲۸۴ 👈 با اینکه تولیت این دو مدرسه با بود که با حرکت علمای مشروطه‌خواه مخالفت داشت، اما بخش عمده‌ای از طلاب او به جمعیت مشروطه‌خواهان پیوستند. در بیان چرایی پیشتازی طلاب این دو مدرسه با مهاجرین و مطالبه و پس از آن ، نسبت به سایر مدارس علمیه تهران، باید به صبغه حکمی و فلسفی این دو مدرسه توجه کرد. مدرسه دارالشفاء پیش از آن محل تدریس و مدرسه صدر، مَدرس بود. گویا باید برای تمرکز این دو مدرسه در تدریس و تدرّس سهم بسزایی در نقش در قائل بود. ............. تصویر بالا: تجمع روحانیون تهران مقابل سفارت انگلستان در راستای مشروطه ‌خواهی تصویر پایین: بازگشت مهاجرین به تهران پس از هجرت کبری 🕌 @tarikh_hawzah_tehran
🗓 روز گذشته ۲۲ آذر سالروز رحلت آیت‌الله (در سال ۱۳۴۶) از علمای اخلاق و مدرسین بود. ✍ ایشان که خود اهل عرفان و معنویت بود، با مرحوم انس فراوانی داشت، بگونه‌ای که پس از وفات مرحوم زاهد در سال ۱۳۳۱ دیگر نتوانست تهران را تحمل کند و از این‌رو به مشهد مقدس هجرت کرد. ✨در حوزه مشهد نیز به عنوان استاد اخلاق شناخته می‌شد و مراجعی مانند آیات ، و در درسش شرکت می‌کردند. 🔹مرحوم میرزا عبدالعلی تهرانی یک وقت برای کارهایی به تهران آمده بود. فرزند ایشان مرحوم آیت‌الله می‌فرمودند: آیة الله در مراجعت پدرم به تهران به دیدن ایشان آمد و فرمود: مرا مجتهد می‌دانی؟ پدرم پاسخ داد: آری. فرمود: عادل می‌دانی؟ پدر فرمود: آری. فرمود: حکم می‌کنم در تهران بمانی! لذا پدرم پس از سه سال اقامت در مشهد به تهران بازگشت. 📖منبع: خاطره‌های آموزنده (آیت‌الله ری‌شهری) ص۳۴۳ 🕌 @tarikh_hawzah_tehran 👇👇👇👇👇
✍پی‌نوشت: در آن مقطع شهر تهران و حوزه آن به حضور مرحوم میرزا عبدالعلی تهرانی احتیاج داشت. از این‌رو یکی از مراجع بزرگ تهران همچون آیت‌الله آشتیانی که به نحوی ریاست حوزه تهران را برعهده داشت، از ایشان می‌خواهد در تهران بماند و وی نیز می‌پذیرد. این امر را در سیره علمایی که در ۲۰۰ سال گذشته ریاست حوزه تهران را برعهده داشتند بسیار می‌بینیم که در مواقع ضروری برای تقویت فضای علمی و معنوی حوزه تهران و تأمین نیازهای فرهنگی پایتخت، از فقها، مدرسین و علمای اخلاقی صاحب‌نام دعوت می‌کردند که در تهران بمانند و با پر کردن خلأهای موجود، به تقویت بپردازند. تهران امروز هم فراوان به این راهکار نیازمند است تا تصمیم‌گیران و دلسوزان، با دعوت و حمایت همه‌جانبه از عالمان و حکیمان و مدرسانی بزرگ که بتوانند با فضای علمی و اجتماعی آن پیوند بخورند، به تقویت آن بپردازند.
