eitaa logo
وحدت وجود
373 دنبال‌کننده
539 عکس
506 ویدیو
167 فایل
𖠇࿐ྀུ༅࿇༅༼﷽༽༅࿇༅࿐ྀུ༅𖠇 برخیز و به نزد آن #نکونام درآی در صحبت آن یار دلارام درآی زین دام بُرون جه و درآن دام درآی از در اگرت براند از بام درآی ─༅࿇༅࿐ྀུ༅𖠇✨𖠇༅࿐ྀུ༅࿇༅─
مشاهده در ایتا
دانلود
وحدت وجود
بسم الله الرحمان الرحیم توحید حقیقی همان وحدت وجود می باشد که به تعبیر امام خمینی(ره) منطبق بر آیات
💫🌨✨﷽✨🌨💫 📜 وحدت وجود: [ رجعت] [] ( ) وحدت وجود در کلام ائمه معصومین:👇 درکلام ،محمد مصطفی(ص) – بخش اول درکلام ،محمد مصطفی(ص) – بخش دوم درکلام (علیه السلام) درکلام (علیه السلام) و (علیه السلام) درکلام (علیه السلام) درکلام (علیه السلام) درکلام (علیه السلام) قسمت اول درکلام (علیه السلام) قسمت دوم مبنای قاعده در کلام (علیه السلام) : درکلام (علیه السلام) 🕊----•*•🍃🌺🍃•*•----🕊 📍نصوص: 📋 اصطلاحات: [اطلاق اول] [اطلاق دوم] ( ) (متن) 🥀 فَص حِکمَة حُبیِّه فِی کَلِمة حُسینیّه🍂 🍃 📚مصباح الهدایة «حضرت امام خمینی رحمت الله علیه» ( ) از دیدگاه امام خمینی 🕊----•*•🍃🌺🍃•*•----🕊 🕊----•*•🍃🌺🍃•*•----🕊 فایل های صوتی اسلامی اسلامی عرفان استادیزدانپناه عرفان استاد امینی نژاد و تنبیهات نمط ۸ و ۹ در فهم قرآن استاد امینی نژاد 🌹----•*•🍃🌺🍃•*•----🌹 برخیز و به نزد آن درآی در صحبت آن یار دلارام درآی زین دام بُرون جه و در آن دام درآی از در اگرت براند از بام درآی مولانا 🌸🍃🌸🍃🌸 🆔eitaa.com/vahdatevojoodbezabanesade
وحدت وجود
أَلَمْ تَرَ أَنَّ اللَّـهَ خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ بِالْحَقِّ ۚ إِن يَشَأْ يُذْهِبْكُمْ وَي
حقی که در این آیه آمده است همان است که صورت های علمی آسمان ها و زمین را از مرتبه واحدیت در عالم خارجی هم متجلی کرده است 👈 پس با واسطه مرتبه واحدیت به مربوط می شود. 👉 اشاره کردیم که در وجود خدا صورت های علمی با “ ” که در فرض اول بیان شد در علم حق تعالی صورت پذیرفتند و در مرتبه بعد با “ ” در عالم خارجی نیز ظهور کردند؛ پس فیض اقدس که ماهیات مقید را در علم خداوند متجلی کرد بدون هیچ واسطه ای از احدیت ذاتی ساطع شده بود ولی فیض مقدس که مخلوقات مقید را در عالم خارجی متجلی می کند با واسطه فیض اقدس به احدیت ذاتی مربوط می شود؛ پس ظهوراتی که ما در عالم خارج می بینیم نشانه های همان صورت های علمی و اسمای حسنی در مرتبه واحدیت می باشند که با واسطه آن صورت های علمی و اسمای حسنی که در مرتبه واحدیت بودند به احدیت ذاتی هم مربوط می شوند. دقت شود که مخلوقات در عالم خارجی با واسطه صورت های علمی خودشان و اسمای حسنی به احدیت ذاتی ربط پیدا می کنند و درباره وجود خدا گفتیم که احدیت ذاتی دومین اطلاق وجود است که تحت اشراف همین اطلاقِ احدیت ذاتی تمام مقید ها شکل می گیرند پس این مقیدها چه اسمای حسنی و ماهیات در مرتبه واحدیت باشند و چه مخلوقات در عالم خارجی باشند همه تحت اشراف دومین اطلاق وجود خدا یعنی احدیت ذاتی شکل می گیرند و به اولین اطلاق وجود یعنی هویت غیبیه ربطی پیدا می کنند چون در برابر اطلاق هویت غیبیه اصلا به حساب نمی آیند چون همگی معدوم می گردند. این نکته را همیشه باید پیرامون ” چگونگی ربط اطلاق وجود خدا با تعینات مقید “در نظر داشته باشیم. اما در آخر آیه ذکر شده اشاره شده است که در این امر یعنی ” حق مخلوق به ” آیه و نشانه ای برای مومنان است.در واقع مخلوقاتِ پیش رویمان نشانه و آیه ای برای صورت های علمی خودشان و اسمای حسنی در مرتبه قبلی وجود هستند. خداوند به صورت های علمی ای که در فیض اقدس هستند امر می کند که در عالم خارجی ظهور کنند:
وحدت وجود
إِنَّمَا أَمْرُهُ إِذَا أَرَادَ شَيْئًا أَن يَقُولَ لَهُ كُن فَيَكُونُ ﴿٨٢﴾  یس چون به چيزى اراده ف