📷ردیف اول، نفر ایستاده در وسط، آیت‌الله 🗓 به مناسبت سالروز رحلت علامه میرجهانی در ۲۵ آذر ۱۳۷۱ش؛ ✍ ایشان در سالهای پیش از انقلاب در شهر تهران حضور داشت و در کنار تدریس سطوح در به تبلیغ و وعظ و تألیف اشتغال داشت. 📚از بیش از ۵۰ اثر در موضوعات مختلف بر جای مانده که کتاب درباره (س) از جمله آنها است. ✨ایشان تشرفاتی به محضر امام زمان (ع) داشتند که در کتب مربوطه مسطور است. ☘یکی از ارادتمندان ایشان می‌گوید: زمانی که آیت الله میرجهانی ساکن تهران بودند مسجدی بود که شرایط مناسبی برای حضرت علامه داشت و اهل مسجد از آقا درخواست کرده بودند امامت جماعت آنجا را عهده دار شوند، اما مرحوم علامه قبول نمی‌کردند. بنده به خیال خود، ایشان را نصحیت می‌کردم و می‌گفتم: شما چرا امامت جماعت بودن را تقبل نمی‌کنید. اگر قبول کنید مردم نیز به فیض می‌رسند در ضمن اینکه برای شما هم چندان مشکل نیست. علامه در جواب (به این مضمون) فرمودند: وقتی امام جماعت وارد مسجد می‌شود، صفوف آمادۀ جماعت را می‌بیند و خادم برای ورود آقا صلوات می‌فرستد و مردم هم سلام و احترام می کنند، امام جماعت یک حالت خوشی پیدا می‌کند و همین خوشی، هوای نفس است. شما که امامت جماعت را می‌پذیرید افراد نفس کشته‌ای هستید، اما من می‌ترسم. 🕌 @tarikh_hawzah_tehran
حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🗓 فردا ۲۷ آذر سالگرد درگذشت خطیب توانا و مرحوم حجت الاسلام است که امسال با روز شهادت حضرت فاطمه زهرا (س) همزمان شده است. 🏴 ضمن عرض تسلیت شهادت بانوی عالمین(س)، برشی از روضه حضرت زهرا(س) را با بیان مرحوم فلسفی تقدیم می‌دارد. التماس دعا 🕌 @tarikh_hawzah_tehran
🔰 در سنگر مساجد تهران 🥀 به مناسبت شهادت ایشان در ۲۷ آذر ✍️ آیت‌الله مفتح در سال ۱۳۴۹ به تهران آمد. در همین سال به دعوت در این دانشکده مشغول به تدریس شد و همزمان به دعوت انجمن اسلامی دانشگاه تهران‌ به اقامه نماز جماعت در مسجد دانشگاه اهتمام ورزید. پس از حضور موثر در دانشگاه و مسجد دانشگاه به پیشنهاد برخی از بزرگان‌ در (ع) تهران حضور یافت‌ و این مسجد را مرکز فعالیت‌های علمی و مبارزاتی خود قرار داد. وی با همکاری استاد شهید مطهری‌، شهید بهشتی‌، شهید باهنر و دیگر دوستان، جلسات متعددی در این مسجد برگزار نمود و مباحث اسلامی را با طرحی نوین و شکلی جدید مطرح کرد. فعالیت دکتر مفتح پس از بسته شدن مسجد الجواد(ع) در سال ۱۳۵۲ در ادامه پیدا کرد. فعالیتهای او در این مسجد، این مکان را به پایگاه علمی و مبارزاتی علیه رژیم مبدل ساخت‌. همین امر موجب شد تا ساواک روز سوم آذر ۱۳۵۳ پس از سخنرانی به مسجد هجوم برده و ایشان را به همراه دستگیر و به زندان منتقل کرده و مسجد را نیز تعطیل نمایند. در نزدیکی مسجدی به تازگی بنا شده بود که در موقعیت بسیار مناسبی قرار داشت و دکتر مفتح پس از آزادی از زندان در سال ۱۳۵۴ اقامه نماز جماعت این مسجد را بر عهده داشت و در جلسه‌ای با حضور آیت‌الله طالقانی و استاد مطهری این مسجد را قبا نام نهادند. 📷 تصویر: جلسه ائمه جماعات شمال تهران در مسجد قبا به دعوت شهید مفتح 🕌 @tarikh_hawzah_tehran