یعنی هنگامی که بخواهیم موجودی از صورت علمی که نزد خدا دارد به عالم خارج بیاید به او می گوییم باش پس می شود. در واقع با فرمان”باش” آن صورت علمی از به ورود پیدا می کند ؛ یا به عبارت دیگر از علم خداوند در عالم خارجی هم متجلی می شود پس مخلوقات عالم خارجی با یک واسطه و شرط که همان مرتبه است به ذاتی مربوط می شود. پس در گستره وجود خدا فیض اقدس بدون واسطه از جانب حق تعالی ظهور کرد و فیض مقدس با یک واسطه یعنی عبور از فیض اقدس در عالم خارجی ظهور پیدا می کند. به بیان دیگر فیض اقدس مستقیما از احدیت ذاتی ساطع می گردد ولی فیض مقدس با واسطه فیض اقدس ظهور می کند. 🍂🍃🍂 اما فرض سوم اینکه این فرض و تحقق آن بر خلاف دو فرض پیشین بدون واسطه و یا با یک واسطه نخواهد بود بلکه به عوامل و اسباب و واسطه های بیشتری نیاز دارد تا آن مخلوق بتواند در فلان زمان مشخص و در فلان مکان معین در عالم امکان ظاهر شود مثل مخلوقاتی که در عالم پیرامون خود می بینیم که برای اینکه پا به عرصه وجود بگذارند باید شروطی برای تحقق آن ها صورت گیرد وگرنه آنها در کتم عدم می مانند و به عالم خارجی نمی آیند و این وجود خدا می باشد که بر اساس حکمت و تدبیر خود مشخص می کند که چه مخلوقی در چه زمانی و در چه مکانی در عالم خارجی ظهور کند. صد البته مخلوقی که در وجود خدا اینچنین باشد باید از دو مرحله قبل که در فرض اول و فرض دوم مفصلا بیان شد عبور کرده باشد.یعنی اولا به طفیلی فیض اقدس در مرتبه واحدیت و علم خداوند حاضر بوده باشد و ثانیا به طفیلی فیض مقدس که آن صورتهای علمی را به عالم خارجی می آورد بویی از وجود در عالم خارجی هم برده باشد آنگاه در مرحله سوم هم ظهور او متوقف بر ظهور شرایط و اسبابی است که طبق حکمت خداوند باید قبل از ظهور آن مخلوق شرایط را برای آن مخلوق آماده کرده باشند تا او بتواند به عالم خارجی بیاید؛ به آیه زیر از سوره بقره توجه بفرمایید:
فیض اقدس و فیض مقدس دو نوع فیض در قلمرو وحدت وجود حق تعالی می باشد که اولی اسمای حسنی و ماهیات و دومی صورت خارجی مخلوقات را ظهور می دهد. @vahdatevojoodbezabanesade
وحدت وجود
#حروف: حروف آفریدگان و کلمات جهان از «نَفَس رحمانی»، برابر با پایه هایی است که جای بیرون آمدن حروف
🍃نماد آگاهی بخش خدا در واژه (چهره) آدم🍃 ابن عربی آدم را نماد نخستین گونه آدمی و انگیزه آفرینش هستی می داند. در این خصوص به چیستی فرشتگان پاسخ می دهد و به درونمایه هایی مانند: «کلی، جزیی»، «واجب»، «حادث، (پدیده)، «آغاز»، «انجام»، «پیدا» و «ناپیداه، «روشنایی»، تاریکی»، «خرسندی» و «خشم خدا»، این ها درونمایه هایی است که ابن عربی در فص أدمی به آن می پردازد. او سخن را از نام ها و پیوند میان نام ها با سرشت و گوهر خدا آغاز می کند. نام «الله»، نام بزرگ تر است ( اسم اعظم ) که نام سرشت ایزدی است. در بینش ابن عربی این نام ویژه خداست و جهان خدا نیست، لیک وابسته به اوست و اسم اعظم تنها در رویارویی خداوندگاری با جهان پیوند دارد و آدم نماینده و میانجی خدا و جهان است. زنجیر پیوند میان خدا و هستی است. ابن عربی این میانجی گری آدم را با نمونه آینه پردازش می کند. راز بازتاب گوهر راستین در آینه پندار (خیال) است. در این پردازش دوگنش گر هست؛ یکی آینه و دیگری بیننده که چهره خود را چون یک پدیده در آینه می بیند؛ چون آدم هم کنش گر زنجیره پیوند در این بازتاب است و هم شناسایی این بازتاب است، از این رو هم نماینده آینه و هم کنش پدیده دیده شده است. آینه نماد پذیرش چیستی «هستی» و پدیده دیده شده است و بیننده هم خود خداست. آدم همان عین ثابت (نمونه پایدار دیرین است که نگارهای است که کنش گر ایزدی با او بازتابش را می بیند(سیمای هستی را می بیند) و نیز میانجی بازتابی است که جهان خودش را در او باز می نماید. این آدم از نام های ایزدی آگاهی دارد و آن را به فرشتگان می آموزد. ابن عربی در این بخش از مهر نیز سخن می گوید که گنجینه هستی خدا را با دستینه دارنده اش مهر کرده است و از آن نگهداری می کند و آدم آن آفریده ای است که همچون موم این آمادگی را دارد که تا نگارنده نام بزرگ خدا باشد. شکستن این مهر هم برابر با پایان هستی است . از دو واژه نیز سخن می گوید: " فيض اقدس " و" فيض مقدس " : تابش خدا برای سرشت و گوهر خودش در چهره راستین پدیده های جهان است. تابش خدا در چهره نمونه های پایدار پدیده های هنی است. به سخن دیگر فیض مقدس نمایان شدن نمونه های پایدار از جهان برین و راستین و ناپیدا به جهان پیدا.