🔰 به مناسبت درگذشت آیت‌الله در ۲۷ آذر ۱۳۴۴ش ✍️ میرزا ابوالفضل نجم آبادی از نوادگان و متولد ۱۳۱۷ق در تهران بود که دروس مقدماتی و سطح را در تهران به ویژه فراگرفته، سپس به حج مشرف شد و در مکه و مدینه کوشید با نگرش ، خود را به برادران اهل سنت نزدیک کرده و ضمن آشنایی با افکار آنها، نگرش آنها نسبت به شیعیان را دریابد. ميرزا ابوالفضل هنگام بازگشت از حج، با همان نگرش و انگیزه به كشورهاي لبنان، ‌سوريه، فلسطين و مصر سفر کرد و پس از آن برای ادامه تحصیل به نجف اشرف رفت و از محضر و بهره برد. ميرزا ابوالفضل نجم آبادی پس از مدّتي به تهران مراجعت كرد و در و حسن‌آباد در مدرسه و مسجد جد بزرگوارش حاج شيخ هادی به تدريس و رسيدگي به امور ديني مردم پرداخت. در سال ۱۳۲۷ش كه مدرسه عالي سپهسالار پس از مدتي ركود مجددا مهياي تربيت طلاب گرديد، وي به موجب وقف‌نامه آن مدرسه، و همچنین بر حسب اشاره آيت‌الله بروجردي، به تدریس كتب «مكاسب» و «رسائل» شيخ انصاری و شرح منظومه حكيم سبزواري اشتغال ورزيد. 🕌 @tarikh_hawzah_tehran
✍ سخن پیرامون سابقه تاریخی ما را به حدود سال ۱۲۵۰ق می‌برد که شبستان قدیمی بنا شد. منظور از حاج ملاجعفر نیز یکی برترین فقها و مراجع دارالخلافه طهران در عهد قاجار یعنی مرحوم است که در کوچه مجاور همین مسجد که آن نیز به نام وی است سکونت داشت و در این مسجد به اقامه جماعت و تبلیغ و البته تدریس و افتاء می‌پرداخت. بعدها که بزرگ (واقع در مسیر خیابان سیروس که در زمان رضاخان تخریب شد) ساخته شد، مرحوم حاج ملاجعفر برای اقامه جماعت به آنجا رفت و امور مسجد حاج ملاجعفر به فرزندش سپرده شد. (محل قرار گرفتن هر دو مسجد را در نقشه تهران قدیم می‌بینید) 📜 حاج ملاجعفر دو وصیتنامه دارد که در اولی وصیت کرده بود بدنش را همین مسجد امین‌الدوله دفن کنند؛ اما چندی بعد و در دومی وصیت کرد که پیکرش را به عتبات حمل و در نجف اشرف به خاک بسپارند. طبیعی است که اگر ایشان بر وصیت نخست خود باقی مانده بود، شاید امروز قبرش در وسط خیابان سیروس (خیابان شهید مصطفی خمینی فعلی) قرار می‌گرفت. 🔹بعد از شیخ عیسی مسجد حاج ملاجعفر تا حدودی متروکه شد تا آنکه اهالی محل از مرحوم که چندی بود از قم به تهران بازگشته و در کوچک و جایی دیگر، تدریس داشت، دعوت کردند تا محل تدریس خود را به مسجد حاج ملاجعفر منتقل سازد. اینگونه بود که با آمدن ایشان و شاگردانشان، این مسجد مدرسه دیرینه‌سال، رونقی دوباره یافت. 🕌 @tarikh_hawzah_tehran
🥀به مناسبت شهادت آیت‌الله در ۴ دی۱۳۵۳ 💠 آیت‌الله غفاری پس از آنکه در سال ۱۳۳۵ به تهران عزیمت نمود، در خانه‌ای در خیابان وحدت اسلامی سکونت یافت، تا آنکه سال ۱۳۳۸، به‌دعوت اهالی تهران‌نو به آن منطقه رفت و فصل جدیدی از فعالیت تبلیغی و مبارزاتی خود را آغاز کرد. در همین دوره، آیت‌الله غفاری به تدریس در نیز اشتغال داشت. ✨از جمله نخستین اقدامات اجتماعی آیت‌الله غفاری در تهران، می‌توان به تعطیلی که به مرکز فسق و فجور اشرار تبدیل شده بود، اشاره کرد. همچنین احیای در مجاورت و کنار خانه مخروبه شیخ شهید، از دیگر اقدامات فرهنگی، اجتماعی حاج شیخ حسین غفاری بود. ☘ فرزند شهید آیت‌الله غفاری: بارها اتفاق افتاده بود که من با پدرم به قم می‌رفتیم. پدرم هیچ‌وقت بیرون ناهار نمی‌خورد؛ گرسنه می‌ماندیم تا به تهران برگردیم. می‌گفتند: «مادرتان در خانه تنهاست. آن مرد سعادتمند نیست که خانمش در خانه تنها بماند و خودش بیرون غذا بخورد.» 📚زندگی و مبارزات شهید آیت‌الله حسین غفاری ص۱۴۸ 📷 تصویر: از راست: شهید آیت‌الله غفاری، ، 🕌 @tarikh_hawzah_tehran
📷تصویر: ردیف اول نشسته در وسط: آیت‌الله در سنین نوجوانی ردیف دوم، نشسته در وسط: آیت‌الله سید ابوالحسن طالقانی پدر آقا سید محمود 🗓 به مناسبت درگذشت آیت‌الله در ۶ دی ۱۳۱۰س 🕌 @tarikh_hawzah_tehran 👇👇👇
📷تصویر: ردیف اول نشسته در وسط: آیت‌الله در سنین نوجوانی ردیف دوم، نشسته در وسط: آیت‌الله سید ابوالحسن طالقانی پدر آقا سید محمود 🗓 به مناسبت درگذشت آیت‌الله در ۶ دی ۱۳۱۰س ✍سید ابوالحسن طالقانی در محلۀ قنات‌آباد تهران در اتاقکی محقر زندگی می‌کرد و در مسجد آن که نام گرفته بود، به اقامۀ جماعت می‌پرداخت و با وجود آنکه وجوهات شرعی بسیاری به دستش می‌رسید، اما تنها با دسترنج خود از ساعت‌سازی و حق‌التدریس امرار معاش می‌کرد. 🔹درباره تدریس ایشان نوشته‌اند: «اولین عالم فقیهی که در تهران به درس خارج پرداخت، آیت‌الله حاج سید ابوالحسن طالقانی بود که در یکی از مدرسهای بزرگ مدرسه مروی، منبر کوچکی در وسط می‌گذاشتند و گرداگردش علما و طلاب می‌نشستند تا از درس و بحث این عالم بزرگ کسب فیض کنند.» 🔹در حدود سال 1303ش، آیت‌الله سید ابوالحسن طالقانی با کمک آیت‌الله شیخ علی مدرّس تهرانی و همراهی و مساعدت مالی برخی از تجار متدین همچون (پدر )، اقدام به تأسیس «مؤسسۀ بحث و مناظرۀ دینی» در فضای مدرسۀ مروی نمود تا از ظرفیت علمی فقها و حکمای بزرگوار این مرکز علوم دینی برای پاسخگویی به شبهات دینی استفاده نماید. البته ظاهراً این جلسات در ابتدا بیشتر جنبه سیاسی و مبارزاتی علیه دیکتاتوری رضاخان داشته و به‌صورت سری در مدرسه مروی و محله قنات‌آباد برگزار می‌شده، اما چون به خیانت برخی از اطرافیان لو رفته و رضاخان مطلع می‌شود، آیت‌الله طالقانی این جلسات مخفی و سیاسی را به جلسات بحث و مناظره دینی تغییر می‌دهد ... 🔹این مؤسسه اقدام به انتشار نشریه‌ای به اسم «بلاغ» نمود تا محتوای جلسات خود و پاسخ‌هایی که به شبهات مسیحیان و بهائیان داده می‌شود، در اختیار عموم قرار گیرد. اما با فشار تیمورتاش، وزیر دربار رضاشاه، هم نشریۀ بلاغ توقیف شد و هم جلسات مدرسۀ مروی متوقف گردید. 📖برگرفته از کتاب: 🕌@tarikh_hawzah_tehran
🔰تصویر: در لباس روحانیت، نشسته بر بالین استادش ✍️ پروفسور مشهور به در سال ۱۳۰۳ش در اصفهان متولد شد و در ۲۰ سالگی برای تحصیل علوم دینی به تهران آمد. پس از فراگیری مقدمات در سال ۱۳۲۶ به حوزه مشهد رفت و در تحصیل علوم نقلی تا رتبه اجتهاد پیش رفت و در معقول نیز از اساتید آن‌ دیار مقدس بهره فراوانی برد.‌ در همان زمان بود که وقتی آیت‌الله اواخر عمر شریفش و در دوران کسالت، برای مدتی کوتاه در مشهد اقامت و تدریس داشت، عبدالجواد حکیمی نیز با ایشان آشنا شد و از محضرش استفاده کرد. هنگامی که مرحوم میرزا مهدی آشتیانی به تهران بازگشت، میرزا عبدالجواد نیز به تهران آمد و در آن آخرین سال‌ها و ماه‌های حیات استاد، ملازم، بلکه پرستار ایشان بود و در منزل، از محضر میرزا مهدی آشتیانی بهره می‌برد. او در تهران در ساکن شد و به تحصیل نزد آیت‌الله حاج ، آیت‌الله و پرداخت. پروفسور فلاطوری در سال ۱۳۳۱/ ۱۹۵۴م به آلمان رفت و در شهرهای ماینز، کلن و بُن به تحصیل فلسفه، روانشناسی، جامعه‌شناسی، فلسفۀ حقوق، علوم دینی تطبیقی و... مشغول شد، تا آنکه در سال ۱۹۷۳م رسالۀ استادی خویش را با عنوان «دگرگونی بنیادین فلسفۀ یونانی در اثر برخورد با اندیشۀ اسلامی» نگاشت و به درجۀ پروفسوری نائل آمد. 🔺این اندیشمند برخاسته از حوزه تهران در تاریخ ۹ دی ۷۵ در آلمان دار فانی را وداع گفت و پیکرش در اصفهان به خاک سپرده شد. 🕌 @tarikh_hawzah_tehran